Kinderen
alle pijlers
zorg over dragen aan vader
woensdag 20 februari 2008 om 21:41
beste mensen, na een tijd overspannen te zijn geweest en daarom mijn kindje geen posetieve aandacht kan geven aan mn kind heb ik besloten om de zorg over te dragen aan vader. op dit moment denk ik dat dit de beste oplossing is voor ons kind. ik had liever CO ouderschap gewilt alleen wil vader dat niet. ik ben nu bang dat ik hem heel erg ga missen. zijn er toevallig ouders die het zelfde ervaren hebben?
woensdag 20 februari 2008 om 21:47
woensdag 20 februari 2008 om 21:49
hoi sandratjuh21. Je bent nu niet meer overspannen? Dan lijkt mij toch dat er weer wat vooruitgang in zit waardoor er toch ook een mogelijkheid is om voor je kindje te zorgen. Misschien niet alleen maar eventueel met wat begeleiding. Via huisarts kun je vast wel aan een adres komen die jou ondersteuning kan geven waar jij dat nodig hebt. Maar ik zou je kind niet zomaar overdragen aan de vader. Dat hij geen CO-ouderschap wil voelt bij mij niet goed. Ik zal hierover toch nog even goed nadenken en onderteken geen dingen die hiermee te maken hebben. Ik hoop dat je hulp vindt zodat je je kindje kunt blijven zien en opvoeden. Heel veel sterkte.
woensdag 20 februari 2008 om 21:53
bedankt voor je reactie! voor nu is het de beste oplossing. maar op voor een lange termijn zou ik het finer vinden om de zorg samen te doen.vader wil alleen voor de zorg van ons kindje opdraaien en anders nies en aangezien ik niet op mijn familie kan rekenen. voelt het als of ik geen keus heb. en maar in moet stemmen wat nu het beste voor ons kind is.
woensdag 20 februari 2008 om 22:49
Ik vind het heel goed van je dat je inziet dat het belang van je kind nu voorgaat en dat het nu bij de vader beter af is.
Denk dat juist dat aangeeft dat jij en goede moeder bent, omdat je ook durft toe te geven dat je kind nu even beter af is ergens anders. Lijkt mij dan dat de andere ouder idd de eerste aangewezen persoon is.
Waarom wil de vader eigenlijk geen co-ouderschap?
Denk dat juist dat aangeeft dat jij en goede moeder bent, omdat je ook durft toe te geven dat je kind nu even beter af is ergens anders. Lijkt mij dan dat de andere ouder idd de eerste aangewezen persoon is.
Waarom wil de vader eigenlijk geen co-ouderschap?
donderdag 21 februari 2008 om 07:48
Ik weet dat er een forumster was met een zelfde soort verhaal (Shrek??). Ik weet niet of ze nog forumt, wellicht kom je haar op een ander topic tegen en zou je het kunnen vragen.
Wat ik mij afvraag is dat hij nu de hele zorg wil en anders niets zeg je. Hoe ziet hij dat dan wanneer jij je beter voelt? Komt je zoon dan weer terug bij jou en hij dus 'niets' of is dan co-ouderschap wel bespreekbaar. Ik kan mij namelijk niet voorstellen wanneer hij zolang voor zijn zoon zorgt hij daarna tevreden is met een weekend in de 2 weken o.i.d.
I.i.g. veel sterkte met je moedige beslissing!
Wat ik mij afvraag is dat hij nu de hele zorg wil en anders niets zeg je. Hoe ziet hij dat dan wanneer jij je beter voelt? Komt je zoon dan weer terug bij jou en hij dus 'niets' of is dan co-ouderschap wel bespreekbaar. Ik kan mij namelijk niet voorstellen wanneer hij zolang voor zijn zoon zorgt hij daarna tevreden is met een weekend in de 2 weken o.i.d.
I.i.g. veel sterkte met je moedige beslissing!
donderdag 21 februari 2008 om 10:01
het voelt op dit moment alsof ik geen keus heb. voor even de zorg over laten dragen vind ik het fijn maar nu word ik voor keuze gezet. hij draagt de zorg helemaal en ik zie mijn kind 1 x per 2 weken een weekend of ons kind blijft bij een overspannen moeder wonen die hem op dit moment geen posetieve aandacht kan bieden. ik voel me eigen zo machteloos want ik weet dat het mij heel veel verdriet gaat doen. bedankt voor de reakties!
donderdag 21 februari 2008 om 10:11
Misschien is het iets om via een andere manier hulp te zoeken. Als je de zorg nu helemaal overdraagt aan de vader van het kind zal dat in de toekomst ook zo blijven. Wat ik neem aan dat als hij al geen co ouderschap wil hij op dit besluit niet gaat terugkomen. Dat zal inhouden dat jij nooit meer iets te zeggen hebt over je kindje en dat lijkt me erg lastig.
donderdag 21 februari 2008 om 14:14
Sandratjuh, het enige advies die ik je kan geven is; neem contact op met de thuiszorg. Die hebben een afdeling met gespecialiseerde thuiszorg voor mensen zoals jij. Ik heb er vroeger voor gewerkt. Zij begeleiden jouw, nemen je taken uit handen, zodat jij weer positieve aandacht kan geven aan je kindje, ze voeren gesprekken met jouw over de knelpunten en zoeken samen met je naar mogelijke oplossingen. Ik ben bang als ik je zo hoor praten over de vader dat je je kindje niet meer terugkrijgt als het weer beter gaat met je. Als je het echt niet zitten en je kindje er nadelige gevolgen van ondervind, is naar de vader gaan uiteraard de beste oplossing. Ik wil maar zeggen, overweeg het allemaal eens. Succes en sterkte.
