Kinderen
alle pijlers
Zwanger en rotsituatie op het werk...
woensdag 12 september 2007 om 09:57
Sinds juni werk ik bij een bedrijf waar ik in de eerste instantie mijn werkzaamheden deelde met een ontzettend leuke collega. Helaas is zij sinds augustus met zwangerschapsverlof en komt pas in februari 2008 terug. De werkzaamheden zijn wel uitdagend, maar absoluut niet een invulling voor 40 uur. Hierdoor zit ik mij soms ontzettend te vervelen.
Het bedrijf bestaat ook uit slechts een paar mensen verdeeld in 2 divisies. Het stukje waar ik zit bestaat uit 3 mensen waarvan 1 nu dus op verlof en de ander in de buitendienst, het andere gedeelte bestaat uit 5 mensen, waarvan 4 op kantoor en 1 de buitendienst.
De ´collega´s´ waarmee ik het kantoor deel zijn totaal niet collegiaal of gezellig. Ik heb dit al gemerkt toen mijn collegaatje er nog wel was en zij had er hetzelfde gevoel over. Maar toen waren we nog met zijn tweetjes en was het allemaal wat makkelijker.
Een voorbeeld: als ik naar de broodjeszaak ga, vraag ik automatisch of de rest ook wat wil. Als ik koffie haal, neem ik voor de anderen ook mee. Heb ik een zak Marsen oid bij me, dan bied ik dat ook aan aan de rest. Zo ben ik altijd geweest en zo ben ik dat ook gewend van mijn vorige werkgevers. Deze collega´s gaan slechts voor zichzelf koffie halen, vragen enkel aan de mensen van hun stukje bedrijf of ze eventueel wat voor de lunch halen en het is ook voorgekomen dat wij met verjaardagen en traktaties gewoon werden overgeslagen.
Van 1 collega weet ik dat zij het hier gewoon niet naar haar zin heeft en dat zij op zoek is naar ander werk. Maar echt gezelliger wordt het er niet op. Terwijl het me super lijkt om tussen de middag eens samen een stukje te kunnen wandelen.
Er is bijvoorbeeld ook geen mogelijkheid om met zijn allen gezellig te lunchen, iedereen neemt pauze wanneer het hen uitkomt en dan het liefst alleen achter het buro. Of zelfs helemaal geen lunch. Niemand praat echt direct met elkaar, als iemand zich ergens aan ergert bij de ander schakelen ze gelijk de manager in. Die dan zgn discreet de zaak behandeld, maar wel even iedereen om de beurt bij zich roept.
Ik reis met het OV waardoor ik soms niet op tijd kan komen. Ik bel dan netjes, maar op kantoor wordt er dan niet eens ´goedemorgen´ gezegd. Of ze hebben de manager al gebeld met het verhaal dat ik weeeeeeeer 5 minuten te laat ben. Ik vind dit zelf al ontzettend vervelend, maar ik heb geen rijbewijs en met de fiets is de afstand gewoon te groot. Ik heb voorgesteld een trein eerder te nemen, maar dan ben ik er al om 8 uur en sta ik voor een dichte deur. Maar men is niet bereid mij een sleutel te geven zodat ik aan de slag kan.
Ik werk ontzettend graag, maar zoek eigenlijk een job met wat meer werk en (heel belangrijk) collega´s waar ik meer aansluiting mee heb. Misschien meer mensen van mijn leeftijd.
Daarbij komt, dat ik op dit moment 7,5 weken zwanger ben van mijn eerste kindje. Mijn beter helft, vrienden en familie vinden dat ik juist nu een baan nodig heb waar ik het wel naar mijn zin heb. Eigenlijk ga ik met veel tegenzin en een rotgevoel naar mijn werk. De ochtendmisselijkheid en moeheid helpt niet echt. Ook heb ik al een aantal keertjes een half dagje vrij moeten nemen vanwege een controle of afspraak bij de Vk. (mijn eerste zwangerschap is helaas in een miskraam geeindigt) Als ik dan terugkom van mijn afspraak, spreekt niemand tegen me. Het lijkt wel of het een doodzonde is om zo nu en dan vrij te zijn. Ik moet overal verantwoording over afleggen tegenover mijn collega´s, anders kun je weer een dag lang genegeerd worden.
