Kinderen
alle pijlers
Zoon (net 17) wil geen baantje
dinsdag 27 april 2021 om 10:26
Surebaby schreef: ↑27-04-2021 09:08Twintigers! En voor zover ik van werkgevers hoor van hoog tot laag opgeleid (dus ook de bijbaan atheneum klanten) echt een probleem.
Vooral de attitude van 'ik ben er toch' is echt een issue.
Ik sta bekend om de speech 'stage is geen creche. Het is niet zo dat je daar overdag bent en we al blij zijn dat je je broodje op hebt en u de begeleider niet hebt gebeten.
En ik u na de stage uren weer kom ophalen en dat was het dan. U gaat daarheen om te werken aan uw opdrachten. Die zijn...'
En daar staat dan expliciet uitgespeld wat collegiaal gedrag is etc
Wat dan weer voor sommige studenten bijna beledigend is.
' natuurlijk weet ik hoe al mijn collega's van mijn afdeling heten'
'ik niet hoor broer, ik weet niet eens hoe jij heet'
dinsdag 27 april 2021 om 10:28
dinsdag 27 april 2021 om 10:32
“Helaas” niet, ongeveer één keer per maand paar euro. Feestjes (voor Corona) waren nog privéfeestjes waar hij wat inlegde (maar drinkt nauwelijks). Hij had het laatst wel over een vakantie met vrienden in Frankrijk, ik direct positief natuurlijk. En mooi doel voor z’n geld, gaan wij niet betalen.
dinsdag 27 april 2021 om 10:35
Loslaten vind ik doodeng, jarenlang proces al en bij mij op meerdere gebieden (bij mijn zoon niet loslaten als in “niet meer blijven verzorgen”, maar in de zin van loslaten dat ik er controle over heb). Dat controle willen houden is niet uit ‘slechtigheid’, maar uit angst. En dat is geen goede raadgever.
Ps niet quoten, is behoorlijk prive.
dinsdag 27 april 2021 om 10:44
crunchie schreef: ↑27-04-2021 10:17Ik snap eigenlijk helemaal niets van die "verplichting" al te moeten werken terwijl je nog gewoon op school zit.
Dat is toch ook een dagtaak, als je dat serieus neemt? Zeker als je daarnaast ook nog wat wil sporten en vrije tijd wil houden.
Ik hoefde gelukkig niet te werken vroeger en als ik veel huiswerk had hoefde ik ook niet af te wassen e.d. omdat ik al druk genoeg was. Ik denk dat ze het zelfs hadden afgeraden als ik het wel had gewild. Na het eindexamen ben ik wel een maand gaan werken omdat die vakantie wel héél lang was. Tijdens de studie ook niet gewerkt omdat ik toen ook druk genoeg was. (vriendinnen ook niet overigens) Nu snap ik dat dat financieel niet altijd haalbaar is.
Het heeft de werkethos niet benadeeld. Na de studie 1 maand vrij genomen en daarna altijd fulltime gewerkt.
Hier niet hoor. Naast school en sport en jeugdleider zijn bij sport was er echt nog wel zes uur tijd over om te werken en daarnaast nog om te chillen, te hangen, te gamen etc.
Wij zouden nu onze jongste twee zonder bijbaan door hun studie kunnen loodsen maar dat lukte bij de oudste niet wegens te weinig inkomen. Op die basis is ons plan gemaakt en geldt voor alle drie de kinderen. We willen overigens ook niet krom liggen voor hun studies en zelf niets leuks meer doen.
Nu er meer inkomen is profiteren de jongsten daar echt wel van maar maakt niet dat we de afspraken veranderen.
Voor TO:
Als er meer kinderen zijn dan deze zoon zou het wijs kunnen zijn afspraken te maken die voor ieder kind gelden. Wij hebben al die afspraken ook echt opgeschreven want anders zou ik dingen kunnen vergeten. In mijn schrift staat dus ook dat kinderen vanaf 10 meer zakgeld kregen zodat ze zelf cadeautjes konden kopen voor vriendjes. Vanaf elf meer zakgeld voor hun beltegoed enz enz.
