Lijf & Lijn
alle pijlers
Bingers in tha house !
vrijdag 12 november 2010 om 18:51
Hey allemaal, heb net het oude binge topic helemaal doorgelezen. Wat een herkenning! Ik rommel al zo'n acht jaar met mijn eten. Mijn grootste probleem zijn de eetbuien, maar daarnaast probeer ik ze ook te compenseren met sporten en overdreven gezond eten op 'goede' dagen. De laatste weken gaat het echter niet zo goed. Er is een boel veranderd in mijn leven (oa nieuwe baan, verhuisd naar de andere kant van het land) en ik kan niet anders met de stress omgaan dan door een eetbui te hebben. Grrrr. Heb intussen alweer tien keer geprobeerd om ermee op te houden en normaal te eten, maar ik verval steeds maar weer in die eetbuien.
Maar nu is het genoeg! Door het hier neer te zetten, voelt het toch meer als een daad: ik ga geen eetbuien meer hebben! Ik ben het zo zat dat ik in gewicht aankom, dat ik me een Michelin-mannetje voel en dat ik mezelf eigenlijk steeds meer de put in eet. Wie doet er mee? Vanaf nu geen eetbuien meer, maar normaal eten.
Maar nu is het genoeg! Door het hier neer te zetten, voelt het toch meer als een daad: ik ga geen eetbuien meer hebben! Ik ben het zo zat dat ik in gewicht aankom, dat ik me een Michelin-mannetje voel en dat ik mezelf eigenlijk steeds meer de put in eet. Wie doet er mee? Vanaf nu geen eetbuien meer, maar normaal eten.
vrijdag 12 november 2010 om 19:44
Hmmm ik vind je titel slecht gekozen mensen die lijden aan BED lossen dit echt niet op door een topic (ja het kan ondersteunend werken) maar door proffesionele hulp. Daarnaast is juist een kenmerk van BED dat je je eetbuien niet compenseerd door harder te sporten.
Ik wens je veel succes met het stoppen van je eetbuien.
Ik wens je veel succes met het stoppen van je eetbuien.
vrijdag 12 november 2010 om 19:52
Bloempie, snap dat dit forum je heel veel steun kan geven en ik hoop dat je er veel aan hebt. Maar ga ook praten met mensen uit je omgeving, zoek passende hulp als het de spuigaten uitloopt, als je ongelukkig bent. Bij mij heeft het vooral geholpen dat ik aan naasten kwijt kon dat het niet goed ging en nog steeds kan ik bij ze terecht op mindere dagen, periodes. Die steun is echt hard nodig. Succes
vrijdag 12 november 2010 om 19:56
Heb vorig jaar een hele tijd bij een psychologe gelopen en daar heel veel aan gehad. Het is daarna een hele tijd erg goed gegaan, maar nu door de stress weer een terugval. Ik hoop dat ik het nu zelf weer op kan pakken en weer uit dit dal kan komen. Wil liever niet meteen weer naar professionele hulp grijpen. Maar heel erg bedankt voor jullie steun!
vrijdag 12 november 2010 om 20:09
Nee, dat begrijp ik. Het is ook erg lastig. Zijn er bepaalde dingen die je kan doen die je helpen ontspannen? Zoals schrijven op het viva forum? Of heerlijk warm douchen, theetje drinken, een lekker bakje fruit maken dat je rustig opeet? En kun je er met vriendinnen over praten? Succes bloempie, stress is inderdaad killing.
vrijdag 12 november 2010 om 20:35
Forummen helpt idd goed 
. Het is de eerste keer dat ik hier actief ben, maar tot nu toe voelt het erg goed!
Mijn familie weet het sindskort dat ik met eten zit, en dat is toch wel heel fijn. Ik zag er heel erg tegenop om het ze te vertellen, want schaam me er best voor. Ik voel me toch een beetje een verwend nest dat geen maat kan houden bij zo'n eetbui. En ik was bang dat ik niet begrepen zou worden, in de trant van, iedereen eet wel eens een zak chips leeg. Maar dat viel dus heel erg mee! Heb vandaag een heel lang gesprek gehad met mijn moeder en zus en dat heeft me heel veel positieve energie gegeven.
LJean, douchen, wat een goede tip. Ik heb zo'n nood-lijstje, met wat ik kan doen als ik de (eet)bui letterlijk voel hangen, ik ga douchen er meteen bijschrijven. Hebben jullie zelf ook last van eet-gedoe?
