Lijf & Lijn
alle pijlers
obsessief met e(e)t(en)tijden
woensdag 29 december 2010 om 22:13
hallo,
op de middelbare school heb ik een paar jaar lang heel ongezong gegeten. Ik at niet meer als een broodje kroket met majo en wat m&m's/marsen/snickers/etc, MIjn kcal kwamen niet boven de 1000 uit. En god wat was ik blij ik mijn figuur. Ik ben altijd vrij fors geweest. Dat werd me vanaf de begin van de basisschool ook al ingestampt door mijn klasgenootjes. zo erg dat ik in grap 7/8 al aan zelfmoord dat. Die gedachten ijn gelukkig voorbij.
Toen ik daarna een mbo opleiding ging volgend ben ik langzaamaan weer normaal gaan eten. Er werd ook van je verwacht dat je op het kinderdagverblijf gewoon mee-at. ln die schooljaren en het 1,5 jar dat ik daarna werkte in de kinderopvamg kwam ik langzaamaan weer 10 kilo aan. Toen ik stopte emt roken nog eens 10 en toen ik 3 weken thuiszat na een blindedarmoperatie nog eens 10.
op advies van mijn zus ben ik in de sportschool een dieet gaan volgen: het diplan. Dat is een voorgschreven dieet wat helemaal op jou persoonlijk wordt afgestemd. Hoeveel en zwara dat je werkt, hoeveel dat je sport, weegt etc. met dat dieet moest ik zo''n 1800 kcal eten. ook moesten de maaltijden om de 2,5 max 3 uur genuttigd worden. en daar is het begonnen. Ik ben om uit komen met de tijd dat ik lunchte gaan uitrekenen hoe vroeg ik dan mijn bed uit moest om te eten.
Dit dieet werkte voor mij niet geweldig, ik snakte tussendoor gigantisch naar eten, en toen de trainer mij op 1500 kcal zette (want dan ga je vats eindelijk een afvallen) ging ik van mijn stokje. als ik niks doe heb ik al 1650kcal nodig om mijn lichaam draaiende te houden. Daar een te weinig aan energie viel ik niet af, sterker nog ik kwam aan.
in de sportschool zit ook een afslankstudio( warmtecabines en persoonlijk voedingadvies) Toen zij hoorde wat mijn trainer had gedaan werd ze woest. Ik heb met mijn werk en de uren die ik sport zo;n 2300kcal nodig als ik niet wil afvallen. Ik ben gestopt met het diplan en naar de afslankstudio overgestapt. Zij weet een beetje hoe ik in elkaar zit en wil dat ik van mijn obsessie van eten af kom. Ik ben al bij haar sinds september. Zij dacht dat ik goed vooruit ging. Ik moest van haar om ongeveer 1,5 uur eten. En datt werkt. Maar ik biechte haar vanavond wel wat op. Ik reken nog steeds uit hoelaat ik uit mijn bed moet komen om bijv mijn luinch of avonceten op een bepaalde tijd te eten. of te wel ik ben te obsessief bezig.
Nu gaan wij beide nadenken hoe zij mij zou kunnen om daar vanaf te komen. Maar ik heb geen idee. Iemand misschieen een idee hoe ze mij zou kunnen helpen?
op de middelbare school heb ik een paar jaar lang heel ongezong gegeten. Ik at niet meer als een broodje kroket met majo en wat m&m's/marsen/snickers/etc, MIjn kcal kwamen niet boven de 1000 uit. En god wat was ik blij ik mijn figuur. Ik ben altijd vrij fors geweest. Dat werd me vanaf de begin van de basisschool ook al ingestampt door mijn klasgenootjes. zo erg dat ik in grap 7/8 al aan zelfmoord dat. Die gedachten ijn gelukkig voorbij.
Toen ik daarna een mbo opleiding ging volgend ben ik langzaamaan weer normaal gaan eten. Er werd ook van je verwacht dat je op het kinderdagverblijf gewoon mee-at. ln die schooljaren en het 1,5 jar dat ik daarna werkte in de kinderopvamg kwam ik langzaamaan weer 10 kilo aan. Toen ik stopte emt roken nog eens 10 en toen ik 3 weken thuiszat na een blindedarmoperatie nog eens 10.
op advies van mijn zus ben ik in de sportschool een dieet gaan volgen: het diplan. Dat is een voorgschreven dieet wat helemaal op jou persoonlijk wordt afgestemd. Hoeveel en zwara dat je werkt, hoeveel dat je sport, weegt etc. met dat dieet moest ik zo''n 1800 kcal eten. ook moesten de maaltijden om de 2,5 max 3 uur genuttigd worden. en daar is het begonnen. Ik ben om uit komen met de tijd dat ik lunchte gaan uitrekenen hoe vroeg ik dan mijn bed uit moest om te eten.
