Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe kom ik af van “nu maakt het toch niks meer uit”
donderdag 29 februari 2024 om 21:57
Mijn allergrootste valkuil tijdens het ‘afvallen’ is de gedachte dat als ik mij eens laat gaan, dat het dan niks meer uitmaakt en dan kan ik dooreten. Ik wil het niet en ik weet dat het verkeerd is gedacht, maar iedere keer denk ik het weer opnieuw… ik wil het niet. Ik wil afvallen, af en toe iéts snaaien, maar dat het dan ook klaar is.
Hoe kom ik van deze gedachte af?
Wat heb je met jezelf afgesproken: hoe vaak mag je iets snaaien? En hoeveel?
Hoe kom ik van deze gedachte af?
Wat heb je met jezelf afgesproken: hoe vaak mag je iets snaaien? En hoeveel?
vrijdag 1 maart 2024 om 09:59
dank voor dit inzicht... bij mij zit dit er 100% achter.tv-icoon schreef: ↑01-03-2024 06:21Ik denk dat de gedachte erachter zou kunnen zijn dat je weliswaar een keer faalt, maar dat dat minder pijn doet als je meteen veel voordeel uit dat falen haalt. Het voordeel bestaat uit het verschansen van een grote "buit" wat veel troost geeft. Je maag is gevuld en het dilemma is weg.
vrijdag 1 maart 2024 om 10:33
vrijdag 1 maart 2024 om 11:23
Hoi, ik doe ook even een duit in het zakje: ik las je openingspost en ik moest denken aan het 'what the hell'- effect.
Dan heb je toch al 'gezondigd' dus dan maakt het toch niet meer uit ("what the hell, dan eet ik nu maar door").
Er is onderzoek gedaan naar dat effect en ik heb even gezocht naar een bron die het beter kan omschrijven dan ik, van de Radboud universiteit vond ik dit:
(Hele lap tekst, excuus maar dan hoef je niet een heel document door te scrollen)
"In experimenten kwam naar voren dat lijners gaan overeten wanneer ze eenmaal een zelfopgelegde calorische grens hebben overschreden. In een inmiddels klassiek geworden experiment lieten de Canadese onderzoekers Herman en Mack (1975) hun proefpersonen verschillende soorten ijs op smaak beoordelen. De proefpersonen waren van tevoren geclassificeerd als ‘lijner’ en ‘niet-lijner’ op basis van hun scores op een vragenlijst, de Restraint Scale (RS). Er waren drie experimentele condities: voorafgaande aan de smaakproef kreeg men respectievelijk geen, één of twee (hoog-calorische) milkshakes te drinken – de zogenaamde ‘preload’. Vervolgens konden de proefpersonen net zoveel ijs eten als ze maar wilden. Het bleek dat niet-lijnende mensen minder van het ijs namen naarmate zij van tevoren meer milkshakes hadden gekregen. Zij vertoonden dus regulatief gedrag. Sterk lijnende proefpersonen daarentegen aten na het drinken van de milkshakes juist enorme porties ijs. Hun gedrag was dus contraregulatief. Een volgend experiment ondersteunde een cognitieve verklaring voor contraregulatie. Alleen wanneer lijners dachten dat de preload hoog calorisch was, aten zij veel ijs, terwijl het werkelijke calorische gehalte van de preload er nauwelijks toe bleek te doen. De milkshake doorbrak (disinhibeerde) bij de lijners als het ware de
cognitieve, zelfopgelegde beperking (inhibitie) van de inname van voedsel: ‘[...] without a realistic hope of staying within the caloric
confines imposed for herself, the dieter was left without a sufficient reason for dieting’ (Herman & Polivy, 1980, p. 245). Dit verschijnsel wordt disinhibitie-effect genoemd. In latere studies werd het disinhibitie-effect ook gevonden na de inductie van angst of depressie en na de bewuste consumptie van alcohol."
