Kinderen
alle pijlers
zoon 'gepest' maar ik zit er meest mee
donderdag 21 januari 2021 om 14:26
hoi, wij hebben een super zoon van 15. Hij is lief, timide, intelligent.
Ik merk de laatste maanden op, dat hij niet goed in de klasgroep ligt.
Hij heeft twee vrienden in de klas en een beste vriend van een andere klas.
Maar ik merk dat de andere leerlingen hem mijden.
BV ze moesten per twee aan een opdracht werken. Zijn twee klasvrienden hadden al samen afgesproken, dus moest hij iemand anders vinden.
Maar niemand wou een groepje vormen met hem.
Er waren zelfs al groepjes van drie gevormd om niet met hem te moeten werken.
UIteindelijk is de leraar tussengekomen. Dit is 1 voorbeeld maar dit is heel vaak, ook bv in turnen word hij als laatste gekozen . Anderen vinden hem , ja, geen idee, raar of anders, of niet leuk, of niet populair genoeg om mee om te gaan.
Zijn reactie was : ik merkte onmiddellijk dat niemand met mij wou werken. Maar dat is logisch als ze mij haten.
Mijn hart brak. Maar ik heb niet het gevoel dat hij zelf er mee zit. HIj is vrolijk en denkt er niet aan.
Mijn man en ik vinden het vreselijk. Ook omdat we zelf niet zo populair zijn, nogal teruggetrokken en zelf moeilijk vrienden maken.
Laten we dit los en gewoon zijn gang gaan? Of op het komende klasgeprek toch even aankaarten? Wat denken jullie ?
Ik merk de laatste maanden op, dat hij niet goed in de klasgroep ligt.
Hij heeft twee vrienden in de klas en een beste vriend van een andere klas.
Maar ik merk dat de andere leerlingen hem mijden.
BV ze moesten per twee aan een opdracht werken. Zijn twee klasvrienden hadden al samen afgesproken, dus moest hij iemand anders vinden.
Maar niemand wou een groepje vormen met hem.
Er waren zelfs al groepjes van drie gevormd om niet met hem te moeten werken.
UIteindelijk is de leraar tussengekomen. Dit is 1 voorbeeld maar dit is heel vaak, ook bv in turnen word hij als laatste gekozen . Anderen vinden hem , ja, geen idee, raar of anders, of niet leuk, of niet populair genoeg om mee om te gaan.
Zijn reactie was : ik merkte onmiddellijk dat niemand met mij wou werken. Maar dat is logisch als ze mij haten.
Mijn hart brak. Maar ik heb niet het gevoel dat hij zelf er mee zit. HIj is vrolijk en denkt er niet aan.
Mijn man en ik vinden het vreselijk. Ook omdat we zelf niet zo populair zijn, nogal teruggetrokken en zelf moeilijk vrienden maken.
Laten we dit los en gewoon zijn gang gaan? Of op het komende klasgeprek toch even aankaarten? Wat denken jullie ?
anoniem_6444ec8a6e573 wijzigde dit bericht op 21-01-2021 14:27
Reden: fout
Reden: fout
0.48% gewijzigd
donderdag 21 januari 2021 om 14:55
pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 14:53even ter verduidelijking : wij hebben geenproblemen op sociaal vlak.
We zijn gewoon niet de mensen die zomaar met iemand een praatje slaan of het hoogste woord voeren in groep. Eerder ook timide en afwachtend.
Wij hebben heus wel vrienden.
Waarom verwacht je voor je zoon wat anders?
donderdag 21 januari 2021 om 14:56
Leg me die drie korte zinnen dan eens anders uit.
donderdag 21 januari 2021 om 14:56
+ 1Candy2020 schreef: ↑21-01-2021 14:51Hij is vrolijk en denkt er niet aan en dan denk je dat hij er niet mee zit?
Er zijn genoeg pubers die zo doen om hun ouders de verkeerde indruk te geven. Ik zou het verontrustend vinden als een 15 jarige puber denkt dat zijn klasgenoten hem haten. Waarom denkt je zoon dit? Is er een aanleiding geweest ? Ik zou professionele hulp inschakelen als je zoon niets aan jullie wil vertellen misschien dat hij bij een vreemde wel wil praten.
Ik werd vroeger op school gepest. Thuis probeerde ik niks te laten merken omdat ik dacht dat het alleen maar erger zou worden wanneer mijn moeder er zich mee ging bemoeien...
donderdag 21 januari 2021 om 14:57
donderdag 21 januari 2021 om 14:59
boenk erop, zo zit hij ook ineen. Hij weet dat hij niet populair is maar is blij met zijn drie vrienden en voor de rest heeft hij iets als : who cares.Pergamon schreef: ↑21-01-2021 14:40Zit je zoon er mee? Ik lag op de middelbare school niet lekker in de groep, er was zelfs een vrij vervelende bijnaam voor mij (die ik wist) en ik vond het wel prima. Ik had 2, 3 vriendinnen en voor mij was dat genoeg. Ik vond het niet zo erg, dat ik er buiten lag.
Heb een keer gehad dat twee meisjes uit mijn klas tegen elkaar aan het smiespelen waren, 'psst pssst [bijnaam]'. Waarop ik zei 'ja, ik weet het hoor'. Zij helemaal gechoqueerd dat ik het wist, ik vond het allemaal wel prima. Ik kon vrij goed scheiden tussen 'hoe leuk vind ik mijzelf' en 'hoe lig ik in de groep'. Ik lag slecht in de groep, maar vond mezelf heel prima.
donderdag 21 januari 2021 om 15:00
veel app-contact met de drie vriendinnen, de anderen niets maar dat vond hij niet erg en zocht hij zelf ook niet op.Led-lampje schreef: ↑21-01-2021 14:37Hoe is hij deze periode door gekomen met scholen dicht?
