zweven tussen hoop,onmacht,twijfel en intens verdriet....

18-03-2008 07:13 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve meiden,



Soms denk ik het niet meer aan te kunnen die hele MMM en wil ik stoppen.

Echter de volgende dag wil ik perse weer verder want stel.....

Langzamerhand maak ik mezelf gek en mijn partner erbij.

Ik kan niet meer. al die jaren..toch wel 8 ongeveer en er gebeurt niks! Waarom mag het niet? wat heb ik misdaan?

Waarom leeft mijn lijf haar eigen leven en doet het niet wat ik wil?

Sorry weet zelf niet waar dit topic over moet gaan, maar moest het even kwijt.

De meesten hier zullen het vast herkennen, alleen ik heb eigenlijk helemaal geen greintje hoop meer want mijn lichaam doet alles om voor te bereiden maar zwanger worden?? ho maar..

Hehe dat lucht op,moest echt even voor ik gek word.

Dit gaat niet zo langer, misschien moet ik eens met lotgenoten gaan praten??



Groet... een lege Sweety32
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Lieve lieve lieve Sweet,



Wat gun ik jou een klein wondertje!

Het is soms zo oneerlijk verdeeld, ik vind het echt heel naar dat jullie geduld zo op de proef gesteld wordt.

Ik heb geen wijze raad, ik kan je alleen een hele dikke knuffel geven. Je weet dat je in mijn gedachten bent!



Liefs

Ongeduld
Alle reacties Link kopieren
Sweety, de MMM sucks. Ik ken je gevoel van leegzijn maar al te goed. Wij waren op een gegeven moment zo ver dat we er een punt achter wilden zetten, om in ieder geval door te kunnen te gaan met ons leven (en met het kind dat we toen al wel hadden, de tweede heeft 5 jaar op zich laten wachten). Bij ons is het goed gekomen, maar ik kan me de wanhoop en het verdriet nog zo voor de geest halen.



Ik kan alleen maar zeggen; stel misschien een grens aan het proberen, of las een pauze in (als je dat qua leeftijd nog goed kunt doen). Wij hadden een concrete grens in ons hoofd; als het dan en dan niet gelukt was, zou ik me laten steriliseren en zouden we verder gaan met 1 kind. We werden net als jij gek van het wachten en hopen en verlangen. en wilden die periode begrenzen.



Maar vooral: :hug:
Alle reacties Link kopieren
Sweety vrouwke toch !!!

misschien kun je informeren bij het ziekenhuis of er een maatschappelijkwerker is waar je terecht kan.

of misschien bij het FIOM?

Contact met lotgenoten kan heel goed zijn, al denk ik dat professionele hulp meer kan bieden. omdat je dan niet de emotionele lading van een ander er nog bij krijgt. je hebt immer al genoeg aan jezelf!!
Alle reacties Link kopieren
http://i18.photobucket.com/albums/b125/alindaatje/knuffel.jpg
Alle reacties Link kopieren
Sweety, ik werd gelukkig zwanger voordat we de mmm ingingen, maar een vriendin, die twee weken na mij een tweeling kreeg is dus na 10 jaar mmm zwanger geworden met ivf. Ze hadden ontzettend veel pogingen gedaan en het heeft hun veel gekost, maar ze wilde kostte wat kost niet opgeven. Ze is nu trouwens 43. Zij heeft heel veel baat gehad aan het praten met lotgenoten.
Alle reacties Link kopieren
www.stilverlangen.com
Alle reacties Link kopieren
Hoi Sweety.



Je kent ongetwijfeld freya, daar zitten denk ik meer lotgenoten dan hier.

Of idd prof. hulp inroepen nu je het zo moeilijk hebt, mss zelfs even een stop inlassen om jezelf weer terug te vinden?

Ik snap heel goed hoe het je leven kan beheersen maar laat het je leven niet kapot maken.
Alle reacties Link kopieren
Meiden,



Heel erg badankt voor de hartverwarmende reakties.

Dat doet me ontzettend goed!!



Yamuna: knuf...even voor jou een in het bijzonder (mijn duimen draaien voor jou nog altijd..)



Ongeduld: Dank je wel meis voor je warme woorden.

Dat deed je op "ons" topic al en nu zelfs nog! Superlief.



Allemaal trouwens hoor.
Alle reacties Link kopieren
Hoe sta je tegenover mijn tip om mss even een stop in te lassen sweety?

