Lijf & Lijn
alle pijlers
emo-eten/verslaving?...
zondag 6 september 2009 om 18:01
Hallo,
Ik ben ten einde raad. Al jaren wil (en moet) ik afvallen. Ik heb alle kennis in huis en weet heel goed hoe het moet.
Er zijn hier genoeg topics over afvallen enz enz... dus geen probleem zou je zeggen.
Toch dus.
Het eten beheerst mijn leven. Ik denk héél vaak aan eten, aan het vooruit plannen wat ik ga kopen, wat ik ga eten enz enz...
Ik ben een echte emo-eter. Als me iets dwars zit dan is eten mijn redding. Daarnaast vind ik het ook nog eens erg lekker en lijk ik wel verslaafd te zijn aan suikers.
Soms heb ik even de smaak te pakken, het gaat dan ongeveer 3 weken goed maar geheid dat ik weer terugval. Soms kan ik het ook heel snel weer oppakken maar ik blijf er nu maar in hangen. 's avonds heb elke keer weer het gevoel dat ik er helemaal klaar mee ben en dan voel ik de kracht door m'n lijf stromen. Eenmaal in een winkel kan ik me niet meer beheersen.
Ik word er zooo moe van!
Men zegt dan; de knop moet om zijn, je moet het zelf willen en als het zover is dan lukt het. voor mijn gevoel is die knop al om.....maar toch lukt het me niet.
Ik weet écht niet wat ik nou kan doen om het toch blijvend te veranderen...
Ja; doorzetten,dat is het woord.... was het maar zo simpel. Het eten lijkt gewoon sterker te zijn dan mezelf....
Ik weet eerlijk gezegd ook niet wat ik hier verwacht want ik weet wel hoe het moet.....maar toch had ik het gevoel dat ik het even ergens kwijt moest....
dus in ieder geval bedankt voor het lezen.....
Ik ben ten einde raad. Al jaren wil (en moet) ik afvallen. Ik heb alle kennis in huis en weet heel goed hoe het moet.
Er zijn hier genoeg topics over afvallen enz enz... dus geen probleem zou je zeggen.
Toch dus.
Het eten beheerst mijn leven. Ik denk héél vaak aan eten, aan het vooruit plannen wat ik ga kopen, wat ik ga eten enz enz...
Ik ben een echte emo-eter. Als me iets dwars zit dan is eten mijn redding. Daarnaast vind ik het ook nog eens erg lekker en lijk ik wel verslaafd te zijn aan suikers.
Soms heb ik even de smaak te pakken, het gaat dan ongeveer 3 weken goed maar geheid dat ik weer terugval. Soms kan ik het ook heel snel weer oppakken maar ik blijf er nu maar in hangen. 's avonds heb elke keer weer het gevoel dat ik er helemaal klaar mee ben en dan voel ik de kracht door m'n lijf stromen. Eenmaal in een winkel kan ik me niet meer beheersen.
Ik word er zooo moe van!
Men zegt dan; de knop moet om zijn, je moet het zelf willen en als het zover is dan lukt het. voor mijn gevoel is die knop al om.....maar toch lukt het me niet.
Ik weet écht niet wat ik nou kan doen om het toch blijvend te veranderen...
Ja; doorzetten,dat is het woord.... was het maar zo simpel. Het eten lijkt gewoon sterker te zijn dan mezelf....
Ik weet eerlijk gezegd ook niet wat ik hier verwacht want ik weet wel hoe het moet.....maar toch had ik het gevoel dat ik het even ergens kwijt moest....
dus in ieder geval bedankt voor het lezen.....
zondag 6 september 2009 om 18:10
Beste Gerbera77, dit is voor mij (en ik denk voor velen) heel herkenbaar.
Ik begin dinsdag aan een cursus van 20 weken bij PsyQ.
De cursus is bedoeld voor mensen met een te hoog BMI, het blijkt dat heel veel mensen met een groot overgewicht, =obesitas, lijden aan het emo-eten.
