Lijf & Lijn
alle pijlers
Bortvergroting
maandag 9 mei 2011 om 22:57
Ik heb geen idee waar ik dit tussen kan zetten? omdat er zoveel onderwerpen zijn waarover wordt gepraat.
Ik wil iets kwijt en hoop op reacties.
Ik loop al aardige tijd rond met het feit dat ik mijn borsten te klein vind. mijn maat weet ik niet zeker maar ik pas in een 75 AA cup en net in een 75 A cup hierbij moet ik wel zeggen dat hij toch nog een stuk van mijn borsten afstaat.
Toen ik voor het eerste ongesteld werd (11-jarige leeftijd) was ik enthousiast, ik dacht dan gaan mijn borsten ook groeien. al mijn vriendinnen waren ook al ongesteld ( de één wat later of eerder dan de ander) en allemaal gingen hun borsten groeien. ze kochten al snel hun eerste bh. alleen bij mij gebeurde er niks.
Ik heb mij toen voorgehouden dat ik gewoon wat langzamer was.
(ik ben namelijk ook 2 maanden te vroeg geboren).
Op dit moment was ik er nog niet zoveel mee bezig.
op mijn 13de kreeg ik last van pesterijen, hier trok ik in het begin niets van aan omdat ik gewoon dacht het komt vanzelf wel en ze moeten mij maar mooi vinden zoals ik nu ben , die borsten komen wel. alleen ze kwamen niet. op mijn 14de kreeg ik mijn eerste vriendje en dit vond ik doodeng. gelukkig hadden we allebei nog totaal geen ervaring in seks of zoenen. dit stelde mij op mijn gemak. ookal was ik heel onzeker.
Ik ben nu inmiddels bijna 19 en mijn borsten zijn eigenlijk niet gegroeid. ik ben langs de dokter geweest en die verklaarde wacht tot je 22 of het liefst nadat je kinderen hebt gekregen.
Hij vertelde mij ook dat het waarschijnlijk nooit meer zal worden dan dat ik nu heb omdat ik al vroeg ongesteld ben geworden en hierdoor de kans zeer groot is dat ik niet meer groei. (ook niet in de lengte)
Ik heb geprobeerd gewicht aan te komen (4 kilo op dit moment) maar ook dit gewicht gaat niet naar mijn borsten.
ik heb maat 34 / 36 ben 1.65 en weeg nu 57.7 kilo.
Van meer wegen wordt ik ook niet blij, en weet eigenlijk niet meer wat ik moet doen. De zomer komt er aan en daar hoor je blij van te worden. ik maak me alleen maar zorgen om welke bikini ik aan zal doen, of ik wel wil gaan zwemmen of naar het strand.. past mijn vulling wel in die bikini? ziet iemand het? of zal ik gewoon zonder vulling gaan?. zomerjurkjes wil ik liever niet aan en ook in topjes voel ik mij onzeker.
bh's kopen vind ik vreselijk. Ik ga altijd met mijn moeder
het duurt meestal erg lang voordat ik iets gevonden heb en het eindigt bijna altijd in tranen daarna ben ik nog weken van slag.
als ik dan toch de moed verzamel om met een vriendengroep gezellig naar het strand te gaan ben ik de dagen daarna toch erg van streek. Het is gewoon niet leuk om meiden van 14 jaar te zien die wel borsten hebben en om dan te bedenken dat ik bijna 5 jaar ouder ben doet zeer.
Met mijn huidige vriend heeft het lang geduurd voordat we met elkaar naar bed gingen omdat ik me gewoon niet naakt wilde laten zien. deze vriend heeft mij uiteindelijk gevraagd wat er aan de hand is en we hebben een lang gesprek gehad en hij stelde me gerust en toch helpt het niet. ik voel me wel heel erg op mijn gemak bij hem en hij geeft mij het gevoel dat ik er mag zijn.
Ik ben mij er wel van bewust dat er een ideaal beeld wordt opgelegd en ik heb ook niks met grote borsten. ik zou gewoon graag willen dat ik iets meer had.
Ik zou het ook absoluut niet doen voor andere mensen.
het gaat puur om mezelf.
nu wil ik dus vragen...
is het te jong om op 19-jarige leeftijd een borstvergroting te nemen?
heeft dit beinvloeding als ik later zwanger wordt?
Is het gek dat ik me vaak doodongelukkig/depressief voel?
Ik wil iets kwijt en hoop op reacties.
Ik loop al aardige tijd rond met het feit dat ik mijn borsten te klein vind. mijn maat weet ik niet zeker maar ik pas in een 75 AA cup en net in een 75 A cup hierbij moet ik wel zeggen dat hij toch nog een stuk van mijn borsten afstaat.
Toen ik voor het eerste ongesteld werd (11-jarige leeftijd) was ik enthousiast, ik dacht dan gaan mijn borsten ook groeien. al mijn vriendinnen waren ook al ongesteld ( de één wat later of eerder dan de ander) en allemaal gingen hun borsten groeien. ze kochten al snel hun eerste bh. alleen bij mij gebeurde er niks.
Ik heb mij toen voorgehouden dat ik gewoon wat langzamer was.
(ik ben namelijk ook 2 maanden te vroeg geboren).
