Kinderen
alle pijlers
Zwanger worden/kind krijgen op je 49ste
maandag 8 januari 2024 om 19:54
Dingen lopen zoals ze lopen dat in de eerste plaats. Maar ik zoek ervaringsdeskundigen bij wie dit ook aan de orde was. Wij zijn een gelukkig samengested gezin en willen samen een kindje. Ik voel me fysiek in top conditie. Partner is een stukje jonger. Zowel hij als ik hebben al kids (en beginnen sowieso laat aan kinderen)
Ik zoek verhalen van andere oudere moeders en hoe dat ging.
Ik zoek verhalen van andere oudere moeders en hoe dat ging.
maandag 8 januari 2024 om 21:41
maandag 8 januari 2024 om 21:50
Zeker, een van die vrouwen is de moeder van mijn schoonzus, dus haar zusje en broertje zie ik regelmatig op familiebijeenkomsten. Na de oeps-baby op haar 46e hebben zij min of meer expres de jongste er nog achteraan gekregen, althans, ze hebben niet actief naar betere anticonceptie gezocht omdat nog een oeps-baby eigenlijk wel heel leuk zou zijn. Die is er dus ook gekomen en ze zijn inmiddels ook al weer jongvolwassenen en zijn dol op zowel hun zus en mijn broer (die toen zij geboren werden oud genoeg waren om hun ouders te zijn) en op hun ouders. Zijn prima terecht gekomen, de een is net aan haar carrière begonnen na een universitaire studie en de jongste is nu derdejaars op de uni. Ouders zijn ook nog vitaal en actief en werken net als mijn eigen vader die van dezelfde leeftijd is ook allebei nog.
Am Yisrael Chai!
maandag 8 januari 2024 om 22:00
Ronduit onverantwoord. Alleen al qua risicos. Leuk zon "nakomertje" . Maar wat als het kindje een beperking heeft? Die kans is een stuk groter bij oudere ouders. Wie gaat er dan voor zorgen als jullie dat niet kunnen? Hoe oud zijn de andere kinderen? Zitten die er op te wachten?
Daarnaast je eigen gezondheid. De kans dat 1 van jullie tussen nu en 10 jaar iets serieus gaat mankeren is stukken groter. En het kind wordt straks door "oma" opgehaald van school.
En dan nog het feit dat je minder vitaal bent en wss sneller moe. Het kindje groeit niet op met broers en zussen van dezelfde leeftijd dus jij zal het moeten vermaken. Heb je daar genoeg energie voor?
Daarnaast je eigen gezondheid. De kans dat 1 van jullie tussen nu en 10 jaar iets serieus gaat mankeren is stukken groter. En het kind wordt straks door "oma" opgehaald van school.
En dan nog het feit dat je minder vitaal bent en wss sneller moe. Het kindje groeit niet op met broers en zussen van dezelfde leeftijd dus jij zal het moeten vermaken. Heb je daar genoeg energie voor?
maandag 8 januari 2024 om 22:07
Mijn jongste zusje heeft een vader die over t de 60 was toen ze werd geboren. Die man deed 100 keer meer met haar dan mijn toen tienerouders met mij ooit deden.fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 21:50Zeker, een van die vrouwen is de moeder van mijn schoonzus, dus haar zusje en broertje zie ik regelmatig op familiebijeenkomsten. Na de oeps-baby op haar 46e hebben zij min of meer expres de jongste er nog achteraan gekregen, althans, ze hebben niet actief naar betere anticonceptie gezocht omdat nog een oeps-baby eigenlijk wel heel leuk zou zijn. Die is er dus ook gekomen en ze zijn inmiddels ook al weer jongvolwassenen en zijn dol op zowel hun zus en mijn broer (die toen zij geboren werden oud genoeg waren om hun ouders te zijn) en op hun ouders. Zijn prima terecht gekomen, de een is net aan haar carrière begonnen na een universitaire studie en de jongste is nu derdejaars op de uni. Ouders zijn ook nog vitaal en actief en werken net als mijn eigen vader die van dezelfde leeftijd is ook allebei nog.
Die was op hoge leeftijd ook nog actief, werkte tot zijn 80e omdat hij dat leuk vond, maakte reizen met zijn zusje etc.
maandag 8 januari 2024 om 22:07
maandag 8 januari 2024 om 22:20
Ja en ga eens kijken hoeveel % van de 50-70 jarige tot zn pensioen full time door kan werken en een druk huishouden runnen.fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 22:07Ik wil kinderen op je 49e niet promoten verder, maar het moet me wel van het hart dat er op dit forum altijd gedaan wordt alsof je met 45-50 al met 1 been in je graf staat. Hallo, dan moeten we allemaal nog gewoon minstens 20 jaar werken, he?
