Lijf & Lijn
alle pijlers
Knieklachten - fysio
dinsdag 9 februari 2016 om 09:58
Goeiemorgen,
Ik ben ongeveer drie maanden geleden naar de fysiotherapeut gegaan met knieklachten.
Door de jaren heen (ik ben de 50 net voorbij) had ik perioden last van mijn knieën in die zin van dat ze stijf waren, en ik dan wat moeilijker de trap opliep, en de leuning nodig had om me aan op te trekken.
Aan de andere kant ben ik meerdere malen op bergwandelvakantie geweest, en liep ik ook hier in Nederland vrij regelmatig (1 of 2 keer per maand) een afstand van rond de 10 kilometer.
Dat zijn de tijden geweest waar ik me fit en actief voelde, ik kijk er met heimwee naar terug.
In die perioden was ik me er niet eens van bewust dat ik knieën heb die moeilijk kunnen doen.
Maar nu drie maanden geleden: een van mijn knieën was niet alleen stijf, maar deed ook pijn. Fysio zag geen gebreken, hoewel een beetje vocht aan één knie, dat was niet de pijnlijke knie overigens, en de behandeling zou erop gericht zijn om mijn beenspieren krachtiger te maken, om zodoende mijn knieschijf stabiliteit tegeven. Stabiliteit was het ook waar het mij verder ontbrak, ik kon moelijk in evenwicht blijven op 1 been, op een wiebelige ondergrond e.d.
Nu na drie maanden oefeningen doen tussen hangen en wurgen, en met groeiende tegenzin, want pijn, heb ik gezegd dat ik graag verder naar mijn knie wil laten kijken omdat er geen vooruitgang is.
Ik moet toegeven dat ik de oefeningen thuis niet steeds consequent heb gedaan, maar dat was omdat het ook niet prettig aanvoelde, het kostte me enorm veel energie, meer dan eens voelde ik me zo ongeveer gesloopt wanner ik mn lijstje had afgewerkt.
Bovendien heb ik er pijn in mn rug door bij gekregen, en doe ik er daarvoor nog zelf extra oefeningen bij.
Ik heb dit tijdens de laatste afspraak tegen de fysio gezegd. Ik had het gevoel dat ik daar zat als een ongehoorzaam kind. Ja, als ik de oefeningen niet doe, en ik heb ook steeds wisselende klachten, dan hier pijn, dan daar pijn, en hij kon ernstige zaken toch uitsluiten, de beweeglijkheid op zich was goed, er kan toch niet zoveel ernstigs aan de hand zijn, en hij zei, het is je goed recht om er verder naar te laten kijken, ik wil je niet tegenhouden, maar ik denk dat er niet meer uit een onderzoek komt dan wat ik hier heb gezien.
En hoe gaat het eigenlijk met je gewicht, was je niet aan het afvallen? Elke kilo teveel drukt ook op je gewrichten: Ik heb een paar kilo's meer, maar ik ben niet veel te zwaar. Ik wil ze er wel graag van af hebben, ze zijn er bij gekomen na mijn actieve wandeljaren.
Ik heb het van nature in me om gehoorzaam te zijn aan iedereen die meer verstand van zaken heeft dan ik. Daarom voel ik me aan de ene kant inderdaad net dat ongehoorzame kind. Aan de andere kant denk ik, ik heb alleen de eerste paar weken het idee gehad dat het beter ging, omdat ik wat soepeler de trap op en af kon, qua beengebruik zeg maar, maar de pijn aan mijn knie zelf is echt erger geworden. Eigenlijk heb ik de beslissing genomen om zo niet langer door te gaan, toen ik de bus miste omdat ik niet even een extra zetje kon geven om door te lopen.
Waarom ik post?
Om te vragen of er mensen zijn met vergelijkbare klachten, en of die er vanaf zijn gekomen, en zo ja, door wat te doen of te laten?
Zal ik toch weer beginnen met die oefeningen, moet ik gewoon eens doorzetten?
En omdat ik een beetje het gevoel heb dat de fysio het wel best vond, omdat ik goed verzekerd ben, maar dat hij dit zelf ook ter sprake had kunnen brengen, laat er eens nader naar kijken. Nu heb ik het idee dat hij not amused was dat ik zelf stop met deze therapie en eerst verder wil (laten) kijken.
Benieuwd naar jullie reacties,
Hallodaar...
Ik ben ongeveer drie maanden geleden naar de fysiotherapeut gegaan met knieklachten.
Door de jaren heen (ik ben de 50 net voorbij) had ik perioden last van mijn knieën in die zin van dat ze stijf waren, en ik dan wat moeilijker de trap opliep, en de leuning nodig had om me aan op te trekken.
Aan de andere kant ben ik meerdere malen op bergwandelvakantie geweest, en liep ik ook hier in Nederland vrij regelmatig (1 of 2 keer per maand) een afstand van rond de 10 kilometer.
