Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
donderdag 19 mei 2016 om 04:09
Ik had mijn berichtje net klaar toen er gemeld werd dat ik me moest gaan klaarmaken, ik was eerder aan de beurt. Voordat ik mijn elegante jurk aanhad, en mijn lenzen uit, was de man van de transport dienst er al. Die kletste honderduit terwijl hij me met een noodgang naar de lift reed. Op de ok afdeling moest ik nog een kwartiertje wachten in de hal, daarna nog even waar ze mijn infuus prikten en toen kwam de arts nog even groeten en de anesthesist. Voordat ik het wist was ik vertrokken 
Tegen zessen weer op de afdeling, pijn en misselijk dus er ging iets in mijn infuus en toen was het ineens negen uur. Even naar huis gebeld en wat geappt met deze en gene en daarna steeds dutjes van een uur of twee. Controles zijn goed en ik ben gisteren zelf wezen plassen en tanden poetsen, dus dat viel me erg mee. Ik heb wel enorme dorst, ik heb een spray met mineraal water gekregen, maar echt drinken mag nog niet. Kortom, het gaat eigenlijk boven verwachting goed
Tegen zessen weer op de afdeling, pijn en misselijk dus er ging iets in mijn infuus en toen was het ineens negen uur. Even naar huis gebeld en wat geappt met deze en gene en daarna steeds dutjes van een uur of twee. Controles zijn goed en ik ben gisteren zelf wezen plassen en tanden poetsen, dus dat viel me erg mee. Ik heb wel enorme dorst, ik heb een spray met mineraal water gekregen, maar echt drinken mag nog niet. Kortom, het gaat eigenlijk boven verwachting goed
donderdag 19 mei 2016 om 08:56
quote:Christy02 schreef op 19 mei 2016 @ 04:09:
Ik had mijn berichtje net klaar toen er gemeld werd dat ik me moest gaan klaarmaken, ik was eerder aan de beurt. Voordat ik mijn elegante jurk aanhad, en mijn lenzen uit, was de man van de transport dienst er al. Die kletste honderduit terwijl hij me met een noodgang naar de lift reed. Op de ok afdeling moest ik nog een kwartiertje wachten in de hal, daarna nog even waar ze mijn infuus prikten en toen kwam de arts nog even groeten en de anesthesist. Voordat ik het wist was ik vertrokken
Tegen zessen weer op de afdeling, pijn en misselijk dus er ging iets in mijn infuus en toen was het ineens negen uur. Even naar huis gebeld en wat geappt met deze en gene en daarna steeds dutjes van een uur of twee. Controles zijn goed en ik ben gisteren zelf wezen plassen en tanden poetsen, dus dat viel me erg mee. Ik heb wel enorme dorst, ik heb een spray met mineraal water gekregen, maar echt drinken mag nog niet. Kortom, het gaat eigenlijk boven verwachting goed :-)Fijn dat alles goed is gegaan.
Ik had mijn berichtje net klaar toen er gemeld werd dat ik me moest gaan klaarmaken, ik was eerder aan de beurt. Voordat ik mijn elegante jurk aanhad, en mijn lenzen uit, was de man van de transport dienst er al. Die kletste honderduit terwijl hij me met een noodgang naar de lift reed. Op de ok afdeling moest ik nog een kwartiertje wachten in de hal, daarna nog even waar ze mijn infuus prikten en toen kwam de arts nog even groeten en de anesthesist. Voordat ik het wist was ik vertrokken
Tegen zessen weer op de afdeling, pijn en misselijk dus er ging iets in mijn infuus en toen was het ineens negen uur. Even naar huis gebeld en wat geappt met deze en gene en daarna steeds dutjes van een uur of twee. Controles zijn goed en ik ben gisteren zelf wezen plassen en tanden poetsen, dus dat viel me erg mee. Ik heb wel enorme dorst, ik heb een spray met mineraal water gekregen, maar echt drinken mag nog niet. Kortom, het gaat eigenlijk boven verwachting goed :-)Fijn dat alles goed is gegaan.
donderdag 19 mei 2016 om 10:21
Vroeg me al af waar jullie waren gebleven. Hier dus! Al zes pagina's Masr heb jullie gevonden!