Bij mijn man thuis waren er niet voor alle kinderen dezelfde regels en dat was voor mijn man best confronterend omdat hij er financieel echt het meest slechts vanaf is gekomen. Wij hebben dus een extreme drang om het eerlijk te doen.
dinsdag 27 april 2021 om 10:46
EensZonmuis schreef: ↑26-04-2021 22:58Hij is verlegen. Misschien vergt eindexamen doen, sporten ed al veel van hem.
Bovendien geeft hij geld niet in bakken uit. Het is bovendien geen leuke tijd voor jongeren.
Ik vind jullie nogal dwingelanderig en veroordelend.
Wees blij dat je een kind hebt die goed is op school en gewoon normaal doet, in plaats dat jullie dan gaan lopen vitten op hem.
dinsdag 27 april 2021 om 10:54
Dank je. We hebben nog een kind van bijna 15 (baantje zit er aan te komen, haha). Ook introvert kind wat zo mogelijk nog minder uitgeeft. Zij denkt aan baantje in bibliotheek of vrijwilligerswerk met ouderen oid. We willen voor beiden hetzelfde doen qua financiën, willen we goed op letten, ook omdat ze beiden een ander pad gaan lopen qua studie.Andersom schreef: ↑27-04-2021 10:44Hier niet hoor. Naast school en sport en jeugdleider zijn bij sport was er echt nog wel zes uur tijd over om te werken en daarnaast nog om te chillen, te hangen, te gamen etc.
Wij zouden nu onze jongste twee zonder bijbaan door hun studie kunnen loodsen maar dat lukte bij de oudste niet wegens te weinig inkomen. Op die basis is ons plan gemaakt en geldt voor alle drie de kinderen. We willen overigens ook niet krom liggen voor hun studies en zelf niets leuks meer doen.
Nu er meer inkomen is profiteren de jongsten daar echt wel van maar maakt niet dat we de afspraken veranderen.
Voor TO:
Als er meer kinderen zijn dan deze zoon zou het wijs kunnen zijn afspraken te maken die voor ieder kind gelden. Wij hebben al die afspraken ook echt opgeschreven want anders zou ik dingen kunnen vergeten. In mijn schrift staat dus ook dat kinderen vanaf 10 meer zakgeld kregen zodat ze zelf cadeautjes konden kopen voor vriendjes. Vanaf elf meer zakgeld voor hun beltegoed enz enz.
Bij mijn man thuis waren er niet voor alle kinderen dezelfde regels en dat was voor mijn man best confronterend omdat hij er financieel echt het meest slechts vanaf is gekomen. Wij hebben dus een extreme drang om het eerlijk te doen.
dinsdag 27 april 2021 om 11:06
Dan zijn de tijden echt zéér drastisch veranderd.
Maar goed. Nu met Corona kan er sowieso bijna helemaal niets. Introverte mensen vinden dat volgens mij helemaal prima. Maar ik ben dolblij dat ik een cruciaal beroep heb. Ik ga met nóg meer plezier naar mijn werk. Want ik waardeer het sociale aspect nu des te meer. Hoewel ik mijn zusjes nog heel veel zie en mijn vriendinnen nog veel spreek, is mijn leven (de invulling van mijn vrije tijd) toch drastisch veranderd.
Hoe dan ook: of je nou veel geld nodig hebt om uit te geven of niet. En of je het nou druk hebt met school/studie/hobby’s/sport/vrienden of niet. En of je nou super sociaal of juist introvert bent. Ik vind het vanaf een bepaalde leeftijd onwenselijk om op kosten van je ouders te leven, op geen enkele manier in je eigen onderhoud te willen voorzien en nog geld toe te krijgen ook.
dinsdag 27 april 2021 om 11:08
TO, heel goed dat je nu inziet dat je zoon een eigen keuze heeft en dat het zijn leven is.