Heeft er iemand ervaring in het solliciteren terwijl je zwanger bent? Moet je dit gelijk melden? Ik wil dolgraag aan het werk blijven, maar op dit moment voel ik mij doodongelukkig in mijn werk. En ik wil zo graag van een leuke baan en een fijne zwangerschap kunnen genieten..
Het bedrijf bestaat ook uit slechts een paar mensen verdeeld in 2 divisies. Het stukje waar ik zit bestaat uit 3 mensen waarvan 1 nu dus op verlof en de ander in de buitendienst, het andere gedeelte bestaat uit 5 mensen, waarvan 4 op kantoor en 1 de buitendienst.
De ´collega´s´ waarmee ik het kantoor deel zijn totaal niet collegiaal of gezellig. Ik heb dit al gemerkt toen mijn collegaatje er nog wel was en zij had er hetzelfde gevoel over. Maar toen waren we nog met zijn tweetjes en was het allemaal wat makkelijker.
Een voorbeeld: als ik naar de broodjeszaak ga, vraag ik automatisch of de rest ook wat wil. Als ik koffie haal, neem ik voor de anderen ook mee. Heb ik een zak Marsen oid bij me, dan bied ik dat ook aan aan de rest. Zo ben ik altijd geweest en zo ben ik dat ook gewend van mijn vorige werkgevers. Deze collega´s gaan slechts voor zichzelf koffie halen, vragen enkel aan de mensen van hun stukje bedrijf of ze eventueel wat voor de lunch halen en het is ook voorgekomen dat wij met verjaardagen en traktaties gewoon werden overgeslagen.
Van 1 collega weet ik dat zij het hier gewoon niet naar haar zin heeft en dat zij op zoek is naar ander werk. Maar echt gezelliger wordt het er niet op. Terwijl het me super lijkt om tussen de middag eens samen een stukje te kunnen wandelen.
Er is bijvoorbeeld ook geen mogelijkheid om met zijn allen gezellig te lunchen, iedereen neemt pauze wanneer het hen uitkomt en dan het liefst alleen achter het buro. Of zelfs helemaal geen lunch. Niemand praat echt direct met elkaar, als iemand zich ergens aan ergert bij de ander schakelen ze gelijk de manager in. Die dan zgn discreet de zaak behandeld, maar wel even iedereen om de beurt bij zich roept.
Ik reis met het OV waardoor ik soms niet op tijd kan komen. Ik bel dan netjes, maar op kantoor wordt er dan niet eens ´goedemorgen´ gezegd. Of ze hebben de manager al gebeld met het verhaal dat ik weeeeeeeer 5 minuten te laat ben. Ik vind dit zelf al ontzettend vervelend, maar ik heb geen rijbewijs en met de fiets is de afstand gewoon te groot. Ik heb voorgesteld een trein eerder te nemen, maar dan ben ik er al om 8 uur en sta ik voor een dichte deur. Maar men is niet bereid mij een sleutel te geven zodat ik aan de slag kan.
Ik werk ontzettend graag, maar zoek eigenlijk een job met wat meer werk en (heel belangrijk) collega´s waar ik meer aansluiting mee heb. Misschien meer mensen van mijn leeftijd.
Daarbij komt, dat ik op dit moment 7,5 weken zwanger ben van mijn eerste kindje. Mijn beter helft, vrienden en familie vinden dat ik juist nu een baan nodig heb waar ik het wel naar mijn zin heb. Eigenlijk ga ik met veel tegenzin en een rotgevoel naar mijn werk. De ochtendmisselijkheid en moeheid helpt niet echt. Ook heb ik al een aantal keertjes een half dagje vrij moeten nemen vanwege een controle of afspraak bij de Vk. (mijn eerste zwangerschap is helaas in een miskraam geeindigt) Als ik dan terugkom van mijn afspraak, spreekt niemand tegen me. Het lijkt wel of het een doodzonde is om zo nu en dan vrij te zijn. Ik moet overal verantwoording over afleggen tegenover mijn collega´s, anders kun je weer een dag lang genegeerd worden.