(https://repository.ubn.ru.nl/handle/2066/63062)
Dus als je dan alleen maar denkt dat je veel calorieën hebt binnengekregen, ga je juist dooreten als je aan de lijn bent...
Waardeloos, maar het heeft dus een naam
(En herkenbaar... soms... maar sinds ik dit weet kan ik er wel makkelijker op letten).
Dan heb je toch al 'gezondigd' dus dan maakt het toch niet meer uit ("what the hell, dan eet ik nu maar door").
Er is onderzoek gedaan naar dat effect en ik heb even gezocht naar een bron die het beter kan omschrijven dan ik, van de Radboud universiteit vond ik dit:
(Hele lap tekst, excuus maar dan hoef je niet een heel document door te scrollen)
"In experimenten kwam naar voren dat lijners gaan overeten wanneer ze eenmaal een zelfopgelegde calorische grens hebben overschreden. In een inmiddels klassiek geworden experiment lieten de Canadese onderzoekers Herman en Mack (1975) hun proefpersonen verschillende soorten ijs op smaak beoordelen. De proefpersonen waren van tevoren geclassificeerd als ‘lijner’ en ‘niet-lijner’ op basis van hun scores op een vragenlijst, de Restraint Scale (RS). Er waren drie experimentele condities: voorafgaande aan de smaakproef kreeg men respectievelijk geen, één of twee (hoog-calorische) milkshakes te drinken – de zogenaamde ‘preload’. Vervolgens konden de proefpersonen net zoveel ijs eten als ze maar wilden. Het bleek dat niet-lijnende mensen minder van het ijs namen naarmate zij van tevoren meer milkshakes hadden gekregen. Zij vertoonden dus regulatief gedrag. Sterk lijnende proefpersonen daarentegen aten na het drinken van de milkshakes juist enorme porties ijs. Hun gedrag was dus contraregulatief. Een volgend experiment ondersteunde een cognitieve verklaring voor contraregulatie. Alleen wanneer lijners dachten dat de preload hoog calorisch was, aten zij veel ijs, terwijl het werkelijke calorische gehalte van de preload er nauwelijks toe bleek te doen. De milkshake doorbrak (disinhibeerde) bij de lijners als het ware de
cognitieve, zelfopgelegde beperking (inhibitie) van de inname van voedsel: ‘[...] without a realistic hope of staying within the caloric
confines imposed for herself, the dieter was left without a sufficient reason for dieting’ (Herman & Polivy, 1980, p. 245). Dit verschijnsel wordt disinhibitie-effect genoemd. In latere studies werd het disinhibitie-effect ook gevonden na de inductie van angst of depressie en na de bewuste consumptie van alcohol."
(https://repository.ubn.ru.nl/handle/2066/63062)
Dus als je dan alleen maar denkt dat je veel calorieën hebt binnengekregen, ga je juist dooreten als je aan de lijn bent...
Waardeloos, maar het heeft dus een naam
(En herkenbaar... soms... maar sinds ik dit weet kan ik er wel makkelijker op letten).
vrijdag 1 maart 2024 om 12:35
Welnee. Als je echt cravings hebt naar vet en suiker kun je vijf appels eten, maar je wil nog steeds chocola.Boogschutter10 schreef: ↑01-03-2024 12:14Of wellicht fruit i.p.v. zoet & vet snaaien? Dus bij lekkere trek bijv. een geschilde stukjes appel nemen. Dit stilt ook de lekkere trek.
vrijdag 1 maart 2024 om 12:43
Het stilt de lekkere trek als je trek had in fruit.Boogschutter10 schreef: ↑01-03-2024 12:14Of wellicht fruit i.p.v. zoet & vet snaaien? Dus bij lekkere trek bijv. een geschilde stukjes appel nemen. Dit stilt ook de lekkere trek.
vrijdag 1 maart 2024 om 13:04
Het gaat er uiteindelijk om, om iets te vinden wat voor jouw werkt.
