![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-lijf&lijn-01.png)
Donor. JA/NEE?
maandag 18 april 2011 om 14:46
Hoi allemaal,
Op zich best een persoonlijke vraag om op een forum te bespreken. Dit topic is dan ook niet om jullie te ondervragen of je wel of geen donor bent.
Nee, LoneWolf is net 18 geworden en kreeg dus zo'n leuke brief in de bus.
Ze weten aardig op je gevoel in te spelen moet ik zeggen.
Op de achterkant van de brief staat: "Ga je met deze brief levens redden ? Ja/Nee"
In de brief staat:
Bij het maken van deze keuze, bedenk je dan goed, "Zou je zelf niet gered willen worden door een orgaandonor?"
En dat is natuurlijk helemaal waar maar tóch vind ik het een lastige keuze.
En ja, ik weet je bent dood je voelt er niks van, ik weet dat het uiterlijk niet zichtbaar zal zijn, ik weet dat het allemaal snel gebeurd en dat het geen lastige problemen oplevert voor je nabestaanden maar toch blijft het een rot onderwerp om uberhaupt over na te denken.
Wat zijn jullie ervaringen? Heeft iemand misschien tips bij het maken van deze keuze?
Groetjes LoneWolf.
Op zich best een persoonlijke vraag om op een forum te bespreken. Dit topic is dan ook niet om jullie te ondervragen of je wel of geen donor bent.
Nee, LoneWolf is net 18 geworden en kreeg dus zo'n leuke brief in de bus.
Ze weten aardig op je gevoel in te spelen moet ik zeggen.
Op de achterkant van de brief staat: "Ga je met deze brief levens redden ? Ja/Nee"
In de brief staat:
Bij het maken van deze keuze, bedenk je dan goed, "Zou je zelf niet gered willen worden door een orgaandonor?"
En dat is natuurlijk helemaal waar maar tóch vind ik het een lastige keuze.
En ja, ik weet je bent dood je voelt er niks van, ik weet dat het uiterlijk niet zichtbaar zal zijn, ik weet dat het allemaal snel gebeurd en dat het geen lastige problemen oplevert voor je nabestaanden maar toch blijft het een rot onderwerp om uberhaupt over na te denken.
Wat zijn jullie ervaringen? Heeft iemand misschien tips bij het maken van deze keuze?
Groetjes LoneWolf.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 april 2011 om 14:49
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 april 2011 om 14:51
waarom is dat een rot onderwerp? Vind je dat dood in zijn algemeen een rot onderwerp?
Heeft hij een uitvaartverzekering of blijft die op jouw naam staan (of heb je er ruim genoeg voor apart gezet voor hem) of moet hij er zelf 1 afsluiten nu hij 18 is. Ook iets wat met de dood te maken heeft maar wat nu besproken moet worden.
Mijn tip is:
Laat je kind zelf zijn/haar keuze maken en maak duidelijk dat jij achter elke keuze staat die het kind zelf maakt. Als hij/zij voelt dat jij er niet achter staat heeft dat invloed op zijn/haar keuze.
Heeft hij een uitvaartverzekering of blijft die op jouw naam staan (of heb je er ruim genoeg voor apart gezet voor hem) of moet hij er zelf 1 afsluiten nu hij 18 is. Ook iets wat met de dood te maken heeft maar wat nu besproken moet worden.
Mijn tip is:
Laat je kind zelf zijn/haar keuze maken en maak duidelijk dat jij achter elke keuze staat die het kind zelf maakt. Als hij/zij voelt dat jij er niet achter staat heeft dat invloed op zijn/haar keuze.
maandag 18 april 2011 om 14:52
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 april 2011 om 14:52
ow wacht je spreekt over jezelf in derde persoon. Er is dus geen kind maar alleen jijzelf die 18 is geworden. (gefeliciteerd, je bent nu officieel volwassen en er nu dus officieel aan toe om over rot onderwerpen te praten/na te denken/beslissingen erover te maken)
Nou voordelen en nadelen op een rijtje zetten. Je hoeft niet nu direct te beslissen je kan er rustig de tijd voor nemen.
Nou voordelen en nadelen op een rijtje zetten. Je hoeft niet nu direct te beslissen je kan er rustig de tijd voor nemen.
maandag 18 april 2011 om 14:53
quote:ikbenikenbenertrotsop schreef op 18 april 2011 @ 14:51:
waarom is dat een rot onderwerp? Vind je dat dood in zijn algemeen een rot onderwerp?
Heeft hij een uitvaartverzekering of blijft die op jouw naam staan (of heb je er ruim genoeg voor apart gezet voor hem) of moet hij er zelf 1 afsluiten nu hij 18 is. Ook iets wat met de dood te maken heeft maar wat nu besproken moet worden.
Mijn tip is:
Laat je kind zelf zijn/haar keuze maken en maak duidelijk dat jij achter elke keuze staat die het kind zelf maakt. Als hij/zij voelt dat jij er niet achter staat heeft dat invloed op zijn/haar keuze.Volgens mij gaat het om TO zelf Ieb.
waarom is dat een rot onderwerp? Vind je dat dood in zijn algemeen een rot onderwerp?