Dat zijn de tijden geweest waar ik me fit en actief voelde, ik kijk er met heimwee naar terug.
In die perioden was ik me er niet eens van bewust dat ik knieën heb die moeilijk kunnen doen.
Maar nu drie maanden geleden: een van mijn knieën was niet alleen stijf, maar deed ook pijn. Fysio zag geen gebreken, hoewel een beetje vocht aan één knie, dat was niet de pijnlijke knie overigens, en de behandeling zou erop gericht zijn om mijn beenspieren krachtiger te maken, om zodoende mijn knieschijf stabiliteit tegeven. Stabiliteit was het ook waar het mij verder ontbrak, ik kon moelijk in evenwicht blijven op 1 been, op een wiebelige ondergrond e.d.
Nu na drie maanden oefeningen doen tussen hangen en wurgen, en met groeiende tegenzin, want pijn, heb ik gezegd dat ik graag verder naar mijn knie wil laten kijken omdat er geen vooruitgang is.
Ik moet toegeven dat ik de oefeningen thuis niet steeds consequent heb gedaan, maar dat was omdat het ook niet prettig aanvoelde, het kostte me enorm veel energie, meer dan eens voelde ik me zo ongeveer gesloopt wanner ik mn lijstje had afgewerkt.
Bovendien heb ik er pijn in mn rug door bij gekregen, en doe ik er daarvoor nog zelf extra oefeningen bij.
Ik heb dit tijdens de laatste afspraak tegen de fysio gezegd. Ik had het gevoel dat ik daar zat als een ongehoorzaam kind. Ja, als ik de oefeningen niet doe, en ik heb ook steeds wisselende klachten, dan hier pijn, dan daar pijn, en hij kon ernstige zaken toch uitsluiten, de beweeglijkheid op zich was goed, er kan toch niet zoveel ernstigs aan de hand zijn, en hij zei, het is je goed recht om er verder naar te laten kijken, ik wil je niet tegenhouden, maar ik denk dat er niet meer uit een onderzoek komt dan wat ik hier heb gezien.
En hoe gaat het eigenlijk met je gewicht, was je niet aan het afvallen? Elke kilo teveel drukt ook op je gewrichten: Ik heb een paar kilo's meer, maar ik ben niet veel te zwaar. Ik wil ze er wel graag van af hebben, ze zijn er bij gekomen na mijn actieve wandeljaren.
Ik heb het van nature in me om gehoorzaam te zijn aan iedereen die meer verstand van zaken heeft dan ik. Daarom voel ik me aan de ene kant inderdaad net dat ongehoorzame kind. Aan de andere kant denk ik, ik heb alleen de eerste paar weken het idee gehad dat het beter ging, omdat ik wat soepeler de trap op en af kon, qua beengebruik zeg maar, maar de pijn aan mijn knie zelf is echt erger geworden. Eigenlijk heb ik de beslissing genomen om zo niet langer door te gaan, toen ik de bus miste omdat ik niet even een extra zetje kon geven om door te lopen.
Waarom ik post?
Om te vragen of er mensen zijn met vergelijkbare klachten, en of die er vanaf zijn gekomen, en zo ja, door wat te doen of te laten?
Zal ik toch weer beginnen met die oefeningen, moet ik gewoon eens doorzetten?
En omdat ik een beetje het gevoel heb dat de fysio het wel best vond, omdat ik goed verzekerd ben, maar dat hij dit zelf ook ter sprake had kunnen brengen, laat er eens nader naar kijken. Nu heb ik het idee dat hij not amused was dat ik zelf stop met deze therapie en eerst verder wil (laten) kijken.
Benieuwd naar jullie reacties,
Hallodaar...
dinsdag 9 februari 2016 om 10:03
Zo te horen heb je geen vertrouwen meer in de therapie, dus lijkt het me sowieso verstandig om daar even mee te stoppen. Ben je al terug naar de huisarts geweest? Die kan je eventueel een verwijzing voor de orthopeed geven en anders kijken wat hij/zij ervan vindt.
Hoe vaak per week kreeg je therapie?
Hoe vaak per week kreeg je therapie?
dinsdag 9 februari 2016 om 10:07
Je zou op twee paarden kunnen wedden (of drie, of vier ).
Wat weerhoud je ervan om, naast het blijven doen van de oefeningen, een second opinion aan te vragen bij een andere fysio, of, nog beter, bij een manueel therapeut of osteopaat?
Ikzelf heb in het verleden knieklachten gehad, die werden veroorzaakt door mijn nek en schouders. De fysio heeft erg haar best gedaan, met oefeningen, andere looptechniek, et cetera. Uiteindelijk ben ik bij een manueel therapeut beland. Na 4 behandelingen (met steeds een best lange periode er tussen, variërend van twee weken tot twee maanden) en wat oefeningen, ben ik nu al ruim een half jaar klachtenvrij.
