Zoon wordt buitengesloten

23-06-2025 10:33 28 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allen,

Wij hebben een zoon van 5 jaar die in de straat door kindjes wordt buitengesloten en het zit hem erg dwars.

Tot een jaar geleden speelde hij veel met deze kinderen zonder problemen. Vorig jaar hebben 2 van deze kinderen erg naar gedaan tegen een vriendje van mijn zoon en sindsdien is de relatie veranderd tussen de kinderen in de straat en mijn zoon.

Hij is een bang muisje geworden in hun bijzijn en gaat zich letterlijk achter een muur verstoppen. De kinderen lopen langs en zeggen niks tegen hem, hij wordt keihard genegeerd. Mijn man heeft ze een paar keer bij elkaar proberen te brengen wat goed ging maar onze zoon neemt het daarna niet over zeg maar. Hij gaat zich verschuilen of komt naar huis. Tja logisch dat deze kinderen niet meer met hem spelen vinden wij maar hij zit ermee en durft geen toenadering te zoeken tot het groepje.

Hij gaat elke keer naar 1 buurjongen om te vragen of die kan spelen en het antwoord is altijd nee.

Wij willen niet eens dat hij met deze kinderen gaat spelen want het zijn niet echt leuke kinderen (bazig, schelden met k woord, dat soort dingen)

Hoe moeten we hier nou mee omgaan?

We hebben gesprekken met hem gevoerd en hier kwamen naar ons idee 2 belangrijke dingen uit:
1. ‘Ik wil dat mijn vriendjes in de straat wonen’. Hij heeft een aantal goede vriendjes van school waar hij regelmatig mee speelt maar dat gaat allemaal via afspraken en in het weekend of vakantie niet altijd mogelijk. Hij wil de deur uitstappen en gelijk kunnen spelen
2. ‘Ze lopen langs en zeggen niks, ze vinden mij niet leuk’. Hij weet gewoon dat hij wordt buitengesloten dus en hij krijgt daardoor neerslachtige buien en we weten gewoon niet hoe we hem hierbij kunnen helpen.

Hij wil veel met vriendjes spelen sinds een jaar en niet perse altijd alleen iets met ons ondernemen.

Ouders contacten heeft geen nut want een paar zijn best aso dus daar kunnen we geen gesprek mee aangaan. We willen dat hij weerbaarder wordt en hij heeft al eens zo’n training gedaan met amper resultaat.

Iemand tips of adviezen? Heel erg bedankt alvast en ook voor het lezen van dit lange verhaal
Alle reacties Link kopieren Quote
Uitleggen dat punt 1 gewoon niet opgaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind is iets ouder en wil ook niet meer in de wijk spelen, de pestkoppen zullen er toch wel zijn.

Ik zou denk ik beginnen met benoemen dat die kindjes zijn vriendjes niet zijn, want vriendjes doen niet lang lelijk tegen elkaar, ruzietjes worden uitgesproken tussen vriendjes.

Deze kindjes zijn pestkoppen aan het worden en daar wil je niet mee spelen.

Dat is makkelijker gezegd trouwens, goedkeuring zoeken is voor mijn kind wel een ding met dit soort dingen bv.

Samen gaan we wel eens naar de wijk speeltuin, en als ze er dan zijn negeren we ze zoveel mogelijk. Maar we gaan ook vaak naar een andere speeltuin.

Het is niet leuk :( buitengesloten worden is stom :( naar buiten en lekker spelen is fijner
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is jammer natuurlijk, maar ergens wil je ook niet dat hij met deze kinderen speelt. En je wil hem niet aanleren zichzelf te verloochenen om maar iemand te hebben

Zijn wereld gaat de komende jaren groter worden. Hij is pas 5. Dan wordt de poel met kinderen om vriendjes te zoeken ook groter.

Mijn tip: meer helpen.

