Lijf & Lijn
alle pijlers
Etiquette rondom afvallen
maandag 23 september 2024 om 13:36
Rare titel misschien maar ik vraag me af of ik juist heb gehandeld in de volgende situatie: een vriendin die in het buitenland woont en die wij (vriendengroep) gemiddeld eens per jaar/twee jaar zien was in het land. Er was een etentje geregeld. Vlak voordat ze zou arriveren zei een vriend tegen ons: “Jullie gaan haar niet herkennen, ze is ruim 40 kilo afgevallen maar zeg er alsjeblieft niks over, dat komt over alsof ze vroeger heel erg dik was.”
Er was geen tijd om erover in discussie te gaan want de bewuste vriendin kwam net binnen. Totale metamorfose! Niet alleen was ze bizar slank, ze droeg ook leuke kleren en zelfs hakken terwijl wij haar alleen in een legging met grote trui en gympen kenden. Het was alsof er een andere vrouw binnen kwam. Maar: niemand zei iets over haar enorme gewichtsverlies. Ik voelde me er ongemakkelijk bij en heb wel gezegd dat ze er goed uitzag maar de anderen deden alsof er niks aan de hand was.
Is dit de (nieuwe?) etiquette rondom afvallen? Zoals onze vriend het bracht was het alsof het benoemen van haar enorme prestatie (want dat is het toch?) een soort bodyshaming-met-terugwerkende-kracht zou zijn. Herkennen jullie dit? Is het onaardig om iemand te complimenteren met een veel slanker lichaam? Ik vond het zelf juist nogal onbeschoft om het onderwerp dood te zwijgen.
Er was geen tijd om erover in discussie te gaan want de bewuste vriendin kwam net binnen. Totale metamorfose! Niet alleen was ze bizar slank, ze droeg ook leuke kleren en zelfs hakken terwijl wij haar alleen in een legging met grote trui en gympen kenden. Het was alsof er een andere vrouw binnen kwam. Maar: niemand zei iets over haar enorme gewichtsverlies. Ik voelde me er ongemakkelijk bij en heb wel gezegd dat ze er goed uitzag maar de anderen deden alsof er niks aan de hand was.
Is dit de (nieuwe?) etiquette rondom afvallen? Zoals onze vriend het bracht was het alsof het benoemen van haar enorme prestatie (want dat is het toch?) een soort bodyshaming-met-terugwerkende-kracht zou zijn. Herkennen jullie dit? Is het onaardig om iemand te complimenteren met een veel slanker lichaam? Ik vond het zelf juist nogal onbeschoft om het onderwerp dood te zwijgen.
dinsdag 24 september 2024 om 14:12
Nee hoor. Ik ken mensen die daar niet op zitten te wachten. Ongemakkelijk worden van complimenten of de ander dan maar oppervlakkig vinden. Zelf hoef ik ook niet van iedereen te horen hoe ik eruit zie.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
dinsdag 24 september 2024 om 15:32
Ik weet niet of ze daar duidelijk geen zin in had hoor. Mijn vriend was degene die er moeilijk over deed maar hij was geen 40 kilo afgevallen. Hij vulde in dat complimenten over haar nieuwe gewicht door haar zouden worden opgevat als kritiek op haar oude gewicht, soort post-bodyshaming.Murgatroyd schreef: ↑24-09-2024 14:09Is het nou echt zo lastig? Ze heeft duidelijk geen zin op tien keer dezelfde vragen en complimenten te krijgen. Na de initiële verbazing ga je toch hopelijk over belangrijkere dingen praten?
Wat ik uit dit topic heb gehaald is dat mijn vriend zich voortaan met zichzelf moet bemoeien en dat complimenten over iemands gewicht gevoelig kunnen liggen (ziekte, verslaving of andere ongewenste oorzaken) maar dat het in dit geval wél had gekund omdat het een prestatie is om zoveel af te vallen en vooral omdat ze door haar nieuwe look (kleren, make-up en uitstraling) duidelijk liet zien dat ze er zelf erg happy mee was.
dinsdag 24 september 2024 om 16:26
Maar dat is toch prima? Dat iemand reageert dat het nou net niet zo’n positieve ontwikkeling is.RedRoseThorn schreef: ↑24-09-2024 13:52Als je weet dat diegene er hard voor gewerkt heeft kan je prima zeggen dat ze er goed uitziet en hoe knap het is geweest.
