Kinderen
alle pijlers
Zoon is erg lang
donderdag 30 juli 2020 om 14:58
Hi,
Of dit een probleem is weet ik nog niet zo goed. Aan 'te hard groeien' kan je uiteindelijk weinig doen lijkt me. Maar het houdt me wel bezig... Zoon van 6jr (mei 2014) is dus behoorlijk lang voor zijn leeftijd. Hij heeft sinds hij 2 maanden oud is eigenlijk altijd op de +2,5 groeilijn gezeten. Hij is nu 132cm en weegt 30kg. Draagt kledingmaat 134/140. Waar we vooral tegenaan lopen is overschatting.. op school, met sport, in het spelen met andere kinderen, wat 'vreemden van hem verwachten' etc. Hij wil ook zelf zich meten aan 'grotere' jongens maar komt dan vaak van een koude kermis thuis. Hier kan hij met vlagen best onzeker van worden. Ik stimuleer zoveel mogelijk het spelen met leeftijdsgenoten maar hij zoekt zelf toch regelmatig jongens op van een jaar of 8. Als hij dan weer eens verloren heeft met een spel of wedstrijdje oid dan probeer ik hem uit te leggen dat 2jr leeftijdsverschil best veel is en benoem dan dat hij zijn best heeft gedaan, dat ik het knap vind wat hij doet en volgende keer beter (etc).
Verder zie ik aan hem dat zijn ledematen zijn ontwikkeling een beetje voorbij gegaan zijn.. hij oogt wat 'slungelig' zeg maar, iets wat ik bijvoorbeeld zie bij mijn nichtje van 11 die middenin een groeispurt zit. Hij sport (nu even niet ivm vakantie) 2-3x per week. Eerst zwemmen en judo en vanaf september voetbal en judo.. spierkracht om die ledematen onder controle te houden lijkt me wel belangrijk.
Zijn er tips? Herkenning? Of is het een gevalletje 'maak je niet zo druk?'
Of dit een probleem is weet ik nog niet zo goed. Aan 'te hard groeien' kan je uiteindelijk weinig doen lijkt me. Maar het houdt me wel bezig... Zoon van 6jr (mei 2014) is dus behoorlijk lang voor zijn leeftijd. Hij heeft sinds hij 2 maanden oud is eigenlijk altijd op de +2,5 groeilijn gezeten. Hij is nu 132cm en weegt 30kg. Draagt kledingmaat 134/140. Waar we vooral tegenaan lopen is overschatting.. op school, met sport, in het spelen met andere kinderen, wat 'vreemden van hem verwachten' etc. Hij wil ook zelf zich meten aan 'grotere' jongens maar komt dan vaak van een koude kermis thuis. Hier kan hij met vlagen best onzeker van worden. Ik stimuleer zoveel mogelijk het spelen met leeftijdsgenoten maar hij zoekt zelf toch regelmatig jongens op van een jaar of 8. Als hij dan weer eens verloren heeft met een spel of wedstrijdje oid dan probeer ik hem uit te leggen dat 2jr leeftijdsverschil best veel is en benoem dan dat hij zijn best heeft gedaan, dat ik het knap vind wat hij doet en volgende keer beter (etc).
Verder zie ik aan hem dat zijn ledematen zijn ontwikkeling een beetje voorbij gegaan zijn.. hij oogt wat 'slungelig' zeg maar, iets wat ik bijvoorbeeld zie bij mijn nichtje van 11 die middenin een groeispurt zit. Hij sport (nu even niet ivm vakantie) 2-3x per week. Eerst zwemmen en judo en vanaf september voetbal en judo.. spierkracht om die ledematen onder controle te houden lijkt me wel belangrijk.