Kamp zelf niet met overgewicht maar vind het leuk om te lezen hoe goed het bij jullie gaat, daarom een tvp..
Gisteravond nog een herhaling van my 600 lb life gezien. OK, het is Amerika en dus zal het programma hier en daar wat gechargeerd zijn maar de kilo's zijn echt en de strijd ook! Ik zit met verbijstering maar ook ongeloof zo'n programma te bekijken. Deze mensen zijn vaak dubbel zo zwaar als jullie hier destijds waren en pas nu krijgen ze een gbp. Waarom dan pas? De strijd lijkt me dan des te zwaarder, letterlijk. Snap ook nooit dat partners en familie de slechte eetgewoontes blijven faciliteren. De personen in kwestie zijn vaak immobiel en dus afhankelijk van anderen. Waarom brengen ze hen dan toch weer een zak fastfood ipv een gezonde salade?
Lijkt me voor jullie ook belangrijk dat de mensen om je heen je steunen hierin en solidair zijn.
Kamp zelf niet met overgewicht maar vind het leuk om te lezen hoe goed het bij jullie gaat, daarom een tvp..
Gisteravond nog een herhaling van my 600 lb life gezien. OK, het is Amerika en dus zal het programma hier en daar wat gechargeerd zijn maar de kilo's zijn echt en de strijd ook! Ik zit met verbijstering maar ook ongeloof zo'n programma te bekijken. Deze mensen zijn vaak dubbel zo zwaar als jullie hier destijds waren en pas nu krijgen ze een gbp. Waarom dan pas? De strijd lijkt me dan des te zwaarder, letterlijk. Snap ook nooit dat partners en familie de slechte eetgewoontes blijven faciliteren. De personen in kwestie zijn vaak immobiel en dus afhankelijk van anderen. Waarom brengen ze hen dan toch weer een zak fastfood ipv een gezonde salade?
Lijkt me voor jullie ook belangrijk dat de mensen om je heen je steunen hierin en solidair zijn.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
donderdag 19 mei 2016 om 11:50
Lieve inlevende post vera! Snap ook niet hoe mensen boven de 200 kilo kunnen wegen zonder hulp te krijgen. Vaak zie je in dat soort programma's dat ze zelfs te zwaar zijn om geopereerd te worden en eerst moet afvallen.
Marels, goed dat je bent gaan sporten en dat het leuk was! Wat voor sport doe je?
Christy, fijn dat alles goed is gegaan! De komende 2 weken zul je nog wel wat pijn en ongemak ervaren maar daarna gaat het herstel een stuk sneller (alhoewel je van binnen pas na 3 maanden hersteld bent en je lang moe kan blijven van de operatie en narcose). Beterschap dus maar!
Marels, goed dat je bent gaan sporten en dat het leuk was! Wat voor sport doe je?
Christy, fijn dat alles goed is gegaan! De komende 2 weken zul je nog wel wat pijn en ongemak ervaren maar daarna gaat het herstel een stuk sneller (alhoewel je van binnen pas na 3 maanden hersteld bent en je lang moe kan blijven van de operatie en narcose). Beterschap dus maar!
donderdag 19 mei 2016 om 12:17
Sterkte Christy! Fijn dat het goed gegaan is.
Eindelijk een dagje voor mijzelf. Kleine druif is naar de opvang en de Kroonprins is op school.
Voel me goed. Heb heel veel zin om te gaan bewegen, maar dat wordt nog een beetje lastig.
Merk dat ik zin heb om wat te gaan doen.
Tis nu een week geleden en nu al 5,8 kilo lichter. Blij mee!!!
Eindelijk een dagje voor mijzelf. Kleine druif is naar de opvang en de Kroonprins is op school.
Voel me goed. Heb heel veel zin om te gaan bewegen, maar dat wordt nog een beetje lastig.