Dit dieet werkte voor mij niet geweldig, ik snakte tussendoor gigantisch naar eten, en toen de trainer mij op 1500 kcal zette (want dan ga je vats eindelijk een afvallen) ging ik van mijn stokje. als ik niks doe heb ik al 1650kcal nodig om mijn lichaam draaiende te houden. Daar een te weinig aan energie viel ik niet af, sterker nog ik kwam aan.
in de sportschool zit ook een afslankstudio( warmtecabines en persoonlijk voedingadvies) Toen zij hoorde wat mijn trainer had gedaan werd ze woest. Ik heb met mijn werk en de uren die ik sport zo;n 2300kcal nodig als ik niet wil afvallen. Ik ben gestopt met het diplan en naar de afslankstudio overgestapt. Zij weet een beetje hoe ik in elkaar zit en wil dat ik van mijn obsessie van eten af kom. Ik ben al bij haar sinds september. Zij dacht dat ik goed vooruit ging. Ik moest van haar om ongeveer 1,5 uur eten. En datt werkt. Maar ik biechte haar vanavond wel wat op. Ik reken nog steeds uit hoelaat ik uit mijn bed moet komen om bijv mijn luinch of avonceten op een bepaalde tijd te eten. of te wel ik ben te obsessief bezig.
Nu gaan wij beide nadenken hoe zij mij zou kunnen om daar vanaf te komen. Maar ik heb geen idee. Iemand misschieen een idee hoe ze mij zou kunnen helpen?
woensdag 29 december 2010 om 22:30
Waarom doe je dat zo obsessief, wat denk je dat er gebeurt als je dit niet precies uitrekent en bijhoudt?
Voel je überhaupt wel aan je lichaam of het trek heeft of niet? Ik vind het klinken alsof je doet en opvolgt wat iedereen je aanraadt, maar dat je zelf niet echt naar je eigen lichaam (durft) te luisteren.
Misschien moet je eens gaan ervaren, dat het niet zoveel uitmaakt, dat het niet om het uur precies komt. Je lichaam verteld je vanzelf wel waar het aan toe is. En zolang wat je eet, goed en gezond is, zul je waarschijnlijk ook wel blijven afvallen.
Voel je überhaupt wel aan je lichaam of het trek heeft of niet? Ik vind het klinken alsof je doet en opvolgt wat iedereen je aanraadt, maar dat je zelf niet echt naar je eigen lichaam (durft) te luisteren.
Misschien moet je eens gaan ervaren, dat het niet zoveel uitmaakt, dat het niet om het uur precies komt. Je lichaam verteld je vanzelf wel waar het aan toe is. En zolang wat je eet, goed en gezond is, zul je waarschijnlijk ook wel blijven afvallen.
woensdag 29 december 2010 om 22:32
Het lijkt mij dat je je etenstijden hoort aan te passen aan je andere bezigheden, en niet andersom.
Als je er zelf niet meer uitkomt, is het idd beter om hulp te zoeken in de richting van een psycholoog oid.
Het is beter om iets te zwaar te zijn maar ontspannen met eten om te gaan, dan een ideaal gewicht te hebben waarvoor je zo 'krampachtig' moet doen.
Maar waarschijnlijk weet je nu ook niet goed meer wat normaal eten is. Dus daar heb je wel hulp bij nodig.
Succes.
Als je er zelf niet meer uitkomt, is het idd beter om hulp te zoeken in de richting van een psycholoog oid.
Het is beter om iets te zwaar te zijn maar ontspannen met eten om te gaan, dan een ideaal gewicht te hebben waarvoor je zo 'krampachtig' moet doen.
Maar waarschijnlijk weet je nu ook niet goed meer wat normaal eten is. Dus daar heb je wel hulp bij nodig.
Succes.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 29 december 2010 om 22:35
Ja als ik precies om de 1,5 uur moest eten zou ik er ook zo mee bezig zijn. Lijkt me helemaal niet handig. En kan ook niet echt in mijn dagritme.
Misschien is het een idee om t vast te zetten. Dus niet meer schuiven met de tijden. Dan heb je geen gedoe meer. En als je een keer te laat bent met een (mini)maaltijd, hoef je maar 1,5 uur te wachten op de volgende. Een vast dagritme dus.
Misschien is het een idee om t vast te zetten. Dus niet meer schuiven met de tijden. Dan heb je geen gedoe meer. En als je een keer te laat bent met een (mini)maaltijd, hoef je maar 1,5 uur te wachten op de volgende. Een vast dagritme dus.
woensdag 29 december 2010 om 22:44
[quote]kersensnoepje84 schreef op 29 december 2010 @ 22:35:
Misschien is het een idee om t vast te zetten. Dus niet meer schuiven met de tijden. Dan heb je geen gedoe meer. En als je een keer te laat bent met een (mini)maaltijd, hoef je maar 1,5 uur te wachten op de volgende. Een vast dagritme dus.[/quote]
Lijkt mij ook een erg onnatuurlijke manier om met eten om te gaan. Waarom niet eten als je lichaam aangeeft trek te hebben en dan kijken hoe dat combineert met alle activiteiten gedurende de dag?
Misschien is het een idee om t vast te zetten. Dus niet meer schuiven met de tijden. Dan heb je geen gedoe meer. En als je een keer te laat bent met een (mini)maaltijd, hoef je maar 1,5 uur te wachten op de volgende. Een vast dagritme dus.[/quote]
Lijkt mij ook een erg onnatuurlijke manier om met eten om te gaan. Waarom niet eten als je lichaam aangeeft trek te hebben en dan kijken hoe dat combineert met alle activiteiten gedurende de dag?
woensdag 29 december 2010 om 22:48
quote:Moonlight82 schreef op 29 december 2010 @ 22:32:
Het is beter om iets te zwaar te zijn maar ontspannen met eten om te gaan, dan een ideaal gewicht te hebben waarvoor je zo 'krampachtig' moet doen.
Ja, nou! Ik sluit me hier helemaal bij aan!
TO kan denk ik het beste even langs de huisarts, die weet dan wel of ze beter af is bij een psycholoog of dietiste, of misschien wel beide.
Gedoe hebben met eten is altijd erg lastig en wordt vaak enorm onderschat, dus sterkte, Whizzygirl!
Het is beter om iets te zwaar te zijn maar ontspannen met eten om te gaan, dan een ideaal gewicht te hebben waarvoor je zo 'krampachtig' moet doen.
Ja, nou! Ik sluit me hier helemaal bij aan!
TO kan denk ik het beste even langs de huisarts, die weet dan wel of ze beter af is bij een psycholoog of dietiste, of misschien wel beide.
Gedoe hebben met eten is altijd erg lastig en wordt vaak enorm onderschat, dus sterkte, Whizzygirl!
woensdag 29 december 2010 om 23:09
quote:borderwalk schreef op 29 december 2010 @ 22:44:
\Lijkt mij ook een erg onnatuurlijke manier om met eten om te gaan. Waarom niet eten als je lichaam aangeeft trek te hebben en dan kijken hoe dat combineert met alle activiteiten gedurende de dag?
Ik snap wat je bedoelt. Maar toch denk ik dat als je gewoontes wil veranderen ( ze wou toch afvallen? ), gevoel niet altijd de beste raadgever is. Je gevoel staat immers nog op het oude programma, om het maar even heel onsubtiel te zeggen.
wacht.
nu ik er nog eens over nadenk. t ging niet om afvallen maar om een gezonde omgang met eten vinden. Dan denk ik dat jou advies beter is. Lijkt me wel erg moeilijk, om die impulsen te herkennen als je er zo druk mee bezig bent.
\Lijkt mij ook een erg onnatuurlijke manier om met eten om te gaan. Waarom niet eten als je lichaam aangeeft trek te hebben en dan kijken hoe dat combineert met alle activiteiten gedurende de dag?
Ik snap wat je bedoelt. Maar toch denk ik dat als je gewoontes wil veranderen ( ze wou toch afvallen? ), gevoel niet altijd de beste raadgever is. Je gevoel staat immers nog op het oude programma, om het maar even heel onsubtiel te zeggen.
wacht.
nu ik er nog eens over nadenk. t ging niet om afvallen maar om een gezonde omgang met eten vinden. Dan denk ik dat jou advies beter is. Lijkt me wel erg moeilijk, om die impulsen te herkennen als je er zo druk mee bezig bent.