. Het is de eerste keer dat ik hier actief ben, maar tot nu toe voelt het erg goed!Mijn familie weet het sindskort dat ik met eten zit, en dat is toch wel heel fijn. Ik zag er heel erg tegenop om het ze te vertellen, want schaam me er best voor. Ik voel me toch een beetje een verwend nest dat geen maat kan houden bij zo'n eetbui. En ik was bang dat ik niet begrepen zou worden, in de trant van, iedereen eet wel eens een zak chips leeg. Maar dat viel dus heel erg mee! Heb vandaag een heel lang gesprek gehad met mijn moeder en zus en dat heeft me heel veel positieve energie gegeven.
LJean, douchen, wat een goede tip. Ik heb zo'n nood-lijstje, met wat ik kan doen als ik de (eet)bui letterlijk voel hangen, ik ga douchen er meteen bijschrijven. Hebben jullie zelf ook last van eet-gedoe?
vrijdag 12 november 2010 om 20:37
Heb je berichtje gelezen en snap je helemaal. Ik herken een paar dingen. Het enige is dat ik zelf dat probleem had en nu het tegenovergestelde. Heb wel een superdieet gevolgd en dat hielp mijn stress eten eraf te helpen. omdat het met alleen sporten niet meer lukte en dat is het eiwit dieet. Had ook het gevoel dat ik weer een bepaald ritme kreeg met eten.Sterkte
zaterdag 13 november 2010 om 11:14
Oh ja, de schaamte. Net als jij voelde ik me verwend en het was onzinnig, ik had namelijk alles mee. Maar weet je wat ik nu merk? Mensen erkennen het wel en veel, veel meer mensen worstelen op de 1 of andere manier met hun eten. Praten is de key. Wat fijn dat je familie er goed op reageerde! Maar kun je er dan ook over praten, op momenten dat je je minder voelt? Hoe bevalt je nieuwe baan trouwens?
Ja, douchen. En dan met een heerlijke doucheschuim natuurlijk:). Wat voor andere dingen heb je op je lijstje? Doe jij ook meteen op schrijven hoe je je voelt na een eetbui, VOOR je je daaraan over geeft? Want het in je hoofd herhalen heeft toch minder effect, vind ik dan.
Ja, douchen. En dan met een heerlijke doucheschuim natuurlijk:). Wat voor andere dingen heb je op je lijstje? Doe jij ook meteen op schrijven hoe je je voelt na een eetbui, VOOR je je daaraan over geeft? Want het in je hoofd herhalen heeft toch minder effect, vind ik dan.
zaterdag 13 november 2010 om 21:29
Dat had ik ook, dat veel mensen aan wie ik het vertelde het heel snel accepteerden. Ik heb het aan 5 vriendinnen/kennissen verteld en 3 daarvan bleken zelf ook met eten te worstelen! Dat had ik echt nooit verwacht. Het is zo fijn dat ik nu met die mensen over mijn problemen kan praten als het niet zo goed gaat, want ze begrijpen waar ik mee worstel. Ik heb er lang over gedaan om in te zien dat er gepraat moet worden, maar er is echt een last van mijn schouders sindsdien. Hoe lang heb jij eigenlijk al je eetstoornis en wanneer heb je het aan je omgeving verteld?
Mijn nieuwe baan bevalt heel goed, vooral de leuke collega's en relaxte sfeer. Nadeel is dat door onregelmatige werktijden en diensten ik geen regelmatig eetpatroon kan houden. Als ik merk dat ik in de verleiding kom een eetbui te hebben, ga ik meestal even naar buiten. Ik woon dicht bij het strand en een rondje (hard)lopen of fietsen doet me vaak goed. Van mijn psycholoog heb ik geleerd te schrijven, dan heb ik in ieder geval iets te doen en ruim ik een beetje op in mijn hoofd. Ik heb ook een tijdje ge-yogaat en gemediteerd, maar daar kan ik midden op de dag vaak het geduld niet voor opbrengen. Dat schrijven dat zag ik eerst trouwens helemaal niet zitten, maar het werkt wel. Door het opschrijven en het precies kiezen van de juiste woorden worden mijn gedachten ook ineens veel duidelijker. En ik mocht er een leuk Hema-boekje met flitsend printje voor uitzoeken .
Vandaag was trouwens een heerlijke dag! Het is de eerste helemaal eetbui-vrije dag sinds twee weken en ik ben niet eens in de verleiding geweest. Heb mijn huis schoongemaakt, boodschappen gedaan en ben naar de kapper geweest. Ben nu helemaal blij met mijn nieuwe kapsel (er zit eindelijk weer fatsoenlijk model in). Nu nog even forummen en dan mijn schone bed in.
