Lijf & Lijn
alle pijlers
Is dit echt te licht en ongezond?
zondag 27 november 2022 om 08:28
Hallo.
Ik ben een vrouw van rond de 30 jaar.
Ik ben 1.75 meter en mijn gewicht is 50 kilo.
Volgens de bmi meter heb ik een bmi van 16.3 en dit is veel te licht.
Ik vind mijzelf niet te licht ogen en een laag gewicht is voor mijn gevoel vooral als je ergens rond de 45 zit.
Dus volgens de bmi meter ben ik te dun, maar zo voel ik mij niet.
Ik ben een vrouw van rond de 30 jaar.
Ik ben 1.75 meter en mijn gewicht is 50 kilo.
Volgens de bmi meter heb ik een bmi van 16.3 en dit is veel te licht.
Ik vind mijzelf niet te licht ogen en een laag gewicht is voor mijn gevoel vooral als je ergens rond de 45 zit.
Dus volgens de bmi meter ben ik te dun, maar zo voel ik mij niet.
donderdag 8 december 2022 om 09:53
Ik krijg nog goede begeleiding en mocht het niet gaan kan ik weer terug in opname, maar ik wil er voor vechten het thuis te kunnen. Ik kom nog niet echt aan maar ben nu nog steeds sonde aan het opbouwen met de diëtist en kleine beetjes erbij eten (maar nu is het vooral nog sonde)Muselet schreef: ↑07-12-2022 08:32Trek alsjeblieft meteen aan de bel als je het thuis erg moeilijk krijgt, ik hoop dat je goede begeleiding hebt.
Je hebt dus een gezin, wat fijn dat kan een extra motivatie zijn om te knokken.
Kom je af en toe, als je dat wilt, nog even hier vertellen hoe het met je gaat?
en een
Thuis is dat wel echt lastig en vaak de neiging het eten en sonde weer te laten. Maar mijn man helpt mij ook, hij is veel thuis en tot nu toe lukt het elke dag de sonde aan de sluiten.
Maar pfoe het is echt loodzwaar en ben helemaal op en gebroken. Vechten valt mij zwaar, maar ik doe het wel.
Met de kinderen wordt veel geholpen door netwerk en opvang dus ik kan wel rustig aan doen.
donderdag 29 december 2022 om 19:10
Hoi! Lief dat je vraagt.
Het ging even heel moeizaam. Het lukte niet de sonde te nemen en ik viel weer meer af. Opname dreigde weer, maar dat wilde ik echt niet. Dat was wel even een eyeopener dat het niet zo door kon gaan. En het raakt mij vooral dat ik niet de kracht heb voor mijn gezin, jonge kinderen, te zorgen.
Dus de motivatie om te vechten is elke dag een wat meer terug gekomen, ik wil beter worden. Vooral voor mijn man en kinderen.
Ik ben beetje bij beetje meer gaan eten en heb de sondevoeding geaccepteerd. Dit met hulp van mijn man en ondersteuning van een diëtiste en de huisarts. En ook medicatie zodat de spanning wat minder hoog oploopt.
Gespecialiseerde hulp voor de anorexia en ook trauma die er achter ligt, sta ik voor inschreven. Maar de wachttijd is maanden. Tot die tijd wil ik zelf wel echt stappen zetten en weer meer mijzelf worden, om voor mijn gezin te kunnen zorgen en er voor ze te kunnen zijn.
Het is niet makkelijk, maar motivatie en het echt willen is de eerste stap.
Het ging even heel moeizaam. Het lukte niet de sonde te nemen en ik viel weer meer af. Opname dreigde weer, maar dat wilde ik echt niet. Dat was wel even een eyeopener dat het niet zo door kon gaan. En het raakt mij vooral dat ik niet de kracht heb voor mijn gezin, jonge kinderen, te zorgen.
Dus de motivatie om te vechten is elke dag een wat meer terug gekomen, ik wil beter worden. Vooral voor mijn man en kinderen.
Ik ben beetje bij beetje meer gaan eten en heb de sondevoeding geaccepteerd. Dit met hulp van mijn man en ondersteuning van een diëtiste en de huisarts. En ook medicatie zodat de spanning wat minder hoog oploopt.
Gespecialiseerde hulp voor de anorexia en ook trauma die er achter ligt, sta ik voor inschreven. Maar de wachttijd is maanden. Tot die tijd wil ik zelf wel echt stappen zetten en weer meer mijzelf worden, om voor mijn gezin te kunnen zorgen en er voor ze te kunnen zijn.
Het is niet makkelijk, maar motivatie en het echt willen is de eerste stap.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