Hier zijn mensen die uitleggen dat het goed is om af en toe een chocolaatje of een klein bakje chips te nemen. Er zullen vast mensen zijn voor wie dat werkt. Maar bij mij niet. Als de zak chips open gaat, gaat die ook op. Ik kan heeeel veeeeel energie stoppen in proberen maar 1 bakje te nemen. Dan ben ik continue bezig (iin mijn hoofd) met de open zak chips en dat ik ze wil en dat ik niet mag en....
Voor mij werkt het beter om bijna nooit iets lekkers in huis te halen, maar als ik het koop mag het ook op. Dus als ik een reep chocola koop, ga ik niet elke dag 1 stukje doen (en dan volgende week weer 1 reep), maar eet ik de hele reep op (en dan de rest van de week of maand dan helemaal geen chocola).
OF ik gooi eerst de helft van de reep weg, of geef aan de kinderen of iemand anders en dan als ik begin te eten mag (wat er over is) op.
Dus eigenlijk zeg ik: je hebt die valkuil. Je kan de valkuil oplossen door anders te leren denken, maar als dat niet lukt, kan je m ook accepteren. En je er gewoon niet slecht over voelen. Morgen is er weer een dag. (En zorg dat je dan maar 1 reep chocola in huis hebt en geen hele kast vol)
Hier zijn mensen die uitleggen dat het goed is om af en toe een chocolaatje of een klein bakje chips te nemen. Er zullen vast mensen zijn voor wie dat werkt. Maar bij mij niet. Als de zak chips open gaat, gaat die ook op. Ik kan heeeel veeeeel energie stoppen in proberen maar 1 bakje te nemen. Dan ben ik continue bezig (iin mijn hoofd) met de open zak chips en dat ik ze wil en dat ik niet mag en....
Voor mij werkt het beter om bijna nooit iets lekkers in huis te halen, maar als ik het koop mag het ook op. Dus als ik een reep chocola koop, ga ik niet elke dag 1 stukje doen (en dan volgende week weer 1 reep), maar eet ik de hele reep op (en dan de rest van de week of maand dan helemaal geen chocola).
OF ik gooi eerst de helft van de reep weg, of geef aan de kinderen of iemand anders en dan als ik begin te eten mag (wat er over is) op.
Dus eigenlijk zeg ik: je hebt die valkuil. Je kan de valkuil oplossen door anders te leren denken, maar als dat niet lukt, kan je m ook accepteren. En je er gewoon niet slecht over voelen. Morgen is er weer een dag. (En zorg dat je dan maar 1 reep chocola in huis hebt en geen hele kast vol)
vrijdag 1 maart 2024 om 14:18
.
Het is niet alleen van belang wat je weegt, maar ook je gewichtsverloop over de jaren. Als je niet aan het diëten was, wat woog je normaal gesproken? Een lichaam heeft een neiging om terug te willen naar een bekend gewicht. Daarnaast heb je nu een BMI van 28,4 en ben je vrij lang, het is mogelijk dat dit gewicht ook gewoon bij jouw lichaam past. Dat gezegd hebbende kan het ook dat een paar kg minder ook bij je past, maar even om te laten zien dat het niet zo zwart/wit is.
De sleutel naar het doorbreken van de 'alles of niks' mindset is om altijd in het grijze gebied te zitten. Je wil niet in de 'alles' zitten, dan ook niet naar de 'niks' gaan. En jezelf de tijd geven om hieraan te wennen. Ja, je zult soms nog doorslaan naar alles, als je jezelf aanleert om, hoe verleidelijk ook, dan juist niet 'extra streng' te gaan doen om het doorslaan te compenseren zal je na verloop van tijd makkelijker in het grijze gebied kunnen blijven. Daarnaast is het absoluut belangrijk om voldoende te eten, anders is het onbegonnen werk. Dus je lichaam feitelijk voldoende voeden, maar ook je 'geest'. Je kunt feitelijk voldoende kcal tot je nemen, maar als je jezelf mentaal nog heel veel aan het ontzeggen bent kom sla je snel door zodra je ook maar een beetje over de schreef gaat, in plaats van dat je het dan bij dat beetje laat. Het kan dan helpen, als je 'een beetje' van iets eet en eigenlijk vindt dat je moet stoppen om deze 2 stappen langs te gaan: 1. heb ik genoeg gegeten vandaag en in de afgelopen dagen, ben ik verzadigd? en 2. ok, het is voor nu dus echt genoeg, ik ga iets anders doen en straks, bij het volgende eetmoment kan ik dit gewoon weer eten als ik het dan weer wil.