Het wil natuurlijk niet zeggen dat het bij jou ook zo zou gaan. Het is alleen zonde, lijkt mij, om te blijven bij iets waar je zelf niet meer in gelooft. De fysio heeft vast goede bedoelingen, maar je bent daar klant en als je iets anders wilt, ben je vrij om iets anders te kiezen. Je bent niemand iets verplicht!
Succes!
Wat weerhoud je ervan om, naast het blijven doen van de oefeningen, een second opinion aan te vragen bij een andere fysio, of, nog beter, bij een manueel therapeut of osteopaat?
Ikzelf heb in het verleden knieklachten gehad, die werden veroorzaakt door mijn nek en schouders. De fysio heeft erg haar best gedaan, met oefeningen, andere looptechniek, et cetera. Uiteindelijk ben ik bij een manueel therapeut beland. Na 4 behandelingen (met steeds een best lange periode er tussen, variërend van twee weken tot twee maanden) en wat oefeningen, ben ik nu al ruim een half jaar klachtenvrij.
Het wil natuurlijk niet zeggen dat het bij jou ook zo zou gaan. Het is alleen zonde, lijkt mij, om te blijven bij iets waar je zelf niet meer in gelooft. De fysio heeft vast goede bedoelingen, maar je bent daar klant en als je iets anders wilt, ben je vrij om iets anders te kiezen. Je bent niemand iets verplicht!
Succes!
dinsdag 9 februari 2016 om 10:07
Zeker terug naar de huisarts en vervolg onderzoek in laten stellen.
Mijn man heeft ook maanden bij de fysio gelopen terwijl klachten erger werden. Uiteindelijk, ook met protest van fysio want het had toch geen zin, toch terug naar de huisarts.
Toen bleek dat hij voor een symptoom behandeld werd waar een ernstige ziekte aan de grondslag lag. Hij moest geen fysio maar chemo.
Nou is dat natuurlijk uitzonderlijk en dat is vast niet aan de hand maar mijn vertrouwen in fysio is wel iets minder groot inmiddels en als je klachten aanhouden of erger worden zeker verder naar laten kijken.
Mijn man heeft ook maanden bij de fysio gelopen terwijl klachten erger werden. Uiteindelijk, ook met protest van fysio want het had toch geen zin, toch terug naar de huisarts.
Toen bleek dat hij voor een symptoom behandeld werd waar een ernstige ziekte aan de grondslag lag. Hij moest geen fysio maar chemo.
Nou is dat natuurlijk uitzonderlijk en dat is vast niet aan de hand maar mijn vertrouwen in fysio is wel iets minder groot inmiddels en als je klachten aanhouden of erger worden zeker verder naar laten kijken.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 9 februari 2016 om 10:23
quote:IBIopviva schreef op 09 februari 2016 @ 10:07:
Zeker terug naar de huisarts en vervolg onderzoek in laten stellen.
Mijn man heeft ook maanden bij de fysio gelopen terwijl klachten erger werden. Uiteindelijk, ook met protest van fysio want het had toch geen zin, toch terug naar de huisarts.
Toen bleek dat hij voor een symptoom behandeld werd waar een ernstige ziekte aan de grondslag lag. Hij moest geen fysio maar chemo.
Nou is dat natuurlijk uitzonderlijk en dat is vast niet aan de hand maar mijn vertrouwen in fysio is wel iets minder groot inmiddels en als je klachten aanhouden of erger worden zeker verder naar laten kijken.
Zo uitzonderlijk is dat niet. Ken meer van die verhalen waaronder mijn vader.
Mijn fysio was ook niet blij. Ik liep er bij 2. Sportfysio voor de diagnose, onderzoek en een plan. En een gewone voor de uitvoering ervan. Iets met afstanden enz.
Maar de sportfysio liet mij veel verder gaan. Daar mocht ik mijn sporten en uitjes weer van oppakken(zwemmen, schaatsen, etc.)
De fysio waar ik kwam voor de dagelijkse training hield mij juist klein. Nee dat moet je allemaal nog niet doen. Schaatsen in die winter? 2 winters later pas, op zn minst!
Blij dat ik daar uiteindelijk weg was. Zodra de arts zei dat ik mocht stoppen heb ik die fysio er direct uitgeknikkerd.
Via de sportfysio wist ik toch wel dat ik weer terug hersteld was
Moraal: volg je gevoel er in. Trek jiuw plan want je voelt zelf hoe of het met je gaat. Terug naar de huisarts en de fysio even parkeren.
Zeker terug naar de huisarts en vervolg onderzoek in laten stellen.
Mijn man heeft ook maanden bij de fysio gelopen terwijl klachten erger werden. Uiteindelijk, ook met protest van fysio want het had toch geen zin, toch terug naar de huisarts.
Toen bleek dat hij voor een symptoom behandeld werd waar een ernstige ziekte aan de grondslag lag. Hij moest geen fysio maar chemo.