Op dit moment was ik er nog niet zoveel mee bezig.
op mijn 13de kreeg ik last van pesterijen, hier trok ik in het begin niets van aan omdat ik gewoon dacht het komt vanzelf wel en ze moeten mij maar mooi vinden zoals ik nu ben , die borsten komen wel. alleen ze kwamen niet. op mijn 14de kreeg ik mijn eerste vriendje en dit vond ik doodeng. gelukkig hadden we allebei nog totaal geen ervaring in seks of zoenen. dit stelde mij op mijn gemak. ookal was ik heel onzeker.
Ik ben nu inmiddels bijna 19 en mijn borsten zijn eigenlijk niet gegroeid. ik ben langs de dokter geweest en die verklaarde wacht tot je 22 of het liefst nadat je kinderen hebt gekregen.
Hij vertelde mij ook dat het waarschijnlijk nooit meer zal worden dan dat ik nu heb omdat ik al vroeg ongesteld ben geworden en hierdoor de kans zeer groot is dat ik niet meer groei. (ook niet in de lengte)
Ik heb geprobeerd gewicht aan te komen (4 kilo op dit moment) maar ook dit gewicht gaat niet naar mijn borsten.
ik heb maat 34 / 36 ben 1.65 en weeg nu 57.7 kilo.
Van meer wegen wordt ik ook niet blij, en weet eigenlijk niet meer wat ik moet doen. De zomer komt er aan en daar hoor je blij van te worden. ik maak me alleen maar zorgen om welke bikini ik aan zal doen, of ik wel wil gaan zwemmen of naar het strand.. past mijn vulling wel in die bikini? ziet iemand het? of zal ik gewoon zonder vulling gaan?. zomerjurkjes wil ik liever niet aan en ook in topjes voel ik mij onzeker.
bh's kopen vind ik vreselijk. Ik ga altijd met mijn moeder
het duurt meestal erg lang voordat ik iets gevonden heb en het eindigt bijna altijd in tranen daarna ben ik nog weken van slag.
als ik dan toch de moed verzamel om met een vriendengroep gezellig naar het strand te gaan ben ik de dagen daarna toch erg van streek. Het is gewoon niet leuk om meiden van 14 jaar te zien die wel borsten hebben en om dan te bedenken dat ik bijna 5 jaar ouder ben doet zeer.
Met mijn huidige vriend heeft het lang geduurd voordat we met elkaar naar bed gingen omdat ik me gewoon niet naakt wilde laten zien. deze vriend heeft mij uiteindelijk gevraagd wat er aan de hand is en we hebben een lang gesprek gehad en hij stelde me gerust en toch helpt het niet. ik voel me wel heel erg op mijn gemak bij hem en hij geeft mij het gevoel dat ik er mag zijn.
Ik ben mij er wel van bewust dat er een ideaal beeld wordt opgelegd en ik heb ook niks met grote borsten. ik zou gewoon graag willen dat ik iets meer had.
Ik zou het ook absoluut niet doen voor andere mensen.
het gaat puur om mezelf.
nu wil ik dus vragen...
is het te jong om op 19-jarige leeftijd een borstvergroting te nemen?
heeft dit beinvloeding als ik later zwanger wordt?
Is het gek dat ik me vaak doodongelukkig/depressief voel?
dinsdag 10 mei 2011 om 11:42
Wees toch eens tevreden met hoe je bent !! Nu zijn het de kleine borsten waar je depressief van wordt, dus hup....borstvergroting. Over een paar jaar is het een beginnend vetrandje ergens waar je ongelukkig van wordt, dus hups....liposuctietje er tegenaan. Daarna vind je eigenlijk je neus toch wel te Eucalypta-achtig, hup.....neuscorrectie.
Je zegt: "Ik vind het niet leuk om meiden van 14 te zien die wel borsten hebben". Die meiden van 14 hebben ook echt wel wat waar ze onzeker over zijn.
Ik vind het ook niet "eerlijk" dat sommige van mijn vriendinnen kunnen eten en drinken wat ze willen en geen gram aankomen, terwijl als ik een keer uit de band spring, ik dat meteen met een kilo moet bekopen.
Tja....that's life. De een heeft dit en de ander heeft dat.
Zulke operaties gaan vaak goed, maar bedenk toch eerst maar eens heel goed hoeveel spijt je achteraf hebt als er iets mis is gegaan en je voor de rest van je leven verminkt bent.
Las het al eerder en ben het er helemaal mee eens: In een gezond lijf moet je niet gaan snijden om er lichamelijk mooier van te willen worden !!!
Je zegt: "Ik vind het niet leuk om meiden van 14 te zien die wel borsten hebben". Die meiden van 14 hebben ook echt wel wat waar ze onzeker over zijn.
Ik vind het ook niet "eerlijk" dat sommige van mijn vriendinnen kunnen eten en drinken wat ze willen en geen gram aankomen, terwijl als ik een keer uit de band spring, ik dat meteen met een kilo moet bekopen.
Tja....that's life. De een heeft dit en de ander heeft dat.
Zulke operaties gaan vaak goed, maar bedenk toch eerst maar eens heel goed hoeveel spijt je achteraf hebt als er iets mis is gegaan en je voor de rest van je leven verminkt bent.