Bij PsyQ kijken ze eerst of er geen lichamelijke oorzaak is en als dit niet het geval is, dan kan je deze cursus doen.
Je leert hier als het ware opnieuw met eten omgaan.
De cursus is zwaar, hij duurt de hele dag en waarschijnlijk ook confronterend. Toch ga ik hem volgen omdat ik het zelf niet red.
En ik steeds dikker en vermoeider werd.
Het is niet alleen een kwestie van doorzetten.
Ik woon in Amsterdam en deze cursus wordt gegeven onder leiding van dietisten/psychologen van het LucasAndreasziekenhuis.
Maar als je op internet PsyQ opzoekt, zie je dat ze overal in het land zulke cursussen geven.
Ik heb voor de cursus al de hele zomer twee keer per week met een psycholoog gesproken en ben mij al een stuk bewuster geworden van mijn eetgedrag. Ik leer nu op een andere manier met mijn emoties om te gaan.
Het is geen gemakkelijke weg, maar ook ik heb/had er zo genoeg van.
Succes.
Ik begin dinsdag aan een cursus van 20 weken bij PsyQ.
De cursus is bedoeld voor mensen met een te hoog BMI, het blijkt dat heel veel mensen met een groot overgewicht, =obesitas, lijden aan het emo-eten.
Bij PsyQ kijken ze eerst of er geen lichamelijke oorzaak is en als dit niet het geval is, dan kan je deze cursus doen.
Je leert hier als het ware opnieuw met eten omgaan.
De cursus is zwaar, hij duurt de hele dag en waarschijnlijk ook confronterend. Toch ga ik hem volgen omdat ik het zelf niet red.
En ik steeds dikker en vermoeider werd.
Het is niet alleen een kwestie van doorzetten.
Ik woon in Amsterdam en deze cursus wordt gegeven onder leiding van dietisten/psychologen van het LucasAndreasziekenhuis.
Maar als je op internet PsyQ opzoekt, zie je dat ze overal in het land zulke cursussen geven.
Ik heb voor de cursus al de hele zomer twee keer per week met een psycholoog gesproken en ben mij al een stuk bewuster geworden van mijn eetgedrag. Ik leer nu op een andere manier met mijn emoties om te gaan.
Het is geen gemakkelijke weg, maar ook ik heb/had er zo genoeg van.
Succes.
zondag 6 september 2009 om 21:13
maandag 7 september 2009 om 16:33
Ja, dat is mij ook gebeurd, ik dacht altijd dat het niet zo erg was en dat wanneer ik het echt wou, ik wel blijvend kon afvallen.
Ik ben gaan trainen en heb een voedingsdeskundige geraadpleegd. Het volgen van haar voedingsprogramma ging prima, maar ik bleef in mijn eigen valkuil vallen: het emo-eten.
Toen heeft zij me gezegd dat ik daar toch wel hulp voor moest gaan zoeken, dat ik er zo niet kwam, dat ik veel had meegemaakt in mijn leven enz enz. Zij was ook de eerste die mij obees noemde. Aanvankelijk dacht ik nog steeds dat het wel meeviel, maar toen ik op internet een testje deed en meteen binnen PsyQ bleek te vallen, moest ik het wel geloven en ik ben mijn voedingsdeskundige erg dankbaar dat ze het lef heeft gehad om me dit te zeggen. Succes.
Ik ben gaan trainen en heb een voedingsdeskundige geraadpleegd. Het volgen van haar voedingsprogramma ging prima, maar ik bleef in mijn eigen valkuil vallen: het emo-eten.
Toen heeft zij me gezegd dat ik daar toch wel hulp voor moest gaan zoeken, dat ik er zo niet kwam, dat ik veel had meegemaakt in mijn leven enz enz. Zij was ook de eerste die mij obees noemde. Aanvankelijk dacht ik nog steeds dat het wel meeviel, maar toen ik op internet een testje deed en meteen binnen PsyQ bleek te vallen, moest ik het wel geloven en ik ben mijn voedingsdeskundige erg dankbaar dat ze het lef heeft gehad om me dit te zeggen. Succes.
maandag 7 september 2009 om 16:42
quote:zosha schreef op 07 september 2009 @ 16:33:
Ja, dat is mij ook gebeurd, ik dacht altijd dat het niet zo erg was en dat wanneer ik het echt wou, ik wel blijvend kon afvallen.