Merk dat ik zin heb om wat te gaan doen.
Tis nu een week geleden en nu al 5,8 kilo lichter. Blij mee!!!
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 19 mei 2016 om 22:16
Ik lees graag mee hier, ik denk dat het mijn favoriete topic is want ik heb zo'n bewondering voor jullie allemaal die de strijd aangaan met overgewicht.
Ik heb nooit overgewicht gehad behalve toen ik zwanger was en toen vond ik het vreselijk dat ik minder mobiel was en te dik. Iedere keer wanneer er nu een paar kilootjes bij zijn, denk ik aan hoe ik me toen voelde en dat motiveert mij enorm om niet die hele zak chips te gaan eten maar een lekker rondje te gaan hardlopen.
Ook vind ik dit een goed topic om te leren, te leren hoe jullie in je vel zitten met het overgewicht en de transformatie naar je slankere zelf. Een beter inzicht krijgen zeg maar in de psyche van iemand met overgewicht.
Zoals eerder gezegd, ik vind het echt bewonderingswaardig en lees graag mee om jullie ervaringen te horen. Succes allemaal en sterkte Christy!
Ik heb nooit overgewicht gehad behalve toen ik zwanger was en toen vond ik het vreselijk dat ik minder mobiel was en te dik. Iedere keer wanneer er nu een paar kilootjes bij zijn, denk ik aan hoe ik me toen voelde en dat motiveert mij enorm om niet die hele zak chips te gaan eten maar een lekker rondje te gaan hardlopen.
Ook vind ik dit een goed topic om te leren, te leren hoe jullie in je vel zitten met het overgewicht en de transformatie naar je slankere zelf. Een beter inzicht krijgen zeg maar in de psyche van iemand met overgewicht.
Zoals eerder gezegd, ik vind het echt bewonderingswaardig en lees graag mee om jullie ervaringen te horen. Succes allemaal en sterkte Christy!
vrijdag 20 mei 2016 om 11:05
vrijdag 20 mei 2016 om 12:30
Hallo allemaal
Ik heb nog niet alles gelezen maar wil me wel aansluiten hier. Zal mijn verhaal vertellen. Na de geboorte van onze jongste is de zwangerschap suiker niet meer weggegaan en werd ik diabetes 2 patiënt. Direct op vet en suiker arm dieet gezet en daar is het gedonder mee begonnen, ik viel niet af, sterker nog ik kwam aan. Medicijnen opgevoerd, val alles gekregen maar ik viel niet af en bleef zeker nuchter hoge waardes houden. 2 jaar geleden koolhydraat arm gaan eten want dat zou de oplossing zijn. Voor anderen wel, voor mij niet, ik viel niet af en kreeg steeds meer insuline. En voor ik de vooroordelen krijg, ik at echt niet veel en snoepte niet of alleen koolhydraat arm.
Eind vorig jaar was ik het zat, las toevallig een artikel over de invloed van een gpb op diabetes en ben direct een verwijs brief gaan halen. Het traject in gegaan en op 21 maart geopereerd. Resultaat, geen medicijnen meer, helemaal niets. En tot nu toe 19.1 kilo afgevallen. Ik sport 3 tot 4 keer per week en ben een ander mens.
Ik heb nog niet alles gelezen maar wil me wel aansluiten hier. Zal mijn verhaal vertellen. Na de geboorte van onze jongste is de zwangerschap suiker niet meer weggegaan en werd ik diabetes 2 patiënt. Direct op vet en suiker arm dieet gezet en daar is het gedonder mee begonnen, ik viel niet af, sterker nog ik kwam aan. Medicijnen opgevoerd, val alles gekregen maar ik viel niet af en bleef zeker nuchter hoge waardes houden. 2 jaar geleden koolhydraat arm gaan eten want dat zou de oplossing zijn. Voor anderen wel, voor mij niet, ik viel niet af en kreeg steeds meer insuline. En voor ik de vooroordelen krijg, ik at echt niet veel en snoepte niet of alleen koolhydraat arm.
