inzicht in eetgewoonten

Hee tulpje,



Wat kut he. Ik ben ook te zwaar en in mn hoofd ben ik er 24/7 mee bezig. Een dipje en ik ga weer eten. Soms hou ik het weken vol, gezond eten en veel sporten en ga dan vaak veel te ver. Maar k voel me dan zo fijn! Maar dan gebeurt er iets in mn leven of ik ben gewoon down ofzo en dan komt het er allemaal weer bij. Ik zou best wel weer eens een poging willen wagen.. Ik weet nu niet hoe zwaar ik ben en ik wil het eigenlijk ook ff niet weten want voel me erg ongelukkig.



Liefs!

Hoi Tulpjes2 en Steretjee,



Ik weet precies wat jullie bedoelen, ook ik ben veel te zwaar. Ben 172 en weeg 105 kg.. (Slik..)

Bij mij is het probleem dat ik mezelf vaak niet dik vind en mezelf ook gewoon er goed uit vind zien, totdat ik foto's zie waar ik op sta, dan is de werkelijkheid heel anders, haha.

Ik zou graag met je willen meedoen Tulpjes2, maar ik ben bang dat ik het niet volhou.

Wil je dan dat ik alles opschrijf wat ik eet? (Zou sowieso wel een goede voor mij zijn eigenlijk)



Wat is het plan?

Liefs,

Hoi tulpjes2,



waarom ga je niet naar een dietist? Dat wordt een deel door de verzekeraar vergoed, en weet je gelijk dat je goed en gezond eet. Je hoeft er ook niet wekelijks naar toe.

Melk is bijvoorbeeld goed voor je, ik denk niet dat je daarvan bent aangekomen. Het zijn de tussendoortjes en de verkeerde gewoontes waar je zwaarder van bent geworden.

Ik ben 2 maanden terug voor het eerst naar de dietist gegaan (ik ben 1.66 en woog 94 kilo) en ben nu 6,5 kilo al kwijt en het is heel makkelijk vol te houden. Ik at veel te vet vlees (cordon blue, boomstammetje, boterhamworst, pate). Iets waar ik nooit bij had stil gestaan. Misschien kom jij ook wel tot een inzicht!

Hopelijk heb je hier iets aan.

Eens met dorito! Je hebt kans dat je nu veel te weinig gaat eten en daardoor een jojo-effect krijgt. Als je met een dietiste goed naar je eetpatroon kijkt, boek je al heel veel winst! Mss val je dan niet supersnel af, maar wel op een gezondere en wss blijvender manier! Succes joh!

Via het voedingscentrum kun je via internet een eetdagboek bijhouden. Zo kun je zien hoeveel calorieen in iets zit, of je (zonder het te merken) teveel verzadigd vet binnenkrijgt.

Ik heb dit voorheen wel bijgehouden, wat me wel hielp. Nu maar weer opgepakt.



www.caloriechecker.nl

Hoi!



Ik herken dit, eten is voor mij echt een verslaving, daarom ben ik met SB begonnen, zodat ik echt kan kijken wanneer en wat ik 'mag' eten, als ik dat niet voor me zie, kan ik simpelweg niet stoppen, ik ga maar door! Vreselijk!



Ik moet zeggen dat het met SB veel beter gaat! Ik heb in 1 week tijd slechts 1 snaaibui gehad, d.w.z. 3 of 4 volle kommen chocoladecruesli. Buiten mijn gewone maaltijden natuurlijk.



Hoe gaat het nu met je?

Om 11 uur je ontbijt en 15 minuten daarna een snackbui vind ik niet zo vreemd eigenlijk.

Je kunt beter iets eten rond half 9, dan een vrucht rond 11 en na 12en wat boterhammen ofzo.

Maar dat is makkelijk praten voor mij, ik geef les in het onderwijs en krijg dus automatisch pauze's voor dat soort dingen.



Lang geleden ben ik ook bij een dietiste geweest, en hoewel ik destijds dacht dat het niet hielp, hielp het eigenlijk wel. Ik denk nu veel beter na over wat ik op mijn brood doe, welk brood ik kies, wat voor melk ik drink etc.

Zij raadde aan om bijv sojamelk te drinken, en geen varkensvlees (vaak vet ).

Filet american, kipfilet en rookvlees waren beter (en veel lekkerder=>duurder ook).



Trouwens, de twee dietistes die ik heb gehad zagen er uit alsof ze nog nooit overgewicht hadden gehad. Ze hadden kleine maatjes en daardoor voelde ik me altijd onbegrepen/ stom. "zal ze me stiekem uitlachen'...

Maar goed, ik raad het wel aan. Al is het alleen maar om de stap te zetten en hulp aan te nemen. Je erkent je probleem, maar met een professional erbij zul je eerder slagen denk ik.