Ik ben gaan trainen en heb een voedingsdeskundige geraadpleegd. Het volgen van haar voedingsprogramma ging prima, maar ik bleef in mijn eigen valkuil vallen: het emo-eten.
Toen heeft zij me gezegd dat ik daar toch wel hulp voor moest gaan zoeken, dat ik er zo niet kwam, dat ik veel had meegemaakt in mijn leven enz enz. Zij was ook de eerste die mij obees noemde. Aanvankelijk dacht ik nog steeds dat het wel meeviel, maar toen ik op internet een testje deed en meteen binnen PsyQ bleek te vallen, moest ik het wel geloven en ik ben mijn voedingsdeskundige erg dankbaar dat ze het lef heeft gehad om me dit te zeggen. Succes.
Hoi Zosha
Jij was toch bezig met dat VP3 programma? Of vergis ik me. Maakt dit daar dan deel van uit, of ben je toch gestopt?
Hoop dat je met welk programma dan ook in ieder geval verder komt. Voeding is leuk, voeding is gezond, voeding heelt de mens. Maar niet zoals de meeste mensen eten en met voeding omgaan. Inmiddels weet ik ook alweer heel wat maanden veel meer over voeding, en sta ik met plezier iedere dag iets klaar te maken, en kan me verheugen op het eten met allerlei lekkere smaken die me goed doen. Overigens hoort daar dan ook best op zijn tijd een stukje chocloade bij (ik noem maar wat).
Ik hoop dat het programma voor jou werkt!
Ik zou het heel leuk vinden om van je te horen wát voor dingen je leert bij PsyQ en welke inzichten je kreeg tijdens de bijeenkomsten. Als je tijd en puf hebt... graag!
Ja, dat is mij ook gebeurd, ik dacht altijd dat het niet zo erg was en dat wanneer ik het echt wou, ik wel blijvend kon afvallen.
Ik ben gaan trainen en heb een voedingsdeskundige geraadpleegd. Het volgen van haar voedingsprogramma ging prima, maar ik bleef in mijn eigen valkuil vallen: het emo-eten.
Toen heeft zij me gezegd dat ik daar toch wel hulp voor moest gaan zoeken, dat ik er zo niet kwam, dat ik veel had meegemaakt in mijn leven enz enz. Zij was ook de eerste die mij obees noemde. Aanvankelijk dacht ik nog steeds dat het wel meeviel, maar toen ik op internet een testje deed en meteen binnen PsyQ bleek te vallen, moest ik het wel geloven en ik ben mijn voedingsdeskundige erg dankbaar dat ze het lef heeft gehad om me dit te zeggen. Succes.
Hoi Zosha
Jij was toch bezig met dat VP3 programma? Of vergis ik me. Maakt dit daar dan deel van uit, of ben je toch gestopt?
Hoop dat je met welk programma dan ook in ieder geval verder komt. Voeding is leuk, voeding is gezond, voeding heelt de mens. Maar niet zoals de meeste mensen eten en met voeding omgaan. Inmiddels weet ik ook alweer heel wat maanden veel meer over voeding, en sta ik met plezier iedere dag iets klaar te maken, en kan me verheugen op het eten met allerlei lekkere smaken die me goed doen. Overigens hoort daar dan ook best op zijn tijd een stukje chocloade bij (ik noem maar wat).
Ik hoop dat het programma voor jou werkt!