Ik app moeders van vriendjes ook wel in het weekend of ze toevallig tijd hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom zou je willen dat je kind met kinderen in de buurt speelt als er geen klik zijn, die aso zijn, woorden gebruiken die je niet bij je zoon wil horen? Stel dat ze wel samen spelen en er is weer een akkefietje en je naar die ouders moet, is er dan een gesprke mogelijk?
Ik snap dat het lastig is dat hij buitengesloten word, ik zou inzetten op andere mogelijkheden. Ga samen andere dingen doen, andere speelplekken opzoeken, wandelen met (buur)hond, toch de ouders van kinderen van school benaderen of ze open staan voor een playdate in weekend of vakanties. Ik krijg die vraag regelmatig, leuk juist als ze elkaar in het weekend zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rodepeper schreef:
23-06-2025 11:48
Waarom zou je willen dat je kind met kinderen in de buurt speelt als er geen klik zijn, die aso zijn, woorden gebruiken die je niet bij je zoon wil horen?
Nou, dat. En dat alleen maar omdat het kind graag wil dat hij meteen met vriendjes kan spelen als hij buitenkomt?

Dat laatste is wat je moet veranderen (en niet die kinderen uit de straat). Hem leren: nee, wat jij wil kan dus niet. Kinderen in de straat zijn niet per definitie vriendjes, vriendjes wonen niet per definitie in de straat, en je kunt niet per definitie met iemand spelen als je naar buiten stapt.

Hij zal toch wel al eens eerder tegen "kan niet" zijn aangelopen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Rodepeper schreef:
23-06-2025 11:48
Waarom zou je willen dat je kind met kinderen in de buurt speelt als er geen klik zijn, die aso zijn, woorden gebruiken die je niet bij je zoon wil horen? Stel dat ze wel samen spelen en er is weer een akkefietje en je naar die ouders moet, is er dan een gesprek mogelijk?
Nou dit. Hier ligt een hele mooie les in de opvoeding: samen met je kind nagaan waar je blij van wordt in sociaal contact, wat vriendschap is, leren grenzen aan te geven, dat iedereen verschillend is etc etc.

Ik zou het vooral ook niet zien als 'buitensluiten'; kinderen trekken doorgaans naar elkaar toe door overeenkomsten. Qua gedrag en achtergrond komen ze (nu) niet overeen. Jullie als ouders komen ook niet overeen met deze ouders, toch? Dat is helemaal prima.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom heeft hij met 5 jaar al een training om weerbaarder te worden achter de rug?

Het klinkt niet alsof hij een probleem heeft, behalve verkeerd aangeleerde verwachtingen.

Geen broertje of zusje om mee te spelen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het k-woord?
Zijn we terug naar de jaren vijftig waarin mensen 'k' hadden?

Je hoeft er niet mee te schelden, maar we mogen het woord kanker nog wel uitspreken toch?
Of bedoel je kut ofzo?
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
23-06-2025 12:08
Nou dit. Hier ligt een hele mooie les in de opvoeding: samen met je kind nagaan waar je blij van wordt in sociaal contact, wat vriendschap is, leren grenzen aan te geven, dat iedereen verschillend is etc etc.

Ik zou het vooral ook niet zien als 'buitensluiten'; kinderen trekken doorgaans naar elkaar toe door overeenkomsten. Qua gedrag en achtergrond komen ze (nu) niet overeen. Jullie als ouders komen ook niet overeen met deze ouders, toch? Dat is helemaal prima.
Dit. Kinderen kunnen ook leren dat het niet altijd allemaal kan. En stimuleer hem om kinderen op te zoeken met overeenkomsten. Er zijn leukere dingen dan je bezig houden met die pestkoppen. Een hobby, sport? Voor je het weet denkt ie niet meer aan die buuraso's.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, dit is toch echt de wereld waar hij het mee moet doen ...
Je zoon wil met vriendjes spelen als hij de deur uitloopt; dat kan niet, dat is er niet. Dat zou er ook niet zijn als jullie in een wijk met alleen maar oudere mensen zouden wonen, of erg afgelegen. Dan zouden er ook altijd speelafspraken moeten worden gemaakt, geen probleem toch?
Je geeft zelf aan dat je niet eens wilt dat hij met die kinderen speelt, dat sommige ouders ook wel 'aso' zijn.
Dus óf je leert je zoon dat dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn, óf je gaat verhuizen. Meer smaken zijn er niet volgens mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk heeft het probleem zich mooi opgelost.
Hij speelt niet met de kinderen in de straat en dat wil jij ook zo houden.