Ik denk er nog over na om ook een dagboek bij te houden, maar ik ken mezelf en weet dat ik daar na een paar dagen gewoon mee stop omdat ik het vergeet te doen.



Succes meiden!

Waar ik veel aan heb gehad (tip van de dietiste) is deze site: www.boognet.nl/links (vleeswijzer)

Hierin staat welke vleessoorten vet zijn en welke minder. Hierin zie je ook dat niet al het varkensvlees ongezond is.



Mijn dietiste is trouwens niet extreem dun, en geeft me absoluut niet het idee dat ze me uitlacht. Dus ik denk dat dat per dietist verschilt, het heeft natuurlijk ook wel met je eigen gevoel te maken.

Ik vond de eerste stap naar de dietist ook moeilijk, omdat ik moest toegeven voor mezelf dat ik het niet alleen kon. Maar eenmaal daar was het geen probleem. De dietist vond het de normaalste zaak van de wereld!

Hee Tulpjes, hoe gaat het nu? Heb je al bedacht wat je gaat doen? Of schrijf je al mee met een (ander) afvaltopic?

Hey Tulpje, kijk eens op www.diplan.nl

Heeft mij heel erg geholpen met het zoeken van normale porties. Soort sonjaB maar dan veel meer en ze kijken ook naar je lichaamsactiviteit. Er is een hollandse eetwijzer een een mediterraanse ( die errug lekker is)

Misschien is het wat voor je succes!

-x-

Even een tikkeltje off topic hoor, maar een dietiste die zelf te dik zou zijn zou ik ook weinig vertrouwen in hebben eigenlijk...

Hoi

Mag ik ook meedoen? Als het lukt tenminste...

Ik ben 36 jaar, 1.68 lang en weeg ongeveer 87 kilo. Heb twee lieve dochters, eentje van 2 jaar en eentje van 5 maanden en na die laatste zwangerschap is er dus een boel blijven hangen. Ik heb ook kledingmaat 44/46 ongeveer. Ik vind echt dat er een paar kilo afmoeten, wil het liefst onder de 80. Maar het lukt gewoon niet om te beginnen...dan weer feestdagen, verjaardagen en andere smoesjes. Ik snoep en eet gewoon erg veel nu. En ben te moe om te sporten ofzo (jongste meisje slaapt nog niet door). Iemand tips hoe ik mezelf zover krijg om echt iets aan mijn gewicht te doen?

Mag ik ook meedoen? Ik ben 26, 174 en 100 kilo rond.

Ik ben sinds vorige week mijn calorien aan het tellen EN je kan me sindsdien ook in de sportschool vinden. Ook ik hou een eetdagboek bij om inzicht te krijgen, ik hou het op 1600 calorieen per dag. En in de sportschool doe ik eerst krachttraining en daarna cardio ongeveer 20 (maar dat wil ik wel uitbouwen).

Ik vind het een hele strijd... Ik herken dat gevoel ook van mezelf niet dik vinden totdat ik een foto zie... Van die vetrol.... mijn armen.. Dus ik ben er klaar mee en ik ga er voor! Weet je, het is niet eens zo dat ik vaak naar snoep graai - maar bij ons is het vaak laat eten (half 8 savonds), veel calorieen en daarna op de bank. Daar is dus nu verandering ingekomen want mijn vriend doet gelukkig met me mee... Maar ik sluit me heel graag bij jullie aan! Meidenpraat vind ik altijd net even leuker

En wat motivatie betreft; het is een soort oer gevoel. Je moet het echt willen om door te zetten. Zo ben ik ook met roken gestopt. 3 dagen moeilijk - daarna nooit meer naar getaald....

Ik hoop jullie gauw weer te lezen, succes!!

xx

Hoi allemaal,



6 jaar geleden woog ik 84 kilo bij een lengte van 1.60 meter. Ook maat 44/46 en veel te zwaar. In 8 maanden tijd ben ik afgevallen tot 66 kilo door gewoon gezond te eten.



Op mijn 16e heb ik ooit een paar keer een heel streng dieet gedaan (met van die poeders 500 kc per dag). Ik woog toen 57 kilo bij 1.60 meter. Niet echt te zwaar dus maar wel met een verknipt lichaamsbeeld. Daarna ben ik ontzettend aangekomen naar die 84 kilo. Dit ben ik dus geweest tot mijn 21e. Nu zit ik alweer jaren te schommelen tussen de 66 en 69 kilo. Ik wil eigenlijk nog steeds terug naar de 60 kilo omdat mijn bmi nog steeds iets te hoog is. Maar streng dieten zal ik dus nooit meer doen want dat was ooit mijn aanzet om veel te zwaar te worden. Wat ik moet doen is door gezond eten en veel sporten die laatste kilo's verliezen.