Las het al eerder en ben het er helemaal mee eens: In een gezond lijf moet je niet gaan snijden om er lichamelijk mooier van te willen worden !!!
dinsdag 10 mei 2011 om 12:39
TO, ik heb een kleine 75 AA. Ik wachtte maar tot ze gingen groeien totdat ik me opeens besefte: het komt niet meer! Dit is het, bij iedereen gaan die dingen groeien en bij mij is dat gewoon niet gebeurd!
Ik vond het vreselijk, voelde me niet sexy, niet vrouwelijk. Had het idee dat jurkjes en bloesjes nooit mooi pasten, spaarde voor een vergroting.
Door allerlei dingen kwam die vergroting er maar nooit van.
Nu ben ik bijna 30. Mijn borsten: een kleine 75 AA. Ik heb er dus nooit iets aan laten doen en wat ben ik daar blij mee. Ik vind mijn kleine borsten mooi en elegant, en vréselijk sexy! Ik draag graag v-halzen of lage kragen, dat staat me super. Ik doe zelfs aan burlesque, dat is een soort striptease/tease/dans-act met pasties.
Ik moest wennen aan mijn borsten en zei zelfs spottend dat ik gewoon geen borsten had. Maar wat ben ik er nu dolgelukkig mee.
Het kan dus echt veranderen hoe je je er over voelt.
Kijk eens goed naar foto's van modellen; er zijn er veel met heel kleine borsten en kijk hoe prachtig dat kan zijn. Ook met AA kan je echt mega sexy en vrouwelijk zijn!
Vergroten kan altijd nog, maar als je eenmaal hebt laten opereren maak je dat litteken nooit meer ongedaan. 19 is een onzekere, onstabiele leeftijd die voor zó veel vrouwen erg moeilijk is. Je hele lijf en hormoonhuishouding zijn veranderd in de afgelopen 5 a 6 jaar en dat is niet niets. Als ik jou was zou ik het nog een paar jaar aanzien.
Ik vond het vreselijk, voelde me niet sexy, niet vrouwelijk. Had het idee dat jurkjes en bloesjes nooit mooi pasten, spaarde voor een vergroting.
Door allerlei dingen kwam die vergroting er maar nooit van.
Nu ben ik bijna 30. Mijn borsten: een kleine 75 AA. Ik heb er dus nooit iets aan laten doen en wat ben ik daar blij mee. Ik vind mijn kleine borsten mooi en elegant, en vréselijk sexy! Ik draag graag v-halzen of lage kragen, dat staat me super. Ik doe zelfs aan burlesque, dat is een soort striptease/tease/dans-act met pasties.
Ik moest wennen aan mijn borsten en zei zelfs spottend dat ik gewoon geen borsten had. Maar wat ben ik er nu dolgelukkig mee.
Het kan dus echt veranderen hoe je je er over voelt.
Kijk eens goed naar foto's van modellen; er zijn er veel met heel kleine borsten en kijk hoe prachtig dat kan zijn. Ook met AA kan je echt mega sexy en vrouwelijk zijn!
Vergroten kan altijd nog, maar als je eenmaal hebt laten opereren maak je dat litteken nooit meer ongedaan. 19 is een onzekere, onstabiele leeftijd die voor zó veel vrouwen erg moeilijk is. Je hele lijf en hormoonhuishouding zijn veranderd in de afgelopen 5 a 6 jaar en dat is niet niets. Als ik jou was zou ik het nog een paar jaar aanzien.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
dinsdag 10 mei 2011 om 12:50
Ik heb niet alles gelezen, maar ook ik heb een heel kleine cupmaat. Heb er heel lang mee gezeten, maar heb het nu, op bijna 24 jarige leeftijd, geaccepteerd. En weet je wat? Ik vind mijn borsten nu zelfs mooi. Ik zal nooit weten hoe het is om echt borsten te hebben, voelen hoe dit voelt of er uit ziet. Maar dat maakt mij niet meer uit.
Lieve TO, je borsten zijn onderdeel van je. Bij mij ging de knop om doordat ik mijzelf afvroeg: Wil ik nu echt mijn eigenwaarde verlenen aan mijn borsten? Nee. Nee, nee, nee.
Je bent nog maar 19, ik vind het ook best gek dat je inderdaad zo ongelukkig bent door je borsten, maar ergens ook weer niet. Ik begrijp je heus. Ik zou alleen nog even wachten, proberen te accepteren dat jij jij bent, met kleine borsten. Het kan, geloof me!
Lieve TO, je borsten zijn onderdeel van je. Bij mij ging de knop om doordat ik mijzelf afvroeg: Wil ik nu echt mijn eigenwaarde verlenen aan mijn borsten? Nee. Nee, nee, nee.