Hierbij geldt ook zeker, oefening baart kunst! Het zal niet gelijk perfect gaan (en hier is dus juist de valkuil om gelijk terug te schieten in alles of niks: zie je wel ik kan het niet, ik moet strenger zijn. Maar eigenlijk maak je het daarmee alleen maar erger)
En niet te snel willen afvallen. Dit onder de knie krijgen gaat eigenlijk ook maar moeilijk samen met afvallen, maar het kan wel als je jezelf wat ruimte en geduld hiervoor kan geven.
En wat aliana zegt is ook waar, vind wat voor jou werkt. Misschien is dat wel een combinatie van verschillende tips hier. Of in verschillende fases van dit proces iets anders inzetten, soms helpt het inderdaad beter om te zorgen dat je niet kán doorslaan.
zaterdag 2 maart 2024 om 14:29
Haarclipje schreef: ↑01-03-2024 11:23Hoi, ik doe ook even een duit in het zakje: ik las je openingspost en ik moest denken aan het 'what the hell'- effect.
Dan heb je toch al 'gezondigd' dus dan maakt het toch niet meer uit ("what the hell, dan eet ik nu maar door").
Er is onderzoek gedaan naar dat effect en ik heb even gezocht naar een bron die het beter kan omschrijven dan ik, van de Radboud universiteit vond ik dit:
(Hele lap tekst, excuus maar dan hoef je niet een heel document door te scrollen)
Interessant. En dit sluit aan bij wat enkele mensen op de eerste pagina al zeiden: restricties zetten aan tot overeten. De meeste posts zijn totaal geen antwoord op TO's vraag. Maar eerlijk gezegd lijkt TO ook helemaal niet geïnteresseerd in echte antwoorden. Die zoekt een quick fix.
The impossible just takes a little longer.
dinsdag 12 maart 2024 om 17:30
Bedankt voor alle reacties. Verhelderend. Doet me goed.
Ik herken het ook wel als een patroon: alles of niets. Zo heb ik nu een crosstrainer en stel ik mijzelf de eis dat ik er een uur op moet trainen. Korter mag niet. Voelt als falen. Vanaf minuut 1 is het dan vervolgens strijd: Celine, zou je nu niet stoppen? En nu dan? En nu dan? Als ik dan uiteindelijk na een halfuur stop, omdat het me gewoon even niet lukt, dan voelt dat als falen. Zo zonde. Mijn vriend zegt mij dan ook dat het super goed is dat ik het heb gedaan, ongeacht hoe lang.
Afgelopen week was ik bang dat ik het helemaal had verkloot qua gewicht, maar nu blijk ik te zijn afgevallen. Ik heb naar mijn idee meer gegeten, maar ik beweeg ook best veel. Voelt dan meteen weer als een opluchting.
Mijn BMI is te hoog. Als ik naar een gezond BMI ga, zal ik 81 kg. moeten wegen, maar vriendinnen van mij vinden mijn postuur bij mij passen. Ik heb niet het idee dat ik veel te dik ben, maar wat kilo’s lichter zou goed zijn. Ik ga denk ik maar calorieën tellen.
Ik herken het ook wel als een patroon: alles of niets. Zo heb ik nu een crosstrainer en stel ik mijzelf de eis dat ik er een uur op moet trainen. Korter mag niet. Voelt als falen. Vanaf minuut 1 is het dan vervolgens strijd: Celine, zou je nu niet stoppen? En nu dan? En nu dan? Als ik dan uiteindelijk na een halfuur stop, omdat het me gewoon even niet lukt, dan voelt dat als falen. Zo zonde. Mijn vriend zegt mij dan ook dat het super goed is dat ik het heb gedaan, ongeacht hoe lang.
Afgelopen week was ik bang dat ik het helemaal had verkloot qua gewicht, maar nu blijk ik te zijn afgevallen. Ik heb naar mijn idee meer gegeten, maar ik beweeg ook best veel. Voelt dan meteen weer als een opluchting.
Mijn BMI is te hoog. Als ik naar een gezond BMI ga, zal ik 81 kg. moeten wegen, maar vriendinnen van mij vinden mijn postuur bij mij passen. Ik heb niet het idee dat ik veel te dik ben, maar wat kilo’s lichter zou goed zijn. Ik ga denk ik maar calorieën tellen.
vrijdag 15 maart 2024 om 12:40
Ik kan je aanraden om het boek 'Het geheim van slanke mensen' van Mieke Kosters te lezen. Als je lid bent van de bieb, kun je het zo gratis als e-book op je telefoon of tablet of e-reader zetten: https://www.onlinebibliotheek.nl/catalo ... ke-kosters Maar ze heeft ook een gratis podcast en een website.
Zij gaat heel erg in op dit soort denkfouten, ik vond dat boek een enorme eye-opener. Zij leert je (als je daarvoor openstaat natuurlijk) balans aan te brengen in je eten en dat je iets wat je echt superlekker vindt gewoon kunt eten, mits het een beetje in balans is met gezond eten. Dus niet van jezelf eisen dat je maandenlang alleen nog maar wortels zit weg te knagen (houdt niemand vol), maar juist een gezonde balans vinden. En dat je ook leert nee te zeggen, tegen dingen die je helemaal niet extreem lekker vindt bijvoorbeeld, of als je die dag al andere ongezonde dingen gegeten hebt. Dat je leert denken: ik mag alles eten, ik wil alleen niet alles eten. Als je dat echt als levensstijl aanneemt, denk je niet meer zo gauw 'nu is alles toch al verpest' waarna je helemaal losgaat. Korte samenvatting, maar ik raad je echt het hele boek aan, is heel interessant en ook leuk om te lezen. En je krijgt vanzelf zin om er op die manier mee aan de slag te gaan (had ik tenminste).
Zij gaat heel erg in op dit soort denkfouten, ik vond dat boek een enorme eye-opener. Zij leert je (als je daarvoor openstaat natuurlijk) balans aan te brengen in je eten en dat je iets wat je echt superlekker vindt gewoon kunt eten, mits het een beetje in balans is met gezond eten. Dus niet van jezelf eisen dat je maandenlang alleen nog maar wortels zit weg te knagen (houdt niemand vol), maar juist een gezonde balans vinden. En dat je ook leert nee te zeggen, tegen dingen die je helemaal niet extreem lekker vindt bijvoorbeeld, of als je die dag al andere ongezonde dingen gegeten hebt. Dat je leert denken: ik mag alles eten, ik wil alleen niet alles eten. Als je dat echt als levensstijl aanneemt, denk je niet meer zo gauw 'nu is alles toch al verpest' waarna je helemaal losgaat. Korte samenvatting, maar ik raad je echt het hele boek aan, is heel interessant en ook leuk om te lezen. En je krijgt vanzelf zin om er op die manier mee aan de slag te gaan (had ik tenminste).
vrijdag 15 maart 2024 om 18:59
Als ik dit zo lees, komt het qua denkwijze ook wel overeen met de Anti dieet podcast van Diana van Dijken die ik eerder aanraadde._Floddertje_ schreef: ↑15-03-2024 12:40Ik kan je aanraden om het boek 'Het geheim van slanke mensen' van Mieke Kosters te lezen. Als je lid bent van de bieb, kun je het zo gratis als e-book op je telefoon of tablet of e-reader zetten: https://www.onlinebibliotheek.nl/catalo ... ke-kosters Maar ze heeft ook een gratis podcast en een website.
Zij gaat heel erg in op dit soort denkfouten, ik vond dat boek een enorme eye-opener. Zij leert je (als je daarvoor openstaat natuurlijk) balans aan te brengen in je eten en dat je iets wat je echt superlekker vindt gewoon kunt eten, mits het een beetje in balans is met gezond eten. Dus niet van jezelf eisen dat je maandenlang alleen nog maar wortels zit weg te knagen (houdt niemand vol), maar juist een gezonde balans vinden. En dat je ook leert nee te zeggen, tegen dingen die je helemaal niet extreem lekker vindt bijvoorbeeld, of als je die dag al andere ongezonde dingen gegeten hebt. Dat je leert denken: ik mag alles eten, ik wil alleen niet alles eten. Als je dat echt als levensstijl aanneemt, denk je niet meer zo gauw 'nu is alles toch al verpest' waarna je helemaal losgaat. Korte samenvatting, maar ik raad je echt het hele boek aan, is heel interessant en ook leuk om te lezen. En je krijgt vanzelf zin om er op die manier mee aan de slag te gaan (had ik tenminste).
Ik ga dit boek ook zeker lezen!
zondag 17 maart 2024 om 11:58
In deze podcasts en het boek intuïtief eten, zit veel waardevolle informatie als je jezelf constant dwars zit met ‘moeten afvallen, en niet mogen eten, en al helemaal niks snaaien’ TO. Sta je jezelf wel toe om voldoende te eten? Tijdens je maaltijden bedoel ik. Als je over de hele linie eigenlijk te weinig eet, én jezelf ook nog eens niks lekkers toestaat, is het niet raar dat je uiteindelijk zwicht en teveel gaat eten.MissPiglet schreef: ↑01-03-2024 13:01Luister eens naar de anti-dieet podcast van Diana van Dijken. Daarin komt dit soort denken volop aan de orde. Het is een podcast die met name in gaat op het ontwikkelen van een gezonde relatie met voeding,
zondag 17 maart 2024 om 14:03
MissPiglet schreef: ↑15-03-2024 18:59Als ik dit zo lees, komt het qua denkwijze ook wel overeen met de Anti dieet podcast van Diana van Dijken die ik eerder aanraadde.
Ik ga dit boek ook zeker lezen!
Bij Mieke Kosters ligt de focus nog steeds op afvallen en dus ook op discipline, doorzetten, etc. Als je iemand in de sfeer van Diana van Dijken zoekt, dan kan ik je Saskia Koopman van Blij Dieetvrij aanraden.
The impossible just takes a little longer.
zondag 17 maart 2024 om 16:48
Als het zo'n strijd is, waarom dan het doel niet lager zetten. Is 2x 30 minuten beter haalbaar? Of als je zegt minimaal 30 minuten en alles wat er boven is, is bonus? Met een lijstje waarop je zet hoe lang je nu hebt getraind?Celine29 schreef: ↑12-03-2024 17:30Bedankt voor alle reacties. Verhelderend. Doet me goed.
Ik herken het ook wel als een patroon: alles of niets. Zo heb ik nu een crosstrainer en stel ik mijzelf de eis dat ik er een uur op moet trainen. Korter mag niet. Voelt als falen. Vanaf minuut 1 is het dan vervolgens strijd: Celine, zou je nu niet stoppen? En nu dan? En nu dan? Als ik dan uiteindelijk na een halfuur stop, omdat het me gewoon even niet lukt, dan voelt dat als falen. Zo zonde. Mijn vriend zegt mij dan ook dat het super goed is dat ik het heb gedaan, ongeacht hoe lang.
Afgelopen week was ik bang dat ik het helemaal had verkloot qua gewicht, maar nu blijk ik te zijn afgevallen. Ik heb naar mijn idee meer gegeten, maar ik beweeg ook best veel. Voelt dan meteen weer als een opluchting.
Mijn BMI is te hoog. Als ik naar een gezond BMI ga, zal ik 81 kg. moeten wegen, maar vriendinnen van mij vinden mijn postuur bij mij passen. Ik heb niet het idee dat ik veel te dik ben, maar wat kilo’s lichter zou goed zijn. Ik ga denk ik maar calorieën tellen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 18 maart 2024 om 21:55
Ik snap dat je die crosstrainer, nu je hem hebt aangeschaft, ook wilt gebruiken, maar als het zo'n strijd is, vraag ik me wel af of dat wel de juiste workout voor jou is. Ik heb zelf ook jaren een crosstrainer gehad, dodelijk saai vond ik het. Een uur, dat is toch ook gewoon niet te doen?Celine29 schreef: ↑12-03-2024 17:30Bedankt voor alle reacties. Verhelderend. Doet me goed.
Ik herken het ook wel als een patroon: alles of niets. Zo heb ik nu een crosstrainer en stel ik mijzelf de eis dat ik er een uur op moet trainen. Korter mag niet. Voelt als falen. Vanaf minuut 1 is het dan vervolgens strijd: Celine, zou je nu niet stoppen? En nu dan? En nu dan? Als ik dan uiteindelijk na een halfuur stop, omdat het me gewoon even niet lukt, dan voelt dat als falen. Zo zonde. Mijn vriend zegt mij dan ook dat het super goed is dat ik het heb gedaan, ongeacht hoe lang.
Afgelopen week was ik bang dat ik het helemaal had verkloot qua gewicht, maar nu blijk ik te zijn afgevallen. Ik heb naar mijn idee meer gegeten, maar ik beweeg ook best veel. Voelt dan meteen weer als een opluchting.
Mijn BMI is te hoog. Als ik naar een gezond BMI ga, zal ik 81 kg. moeten wegen, maar vriendinnen van mij vinden mijn postuur bij mij passen. Ik heb niet het idee dat ik veel te dik ben, maar wat kilo’s lichter zou goed zijn. Ik ga denk ik maar calorieën tellen.
Ik ben zelf fan van fitnessblender.com. Daar hebben ze honderden gratis workouts die je thuis kunt doen. Voor de meeste heb je hooguit wat gewichtjes nodig, daar heb ik ooit in geïnvesteerd, daar heb ik wat setjes van variërend van 2, 3, 4 en 5 kilo. Zulke workouts zijn veel minder eentonig, de tijd gaat veel sneller voorbij dan wanneer je alleen maar de hele tijd hetzelfde doet en de workouts zijn vaak een combi van cardio en je spieren trainen. Tegenwoordig hebben ze daar ook een mogelijkheid om een betaald abonnement af te nemen (voor nog meer keuze in workouts), maar er zijn letterlijk honderden gratis video's en je kunt op hun website heel goed filteren (hoe lang de workout moet duren, of je je benen, of je armen, of je hele lichaam wilt trainen, met/zonder gewichtjes...) Maar voor 10-20 euro kun je ook een programma aanschaffen met een kant-en-klaar schema voor een aantal weken lang, 5 dagen in de week, dan hoef je zelf niet te zoeken naar welke workout je die dag weer eens moet gaan doen en je traint de ene keer die spiergroep en de volgende keer weer wat anders. Je kunt op hun website een gratis account aanmaken en dat schema in een kalender inplannen, je kunt heel makkelijk dagen opschuiven als je niet elke dag traint, je kunt lekker 'afvinken' wat je gedaan hebt en je kunt het schema tot in de eeuwigheid hergebruiken, dus na 8 weken (of 4 weken, afhankelijk van het programma) kun je gewoon weer opnieuw beginnen. Maar als je dat geld er niet voor over hebt, kun je ook handmatig workouts zoeken en aan die kalender toevoegen. Echt een top website, van een Amerikaans stel, hij is fysiotherapeut en zij diëtiste.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in