Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!

Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.



Over leven met een gastric bypass.

Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.

Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.

Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.



Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.

Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.

Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.



Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.

Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.



En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;



Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.



De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.

En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.



Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.

Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.

Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.



De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.

Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...



Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.



Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.

Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.



In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.

De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.

Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.

Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem

Overigens was het ook weer niet zo gortig dat ik geen 5 km kon wandelen hoor.

Meer de hoogteverschillen. 10 km was op zich nooit een probleem, maar in de heuvels? Dat deed ik niet. Begon ik niet eens aan want dat kon ik niet.

quote:knijster1973 schreef op 14 augustus 2016 @ 21:23:

Met een lengte van 1,60m is 95 kg toch wel serieus overgewicht. Zelf woog ik 102kg met een lengte van 1,63m. En ik ben wel door de NOK geholpen.



Ik ben 1.62 en bij mij was de 91,5/92 ongeveer de grens van een BMI boven of onder de 35.

Tuurlijk heb ik nu (is ongeveer mijn gewicht nu) nog steeds flink overgewicht maar ik kom niet meer voor operatie in aanmerking.

En ik geloof ook nooit dat ik het zou doen, zoals ik nu ben.



Ik snap trouwens dus echt geen hol van die kledingmaten want met nog steeds 90 kilo pas ik dus wel heel veel broeken maat 42, soms nog 44. En nu dus zelfs eentje in 40, die vast enorm groot valt.

Heb nog steeds het idee dat ik vast eigenlijk nog gewoon maat 48 heb maar dat ik gewoon nu kleding heb die heel groot valt ofzo.

quote:knijster1973 schreef op 14 augustus 2016 @ 22:02:

[...]





Voor de operatie had ik maat 46/48. Nu broek 38, bovenkleding 40/42.

Ik denk ook dat het eraan ligt waar je overgewicht zit. Bij mij zat al mijn overgewicht op mijn romp, mijn buik, billen borsten en 'zwemband'. Mijn benen en zeker mijn armen waren niet dik.

Ik had met 102 kg een bmi van 38, met als extra indicatie te hoge bloeddruk en te hoog cholesterol. Voor beiden zat ik aan de pillen. Het was echt heerlijk dat ik 7 weken na de operatie daar mee mocht stoppen



Vroeger vond ik t altijd gelukkig dat het bij mij vrij goed verdeeld zit, inmiddels ben ik daar een stuk minder van overtuigd.

Mijn armen zijn een drama, mijn kuiten zijn nog steeds dik en mijn bovenbenen flubberen ook dat t niet mooi meer is.

Misschien had ik wat hipper opgedroogd als t niet overal verspreid zat.



Maar ach, ik klaag niet hoor. Die armen laat k nog wel eens iets aan doen en de rest neem ik voor lief

Ik moet in theorie ook naar de 65 kilo trouwens maar het zou me verbazen als ik dat ooit haal...

Voorlopig ben ik heel tevreden met een bmi van minder dan 30 en daarna zien we wel verder.

Hats is eigenlijk Wonder Woman



Nee, geintje. Ik vind t hartstikke knap wat je gedaan hebt Hats, maar net als zoveel anderen kon ik het ook niet zelf.

Het gewicht wat ik moest verliezen was gewoon echt niet te overzien voor me, meer.

Je kunt sporten wat je wilt, als je na het sporten de McDonald's in rolt, val je nog niet af.

Been there, done that enzo.

Strikt theoretisch moet ik er 63 af ja. Ik streef naar ongeveer 50, voorlopig.