Je bent nog maar 19, ik vind het ook best gek dat je inderdaad zo ongelukkig bent door je borsten, maar ergens ook weer niet. Ik begrijp je heus. Ik zou alleen nog even wachten, proberen te accepteren dat jij jij bent, met kleine borsten. Het kan, geloof me!
dinsdag 10 mei 2011 om 16:51
Ik heb ook cup 70a/b, echt kleine borsten. Ook jarenlang zeker geweten dat ik, dra ik het geld zou hebben, ze zou vergroten. Toen ik 19 was, vond ik mijn kleine borsten vreselijk lelijk, kinderlijk en voelde ik me niet compleet. Nu ben ik 32 en voel me prachtig met precies dezelfde borsten. Ze zijn nog iets gegroeid (niet veel), en ik ben nu een slanke vrouw met smalle taille en bijpassende kleine, elegante, niet-hangende mooie borsten. Ik ben blij dat ik ze niet heb laten vergroten (al was ik daar vast dan nu ook blij mee geweest). Het hielp wel om me te focussen op mooie vrouwen die ook kleine borsten hebben. Veel modellen, ballerina's en actrices hebben niet zo veel. Komt vaak voor bij smalle slanke meisjes, en is dus ook zeker niet raar. Bij jou ook niet!
dinsdag 10 mei 2011 om 16:52
Pilous, wat fijn dat je er nog zo happy mee bent. Maar wat ik me afvraag, was jij dan ook zo ongelukkig door je borsten als TO dit was? Want ze vraagt zelf: Is het gek dat ik me vaak doodongelukkig/depressief voel?
Als dat komt door, volgens haar, te kleine borsten hebben, dan vind ik dit nogal een uitspraak.
Mnnn, wat vinden je ouders/vriendinnen/vriend overigens van je plannen voor een borstvergroting? Staan ze wel achter je?
Ik weet niet of 19 te jong is. Ik denk zelf van wel, maar dat is omdat ik rond mijn 20e pas ben gaan accepteren dat ik kleine borsten heb. Ik vind ze nu prachtig. Maar wellicht denkt een chirurg er wel anders over. Je zou wat informatie kunnen inwinnen. Als ik op google kijk, dan kom ik tot de conclusie dat borstvoeding geven nog gewoon kan. Maar ook daar zou je bij de chirurg dan zelf informatie over moeten inwinnen, lijkt me.
Als dat komt door, volgens haar, te kleine borsten hebben, dan vind ik dit nogal een uitspraak.
Mnnn, wat vinden je ouders/vriendinnen/vriend overigens van je plannen voor een borstvergroting? Staan ze wel achter je?
Ik weet niet of 19 te jong is. Ik denk zelf van wel, maar dat is omdat ik rond mijn 20e pas ben gaan accepteren dat ik kleine borsten heb. Ik vind ze nu prachtig. Maar wellicht denkt een chirurg er wel anders over. Je zou wat informatie kunnen inwinnen. Als ik op google kijk, dan kom ik tot de conclusie dat borstvoeding geven nog gewoon kan. Maar ook daar zou je bij de chirurg dan zelf informatie over moeten inwinnen, lijkt me.
dinsdag 10 mei 2011 om 16:52
Mijn maat is ongeveer dezelfde als die van TO. Toen ik 19 was wilde ik ze ook groter, maar nu, 25 ben ik er heel blij mee. Dus ik zou zeggen, wacht in ieder geval een paar jaar.
Die link in het topic 'onzeker over borsten' is inderdaad een goeie om eens te bekijken.
En hé, het voordeel van kleine borsten is wel dat ze niet gaan hangen, das voor later wel heel fijn
Die link in het topic 'onzeker over borsten' is inderdaad een goeie om eens te bekijken.
En hé, het voordeel van kleine borsten is wel dat ze niet gaan hangen, das voor later wel heel fijn
dinsdag 10 mei 2011 om 16:53
quote:jamadi52 schreef op 10 mei 2011 @ 08:00:
avril ik ben nu eenmaal een extreem mens
zonder gekheid als TO nu ongelukkig is met haar boobies kan ze zich beter nu laten opereren als wachten tot ze in de 50 is net als ik.volgens m,n man ben ik zo verandert sinds ik ze heb, meer hoef ik dan ook niet geen gezichts botox of zoiets te hebben.
in de kliniek zag ik vrouwen van TO,s leeftijd en die kwamen niet alleen voor borsten,dus zo jong is 19 niet voor nieuwe borsten
de mijne zijn druppelvormig,als je t niet weet zie je t niet.Ik heb niets tegen een borstvergroting, zeker niet. Maar als je schrijf dat je er doodongelukkig en depressief van wordt, dan is dat eerder een probleem dan je borsten. Ik kan me voorstellen dat iemand er van baalt, maar depri en ongelukkig.... Ik vind dat behoorlijk heftig. Het feit dat er zoveel jonge meiden al in de kliniek komen vind ik nog geen reden om zoiets gelijk normaal te vinden. Ik vind het echt jammer dat vrouwen steeds jonger de kliniek in stappen. Het hoeft echt niet als je pas 50 bent, maar ik vind 21 jaar misschien een goede richtlijn. Het is lastig uit te leggen wat ik precies voel bij dit onderwerp, alhoewel ik enerzijds zelf geen bezwaren heb tegen cosmetische ingrepen, vind ik het jammer dat het zo normaal lijkt te zijn geworden. En dat we handelen naar een bepaalde norm, en blijkbaar moet een vrouw toch echt borsten hebben om mooi te zijn en zich goed te voelen. Dat wordt versterkt door het feit dat je ze kunt laten vergroten en dat dit steeds normaler wordt. TO heeft misschien weinig aan mijn overdenkingen, maar ik vind het niet de beste ontwikkeling.