Vergeet niet dat voor de meeste mensen (en pubers in het algemeen) geld een belangrijke motivatie om (saai) werk te gaan doen naast school en sport. En als je dan weinig geld uitgeeft, dan is het ook lastig om motivatie te verwachten.
Mijn oudste heeft ook weinig zin om in de supermarkt te gaan staan. Ze houdt het bij een folderwijk en ze doet veel vrijwilligerswerk voor de sportvereniging. Ik vindt het ruim voldoende. Ze moet de rest van haar leven nog werken.
Vergeet niet dat voor de meeste mensen (en pubers in het algemeen) geld een belangrijke motivatie om (saai) werk te gaan doen naast school en sport. En als je dan weinig geld uitgeeft, dan is het ook lastig om motivatie te verwachten.
Mijn oudste heeft ook weinig zin om in de supermarkt te gaan staan. Ze houdt het bij een folderwijk en ze doet veel vrijwilligerswerk voor de sportvereniging. Ik vindt het ruim voldoende. Ze moet de rest van haar leven nog werken.
dinsdag 27 april 2021 om 11:10
Grappig, bij ons thuis waren er absoluut geen regels en dingen waren zeker niet gelijk verdeeld. Maar wij hebben het er altijd juist over dat we het zo leuk vinden dat onze ouders bij elk kind hebben gedaan wat bij dat kind past. Ik ben nota bene tweeling en wij hebben ieder een andere aanpak gehad. Ook financieel. Maar in het grotere plaatje klopt het toch. Bedtijden zakgeld, niets was aan een vaste leeftijd etc. gekoppeld.Andersom schreef: ↑27-04-2021 10:44[...]
Voor TO:
Als er meer kinderen zijn dan deze zoon zou het wijs kunnen zijn afspraken te maken die voor ieder kind gelden. Wij hebben al die afspraken ook echt opgeschreven want anders zou ik dingen kunnen vergeten. In mijn schrift staat dus ook dat kinderen vanaf 10 meer zakgeld kregen zodat ze zelf cadeautjes konden kopen voor vriendjes. Vanaf elf meer zakgeld voor hun beltegoed enz enz.
Bij mijn man thuis waren er niet voor alle kinderen dezelfde regels en dat was voor mijn man best confronterend omdat hij er financieel echt het meest slechts vanaf is gekomen. Wij hebben dus een extreme drang om het eerlijk te doen.
anoniem_402201 wijzigde dit bericht op 27-04-2021 11:11
23.50% gewijzigd
dinsdag 27 april 2021 om 11:10
Ik heb alleen de OP gelezen, dus wie weet ben ik gigantisch mosterd. Maar de baantjes die jij in je OP noemt zou ik zelfs als 40+ introverte verschrikkelijk hebben gevonden, laat staan als puber. Laat dat joch lekker aan de slag gaan als fietskoerier, schoonmaker of postbezorger of zo. Als hij al per se moet werken, want als hij gewoon rondkomt zie ik het probleem niet.
dinsdag 27 april 2021 om 11:18
Ik was ook compleet anders dan mijn ouders, waardoor ik me af en toe gedwongen voelde. Zij verplichtten me bijvoorbeeld ook om uit te gaan, want daar hadden zij altijd zo’n plezier aan gehad. En ik moest maar eens een vriend. Maar ik haatte het! En met baantjes net zo. En die had ik nodig want dat verplicht uitgaan moest ik zelf bekostigen. Mijn moeder wilde graag helpen en kwam met supersociale baantjes aan, want dat is toch leuk, als scholier in de horeca of een winkel. Uiteindelijk lopendebandwerk gedaan wat zij afschuwelijk vond, maar dat paste beter bij me. Achteraf vind ik wel dat ik behoorlijk ben uitgeknepen in die jaren, maar dat is weer een ander verhaal.
dinsdag 27 april 2021 om 11:20
Wat vreselijk al die projecterende ouders. Het zal vast uit angst zijn dat je kind zoiets als ouder mee moet geven en dat een tiener dingen zo leert, net zoals een kleuter die voor het eerst naar een partijtje gaat. Maar pfoeh, wat lastig om daar van los te komen.