Mijn moeder is heel erg veel afgevallen en kwam oud collega's tegen. Ze kreeg complimenten over hoe knap het was wat ze had gedaan en dat ze graag hoorden hoe ze dat gedaan had. "Chemo en een borstamputatie"
Ik zou ermee oppassen.
dinsdag 24 september 2024 om 16:29
Ja, ik zou dat wel doen, met aankomen. Als het om enorme zichtbare verschillen gaat. Maar bij wie veel is aangekomen tot een punt waarvan ik vermoed dat dat niet het plan was zal ik voorzichtiger zijn.ABCDEMama schreef: ↑24-09-2024 13:40Ik denk ook dat de intentie van de persoon die is afgevallen meetelt. Als iemand graag zou willen afvallen en daardoor gezond eet en veel beweegt dan kan je er een complimentje over geven. Maar als iemand aan de drugs zit of ziek is kan je beter niets zeggen.
Hoe doen jullie dat met aankomen trouwens? Vrouwen die wat voller willen worden. Geven jullie die ook complimentjes als ze wat dikker worden?
Ik zit niet de hele dag iedereen op marginale gewichtsschommelingen, nieuwe kapsels en kleding te complimenteren. Net een beetje hoe het loopt.
dinsdag 24 september 2024 om 18:57
Ik heb ook gedeelde gevoelens m.b.t. de vele complimenten over mijn recente gewichtsverlies van ca. 25 kilo. Niemand heeft nl. ooit iets gezegd over mijn snelle gewichtstoename. Ik zat toen niet lekker in mijn vel en die kilo’s waren echt stress-gerelateerd. Ik had het fijn gevonden als iemand zijn zorgen had uitgesproken, maar mijn gewichtstoename werd compleet genegeerd, zelfs als ik er zelf over begon. Er lijkt een soort taboe op te rusten.
Als mensen nu zeggen: ‘jeetje wat ben jij afgevallen’, heb ik vaak de neiging om te zeggen ‘nee, ik was juist enorm veel aangekomen’. Maar ja, ik snap ook wel dat mensen het niet rot bedoelen. Sterker nog, ik zou zelf ook nooit tegen iemand zeggen ‘jeetje, wat ben je aangekomen, gaat het wel goed met je’.
Als mensen nu zeggen: ‘jeetje wat ben jij afgevallen’, heb ik vaak de neiging om te zeggen ‘nee, ik was juist enorm veel aangekomen’. Maar ja, ik snap ook wel dat mensen het niet rot bedoelen. Sterker nog, ik zou zelf ook nooit tegen iemand zeggen ‘jeetje, wat ben je aangekomen, gaat het wel goed met je’.
dinsdag 24 september 2024 om 19:12
Ik ben ook eens veel kilo's aangekomen en zonder het door te hebben. Ik dacht letterlijk dat kleding gekrompen was in de was of niet meer lekker zat. Ik zag het echt niet zelfs na 25kg niet. Maar weet niet of het had geholpen als mensen er iets over gezegd hadden. Ik denk het eigenlijk niet.
Het viel me wel op dat ik complimenten kreeg in de trant van "die kleur staat je goed" en niet meer de blikken die ik daarvoor gewend was.
Pas toen ik in een voorstadium van diabetes zat en bij de huisarts moest wegen en die zei dat ik te zwaar was dacht ik "Oh?"
Daarna afgevallen en regende het complimenten maar dat vond ik wel leuk. Zo veel afvallen is niet leuk en best moeilijk.
Het viel me wel op dat ik complimenten kreeg in de trant van "die kleur staat je goed" en niet meer de blikken die ik daarvoor gewend was.