Eind vorig jaar was ik het zat, las toevallig een artikel over de invloed van een gpb op diabetes en ben direct een verwijs brief gaan halen. Het traject in gegaan en op 21 maart geopereerd. Resultaat, geen medicijnen meer, helemaal niets. En tot nu toe 19.1 kilo afgevallen. Ik sport 3 tot 4 keer per week en ben een ander mens.
vrijdag 20 mei 2016 om 13:12
quote:Monrob schreef op 20 mei 2016 @ 12:30:
Hallo allemaal
Ik heb nog niet alles gelezen maar wil me wel aansluiten hier. Zal mijn verhaal vertellen. Na de geboorte van onze jongste is de zwangerschap suiker niet meer weggegaan en werd ik diabetes 2 patiënt. Direct op vet en suiker arm dieet gezet en daar is het gedonder mee begonnen, ik viel niet af, sterker nog ik kwam aan. Medicijnen opgevoerd, val alles gekregen maar ik viel niet af en bleef zeker nuchter hoge waardes houden. 2 jaar geleden koolhydraat arm gaan eten want dat zou de oplossing zijn. Voor anderen wel, voor mij niet, ik viel niet af en kreeg steeds meer insuline. En voor ik de vooroordelen krijg, ik at echt niet veel en snoepte niet of alleen koolhydraat arm.
Eind vorig jaar was ik het zat, las toevallig een artikel over de invloed van een gpb op diabetes en ben direct een verwijs brief gaan halen. Het traject in gegaan en op 21 maart geopereerd. Resultaat, geen medicijnen meer, helemaal niets. En tot nu toe 19.1 kilo afgevallen. Ik sport 3 tot 4 keer per week en ben een ander mens.Dit had mijn verhaal kunnen zijn
Hallo allemaal
Ik heb nog niet alles gelezen maar wil me wel aansluiten hier. Zal mijn verhaal vertellen. Na de geboorte van onze jongste is de zwangerschap suiker niet meer weggegaan en werd ik diabetes 2 patiënt. Direct op vet en suiker arm dieet gezet en daar is het gedonder mee begonnen, ik viel niet af, sterker nog ik kwam aan. Medicijnen opgevoerd, val alles gekregen maar ik viel niet af en bleef zeker nuchter hoge waardes houden. 2 jaar geleden koolhydraat arm gaan eten want dat zou de oplossing zijn. Voor anderen wel, voor mij niet, ik viel niet af en kreeg steeds meer insuline. En voor ik de vooroordelen krijg, ik at echt niet veel en snoepte niet of alleen koolhydraat arm.
Eind vorig jaar was ik het zat, las toevallig een artikel over de invloed van een gpb op diabetes en ben direct een verwijs brief gaan halen. Het traject in gegaan en op 21 maart geopereerd. Resultaat, geen medicijnen meer, helemaal niets. En tot nu toe 19.1 kilo afgevallen. Ik sport 3 tot 4 keer per week en ben een ander mens.Dit had mijn verhaal kunnen zijn
vrijdag 20 mei 2016 om 17:30
quote:calvijn1 schreef op 20 mei 2016 @ 11:05:
Ga je dan alweer naar huis Christy?
Hoe voel jij je? Valt het beschuitje goed?
Ik kom net terug van de huisarts. Ze was verbaasd dat ik al zo op de been ben?
Mijn bloeddruk is iig weer uitstekend. Gelukkig maar.Ik ben onderweg naar huis, gelukkig zijn we er bijna. Lange rit, zelfs in de geleende dikke mercedes niet comfortabel
Ga je dan alweer naar huis Christy?
Hoe voel jij je? Valt het beschuitje goed?
Ik kom net terug van de huisarts. Ze was verbaasd dat ik al zo op de been ben?