Heeft er iemand ervaring in het solliciteren terwijl je zwanger bent? Moet je dit gelijk melden? Ik wil dolgraag aan het werk blijven, maar op dit moment voel ik mij doodongelukkig in mijn werk. En ik wil zo graag van een leuke baan en een fijne zwangerschap kunnen genieten..
woensdag 12 september 2007 om 11:10
woensdag 12 september 2007 om 11:15
Ik heb geen ervaring met solliciteren wanneer je zwanger bent maar helaas wel met een vervelende werksituatie tijdens mijn zwangerschap. Bij mij resulteerde het er zelfs in dat ik in de 6e maand van de zwangerschap met (tijdelijk) verlof werd gestuurd door de gynaecoloog vanwege de werkstress. Als ik nu weer in zo`n situatie zou zitten zou ik zeker zo snel mogelijk ergens anders gaan solliciteren! Succes! 
woensdag 12 september 2007 om 11:36
Vervelende situatie!
Ik heb een beetje ervaring met het zwanger solliciteren. Met 11 weken heb ik twee gesprekken gehad bij hetzelfde bedrijf, waar ik voorgesteld ben door het uitzendbureau. Ik heb tijdens de gesprekken niets gezegd over het zwanger zijn, en qua buik zat ik toen in de fase van "goh, bij haar mogen er ook wel wat pondjes vanaf"
Ook het uitzendbureau wist niet van mijn zwangerschap. Uiteindelijk kon ik er beginnen, en met het tekenen van de uitzendovereenkomst heb ik aangegeven dat ik zwanger ben, en dat ik wel wilde dat ze dit eerst met de opdrachtgever zouden overleggen. Dit is gebeurt, de opdrachtgever vond het uiteindelijk geen probleem. Men vond het een heel normaal iets, en men kon het wel waarderen dat ik het wel meldde.
Helaas is de uitzendovereenkomst beëindigd, waardoor ik nu weer werkzoekend ben. En het lastige vind ik nu dat ik (bijna) 24 weken zwanger ben, nog zo´n 12 weken kan werken en dan met verlof ga. Dus in die zin vind ik het lastiger om nog actief te solliciteren. Ik kan ook niet zeggen dat ik niet ga solliciteren, omdat we mijn inkomen wel nodig hebben om goed rond te kunnen komen. En zeg ik nu dat ik niet ga solliciteren en ik ook geen uitkering wil (want daar heb je dan geen recht op natuurlijk), zit je meteen tot aan het einde van het verlof zonder inkomsten, en misschien zelfs wel langer. Maar je kunt nu natuurlijk wel zoeken terwijl je nog werk hebt, of het nog uit proberen te houden tot aan je verlof en na de bevalling actiever gaan zoeken.
Succes in ieder geval!
Ik heb een beetje ervaring met het zwanger solliciteren. Met 11 weken heb ik twee gesprekken gehad bij hetzelfde bedrijf, waar ik voorgesteld ben door het uitzendbureau. Ik heb tijdens de gesprekken niets gezegd over het zwanger zijn, en qua buik zat ik toen in de fase van "goh, bij haar mogen er ook wel wat pondjes vanaf"
Ook het uitzendbureau wist niet van mijn zwangerschap. Uiteindelijk kon ik er beginnen, en met het tekenen van de uitzendovereenkomst heb ik aangegeven dat ik zwanger ben, en dat ik wel wilde dat ze dit eerst met de opdrachtgever zouden overleggen. Dit is gebeurt, de opdrachtgever vond het uiteindelijk geen probleem. Men vond het een heel normaal iets, en men kon het wel waarderen dat ik het wel meldde.Helaas is de uitzendovereenkomst beëindigd, waardoor ik nu weer werkzoekend ben. En het lastige vind ik nu dat ik (bijna) 24 weken zwanger ben, nog zo´n 12 weken kan werken en dan met verlof ga. Dus in die zin vind ik het lastiger om nog actief te solliciteren. Ik kan ook niet zeggen dat ik niet ga solliciteren, omdat we mijn inkomen wel nodig hebben om goed rond te kunnen komen. En zeg ik nu dat ik niet ga solliciteren en ik ook geen uitkering wil (want daar heb je dan geen recht op natuurlijk), zit je meteen tot aan het einde van het verlof zonder inkomsten, en misschien zelfs wel langer. Maar je kunt nu natuurlijk wel zoeken terwijl je nog werk hebt, of het nog uit proberen te houden tot aan je verlof en na de bevalling actiever gaan zoeken.