avril ik ben nu eenmaal een extreem mens
zonder gekheid als TO nu ongelukkig is met haar boobies kan ze zich beter nu laten opereren als wachten tot ze in de 50 is net als ik.volgens m,n man ben ik zo verandert sinds ik ze heb, meer hoef ik dan ook niet geen gezichts botox of zoiets te hebben.
in de kliniek zag ik vrouwen van TO,s leeftijd en die kwamen niet alleen voor borsten,dus zo jong is 19 niet voor nieuwe borsten
de mijne zijn druppelvormig,als je t niet weet zie je t niet.Ik heb niets tegen een borstvergroting, zeker niet. Maar als je schrijf dat je er doodongelukkig en depressief van wordt, dan is dat eerder een probleem dan je borsten. Ik kan me voorstellen dat iemand er van baalt, maar depri en ongelukkig.... Ik vind dat behoorlijk heftig. Het feit dat er zoveel jonge meiden al in de kliniek komen vind ik nog geen reden om zoiets gelijk normaal te vinden. Ik vind het echt jammer dat vrouwen steeds jonger de kliniek in stappen. Het hoeft echt niet als je pas 50 bent, maar ik vind 21 jaar misschien een goede richtlijn. Het is lastig uit te leggen wat ik precies voel bij dit onderwerp, alhoewel ik enerzijds zelf geen bezwaren heb tegen cosmetische ingrepen, vind ik het jammer dat het zo normaal lijkt te zijn geworden. En dat we handelen naar een bepaalde norm, en blijkbaar moet een vrouw toch echt borsten hebben om mooi te zijn en zich goed te voelen. Dat wordt versterkt door het feit dat je ze kunt laten vergroten en dat dit steeds normaler wordt. TO heeft misschien weinig aan mijn overdenkingen, maar ik vind het niet de beste ontwikkeling.
dinsdag 10 mei 2011 om 16:57
dinsdag 10 mei 2011 om 17:01
Ja, klopt. 19 en 27 jaar is natuurlijk wel een groot verschil. Als je nu terug kijkt, had je het eerder willen doen? Ik herken haar gevoel ook. Maar ik weet dus ook hoe het kan voelen als je er later wel happy mee bent. Net zoals jij nu, alleen dan anders.
(fijn dat het ongelukkige is verdwenen toen je gewicht verloor)
(fijn dat het ongelukkige is verdwenen toen je gewicht verloor)
dinsdag 10 mei 2011 om 17:11
Ik ben heel blij met de verschillende en vooral uiteenlopende meningen.
Het feit dat zo veel mensen de moeite doen om te reageren en hun visie te geven helpt mij enorm
Ik wil ook absoluut voordat ik naar een plastisch chirurg ga eerst een tijdje bij een psycholoog lopen om uit te zoeken of het inderdaad niet meer is dan alleen mijn borsten. Maar om eerlijk te zijn ben ik verder zeer gelukkig met mijn lichaam en uiterlijk. Natuurlijk denk iedere tiener wel eens of ze niet te dik of juist te dun is. Ik ben ook bezig met aankomen maar dit wordt gelijk op mijn buik geplakt en daar wil ik voorzichtig mee zijn aankomen is makkelijker dan afvallen. Ook wil ik absoluut geen grote borsten. Ik vind kleine borsten schitterend maar plat zijn strek ik gewoon niet meer. Ik wil het niet persee nu doen maar als ik me over een paar jaar nog zo voel wil ik absoluut niet wachten tot ik 30 ben.
Ik ben blij met de lieve reacties en ook met de ' voor mij' minder leuke en ook standaard reacties maar overal kan ik een goede boodschap uithalen.
Bedankt !!
Het feit dat zo veel mensen de moeite doen om te reageren en hun visie te geven helpt mij enorm
Ik wil ook absoluut voordat ik naar een plastisch chirurg ga eerst een tijdje bij een psycholoog lopen om uit te zoeken of het inderdaad niet meer is dan alleen mijn borsten. Maar om eerlijk te zijn ben ik verder zeer gelukkig met mijn lichaam en uiterlijk. Natuurlijk denk iedere tiener wel eens of ze niet te dik of juist te dun is. Ik ben ook bezig met aankomen maar dit wordt gelijk op mijn buik geplakt en daar wil ik voorzichtig mee zijn aankomen is makkelijker dan afvallen. Ook wil ik absoluut geen grote borsten. Ik vind kleine borsten schitterend maar plat zijn strek ik gewoon niet meer. Ik wil het niet persee nu doen maar als ik me over een paar jaar nog zo voel wil ik absoluut niet wachten tot ik 30 ben.
Ik ben blij met de lieve reacties en ook met de ' voor mij' minder leuke en ook standaard reacties maar overal kan ik een goede boodschap uithalen.
Bedankt !!
dinsdag 10 mei 2011 om 17:11
Ik vind van die kleine petite vrouwen met weinig borst zo mooi! Ik ben zelf nogal voloptueus, en als ik het strand over ren is daar weinig schoonheid in te bewonderen hoor. Mijn borsten puilen over der and van m'n bikini heen en bungelen heen en weer. Nee, dan kun je veel beter bescheiden borsten hebben.
