Lezen
alle pijlers
GEDICHTEN
zaterdag 20 december 2014 om 11:07
Hallo allemaal,
Ik ben nog niet zo lang op dit forum, maar heb inmiddels wat rondgekeken. Zelf vind ik het fijn om gedichten te schrijven en te lezen. Dus leek het mij een goed idee om hier een topic voor te openen. Wie weet zijn er meer mensen hier die hun gedachten en gevoel een plek geven door het schrijven en lezen van gedichten. Of het nou een gedicht is van jezelf of een gedicht is die je hebt gelezen. Wanneer het jou raakt of beschrijft wat jij voelt, zou het mooi zijn om dat hier met elkaar te kunnen delen.
Ik ben nog niet zo lang op dit forum, maar heb inmiddels wat rondgekeken. Zelf vind ik het fijn om gedichten te schrijven en te lezen. Dus leek het mij een goed idee om hier een topic voor te openen. Wie weet zijn er meer mensen hier die hun gedachten en gevoel een plek geven door het schrijven en lezen van gedichten. Of het nou een gedicht is van jezelf of een gedicht is die je hebt gelezen. Wanneer het jou raakt of beschrijft wat jij voelt, zou het mooi zijn om dat hier met elkaar te kunnen delen.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
zaterdag 20 december 2014 om 11:08
Kerstwens
Als het vuurwerk is gedoofd
en de klokken zijn verstomd,
dan denk ik aan 't nieuwe jaar -
hoop dat er wat goeds van komt.
Zelf heb ik niet veel te wensen
alleen vrede met elkaar
en gezondheid en wat vriendschap
in een lang gelukkig jaar.
Als het vuurwerk is gedoofd
en de klokken zijn verstomd
ja, dan zie ik nieuwe kansen -
weet dat er iets goeds van komt.
Als het vuurwerk is gedoofd
en de klokken zijn verstomd,
dan denk ik aan 't nieuwe jaar -
hoop dat er wat goeds van komt.
Zelf heb ik niet veel te wensen
alleen vrede met elkaar
en gezondheid en wat vriendschap
in een lang gelukkig jaar.
Als het vuurwerk is gedoofd
en de klokken zijn verstomd
ja, dan zie ik nieuwe kansen -
weet dat er iets goeds van komt.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
zaterdag 20 december 2014 om 11:25
2 maanden geleden is, volslagen onverwacht mijn 13 jarige zoon overleden.
Afgelopen week kreeg ik van iemand onderstaand gedichtje... ik vond het zo ontroerend lief.
In onze boom, groen als nooit tevoren
Brandt één lampje niet
Het valt niet op, het zit niet van voren
Eigenlijk niemand die het ziet
Het lampje is niet stuk of zo
Het geeft gewoon geen licht
En niemand die het maken kan
’t zit ook niet in het zicht
Maar soms, ineens met kracht
Als alle andere lichtjes doven
Zie ik soms onverwacht
En haast niet te geloven
Dat ene lichtje stilletjes flonkeren
Warmer, mooier dan de rest
Dan weet ik, ook dit lampje
Wil schijnen met de kerst
Afgelopen week kreeg ik van iemand onderstaand gedichtje... ik vond het zo ontroerend lief.
In onze boom, groen als nooit tevoren
Brandt één lampje niet
Het valt niet op, het zit niet van voren
Eigenlijk niemand die het ziet
Het lampje is niet stuk of zo
Het geeft gewoon geen licht
En niemand die het maken kan
’t zit ook niet in het zicht
Maar soms, ineens met kracht
Als alle andere lichtjes doven
Zie ik soms onverwacht
En haast niet te geloven
Dat ene lichtje stilletjes flonkeren
Warmer, mooier dan de rest
Dan weet ik, ook dit lampje
Wil schijnen met de kerst
zaterdag 20 december 2014 om 12:12
Toen de MH17 uit de lucht werd geschoten, heb ik een gedicht geschreven omdat ik niks kon met de emotie. Ik voelde erg met de mensen maar heb geen herdenkingsdienst ofzo bijgewoond.