Pas toen ik in een voorstadium van diabetes zat en bij de huisarts moest wegen en die zei dat ik te zwaar was dacht ik "Oh?"
Daarna afgevallen en regende het complimenten maar dat vond ik wel leuk. Zo veel afvallen is niet leuk en best moeilijk.
dinsdag 24 september 2024 om 20:09
Dat zou ik ook lastig vinden, bij de bredere omgeving. Dan ga ik niet ongevraagd: “pas je een beetje op, ieder pondje gaat door het mondje” zeggen.Milka schreef: ↑24-09-2024 18:57Ik heb ook gedeelde gevoelens m.b.t. de vele complimenten over mijn recente gewichtsverlies van ca. 25 kilo. Niemand heeft nl. ooit iets gezegd over mijn snelle gewichtstoename. Ik zat toen niet lekker in mijn vel en die kilo’s waren echt stress-gerelateerd. Ik had het fijn gevonden als iemand zijn zorgen had uitgesproken, maar mijn gewichtstoename werd compleet genegeerd, zelfs als ik er zelf over begon. Er lijkt een soort taboe op te rusten.
Als mensen nu zeggen: ‘jeetje wat ben jij afgevallen’, heb ik vaak de neiging om te zeggen ‘nee, ik was juist enorm veel aangekomen’. Maar ja, ik snap ook wel dat mensen het niet rot bedoelen. Sterker nog, ik zou zelf ook nooit tegen iemand zeggen ‘jeetje, wat ben je aangekomen, gaat het wel goed met je’.
Binnen het kerngezin kunnen we daar onderling wel iets directer over zijn.
dinsdag 24 september 2024 om 20:10
Hier gaat het om, denk ik. Het is een taboe om over gewichtstoename te beginnen (Goh, ben je aangekomen? Je lijkt een stuk zwaarder) maar dat kan allerlei oorzaken hebben. Daar níet naar informeren als goede vriend(in) is een soort verwaarlozing: ach, maakt mij het uit, ze zal wel teveel eten. Terwijl het veel complexer kan zijn. En degene die te zwaar is misschien wel enorme behoefte heeft aan een arm om haar schouder of wat troostende woorden. Maar dat is dus een taboe, en zodra de kilo’s er weer vanaf zijn begint iedereen te jubelen en te juichen. Dat is pijnlijk. En misschien is dat wel wat mijn vriend bedoelde: je weet niet wat erachter zit… complimenten kunnen ook misplaatst zijn, we hebben het met onze vriendengroep tenslotte ook nooit gehad over haar gewichtstoename (ze was heel slank toen we studeerden) dus waarom moet het nu dan opeens wél over haar afgeslankte lichaam gaan?Milka schreef: ↑24-09-2024 18:57Ik heb ook gedeelde gevoelens m.b.t. de vele complimenten over mijn recente gewichtsverlies van ca. 25 kilo. Niemand heeft nl. ooit iets gezegd over mijn snelle gewichtstoename. Ik zat toen niet lekker in mijn vel en die kilo’s waren echt stress-gerelateerd. Ik had het fijn gevonden als iemand zijn zorgen had uitgesproken, maar mijn gewichtstoename werd compleet genegeerd, zelfs als ik er zelf over begon. Er lijkt een soort taboe op te rusten.
Als mensen nu zeggen: ‘jeetje wat ben jij afgevallen’, heb ik vaak de neiging om te zeggen ‘nee, ik was juist enorm veel aangekomen’. Maar ja, ik snap ook wel dat mensen het niet rot bedoelen. Sterker nog, ik zou zelf ook nooit tegen iemand zeggen ‘jeetje, wat ben je aangekomen, gaat het wel goed met je’.
dinsdag 24 september 2024 om 21:53
Zo herkenbaar. Ik heb een jojo verleden. Op dit moment heel veel overgewicht. Periodes dat ik af val heb ik de complimentjes/aandacht/steun echt niet nodig.Milka schreef: ↑24-09-2024 18:57Ik heb ook gedeelde gevoelens m.b.t. de vele complimenten over mijn recente gewichtsverlies van ca. 25 kilo. Niemand heeft nl. ooit iets gezegd over mijn snelle gewichtstoename. Ik zat toen niet lekker in mijn vel en die kilo’s waren echt stress-gerelateerd. Ik had het fijn gevonden als iemand zijn zorgen had uitgesproken, maar mijn gewichtstoename werd compleet genegeerd, zelfs als ik er zelf over begon. Er lijkt een soort taboe op te rusten.