Mijn nieuwe baan bevalt heel goed, vooral de leuke collega's en relaxte sfeer
. Nadeel is dat door onregelmatige werktijden en diensten ik geen regelmatig eetpatroon kan houden. Als ik merk dat ik in de verleiding kom een eetbui te hebben, ga ik meestal even naar buiten. Ik woon dicht bij het strand en een rondje (hard)lopen of fietsen doet me vaak goed. Van mijn psycholoog heb ik geleerd te schrijven, dan heb ik in ieder geval iets te doen en ruim ik een beetje op in mijn hoofd. Ik heb ook een tijdje ge-yogaat en gemediteerd, maar daar kan ik midden op de dag vaak het geduld niet voor opbrengen. Dat schrijven dat zag ik eerst trouwens helemaal niet zitten, maar het werkt wel. Door het opschrijven en het precies kiezen van de juiste woorden worden mijn gedachten ook ineens veel duidelijker. En ik mocht er een leuk Hema-boekje met flitsend printje voor uitzoeken . Vandaag was trouwens een heerlijke dag! Het is de eerste helemaal eetbui-vrije dag sinds twee weken en ik ben niet eens in de verleiding geweest. Heb mijn huis schoongemaakt, boodschappen gedaan en ben naar de kapper geweest. Ben nu helemaal blij met mijn nieuwe kapsel (er zit eindelijk weer fatsoenlijk model in). Nu nog even forummen en dan mijn schone bed in.
zondag 14 november 2010 om 11:10
Goed zo! Super dat het gisteren zo goed is gegaan.
Die last van de schouders herken ik:)
Mijn problemen zijn begonnen rond mijn twaalfde, ik ben nu 24 en nog niet zo lang ben ik er voor uitgekomen. Ik heb heel veel energie verspild aan de eetstoornis, heb hulp gekregen en wat mij nu eigenlijk voornamelijk helpt op moeilijke momenten is een lijstje maken van wat er klote aan is.
1. buikpijn als ik niet eet, me niet kunnen concentreren, spugen doet mijn keel pijn (heb momenten gehad dat ademen gewoon zeer deed).
2. Voel me lelijk en dik als ik te veel eet
3. het is ongezond voor mijn lichaam
En dan komt het echt aan op wilskracht op moeilijke dagen, weken. Ik heb gelukkig genoeg mijn koppie bij me om te weten dat ik niet wil dat dit nog tien jaar van m'n leven beheerst. Maar het knopje omzetten is lastig.
Snap dat yoga en mediteren niet per se past midden op de dag. Maar even een paar minuten mediteren moet toch kunnen? Of bijv. even een fijn muziekje opzetten op je ipod? Dat doe ik wel eens. Wat je zegt, opschrijven geeft vorm aan je gedachten. Zeg, heb je ook stickers voor in je boekje? Wat zijn de momenten dat je last krijgt? Dat je te veel gaat eten of wilt eten?
Wat lekker dat je jezelf hebt verwend met de kapper! Geknipt, gekleurd? Fijn he, als je haar goed zit. Goede zondag! Op nog een eetbui vrije dag.
Die last van de schouders herken ik:)
Mijn problemen zijn begonnen rond mijn twaalfde, ik ben nu 24 en nog niet zo lang ben ik er voor uitgekomen. Ik heb heel veel energie verspild aan de eetstoornis, heb hulp gekregen en wat mij nu eigenlijk voornamelijk helpt op moeilijke momenten is een lijstje maken van wat er klote aan is.
1. buikpijn als ik niet eet, me niet kunnen concentreren, spugen doet mijn keel pijn (heb momenten gehad dat ademen gewoon zeer deed).
2. Voel me lelijk en dik als ik te veel eet
3. het is ongezond voor mijn lichaam
En dan komt het echt aan op wilskracht op moeilijke dagen, weken. Ik heb gelukkig genoeg mijn koppie bij me om te weten dat ik niet wil dat dit nog tien jaar van m'n leven beheerst. Maar het knopje omzetten is lastig.
Snap dat yoga en mediteren niet per se past midden op de dag. Maar even een paar minuten mediteren moet toch kunnen? Of bijv. even een fijn muziekje opzetten op je ipod? Dat doe ik wel eens. Wat je zegt, opschrijven geeft vorm aan je gedachten. Zeg, heb je ook stickers voor in je boekje? Wat zijn de momenten dat je last krijgt? Dat je te veel gaat eten of wilt eten?
Wat lekker dat je jezelf hebt verwend met de kapper! Geknipt, gekleurd? Fijn he, als je haar goed zit. Goede zondag! Op nog een eetbui vrije dag.