Succes in ieder geval!
donderdag 13 september 2007 om 10:21
Hier nog een zwangere op sollicitatiepad.
Vorige zwangerschap heb ik tot 2 weken voor de bevalling doorgewerkt (thuis en zo nu en dan een paar uurtjes). Ja ik ben een beetje een werkaholic. Omdat dit mij erg goed beviel ben ik nu weer aan solliciteren (22 weken zwanger en al een megabuik). Ik heb nu net een brief de deur uit en mag binnenkort op gesprek langs komen. Nu is dit een zeer parttime baan dus ik bied gelijk aan in het verlof door te werken en evt. eerder te beginnnen. Of om in het verlof in te werken etc. Ook solliciteer ik momenteel alleen op banen (er gaan nog twee brieven de deur uit) waarvan ik zeker weet dat ik een hele goede kans maak gezien de match werkervaring, opleiding etc. Alleen als een werkgever heel erg blij met je is zullen ze denk ik een oogje toe knijpen en je nu aannemen, hoewel jij zit nog zo vroeg in je zwangerschap, dan maakt het denk ik veel minder uit dan de situatie waar Tieger en ik in zitten (al in een gevorderde zwangerschap).
Ik zou het niet gelijk melden dat je zwanger bent, zeker niet voor de 12de week.
Succes!
Pips
Vorige zwangerschap heb ik tot 2 weken voor de bevalling doorgewerkt (thuis en zo nu en dan een paar uurtjes). Ja ik ben een beetje een werkaholic. Omdat dit mij erg goed beviel ben ik nu weer aan solliciteren (22 weken zwanger en al een megabuik). Ik heb nu net een brief de deur uit en mag binnenkort op gesprek langs komen. Nu is dit een zeer parttime baan dus ik bied gelijk aan in het verlof door te werken en evt. eerder te beginnnen. Of om in het verlof in te werken etc. Ook solliciteer ik momenteel alleen op banen (er gaan nog twee brieven de deur uit) waarvan ik zeker weet dat ik een hele goede kans maak gezien de match werkervaring, opleiding etc. Alleen als een werkgever heel erg blij met je is zullen ze denk ik een oogje toe knijpen en je nu aannemen, hoewel jij zit nog zo vroeg in je zwangerschap, dan maakt het denk ik veel minder uit dan de situatie waar Tieger en ik in zitten (al in een gevorderde zwangerschap).
Ik zou het niet gelijk melden dat je zwanger bent, zeker niet voor de 12de week.
Succes!
Pips
zondag 16 september 2007 om 14:15
Ik zit in een beetje in hetzelfde schuitje en was ook al aan het solliciteren, totdat bleek dat ik zwanger was van de tweede. Ik probeer me er nu gewoon bij neer te leggen en ga als ik bevallen ben en alles weer een beetje onder controle heb wel weer verder kijken naar ander werk.
Ik ben zelf bang dat je of al helemaal niet aangenomen wordt, of dat alsnog je jaarcontract indirect niet verlengd wordt wegens je verlof. Heb het in de praktijk ook bij iemand anders gezien, dus vandaar...En verder geeft het solliciteren bij mij juist veel onrust. Moet er toch ook niet aan denken om opnieuw te beginnen en daarna nog eens te bevallen. Dat is voor mij nu even de eerste prioriteit.
Ik ben zelf bang dat je of al helemaal niet aangenomen wordt, of dat alsnog je jaarcontract indirect niet verlengd wordt wegens je verlof. Heb het in de praktijk ook bij iemand anders gezien, dus vandaar...En verder geeft het solliciteren bij mij juist veel onrust. Moet er toch ook niet aan denken om opnieuw te beginnen en daarna nog eens te bevallen. Dat is voor mij nu even de eerste prioriteit.
dinsdag 18 september 2007 om 09:53
Ik had ook een rotsituatie op het werk, gecombineerd met stress thuis (nadat mijn echtgenoot een zware operatie had) kreeg ik in week 20 een bloeding en ontzettend pijnlijke harde buiken. Ben toen ziek geschreven totdat ons kindje geboren was. Nu zit ik nog met verlof en wil wel weer terug naar mijn werk na mijn verlof, maar mijn man wil niet dat ik daar nog naartoe ga (we proberen voor een tweede en hij is bang voor een herhaling).
