Lijf & Lijn
alle pijlers
De hormonen hel
donderdag 2 januari 2020 om 22:22
Al sinds jong meisje was mijn cyclus een regelrechte ramp. Iedere maand was ik 4 dagen uitgeschakeld door hormonale migraine. Compleet met overgeven en alles eromheen.
Ik slikte de pil en kreeg een pil voor de overgang die ik in de stopweek moest slikken om de hormonen dip op te vangen. Advies toen was: prikpil of spiraal!
Goed; fast forward naar 20 jaar en 2 kinderen later... Ik heb al jaren en jaren een mirena spiraal. Het o zo beloofde wegblijven van de menstruatie heb ik nooit gehad. Wel vecht ik de laatste jaren tegen de hormonen en de verandering daarin.
Ik ben het gaan bijhouden want ik dacht dat ik gek werd. In de aanloop naar mijn menstruatie slaap ik slecht, voel ik me (vooral bij het wakker worden) gespannen en opgejaagd. Ik word dan echt met een nerveus gevoel wakker en In die periode voelt het meerdere keren per dag alsof het me allemaal enorm aanvliegt en ik stijf sta van de spanning.
De dagen vlak voor mijn menstruatie loop ik op mijn tandvlees. Moe tot en met en pijn in al mijn gewrichten. Ook teneergeslagen en verdrietig.
Ik ben uiteraard al een aantal keer bij de huisarts geweest. Eigenlijk met 0 uitkomst. Bloed is geprikt, daar is niks in te zien en de huisarts zegt dat het “tussen mijn oren zit”.
Eerst werd er gevraagd of ik geen bergen met spanning had. Prive of werk gerelateerd. Een burn out werd al genoemd. Dat is echter niet aan de orde. Mijn werk is leuk, mijn relatie is top. We hebben geen problemen.. helemaal niks.
Vooral omdat er regelmaat zit in hoe ik me voel, weet ik gewoon dat het hormonaal moet zijn!
Toen ik dat noemde zei mijn huisarts: tja, het leven van een vrouw..
En daar zit je dan..
Wie herkent dit? Wie weet raad want ik ben het zat. Ik wil me gewoon goed voelen.
Ik slikte de pil en kreeg een pil voor de overgang die ik in de stopweek moest slikken om de hormonen dip op te vangen. Advies toen was: prikpil of spiraal!
Goed; fast forward naar 20 jaar en 2 kinderen later... Ik heb al jaren en jaren een mirena spiraal. Het o zo beloofde wegblijven van de menstruatie heb ik nooit gehad. Wel vecht ik de laatste jaren tegen de hormonen en de verandering daarin.
Ik ben het gaan bijhouden want ik dacht dat ik gek werd. In de aanloop naar mijn menstruatie slaap ik slecht, voel ik me (vooral bij het wakker worden) gespannen en opgejaagd. Ik word dan echt met een nerveus gevoel wakker en In die periode voelt het meerdere keren per dag alsof het me allemaal enorm aanvliegt en ik stijf sta van de spanning.
De dagen vlak voor mijn menstruatie loop ik op mijn tandvlees. Moe tot en met en pijn in al mijn gewrichten. Ook teneergeslagen en verdrietig.
Ik ben uiteraard al een aantal keer bij de huisarts geweest. Eigenlijk met 0 uitkomst. Bloed is geprikt, daar is niks in te zien en de huisarts zegt dat het “tussen mijn oren zit”.
Eerst werd er gevraagd of ik geen bergen met spanning had. Prive of werk gerelateerd. Een burn out werd al genoemd. Dat is echter niet aan de orde. Mijn werk is leuk, mijn relatie is top. We hebben geen problemen.. helemaal niks.
Vooral omdat er regelmaat zit in hoe ik me voel, weet ik gewoon dat het hormonaal moet zijn!
Toen ik dat noemde zei mijn huisarts: tja, het leven van een vrouw..
En daar zit je dan..
Wie herkent dit? Wie weet raad want ik ben het zat. Ik wil me gewoon goed voelen.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
donderdag 2 januari 2020 om 22:29
Ik las idd van AD tegen de emotionele schommelingen die bij de PMS horen. Maar jeetje zeg; dat vind ik nogal heftig.
AD slikken omdat je hormonen niet in balans kunnen komen. Daar moet toch iets anders voor te bedenken zijn?
AD slikken omdat je hormonen niet in balans kunnen komen. Daar moet toch iets anders voor te bedenken zijn?