Audrey Hepburn vind ik ook zo'n prachtige petite vrouw. Die heeft ook vrijwel geen borsten maar straalt veel vrouwelijkheid uit vind ik.
Mijn borsten zijn trouwens ook pas na mijn 21e jaar gaan groeien, toen ik ook wat meer vet op de heupen kreeg, zeg maar. Dus er is nog hoop! Ik had ook cup 70aa, en nu 75 c-d. Dus het kan verkeren to. In mijn ogen ben je dus te vroeg voor een borstvergroting.
Audrey Hepburn vind ik ook zo'n prachtige petite vrouw. Die heeft ook vrijwel geen borsten maar straalt veel vrouwelijkheid uit vind ik.
Mijn borsten zijn trouwens ook pas na mijn 21e jaar gaan groeien, toen ik ook wat meer vet op de heupen kreeg, zeg maar. Dus er is nog hoop! Ik had ook cup 70aa, en nu 75 c-d. Dus het kan verkeren to. In mijn ogen ben je dus te vroeg voor een borstvergroting.
dinsdag 10 mei 2011 om 19:23
quote:Schilderspalet schreef op 10 mei 2011 @ 11:18:
[...]
Dan moet ze dus maar 'lijden' en wachten tot ze ouder is??
Niet iedereen zit te wachten op het moeten 'uitkauwen' van leed (;
Ook zit niet iedereen hetzelfde in elkaar: sommige mensen bloeien op van het lichamelijk iets veranderen en andere mensen bloeien juist op van het psychisch iets veranderen.
Ik hoop voor TO dat zij natuurlijk bij de laatste groep behoort, maar ik kan me ook voorstellen dat ze juist bij de eerste groep behoort.
Ikzelf was 18 jaar toen ik mijn 1ste borstverkleining had, jaren later kreeg ik mijn 2e borstverkleining en wie weet zit er ooit nog wel een 3e in de pijpleiding (:
Ik was superblij dat ik op mijn 18e van mijn psychische last af was: ik werd een heel ander mens! Doorstrugglen om 'het probleem' maar te moeten accepteren was niets voor mij. Ik had gewoon last van mijn borsten en het werd een alles verstorende factor in mijn leven.
Maar goed......................bij mij was het natuurlijk niet alleen psychisch.........het was ook lichamelijk een kwelling. Dat is wel een verschil met TO.
Wat verstandig is is niet door wie dan ook te zeggen. Dat moet TO zelf beslissen. Als zij happy is met een borstvergroting dan moet ze dat gewoon doen! De tijd zal het leren.
Nee, ze hoeft helemaal niet te 'lijden' en vooral niet te wachten. Ze kan aan haar zelfbeeld werken en ondertussen volwassener worden, qua emoties wat stabieler worden en misschien beseffen dat er genoeg voordelen zitten aan kleine borsten hebben.
Natuurlijk past een correctie beter bij sommige mensen en moet ze dat inderdaad helemaal zelf beslissen en kan niemand voor haar bedenken wat het verstandigst is.
Maar dat gene waar je onzeker over bent zo maar veranderen zonder daadwerkelijk iets aan de onzekerheid zelf te doen, lijkt mij een minder duurzame oplossing dan zelfvertrouwen kweken met betrekking tot hoe je er nu eenmaal uit ziet.
Vooral omdat ik zelf nu zo blij ben met mijn miniborsten, terwijl ik er eerst hetzelfde over dacht als Mnnn denk ik; in ieder geval nu nog niet. Ik spreek zo veel meisjes en vrouwen die het precies zo hebben ervaren.
Een borstverkleining vind ik trouwens iets heel anders dan vergroting. Daar kun je fysiek last van hebben. En dat heeft ook niet te maken met 'te vrouwelijk zijn'. Veel meisjes voelen zich niet vrouwelijk met kleine borsten. Wat onzin is want, zoals eerder al gezegd is, zit vrouwelijkheid 'm helemaal niet in je borsten.
Puur het feit dat je je druk maakt om je borsten bewijst al dat je heel duidelijk een vrouw bent.
[...]
Dan moet ze dus maar 'lijden' en wachten tot ze ouder is??
Niet iedereen zit te wachten op het moeten 'uitkauwen' van leed (;
Ook zit niet iedereen hetzelfde in elkaar: sommige mensen bloeien op van het lichamelijk iets veranderen en andere mensen bloeien juist op van het psychisch iets veranderen.
Ik hoop voor TO dat zij natuurlijk bij de laatste groep behoort, maar ik kan me ook voorstellen dat ze juist bij de eerste groep behoort.
Ikzelf was 18 jaar toen ik mijn 1ste borstverkleining had, jaren later kreeg ik mijn 2e borstverkleining en wie weet zit er ooit nog wel een 3e in de pijpleiding (:
Ik was superblij dat ik op mijn 18e van mijn psychische last af was: ik werd een heel ander mens! Doorstrugglen om 'het probleem' maar te moeten accepteren was niets voor mij. Ik had gewoon last van mijn borsten en het werd een alles verstorende factor in mijn leven.