Ik zou het heel leuk vinden om van je te horen wát voor dingen je leert bij PsyQ en welke inzichten je kreeg tijdens de bijeenkomsten. Als je tijd en puf hebt... graag!
maandag 7 september 2009 om 17:16
Ik doe inderdaad ook VP3, maar dat is alleen om te ontgiften na de chemo"s en weer energie te krijgen en tot mijn grote geluk val ik er erg van af. MAAR ik weet wel dat als ik de cursus bij PsyQ niet zou gaan volgen, mijn echte probleem niet zou worden opgelost. Ze zeggen daar dat iedereen een dieet kan volgen, maar er moet iets veranderen in mij en daar ga ik nu de komende weken hard aan werken. 20 weken lang, elke dinsdag van 9 tot 5!.
Ik wil je best op de hoogte houden.
Overigens ga ik al weken lang, in afwachting van de cursus, naar de psycholoog van PsyQ, zij geeft samen met iemand anders de cursus, twee keer per week. Ze begeleiden echt heel goed. Je hoort het wel
Ik wil je best op de hoogte houden.
Overigens ga ik al weken lang, in afwachting van de cursus, naar de psycholoog van PsyQ, zij geeft samen met iemand anders de cursus, twee keer per week. Ze begeleiden echt heel goed. Je hoort het wel
maandag 7 september 2009 om 17:43
zosha heel graag, dat zou ik erg leuk vinden. weet je al wanneer je start? misschien een eigen topic maken als je begint?
fijn dat het VP3 pgoramma zo goed werkt. ik las dat je wilde ontgiften. gaat dat wel met van die klare dingen? helpen verse 'whole foods' dan niet beter? nou ja, voor jou werkt het goed. prima!
sterkte allemaal weer.
enjoy life!
fijn dat het VP3 pgoramma zo goed werkt. ik las dat je wilde ontgiften. gaat dat wel met van die klare dingen? helpen verse 'whole foods' dan niet beter? nou ja, voor jou werkt het goed. prima!
sterkte allemaal weer.
enjoy life!
maandag 7 september 2009 om 18:56
Een eigen topic doe ik niet, want het valt onder emo-eten.
Het blijft dus hier.
Het VP3-programma bestaat geheel uit schoon voedsel, geen rare toevoegingen om het langer houdbaar te houden, het zijn een soort van natuurvoedingsprodukten.
Elke maaltijd is nauwkeurig samengesteld, met de juiste hoeveelheid koolhydraten, vetten en eiwitten.
Geen suiker en chemische troep.
Vandaar dat het goed werkt bij het ontgiften. Het is heel zuiver.
Ik zal woensdag berichten over morgen, de 1e cursusdag.
"s avonds moet ik naar een ouderavond (ik geef les).
Het blijft dus hier.
Het VP3-programma bestaat geheel uit schoon voedsel, geen rare toevoegingen om het langer houdbaar te houden, het zijn een soort van natuurvoedingsprodukten.
Elke maaltijd is nauwkeurig samengesteld, met de juiste hoeveelheid koolhydraten, vetten en eiwitten.
Geen suiker en chemische troep.
Vandaar dat het goed werkt bij het ontgiften. Het is heel zuiver.
Ik zal woensdag berichten over morgen, de 1e cursusdag.
"s avonds moet ik naar een ouderavond (ik geef les).
woensdag 9 september 2009 om 13:16
Goed, hier een korte ervaring van mijn eerste dag:
Heel intensief, van 9 tot 5 ben je bezig.
Verder hebben we geheimhouding moeten beloven.
Maar tips heb ik wel en zal ik steeds meer krijgen:
Eet bewust, geniet van het eten en eet ALTIJD zittend aan tafel.
Ook al eet je 15 keer per dag.
Eet langzaam, pas na 20 minuten krijg je een soort van verzadigingsgevoel en de meeste mensen met een eetprobleem herkennen dit niet eens en eten binnen de 20 minuten veel te veel en zijn daarna te vol.
Probeer op vaste tijdstippen te eten.
Bedenk van tevoren hoeveel en houd je daaraan.
Kleine borden.
Eet je mond leeg voor je een nieuwe hap neemt.
Praat niet met volle mond.
Neem kleine hapjes, proef goed.