Kun je je daar iets bij voorstellen?
Alle reacties Link kopieren
Tante Sjaan: Jazeker wel maar het gekke is dat ik dat onlangs gedaan heb.

En het werkte wel alleen nu lijkt doorgaan me nog zwaarder te vallen.

Echter het wordt erger,ik huil veel,slaap niet en kan geen kind meer zien (niet lullig bedoeld).

En zo ken ik mezelf helemaal niet. Maar toch.....ik wil zo heel erg graag (misschien wel te graag)

Wel krijg ik de behoefte te praten en dat heb ik al die jaren niet gehad en weinig gedaan ook.
Alle reacties Link kopieren
Een dikke virtuele :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik vat het niet lullig op hoor, ben zelf ook alweer 13 jaar bezig zonder resultaat en ook al dat soort gevoelens doorgegaan hoewel ik er doorgaans nuchter mee omga.

Ik heb ze ook nooit geuit naar een ander, ook nooit behoefte aan praten gehad.

Maar als je er nu wel behoefte aan hebt sweety praat dan en gooi het eruit.



Heb je weleens overwogen om te stoppen met de mmm of is die gedachte nog nooit bij je opgekomen?

En hoe staat je partner erin?
Alle reacties Link kopieren
Excuus moet weer werken, dus ff kort.

Nee stoppen is nog nooit opgekomen omdat ik nog nooit de reguliere ivf heb gedaan en dan nog steeds hoop heb.....(soms)

maar om de beslissing te nemen nu de 3 pogingen te doen vind ik zo eng want als dat niet lukt ben je echt klaar he?

Dan mag je niet meer terug naar IUI denk ik.......

Het is een lang verhaal en te ingewikkeld voor nu even, maar mijn huidige partner zit pas anderhalf jaar met mij in de MMM.

Ikzelf 8.

En nee ik had nooit praatbehoefte tot nu......

Ik kan het niet meer alleen lijkt wel.

Wordt vervolgd en heel erg bedankt lieve meiden.

xxxxx



Tante Sjaan...knufff jij hebt het allemaal meegemaakt begrijp ik? (of nog bezig)
Alle reacties Link kopieren
:-$ was niet kort maar moet echt gaan nu.
Alle reacties Link kopieren
Ah sorry, ik vulde een beetje voor mezelf in dat je al in de ivf zat vandaar die opmerking.



Toevallig, ik zit al met de jas aan dit nog snel ff te typen, moet ook werken ;-)



En tante Sjaan heeft ook na 13 jaar nog steeds de hoop niet opgegeven, ik denk dat ik dat niet eerder zou kunnen dan dat het echt echt def. over is door de overgang o.i.d.



Ik moet zooooo vliegen om op tijd te komen, ik kom er later nog wel op terug als je wilt.
Alle reacties Link kopieren
Sweety ik herken je gevoelens. Zeker die mbt het starten met IVF, het is het eindstation hè. Nu kun je nog hoop hebben maar wat als.... Zo heb ik lang gedacht hoor. Uiteindelijk hebben we de stap wel gezet, gelukkig maar. IVF poging 1 en 2 mislukten ondanks het mooie aantal follikels en embryo's. Ook geen cryo's gehad. Dan gaat het hard hoor en ben je snel bij poging 3. De arts adviseerde ons alvast uit te zien naar een nieuwe verzekering om zo weer 3 pogingen vergoed te krijgen. Gelukkig was het voor ons niet nodig en is poging 3 gelukt.



Ik zag 3 IVF pogingen ook als ons laatste redmiddel maar zo moet je het echt niet zien, geloof me. Probeer ze als 3 grote kansen te zien !



Een hele dikke knuffel en alle sterkte !
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel Karen.

Weet je wat het is? Als men nu zou zeggen ...Sweety je kan geen kinderen krijgendan zou ik het denk ik wel kunnen gaan verwerken. We zijn tenslotte sterker dan we denken.

Maar 8 jaren horen hoe geweldig mijn slijmvlies zich opmaakt en hoe super het eitje groeit blablabla.....

Ooit in een verleden erachter gekomen dat zelfs de bevruchting goed gaat maar de rest????? Niks!

Ik begrijp het gewoon niet en denk dat ik "vast" zit.

Dat denkt ook de magnetiseur waar ik een keer geweest ben.

Als het ware stoot ik het zelf af. Mijn geest accepteert het "vreemde" niet doordat het lichaam blokkades heeft.