Mijn bloeddruk is iig weer uitstekend. Gelukkig maar.Ik ben onderweg naar huis, gelukkig zijn we er bijna. Lange rit, zelfs in de geleende dikke mercedes niet comfortabel
vrijdag 20 mei 2016 om 17:32
quote:Monrob schreef op 20 mei 2016 @ 12:30:
Hallo allemaal
Ik heb nog niet alles gelezen maar wil me wel aansluiten hier. Zal mijn verhaal vertellen. Na de geboorte van onze jongste is de zwangerschap suiker niet meer weggegaan en werd ik diabetes 2 patiënt. Direct op vet en suiker arm dieet gezet en daar is het gedonder mee begonnen, ik viel niet af, sterker nog ik kwam aan. Medicijnen opgevoerd, val alles gekregen maar ik viel niet af en bleef zeker nuchter hoge waardes houden. 2 jaar geleden koolhydraat arm gaan eten want dat zou de oplossing zijn. Voor anderen wel, voor mij niet, ik viel niet af en kreeg steeds meer insuline. En voor ik de vooroordelen krijg, ik at echt niet veel en snoepte niet of alleen koolhydraat arm.
Eind vorig jaar was ik het zat, las toevallig een artikel over de invloed van een gpb op diabetes en ben direct een verwijs brief gaan halen. Het traject in gegaan en op 21 maart geopereerd. Resultaat, geen medicijnen meer, helemaal niets. En tot nu toe 19.1 kilo afgevallen. Ik sport 3 tot 4 keer per week en ben een ander mens.Geweldig! Wat een zegen voor je!
Hallo allemaal
Ik heb nog niet alles gelezen maar wil me wel aansluiten hier. Zal mijn verhaal vertellen. Na de geboorte van onze jongste is de zwangerschap suiker niet meer weggegaan en werd ik diabetes 2 patiënt. Direct op vet en suiker arm dieet gezet en daar is het gedonder mee begonnen, ik viel niet af, sterker nog ik kwam aan. Medicijnen opgevoerd, val alles gekregen maar ik viel niet af en bleef zeker nuchter hoge waardes houden. 2 jaar geleden koolhydraat arm gaan eten want dat zou de oplossing zijn. Voor anderen wel, voor mij niet, ik viel niet af en kreeg steeds meer insuline. En voor ik de vooroordelen krijg, ik at echt niet veel en snoepte niet of alleen koolhydraat arm.
Eind vorig jaar was ik het zat, las toevallig een artikel over de invloed van een gpb op diabetes en ben direct een verwijs brief gaan halen. Het traject in gegaan en op 21 maart geopereerd. Resultaat, geen medicijnen meer, helemaal niets. En tot nu toe 19.1 kilo afgevallen. Ik sport 3 tot 4 keer per week en ben een ander mens.Geweldig! Wat een zegen voor je!
zaterdag 21 mei 2016 om 19:25
Met mij goed, lekker in de tuin gezeten vanmiddag en nu bekaf ( van het zitten ) maar weinig pijn en ongemak.
Ik heb wel een enorme opgeblazen buik, jullie ook? Zal wel gas zijn van de operatie, maar pfff ik lijk wel zwanger.
Ik moet gepureerd eten, maar zag wat op tegen het vlees, dus ik heb 50 gram ham door mijn aardappelpuree gemixt, dat was goed te doen, maar ik kon het niet op. 5 stukjes wortel gepureerd maar ook maar half opgegeten, hoe gaat dat bij jullie?
Elk ziekenhuis heeft weer andere regels natuurlijk, maar ik vind het warme eten erg zwaar vallen en ook niet zo lekker eigenlijk.
Ik heb wel een enorme opgeblazen buik, jullie ook? Zal wel gas zijn van de operatie, maar pfff ik lijk wel zwanger.
Ik moet gepureerd eten, maar zag wat op tegen het vlees, dus ik heb 50 gram ham door mijn aardappelpuree gemixt, dat was goed te doen, maar ik kon het niet op. 5 stukjes wortel gepureerd maar ook maar half opgegeten, hoe gaat dat bij jullie?
Elk ziekenhuis heeft weer andere regels natuurlijk, maar ik vind het warme eten erg zwaar vallen en ook niet zo lekker eigenlijk.
