Kinderen
alle pijlers
Zoon voelt zich alleen
dinsdag 10 mei 2022 om 15:50
Mijn 10-jarige zoon zit de laatste tijd niet goed in z'n vel.
Ik ben gescheiden van zijn papa, dat is intussen 3 jaar geleden. Hij is enig kind, we zijn dus vaak met z'n twee.
Voor de scheiding was zijn vader vaak afwezig, hij heeft bijna niets anders gekend dan dat z'n vader er niet is en dat we dus met z'n tweetjes zijn.
Ook nu ziet hij z'n vader niet vaak: als het goed gaat 1 keer per week enkele uren, maar regelmatig wordt de afspraak geannuleerd door zijn vader.
De laatste tijd gaat het hier na schooltijd echt moeilijk. Hij heeft z'n schoenen nog niet uit gedaan en spreekt het al uit: "ik verveel me, ik heb niemand om mee te spelen".
Hij heeft een hobby waar hij 2 weekavonden en 1 halve dag in het weekend mee vult, er komen heel vaak vriendjes spelen, ik onderneem zelf ook vanalles met hem maar het is precies nooit genoeg. Hij kan moeilijk alleen zijn, zelf met iets spelen lukt niet. Van zodra hij alleen met mij is hangt er precies een soort zwaarte over hem, ik denk dat hij zich dan eenzaam voelt en hij spreekt soms ook uit dat hij zich alleen voelt.
Op school en in de buurt heeft hij veel vrienden maar die zijn er natuurlijk niet 24/24, en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Soms game't hij online met klasgenootjes maar vaak komt daar ook ruzie van, dat is dus ook geen ideale afleiding.
Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. De verveling kan ik niet oplossen, dat moet hij zelf doen maar dat lukt hem niet.
Maar daarnaast heb ik het gevoel dat hij ongelukkig is en dat dit met de scheiding/z'n afwezige vader te maken heeft. Zou het kunnen dat hij die leegte probeert op te vullen met ander sociaal contact?
Hij kan soms ook echt woede uitbarstingen hebben over de meest simpele dingen. Gisteren wou hij bijvoorbeeld zijn tanden niet poetsen. Daar valt niet over te onderhandelen, maar hij was zo enorm kwaad en riep dingen als "ik mag toch een eigen mening hebben" en "het is toch mijn lichaam, ik mag zelf kiezen".
Zou het al wat pubergedrag kunnen zijn? Hij is nog maar 10?
Na de scheiding is hij een paar keer naar een kinderpsychologe geweest maar hij is erg gesloten, hij had haar zelfs niet verteld dat we gescheiden zijn. Ze heeft het er echt moeten uit sleuren. Die piste is dus niet meteen een oplossing denk ik.
Iemand tips?
Ik ben gescheiden van zijn papa, dat is intussen 3 jaar geleden. Hij is enig kind, we zijn dus vaak met z'n twee.
Voor de scheiding was zijn vader vaak afwezig, hij heeft bijna niets anders gekend dan dat z'n vader er niet is en dat we dus met z'n tweetjes zijn.
Ook nu ziet hij z'n vader niet vaak: als het goed gaat 1 keer per week enkele uren, maar regelmatig wordt de afspraak geannuleerd door zijn vader.
De laatste tijd gaat het hier na schooltijd echt moeilijk. Hij heeft z'n schoenen nog niet uit gedaan en spreekt het al uit: "ik verveel me, ik heb niemand om mee te spelen".
Hij heeft een hobby waar hij 2 weekavonden en 1 halve dag in het weekend mee vult, er komen heel vaak vriendjes spelen, ik onderneem zelf ook vanalles met hem maar het is precies nooit genoeg. Hij kan moeilijk alleen zijn, zelf met iets spelen lukt niet. Van zodra hij alleen met mij is hangt er precies een soort zwaarte over hem, ik denk dat hij zich dan eenzaam voelt en hij spreekt soms ook uit dat hij zich alleen voelt.