Vlinder, vlieg omhoog
laat achter je de zwarte aarde
de gebogen kronen die treuren om je lot
Vlieg en blijf vliegen
vlieg daar waar de sterren zijn
daar waar de hemel is
daar waar haat niet bestaat
Vlinder, vlieg omhoog
ver boven de stlle velden
waar jij een vlinder werd
boven de storm van haat
waar mensen monsters werden
ver boven pijn en lijden
waar liefde je zal dragen
Vlinder, vlieg omhoog
zo ver als je kunt
neem mee alle liefde
alle blijdschap, alle dromen
en vergeet de aarde niet
en ook al vlieg je voor altijd verder
ik zal je nooit vergeten
Vlinder, vlieg omhoog
laat achter je de zwarte aarde
de gebogen kronen die treuren om je lot
Vlieg en blijf vliegen
vlieg daar waar de sterren zijn
daar waar de hemel is
daar waar haat niet bestaat
Vlinder, vlieg omhoog
ver boven de stlle velden
waar jij een vlinder werd
boven de storm van haat
waar mensen monsters werden
ver boven pijn en lijden
waar liefde je zal dragen
Vlinder, vlieg omhoog
zo ver als je kunt
neem mee alle liefde
alle blijdschap, alle dromen
en vergeet de aarde niet
en ook al vlieg je voor altijd verder
ik zal je nooit vergeten
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
zaterdag 20 december 2014 om 13:56
Dankjewel, ik vind jullie gedichten ook erg mooi. Strandmeisje, dikke knuffel. Ontzettend verdrietig wat je hebt meegemaakt. Ik hoop dat de pijn wat zachter mag worden voor je. Ik vind gedichten schrijven wel helpen bij machteloos verdriet. Maar als ik ze teruglees, komt de emotie wel terug.
Ik voelde me bij de MH17 niet prettig omdat het als een inbreuk voelde om het grote verdriet van mensen te zien die iemand verloren zijn in de ramp. Ik voelde me een ramptoerist. Maar ik voelde echt verdriet over wat er was gebeurd dus schreef ik een gedicht. Als een soort eerbetoon. Dat voelde voor mij beter dan bloemen neerleggen.
Ik voelde me bij de MH17 niet prettig omdat het als een inbreuk voelde om het grote verdriet van mensen te zien die iemand verloren zijn in de ramp. Ik voelde me een ramptoerist. Maar ik voelde echt verdriet over wat er was gebeurd dus schreef ik een gedicht. Als een soort eerbetoon. Dat voelde voor mij beter dan bloemen neerleggen.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
zaterdag 20 december 2014 om 18:26
Deze schreef ik toen ik twintig was. Iemand vroeg me hoe me na aanleiding van een situatie voelde, maar ik kon de woorden er niet voor vinden. Nu lukt het me wel wat vaker om de woorden te vinden (gelukkig!), maar soms moet ik terugdenken aan dit gedicht
Emoties
Zijn er in vele talen
In het gesproken woord
en de diverse non-verbalen
Verschillende manieren om te laten weten wat je bedoelt
zo veel woorden die kunnen zeggen wat je voelt
Meerdere gebaren, tekens van verlangen
De vraag is echter steeds
aan welke kapstok kan ik ze hangen
Waar passen ze in de rij
Hoe worden ze ontvangen
in deze complexe maatschappij
Hoe weet ik dat iemand puur is in vertrouwen
Hoe weet ik dat ik echt op iemand kan bouwen
Want woorden in de gesproken taal
worden gekleurd door non-verbaal
Wat wil iemand zeggen
Wat wordt er echt bedoeld
Hoe weet ik wat ik zelf en de ander voelt
Niet achterom kijken,
niet zeuren, steek je handen uit de mouwen
waren de woorden waar ik op moest bouwen
Niet blijven stil staan bij wat je voelt
Dat was niet voor mij bedoeld
Ik moest doen
en niet vragen
Ik was van alles voorzien
dus geen reden om te klagen
In dit alles was echter geen affectie van ouders naar kind
Daarin werd ik overgeslagen
Emoties
Er vele woorden voor
Ik kreeg echter geen gehoor
Hoe weet ik wat ik kan voelen
Hoe weet ik wat ik mag voelen
Hoe weet ik wat anderen bedoelen
Rationeel is het een fluitje van een cent
De juiste woorden op het goede moment
Wat kennis van de mens
Wat zicht op de taal
en ik red me in woorden en non-verbaal