Leg na iedere hap even je bestek neer.
Voel eens tijdens het eten hoe je maag voelt.
Moet je wel alles opeten? Kan je iets laten staan?
Wacht tot iedereen heeft opgeschept voor je begint.
Eet en lees niet, kijk geen TV tijdens het eten.
Eet alleen taart van je beste vrienden.
Na het eten de resten weggooien, als je gaat natafelen is de kans groot dat je toch weer iets neemt. Of vries het meteen in.
Ik denk dat deze tips al bij velen bekend zijn, maar het verschil hier zit hem in het feit dat het afgelopen is met smoezen.
Je kunt je wel lekkerder voelen na veel snoep of zoiets, maar het is niet gezond. Eet het eens heel langzaam en je zult merken dat je dan veel minder snoept.
Genoeg nu voor nu, als je meer wilt weten, laat het me horen/lezen.
Zosha
Heel intensief, van 9 tot 5 ben je bezig.
Verder hebben we geheimhouding moeten beloven.
Maar tips heb ik wel en zal ik steeds meer krijgen:
Eet bewust, geniet van het eten en eet ALTIJD zittend aan tafel.
Ook al eet je 15 keer per dag.
Eet langzaam, pas na 20 minuten krijg je een soort van verzadigingsgevoel en de meeste mensen met een eetprobleem herkennen dit niet eens en eten binnen de 20 minuten veel te veel en zijn daarna te vol.
Probeer op vaste tijdstippen te eten.
Bedenk van tevoren hoeveel en houd je daaraan.
Kleine borden.
Eet je mond leeg voor je een nieuwe hap neemt.
Praat niet met volle mond.
Neem kleine hapjes, proef goed.
Leg na iedere hap even je bestek neer.
Voel eens tijdens het eten hoe je maag voelt.
Moet je wel alles opeten? Kan je iets laten staan?
Wacht tot iedereen heeft opgeschept voor je begint.
Eet en lees niet, kijk geen TV tijdens het eten.
Eet alleen taart van je beste vrienden.
Na het eten de resten weggooien, als je gaat natafelen is de kans groot dat je toch weer iets neemt. Of vries het meteen in.
Ik denk dat deze tips al bij velen bekend zijn, maar het verschil hier zit hem in het feit dat het afgelopen is met smoezen.
Je kunt je wel lekkerder voelen na veel snoep of zoiets, maar het is niet gezond. Eet het eens heel langzaam en je zult merken dat je dan veel minder snoept.
Genoeg nu voor nu, als je meer wilt weten, laat het me horen/lezen.
Zosha
zondag 20 september 2009 om 13:01
Ja, ik heb er erg veel aan. Mijn ogen worden geopend.
Het is niet makkelijk, erg confronterend, maar de eerste stap is gezet. Ze gaan bij deze cursus veel verder dan welke voedingsdeskundige dan ook. Ze zijn dan ook psycholoog en hebben een psychiater voor als het nodig is.
Zo mogen we niet eten of drinken tijdens de echte cursus-lesuren. En dat was erg wennen, want als het erg emotioneel wordt, zijn wij juist gewend even iets te eten of zelfs maar even een slokje water te nemen en dat was dus het eerste wat niet meer mocht. Ons niet verstoppen achter eten en/of drinken.
En je kunt je wel prettig voelen als je 10 kilo bent afgevallen, maar als je dan nog geen gezond BMI hebt, ben je er gewoon nog niet. En als je niet gewoon kunt eten, ben je er ook nog niet.
Maar je doet het met 8 mensen tegelijk en die hebben allemaal hun sores. Het is erg goed, maar je moet er wel aan toe zijn.
Verder hebben we allemaal voor de cursus begon, 8 individuele gesprekken gehad met een van de psychologen, vier weken lang, twee keer per week. En daarna weten ze of je er aan toe bent.
ik zie het als een enorme overwinning op mijzelf, geen kop meer in het zand steken en nu doorzetten. met alle hulp die daarbij nodig is. Je komt er nooit vanaf zegt men, ook daar. Maar je kunt er wel zo mee leren omgaan dat je niet meer dik wordt en ongezond.