Dus lekker met vriendjes afspreken wanneer het wel kan, thuis alleen spelen, of met hem een straat (of een paar straten) verderop gaan spelen en kijken of daar wel leuke kinderen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij is pas vijf toch?
Mijn 5 jarige speelt nog vooral in zicht, en is zich niet zo bewust van dingen als uitsluiting.

Ik zou die jongetjes links laten liggen en inzetten op het regelmatig organiseren van een speeldate met kinderen die hij wel leuk vind.
Dat vergroot zijn sociale vaardigheden ook
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind wil ook het liefst een dorp vullen met iedereen die we lief vinden.

Voor de meeste kinderen zou het wel een droom zijn om al hun favoriete mensen zelf te kunnen bezoeken ipv afwachten wat je ouders voor je regelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
'Ik wil de deur uitlopen en spelen' vind ik best nog wel een grote 'wens/eis' van je zoon! Half Nederland heeft dit niet. En dat die jongens met 5 (en blijkbaar ook al met 4 want het begon een jaar geleden) al op straat spelen vind ik eerlijk gezegd best vroeg! Ik vind dat nog geen alleen-op-straat-speel-leeftijd!
Al helemaal niet met aso's als speelmaatjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat je zoon wil, kan niet. Dat wil niet zeggen dat ik hem niet begrijpt hoor. Maar je kan er gewoon niet veel aan doen.

Hier ook een kind wat heel graag wil spelen. Maar er woont gewoon niemand van zijn leeftijd in de straat. Eentje nog, maar die gaat binnenkort verhuizen.
Kind moppert daar vaak over. Ik snap ook waar het vandaan komt. Er is namelijk 1 straat een stuk verderop waar maar liefst 6 kinderen uit de klas wonen. In zijn beleving woont iedereen bij elkaar en heeft elkaar te spelen, behalve hij. Dat is natuurlijk niet zo, maar als hij op school continue die verhalen hoort, snap ik wel een beetje dat hij het zo ervaart.

Ik zeg altijd tegen kind dat het nu misschien even lastig en niet zo leuk is, maar dat hij straks als hij wat ouder is ook gewoon zelf op de fiets naar vriendjes kan.

Op 5 jarige leeftijd is de wereld nog heel klein voor hen en de komende jaren zal zijn wereld groter worden, maar dat kunnen ze zelf nog niet overzien.
Alle reacties Link kopieren Quote
uitleggen dat je niet kunt kiezen wie er in je buurt wonen, maar dat je gelukkig wel kunt kiezen om speelafspraakjes te maken met kinderen die je wel aardig vindt?

En wat betreft buurkinderen: bespreek eens hoe je omgaat met mensen die niet aardig zijn of niet aardig doen?

Of iemand je aardig vindt, daar kun je niet altijd wat aan doen, er zijn altijd kinderen die niet met je willen spelen, net als dat je kind vast ook kinderen kent met wie hij zelf niet wil spelen.
En hoe je daarmee omgaat, dat heb je gewoon te leren. Kun je als ouder vast wel iets mee?
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij ons in de buurt was er met kinderen van 4 of 5 jaar nog best veel toezicht of begeleiding van ouders met buitenspelen. Er zat altijd wel een volwassene bij in de speeltuin. Als het dan echt uit de hand loopt kun je ingrijpen, of je kind begeleiden.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar je zoon word toch niet echt buitengesloten. Ik lees meer dat hij zichzelf (terecht) buiten spel zet.

Heb het idee dat je het best groot maakt. Terwijl je eigenlijk wilt wat hij nu doet
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor alle reacties, fijn om de adviezen te lezen waar we zeker wat mee kunnen! Ben blij om
Te lezen dat jullie het eens zijn om onze zoon niet met hen te laten spelen. Maar moeten we de keuze niet bij hem laten daarin?