Bij mij op kantoor zitten trouwens vaak tieners/jonge studenten. Kinderen van collega’s die een paar weken een archief uitruimen of een hele bups documenten categoriseren enzo. Van die klussen die maar blijven liggen.
Bij mij op kantoor zitten trouwens vaak tieners/jonge studenten. Kinderen van collega’s die een paar weken een archief uitruimen of een hele bups documenten categoriseren enzo. Van die klussen die maar blijven liggen.
dinsdag 27 april 2021 om 11:36
Fijn dat we het eens zijn....
Momenteel redt hij zich prima financieel. Waarom dan werken?
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
dinsdag 27 april 2021 om 11:37
Ik heb ook gestimuleerd dat mijn toen 15-jarige een baantje ging zoeken. Voor school zette hij zich maar minimaal in (nog steeds trouwens) en verder was (en is) het hangen en gamen. Hij wilde op zich best wel een baantje, maar ondernam vervolgens niets. Beloofde van alles, hij ging wel es kijken maar er gebeurde niets. Wat ie ging doen, maakte me niet uit, iets wat ie leuk vond maar wel zelf regelen en bellen, of op pad.
Tot op een dag ik bij een warenhuis aan de kassa een bordje zag dat ze personeel zochten. Dat heb ik hem doorgegeven en dat vond hij wel iets. Zelf gebeld maar wel even geholpen met de sollicitatie want hij moest een CV inleveren
. En hij is aangenomen en werkt er nu nog steeds. Niet zoveel uren en ook in vakanties wordt hij niet veel extra ingeroosterd (bijv. 2 dagen van 3 uurtjes per dag, dus nog veel tijd over). Maar hij heeft het wel naar zijn zin en met enkele collega’s gaat hij weleens wat drinken in het weekend (voor Corona) dus hij houdt er ook leuke contacten aan over. Begonnen met vullen maar draait nu ook kassa. Hij leert ervan. Werkervaring opdoen vind ik alleen maar goed.
Nu hij eindexamen doet, heeft hij straks ook veel tijd over, en heb ik gestimuleerd dat hij er iets extra’s bij zou kunnen gaan zoeken. Want de hele dag hangen en gamen heb ik ook geen zin in. Maar ik heb niet gedwongen. Want bij dit warenhuis zal hij maar enkele uurtjes kunnen werken. Hij wil wel wat extra bij een supermarkt gaan werken, waar ook wat vrienden werken, zegt hij. Binnenkort heeft hij gesprek daar. Want hij was zelf al wel tot de conclusie gekomen dat de meeste vrienden uit zijn groepje óf best veel werken, óf de halve dag uitslapen (mijn zoon is altijd vroeg wakker) dus tsja....wat kun je dan gaan doen en afspreken? Dan kon ie maar beter ook gaan werken had ie bedacht. Dus ik hoop dat ie idd ook bij die supermarkt terecht kan. Want als dat niets wordt, is ie net niet gedreven genoeg om bij andere supermarkt te gaan solliciteren (want daar werken geen bekenden dus niet leuk in zijn beleving). We gaan het zien.
Ook hier weinig noodzaak voor extra geld. Meer dan vreterij in de supermarkt, broodje in de schoolkantine, keertje McDonalds of drankje op terras geeft hij niet uit. En een keer dagje pretpark misschien. Hij geeft niets om dure kleding of schoenen, echt uitgaan doen ze ook niet.