Op school en in de buurt heeft hij veel vrienden maar die zijn er natuurlijk niet 24/24, en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Soms game't hij online met klasgenootjes maar vaak komt daar ook ruzie van, dat is dus ook geen ideale afleiding.
Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. De verveling kan ik niet oplossen, dat moet hij zelf doen maar dat lukt hem niet.
Maar daarnaast heb ik het gevoel dat hij ongelukkig is en dat dit met de scheiding/z'n afwezige vader te maken heeft. Zou het kunnen dat hij die leegte probeert op te vullen met ander sociaal contact?
Hij kan soms ook echt woede uitbarstingen hebben over de meest simpele dingen. Gisteren wou hij bijvoorbeeld zijn tanden niet poetsen. Daar valt niet over te onderhandelen, maar hij was zo enorm kwaad en riep dingen als "ik mag toch een eigen mening hebben" en "het is toch mijn lichaam, ik mag zelf kiezen".
Zou het al wat pubergedrag kunnen zijn? Hij is nog maar 10?
Na de scheiding is hij een paar keer naar een kinderpsychologe geweest maar hij is erg gesloten, hij had haar zelfs niet verteld dat we gescheiden zijn. Ze heeft het er echt moeten uit sleuren. Die piste is dus niet meteen een oplossing denk ik.
Iemand tips?
dinsdag 10 mei 2022 om 16:14
Inderdaad, speltherapie is een goede,
Wellicht heb je een paar therapeuten met wie je kan kijken of er een klik is?
Wat Calla zegt, ik denk dat rouw een belangrijke rol speelt.
Als ik de feiten zo lees heeft hij genoeg sociale contacten.
Verder hier ook een zoon van 10 met prepuber gedrag (meestal gecombineerd met peuter gedrag haha). Het is normaal, echt een puzzel hoe er mee om te gaan, maar ik hoor ook van anderen met kinderen in dezelfde leeftijd dat ze dezelfde ervaringen hebben.
Daarnaast is de zwaarte herkenbaar. Mijn ervaring is dat het meestal niet helpt om daar al te veel aandacht aan te geven. Ook in combi met het feit dat hij ook niet (nooit) praat over wat er in hem omgaat.
Dus ik bied het aan, 1, 2 keer. Maar dan houdt het op, ga ik iets anders doen en probeer hem ook af te leiden met iets anders wat hij leuk vindt. En vaak haalt hem dat uit een negatieve bui.
Ik wens je veel sterkte en hopelijk komt je zoon gauw wat beter in zijn vel.
Wellicht heb je een paar therapeuten met wie je kan kijken of er een klik is?
Wat Calla zegt, ik denk dat rouw een belangrijke rol speelt.
Als ik de feiten zo lees heeft hij genoeg sociale contacten.
Verder hier ook een zoon van 10 met prepuber gedrag (meestal gecombineerd met peuter gedrag haha). Het is normaal, echt een puzzel hoe er mee om te gaan, maar ik hoor ook van anderen met kinderen in dezelfde leeftijd dat ze dezelfde ervaringen hebben.
Daarnaast is de zwaarte herkenbaar. Mijn ervaring is dat het meestal niet helpt om daar al te veel aandacht aan te geven. Ook in combi met het feit dat hij ook niet (nooit) praat over wat er in hem omgaat.
Dus ik bied het aan, 1, 2 keer. Maar dan houdt het op, ga ik iets anders doen en probeer hem ook af te leiden met iets anders wat hij leuk vindt. En vaak haalt hem dat uit een negatieve bui.
Ik wens je veel sterkte en hopelijk komt je zoon gauw wat beter in zijn vel.
dinsdag 10 mei 2022 om 16:52
Ja, ik voel me best wel gelukkig. Ik ben wel eerder een rustig type, dus ik loop hier niet door het huis te dansen of zoaardbeienslof schreef: ↑10-05-2022 16:48Ben je zelf wel gelukkig?