Maar waar het eigenlijk op neerkomt is dat ik net als velen van jullie eet op momenten dat ik gestresst, verdrietig, onrustig, onzekerheid etc. ben. Ik denk dan ook dat jullie (en ik) het bij de bron moeten aanpakken. We hebben een gedragspatroon ontwikkelt (snaaien bij dat soort momenten) die niet gezond is.

Dus naast gezond eten en sporten op die momenten van stress waakzaam zijn en niet gelijk naar die snoeppot grijpen. Wat makkelijker gezegd is dan gedaan. Ik studeer psychologie en ben daar dus erg mee bezig. Er zijn theorieën dat je zelfregulatie (de kracht om jezelf onder controle te houden) op dat soort momenten niet meer werkt. Als een glas dat vol is zeg maar. Wat helpt is om op dat soort momenten heel bewust te zijn van je zwaktes die je mag hebben! Probeer dan toch iets anders te doen. Wees op dat soort momenten lief voor jezelf, verwen jezelf op een andere manier. Iets wat je zelf leuk vind. Maar doe wel iets dat gezond is, dus niet overmatig alcohol compenseren, roken of zoiets dergelijks want dan heb je een nieuwe verslaving te pakken. Maar iets anders. Neem bijvoorbeeld een bad, lees een mooi boek, ga lekker een stukje wandelen in de natuur, etc.



Maar goed, het klinkt wel alsof ik het allemaal zo goed weet maar ik worstel er dus ook mee. Met deze "psychische"benadering ben ik sinds een paar maandjes bezig. Ik wordt me wel bewuster van alles. Verder hou ik ook een eetdagboek bij. Confronterend soms maar daarom ook wel goed.



Belangrijk is ook dat je jezelf niet alles ontzegd. Zoals met die hele strenge dieten. Dan is je glas eerder vol. Dus eerder eetbuien. Probeer dus genoeg boterhammen e.d. te eten en sport daarbij genoeg. Zal het glas minder snel vol zijn. Probeer ook stress te vermijden. Zoek manieren om jezelf te ontspannen.



Wat ik zelf een aanrader vindt is het boek "Weg met de weegschaal" van Meijke van Herwijnen. Ze heeft ook een nieuw boek geschreven over onrust, het onderwerp wat mij dus ook zo mateloos boeit. Ik heb hem nog niet, ben wel benieuwd.



Nou, hoop dat jullie ook iets aan mijn verhaal hebben...

Ik heb ook een aanrader, uit eigen ervaring. Ik baalde ongelofelijk van mijn zwangerschapskilo's, zeker 10.. die er maar niet afgingen, terwijl mijn kind inmiddels 2 was.

Ik heb een programma van vier maanden gevolgd (www.outfit4u.nl ) , bestaande uit enkele hele dagen (in het weekend) en een aantal avonden en tussendoor mailcontact met een coach, waarin je gaat kijken naar het hoe en waarom van jouw eetgedrag en wat daarin te veranderen is. Wat hierboven dus ook al aangegeven werd: een psychologische benadering, je gaat zelf in een kleine groep (dus volop steun van anderen) op zoek naar de bron, waar jouw knelpunt zit. Bij mij bijvoorbeeld: mijn ouders hamerden vroeger erg op mijn bord leegeten, en alle kliekjes at mijn vader dan alsnog op (want, zo zonde om weg te gooien..). Maar door dat nu nog steeds te doen, at ik veel meer dan eigenlijk nodig was en eigenlijk at ik ook meer dan ik lekker vond. Krom he?

Het heeft mij erg geholpen om anders naar mijn eetgedrag (en de historie ervan) te gaan kijken. Nog een voordeel van deze aanpak: er wordt van uitgegaan dat afvallen geen strijd hoeft te zijn. Het programma schrijft geen dieet voor en is niet moeilijk vol te houden. Je kunt het namelijk zelf heel moeilijk en zwaar maken, maar je kunt het ook licht maken. En vreemd genoeg: als ik van mijn eetgedrag een probleem maakte of vond dat ik teveel at, viel ik nauwelijks af. Maar als ik er luchtig mee om wist te gaan, ging het afvallen een stuk makkelijker. Ik ben in die vier maanden 10,5 kilo afgevallen (mijn medeafvallers varieerden tussen de - 8 en - 15 kilo, sommige gaan nu nog op eigen houtje verder omdat ze nog meer kwijt willen raken), en ik zit weer happy op mijn streefgewicht en dat zonder dieet, maar door een soort change of mind die ik met wat hulp zelf voor elkaar heb gekregen. Goed voor mijn zelfvertrouwen en voor mijn lichaam. Eigenlijk het enige dat ik jammer vond aan dit programma is het geld dat het kost.. het is echt duur (maar zoals het er nu uitziet, val ik niet meer in de valkuilen waar ik vroeger wel in viel qua eetgedrag en dat is me toch wel heel veel waard).