Nou is dat natuurlijk uitzonderlijk en dat is vast niet aan de hand maar mijn vertrouwen in fysio is wel iets minder groot inmiddels en als je klachten aanhouden of erger worden zeker verder naar laten kijken.
Zo uitzonderlijk is dat niet. Ken meer van die verhalen waaronder mijn vader.
Mijn fysio was ook niet blij. Ik liep er bij 2. Sportfysio voor de diagnose, onderzoek en een plan. En een gewone voor de uitvoering ervan. Iets met afstanden enz.
Maar de sportfysio liet mij veel verder gaan. Daar mocht ik mijn sporten en uitjes weer van oppakken(zwemmen, schaatsen, etc.)
De fysio waar ik kwam voor de dagelijkse training hield mij juist klein. Nee dat moet je allemaal nog niet doen. Schaatsen in die winter? 2 winters later pas, op zn minst!
Blij dat ik daar uiteindelijk weg was. Zodra de arts zei dat ik mocht stoppen heb ik die fysio er direct uitgeknikkerd.
Via de sportfysio wist ik toch wel dat ik weer terug hersteld was
Moraal: volg je gevoel er in. Trek jiuw plan want je voelt zelf hoe of het met je gaat. Terug naar de huisarts en de fysio even parkeren.
dinsdag 9 februari 2016 om 10:30
Niet elke arts of fysio therapeut heeft de lessen ketentheorie onthouden. Daarom kijken ze ook alleen naar je knie, maar niet naar de delen die ervoor kunnen zorgen dat je knie last gaat geven.
Mijn knieklachten kwamen doordat een van mijn adductor spieren in de stress was gegaan. Hierdoor werden er zenuwbanen afgeklemd met als gevolg dat ik steeds meer last kreeg van mijn knie wanneer ik deze belastte. De behandeling zelf is best pijnlijk gezien de manier waarop die spiergroep gemasseerd wordt, maar het resultaat is er wel naar.
Ik zou je een consult bij Easyshape in IJsselstijn aanraden.
Mijn knieklachten kwamen doordat een van mijn adductor spieren in de stress was gegaan. Hierdoor werden er zenuwbanen afgeklemd met als gevolg dat ik steeds meer last kreeg van mijn knie wanneer ik deze belastte. De behandeling zelf is best pijnlijk gezien de manier waarop die spiergroep gemasseerd wordt, maar het resultaat is er wel naar.
Ik zou je een consult bij Easyshape in IJsselstijn aanraden.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
dinsdag 9 februari 2016 om 13:44
Fysiotherapeuten doen tegenwoordig alles om je als client te behouden. Ze krijgen al niet veel clienten meer omdat het niet meer in de basis verzekering zit. Ik ben zelf ook aan het lijntje gehouden, moest ook maar steeds blijven komen terwijl ik ondertussen een versleten onderrug bleek te hebben en ook nog eens hernia. Veel geld armer ben ik weer terug naar de huisarts gegaan en werd eindelijk doorverwezen. Bleek dus helemaal fout te zitten in mijn rug.
Luister naar je gevoel en ga terug naar de huisarts.
Luister naar je gevoel en ga terug naar de huisarts.
dinsdag 9 februari 2016 om 14:01
quote:emmetje2 schreef op 09 februari 2016 @ 13:44:
Fysiotherapeuten doen tegenwoordig alles om je als client te behouden. Wat een lulkoek om een hele beroepsgroep zo weg te zetten. Therapeuten die je aan het lijntje houden ten faveure van hun eigen portemonnee zijn er altijd al geweest maar gelukkig zijn er ook nu nog hele goede bij die je wél doorverwijzen als ze dat nodig vinden. Ik ben het met je eens dat TO terug naar de huisarts of doorverwezen naar een orthopeed dient te worden. Maar om nou te stellen dat alle fysiotherapeuten tegen beter weten in maar doorbehandelen is niet correct.
Fysiotherapeuten doen tegenwoordig alles om je als client te behouden. Wat een lulkoek om een hele beroepsgroep zo weg te zetten. Therapeuten die je aan het lijntje houden ten faveure van hun eigen portemonnee zijn er altijd al geweest maar gelukkig zijn er ook nu nog hele goede bij die je wél doorverwijzen als ze dat nodig vinden. Ik ben het met je eens dat TO terug naar de huisarts of doorverwezen naar een orthopeed dient te worden. Maar om nou te stellen dat alle fysiotherapeuten tegen beter weten in maar doorbehandelen is niet correct.
dinsdag 9 februari 2016 om 14:21
Natuurlijk moet je bij twijfel verderop kijken. Maar andere kant want verwacht je eigenlijk van je fysiotherapeut? Dat die jouw problemen oplost zonder dat je daar zelf keihard voor moet werken door dus wel serieus de oefeningen te doen (en waarschijnlijk ter onderhoud te moeten blijven doen de rest van je leven) en zonder dat je serieus je eventuele overgewicht aan moet pakken?
Meestal werkt het zo niet. Ik herken de knie problemen niet maar heb wel een zwakke plek in mijn rug en bepaald spieren moet ik blijvend aan werken zodat ze sterk genoeg blijven dat mijn bekken niet scheef trekt. En ja dat is een kwestie van dagelijks oefeningen doen waar ik echt zelden toch nooit zin in heb. Maar ik doe het voor wat ik er voor terug krijg, een lijf waarmee ik lekker kan sporten.
Meestal werkt het zo niet. Ik herken de knie problemen niet maar heb wel een zwakke plek in mijn rug en bepaald spieren moet ik blijvend aan werken zodat ze sterk genoeg blijven dat mijn bekken niet scheef trekt. En ja dat is een kwestie van dagelijks oefeningen doen waar ik echt zelden toch nooit zin in heb. Maar ik doe het voor wat ik er voor terug krijg, een lijf waarmee ik lekker kan sporten.
woensdag 10 februari 2016 om 00:05
Raar dat ze niet weten of het articulaire problemen zijn en welk weefsel op welke plaats aangedaan is en waar precies. Ik heb het idee dat ze vaak maar wat doen omdat er nog enorme hiaten in de medische wetenschap zijn.
Natuurlijk kunnen ze artrose constateren, gescheurde banden of een patella die uit z'n baan schiet maar voor veel aandoeningen zijn er nog onvoldoende mogelijkheden tot diagnose, omdat ze nog geen goed totaalplaatje hebben van het functioneren van het menselijk lichaam.
Natuurlijk kunnen ze artrose constateren, gescheurde banden of een patella die uit z'n baan schiet maar voor veel aandoeningen zijn er nog onvoldoende mogelijkheden tot diagnose, omdat ze nog geen goed totaalplaatje hebben van het functioneren van het menselijk lichaam.
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 10 februari 2016 om 00:24
je kan natuurlijk wel je knie eens verder laten onderzoeken, misschien is dat niet slecht, dan ben je zeker van wat er aan de hand is.
maar wat die oefeningen betreft, kan ik meespreken.
8 jaar geleden kreeg ik ernstige knieklachten.
structureel was er niets aan de hand, behalve wat slijtage, maar niet bijzonder veel in verhouding tot mijn leeftijd.
maar ik had pijn; gevolg: ik belastte mijn knie steeds minder, waardoor ook mijn spierkracht afnam, en mijn knie steeds minder ondersteuning kreeg.
pas na het zoveelste doktersbezoek was er een dokter die dat zag, en me naar een gespecialiseerde fysio stuurde.
die man kende niet alleen zijn vak, maar ook de psychologie die bij de patient speelt.
hij moest me gemotiveerd houden om 3 keer per week mijn oefeningen (correct!) te doen.
pas na ZES MAAND voelde ik beterschap, kan je je inbeelden hoeveel overtuiging die man aan de dag heeft moeten leggen
maar ik DEED het, mijn oefeningen hadden prioriteit boven alles.
na een jaar kon ik weer dagtochten wandelen, 60 km fietsen, ...
nu een tweetal jaar geleden: weer knieklachten, verergerd doordat ik wegens een rugprobleem ook weer inactief was geweest.
lang gezocht naar de juiste fysio, en wéér het belang van veel uitleg, motivatie (ja, door de pijn heen oefenen) en discipline van mijn kant.
na een half jaar beterschap, en nu een jaar verder kan ik weer meewandelen met mijn wandelgroepje.
ik voel wel dat ik niet het niveau van de vorige keer heb bereikt, maar ik kan genoeg doen om weer plezier te hebben in bewegen.
dus ja, het kan werken, maar vergis je niet: het zal NIET lukken als je af en toe je oefeningen halfslachtig doet.
meermaals per week (3 keer of meer), op de correcte manier en geconcentreerd uitvoeren, en ja, dat is niet fijn en dat is supervermoeiend, soms pijnlijk en saai.
maar anders doe je ze beter niet, want het zet dan geen zoden aan de dijk.
maar wat die oefeningen betreft, kan ik meespreken.
8 jaar geleden kreeg ik ernstige knieklachten.
structureel was er niets aan de hand, behalve wat slijtage, maar niet bijzonder veel in verhouding tot mijn leeftijd.
maar ik had pijn; gevolg: ik belastte mijn knie steeds minder, waardoor ook mijn spierkracht afnam, en mijn knie steeds minder ondersteuning kreeg.
pas na het zoveelste doktersbezoek was er een dokter die dat zag, en me naar een gespecialiseerde fysio stuurde.
die man kende niet alleen zijn vak, maar ook de psychologie die bij de patient speelt.
hij moest me gemotiveerd houden om 3 keer per week mijn oefeningen (correct!) te doen.
pas na ZES MAAND voelde ik beterschap, kan je je inbeelden hoeveel overtuiging die man aan de dag heeft moeten leggen
maar ik DEED het, mijn oefeningen hadden prioriteit boven alles.
na een jaar kon ik weer dagtochten wandelen, 60 km fietsen, ...
nu een tweetal jaar geleden: weer knieklachten, verergerd doordat ik wegens een rugprobleem ook weer inactief was geweest.
lang gezocht naar de juiste fysio, en wéér het belang van veel uitleg, motivatie (ja, door de pijn heen oefenen) en discipline van mijn kant.
na een half jaar beterschap, en nu een jaar verder kan ik weer meewandelen met mijn wandelgroepje.
ik voel wel dat ik niet het niveau van de vorige keer heb bereikt, maar ik kan genoeg doen om weer plezier te hebben in bewegen.
dus ja, het kan werken, maar vergis je niet: het zal NIET lukken als je af en toe je oefeningen halfslachtig doet.
meermaals per week (3 keer of meer), op de correcte manier en geconcentreerd uitvoeren, en ja, dat is niet fijn en dat is supervermoeiend, soms pijnlijk en saai.
maar anders doe je ze beter niet, want het zet dan geen zoden aan de dijk.
woensdag 10 februari 2016 om 06:19
quote:aliva schreef op 10 februari 2016 @ 00:24:
je kan natuurlijk wel je knie eens verder laten onderzoeken, misschien is dat niet slecht, dan ben je zeker van wat er aan de hand is.
maar wat die oefeningen betreft, kan ik meespreken.
8 jaar geleden kreeg ik ernstige knieklachten.
structureel was er niets aan de hand, behalve wat slijtage, maar niet bijzonder veel in verhouding tot mijn leeftijd.
maar ik had pijn; gevolg: ik belastte mijn knie steeds minder, waardoor ook mijn spierkracht afnam, en mijn knie steeds minder ondersteuning kreeg.
pas na het zoveelste doktersbezoek was er een dokter die dat zag, en me naar een gespecialiseerde fysio stuurde.
die man kende niet alleen zijn vak, maar ook de psychologie die bij de patient speelt.
hij moest me gemotiveerd houden om 3 keer per week mijn oefeningen (correct!) te doen.
pas na ZES MAAND voelde ik beterschap, kan je je inbeelden hoeveel overtuiging die man aan de dag heeft moeten leggen
maar ik DEED het, mijn oefeningen hadden prioriteit boven alles.
na een jaar kon ik weer dagtochten wandelen, 60 km fietsen, ...
nu een tweetal jaar geleden: weer knieklachten, verergerd doordat ik wegens een rugprobleem ook weer inactief was geweest.
lang gezocht naar de juiste fysio, en wéér het belang van veel uitleg, motivatie (ja, door de pijn heen oefenen) en discipline van mijn kant.
.
Hoe goed je het ook bedoelt allemaal, je herstel zal na een half jaar niet echt meer iets met je oefeningen en je enorme discipline meer te maken hebben maar meer met het feit dat je lijf een enorm zelfherstellend vermogen heeft en verreweg de meeste kwalen met een half jaar verdwenen zullen zijn. De meeste mensen hebben echter niet zoveel geduld. En "door de pijn heen oefenen" is helemaal een dom advies. Die pijn is er niet voor niets. "Op geleide van de pijn" of "op de grens" is iets heel anders dan maar gewoon geen acht slaan op wat je lijf zegt. Als een oefenprogramma helpt - en dat is gewoon niet altijd zo, eerst moet er een fatsoenlijke diagnose zijn en die heb ik nog niet gezien voor TO- dan heeft dat absoluut geen half jaar nodig.
TO, echt, ga naar de huisarts en evt naar de orthopeed voor een diagnose. En laat je door de orthopeed doorverwijzen naar een kundig fysiotherapeut.
je kan natuurlijk wel je knie eens verder laten onderzoeken, misschien is dat niet slecht, dan ben je zeker van wat er aan de hand is.
maar wat die oefeningen betreft, kan ik meespreken.
8 jaar geleden kreeg ik ernstige knieklachten.
structureel was er niets aan de hand, behalve wat slijtage, maar niet bijzonder veel in verhouding tot mijn leeftijd.
maar ik had pijn; gevolg: ik belastte mijn knie steeds minder, waardoor ook mijn spierkracht afnam, en mijn knie steeds minder ondersteuning kreeg.
pas na het zoveelste doktersbezoek was er een dokter die dat zag, en me naar een gespecialiseerde fysio stuurde.
die man kende niet alleen zijn vak, maar ook de psychologie die bij de patient speelt.
hij moest me gemotiveerd houden om 3 keer per week mijn oefeningen (correct!) te doen.
pas na ZES MAAND voelde ik beterschap, kan je je inbeelden hoeveel overtuiging die man aan de dag heeft moeten leggen
maar ik DEED het, mijn oefeningen hadden prioriteit boven alles.
na een jaar kon ik weer dagtochten wandelen, 60 km fietsen, ...
nu een tweetal jaar geleden: weer knieklachten, verergerd doordat ik wegens een rugprobleem ook weer inactief was geweest.
lang gezocht naar de juiste fysio, en wéér het belang van veel uitleg, motivatie (ja, door de pijn heen oefenen) en discipline van mijn kant.
.
Hoe goed je het ook bedoelt allemaal, je herstel zal na een half jaar niet echt meer iets met je oefeningen en je enorme discipline meer te maken hebben maar meer met het feit dat je lijf een enorm zelfherstellend vermogen heeft en verreweg de meeste kwalen met een half jaar verdwenen zullen zijn. De meeste mensen hebben echter niet zoveel geduld. En "door de pijn heen oefenen" is helemaal een dom advies. Die pijn is er niet voor niets. "Op geleide van de pijn" of "op de grens" is iets heel anders dan maar gewoon geen acht slaan op wat je lijf zegt. Als een oefenprogramma helpt - en dat is gewoon niet altijd zo, eerst moet er een fatsoenlijke diagnose zijn en die heb ik nog niet gezien voor TO- dan heeft dat absoluut geen half jaar nodig.
TO, echt, ga naar de huisarts en evt naar de orthopeed voor een diagnose. En laat je door de orthopeed doorverwijzen naar een kundig fysiotherapeut.
woensdag 10 februari 2016 om 07:37
quote:rastan schreef op 10 februari 2016 @ 06:19:
[...]
Hoe goed je het ook bedoelt allemaal, je herstel zal na een half jaar niet echt meer iets met je oefeningen en je enorme discipline meer te maken hebben maar meer met het feit dat je lijf een enorm zelfherstellend vermogen heeft en verreweg de meeste kwalen met een half jaar verdwenen zullen zijn.
heb je enig idee hoe lang het duurt om als vrouw aan spieropbouw te doen?
trouwens, je zàg gewoon het verschil in volume aan mijn bovenbenen.
mijn kracht werd ook twee keer tussentijds gemeten, en de toename in kracht is dus objectief vastgesteld.
quote:rastan schreef op 10 februari 2016 @ 06:19:
[...]
En "door de pijn heen oefenen" is helemaal een dom advies. Die pijn is er niet voor niets. "Op geleide van de pijn" of "op de grens" is iets heel anders dan maar gewoon geen acht slaan op wat je lijf zegt.
het is nu eenmaal onmogelijk om je beenspieren te trainen zonder je knie te belasten.
(rug en heupspieren werden ook getraind; dat gaf natuurlijk geen last)
dus enig ongemak was onvermijdbaar.
voorheen stopte ik met mijn oefeningen als ik pijn ondervond; deze fysio kon me motiveren om toch de oefeningen te blijven doen en niet stil te vallen en te wachten tot alle hinder weggetrokken was.
quote:rastan schreef op 10 februari 2016 @ 06:19:
[...]
Als een oefenprogramma helpt - en dat is gewoon niet altijd zo, eerst moet er een fatsoenlijke diagnose zijn
daar volg ik je wel.
bij mij was vastgesteld dat er structureel niets fout was met mijn knieën, en dan konden die oefeningen ook geen kwaad.
maar wat ik vooral wil aangeven: als je zo'n oefenprogramma doet, dan moet je héél veel geduld én discipline hebben.
anders kan je je geld en de moeite besparen, want dan helpt het niet.
en bij voorkeur een fysio die geen standaard programma uit zijn lade haalt, maar heel goed communiceert met de patiente en zijn behandeling daarop afstelt.
[...]
Hoe goed je het ook bedoelt allemaal, je herstel zal na een half jaar niet echt meer iets met je oefeningen en je enorme discipline meer te maken hebben maar meer met het feit dat je lijf een enorm zelfherstellend vermogen heeft en verreweg de meeste kwalen met een half jaar verdwenen zullen zijn.
heb je enig idee hoe lang het duurt om als vrouw aan spieropbouw te doen?
trouwens, je zàg gewoon het verschil in volume aan mijn bovenbenen.
mijn kracht werd ook twee keer tussentijds gemeten, en de toename in kracht is dus objectief vastgesteld.
quote:rastan schreef op 10 februari 2016 @ 06:19:
[...]
En "door de pijn heen oefenen" is helemaal een dom advies. Die pijn is er niet voor niets. "Op geleide van de pijn" of "op de grens" is iets heel anders dan maar gewoon geen acht slaan op wat je lijf zegt.
het is nu eenmaal onmogelijk om je beenspieren te trainen zonder je knie te belasten.
(rug en heupspieren werden ook getraind; dat gaf natuurlijk geen last)
dus enig ongemak was onvermijdbaar.
voorheen stopte ik met mijn oefeningen als ik pijn ondervond; deze fysio kon me motiveren om toch de oefeningen te blijven doen en niet stil te vallen en te wachten tot alle hinder weggetrokken was.
quote:rastan schreef op 10 februari 2016 @ 06:19:
[...]
Als een oefenprogramma helpt - en dat is gewoon niet altijd zo, eerst moet er een fatsoenlijke diagnose zijn
daar volg ik je wel.
bij mij was vastgesteld dat er structureel niets fout was met mijn knieën, en dan konden die oefeningen ook geen kwaad.
maar wat ik vooral wil aangeven: als je zo'n oefenprogramma doet, dan moet je héél veel geduld én discipline hebben.
anders kan je je geld en de moeite besparen, want dan helpt het niet.
en bij voorkeur een fysio die geen standaard programma uit zijn lade haalt, maar heel goed communiceert met de patiente en zijn behandeling daarop afstelt.
woensdag 10 februari 2016 om 07:38
quote:poezewoefje schreef op 10 februari 2016 @ 07:04:
Ik snap niet dat je naar een fysiotherapeut kunt gaan zonder echt te weten wat je hebt.
Hier in België doet men eerst testen en onderzoeken voor je wordt doorverwezen voor fysio. Je kan evengoed met een gescheurde meniscus zitten.
Je moet ergens beginnen. Bij sommige problemen zal je gelijk doorgestuurd worden naar de orthopeed, maar heel veel problemen zijn met fysiotherapie aan te pakken. En de gemiddelde fysiotherapeut zal heel wat beter "dan een huisarts na gedegen onderzoek in kunnen schatten of het problemen zijn die hij (in samenwerking met!) de patiënt kan aanpakken of dat je toch beter eerst langs de orthopeed kunt gaan.
Nadeel van een orthopeed is dat je er soms pas na maanden terecht kunt terwijl een fysiotherapeut vaak nog de volgende dag beschikbaar is. zou een beetje zonde zijn dat je dus voor een behandeling die een fysiotherapeut op het lijf geschreven staat eerst door de volledige molen in het ziekenhuis gaat waar je dan eerst nog eens vier maanden op moet wachten voor je er überhaupt terecht kunt en pas maanden later enig resultaat van het onderzoek terugziet. Ontzettend veel medische kosten hebt gemaakt en dan naar een half jaar te horen krijgt zo snel mogelijk fysiotherapie wil je chronische klachten voorkomen.
Ik snap niet dat je naar een fysiotherapeut kunt gaan zonder echt te weten wat je hebt.
Hier in België doet men eerst testen en onderzoeken voor je wordt doorverwezen voor fysio. Je kan evengoed met een gescheurde meniscus zitten.
Je moet ergens beginnen. Bij sommige problemen zal je gelijk doorgestuurd worden naar de orthopeed, maar heel veel problemen zijn met fysiotherapie aan te pakken. En de gemiddelde fysiotherapeut zal heel wat beter "dan een huisarts na gedegen onderzoek in kunnen schatten of het problemen zijn die hij (in samenwerking met!) de patiënt kan aanpakken of dat je toch beter eerst langs de orthopeed kunt gaan.
Nadeel van een orthopeed is dat je er soms pas na maanden terecht kunt terwijl een fysiotherapeut vaak nog de volgende dag beschikbaar is. zou een beetje zonde zijn dat je dus voor een behandeling die een fysiotherapeut op het lijf geschreven staat eerst door de volledige molen in het ziekenhuis gaat waar je dan eerst nog eens vier maanden op moet wachten voor je er überhaupt terecht kunt en pas maanden later enig resultaat van het onderzoek terugziet. Ontzettend veel medische kosten hebt gemaakt en dan naar een half jaar te horen krijgt zo snel mogelijk fysiotherapie wil je chronische klachten voorkomen.
woensdag 10 februari 2016 om 20:27
Heel goed dat je gehoorzaam bent, luistert naar de adviezen van mensen die daarvoor geleerd hebben etc...
Maar: dit gaat om jouw lijf, om jouw gezondheid, jouw leven.... Voelt het niet goed? Ga dan alsjeblieft op verder onderzoek uit. Je huisarts kan je prima doorverwijzen... Je moet nog heel wat jaren verder met je knie, waarom zou je daarvoor niet voor jezelf mogen opkomen? Jij twijfelt, en daar kunnen andere mensen wat aan doen: door naar je klachten te luisteren en deze te onderzoeken. Doordat jij het vertrouwen in je fysio kwijt bent, kan hij/zij dat niet doen.
Succes met het vervolg! op een voorspoedig herstel!
Maar: dit gaat om jouw lijf, om jouw gezondheid, jouw leven.... Voelt het niet goed? Ga dan alsjeblieft op verder onderzoek uit. Je huisarts kan je prima doorverwijzen... Je moet nog heel wat jaren verder met je knie, waarom zou je daarvoor niet voor jezelf mogen opkomen? Jij twijfelt, en daar kunnen andere mensen wat aan doen: door naar je klachten te luisteren en deze te onderzoeken. Doordat jij het vertrouwen in je fysio kwijt bent, kan hij/zij dat niet doen.
Succes met het vervolg! op een voorspoedig herstel!
Be happy... It drives people crazy 