Zijn er tips? Herkenning? Of is het een gevalletje 'maak je niet zo druk?'
donderdag 30 juli 2020 om 15:06
Geen herkenning, maar misschien is de kinderclub van de Klub van Lange Mensen interessant? https://kinderen.klublangemensen.nl/
donderdag 30 juli 2020 om 15:09
We hebben met dochter eigenlijk hetzelfde. Ze is bijna 4 maar is net zo lang als het gemiddelde 6 jarige kind. Dus vaak wordt ze ouder geschat. Ze is erg sociaal en kletst behoorlijk, dus dat samen met haar lengte maakt dat ze vaak te oud wordt geschat en dan wordt ze overvraagd. Maar goed op de opvang/school zit ze gewoon tussen leeftijdsgenootjes. Het is vooral als we op pad zijn of met onbekenden in de speeltuin. Half jaar terug had ze bij overprikkeling nog wel eens dat ze jengelig/opstandig kon zijn en dan zag je mensen kijken. Maar goed die mensen kijken toch altijd 
Ik maak me er eigenlijk niet zo druk om. Ze groeit netjes volgens dr groeicurve en ze heeft net de 4 jaars check gehad en daar was alles goed.
Ik maak me er eigenlijk niet zo druk om. Ze groeit netjes volgens dr groeicurve en ze heeft net de 4 jaars check gehad en daar was alles goed.
donderdag 30 juli 2020 om 15:13
Waar slaat dit nou weer op.
Ik heb je trouwens gestaft.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 30-07-2020 15:22
Reden: Privacy
Reden: Privacy
14.19% gewijzigd
donderdag 30 juli 2020 om 15:15
Herkenbaar. Ik was de jongste én langste van de klas op de basisschool. Ik werd met 8 jaar weggestuurd van de deuren toen ik Sint Maarten liep. Gelukkig hielp het dat ik een moeder heb met een flink pak haar op de kiezen .
Ben er overigens alsnog wel onzeker door geworden. Heb ook lang voorover gebogen gelopen en het gevoel gehad dat ik minder goed was dan de rest. Dat is iets waar je als ouder alert op kunt proberen te blijven.
. Ben er overigens alsnog wel onzeker door geworden. Heb ook lang voorover gebogen gelopen en het gevoel gehad dat ik minder goed was dan de rest. Dat is iets waar je als ouder alert op kunt proberen te blijven.
donderdag 30 juli 2020 om 15:24
Je zegt dat er niets aan te doen is, maar er bestaat wel degelijk een behandeling waarmee de groei geremd kan worden. Uiteraard wordt zo’n behandeling uitsluitend ingezet als men op termijn problemen verwacht door uitzonderlijke groei in de lengte. Maar het is dus niet raar om je zorgen eens met de huisarts te bespreken, zodat zijn ontwikkeling gemonitord kan worden.
En lijven ontwikkelen zich door de kinderjaren heen alle kanten op (dan weer in de lengte, dan weer in de breedte, dan vooral de ledematen, enz) dus daar zou ik me geen zorgen over maken.
En lijven ontwikkelen zich door de kinderjaren heen alle kanten op (dan weer in de lengte, dan weer in de breedte, dan vooral de ledematen, enz) dus daar zou ik me geen zorgen over maken.
) en ben blijven haken op 1.76m.
donderdag 30 juli 2020 om 15:34
Meisjes hebben een sterk verhoogde kans op onvruchtbaarheid, jongens maken - de rest van hun leven - minder testosteron aan. Behalve in zeer extreme gevallen zou ik een behandeling toch echt afraden.Nummer*Zoveel schreef: ↑30-07-2020 15:24Je zegt dat er niets aan te doen is, maar er bestaat wel degelijk een behandeling waarmee de groei geremd kan worden. Uiteraard wordt zo’n behandeling uitsluitend ingezet als men op termijn problemen verwacht door uitzonderlijke groei in de lengte. Maar het is dus niet raar om je zorgen eens met de huisarts te bespreken, zodat zijn ontwikkeling gemonitord kan worden.
En lijven ontwikkelen zich door de kinderjaren heen alle kanten op (dan weer in de lengte, dan weer in de breedte, dan vooral de ledematen, enz) dus daar zou ik me geen zorgen over maken.
TO: ik was/ben ook heel lang. Kan me nog herinneren dat ik al heel jong geen pepernoten meer kreeg van de Pieten bij de intocht, want ik werd altijd ouder geschat, maar verder heb ik er weinig trauma aan overgehouden.
donderdag 30 juli 2020 om 15:35
Klopt. Ik werk in deze sector en rond 11 jaar is de leeftijd voor een behandeling als je dat wenst. Hierbij zeg ik absoluut niet dat dit moet, maar wel goed om geïnformeerd te zijnNummer*Zoveel schreef: ↑30-07-2020 15:24Je zegt dat er niets aan te doen is, maar er bestaat wel degelijk een behandeling waarmee de groei geremd kan worden. Uiteraard wordt zo’n behandeling uitsluitend ingezet als men op termijn problemen verwacht door uitzonderlijke groei in de lengte. Maar het is dus niet raar om je zorgen eens met de huisarts te bespreken, zodat zijn ontwikkeling gemonitord kan worden.