Het gaat niet om bij 45 half in je graf. Maar bij 55 of 65 zijn de meeste mensen al wel echt minder belastbaar.
maandag 8 januari 2024 om 22:22
En als je in de overgang gaat heb je een meer dan redelijke kans dat het topfitte er meteen vanaf is.Oh-happy-day schreef: ↑08-01-2024 21:35En ook al voel je je topfit, je lichaam is toch echt wel op leeftijd.
maandag 8 januari 2024 om 22:25
Werkelijk alle 55+ ers die ik ken werken nog gewoon, mantelzorgen er vaak nog bij, hebben ook nog eens vrijwilligerswerk, ik herken dat beeld echt niet, dat jij schetst. Als mensen geen ernstige ziekte of chronische beperking hebben maar gewoon gemiddeld gezond zijn hebben ze over het algemeen drukkere agenda's dan veel twintigers en dertigers die ik ken. Al was het alleen maar door het vele mantelzorgen wat vrouwen in die leeftijdscategorie doen NAAST hun baan.
fashionvictim wijzigde dit bericht op 08-01-2024 22:26
0.06% gewijzigd
Am Yisrael Chai!
maandag 8 januari 2024 om 22:25
fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 22:07Ik wil kinderen op je 49e niet promoten verder, maar het moet me wel van het hart dat er op dit forum altijd gedaan wordt alsof je met 45-50 al met 1 been in je graf staat. Hallo, dan moeten we allemaal nog gewoon minstens 20 jaar werken, he?
Je staat, als vrouw, wel met één been in de overgang natuurlijk. De kans dat het spontaan lukt wordt met de maand kleiner.
Mijn achternichtje was ook kind van een moeder van bijna vijftig. Er waren al heel wat kinderen en al een paar jaar had zich geen nieuwe baby aangekondigd. En ineens toch nog. Broers en zussen waren het huis uit voordat zij naar de middelbare school ging. Beetje opgegroeid als enig kind, en dus best jong haar vader en vervolgens ook haar moeder verloren. Haar moeder was nooit oma voor haar kinderen.
maandag 8 januari 2024 om 22:27
Het komt op mij wat egocentrisch over. En wellicht wat geromantiseerd; een liefdesbaby, het cadeautje, de kers op de taart.
Maar ik gok dat als je het eigenlijk gewoon wilt, me afgaat op de positieve verhalen hier. De vader van 80 die meer doet met zijn kinderen dan een veel jongere vader: super leuk, maar echt de uitzondering.
Zelf een kind van oude ouders en ben er niet onverdeeld blij mee. Moet al vrij jong met een aftakelende vader dealen. Nou zijn de omstandigheden ook gewoon naar waardoor ik het enige kind ben dat in zijn leven is dus leeftijd is niet de enige factor, maar speelt zeker mee.
maandag 8 januari 2024 om 22:27
Oh dat verbaast me. Nu werk ik in de zorg dus zie miss gemiddeld meer mensen met klachten. Maar het gross van de 55 plussers die ik ken werkt parttime of niet. En is niet in staat fulltime voor een klein kind te zorgen ivm belastbaarheid.fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 22:25Werkelijk alle 55+ ers die ik ken werken nog gewoon, mantelzorgen er vaak nog bij, hebben ook nog eens vrijwilligerswerk, ik herken dat beeld echt niet, dat jij schetst. Als mensen geen ernstige ziekte of chronische beperking hebben maar gewoon gemiddeld gezond zijn hebben ze over het algemeen drukkere agenda's dan veel twintigers en dertigers die ik ken. Al was het alleen maar door het vele mantelzorgen want vrouwen in die leeftijdscategorie doen NAAST hun baan.
maandag 8 januari 2024 om 22:28
Tuurlijk, dat ontken ik verder niet, maar je wordt toch niet spontaan gehandicapt van de overgang? Waarom zou je met 55 ineens geen fulltime baan of een gezin meer kunnen hebben? Zelfs als je wel met 25 je kinderen hebt gekregen is 55 meestal de leeftijd waarop je volop in het oppassen op 4 kleinkinderen zit. En daar zijn al die oppasoma's dan ineens niet te beperkt voor?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑08-01-2024 22:25Je staat, als vrouw, wel met één been in de overgang natuurlijk. De kans dat het spontaan lukt wordt met de maand kleiner.
Mijn achternichtje was ook kind van een moeder van bijna vijftig. Er waren al heel wat kinderen en al een paar jaar had zich geen nieuwe baby aangekondigd. En ineens toch nog. Broers en zussen waren het huis uit voordat zij naar de middelbare school ging. Beetje opgegroeid als enig kind, en dus best jong haar vader en vervolgens ook haar moeder verloren. Haar moeder was nooit oma voor haar kinderen.