Maar vraag me niet hoe het voelt
Dat was immers niet voor mij bedoeld
Emoties
Zijn er in vele talen
In het gesproken woord
en de diverse non-verbalen
Verschillende manieren om te laten weten wat je bedoelt
zo veel woorden die kunnen zeggen wat je voelt
Meerdere gebaren, tekens van verlangen
De vraag is echter steeds
aan welke kapstok kan ik ze hangen
Waar passen ze in de rij
Hoe worden ze ontvangen
in deze complexe maatschappij
Hoe weet ik dat iemand puur is in vertrouwen
Hoe weet ik dat ik echt op iemand kan bouwen
Want woorden in de gesproken taal
worden gekleurd door non-verbaal
Wat wil iemand zeggen
Wat wordt er echt bedoeld
Hoe weet ik wat ik zelf en de ander voelt
Niet achterom kijken,
niet zeuren, steek je handen uit de mouwen
waren de woorden waar ik op moest bouwen
Niet blijven stil staan bij wat je voelt
Dat was niet voor mij bedoeld
Ik moest doen
en niet vragen
Ik was van alles voorzien
dus geen reden om te klagen
In dit alles was echter geen affectie van ouders naar kind
Daarin werd ik overgeslagen
Emoties
Er vele woorden voor
Ik kreeg echter geen gehoor
Hoe weet ik wat ik kan voelen
Hoe weet ik wat ik mag voelen
Hoe weet ik wat anderen bedoelen
Rationeel is het een fluitje van een cent
De juiste woorden op het goede moment
Wat kennis van de mens
Wat zicht op de taal
en ik red me in woorden en non-verbaal
Maar vraag me niet hoe het voelt
Dat was immers niet voor mij bedoeld
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
vrijdag 26 december 2014 om 12:25
Wanneer weten een bal zou zijn
vol met vele kleuren
zou ik hem vangen en er mee spelen.
Wanneer weten één of twee dingen zouden zijn
zou ik het onthouden en
ervan leren.
Maar, wanneer weten zoveel
en zo pijnlijk is
zou jij het dan ook niet liever vergeten?
vol met vele kleuren
zou ik hem vangen en er mee spelen.
Wanneer weten één of twee dingen zouden zijn
zou ik het onthouden en
ervan leren.
Maar, wanneer weten zoveel
en zo pijnlijk is
zou jij het dan ook niet liever vergeten?
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
vrijdag 26 december 2014 om 12:35
In gedachten
sta ik op een station
te wachten.
Treinen komen
treinen gaan.
Mensen hollen
of blijven staan.
Kaar komt de trein
de deuren gaan open.
Mensen komen eruit
dus even wachten met naar binnen lopen.
Mensen dringen
komen dichtbij.
In het gangpad staat
een lange rij.
Klasse twee
klasse één
of op het balkon ter been.
Een coupé om te praten
een coupé voor de stilte.
Het is vochtig
ik voel de kilte.
Overal is lawaai
overal is het druk
de ene praat
de ander staart
Ik zie en voel alle prikkels om me heen
wanneer ik me niet afsluit
mis ik er geen één.
Het is zo druk
ik weet me geen raad.
Mijn hoofd voelt als een treincoupé
waar iedereen door elkaar heen praat.
Ik ben zo moe van alle dingen om me heen
Afsluiten houdt me op de been.
De trein stopt
de trein rijdt
ik zie hoe deze door het landschap glijdt.
Het is zo druk in mijn hoofd
het is het landschap
die mij verdoofd.
De trein rijdt
door mijn wereld
van hoog sensitiviteit
sta ik op een station
te wachten.
Treinen komen
treinen gaan.
Mensen hollen
of blijven staan.
Kaar komt de trein
de deuren gaan open.
Mensen komen eruit
dus even wachten met naar binnen lopen.
Mensen dringen
komen dichtbij.
In het gangpad staat
een lange rij.
Klasse twee
klasse één
of op het balkon ter been.
Een coupé om te praten
een coupé voor de stilte.
Het is vochtig
ik voel de kilte.
Overal is lawaai
overal is het druk
de ene praat
de ander staart
Ik zie en voel alle prikkels om me heen
wanneer ik me niet afsluit
mis ik er geen één.
Het is zo druk
ik weet me geen raad.
Mijn hoofd voelt als een treincoupé
waar iedereen door elkaar heen praat.
Ik ben zo moe van alle dingen om me heen
Afsluiten houdt me op de been.
De trein stopt
de trein rijdt
ik zie hoe deze door het landschap glijdt.