En lijven ontwikkelen zich door de kinderjaren heen alle kanten op (dan weer in de lengte, dan weer in de breedte, dan vooral de ledematen, enz) dus daar zou ik me geen zorgen over maken.
donderdag 30 juli 2020 om 15:35
donderdag 30 juli 2020 om 15:36
Ik was zelf vroeger ook lang, op mijn 10e net zo lang als een gemiddelde 16 jarige. Naar ziekenhuis geweest, en in zou de 1.92 gaan halen. Uiteindeljk blijven steken op 1.80
Mijn beide kinderen zijn ook groot. Mijn oudste was met 3,5 jaar al ruim 1.20.
Beide kinderen, 11 en 12 lopen zo’n 3 jaar voor op groei. Oudste werd door z’n lengte altijd flink overschat maar daar hadden wij het als ouder moeilijker mee dan hij zelf...
Mijn beide kinderen zijn ook groot. Mijn oudste was met 3,5 jaar al ruim 1.20.
Beide kinderen, 11 en 12 lopen zo’n 3 jaar voor op groei. Oudste werd door z’n lengte altijd flink overschat maar daar hadden wij het als ouder moeilijker mee dan hij zelf...
donderdag 30 juli 2020 om 16:22
Mijn kind zit aan de andere kant van het spectrum; 10 jaar 1.37 en 32 kg. Ze krijgt inmiddels een groeispurt en qua hormonen denk ik dat ze vroeg de puberteit in gaat, maar het is niet te vroeg en groot is ze nooit geweest. Zolang een arts er niets van zegt, is het allemaal nog binnen de bandbreedte van acceptabel en normaal. Dus bij twijfel, laat je door een arts geruststelling geven.
donderdag 30 juli 2020 om 16:24
Ik herken het, maar dan in omgekeerde zin. Mijn zoon is ongeveer even oud als jouw zoon, maar hangt juist aan de onderkant van de curve (-2,5 lijn). Ook dan soortgelijke problemen, maar de andere kant op. Er wordt aan m gevraagd naar welk kinderdagverblijf hij gaat. Of juist goh wat kan je goed praten voor je leeftijd/wat ben je slim/etc, maar dan komen we erachter dat mensen denken dat ie twee jaar jonger is, dan in werkelijkheid. Op school wordt ie ook onderschat. Ze wilden hem in groep 2 houden, hij zou nog niet klaar zijn voor groep 3 terwijl ie al leest en allerlei sommetjes wil oplossen.
Ik vind het frustrerend, maar je doet er weinig aan. Hij is bij de kinderarts geweest om te kijken naar zijn groeischijven. Daar blijkt ie ook ruim achter te lopen op zijn leeftijd. Maar omdat die groeicapaciteit er is, geven ze bijv geen hormonen. Dan kan hij onbedoeld weer juist langer worden en de groeihormonen hebben ook allerlei niet zulke ideale bijwerkingen.
Ik zou het eens met de huisarts bespreken en kijken of je botfoto’s kunt laten maken en wat ander onderzoek, zodat je beter weet waar jullie aan toe zijn.
En verder sterkte (of gewoon relaxed erover zijn). Het is gewoon irritant dat mensen bij alles dat afwijkt van het gemiddelde/het normale/het gewone, er altijd opmerkingen, blikken en dergelijke vallen. Als het kon, dan hadden we graag tien centimeter van jullie overgenomen, zodat zoonlief richting de 116cm zou gaan
Ik vind het frustrerend, maar je doet er weinig aan. Hij is bij de kinderarts geweest om te kijken naar zijn groeischijven. Daar blijkt ie ook ruim achter te lopen op zijn leeftijd. Maar omdat die groeicapaciteit er is, geven ze bijv geen hormonen. Dan kan hij onbedoeld weer juist langer worden en de groeihormonen hebben ook allerlei niet zulke ideale bijwerkingen.