Als mensen nu zeggen: ‘jeetje wat ben jij afgevallen’, heb ik vaak de neiging om te zeggen ‘nee, ik was juist enorm veel aangekomen’. Maar ja, ik snap ook wel dat mensen het niet rot bedoelen. Sterker nog, ik zou zelf ook nooit tegen iemand zeggen ‘jeetje, wat ben je aangekomen, gaat het wel goed met je’.
Periodes dat ik aan kwam juist wel maar bleef altijd uit.
Zelf complimenteer ik niemand over afvallen. Geen kennissen in ieder geval. Zelf wil ik ook liever niet worden aangesproken op afvallen door kennissen/collega’s/buren. Voor mij ligt er inderdaad teveel een trigger mbt oordeel dik is lelijk slanker is mooier.
Maar ik denk dat je het nooit helemaal goed kunt doen. Iedere persoon die is afgevallen is anders.
Wat ik zelf nog wel prettig zou vinden is de vraag.
Ik zie dat je bent sfgevallen/aan gekomen (dat is feitelijk, geen oordeel) wil je het hierover hebben of liever niet. Kan ik zelf beslissen of het veilig genoeg voelt om het er met die persoon over te hebben of niet.
woensdag 25 september 2024 om 00:34
Ik vind dat er moeilijk wordt gedaan. In allerlei bochten wringen om toch vooral op het goede moment het goede te zeggen, want o jee, het zou eens verkeerd kunnen vallen.
Waar blijft de spontaniteit en het echte vanuit je eigen gevoel reageren?
Wat is er mis aan het geven van een compliment. In dit geval: je ziet dat iemand blij is met het gewichtsverlies. Nou, dan mag je dat zeggen.
En is het toevallig een verkeerde opmerking, dan is dat maar zo. Dat is het leven.
En het antwoord: chemo en kanker is dan toch ook duidelijk. Weet je gelijk wat er aan de hand is.
Waar blijft de spontaniteit en het echte vanuit je eigen gevoel reageren?
Wat is er mis aan het geven van een compliment. In dit geval: je ziet dat iemand blij is met het gewichtsverlies. Nou, dan mag je dat zeggen.
En is het toevallig een verkeerde opmerking, dan is dat maar zo. Dat is het leven.
En het antwoord: chemo en kanker is dan toch ook duidelijk. Weet je gelijk wat er aan de hand is.
woensdag 25 september 2024 om 10:10
Echt 100% eens. IK weet hier en daar echt niet wat ik lees. Kom op zeg, wat een gezemel.Rozebottel schreef: ↑25-09-2024 00:34Ik vind dat er moeilijk wordt gedaan. In allerlei bochten wringen om toch vooral op het goede moment het goede te zeggen, want o jee, het zou eens verkeerd kunnen vallen.
Waar blijft de spontaniteit en het echte vanuit je eigen gevoel reageren?
Wat is er mis aan het geven van een compliment. In dit geval: je ziet dat iemand blij is met het gewichtsverlies. Nou, dan mag je dat zeggen.
En is het toevallig een verkeerde opmerking, dan is dat maar zo. Dat is het leven.