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
donderdag 2 januari 2020 om 22:33
donderdag 2 januari 2020 om 22:36
Ja was het maar zo, dat ze er iets voor bedacht hadden. Ik heb ook elke maand last van angst, paniek en doem gedachten. Ik slik oxazepam op de moeilijke dagen, dat werkt goed.
donderdag 2 januari 2020 om 22:36
Kan er niet toch 'iets' zijn? Een overwerkt verdriet, heftige situatie.
Mijn ptss klachten verergerden rond de menstruatie. Toen wist ik niet dat ik ptss had. Heb ook tijd gedacht dat het hormonaal was.
Ben toen wel gestart met agnus castus en magnesium citraat. Daarvan had ik wel het gevoel dat het hielp. Ik neem het nog steeds. Heb ondertussen therapie gehad voor de ptss.
Mijn ptss klachten verergerden rond de menstruatie. Toen wist ik niet dat ik ptss had. Heb ook tijd gedacht dat het hormonaal was.
Ben toen wel gestart met agnus castus en magnesium citraat. Daarvan had ik wel het gevoel dat het hielp. Ik neem het nog steeds. Heb ondertussen therapie gehad voor de ptss.
I wanna live my life with the volume full!
donderdag 2 januari 2020 om 22:48
Ik heb echt mijn portie shit wel gehad, maar er is geen sprake van onverwerkt verdriet. Het is echt lichamelijk.Eidde schreef: ↑02-01-2020 22:36Kan er niet toch 'iets' zijn? Een overwerkt verdriet, heftige situatie.
Mijn ptss klachten verergerden rond de menstruatie. Toen wist ik niet dat ik ptss had. Heb ook tijd gedacht dat het hormonaal was.
Ben toen wel gestart met agnus castus en magnesium citraat. Daarvan had ik wel het gevoel dat het hielp. Ik neem het nog steeds. Heb ondertussen therapie gehad voor de ptss.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
donderdag 2 januari 2020 om 23:18
Kun je niet een verwijzing vragen naar een gynaecoloog gespecialiseerd in PMS/PMDD? Die zijn er wel, al zou ik geen naam weten. Ook zijn er vrouwenpoli's en bv Care for Women-centra.
En Eidde noemde het al: Vitex agnus castus, monnikspeper; ik weet niet of je openstaat voor het gebruiken van een kruidenmiddel. In Duitsland schijnt er al veel ervaring mee te zijn.
https://www.naturafoundation.nl/kennisc ... afieid=109
https://www.henw.org/artikelen/vitex-ag ... l-syndroom
Laat je alsjeblieft niet afschepen door je huisarts.
En Eidde noemde het al: Vitex agnus castus, monnikspeper; ik weet niet of je openstaat voor het gebruiken van een kruidenmiddel. In Duitsland schijnt er al veel ervaring mee te zijn.
https://www.naturafoundation.nl/kennisc ... afieid=109
https://www.henw.org/artikelen/vitex-ag ... l-syndroom
Laat je alsjeblieft niet afschepen door je huisarts.
nounou
donderdag 2 januari 2020 om 23:19
Ik weet niet hoe oud je bent, maar is het de startende overgang? Ik ben een maand geleden begonnen met hormoontherapie tegen overgangsklachten, ben nu tweede helft 40. Via huisarts maar ik had alles zelf al exact uitgezocht wat ik wilde en mijn huisarts werkte meteen mee. Via menocare nu onder behandeling en ik ben blij! Merkte al na een week verschil en nu na een maand voel ik me weer normaal. Slaap veel beter, veeeeeeeel meer energie, niet meer down, emotioneel weer normaal. Voel me alsof ik uit een winterslaap aan het ontwaken ben. Niet bang zijn voor hormoontherapie en neem jezelf serieus. Ik wist ook zeker dat ik me kut voelde door beginnende overgangsklachten en niet door stress of dat soort gezeik. Start met hormoontherapie, het heeft mijn leven ten goede veranderd!
donderdag 2 januari 2020 om 23:33
Vraag eens advies aan Eileen Engels. Zij is deskundige op dit gebied, opgeleid door een gynaecoloog.