Ik ben zelf zonder vader en als enig kind opgegroeid, mijn moeder was altijd veel in zichzelf en moe. Er hing geen vrolijkheid/huiselijkheid/gezelligheid in huis. Voor een kind is het dan best lastig om je goed te voelen.
Maar ik ben niet neerslachtig.Die speltherapie is misschien wel interessant, ga ik eens bekijken.
dinsdag 10 mei 2022 om 17:12
Het klinkt ook alsof hij behoefte heeft aan wat meer autonomie. Bijvoorbeeld over dat tandenpoetsen: het kan helpen door het te bespreken als een probleem waarbij hij zelf mee mag denken over een oplossing, en dan ook écht. Een oplossing waar hij zelf mee komt zal hij waarschijnlijk beter volhouden. Ik heb in dit kader wel veel gehad aan het boek Luisteren naar je kind.
dinsdag 10 mei 2022 om 17:15
Wat is er trouwens mis met vervelen?
Altijd gehoord dat je daar net creatief van wordt.
Hij kan nu éénmaal geen 24u op 24 ge-entertaind worden.
Hij zal dus af en toe toch moeten leren zelf om te gaan met vrije tijd.
Desnoods bied je hem een paar opties aan wat hij kan gaan doen, maar dan moet hij dus zelf wel beslissen of en wat hij gaat doen.
Altijd gehoord dat je daar net creatief van wordt.
Hij kan nu éénmaal geen 24u op 24 ge-entertaind worden.
Hij zal dus af en toe toch moeten leren zelf om te gaan met vrije tijd.
Desnoods bied je hem een paar opties aan wat hij kan gaan doen, maar dan moet hij dus zelf wel beslissen of en wat hij gaat doen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 10 mei 2022 om 17:26
Af en toe spontaan de deur uit? Kom we gaan naar de Mac, of ga je mee we gaan ff shoppen mag je wat leuks uitzoeken.
Inderdaad zelf ook wat vrolijkheid uitstralen.
Af en toe kaarten pakken en potje pesten en ondertussen beetje vissen naar hoe hij zich voelt en wat ie graag zou willen, ook beetje doorvragen over zijn vader.
Inderdaad zelf ook wat vrolijkheid uitstralen.
Af en toe kaarten pakken en potje pesten en ondertussen beetje vissen naar hoe hij zich voelt en wat ie graag zou willen, ook beetje doorvragen over zijn vader.
dinsdag 10 mei 2022 om 18:36
Mijn kind is net zo en ik zie het bij veel jongetjes, mijn ene broertje had het ook. Als er geen activiteit precies naar zijn zin (gamen, bepaald spel met bepaald vriendje) kan is het al snel saai.
Mijn kind krijgt meestal een klusje als hij zo doet. Ik heb ook heel fijne filmpjes van kinderen die moeten werken of die heel ver moeten reizen naar hun school, die mag hij ook kijken. Of zijn Lego eens uitzoeken om het eens te verkopen zoals hij zegt te willen.
Heb ik een goede bui dan mag er national Geographic of een ander leerzaam iets op.
Maargoed, ik ben dan ook niet zo'n lieve moeder.
Mijn kind krijgt meestal een klusje als hij zo doet. Ik heb ook heel fijne filmpjes van kinderen die moeten werken of die heel ver moeten reizen naar hun school, die mag hij ook kijken. Of zijn Lego eens uitzoeken om het eens te verkopen zoals hij zegt te willen.
Heb ik een goede bui dan mag er national Geographic of een ander leerzaam iets op.