En het antwoord: chemo en kanker is dan toch ook duidelijk. Weet je gelijk wat er aan de hand is.
woensdag 25 september 2024 om 23:39
Grappig, in sta er juist van te kijken hoeveel mensen het blijkbaar megabelangrijk vinden om opmerkingen te maken over andermans uiterlijk.Mighty_Macaw schreef: ↑25-09-2024 10:10Echt 100% eens. IK weet hier en daar echt niet wat ik lees. Kom op zeg, wat een gezemel.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
donderdag 26 september 2024 om 06:34
Ik vind het ook vreemd om er complimenten over te geven als je niet weet of het bewust is. Maar een opmerking kan wel vind ik. Zoiets als: ben je nou zoveel afgevallen? Dan geef je een opening voor de ander om te zeggen of dat gewenst of niet was. Antwoord de ander alleen kort ja zonder uit te weiden, dan kun je dat opvatten als teken dat die persoon het er niet over wil hebben en zou ik het laten bij iets als: dat dacht ik al te zien. Als de persoon gaat vertellen kun je in een gesprek reageren, als het bewust is en veel moeite heeft gekost kun je alsnog complimenten geven. Als het door ziekte oid is kun je daar een gepaste opmerking op maken.
Ik vind trouwens een algemeen compliment als ‘wat zie je er goed uit’ of ‘je straalt’ altijd goed, ik neem ten minste aan dat je dat bij ieder gewicht doet, want ook te dikke mensen kunnen er goed uit zien en stralen. Maar als er zo’n groot gewichtsverlies is zou ik het je ziet er goed uit niet koppelen aan het gewichtsverlies door te zeggen wat zie je er goed uit, ben je afgevallen? Dán impliceer je imo wel dat iemand er alleen goed uit ziet omdat hij is afgevallen
Ik vind trouwens een algemeen compliment als ‘wat zie je er goed uit’ of ‘je straalt’ altijd goed, ik neem ten minste aan dat je dat bij ieder gewicht doet, want ook te dikke mensen kunnen er goed uit zien en stralen. Maar als er zo’n groot gewichtsverlies is zou ik het je ziet er goed uit niet koppelen aan het gewichtsverlies door te zeggen wat zie je er goed uit, ben je afgevallen? Dán impliceer je imo wel dat iemand er alleen goed uit ziet omdat hij is afgevallen
donderdag 26 september 2024 om 09:26
Ik zal niet snel zeggen dat iemand straalt, dat is niet iets dat ik opmerk. Ik weet eigenlijk niet eens wat daarmee bedoeld wordt.
Ik houd het bij nieuwe kapsels, brillen en leuke kledingstukken, dat soort dingen. En ja, het is voor mij ook smalltalk op werk ofzo. Niet voor mij alleen denk ik, want ik kom zelden op kantoor, maar als ik er weer eens ben beginnen mensen altijd over wat ik aan heb. Deze week was ik er sinds lange tijd weer, en iedere dag zei er iemand iets over iets dat ik droeg. Ach ja, is makkelijk keuvelen natuurlijk. Naast het overdreven: “ben je er weer!! Zooooo, lang geleden!”.
Mijn gewicht kwam niet ter sprake
Ik houd het bij nieuwe kapsels, brillen en leuke kledingstukken, dat soort dingen. En ja, het is voor mij ook smalltalk op werk ofzo. Niet voor mij alleen denk ik, want ik kom zelden op kantoor, maar als ik er weer eens ben beginnen mensen altijd over wat ik aan heb. Deze week was ik er sinds lange tijd weer, en iedere dag zei er iemand iets over iets dat ik droeg. Ach ja, is makkelijk keuvelen natuurlijk. Naast het overdreven: “ben je er weer!! Zooooo, lang geleden!”.
Mijn gewicht kwam niet ter sprake
vrijdag 27 september 2024 om 08:32
Maar zei niemand in je omgeving er wat van dan? Want 25kg is best wat. Ook niet je moeder of een zus? Als een goede vriendin heel erg is aangekomen zou ik er wel over beginnen. Niet bij 5kg of zo, maar 25kg is wel extreem. Ik zou mij dan zorgen maken om een vriendin.bijtie schreef: ↑24-09-2024 19:12Ik ben ook eens veel kilo's aangekomen en zonder het door te hebben. Ik dacht letterlijk dat kleding gekrompen was in de was of niet meer lekker zat. Ik zag het echt niet zelfs na 25kg niet. Maar weet niet of het had geholpen als mensen er iets over gezegd hadden. Ik denk het eigenlijk niet.
vrijdag 27 september 2024 om 08:51
Waarom altijd de nadruk op de kilo's. Of dat dé meetlat is waar je op beoordeeld wordt.