We hebben hem ook het verschil uitgelegd tussen echte vrienden en kinderen uit de straat. Ook met name hoe je met elkaar omgaat wanneer je echte vrienden bent en hoe de kinderen uit de straat met elkaar omgaan. Hij snapt dat gelukkig ook wel.

Ik lees dat een aantal zeggen dat mijn zoon zei dat hij de deur wil uitlopen en gelijk wil spelen. Dit klopt niet helemaal; hij zei tegen me ‘ik wil dat mijn vriendjes in de straat wonen’, wat ik heb geïnterpreteerd als ‘ik wil naar buiten en direct kunnen spelen’.

Ik probeer al zoveel mogelijk afspraken te regelen voor hem, ook in de weekenden maar mensen hebben ook regelmatig hun eigen plannen met het gezin of familie. Ook ben ik 9 van de 10 keer die het vraagt, andersom een enkele keer. Ik blijf het vragen wanneer mijn kind erom vraagt maar zou het fijn vinden als het andersom ook eens gebeurd.

Hij wordt opzettelijk genegeerd door de kinderen, er kan letterlijk geen gedag vanaf. Dus hij wordt wel buitengesloten zodoende. Je hoeft niet samen te spelen maar gedag zeggen is normaal fatsoen lijkt me.

Bij deze kinderen wordt hij een grijze muis, terwijl
Hij bij z’n vriendjes en thuis heel uitbundig is en erg aanwezig. Ik had liever gehad dat hij met opgeheven hoofd langs ze zou lopen
Alle reacties Link kopieren Quote
Oatmeal schreef:
23-06-2025 15:15
Dank voor alle reacties, fijn om de adviezen te lezen waar we zeker wat mee kunnen! Ben blij om
Te lezen dat jullie het eens zijn om onze zoon niet met hen te laten spelen. Maar moeten we de keuze niet bij hem laten daarin?

We hebben hem ook het verschil uitgelegd tussen echte vrienden en kinderen uit de straat. Ook met name hoe je met elkaar omgaat wanneer je echte vrienden bent en hoe de kinderen uit de straat met elkaar omgaan. Hij snapt dat gelukkig ook wel.

Ik lees dat een aantal zeggen dat mijn zoon zei dat hij de deur wil uitlopen en gelijk wil spelen. Dit klopt niet helemaal; hij zei tegen me ‘ik wil dat mijn vriendjes in de straat wonen’, wat ik heb geïnterpreteerd als ‘ik wil naar buiten en direct kunnen spelen’.

Ik probeer al zoveel mogelijk afspraken te regelen voor hem, ook in de weekenden maar mensen hebben ook regelmatig hun eigen plannen met het gezin of familie. Ook ben ik 9 van de 10 keer die het vraagt, andersom een enkele keer. Ik blijf het vragen wanneer mijn kind erom vraagt maar zou het fijn vinden als het andersom ook eens gebeurd.

Hij wordt opzettelijk genegeerd door de kinderen, er kan letterlijk geen gedag vanaf. Dus hij wordt wel buitengesloten zodoende. Je hoeft niet samen te spelen maar gedag zeggen is normaal fatsoen lijkt me.

Bij deze kinderen wordt hij een grijze muis, terwijl
Hij bij z’n vriendjes en thuis heel uitbundig is en erg aanwezig. Ik had liever gehad dat hij met opgeheven hoofd langs ze zou lopen
Nee, hij is 5 en het zijn asociale rotkinderen, waarom zou je hem niet sturen hierin?
Zijn die andere kinderen dezelfde leeftijd en is dit je eerste kind?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oatmeal schreef:
23-06-2025 15:15



Bij deze kinderen wordt hij een grijze muis, terwijl
Hij bij z’n vriendjes en thuis heel uitbundig is en erg aanwezig. Ik had liever gehad dat hij met opgeheven hoofd langs ze zou lopen
Ik vind het zielig voor hem dat je zoveel van een 5-jarige (en andere kleuters uit de buurt) verwacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij hoeft niet elke keer als hij het vraagt met vriendjes te kunnen spelen. Ik zou het niet zo vaak meer vragen als anderen het heel weinig vragen. Dan hebben die kinderen of ouders dus blijkbaar veel minder die behoefte.