Ik zou het eens met de huisarts bespreken en kijken of je botfoto’s kunt laten maken en wat ander onderzoek, zodat je beter weet waar jullie aan toe zijn.
En verder sterkte (of gewoon relaxed erover zijn). Het is gewoon irritant dat mensen bij alles dat afwijkt van het gemiddelde/het normale/het gewone, er altijd opmerkingen, blikken en dergelijke vallen. Als het kon, dan hadden we graag tien centimeter van jullie overgenomen, zodat zoonlief richting de 116cm zou gaan
donderdag 30 juli 2020 om 16:25
+1
Ik kan me nog herinneren dat ik niet meer mee mocht op een roze buskaart omdat de chauffeur niet geloofde dat ik nog zo jong was. En dat ik een kop groter was dan iedereen in de klas, inclusief de (behoorlijk kleine) juf. Ik heb ook wel eens van mijn ouders gehoord dat mensen mijn ook wel eens overvraagd hebben door mijn lengte. Maar ik heb hier niets aan over gehouden verder. Ben ook zeer gemiddeld geëindigd, met 1.72 m. Wel al op 10-jarige leeftijd, waaraan ook hing dat ik op die leeftijd ging menstrueren. Daar heb ik vele malen meer last van gehad dan mijn lengte.
maisnon3 wijzigde dit bericht op 30-07-2020 16:29
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
8.94% gewijzigd
donderdag 30 juli 2020 om 16:36
Man is 192cm em ik ben 183cm.. dus ik had ook zeker geen kleintje verwacht haha! Lig er verder ook niet wakker 
Mochten we weer eens bij de huisarts zijn dan zal ik eens een balletje opgooien.
En te groot, te klein etc.. kinderen zijn er net als volwassenen in allerlei soorten en maten. I know. Hij gaat naar groep 3 straks. Ga iig wel ff in het eerste gesprek aangeven dat dit wel speelt (de kleuterjuffen gaven zelf regelmatig aan dat ze hem overschatten, best knap als je een kind 2 jaar in de klas hebt). Zal nooit vergeten wat de juf na zijn eerste dag in groep 1 tegen me zei; hij heeft nog niet zo'n goede focus hè
bood ze later haar excuses voor aan. Ze dacht dat ze met een ruim 5 jarige te maken had.
Mochten we weer eens bij de huisarts zijn dan zal ik eens een balletje opgooien. En te groot, te klein etc.. kinderen zijn er net als volwassenen in allerlei soorten en maten. I know. Hij gaat naar groep 3 straks. Ga iig wel ff in het eerste gesprek aangeven dat dit wel speelt (de kleuterjuffen gaven zelf regelmatig aan dat ze hem overschatten, best knap als je een kind 2 jaar in de klas hebt). Zal nooit vergeten wat de juf na zijn eerste dag in groep 1 tegen me zei; hij heeft nog niet zo'n goede focus hè
bood ze later haar excuses voor aan. Ze dacht dat ze met een ruim 5 jarige te maken had.
donderdag 30 juli 2020 om 16:40
Herkenbaar, hier een redelijk lange familie. Ik ben met bijna 1,80 m de kleinste en de langste is 2,06 m. Iedereen heeft een fase gehad met overschatting en "achterblijvende" ledematen. Gaat vanzelf over. Wel opletten dat kinderen er niet onzeker door worden.
Een lang kind betekent niet automatisch een extreem lange volwassene. Mijn dochter is nu ongeveer even lang als ik was op haar leeftijd (4 jaar en 1,17m) en ik ben dus geëindigd op ongeveer 1,80 m.