Het zou wel goed zijn wanneer je benoemd dat iemand er minder goed uitziet, weinig energiek, valere uit, onrustig, neerslachtig, etc. Gewoon; je ziet er niet zo energiek, positief uit als normaal, speelt er iets? Kan ik je helpen?
Wanneer er dan doorgevraagd wordt, kan je zeggen dat je er meer opgeblazen uitziet, wat zwaarder, passief, etc uitziet.
Afhankelijk wie, maar zeggen dat je je zorgen maakt.
Het zou wel goed zijn wanneer je benoemd dat iemand er minder goed uitziet, weinig energiek, valere uit, onrustig, neerslachtig, etc. Gewoon; je ziet er niet zo energiek, positief uit als normaal, speelt er iets? Kan ik je helpen?
Wanneer er dan doorgevraagd wordt, kan je zeggen dat je er meer opgeblazen uitziet, wat zwaarder, passief, etc uitziet.
Afhankelijk wie, maar zeggen dat je je zorgen maakt.
vrijdag 27 september 2024 om 09:14
Omdat wij in een cultuur leven waar dun als goed gezien wordt. Dat zie je ook op school. Veel aandacht voor gezonde voeding en er werd veel gelet op overgewicht maar heel weinig op ondergewicht. Zelfs als die kinderen meer moeten eten trekt de school aan de bel omdat meer eten gelijk staat aan ongezond.Lila-Linda schreef: ↑27-09-2024 09:00Ik zag laatst een foto van mezelf, zeker wel een jaar of tien terug. En ik schrok. ZO mager, ingevallen gezicht etc.
En moet zeggen, dat ik toch even dacht: Waarom heeft niemand een keer gevraagd, of het wel goed ging.
vrijdag 27 september 2024 om 10:44
Kan. Want zij is er ontevreden mee en jij niet. Ik heb ook iemand die bij mij dingen gaat benoemen, waar ik geen moeite mee heb (rimpels/grijs haar). Ik heb altijd het idee dat ze (on)bewust probeert mijn tevredenheid te ondermijnen met haar opmerkingen. Ik heb echt de regel ingesteld; geen opmerkingen over mijn uiterlijk of die van een derde.MissClooney schreef: ↑24-09-2024 12:01Zoiets hoorde ik ook een keer van een kennis. Ik ben 35 afgevallen, ik ben slank, maar heb in verhouding nog steeds stevige benen. Ik vind het niet erg, want ik heb een gezond gewicht en voel me goed.
Die kennis is zelf heel ongelukkig met haar gewicht ( ze heeft zelf zo'n 30 kilo overgewicht). Toen zei ze 'Ja, wij hebben allebei stevige benen, dat is gewoon onze bouw'.
Waarom zegt iemand dat? Ik denk dat het uit jaloezie is?
Ik maak geen opmerkingen over iemand gewicht. Dit is een van de redenen. Een andere is dat ik mensen met een eetstoornis in mijn omgeving heb gehad.Celaena schreef: ↑23-09-2024 16:27Vanuit mijn oogpunt: nooit iets zeggen over gewicht. Ik ben door ziekte in een jaar tijd zo'n 35 kg afgevallen, puur omdat ik niet genoeg binnen kreeg. Ik ging van morbide obesitas naar een bijna gezond gewicht. En letterlijk iedereen, zelfs mijn huisarts, moest daar iets over zeggen. Terwijl ik er alles voor over heb om weer dik te zijn en gewoon alles te kunnen eten. Als iemand zoiets zei kon ik wel janken. Daarvan heb ik geleerd: nooit opmerkingen over gewicht. Dat iemand er goed uitziet kan, dat iemand een leuke jurk aan heeft kan ook, maar niks wat hint naar gewicht. Er kan zoveel aan de hand zijn dat iemand afvalt of aankomt.