Maargoed, ik ben dan ook niet zo'n lieve moeder.
dinsdag 10 mei 2022 om 18:57
Dit klinkt inderdaad niet erg lief. Dit kind ziet zijn vader nauwelijks en geeft aan zich alleen te voelen. Dat is natuurlijk iets anders dan je even vervelen. En je vervelen doen meisjes ook, de mijne bijvoorbeeld.Surebaby schreef: ↑10-05-2022 18:36Mijn kind is net zo en ik zie het bij veel jongetjes, mijn ene broertje had het ook. Als er geen activiteit precies naar zijn zin (gamen, bepaald spel met bepaald vriendje) kan is het al snel saai.
Mijn kind krijgt meestal een klusje als hij zo doet. Ik heb ook heel fijne filmpjes van kinderen die moeten werken of die heel ver moeten reizen naar hun school, die mag hij ook kijken. Of zijn Lego eens uitzoeken om het eens te verkopen zoals hij zegt te willen.
Heb ik een goede bui dan mag er national Geographic of een ander leerzaam iets op.
Maargoed, ik ben dan ook niet zo'n lieve moeder.
dinsdag 10 mei 2022 om 19:06
Ja inderdaad. Misschien niet specifiek een man maar een andere volwassene die er is voor hem. Mijn familie woont op een uur rijden, bij zijn sportwedstrijden ben ik bijna altijd zijn enige supporter. Dat is niet leuk voor hem natuurlijk. Gelukkig heb ik wel een aantal vriendinnen in de buurt wonen, met de man van 1 van mijn vriendinnen heeft hij een goede band.
dinsdag 10 mei 2022 om 19:17
Maar hij heeft ook een vader die zich nauwelijks laat zien en makkelijk een afspraak met hem afzegt. Ik kan me voorstellen dat dat hem heel veel pijn doet en hij zich afgewezen voelt. Ik zou dus ook een andere vorm van therapie voor hem zoeken.
dinsdag 10 mei 2022 om 19:28
Ik wilde zeggen sportclub, maar hij heeft dat dus al?
Ga je wel eens met hem naar musea oid? misschien kan hij daar een nieuwe interesse opdoen (boten, schilderen, electronica etc).
Open Dag landmacht?
Klinkt ook alsof zoon een sterke interesse/hobby zou kunnen gebruiken die hem voor langere tijd boeit.
Ga je wel eens met hem naar musea oid? misschien kan hij daar een nieuwe interesse opdoen (boten, schilderen, electronica etc).
Open Dag landmacht?
Klinkt ook alsof zoon een sterke interesse/hobby zou kunnen gebruiken die hem voor langere tijd boeit.
dinsdag 10 mei 2022 om 19:39
Eenzaam zijn is een gevoel en heeft niets met andere mensen te maken
dinsdag 10 mei 2022 om 19:41
Dat denk ik ook. Kinderen in een normale gezinssituatie hebben ook niet elke dag een vriendje over de vloer.
Ik denk dat hij vooral de drukte van een gezin mist, 2 ouders en meerdere kinderen. Dat is een ander soort gezelligheid dan bij ons thuis.
dinsdag 10 mei 2022 om 19:51
Wat een onzin... Ik heb voldoende mensen om me heen, maar voel me regelmatig eenzaam. Je eenzaam voelen hangt niet af van wel of geen mensen om je heen hebben.
dinsdag 10 mei 2022 om 20:49
En omgekeerd, er zijn mensen die heel veel alleen zijn maar zich niet eenzaam voelen.
Zoon zit gewoon even in een lastige fase, daar doe je weinig aan, dat hoort bij opgroeien. Komt vast wel weer goed.
dinsdag 10 mei 2022 om 20:49
Ik zou een passende therapie/therapeut proberen te zoeken. Het klinkt mij alsof hij een leegte die hij voelt (van bijv het missen van vader/afgewezen worden) op probeert te vullen maar dat niet lukt. Misschien is alleen zijn en niets doen te confronterend en wil ie daarom altijd wat te doen hebben. Maar zelfs al zou dit gewoon verveling zijn, dan nog lijkt het me goed dat hij goede therapie krijgt gezien de situatie met z’n vader.
woensdag 11 mei 2022 om 17:41
Het klinkt vooral als een uiting van 'niet lekker in zijn vel zitten'.