Een lang kind betekent niet automatisch een extreem lange volwassene. Mijn dochter is nu ongeveer even lang als ik was op haar leeftijd (4 jaar en 1,17m) en ik ben dus geëindigd op ongeveer 1,80 m.
donderdag 30 juli 2020 om 17:04
Herkenbaar in zekere zin. Dochter was met 6 jaar ook 1.35 en schoenmaat 34. Werd ook altijd overschat, ook door leerkrachten. En in speeltuinen. Ze had wel altijd leeftijdsgenootjes waar ze bevriend mee was en over haar onzekerheid heen gekomen vanaf jaar of 8. Niet super veel zelfvertrouwen maar dat past bij haar. Ik heb er niet veel mee gedaan, je kunt als ouders niet op alles invloed hebben en ze heeft er zelf haar weg in gevonden. Zo is het leven.
donderdag 30 juli 2020 om 17:06
2 mogelijke problemen:
- een té grote lengte
- die overschatting, wat misschien effect kan hebben op zijn zelfbeeld
Voor dat eerste kun je prima terecht bij de jeugdarts. Hij is waarschijnlijk in groep 2 nog gemeten en gewogen. De nieuwste richtlijn zegt over verwijzen dit:
https://assets.ncj.nl/docs/819aec12-82b ... c64ff4.pdf
Ligt er dus aan of hij net op of boven de +2,5 zit
Dat tweede pak je denk ik al heel goed aan en kun je ook ook niet zoveel meer mee dan goed in de gaten houden.
- een té grote lengte
- die overschatting, wat misschien effect kan hebben op zijn zelfbeeld
Voor dat eerste kun je prima terecht bij de jeugdarts. Hij is waarschijnlijk in groep 2 nog gemeten en gewogen. De nieuwste richtlijn zegt over verwijzen dit:
https://assets.ncj.nl/docs/819aec12-82b ... c64ff4.pdf
Ligt er dus aan of hij net op of boven de +2,5 zit
Dat tweede pak je denk ik al heel goed aan en kun je ook ook niet zoveel meer mee dan goed in de gaten houden.
donderdag 30 juli 2020 om 17:15
Ik was ook altijd en overal de grootste en ben uiteindelijk 1,86 m geworden.
Wat het mij heeft gebracht is een te groot verantwoordelijkheidsgevoel. Continue overvraagt worden en proberen zo goed mogelijk aan de denkbeelden van de ander te willen voldoen. Continue aangesproken worden op kinderlijk gedrag wat prima bij mijn leeftijd paste maar niet bij mijn lengte.
Pas tegen de tijd dat ik uit wilde gaan kon ik mijn lengte en ouder uitzien in mijn voordeel gebruiken.
Wat het mij heeft gebracht is een te groot verantwoordelijkheidsgevoel. Continue overvraagt worden en proberen zo goed mogelijk aan de denkbeelden van de ander te willen voldoen. Continue aangesproken worden op kinderlijk gedrag wat prima bij mijn leeftijd paste maar niet bij mijn lengte.
Pas tegen de tijd dat ik uit wilde gaan kon ik mijn lengte en ouder uitzien in mijn voordeel gebruiken.
donderdag 30 juli 2020 om 17:21
Mijn zoon is vergelijkbaar qua lengte. Hij wordt ook heel vaak ouder geschat, omdat hij ook in zijn taalgebruik ouder is. Emotioneel is hij echter wel zijn leeftijd en botst weleens. Veel kan je er denk ik niet aan doen, hij zal er ook een eigen weg in moeten vinden. En soms kan het handig zijn om zijn leeftijd nog eens te benadrukken, want ik merk dat zelfs mensen, die zijn leeftijd weten, er weleens in trappen.
Mijn oudste zoon was ook altijd groot tot een jaar of 8. Toen gingen de anderen groeien en was hij inmiddels gemiddeld. Vervolgens kregen al zijn vrienden een groeispurt en was hij ineens de kleinste. Nu begint hij met 14 jaar ook aardig te groeien en trekt het verschil weer bij. Man en ik zijn niet lang (1.83 en 1.78) , dus ik verwacht bij jongste ook geen extreme lengte. Maar als je je zorgen maakt kun je altijd een schatting laten maken.
Mijn oudste zoon was ook altijd groot tot een jaar of 8. Toen gingen de anderen groeien en was hij inmiddels gemiddeld. Vervolgens kregen al zijn vrienden een groeispurt en was hij ineens de kleinste. Nu begint hij met 14 jaar ook aardig te groeien en trekt het verschil weer bij. Man en ik zijn niet lang (1.83 en 1.78) , dus ik verwacht bij jongste ook geen extreme lengte. Maar als je je zorgen maakt kun je altijd een schatting laten maken.