Heeft hij een uitvaartverzekering of blijft die op jouw naam staan (of heb je er ruim genoeg voor apart gezet voor hem) of moet hij er zelf 1 afsluiten nu hij 18 is. Ook iets wat met de dood te maken heeft maar wat nu besproken moet worden.
Mijn tip is:
Laat je kind zelf zijn/haar keuze maken en maak duidelijk dat jij achter elke keuze staat die het kind zelf maakt. Als hij/zij voelt dat jij er niet achter staat heeft dat invloed op zijn/haar keuze.Volgens mij gaat het om TO zelf Ieb.
Ja, dat vind ik echt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 april 2011 om 14:55
Ik heb het idee dat je eigenlijk NEE zou willen zeggen (of dat je het in ieder geval eng vindt om JA te zeggen), maar dat je vindt dat je het eigenlijk niet kan maken géén JA te zeggen. Klopt dat?
Je kunt ook altijd nog besluiten iemand te machtigen om tzt de beslissing te nemen.
Persoonlijk vind ik het geen eng onderwerp. Hoort voor mij bij de zaken die je regelt 'voor als er iets gebeurt'. (Al is mijn situatie wat dat betreft natuurlijk wel anders dan de jouwe, met partner, twee kindjes en een hypotheek.)
Ben zelf overtuigd donor, vriend wil absoluut niet en heeft daar (voor hem) goede argumenten voor.
Je kunt ook altijd nog besluiten iemand te machtigen om tzt de beslissing te nemen.
Persoonlijk vind ik het geen eng onderwerp. Hoort voor mij bij de zaken die je regelt 'voor als er iets gebeurt'. (Al is mijn situatie wat dat betreft natuurlijk wel anders dan de jouwe, met partner, twee kindjes en een hypotheek.)
Ben zelf overtuigd donor, vriend wil absoluut niet en heeft daar (voor hem) goede argumenten voor.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 april 2011 om 14:59
IBI, organen kunnen alleen onder speciale onstandigheden gedoneerd worden. Iemand moet in het ziekenhuis overlijden en je meot ongeveer weten wanneer dat gaat gebeuren, anders kan het sowieso niet.
Ik weet niet waaraan jouw Patrick is overleden, maar als hij chemo heeft gehad kan het meestal ook niet meer.
Ik weet niet waaraan jouw Patrick is overleden, maar als hij chemo heeft gehad kan het meestal ook niet meer.
Het is zoals het is
maandag 18 april 2011 om 15:00
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 18 april 2011 om 15:01
maandag 18 april 2011 om 15:03
maandag 18 april 2011 om 15:04
quote:okapi73 schreef op 18 april 2011 @ 14:59:
Ik ben donor en bloeddonor.
Ik ook. Mijn lichaam zit vol organen die een ander kan gebruiken: hart, longen, nieren, lever, alvleesklier, huid, ogen ..... Ik kan zó een tiental mensen gelukkig maken met organen die anders toch maar de crematie-oven ingaan!
Bloeddonor ben ik ook al zowat mijn hele leven, en sinds een paar jaar plasma-donor. Plasma mag je veel vaker geven, je lichaam kan dat makkelijk missen, dus dat doe ik 1 x per 4 weken.
En voor een volbloeddonor geldt dat je toch hartstikke gelukkig mag zijn dat je beschikt over een gezond lichaam, wat in korte tijd datgene - zonder dat je er iets extra's voor hoeft te doen - aanmaakt wat voor een ander levensreddend is?
Meer informatie, kijk bij Sanquin
Ik ben donor en bloeddonor.
Ik ook. Mijn lichaam zit vol organen die een ander kan gebruiken: hart, longen, nieren, lever, alvleesklier, huid, ogen ..... Ik kan zó een tiental mensen gelukkig maken met organen die anders toch maar de crematie-oven ingaan!
Bloeddonor ben ik ook al zowat mijn hele leven, en sinds een paar jaar plasma-donor. Plasma mag je veel vaker geven, je lichaam kan dat makkelijk missen, dus dat doe ik 1 x per 4 weken.
En voor een volbloeddonor geldt dat je toch hartstikke gelukkig mag zijn dat je beschikt over een gezond lichaam, wat in korte tijd datgene - zonder dat je er iets extra's voor hoeft te doen - aanmaakt wat voor een ander levensreddend is?
Meer informatie, kijk bij Sanquin
maandag 18 april 2011 om 15:08
Ik maak het mezelf wat ingewikkelder, want ik wil ook nadenken over hoe mijn nabestaanden zich zullen voelen na mijn dood.
Zelf zou ik het verschrikkelijk hebben gevonden als mijn moeder na haar overlijden direct voor misschien wel een paar uur weggereden zou zijn naar een OK om daar organen weg te laten halen. Wij hadden als familie echt dat moment nodig om bij haar te zijn en te beseffen en beginnen te verwerken wat er was gebeurd.