https://www.kraamtranen.nl
https://www.kraamtranen.nl
vrijdag 3 januari 2020 om 08:41
Ik ben 37, heb hier nu zo’n 1,5 jaar last van. Dus ergens toen ik 35 was is het begonnen denk ik. Volgens de (ja ja daar is ze weer) huisarts waren mijn bloedwaardes goed en was ik nog niet in de overgang. Dat zou ook aan de jonge kant zijn.scout01 schreef: ↑02-01-2020 23:19Ik weet niet hoe oud je bent, maar is het de startende overgang? Ik ben een maand geleden begonnen met hormoontherapie tegen overgangsklachten, ben nu tweede helft 40. Via huisarts maar ik had alles zelf al exact uitgezocht wat ik wilde en mijn huisarts werkte meteen mee. Via menocare nu onder behandeling en ik ben blij! Merkte al na een week verschil en nu na een maand voel ik me weer normaal. Slaap veel beter, veeeeeeeel meer energie, niet meer down, emotioneel weer normaal. Voel me alsof ik uit een winterslaap aan het ontwaken ben. Niet bang zijn voor hormoontherapie en neem jezelf serieus. Ik wist ook zeker dat ik me kut voelde door beginnende overgangsklachten en niet door stress of dat soort gezeik. Start met hormoontherapie, het heeft mijn leven ten goede veranderd!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 3 januari 2020 om 08:47
Zoek een andere arts. Heb jaren bij beunhazen gelopen die riepen 'het is mental, het zit tussen je oren!'. Doorverwezen naar een psycholoog en na 9 jaar bleek het toch lichamelijk te zijn (endometriose). Reageer heftig op hormonen dus was een heel gedoe over de jaren heen.
Heb nu een arts die een verademing is. Neemt me serieus en luistert.
Heb nu een arts die een verademing is. Neemt me serieus en luistert.
vrijdag 3 januari 2020 om 08:57
Mijn huisarts, een oudere vrouw, nam mijn klachten (ik dacht dat ik gek werd) serieus, en legde direct een link met hormonen.
Een aangezien ik niet rook, geen familie met trombose heb, of 'vrouwelijke kanker', en geen overgewicht, was zij heel duidelijk: hormonen er in, moet je eens zien hoe je opknapt.
En echt hoor, verschil van dag&nacht
Een aangezien ik niet rook, geen familie met trombose heb, of 'vrouwelijke kanker', en geen overgewicht, was zij heel duidelijk: hormonen er in, moet je eens zien hoe je opknapt.
En echt hoor, verschil van dag&nacht
vrijdag 3 januari 2020 om 13:54
Precies wat Lilalinda zegt!
Ik heb zo lang getobd, de schuld bij mezelf gezocht, me ongans gemediteerd, therapie gehad, diëten gevolgd etc etc. Ik dacht dat ik psychisch helemaal van het padje was. Op een gegeven moment viel het mij op dat het verdacht vaak voorafgaand aan de menstruatie tot ongekende hoogtepunten steeg. Angst, paniek, extreme stemmingswisselingen, slecht (= niet) slapen, depressief, vond mezelf en het leven afschuwelijk. En dit kende ik van vóór mijn 42 totaal niet!
Toen ging ik weer 'gewoon' de pil slikken. Doe ik nu een week of zes: niks meer aan het handje. Gewoon weer mijn positieve, stabiele zelf. Nu ben ik eindelijk aan de beurt bij een psycholoog; ja, nu hoeft het niet meer
Zoek inderdaad een goede (huis)arts want deze maakt zich er wel heé'l makkelijk vanaf..!
Volgens mij kun je aan je bloed helemaal niet zien of je in de overgang bent. Dat is sowieso heel lastig te meten. En ik hoor heel vaak dat pre-overgangsklachten rond de 40 en zelfs al eerder kunnen beginnen.
Ik heb zo lang getobd, de schuld bij mezelf gezocht, me ongans gemediteerd, therapie gehad, diëten gevolgd etc etc. Ik dacht dat ik psychisch helemaal van het padje was. Op een gegeven moment viel het mij op dat het verdacht vaak voorafgaand aan de menstruatie tot ongekende hoogtepunten steeg. Angst, paniek, extreme stemmingswisselingen, slecht (= niet) slapen, depressief, vond mezelf en het leven afschuwelijk. En dit kende ik van vóór mijn 42 totaal niet!
Toen ging ik weer 'gewoon' de pil slikken. Doe ik nu een week of zes: niks meer aan het handje. Gewoon weer mijn positieve, stabiele zelf. Nu ben ik eindelijk aan de beurt bij een psycholoog; ja, nu hoeft het niet meer
Zoek inderdaad een goede (huis)arts want deze maakt zich er wel heé'l makkelijk vanaf..!
Volgens mij kun je aan je bloed helemaal niet zien of je in de overgang bent. Dat is sowieso heel lastig te meten. En ik hoor heel vaak dat pre-overgangsklachten rond de 40 en zelfs al eerder kunnen beginnen.