Ik wil absoluut geen kostgeld, hij moet zelf lekker sparen en een goede start maken. We proberen de studie te bekostigen maar of dat volledig lukt, zien we tzt wel. Tot hoelang hij zakgeld krijgt heb ik eigenlijk nooit zo over nagedacht, is wel een goede.
En wat een verschil: mijn jongste (nu 14) kan niet wachten tot hij aan het werk mag. “Ik wil geld verdienen, zegt ie”. Hij doet agrarisch seizoenswerk, helpt soms op een agrarisch bedrijf maar het is niets vast. Hij heeft al verschillende supermarkten/bedrijven gebeld maar overal vragen ze pas vanaf 15 jaar. Nog even geduld dus.
Tot op een dag ik bij een warenhuis aan de kassa een bordje zag dat ze personeel zochten. Dat heb ik hem doorgegeven en dat vond hij wel iets. Zelf gebeld maar wel even geholpen met de sollicitatie want hij moest een CV inleveren
. En hij is aangenomen en werkt er nu nog steeds. Niet zoveel uren en ook in vakanties wordt hij niet veel extra ingeroosterd (bijv. 2 dagen van 3 uurtjes per dag, dus nog veel tijd over). Maar hij heeft het wel naar zijn zin en met enkele collega’s gaat hij weleens wat drinken in het weekend (voor Corona) dus hij houdt er ook leuke contacten aan over. Begonnen met vullen maar draait nu ook kassa. Hij leert ervan. Werkervaring opdoen vind ik alleen maar goed.Nu hij eindexamen doet, heeft hij straks ook veel tijd over, en heb ik gestimuleerd dat hij er iets extra’s bij zou kunnen gaan zoeken. Want de hele dag hangen en gamen heb ik ook geen zin in. Maar ik heb niet gedwongen. Want bij dit warenhuis zal hij maar enkele uurtjes kunnen werken. Hij wil wel wat extra bij een supermarkt gaan werken, waar ook wat vrienden werken, zegt hij. Binnenkort heeft hij gesprek daar. Want hij was zelf al wel tot de conclusie gekomen dat de meeste vrienden uit zijn groepje óf best veel werken, óf de halve dag uitslapen (mijn zoon is altijd vroeg wakker) dus tsja....wat kun je dan gaan doen en afspreken? Dan kon ie maar beter ook gaan werken had ie bedacht. Dus ik hoop dat ie idd ook bij die supermarkt terecht kan. Want als dat niets wordt, is ie net niet gedreven genoeg om bij andere supermarkt te gaan solliciteren (want daar werken geen bekenden dus niet leuk in zijn beleving). We gaan het zien.
Ook hier weinig noodzaak voor extra geld. Meer dan vreterij in de supermarkt, broodje in de schoolkantine, keertje McDonalds of drankje op terras geeft hij niet uit. En een keer dagje pretpark misschien. Hij geeft niets om dure kleding of schoenen, echt uitgaan doen ze ook niet.
Ik wil absoluut geen kostgeld, hij moet zelf lekker sparen en een goede start maken. We proberen de studie te bekostigen maar of dat volledig lukt, zien we tzt wel. Tot hoelang hij zakgeld krijgt heb ik eigenlijk nooit zo over nagedacht, is wel een goede.
En wat een verschil: mijn jongste (nu 14) kan niet wachten tot hij aan het werk mag. “Ik wil geld verdienen, zegt ie”. Hij doet agrarisch seizoenswerk, helpt soms op een agrarisch bedrijf maar het is niets vast. Hij heeft al verschillende supermarkten/bedrijven gebeld maar overal vragen ze pas vanaf 15 jaar. Nog even geduld dus.
dinsdag 27 april 2021 om 11:43
novaviva schreef: ↑27-04-2021 11:10Grappig, bij ons thuis waren er absoluut geen regels en dingen waren zeker niet gelijk verdeeld. Maar wij hebben het er altijd juist over dat we het zo leuk vinden dat onze ouders bij elk kind hebben gedaan wat bij dat kind past. Ik ben nota bene tweeling en wij hebben ieder een andere aanpak gehad. Ook financieel. Maar in het grotere plaatje klopt het toch. Bedtijden zakgeld, niets was aan een vaste leeftijd etc. gekoppeld.