Overigens was dat sowieso niet mogelijk ivm de vele chemo.
Aan de andere kant: is dat net zo belangrijk als het leven van een ander wat je ermee zou kunnen redden? In eerste instantie zeg je (ik) 'nee', een leven redden lijkt altijd belangrijker te zijn.
Maar mijn eerste verantwoordelijkheid is toch mijn eigen kinderen, en als ze nog (relatief) klein zijn, wil ik ze niet met een extra trauma opzadelen dat ik direct weggehaald word als ik in een ziekenhuis zou komen te overlijden.
Overigens heb ik mijn twijfels bij 'hersendood', aangezien er een aantal gevallen bekend zijn waarin iemand uiteindelijk toch nog bijkwam nadat 'hersendood' was vastgesteld. Weliswaar is dat natuurlijk een minuscuul deel van het totaal, maar toch.
Ik heb daarom mijn nabestaanden laten weten dat ik in principe donor wil zijn, maar het het allerbelangrijkste vind dat zij mijn dood goed kunnen verwerken. En ook dat niemand zich schuldig moet voelen als hij/zij aangeeft dat hij/zij niet wil dat ik donor ben, op dat moment.
Zelf zou ik het verschrikkelijk hebben gevonden als mijn moeder na haar overlijden direct voor misschien wel een paar uur weggereden zou zijn naar een OK om daar organen weg te laten halen. Wij hadden als familie echt dat moment nodig om bij haar te zijn en te beseffen en beginnen te verwerken wat er was gebeurd.
Overigens was dat sowieso niet mogelijk ivm de vele chemo.
Aan de andere kant: is dat net zo belangrijk als het leven van een ander wat je ermee zou kunnen redden? In eerste instantie zeg je (ik) 'nee', een leven redden lijkt altijd belangrijker te zijn.
Maar mijn eerste verantwoordelijkheid is toch mijn eigen kinderen, en als ze nog (relatief) klein zijn, wil ik ze niet met een extra trauma opzadelen dat ik direct weggehaald word als ik in een ziekenhuis zou komen te overlijden.
Overigens heb ik mijn twijfels bij 'hersendood', aangezien er een aantal gevallen bekend zijn waarin iemand uiteindelijk toch nog bijkwam nadat 'hersendood' was vastgesteld. Weliswaar is dat natuurlijk een minuscuul deel van het totaal, maar toch.
Ik heb daarom mijn nabestaanden laten weten dat ik in principe donor wil zijn, maar het het allerbelangrijkste vind dat zij mijn dood goed kunnen verwerken. En ook dat niemand zich schuldig moet voelen als hij/zij aangeeft dat hij/zij niet wil dat ik donor ben, op dat moment.
maandag 18 april 2011 om 15:08
quote:Joyce48 schreef op 18 april 2011 @ 15:04:
[...]
Ik ook. Mijn lichaam zit vol organen die een ander kan gebruiken: hart, longen, nieren, lever, alvleesklier, huid, ogen ..... Ik kan zó een tiental mensen gelukkig maken met organen die anders toch maar de crematie-oven ingaan!
Bloeddonor ben ik ook al zowat mijn hele leven, en sinds een paar jaar plasma-donor. Plasma mag je veel vaker geven, je lichaam kan dat makkelijk missen, dus dat doe ik 1 x per 4 weken.
En voor een volbloeddonor geldt dat je toch hartstikke gelukkig mag zijn dat je beschikt over een gezond lichaam, wat in korte tijd datgene - zonder dat je er iets extra's voor hoeft te doen - aanmaakt wat voor een ander levensreddend is?
Meer informatie, kijk bij Sanquin
Bloeddonor wil ik dan weer niet zijn, vind prikken absoluut niet fijn.
Na leven mogen ze alles van me hebben, bij leven houd ik het fijn zelf.
[...]
Ik ook. Mijn lichaam zit vol organen die een ander kan gebruiken: hart, longen, nieren, lever, alvleesklier, huid, ogen ..... Ik kan zó een tiental mensen gelukkig maken met organen die anders toch maar de crematie-oven ingaan!
Bloeddonor ben ik ook al zowat mijn hele leven, en sinds een paar jaar plasma-donor. Plasma mag je veel vaker geven, je lichaam kan dat makkelijk missen, dus dat doe ik 1 x per 4 weken.
En voor een volbloeddonor geldt dat je toch hartstikke gelukkig mag zijn dat je beschikt over een gezond lichaam, wat in korte tijd datgene - zonder dat je er iets extra's voor hoeft te doen - aanmaakt wat voor een ander levensreddend is?
Meer informatie, kijk bij Sanquin
Bloeddonor wil ik dan weer niet zijn, vind prikken absoluut niet fijn.
Na leven mogen ze alles van me hebben, bij leven houd ik het fijn zelf.
Ja, dat vind ik echt.