Dat merrk ik ook wel aan veel dingen maar wat doe ik eraan??



Wat super voor je dat je derde IVF gelukt is meis! Het is je zo gegunt,want ik weet hoe zwaar het allemaal is.



Tante Sjaan: ook voor jou blijf ik met de duimpjes draaien hoor!!!

Jullie zijn een fijne steun en blijkbaar heb ik dat meer nodig dan ik wil toegeven.
Alle reacties Link kopieren
Bijna iedereen komt weleens op een punt in zijn leven dat ie steun nodig heeft, niks mis mee om dat toe te geven.

Heb je mensen om je heen waar je mee zou kunnen praten, ouders , vriend, vriendinnen etc.?

Of praat je juist liever met mensen die niet zo dicht bij je staan mss.

Ik praat er eigenlijk nooit over met mensen die dicht bij me staan, ook geen behoefte aan.



Tuurlijk ben je sterker dan je denkt maar op dat punt ben je nog niet aanbeland , net zoals karen zegt; je hebt nog 3 grote kansen, probeer het zo te zien.
Alle reacties Link kopieren
He meid, wat een ellende.



Het is ook zo oneerlijk terwijl je zo graag wilt...



Ikzelf heb 9 jaar moeten wachten op mijn kind. De MMM inclusief 2 grote buikoperaties. De gynaecoloog zag het uiteindelijk ook niet echt meer zitten.



En opeens was ik zwanger, spontaan, natuurlijk, na 9 jaar!!!



Ik hoop echt dat jij dat ook mag meemaken, hou vol, het is het over het algemeen genomen dubbel en dwars waard!!
Alle reacties Link kopieren
sweety32 schreef op 18 maart 2008 @ 17:27:



Jullie zijn een fijne steun en blijkbaar heb ik dat meer nodig dan ik wil toegeven.




Ook al zo herkenbaar ! Met mij ging het altijd goed. Van buiten lachte ik maar van binnen...... En wat kon ik boos zijn als mensen me niet begrepen en dat terwijl ik ze ook gewoon niet toeliet.



Mag ik vragen wat je gebruikt na de tp ? Ik gebruikte altijd Progestan en heb toen gevraagd of ik Pregnyl mocht gebruiken. Bij mij ging het nl ook altijd bij de innesteling mis. En of het daar aan lag of niet, die keer lukte het wel.
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk gezegd heb ik niet iemand die me echt begrijpt.

Mijn vriend is erg lief maar praten en luisteren is niet zijn sterkste kant.

Daarbij moet ik wel vermelden dat het voor hem nog niet lang duurt en daarbij is hij ook nog man ;-)

Met andere woorden...een feit is een feit en als er geen oplossing is dan hebben we het te accepteren.

Tjah.....maar ik ben vrouw met hormonen en nukken en grillen en en en... ;-)

Mijn ouders lukt ook niet , wil hier niet verder op ingaan.

En vriendinnen hebben of 4 kinderen of zijn vrijgezel....

Maar goed..uiteindelijk moet ik het zelf zien te handelen uiteraard. Alleen de kracht is op en niet een beetje op.

Sex is geen sex meer....een kind irriteert me omdat het niet de mijne is..en opmerkingen als "ga maar ff liggen dan regel ik het wel" kan ik niet meer horen, laat staan erom lachen.

Sorry ik heb gewoon een slechte dag en vervuil het forum met zeuren.

Morgen gaat het vast beter.

Tante Sjaan..knufff
Alle reacties Link kopieren
Je magf alles vragen Karen.

Op het moment doe ik IUI. Met Pregnyl om de eisprong te plannen.

Een cyclus (de laatste) heb ik 100 mg Clomid geslikt in de hoop op 2 of 3 eitjes maar helaas.....nog altijd maar 1.

Dus voor niks geslikt.

Maar in het verleden (andere partner) heb ik 6 keer iui gehad en 3 keer ivf in eigen cyclus (experiment)



Maar Progestan is voor innesteling en Pregnyl voor de eisprongbepaling toch?
Alle reacties Link kopieren
En ja ik lach ook van buiten......praat niet met bekenden en nee hoor niks aan de hand.

Maar van binnen ben ik zo stuk en onrustig.

Ik maak mezelf gek..speur het hele internet af naar mogelijke oorzaken etc....

Denk dat ik rijp ben voor een maatschappelijk werk(st)er of whatever.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven