Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
woensdag 25 mei 2016 om 09:40
Noekie om je vragen te beantwoorden :
Ik ben begin januari geopereerd, had me een jaar daarvoor aangemeld bij de NOK en woog toen ruim 100 kg (lengt 163). Geen seconde spijt gehad van de GBP, zou er zo weer voor kiezen, geen complicaties gehad. Voor de operatie moeilijke stoelgang 1-3 x per week. Na de operatie veel betere stoelgang bijna elke dag.
En ik geniet nu juist veel meer van mijn eten omdat ik veel bewuster eet. Ook tijdens uit eten gaan.
Inmiddels weeg ik 72kg, beweeg ik veel soepeler en ben niet meer buiten adem als ik de trap op ben gelopen. 7 weken na de operatie was ik van mijn bloeddruk en cholesterol medicijnen af. En heb bijna nooit meer hoofdpijn waar ik de 2 jaar voor de operatie veelvuldig last van had.
Ik ben begin januari geopereerd, had me een jaar daarvoor aangemeld bij de NOK en woog toen ruim 100 kg (lengt 163). Geen seconde spijt gehad van de GBP, zou er zo weer voor kiezen, geen complicaties gehad. Voor de operatie moeilijke stoelgang 1-3 x per week. Na de operatie veel betere stoelgang bijna elke dag.
En ik geniet nu juist veel meer van mijn eten omdat ik veel bewuster eet. Ook tijdens uit eten gaan.
Inmiddels weeg ik 72kg, beweeg ik veel soepeler en ben niet meer buiten adem als ik de trap op ben gelopen. 7 weken na de operatie was ik van mijn bloeddruk en cholesterol medicijnen af. En heb bijna nooit meer hoofdpijn waar ik de 2 jaar voor de operatie veelvuldig last van had.
woensdag 25 mei 2016 om 10:09
quote:noekie84 schreef op 25 mei 2016 @ 08:51:
Vragen die ik bijvoorbeeld heb:
Hoe lang heb je je GBP en zou je het weer doen nu je weet hoe en wat het is?
Hoe is de stoelgang bij een GBP?
Heb je complicaties gehad?
Kun je nog genieten van eten? Uit eten gaan bijvoorbeeld ook?
Hoeveel woog je toen je besloot voor een GBP te gaan en heeft het gebracht wat je wilde?
In september heb ik mijn gbp 2 jaar. Ik zou het zo weer opnieuw doen, sterker nog: ik wil dat ik het eerder had gedaan!
Mijn stoelgang is van voor de operatie 1-2 ker per dag (heb pds) naar 1 keer in de 2-3 dagen gegaan, gebruik hier ook macrogol voor tegen verstopping. Maar dat is allemaal vest te doen hoor! Als je ziet hoe gezond en fit ik nu ben tov goede stoelgang maar dik...
Ik geniet zeker nog van eten, en ga regelmatig uit eten. Kies dan gewoon een voorgerecht of vraag een kleine portie van een hoofdgerecht. Soms doen ze dat niet, dan neem ik gewoon de grote portie en eet mijn man de rest. Prima. Ik kies gewoon waar ik zin in heb!
Ik ben van 128.5 kilo bij 1m76 naar 68 kilo gegaan; ik ben weer fit, gezond en zit heerlijk in mijn vel. Ik schaam me niet meer voor mijn gewicht, durf veel meer en ben gelukkiger.
Mijn zelfvertrouwen is ontzettend gegroeid en ik ben oprecht een leuker mens doordat ik me ook fijner voel.
Hoop je vragen beantwoord te hebben. Ik zou in jouw situatie zorgen dat er de eerste 2 weken zorg is voor je kinderen, iemand die bij jou kan logeren? Zoveel mogelijk helpen, je partner 2 weken vrij? Na 2 weken kan je heel voorzichtig wel weer voor je kids zorgen, maar in het begin moet je dat écht niet doen! (Eigenlijk de eerste 6 weken niet maar ja, je bnt mama dus dat kan niet anders).
Mijn operatie maatje had een zoon van bijna 1, druk ventje en ze stond er alleen voor. Zwaar, maar het kan wel. Je kind gaat er niet dood aan bijv beneden te slapen of op een kleed op de grond zijn hapje te krijgen. Alles om maar zo min mogelijk te tillen.
Succes met je beslissing!
Vragen die ik bijvoorbeeld heb:
Hoe lang heb je je GBP en zou je het weer doen nu je weet hoe en wat het is?
Hoe is de stoelgang bij een GBP?
Heb je complicaties gehad?
Kun je nog genieten van eten? Uit eten gaan bijvoorbeeld ook?
Hoeveel woog je toen je besloot voor een GBP te gaan en heeft het gebracht wat je wilde?
In september heb ik mijn gbp 2 jaar. Ik zou het zo weer opnieuw doen, sterker nog: ik wil dat ik het eerder had gedaan!
Mijn stoelgang is van voor de operatie 1-2 ker per dag (heb pds) naar 1 keer in de 2-3 dagen gegaan, gebruik hier ook macrogol voor tegen verstopping. Maar dat is allemaal vest te doen hoor! Als je ziet hoe gezond en fit ik nu ben tov goede stoelgang maar dik...
Ik geniet zeker nog van eten, en ga regelmatig uit eten. Kies dan gewoon een voorgerecht of vraag een kleine portie van een hoofdgerecht. Soms doen ze dat niet, dan neem ik gewoon de grote portie en eet mijn man de rest. Prima. Ik kies gewoon waar ik zin in heb!
Ik ben van 128.5 kilo bij 1m76 naar 68 kilo gegaan; ik ben weer fit, gezond en zit heerlijk in mijn vel. Ik schaam me niet meer voor mijn gewicht, durf veel meer en ben gelukkiger.
Mijn zelfvertrouwen is ontzettend gegroeid en ik ben oprecht een leuker mens doordat ik me ook fijner voel.
Hoop je vragen beantwoord te hebben. Ik zou in jouw situatie zorgen dat er de eerste 2 weken zorg is voor je kinderen, iemand die bij jou kan logeren? Zoveel mogelijk helpen, je partner 2 weken vrij? Na 2 weken kan je heel voorzichtig wel weer voor je kids zorgen, maar in het begin moet je dat écht niet doen! (Eigenlijk de eerste 6 weken niet maar ja, je bnt mama dus dat kan niet anders).
Mijn operatie maatje had een zoon van bijna 1, druk ventje en ze stond er alleen voor. Zwaar, maar het kan wel. Je kind gaat er niet dood aan bijv beneden te slapen of op een kleed op de grond zijn hapje te krijgen. Alles om maar zo min mogelijk te tillen.
Succes met je beslissing!
woensdag 25 mei 2016 om 10:16
Tnx voor jullie antwoorden! Zal ze vanavond ook aan mijn man laten lezen, want hij vindt het ook niet zo geweldig. Als ik ervoor kies zal hij me wel steunen, maar hij staat er niet echt om te springen zegmaar.
Ik weeg trouwens 136 kg nu bij 1.68... Echt veel te veel dus! Ga ook eens kijken naar de nok, zit er hier vlakbij ook een geloof ik.
Edit: hier trouwens geen hoge bloeddruk of andere 'dikke' problemen. Alleen wel steeds meer pijntjes in benen, knieën, etc.
Ik weeg trouwens 136 kg nu bij 1.68... Echt veel te veel dus! Ga ook eens kijken naar de nok, zit er hier vlakbij ook een geloof ik.
Edit: hier trouwens geen hoge bloeddruk of andere 'dikke' problemen. Alleen wel steeds meer pijntjes in benen, knieën, etc.
I'm not myself, I'm a replica of me
woensdag 25 mei 2016 om 10:24
Dat is idd veel te zwaar noekie, besef (en laat ook je man beseffen!) dat de operatie en de weken/maanden erna even zwaar zullen zijn, maar zoals je bij iedereen hier leest, na 6-12 weken he al veel fitter, gezonder en lichter bent. Besef je hoeveel winst dat is voor je kinderen. Hoeveel je weet kunt doen als gezin als jij gezonder wordt. Een nóg leukere en betere mama, puur omdat je gezonder bent en meer kunt. En misschien wel veel langer leeft, want overgewicht is natuurlijk ook gevaarlijk.
Nogmaals succes met je beslissing. Zoek veel info op, lees je in en blijf hier ervaringen vragen
Nogmaals succes met je beslissing. Zoek veel info op, lees je in en blijf hier ervaringen vragen
woensdag 25 mei 2016 om 12:24
Marels, wat een verandering zeg. Complimenten.
Overigens ook complimenten voor alle andere mensen die door een GBP of sleeve zijn afgevallen. Ik ben nog steeds in de oriëntatiefase (welk ziekenhuis zal ik nou nemen) en ik hoop echt dat ik t.z.t. ook geopereerd ga worden. Huisarts heeft wel aangegeven dat ze mij zal verwijzen. Met een lengte van 163 en een gewicht van 107 kom ik - qua bmi - in aanmerking. Daarnaast heb ik ook problemen met hart en bloedvaten, cholesterol.
Familieleden die een GBP/Sleeve-operatie hebben ondergaan en verbluffende resultaten hebben geboekt, hebben mij doen besluiten met in dit fenomeen te gaan verdiepen. Ik ben aangesloten bij wat fb-groepjes over dit onderwerp en dit topic op Viva is ook een echte trigger om er nu vaart achter te gaan zetten.
Overigens ook complimenten voor alle andere mensen die door een GBP of sleeve zijn afgevallen. Ik ben nog steeds in de oriëntatiefase (welk ziekenhuis zal ik nou nemen) en ik hoop echt dat ik t.z.t. ook geopereerd ga worden. Huisarts heeft wel aangegeven dat ze mij zal verwijzen. Met een lengte van 163 en een gewicht van 107 kom ik - qua bmi - in aanmerking. Daarnaast heb ik ook problemen met hart en bloedvaten, cholesterol.
Familieleden die een GBP/Sleeve-operatie hebben ondergaan en verbluffende resultaten hebben geboekt, hebben mij doen besluiten met in dit fenomeen te gaan verdiepen. Ik ben aangesloten bij wat fb-groepjes over dit onderwerp en dit topic op Viva is ook een echte trigger om er nu vaart achter te gaan zetten.
woensdag 25 mei 2016 om 13:19
Ik heb in 2007 een maagband operatie gehad, dus ken de risico's al en de pijn en alles na zo'n operatie, al zal een gbp vast weer heel anders zijn, maar wel ook een buikoperatie natuurlijk. Dat was de eerste weken ook erg zwaar inderdaad. Maar nu heb ik kinderen, dus dat maakt het natuurlijk vooral praktisch wat lastiger. Vandaag is de oudste bij de gastouder en mn ukje slaapt nu even, dus ben druk aan het uitzoeken, ervaringen lezen en alles. Ik wil sowieso voor het Slotervaart zkh kiezen. Hoor alleen maar goede verhalen daarover en dat is hier ook in de buurt.
@Zij: spannend! We zitten een beetje in dezelfde fase dus
@Zij: spannend! We zitten een beetje in dezelfde fase dus
I'm not myself, I'm a replica of me
woensdag 25 mei 2016 om 18:47
woensdag 25 mei 2016 om 20:03
woensdag 25 mei 2016 om 23:08
Zo, vanavond het boek uitgelijnd besteld. Gaat over iemand die GBP heeft en antwoorden op alle vragen. Volgens de recensies op bol is het een goed boek, dus ben benieuwd! En afspraak gemaakt bij de ha voor een doorverwijzing, zodat ik iig een intake kan gaan doen en wil ook graag van chirurg enzo horen wat zij vinden en denken en informatie enzo. En dan zie ik wel verder!
Ik ga je topic ff vanaf het begin teruglezen Marels! Lijkt me heel informatief!
Ik ga je topic ff vanaf het begin teruglezen Marels! Lijkt me heel informatief!
I'm not myself, I'm a replica of me
woensdag 25 mei 2016 om 23:21
quote:noekie84 schreef op 25 mei 2016 @ 23:08:
Zo, vanavond het boek uitgelijnd besteld. Gaat over iemand die GBP heeft en antwoorden op alle vragen. Volgens de recensies op bol is het een goed boek, dus ben benieuwd! En afspraak gemaakt bij de ha voor een doorverwijzing, zodat ik iig een intake kan gaan doen en wil ook graag van chirurg enzo horen wat zij vinden en denken en informatie enzo. En dan zie ik wel verder!
Ik ga je topic ff vanaf het begin teruglezen Marels! Lijkt me heel informatief!
Super!
Goede stappen genomen.
Zo, vanavond het boek uitgelijnd besteld. Gaat over iemand die GBP heeft en antwoorden op alle vragen. Volgens de recensies op bol is het een goed boek, dus ben benieuwd! En afspraak gemaakt bij de ha voor een doorverwijzing, zodat ik iig een intake kan gaan doen en wil ook graag van chirurg enzo horen wat zij vinden en denken en informatie enzo. En dan zie ik wel verder!
Ik ga je topic ff vanaf het begin teruglezen Marels! Lijkt me heel informatief!
Super!
Goede stappen genomen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 26 mei 2016 om 03:43
Niet om iemand aan te moedigen om alweer te gaan werken, want uiteindelijk moet je zelf aanvoelen hoe en wat en denk ik ook dat je echt voorzichtig moet zijn hoor, maar op de site van het MC Slotervaart staat dit:
6 "Wanneer mag ik weer gaan werken na de operatie?"
Wij mogen voor u niet bepalen hoelang u thuis mag blijven van uw werk. De wet bepaalt dat u dat moet overeenkomen met uw werkgever. U en uw werkgever hebben het recht daarvoor het advies te vragen van een bedrijfsarts. In de praktijk zal het die bedrijfsarts zijn die bepaalt hoelang u thuis kunt blijven. Wij geven het medisch advies dat u de eerste twee weken na de operatie niet zwaar mag tillen en dat u daarna weer alles mag doen. Let op, dit betekent dat u wat ons betreft na twee weken weer alles MAG doen. Het betekent niet dat u na twee weken weer alles KUNT doen. Wat u kunt doen en wanneer bepaalt u dus samen met uw werkgever en uw bedrijfsarts. In geval van twijfel zal de bedrijfsarts contact met ons opnemen. De meeste patienten kunnen twee weken na de operatie hun werkzaamheden weer (gedeeltelijk) hervatten, maar veel patienten blijven wel langer thuis, bijvoorbeeld 3 tot 6 weken. Bespreek het tijdig met uw werkgever.
6 "Wanneer mag ik weer gaan werken na de operatie?"
Wij mogen voor u niet bepalen hoelang u thuis mag blijven van uw werk. De wet bepaalt dat u dat moet overeenkomen met uw werkgever. U en uw werkgever hebben het recht daarvoor het advies te vragen van een bedrijfsarts. In de praktijk zal het die bedrijfsarts zijn die bepaalt hoelang u thuis kunt blijven. Wij geven het medisch advies dat u de eerste twee weken na de operatie niet zwaar mag tillen en dat u daarna weer alles mag doen. Let op, dit betekent dat u wat ons betreft na twee weken weer alles MAG doen. Het betekent niet dat u na twee weken weer alles KUNT doen. Wat u kunt doen en wanneer bepaalt u dus samen met uw werkgever en uw bedrijfsarts. In geval van twijfel zal de bedrijfsarts contact met ons opnemen. De meeste patienten kunnen twee weken na de operatie hun werkzaamheden weer (gedeeltelijk) hervatten, maar veel patienten blijven wel langer thuis, bijvoorbeeld 3 tot 6 weken. Bespreek het tijdig met uw werkgever.
I'm not myself, I'm a replica of me
donderdag 26 mei 2016 om 07:09
Ik geef alleen aan wat ik tegenkom bij het MC Slotervaart. Is niet mijn mening oid.
Edit: net even zitten googelen en de adviezen van verschillende ziekenhuizen wisselen tussen de 2, 3 en 4 weken. Meer dan 4 weken ben ik nog niet tegengekomen. Waarmee ik dus niet beweer dat iemand na 2, 3 of 4 weken weer moet gaan werken. Dit is enkel wat ik tegenkom.
Edit: net even zitten googelen en de adviezen van verschillende ziekenhuizen wisselen tussen de 2, 3 en 4 weken. Meer dan 4 weken ben ik nog niet tegengekomen. Waarmee ik dus niet beweer dat iemand na 2, 3 of 4 weken weer moet gaan werken. Dit is enkel wat ik tegenkom.
I'm not myself, I'm a replica of me
donderdag 26 mei 2016 om 07:22
Hoi allemaal!
Ik wil jullie heel veel succes wensen voor operaties, afvallen, verandering levensstijl en blijvende gezondheid naderhand.
Ik heb zelf in 2012 al een gastric bypass gehad. In 2013 is mijn galblaas verwijderd ivm galstenen en in 2015 ben ik bevallen van een geweldig mooi kereltje. Ik was 140 kilo, voordat ik zwanger werd woog ik 89 kilo, net voor de bevalling woog ik 102 en nu weeg ik 91 kilo.
Ik ben nog steeds niet rank en slank maar ik ben gezond, ik kan alles wat ik zou willen en mijn leven is prima zo.
Ik wilde even een berichtje posten voor al diegenen die onderweg zijn naar een GB of er net een gehad hebben.
Het komt goed!
Ik wil jullie heel veel succes wensen voor operaties, afvallen, verandering levensstijl en blijvende gezondheid naderhand.
Ik heb zelf in 2012 al een gastric bypass gehad. In 2013 is mijn galblaas verwijderd ivm galstenen en in 2015 ben ik bevallen van een geweldig mooi kereltje. Ik was 140 kilo, voordat ik zwanger werd woog ik 89 kilo, net voor de bevalling woog ik 102 en nu weeg ik 91 kilo.
Ik ben nog steeds niet rank en slank maar ik ben gezond, ik kan alles wat ik zou willen en mijn leven is prima zo.
Ik wilde even een berichtje posten voor al diegenen die onderweg zijn naar een GB of er net een gehad hebben.
Het komt goed!
donderdag 26 mei 2016 om 08:41
donderdag 26 mei 2016 om 22:18
Pfoe, was vandaag geen dag qua eten zeg.
Het was sowieso geen beste dag. Mijn auto was voor APK naar de garage, dus ik ging met de auto van mijn man werken. We wisten al dat die met momenten een rare storing geeft, maar er was altijd prima mee te rijden. Tot vandaag.
Met veel horten en stoten uiteindelijk op het werk aan gekomen, maar dat ging niet zo soepel dus.
Man gebeld dat ik er eigenlijk niet mee naar huis durfde te komen dus man is mijn auto van de garage gaan halen en mij komen halen.
Toen werd het dus belachelijk laat en man viel om van de honger, dus maar langs frituur gereden.
Dat ging al niet heel lekker binnen, dat spul, maar daarna kreeg ik me toch last van mijn darmen
Had het pas ook al toen ik een paar (en echt maar een paar) winegums gegeten had dus ik hoop eigenlijk dat mijn lichaam toch wat gaat reageren op vet en suiker.
Omdat ik zo bang was elke keer dat ik teveel kan eten en dat alles te makkelijk gaat zou ik dat niet eens zo heel erg vinden. Maakt het makkelijker om gezonde keuzes te maken.
Maar goed, ik merk dus voor het eerst echt dat mijn lijf bepaalde keuzes niet zo gezellig vind.
Het was sowieso geen beste dag. Mijn auto was voor APK naar de garage, dus ik ging met de auto van mijn man werken. We wisten al dat die met momenten een rare storing geeft, maar er was altijd prima mee te rijden. Tot vandaag.
Met veel horten en stoten uiteindelijk op het werk aan gekomen, maar dat ging niet zo soepel dus.
Man gebeld dat ik er eigenlijk niet mee naar huis durfde te komen dus man is mijn auto van de garage gaan halen en mij komen halen.
Toen werd het dus belachelijk laat en man viel om van de honger, dus maar langs frituur gereden.
Dat ging al niet heel lekker binnen, dat spul, maar daarna kreeg ik me toch last van mijn darmen
Had het pas ook al toen ik een paar (en echt maar een paar) winegums gegeten had dus ik hoop eigenlijk dat mijn lichaam toch wat gaat reageren op vet en suiker.
Omdat ik zo bang was elke keer dat ik teveel kan eten en dat alles te makkelijk gaat zou ik dat niet eens zo heel erg vinden. Maakt het makkelijker om gezonde keuzes te maken.
Maar goed, ik merk dus voor het eerst echt dat mijn lijf bepaalde keuzes niet zo gezellig vind.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 26 mei 2016 om 22:42
Wen er maar aan Marels...je lichaam bepaalt nu zelf wat er wel en niet (goed) in gaat. Als je niet leert luisteren, zal je lijf je elke straffen. Je zult merken dat je soms bepaalde dingen gewoon niet meer verdraagt.
Ik kan bijvoorbeeld niet meer tegen bladspinazie. Krijg ik een soort van buikloop van. Vraag me niet waarom maar het is gewoon zo. Ik kon het eerste jaar ook totaal geen brood eten. Alleen beschuit, crackers en rijstwafels. Met name het ontbijt was lastig. Dus dan word je creatief...brinta, yoghurt, fruit, crackers etc.
Mijn advies is in ieder geval, als je iets nieuws probeert, begin dan met 1 dingetje..of een klein beetje van iets. En probeer nooit 2 of 3 nieuwe dingen tegelijkertijd..want dan weet je niet wat het is dat de reactie veroorzaakt.
Sterkte en succes!
Ik kan bijvoorbeeld niet meer tegen bladspinazie. Krijg ik een soort van buikloop van. Vraag me niet waarom maar het is gewoon zo. Ik kon het eerste jaar ook totaal geen brood eten. Alleen beschuit, crackers en rijstwafels. Met name het ontbijt was lastig. Dus dan word je creatief...brinta, yoghurt, fruit, crackers etc.
Mijn advies is in ieder geval, als je iets nieuws probeert, begin dan met 1 dingetje..of een klein beetje van iets. En probeer nooit 2 of 3 nieuwe dingen tegelijkertijd..want dan weet je niet wat het is dat de reactie veroorzaakt.
Sterkte en succes!