Niet elk kind heeft het vermogen om de juiste woorden aan zijn innerlijke belevingswereld te geven, zodat het voor de omgeving ook te begrijpen is.
Wat sneu dat zijn vader amper naar hem omkijkt. Dit ken ik uit mijn eigen jeugd en dat gevoel van afwijzing was enorm. Bij afleiding voelt hij zich goed, op zichzelf aangewezen overvalt het hem wellicht?
Niet elk kind heeft het vermogen om de juiste woorden aan zijn innerlijke belevingswereld te geven, zodat het voor de omgeving ook te begrijpen is.
Wat sneu dat zijn vader amper naar hem omkijkt. Dit ken ik uit mijn eigen jeugd en dat gevoel van afwijzing was enorm. Bij afleiding voelt hij zich goed, op zichzelf aangewezen overvalt het hem wellicht?
This is not kosher!
woensdag 11 mei 2022 om 21:11
Ja ik herken het een beetje. Hier ook een zoon van 10.
Dat van ik mag een eigen mening hebben en overdreven reageren op iets ,vervelen. Maar dan wisselend met rustig en lief reageren en kan ook wel alleen zijn.
Spelen doet hij alleen buiten maar met speelgoed al lang niet meer.
Ik denk toch beetje tiener/pubergedrag.
Ben niet gescheiden. Tips heb ik niet ik weet het ook niet altijd meer haha.
Dat van ik mag een eigen mening hebben en overdreven reageren op iets ,vervelen. Maar dan wisselend met rustig en lief reageren en kan ook wel alleen zijn.
Spelen doet hij alleen buiten maar met speelgoed al lang niet meer.
Ik denk toch beetje tiener/pubergedrag.
Ben niet gescheiden. Tips heb ik niet ik weet het ook niet altijd meer haha.
woensdag 11 mei 2022 om 21:45
Ik herken het gevoel wel, ook al ben ik al volwassen. Je eenzaam voelen heeft niet altijd te maken met mensen om je heen hebben, maar meer mensen om je heen hebben waar je die connectie mee voelt waar je naar op zoek bent.
Misschien gewoon die ene persoon waar je alles mee kan bespreken. Maar omdat hij best gesloten is, zal hij ook veel gevoelens binnen houden en mis je die connectie nog meer.
Er kan ook een groot deel verlatingsangst meespelen omdat zijn vader nooit veel interesse in hem heeft gehad.
Het heeft in ieder geval niks met verveling te maken, want ik kan ook vaak thuis komen uit werk en denken: wat moet ik hier in een leeg huis, niemand om mee te praten. Vrienden heb ik genoeg maar die hebben ook hun eigen leven.
Blijf in ieder geval zoeken naar iemand waar hij zich wel open durft te stellen en een klik mee heeft. Dat zal al veel schelen voor de verwerking want als je geen klik heb met een hulpverlener dan komt het gevoel er nooit uit.
Misschien gewoon die ene persoon waar je alles mee kan bespreken. Maar omdat hij best gesloten is, zal hij ook veel gevoelens binnen houden en mis je die connectie nog meer.
Er kan ook een groot deel verlatingsangst meespelen omdat zijn vader nooit veel interesse in hem heeft gehad.
Het heeft in ieder geval niks met verveling te maken, want ik kan ook vaak thuis komen uit werk en denken: wat moet ik hier in een leeg huis, niemand om mee te praten. Vrienden heb ik genoeg maar die hebben ook hun eigen leven.
Blijf in ieder geval zoeken naar iemand waar hij zich wel open durft te stellen en een klik mee heeft. Dat zal al veel schelen voor de verwerking want als je geen klik heb met een hulpverlener dan komt het gevoel er nooit uit.