Zosha
Het is niet makkelijk, erg confronterend, maar de eerste stap is gezet. Ze gaan bij deze cursus veel verder dan welke voedingsdeskundige dan ook. Ze zijn dan ook psycholoog en hebben een psychiater voor als het nodig is.
Zo mogen we niet eten of drinken tijdens de echte cursus-lesuren. En dat was erg wennen, want als het erg emotioneel wordt, zijn wij juist gewend even iets te eten of zelfs maar even een slokje water te nemen en dat was dus het eerste wat niet meer mocht. Ons niet verstoppen achter eten en/of drinken.
En je kunt je wel prettig voelen als je 10 kilo bent afgevallen, maar als je dan nog geen gezond BMI hebt, ben je er gewoon nog niet. En als je niet gewoon kunt eten, ben je er ook nog niet.
Maar je doet het met 8 mensen tegelijk en die hebben allemaal hun sores. Het is erg goed, maar je moet er wel aan toe zijn.
Verder hebben we allemaal voor de cursus begon, 8 individuele gesprekken gehad met een van de psychologen, vier weken lang, twee keer per week. En daarna weten ze of je er aan toe bent.
ik zie het als een enorme overwinning op mijzelf, geen kop meer in het zand steken en nu doorzetten. met alle hulp die daarbij nodig is. Je komt er nooit vanaf zegt men, ook daar. Maar je kunt er wel zo mee leren omgaan dat je niet meer dik wordt en ongezond.
Zosha
maandag 21 september 2009 om 11:32
maandag 21 september 2009 om 12:41
Ik denk dat ze erg hun best hebben gedaan om 8 mensen te vinden die een beetje bij elkaar passen.
Er was een deelneemster die verbaasd was over de anderen, ze had niet egdacht zich zo veilig te voelen.
Ik vind ze niet allemaal even leuk, maar we hebben een gemeenschappellijk doel en min of meer hetzelfde probleem.
Wat de VP3 betreft: ze vinden het niet ideaal.
Ik mag op die dag, tijdens de cursusuren ook geen VP3 doen.
Maar als dieet of manier van voeden hebben ze geen bezwaar.
Het is niet ongezond.
Hun punt is dat iedereen van deze groep kan afvallen, maar het gaat erom dat je het ook moet kunnen vasthouden en dat is het uiteindelijke doel:
geen emo-eten meer, maar leren op een normale wijze met je emoties om te gaan, weten wat jouw triggers zijn en ze op tijd herkennen, zodat je niet verzandt in eten.
Je moet 'gewoon' leren eten.
Ik doe dus 6 dagen per weel VP3 en 1 dag, in overleg met zowel de VP3 mevrouw als de cursuspsychologen, een aangepaste versie. Pas om 5 uur 's middags weer VP3.
Zosha
Er was een deelneemster die verbaasd was over de anderen, ze had niet egdacht zich zo veilig te voelen.
Ik vind ze niet allemaal even leuk, maar we hebben een gemeenschappellijk doel en min of meer hetzelfde probleem.
Wat de VP3 betreft: ze vinden het niet ideaal.
Ik mag op die dag, tijdens de cursusuren ook geen VP3 doen.
Maar als dieet of manier van voeden hebben ze geen bezwaar.
Het is niet ongezond.
Hun punt is dat iedereen van deze groep kan afvallen, maar het gaat erom dat je het ook moet kunnen vasthouden en dat is het uiteindelijke doel:
geen emo-eten meer, maar leren op een normale wijze met je emoties om te gaan, weten wat jouw triggers zijn en ze op tijd herkennen, zodat je niet verzandt in eten.
Je moet 'gewoon' leren eten.
Ik doe dus 6 dagen per weel VP3 en 1 dag, in overleg met zowel de VP3 mevrouw als de cursuspsychologen, een aangepaste versie. Pas om 5 uur 's middags weer VP3.
Zosha