Maar goed......................bij mij was het natuurlijk niet alleen psychisch.........het was ook lichamelijk een kwelling. Dat is wel een verschil met TO.
Wat verstandig is is niet door wie dan ook te zeggen. Dat moet TO zelf beslissen. Als zij happy is met een borstvergroting dan moet ze dat gewoon doen! De tijd zal het leren.
Nee, ze hoeft helemaal niet te 'lijden' en vooral niet te wachten. Ze kan aan haar zelfbeeld werken en ondertussen volwassener worden, qua emoties wat stabieler worden en misschien beseffen dat er genoeg voordelen zitten aan kleine borsten hebben.
Natuurlijk past een correctie beter bij sommige mensen en moet ze dat inderdaad helemaal zelf beslissen en kan niemand voor haar bedenken wat het verstandigst is.
Maar dat gene waar je onzeker over bent zo maar veranderen zonder daadwerkelijk iets aan de onzekerheid zelf te doen, lijkt mij een minder duurzame oplossing dan zelfvertrouwen kweken met betrekking tot hoe je er nu eenmaal uit ziet.
Vooral omdat ik zelf nu zo blij ben met mijn miniborsten, terwijl ik er eerst hetzelfde over dacht als Mnnn denk ik; in ieder geval nu nog niet. Ik spreek zo veel meisjes en vrouwen die het precies zo hebben ervaren.
Een borstverkleining vind ik trouwens iets heel anders dan vergroting. Daar kun je fysiek last van hebben. En dat heeft ook niet te maken met 'te vrouwelijk zijn'. Veel meisjes voelen zich niet vrouwelijk met kleine borsten. Wat onzin is want, zoals eerder al gezegd is, zit vrouwelijkheid 'm helemaal niet in je borsten.
Puur het feit dat je je druk maakt om je borsten bewijst al dat je heel duidelijk een vrouw bent.
dinsdag 10 mei 2011 om 20:54
quote:Schilderspalet schreef op 10 mei 2011 @ 19:27:
[...]
Hoe bedoel je dit?
Dat leg ik daar na toch uit Veel meisjes die onzeker zijn over hun kleine borsten ervaren hun lichaam, door het ontbreken van grote(re) borsten, als niet vrouwelijk. Dat is naar mijn mening een manier waarop je naar je lichaam kijkt, en dus iets dat je kunt veranderen.
Dat kun je niet omdraaien voor grote borsten. Ik heb nog nooit van een vrouw gehoord dat ze haal lichaam als te vrouwelijk ervaart. (Tenzij diegene in het geheel liever een man/jongen zou willen zijn.)
Een borstverkleining zie ik eerder als een soort van afvallen, terwijl ik een borstvergroting zie als een makkelijke oplossing voor een probleem wat eigenlijk vaak enkel psychisch is. Er van uit gaande dat iemand het uit onzekerheid doet natuurlijk
Uiteraard kun je ook geestelijk last hebben van grote borsten, dat wil ik niet zeggen. Maar niet in de zin van het gevoel te hebben iets essentieels te missen om een vrouw te zijn. Ik denk dat daar een wezenlijk verschil zit in het probleem 'te' klein of 'te' groot.
Snap je? Ik ben niet zo goed met woorden. En misschien kijk ik er ook wel vreemd tegenaan, geen idee
[...]
Hoe bedoel je dit?
Dat leg ik daar na toch uit Veel meisjes die onzeker zijn over hun kleine borsten ervaren hun lichaam, door het ontbreken van grote(re) borsten, als niet vrouwelijk. Dat is naar mijn mening een manier waarop je naar je lichaam kijkt, en dus iets dat je kunt veranderen.
Dat kun je niet omdraaien voor grote borsten. Ik heb nog nooit van een vrouw gehoord dat ze haal lichaam als te vrouwelijk ervaart. (Tenzij diegene in het geheel liever een man/jongen zou willen zijn.)
Een borstverkleining zie ik eerder als een soort van afvallen, terwijl ik een borstvergroting zie als een makkelijke oplossing voor een probleem wat eigenlijk vaak enkel psychisch is. Er van uit gaande dat iemand het uit onzekerheid doet natuurlijk
Uiteraard kun je ook geestelijk last hebben van grote borsten, dat wil ik niet zeggen. Maar niet in de zin van het gevoel te hebben iets essentieels te missen om een vrouw te zijn. Ik denk dat daar een wezenlijk verschil zit in het probleem 'te' klein of 'te' groot.
Snap je? Ik ben niet zo goed met woorden. En misschien kijk ik er ook wel vreemd tegenaan, geen idee
dinsdag 10 mei 2011 om 21:06
Er zijn een paar reacties waarin staat: '' waarom snijden in een gezond lichaam''?
omdat ik er last aan ondervind, ik snap dat het op dit moment nog niet de juiste tijd is máár er is al eens in mijn gezonde lichaam gesneden.
Ik ben geopereerd aan mijn geslacht, ik had veel problemen met tampons inbrengen, paardrijden wat ik al vanaf mijn 5e deed begon zeer te doen, fietsen ging niet meer etc.
Toen was mijn lichaam gewoon gezond en toch ondervond ik last. het werd rood en begon zeer te doen maar ook te zwellen.