Het is zo druk in mijn hoofd
het is het landschap
die mij verdoofd.
De trein rijdt
door mijn wereld
van hoog sensitiviteit
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
zondag 28 december 2014 om 14:55
Inmiddels al weer een hele tijd geleden, heb ik onderstaand gedicht geschreven. Ik ben nu blij dat ik besta en kan genieten van de mooie dingen in het leven, maar er zijn momenten geweest dat dit anders voelde. Ik heb het nu goed en niet meer afhankelijk van...
Daarom zou ik graag dit gedicht nu met anderen willen delen.
Vergeten jaren
In het gras lig ik naar de
overdrijvende wolken
te staren
Op zoek naar antwoorden
van die vergeten tijd
Ik hoor een auto
die langs de landerijen rijdt
Ik lig in het gras
Ik weet niet meer hoe het was
Staren
naar de zon
wie kan mij vertellen
zeggen
hoe het begon
Nat van de regen
waarom
is mij dit leven gegeven
Twee mensen
zonder nieuwe kinderwensen
hebben de beslissing voor mij genomen
dat ik niet gepland
en ongewenst op deze
wereld moest komen
Vergeten jaren
wie kan de mist
doen opklaren
Ik ben het kwijt
mijn kindertijd
Ik was vijf en zat bij mijn
slootje naar de kikkervisjes te staren
Die dag
bij de sloot
ik was vijf toe ik besloot
dat ik niet mocht voelen
niet kon vertrouwen
dat ik alleen op mezelf kon bouwen
Vergeten jaren
Ik ben ze kwijt
Het was een hele strijd
Ik was vijf en wist niets
van het leven
waarom is mij dit leven gegeven
Ik ben in mezelf gebleven
Ik was vijf
en moest zien te overleven
Daarom zou ik graag dit gedicht nu met anderen willen delen.
Vergeten jaren
In het gras lig ik naar de
overdrijvende wolken
te staren
Op zoek naar antwoorden
van die vergeten tijd
Ik hoor een auto
die langs de landerijen rijdt
Ik lig in het gras
Ik weet niet meer hoe het was
Staren
naar de zon
wie kan mij vertellen
zeggen
hoe het begon
Nat van de regen
waarom
is mij dit leven gegeven
Twee mensen
zonder nieuwe kinderwensen
hebben de beslissing voor mij genomen
dat ik niet gepland
en ongewenst op deze
wereld moest komen
Vergeten jaren
wie kan de mist
doen opklaren
Ik ben het kwijt
mijn kindertijd
Ik was vijf en zat bij mijn
slootje naar de kikkervisjes te staren
Die dag
bij de sloot
ik was vijf toe ik besloot
dat ik niet mocht voelen
niet kon vertrouwen
dat ik alleen op mezelf kon bouwen
Vergeten jaren
Ik ben ze kwijt
Het was een hele strijd
Ik was vijf en wist niets
van het leven
waarom is mij dit leven gegeven
Ik ben in mezelf gebleven
Ik was vijf
en moest zien te overleven
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
zondag 28 december 2014 om 15:50
Mooi zeg, vooral die laatste. Ik herken het gevoel in de trein heel erg! Ik schrijf wel gedichten maar ik heb er nog nooit eentje over mijn jeugd geschreven. Het is zo lastig samen te vatten. Maar jij pakt een thema eruit, is wel een goed idee. Opbreken in stukjes, en daarover dichten. Ik heb wel bij gedichten dat als ik ze teruglees, dat de emotie meteen terugkomt. Dus ik schrijf ze maar lees ze soms niet meer terug.
Ik heb ook een keer, jaren geleden, een Sinterklaasgedicht geschreven voor een wedstrijd. Dat was voor Big Brother, en ik won. Alleen de enige prijs was dat het gedicht werd voorgelezen aan de bewoners. Vond ik wel een grappig idee. In het gedicht beschreef ik iedereens persoonlijkheid. Het heeft wel op de site gestaan maar het werd niet voorgelezen op tv. Ik volgde het niet zo dat ik via de webcam meekeek. Maar ik was wel megatrots! Was ik alweer vergeten, da's lang gelee.
Ik heb als puber wel wat boze gedichten geschreven. Geen idee waar ik die heb liggen, ik zal eens kijken of ik die kan vinden.