Am Yisrael Chai!
maandag 8 januari 2024 om 22:30
Zelf zou ik er niet meer aan moeten denken maar in een samengesteld gezin en met een nieuwe liefde kan ik me er ook wel weer iets bij voorstellen. Ik ken niemand (geen vrouwen tenminste, wel wat mannen) die nog zo laat een baby heeft gekregen, waarschijnlijk ook omdat vrouwen van rond de 50 niet snel meer zwanger raken (zeer uitzonderlijk, toch?) Ik neem dus aan dat er enige medische hulp bij zal komen kijken en dat zou mij persoonlijk afschrikken. Dat is volgens mij best een aanslag, zowel mentaal als fysiek.
Uiteindelijk denk ik dat mensen altijd vanuit emotie aan een kind beginnen en die emoties zijn niet per se realistisch of toekomstgericht, maar eerder dromerig en romantisch. De praktijk is weerbarstiger, maar dat weet jij ook wel (je hebt immers al kinderen).
Besef wel dat er na je 50e veel kan veranderen: de overgang, oudere kinderen en dus serieuzere problemen, behoefte aan vrijheid en een eigen leven dat niet constant om de kinderen draait. Dat gaat nu, met een baby erbij, zo weer 20 jaar langer duren. Tegen die tijd ben je 70 en heb je dus het grootste deel van je volwassen leven gezorgd. Dat lijkt nu nog ver weg, maar juist door de drukte met kinderen kunnen die jaren voorbij vliegen en mis je misschien de hele fase van herwonnen vrijheid en tijd voor jezelf en je man.
Maar als het jullie droom is, wegen deze argumenten daar vast niet tegenop. Hoe oud zijn jullie kinderen? Zijn zij enthousiast over de eventuele gezinsuitbreiding? Ik denk wel dat het enorm scheelt als een baby oudere broers en zussen heeft, dan is er vast veel aandacht en liefde voor het nakomertje en dat kan verbindend werken.
Uiteindelijk denk ik dat mensen altijd vanuit emotie aan een kind beginnen en die emoties zijn niet per se realistisch of toekomstgericht, maar eerder dromerig en romantisch. De praktijk is weerbarstiger, maar dat weet jij ook wel (je hebt immers al kinderen).
Besef wel dat er na je 50e veel kan veranderen: de overgang, oudere kinderen en dus serieuzere problemen, behoefte aan vrijheid en een eigen leven dat niet constant om de kinderen draait. Dat gaat nu, met een baby erbij, zo weer 20 jaar langer duren. Tegen die tijd ben je 70 en heb je dus het grootste deel van je volwassen leven gezorgd. Dat lijkt nu nog ver weg, maar juist door de drukte met kinderen kunnen die jaren voorbij vliegen en mis je misschien de hele fase van herwonnen vrijheid en tijd voor jezelf en je man.
Maar als het jullie droom is, wegen deze argumenten daar vast niet tegenop. Hoe oud zijn jullie kinderen? Zijn zij enthousiast over de eventuele gezinsuitbreiding? Ik denk wel dat het enorm scheelt als een baby oudere broers en zussen heeft, dan is er vast veel aandacht en liefde voor het nakomertje en dat kan verbindend werken.
maandag 8 januari 2024 om 22:31
Mijn vader heeft nog vrij lang opgepast, tot zijn 80e ongeveer, maar was na die ene dag wel uitgeput. Dat is toch heel wat anders dan alle dagen zorgen.fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 22:28Tuurlijk, dat ontken ik verder niet, maar je wordt toch niet spontaan gehandicapt van de overgang? Waarom zou je met 55 ineens geen fulltime baan of een gezin meer kunnen hebben? Zelfs als je wel met 25 je kinderen hebt gekregen is 55 meestal de leeftijd waarop je volop in het oppassen op 4 kleinkinderen zit. En daar zijn al die oppasoma's dan ineens niet te beperkt voor?
maandag 8 januari 2024 om 22:32
Alleen op dit forum stikt het al van de vrouwen in die leeftijdscategorie die nog gewoon werken, oppassen op kleinkinderen of nog jongvolwassen kinderen hebben thuiswonen. De gemiddelde leeftijd waarop Nederlandse vrouwen hun eerste kind krijgen ligt al meer dan 20 jaar rond de dertig en tegenwoordig zelfs rond de 35. Dan heb je op je 55e over het algemeen dus gewoon nog een jongvolwassen of net-niet volwassen kind thuiswonen, hoor.