Hier wordt een mens niet gelukkig van ookal zijn er genoeg vrouwen die ook problemen hebben met hun schaamlippen maar doordat zij geen pijn ondervinden het zou houden.
Ik had dit ook gewild want ik vond het doodeng maar was uiteindelijk liever van de pijn af dan dat ik zo door zou moeten lopen omdat mensen het onnodig vinden.
Natuurlijk heb je geen uiterlijke uitingen van pijn bij te kleine borsten maar het gevoel van ongelukkigheid is bij mij hetzelfde als over mijn borsten..
Ik hoop dat dit niet een al te gekke vergelijking is maar mijn gevoel komt sterk overeen met toen op dat moment.
omdat ik er last aan ondervind, ik snap dat het op dit moment nog niet de juiste tijd is máár er is al eens in mijn gezonde lichaam gesneden.
Ik ben geopereerd aan mijn geslacht, ik had veel problemen met tampons inbrengen, paardrijden wat ik al vanaf mijn 5e deed begon zeer te doen, fietsen ging niet meer etc.
Toen was mijn lichaam gewoon gezond en toch ondervond ik last. het werd rood en begon zeer te doen maar ook te zwellen.
Hier wordt een mens niet gelukkig van ookal zijn er genoeg vrouwen die ook problemen hebben met hun schaamlippen maar doordat zij geen pijn ondervinden het zou houden.
Ik had dit ook gewild want ik vond het doodeng maar was uiteindelijk liever van de pijn af dan dat ik zo door zou moeten lopen omdat mensen het onnodig vinden.
Natuurlijk heb je geen uiterlijke uitingen van pijn bij te kleine borsten maar het gevoel van ongelukkigheid is bij mij hetzelfde als over mijn borsten..
Ik hoop dat dit niet een al te gekke vergelijking is maar mijn gevoel komt sterk overeen met toen op dat moment.
vrijdag 13 mei 2011 om 08:49
Ook hier een meid van 21 met piepkleine borsten. Ik heb cup 75A (misschien zelfs nog ietsjes minder) en voel me er eigenlijk alleen onzeker over, wanneer ik met een jongen naar bed ga. Als ik kleding aan heb of een bikini met wat opvulling, heb ik niet zo'n last van mijn onzekerheid rondom mijn borsten.
Wel moet ik toegeven dat ik met mijn kleine borsten een stuk vrouwelijkheid mis en dat me dat soms verdrietig kan maken. Borsten worden gezien als een teken van vrouwelijkheid en in de media zie je alleen maar dames met maatje 36 en een volle C-cup. Zelf ben ik van mening dat je jezelf moet accepteren zoals je bent, maar ook ik heb daar heel veel moeite mee en denk regelmatig na over een borstvergroting. Stel dat ik ooit voor een borstvergroting kies, dan wil ik dat ik dat voor mezelf doe en niet voor een eventuele relatie of voor de media! In eerste instantie moeten mensen me nemen zoals ik ben en moeten mannen het er gewoon mee doen...
quote:foreverfriends schreef op 10 mei 2011 @ 10:53:
....
Het kan helpen om je lichaam goed te verzorgen. Niet schrobben in de douche of in bad, maar lief zijn tegen je borsten, en de rest van je lichaam natuurlijk. Haal kracht uit de positieve opmerkingen van je vriend en het gevoel dat hij je geeft. En probeer de voordelen te zien die kleine borsten je kunnen geven.
Dit stukje van foroverfriends heb ik gequote, omdat het me goed lijkt om eerst is even lief te zijn voor je lichaam en te proberen je kleine borsten te accepteren. Die vergroting kan altijd nog! Zorg eerst maar is dat je jezelf liefdevol behandelt en je borsten met respect verzorgt
Liefs!
Wel moet ik toegeven dat ik met mijn kleine borsten een stuk vrouwelijkheid mis en dat me dat soms verdrietig kan maken. Borsten worden gezien als een teken van vrouwelijkheid en in de media zie je alleen maar dames met maatje 36 en een volle C-cup. Zelf ben ik van mening dat je jezelf moet accepteren zoals je bent, maar ook ik heb daar heel veel moeite mee en denk regelmatig na over een borstvergroting. Stel dat ik ooit voor een borstvergroting kies, dan wil ik dat ik dat voor mezelf doe en niet voor een eventuele relatie of voor de media! In eerste instantie moeten mensen me nemen zoals ik ben en moeten mannen het er gewoon mee doen...
quote:foreverfriends schreef op 10 mei 2011 @ 10:53:
....
Het kan helpen om je lichaam goed te verzorgen. Niet schrobben in de douche of in bad, maar lief zijn tegen je borsten, en de rest van je lichaam natuurlijk. Haal kracht uit de positieve opmerkingen van je vriend en het gevoel dat hij je geeft. En probeer de voordelen te zien die kleine borsten je kunnen geven.
Dit stukje van foroverfriends heb ik gequote, omdat het me goed lijkt om eerst is even lief te zijn voor je lichaam en te proberen je kleine borsten te accepteren. Die vergroting kan altijd nog! Zorg eerst maar is dat je jezelf liefdevol behandelt en je borsten met respect verzorgt
Liefs!