Maar je kan mooi dichten, vind ik. De zinnen klinken vloeiend en je past wat leuke taaldingetjes toe. Dat maakt het prettig om te lezen. En ik krijg het idee dat de emotie wel overkomt zoals je die bedoelt. Je kijkt als volwassene terug op dat kind, die zich voornam zichzelf voortaan te beschermen, met weemoed maar ook met liefde.
Ik heb ook een keer, jaren geleden, een Sinterklaasgedicht geschreven voor een wedstrijd. Dat was voor Big Brother, en ik won. Alleen de enige prijs was dat het gedicht werd voorgelezen aan de bewoners. Vond ik wel een grappig idee. In het gedicht beschreef ik iedereens persoonlijkheid. Het heeft wel op de site gestaan maar het werd niet voorgelezen op tv. Ik volgde het niet zo dat ik via de webcam meekeek. Maar ik was wel megatrots! Was ik alweer vergeten, da's lang gelee.
Ik heb als puber wel wat boze gedichten geschreven. Geen idee waar ik die heb liggen, ik zal eens kijken of ik die kan vinden.
Maar je kan mooi dichten, vind ik. De zinnen klinken vloeiend en je past wat leuke taaldingetjes toe. Dat maakt het prettig om te lezen. En ik krijg het idee dat de emotie wel overkomt zoals je die bedoelt. Je kijkt als volwassene terug op dat kind, die zich voornam zichzelf voortaan te beschermen, met weemoed maar ook met liefde.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
zondag 28 december 2014 om 16:00
Dank gladoortje, dat doet me goed:)
Grappig dat het je ook gelijkrijd weer doet herinneren aan gedichten die je zelf ooit eens hebt geschreven. Leuk dat van BB. Het er zelf nooit naar gekeken trouwens, maar zoiets is inderdaad wel erg leuk.
Grappig dat het je ook gelijkrijd weer doet herinneren aan gedichten die je zelf ooit eens hebt geschreven. Leuk dat van BB. Het er zelf nooit naar gekeken trouwens, maar zoiets is inderdaad wel erg leuk.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
zondag 4 januari 2015 om 13:38
Strijd
Denken en doen
Ervaren en voelen
Zouden moeten
samenwerken
Weet jij wat ze ermee
bedoelen
Denken kan ik wel
Doen verloopt
zoals het gaat
maar weet jij
waar dat gevoel
voor staat
Ervaren
Komt met de jaren
door te doen
kan ik leren
Ervaren gaat hier
zijn eigen gang
maar wat is het wat ik voel
weet jij wat ik bedoel
Ik ben het vergeten
Ik moest doen
niet teveel denken
en vooral geen aandacht
aan dat wat gevoel heet
schenken
Ik ben het al jaren kwijt
maar nu voert mijn
lichaam dagelijks een strijd
Ik moet stoppen
mezelf te kwellen
Luisteren naar mijn lijf
deze wil me wat belangrijks vertellen
Ook al begrijp ik het nog niet
is het boosheid of verdriet
Ik wil leren
emoties te voelen en te nuanceren
Wanneer jij me veiligheid geeft
wil ik het proberen
Door de SE therapie ben ik hier al behoorlijk ver mee gekomen. Nu lukt het me beter om lastige dagen op een beter passende manier door te komen.
Denken en doen
Ervaren en voelen
Zouden moeten
samenwerken
Weet jij wat ze ermee
bedoelen
Denken kan ik wel
Doen verloopt
zoals het gaat
maar weet jij
waar dat gevoel
voor staat
Ervaren
Komt met de jaren
door te doen
kan ik leren
Ervaren gaat hier
zijn eigen gang
maar wat is het wat ik voel
weet jij wat ik bedoel
Ik ben het vergeten
Ik moest doen
niet teveel denken
en vooral geen aandacht
aan dat wat gevoel heet
schenken
Ik ben het al jaren kwijt
maar nu voert mijn
lichaam dagelijks een strijd
Ik moet stoppen
mezelf te kwellen
Luisteren naar mijn lijf
deze wil me wat belangrijks vertellen
Ook al begrijp ik het nog niet
is het boosheid of verdriet
Ik wil leren
emoties te voelen en te nuanceren
Wanneer jij me veiligheid geeft
wil ik het proberen
Door de SE therapie ben ik hier al behoorlijk ver mee gekomen. Nu lukt het me beter om lastige dagen op een beter passende manier door te komen.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