Bij mij thuis kregen we wat we nodig hadden en dat was ook eerlijk hoor. En bij man thuis kregen ze ook wat ze nodig hadden maar gelang er geld was. Toen man klaar was met mbo moest hij kostgeld betalen en mocht hij niet verder leren op hbo. Door dat kostgeld kon zijn broer na mbo wel hbo-voltijd doen, kreeg zijn zus wel kleding tijdens haar opleiding. Man betaalde dat allemaal zelf. Daar thuis hebben de jongere broer en zus het financieel echt heel veel makkelijker gehad. Zij zijn uiteindelijk veel hoger opgeleid op kosten van de ouders dan mijn man. Man heeft verder gestudeerd tijdens zijn werk en dus in een ander tempo.
dinsdag 27 april 2021 om 11:47
Wat mooi dat ze daar interesse in heeft! Dat zou ik zéker stimuleren.B1loemetje schreef: ↑27-04-2021 10:54Dank je. We hebben nog een kind van bijna 15 (baantje zit er aan te komen, haha). Ook introvert kind wat zo mogelijk nog minder uitgeeft. Zij denkt aan baantje in bibliotheek of vrijwilligerswerk met ouderen oid. We willen voor beiden hetzelfde doen qua financiën, willen we goed op letten, ook omdat ze beiden een ander pad gaan lopen qua studie.
Zoiets staat uitstekend op je CV, ook nog later als je naar een "serieuze" baan op zoek gaat. Straalt super veel betrokkenheid uit.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dinsdag 27 april 2021 om 11:49
Qua opleiding zijn ons wel dezelfde kansen geboden. Maar ja, de een woont op kamers en dat is veel duurder dan de ander die langer thuis woonde bijvoorbeeld. Maar zelfs op een sinterklaasavond werd er bij ons niet persé hetzelfde bedrag per kind besteed.Andersom schreef: ↑27-04-2021 11:43Bij mij thuis kregen we wat we nodig hadden en dat was ook eerlijk hoor. En bij man thuis kregen ze ook wat ze nodig hadden maar gelang er geld was. Toen man klaar was met mbo moest hij kostgeld betalen en mocht hij niet verder leren op hbo. Door dat kostgeld kon zijn broer na mbo wel hbo-voltijd doen, kreeg zijn zus wel kleding tijdens haar opleiding. Man betaalde dat allemaal zelf. Daar thuis hebben de jongere broer en zus het financieel echt heel veel makkelijker gehad. Zij zijn uiteindelijk veel hoger opgeleid op kosten van de ouders dan mijn man. Man heeft verder gestudeerd tijdens zijn werk en dus in een ander tempo.
dinsdag 27 april 2021 om 12:44
Dat gesprek met je zoon klinkt heel goed, B1loemetje.
Ik lees in je berichten best wat doemgedachten die je angst voeden dat het allemaal helemaal niks wordt met die jongen (die zo te lezen een fijn kind is die serieus bezig is met school en goede sociale contacten heeft).
Tip aan jou: schrijf die gedachten eens uit, zoals je hier ook al doet. Je kunt dan namelijk veel duidelijker zijn waar je escaleert, waar je angsten onrealistisch worden. Terwijl ze heel logisch en overtuigend kunnen voelen als ze blijven rondzingen in je achterhoofd.
Verder zijn de vaardigheden die je noemt echt wel nuttig, vooral het leren om niet te vermijden en innerlijke drempels te overwinnen. Het goede nieuws: dat kun je echt nog heel goed leren als je ouder bent.
Ik lees in je berichten best wat doemgedachten die je angst voeden dat het allemaal helemaal niks wordt met die jongen (die zo te lezen een fijn kind is die serieus bezig is met school en goede sociale contacten heeft).