Ik ben al jaren vreselijk stabiel in mijn gewicht. En toch krijg ik af en toe de opmerking: je bent afgevallen, wat zie je er goed uit. Echt, zo ongemakkelijk en vooral raar.
Sowieso is het lastiger om je leuk te kleden als je groter bent. Zelf als je leuke kleding geweldig vindt. Een vriendin van mij is veel afgevallen. Daarvoor kleedde ze zich leuk, maar nu nog meer, want het is zoveel makkelijker om leuke dingen te vinden als jouw maat in de winkel hangt.Kellebel87 schreef: ↑24-09-2024 11:19Ja zo zou ik het ook ingekleed hebben. Het is niet zo dat iemand nu beter is omdat diegene 40 kg is afgevallen. Blijkbaar vind de dame die 40 kg is afgevallen zichzelf wel meer waard nu ze zich totaal anders kleed dan toen ze nog dikker was en eigenlijk is dat wel sneu. Ongeacht je gewicht zou je jezelf altijd zo moeten kleden alsof je de bom bent (als kleding je tenminste interesseert).
Misschien kleedde ze zich minder leuk, omdat ze mentaal niet goed in haar vel zat. Misschien vond ze het te ingewikkeld om leuke kleding te vinden toen ze groter was.
In ieder geval, tenzij iemand aangeeft bezig te zijn met afvallen, zeg ik er niets over. En als ik er wel iets over zeg, dan is het over het proces en niet de hoeveelheid.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 28 september 2024 om 11:24
Ik vind wel dat je een opmerking mag maken als iemand veel is gevallen. Het lijkt me ook een bijzonder slecht idee om dat tot een taboe te verklaren. Niks zo erg als dat.
Op andere fronten in mijn leven heb ik met taboes te maken gehad. Verschrikkelijk.
Iedereen weet het, maar niemand zegt er wat van. Dan zit je al ergens mee en wordt het ook nog van alle kanten genegeerd. In mijn geval vergrootte dat mijn verdriet en gevoel van eenzaamheid alleen maar.
Op andere fronten in mijn leven heb ik met taboes te maken gehad. Verschrikkelijk.
Iedereen weet het, maar niemand zegt er wat van. Dan zit je al ergens mee en wordt het ook nog van alle kanten genegeerd. In mijn geval vergrootte dat mijn verdriet en gevoel van eenzaamheid alleen maar.
zaterdag 28 september 2024 om 13:43
Dit. Ik vind dit een heel raar topic.Rozebottel schreef: ↑25-09-2024 00:34Ik vind dat er moeilijk wordt gedaan. In allerlei bochten wringen om toch vooral op het goede moment het goede te zeggen, want o jee, het zou eens verkeerd kunnen vallen.
Waar blijft de spontaniteit en het echte vanuit je eigen gevoel reageren?
Wat is er mis aan het geven van een compliment. In dit geval: je ziet dat iemand blij is met het gewichtsverlies. Nou, dan mag je dat zeggen.
En is het toevallig een verkeerde opmerking, dan is dat maar zo. Dat is het leven.
En het antwoord: chemo en kanker is dan toch ook duidelijk. Weet je gelijk wat er aan de hand is.
Ze is er duidelijk heel blij mee want kleed zich nu veel beter, draagt hakken… het zou veeleer opmerkelijk geweest zijn om er niets over te zeggen.
zaterdag 28 september 2024 om 14:31
Oh ik las het zo dat die vriend wist dat de vriendin er liever niet over aangesproken wil worden. Als dat niet zo is vind ik het ook een aanname en wat spastisch.
En dan vind ik alsnog dat we het belang van of iemand dun of dik is etc nogal overschatten.
En dan vind ik alsnog dat we het belang van of iemand dun of dik is etc nogal overschatten.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in