Nog wel contact gehad met andere van school of ook een soort buitengesloten?
donderdag 21 januari 2021 om 15:01
Dan lijkt het inderdaad jouw probleem. Dan zou daarmee aan de slag handig zijn.pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 14:59boenk erop, zo zit hij ook ineen. Hij weet dat hij niet populair is maar is blij met zijn drie vrienden en voor de rest heeft hij iets als : who cares.
Chocolade, altijd goed!
donderdag 21 januari 2021 om 15:02
pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 14:59boenk erop, zo zit hij ook ineen. Hij weet dat hij niet populair is maar is blij met zijn drie vrienden en voor de rest heeft hij iets als : who cares.
En waarom vind jij deze situatie zo vreselijk? Als ik zelf terug denk aan die tijd vond ik het vooral bloedirritant dat mijn moeder iets van me wou waar ik zelf weinig behoefte aan had (veel sociale contacten).
Ik heb overigens nooit gedacht dat mijn klasgenoten mij 'haten'. Als hij dat echt denk zou ik eens op zoek gaan naar een vertrouwenspersoon waarmee hij wel wil praten (jij bent dat vermoedelijk niet, en dat is prima).
donderdag 21 januari 2021 om 15:04
Ik ben ook wel benieuwd waarom hij denkt dat zijn klasgenoten hem haten? Haat is nogal een sterk woord! Is er iets voorgevallen?
Ik was als puber ook timide en afwachtend en had een paar vrienden. Dacht wel eens uit onzekerheid dat ik niet lekker in de groep lag maar het woord HAAT kwam dan echt niet in mij op!
Ik was als puber ook timide en afwachtend en had een paar vrienden. Dacht wel eens uit onzekerheid dat ik niet lekker in de groep lag maar het woord HAAT kwam dan echt niet in mij op!
donderdag 21 januari 2021 om 15:05
pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 15:04vooral, denk ik, omdat ik schrik heb dat dit gaat escaleren en naar 'echt' gepest over gaat ?
Nu laten ze hem vooral gerust , en hij hen.
Ben jij zo'n overbezorgde curling-moeder? Serieuze vraag.
donderdag 21 januari 2021 om 15:05
Iedereen gebruikt tegenwoordig te pas en te onpas het woord haat. Dat heeft echt niet zo’n lading als voor de ‘ouderen’ onder ons.Bbubbels schreef: ↑21-01-2021 15:04Ik ben ook wel benieuwd waarom hij denkt dat zijn klasgenoten hem haten? Haat is nogal een sterk woord! Is er iets voorgevallen?
Ik was als puber ook timide en afwachtend en had een paar vrienden. Dacht wel eens uit onzekerheid dat ik niet lekker in de groep lag maar het woord HAAT kwam dan echt niet in mij op!
donderdag 21 januari 2021 om 15:06
Ben jij vroeger gepest?pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 15:04vooral, denk ik, omdat ik schrik heb dat dit gaat escaleren en naar 'echt' gepest over gaat ?
Nu laten ze hem vooral gerust , en hij hen.
Chocolade, altijd goed!
donderdag 21 januari 2021 om 15:07
nee, ik was niet de populairste van de klas maar ik werd zeker niet gepest.
Ik had een leuk vriendengroepje, we waren met vier en trokken altijd samen op.
donderdag 21 januari 2021 om 15:09
donderdag 21 januari 2021 om 15:11
Heel eerlijk: ik zou er (voor nu) geen drama van maken. Jij bent zijn moeder. Oogt hij alsof hij lekker in zijn vel zit? Alsof hij tevreden is met zijn leven? Of wil hij stiekem wel meer vrienden en sociale contacten? In het laatste geval actie ondernemen. In het eerste geval van afstand monitoren maar in godsnaam geen drama van maken zoals je nu doet ('mijn man en ik vinden het vreselijk').
Tenzij hij vaker dingen zegt als 'mensen haten mij'.
donderdag 21 januari 2021 om 15:18
Ik kruip in geen rol. Ik zeg wat ik voel.Apollos_Belt schreef: ↑21-01-2021 14:38Je helpt je zoon niet doordat jij in een slachtofferrol kruipt.
donderdag 21 januari 2021 om 15:18
Juist, die zijn een ster in dingen verbergen/een muur optrekken.Candy2020 schreef: ↑21-01-2021 14:51Hij is vrolijk en denkt er niet aan en dan denk je dat hij er niet mee zit?
Er zijn genoeg pubers die zo doen om hun ouders de verkeerde indruk te geven. Ik zou het verontrustend vinden als een 15 jarige puber denkt dat zijn klasgenoten hem haten. Waarom denkt je zoon dit? Is er een aanleiding geweest ? Ik zou professionele hulp inschakelen als je zoon niets aan jullie wil vertellen misschien dat hij bij een vreemde wel wil praten.
donderdag 21 januari 2021 om 15:19
Misschien als in “ik haat spinazie” maar ook als “ik haat Pietje/Jantje”?! Ik ben begin 30 en vind dat echt heel vreemd... ik zal wel oud zijn haha.
donderdag 21 januari 2021 om 15:22
Hij is eigenlijk nog wel 'jong' en niet echt een 'echte' puber.
Zo komt hij nog vaak knuffelen met mij of dicht tegen mij aanzitten, of I love you mama zeggen...