Tip aan jou: schrijf die gedachten eens uit, zoals je hier ook al doet. Je kunt dan namelijk veel duidelijker zijn waar je escaleert, waar je angsten onrealistisch worden. Terwijl ze heel logisch en overtuigend kunnen voelen als ze blijven rondzingen in je achterhoofd.
Verder zijn de vaardigheden die je noemt echt wel nuttig, vooral het leren om niet te vermijden en innerlijke drempels te overwinnen. Het goede nieuws: dat kun je echt nog heel goed leren als je ouder bent.
What a nuanced anxiety
dinsdag 27 april 2021 om 12:53
Heerlijk deze reactie
dinsdag 27 april 2021 om 12:57
Mijn oudste had pas rond of na haar 18e haar eerste bijbaan. Niet omdat ze dat zelf zo graag wilde, maar na jarenlange aansporingen van ons. Dat heeft niet lang geduurd, en vorig jaar (21 jaar) heeft ze in de zomervakantie nog een tijdelijk baantje gehad. Voor drie weken, 15 uur per week. Kortom, dat houdt allemaal nog niet over. Komende september is ze afgestudeerd, geen studielening meer, dus dan ben ik heel benieuwd waar ze haar huur en boodschappen van gaat betalen. Ik zal niet direct de geldkraan dicht draaien, maar met dat beetje van mij komt ze de maand niet door.
Jongste van 16 maakt ook niet echt haast met een baantje. Heel anders dan ik vroeger, ik werkte vanaf mijn 15e verjaardag minstens 12 uur per week. Om uit huis te zijn, dus misschien is het ook wel een beetje een opsteker voor mij. Ze vinden het hier veel te leuk.
Jongste van 16 maakt ook niet echt haast met een baantje. Heel anders dan ik vroeger, ik werkte vanaf mijn 15e verjaardag minstens 12 uur per week. Om uit huis te zijn, dus misschien is het ook wel een beetje een opsteker voor mij. Ze vinden het hier veel te leuk.
dinsdag 27 april 2021 om 13:01
Er zijn gewoon meerdere vormen van eerlijk, ieder doet wat bij hem/haar past. Veel vormen van eerlijk zijn prima uit te leggen. Ik denk dat velen hun manier van eerlijk baseren op hun eigen ervaringen. En daarin tellen voor ons met dingen mee dan alleen die studie of wel of geen kostgeld.
Omdat het bij mijn man thuis nogal ongelijk en oneerlijk voelde maken wij nu andere keuzes dan onze ouders. En onze kinderen maken waarschijnlijk ook weer andere keuzes.
dinsdag 27 april 2021 om 13:02
Zo heb ik het nooit bekeken. En wat rot dat je het 'uitgeknepen' vond. Mijn ouders hebben amper kosten aan me gehad vanaf mijn 15e, dat zie ik nu ik zelf kinderen heb pas in een ander licht. Toen voelde ik me overal bezwaard en verkwistend over, terwijl ik alles zelf betaalde eigenlijk.Kaascracker schreef: ↑27-04-2021 11:18Ik was ook compleet anders dan mijn ouders, waardoor ik me af en toe gedwongen voelde. Zij verplichtten me bijvoorbeeld ook om uit te gaan, want daar hadden zij altijd zo’n plezier aan gehad. En ik moest maar eens een vriend. Maar ik haatte het! En met baantjes net zo. En die had ik nodig want dat verplicht uitgaan moest ik zelf bekostigen. Mijn moeder wilde graag helpen en kwam met supersociale baantjes aan, want dat is toch leuk, als scholier in de horeca of een winkel. Uiteindelijk lopendebandwerk gedaan wat zij afschuwelijk vond, maar dat paste beter bij me. Achteraf vind ik wel dat ik behoorlijk ben uitgeknepen in die jaren, maar dat is weer een ander verhaal.