33 bij je eerste kind, 35 bij je tweede kind, dan woont je jongste kind op je 55e nog gewoon thuis hoor, of misschien wonen ze zelfs allebei nog thuis in de huidige woonmarkt.
Am Yisrael Chai!
maandag 8 januari 2024 om 22:40
Dit vind ik dan echt een belachelijke reactie. Er wordt een serieuze vraag gesteld, belangrijk voor iemand. En dan doe jij dit, lekker anoniem vanuit de laptop. Misschien ben jij wel de moeder die op het schoolplein verlegen om zich heen kijkt en hoopt dat niemand haar aanspreekt. Maar wow, dit is internet, hier kan het.
Prima dat je het er niet mee eens bent, maar onderbouw je reactie, want het gaat over mensen hier, held.
maandag 8 januari 2024 om 22:40
Een kind van 20 is wel anders dan een kind van 6.fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 22:3233 bij je eerste kind, 35 bij je tweede kind, dan woont je jongste kind op je 55e nog gewoon thuis hoor, of misschien wonen ze zelfs allebei nog thuis in de huidige woonmarkt.
maandag 8 januari 2024 om 22:41
Is dit serieus? Twijfel er een beetje aan. Maar wel interessante discussie. Ik werd laat moeder van mijn eerste, en had in mijn hoofd tot 42 door te gaan voor tweede. Uiteindelijk opgerekt tot 45 en toen besloten het erbij te laten. Nu prima tevreden met 1, en ben ook echt op m'n 53ste een stukje energielozer dan op mijn 45ste. Helaas.
Een van mijn beste vriendinnen heeft op haar 48ste eerste kindje gekregen. Ging allemaal prima en ze kan het goed aan. Wordt idd wel eens gevraagd of ze oma is of moeder. Niet leuk, maar ook weer niet einde van de wereld.
Vergelijken met beroemdheden lijkt me niet erg zinvol. Die hebben zoveel poen dat ze vrijwel alle (overige) zorg kunnen inkopen. Ik heb bv nu op deze leeftijd ook de mantelzorg voor (schoon) ouders erbij.
Een van mijn beste vriendinnen heeft op haar 48ste eerste kindje gekregen. Ging allemaal prima en ze kan het goed aan. Wordt idd wel eens gevraagd of ze oma is of moeder. Niet leuk, maar ook weer niet einde van de wereld.
Vergelijken met beroemdheden lijkt me niet erg zinvol. Die hebben zoveel poen dat ze vrijwel alle (overige) zorg kunnen inkopen. Ik heb bv nu op deze leeftijd ook de mantelzorg voor (schoon) ouders erbij.
maandag 8 januari 2024 om 22:54
Volgens mij geennoglangnietjarig schreef: ↑08-01-2024 22:36Welk traject is er in NL voor als het op je 49e niet meer lukt om zwanger te worden?
maandag 8 januari 2024 om 23:00
Nee, geen. Leefijdsgrens ligt in NL volgens mij op 41 of 42.
Overigens vind ik er ook wel een verschil in zitten of je spontaan zwanger wordt terwijl je dacht al niet meer vruchtbaar te zijn, dan om een vruchtbaarheidsbehandeling te ondergaan om nog een kind te krijgen. In het eerste geval denk ik "tja, je wordt spontaan zwanger en die vrucht blijft ook nog plakken, dan kan het dus nog".
Am Yisrael Chai!
maandag 8 januari 2024 om 23:13
Nou inderdaad.fashionvictim schreef: ↑08-01-2024 22:07Ik wil kinderen op je 49e niet promoten verder, maar het moet me wel van het hart dat er op dit forum altijd gedaan wordt alsof je met 45-50 al met 1 been in je graf staat. Hallo, dan moeten we allemaal nog gewoon minstens 20 jaar werken, he?
Ik vind ook alsof er wordt gedaan alsof je vanaf 40/50 al helemaal uitgeblust bent en een kind niet aan zou kunnen. Dat is heel persoonlijk. Ik ken mensen die met 20 al een echt moeke waren, zowel qua uiterlijk als gedrag. Ja die zijn met 50 bejaard. En ik ken vlotte veertigers of vijftigers die je met gemak 10-15 jaar jonger zou geven qua uiterlijk en manier van doen, die nog naar de discotheek gaan etc. Valt niks meer over te zeggen tegenwoordig. Mijn oma was zeer vroeg oud. Andere ouderen zijn weer heel vitaal. Zolang mensen geen hele batterij aan kinderen nemen (slecht voor milieu) en goed en liefdevol voor kind kinderen zorgen, moeten ze het zelf weten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