Leer hem dat je ook gewoon zelf kan spelen, en ga af en toe naar de speeltuin zodat hij met andere kinderen kan spelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oatmeal schreef:
23-06-2025 10:33
Hallo allen,

Wij hebben een zoon van 5 jaar die in de straat door kindjes wordt buitengesloten en het zit hem erg dwars.

Tot een jaar geleden speelde hij veel met deze kinderen zonder problemen. Vorig jaar hebben 2 van deze kinderen erg naar gedaan tegen een vriendje van mijn zoon en sindsdien is de relatie veranderd tussen de kinderen in de straat en mijn zoon.

Hij is een bang muisje geworden in hun bijzijn en gaat zich letterlijk achter een muur verstoppen. De kinderen lopen langs en zeggen niks tegen hem, hij wordt keihard genegeerd. Mijn man heeft ze een paar keer bij elkaar proberen te brengen wat goed ging maar onze zoon neemt het daarna niet over zeg maar. Hij gaat zich verschuilen of komt naar huis. Tja logisch dat deze kinderen niet meer met hem spelen vinden wij maar hij zit ermee en durft geen toenadering te zoeken tot het groepje.

Hij gaat elke keer naar 1 buurjongen om te vragen of die kan spelen en het antwoord is altijd nee.

Wij willen niet eens dat hij met deze kinderen gaat spelen want het zijn niet echt leuke kinderen (bazig, schelden met k woord, dat soort dingen)

Hoe moeten we hier nou mee omgaan?

We hebben gesprekken met hem gevoerd en hier kwamen naar ons idee 2 belangrijke dingen uit:
1. ‘Ik wil dat mijn vriendjes in de straat wonen’. Hij heeft een aantal goede vriendjes van school waar hij regelmatig mee speelt maar dat gaat allemaal via afspraken en in het weekend of vakantie niet altijd mogelijk. Hij wil de deur uitstappen en gelijk kunnen spelen
2. ‘Ze lopen langs en zeggen niks, ze vinden mij niet leuk’. Hij weet gewoon dat hij wordt buitengesloten dus en hij krijgt daardoor neerslachtige buien en we weten gewoon niet hoe we hem hierbij kunnen helpen.

Hij wil veel met vriendjes spelen sinds een jaar en niet perse altijd alleen iets met ons ondernemen.

Ouders contacten heeft geen nut want een paar zijn best aso dus daar kunnen we geen gesprek mee aangaan. We willen dat hij weerbaarder wordt en hij heeft al eens zo’n training gedaan met amper resultaat.

Iemand tips of adviezen? Heel erg bedankt alvast en ook voor het lezen van dit lange verhaal
Speelafspraakjes maken in het weekend?
Je kan toch ook zelf wat met hem als gezin zijnde gaan ondernemen?

Hij kan toch ook zelf buiten jn de tuin laten spelen?
Ga naar een speeltuin waar hij kan spelen.

Zou mijn kind niet eens willen laten spelen met aso kinderen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik in mijn eerste bericht ook aangaf, we willen met hem als gezin wat ondernemen en dat vond hij altijd heel leuk maar sinds een tijdje wil hij bijna altijd dat er een vriendje meegaat of met een vriendje spelen. We hebben een museum jaarkaart en abonnement op een Speelpark en genoeg speeltuinen in de buurt, daar ligt het niet aan.
Gelukkig is het ook niet altijd zo en wil hij ook regelmatig met ons alleen iets doen.

Het helpt ook niet dat de kinderen uit de straat letterlijk de hele dag buiten zijn. Hij ziet dat en wil daardoor dus ook vaak spelen met iemand.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven