Lijf & Lijn
alle pijlers
Opeens moeite met ouder worden.
woensdag 27 juni 2018 om 08:19
Opeens is het daar, het VERVAL. Mijn leven lang ben ik slank en strak geweest en het belangrijkste, gezond. Maar de laatste maanden weet ik lichamelijk geen raad meer met mezelf. Ik ga nu richting de 49 en opeens voel ik me ook zo terwijl eerder leeftijd maar een getal was. Opeens kan ik echt niet meer zonder leesbril, krijg steeds meer gebitsproblemen. Mijn gezellige ronde wangen gaan hangen.
Maar het ergste vind ik mijn lichaam, als ik in de spiegel kijk herken ik mezelf niet meer, daar staat opeens m’n moeder. Ik heb cellulite op mijn armen en benen. Mijn taille is aan het uitdijen. Slappe bovenbenen en dikkere enkels. Slippers dragen vind ik niet mooi meer vanwege adertjes en droge kuiten. Eerder kon je me uittekenen in spijkerbroeken met leuke shirtjes en sneakers maar ook dat vind ik niet meer bij mezelf staan. Maar wat ik dan aan moet trekken, geen idee. Nu wil ik opeens ook bevestiging van mijn man of hij me nog aantrekkelijk vind, had ik eerder nooit. Mijn gewicht verandert niet zoveel, ik weeg altijd rond de 62 kilo maar toch voel ik me gigantisch dik. Op mijn werk ben ik verreweg de oudste, de rest is allemaal rond de 30, dat helpt ook niet echt. Ook is mijn energie totaal weg. Als ik uit mijn werk kom kan ik geen pap meer zeggen. Dan wil ik ook alleen maar op de bank zitten totdat ik naar bed kan. Dat had ik eerder ook nooit.
Ik weet dat het erbij hoort maar ik weet me even geen raad met mezelf. Hoe ik deze fase in moet gaan ofzo, dus ik hoopte hier op een beetje feedback of herkenning.
Maar het ergste vind ik mijn lichaam, als ik in de spiegel kijk herken ik mezelf niet meer, daar staat opeens m’n moeder. Ik heb cellulite op mijn armen en benen. Mijn taille is aan het uitdijen. Slappe bovenbenen en dikkere enkels. Slippers dragen vind ik niet mooi meer vanwege adertjes en droge kuiten. Eerder kon je me uittekenen in spijkerbroeken met leuke shirtjes en sneakers maar ook dat vind ik niet meer bij mezelf staan. Maar wat ik dan aan moet trekken, geen idee. Nu wil ik opeens ook bevestiging van mijn man of hij me nog aantrekkelijk vind, had ik eerder nooit. Mijn gewicht verandert niet zoveel, ik weeg altijd rond de 62 kilo maar toch voel ik me gigantisch dik. Op mijn werk ben ik verreweg de oudste, de rest is allemaal rond de 30, dat helpt ook niet echt. Ook is mijn energie totaal weg. Als ik uit mijn werk kom kan ik geen pap meer zeggen. Dan wil ik ook alleen maar op de bank zitten totdat ik naar bed kan. Dat had ik eerder ook nooit.
Ik weet dat het erbij hoort maar ik weet me even geen raad met mezelf. Hoe ik deze fase in moet gaan ofzo, dus ik hoopte hier op een beetje feedback of herkenning.
mentosje wijzigde dit bericht op 28-12-2019 20:21
9.10% gewijzigd
zaterdag 6 april 2019 om 17:20
Ik heb nu een zwangere in mijn familie, ze is 48 jaar en het word haar 1e kind, ze is jaaaaaren bezig geweest voor een kind, en alles gaat volgens het boekje he, ik vraag me soms af wat de reden is dat moeder natuurlijk altijd van die rare spelletjes speelt. Ik vind ze niet grappig hoor.feniks02 schreef: ↑03-04-2019 20:45Dat heb ik ook...heb begin 40 nog een poging gedaan en dat werd een miskraam....daarna wist ik...dit is het eind van die fase. ..
Misschien duurt het ook even om te wennen aan de nieuwe fase....
Wel last of dat je energie zo daalt.....
Dat is denk ik mijn grootste hindernis... Nog veel willen en deels ook moeten en niet meer alles aankunnen.
Al moet ik zeggen dat wij veel late zwangerschappen hebben in de familie, mijn overgrootmoeder was 54 to en ze zelf een prematuurtje ter wereld bracht.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zaterdag 6 april 2019 om 17:24
Ik ben blij dat ik een vriend heb van mijn eigen leeftijd. Vriendin van 50 met een twaalf jaar jongere man vindt het wel heel confronterend, dat plotse verval terwijl hij nog in volle bloei staat. Lijkt mij ook best moeilijk eerlijk gezegd.
.
maandag 8 april 2019 om 10:03
Jeetje Feniksfeniks02 schreef: ↑02-04-2019 22:08Mag ik dit uppen? Misschien zien de schrijvers hier het sindsdien positiever in ...
Ik kamp hier ook mee en heb eigenlijk last op alle fronten: haar, huid, gewicht, maar ook moe en bijvoorbeeld op werk veel moeilijker om mijn waarde in te zien....thuis puberkinderen, god wat zijn die vermoeiend af en toe .
Ik voel mij echt heel ongezien en merk ook dat je als oudere vrouw onzichtbaar wordt. Bijv..ben nu aantal keer op reis met collega's geweest bij .
Heb hen goed leren kennen omdat ik veel interesse toon en vragen stel. Heb gemerkt dat dat omgekeerd niet opgaat.
Ik schrik echt van mezelf in de spiegel maar ook hoe zwaar op de hand ik soms kan zijn ...was altijd heel speels.
Ik vind rimpels krijgen prima en hoef er echt niet jonger uit te zien maar aantrekkelijk is echt anders . Heb een zware tijd achter de rug ( man verloren, groot gezin) en had gehoopt na het rouwen in een rustiger vaarwater te komen....het valt me gewoon zo tegen.
Ok dan is het wrs de overgang.... Na jarenlang ongesteld...6 zwangerschappen...4 bevallingen en jarenlang borstvoeding wordt je beloond met.....de overgang....en bedankt. .#misantroop
Dat is ook wel een veel allemaal. Jij hebt je man verloren wat natuurlijk vreselijk is. Nu is het bij mij zo dat ik een man heb die 6 jaar ouder is maar wel erg fit is en jongensachtig. We houden elkaar dus scherp qua sporten, eetgewoontes e.d. We gaan samen het proces ouder worden in. Als ik wel eens mopper over mijn slap worden armen of iets dergelijks en dat ik ouder word zegt hij: gelukkig wordt je samen met mij ouder. 
Dus dat jij het gevoel hebt zwaar op de hand te zijn, nou, dat is volkomen logisch. Je hebt (op dit moment) geen partner om je aan op te trekken. Ik hoop en gun je dat je weer een beetje blij met jezelf zal zijn. 
maandag 8 april 2019 om 10:06
Wat je zegt. Dan lijkt het me ook niet meer gelijkwaardig. Op je 50e voel je je heel anders dan voor je 40e. Ook qua energie. Feit is dat na je 45e (bij mij) alles, lichaam, energie, huid er opeens stukken op achteruit gaat. En dan jezelf moet meten met een man van 38, poeh.
maandag 8 april 2019 om 10:11
Dit!!! Daar loop ik ook tegenaan. Dat gezondheid niet meer vanzelfsprekend is. Ik heb ook griep gehad en ben er meer dan 4 weken zoet mee geweest terwijl ik erg fit ben vanwege het vele sporten wat ik doe. Ook krijg ik steeds meer (moeder) vlekjes in mijn gezicht. En je hebt helemaal gelijk, proberen je lijf gezond te houden.CommonSense schreef: ↑04-04-2019 12:43Veertig vond ik peanuts, vijftig vind ik een stuk lastiger. Niet om de rimpels of gewichtstoename, dat mag van mij. En ik vind het fantastisch dat ik mentaal stukken beter in mijn vel zit dan tien jaar geleden. Het lastige nu is dat gezondheid ineens niet meer zo vanzelfsprekend is. Vroeger herstelde je gemakkelijker van iets, nu duurt dat langer, ok. Maar griep leidt ineens tot complicaties, daarnaast willen gewrichten niet meer alles doen, huid laat verdachte veranderingen zien die ik verdomd goed in de gaten moet houden, organen doen hun werk niet meer goed en dat vereist medicatie die weer nare bijwerkingen heeft... Kortom, gezonde veertigers, geniet van je relatief fitte lijf, echt, veertig zijn en gezond zijn is zo fijn!
maandag 8 april 2019 om 10:31
Wat ikzelf ook vervelend vind is dat mijn tanden steeds geler worden. Ik heb altijd een mooi gebit gehad met weinig complicaties. En daar ga ik dus wel wat aan laten doen als ze zo geel zijn dat ik het niet meer mooi vind. En oh ja, ik heb van die stickertjes gekocht die je op je oogleden moet plakken zodat je oogleden minder hangen. Verder ben ik kritischer geworden met verzorgingsproducten. Ik heb nu bijvoorbeeld een dagcrème en serum waar gouddeeltjes inzitten zodat mijn huid wat meer glanst.
maandag 8 april 2019 om 11:05
Ja ik herken dat wel TO. Alleen ik heb er gelukkig geen moeite mee.
Naar mate de jaren verstrijken groeit je zelfvertrouwen ook lijkt het wel.
"Vroeger" maakte ik me nog wel druk over wat anderen van mij vonden,
nu boeit mij dat niet meer.
Wel zorg ik ervoor dat ik er altijd verzorgd uit zie. Ik sport om fit te blijven en
let op dat ik niet teveel uitdij
Maar hé ik ben 50 so what?
Blij dat ik het gehaald heb...... en voor nu op naar de 60!!
Naar mate de jaren verstrijken groeit je zelfvertrouwen ook lijkt het wel.
"Vroeger" maakte ik me nog wel druk over wat anderen van mij vonden,
nu boeit mij dat niet meer.
Wel zorg ik ervoor dat ik er altijd verzorgd uit zie. Ik sport om fit te blijven en
let op dat ik niet teveel uitdij
Maar hé ik ben 50 so what?
Blij dat ik het gehaald heb...... en voor nu op naar de 60!!
maandag 8 april 2019 om 11:21
Ik heb geen moeite met het uiterlijk "verval". Voor mij is het het moeilijkste dat de mensen in mijn omgeving ziek worden en kwalen krijgen.Mentosje schreef: ↑08-04-2019 10:11Dit!!! Daar loop ik ook tegenaan. Dat gezondheid niet meer vanzelfsprekend is. Ik heb ook griep gehad en ben er meer dan 4 weken zoet mee geweest terwijl ik erg fit ben vanwege het vele sporten wat ik doe. Ook krijg ik steeds meer (moeder) vlekjes in mijn gezicht. En je hebt helemaal gelijk, proberen je lijf gezond te houden.
Mijn echtgenoot (hij is nu 59 en ik ben 60) bijvoorbeeld is een paar keer ernstig ziek geweest. Heeft diverse kwalen omdat hij heel lang diabetes 2 heeft gehad (zonder symptomen) voordat de diagnose is gesteld. De schade aan bloedvaten was toen al toegebracht en onomkeerbaar.
Ook hebben 2 dierbaren Parkinson en horen we keer op keer dat leeftijdsgenoten kanker krijgen.
Gelukkig ben ik zelf kerngezond, maar als er voor kon kiezen zou ik met liefde wat kwalen van mijn lieve man overnemen.
Soms krijgen we het verwijt dat we "gezonder hadden moeten leven". Daar word ik weleens kwaad om, want we hebben nooit ongezond geleefd. Niet gerookt, zeer matig alcoholgebruik, gezond gegeten etc. etc. Dat hij diabetes 2 met complicaties is deels erfelijke aanleg en deels toeval, simpele pech, want ik ben met dezelfde leefstijl kerngezond.
maandag 8 april 2019 om 11:33
Dit vind ik ook een lastige, vroeger gingen er oma's en opa's van vriendinnen dood, maar dat stond ver van mijn bed, maar met het verschuiven van de generaties beginnen nu de ouders van vriendinnen ouder te worden met alle daarbij behorende klachten, ik heb de pech dat ik veels te laat kinderen heb gekregen met als gevolg dat ik nog kleine kinderen heb waar ik voor moet zorgen, maar ondertussen heeft mijn moeder ook de leeftijd bereikt dat ze de nodige zorg en aandacht nodig heeft, mijn zus daarentegen heeft grote kinderen waar ze geen omkijken meer naar heeft, en dat scheelt enorm.amarna schreef: ↑08-04-2019 11:21Ik heb geen moeite met het uiterlijk "verval". Voor mij is het het moeilijkste dat de mensen in mijn omgeving ziek worden en kwalen krijgen.
Mijn echtgenoot (hij is nu 59 en ik ben 60) bijvoorbeeld is een paar keer ernstig ziek geweest. Heeft diverse kwalen omdat hij heel lang diabetes 2 heeft gehad (zonder symptomen) voordat de diagnose is gesteld. De schade aan bloedvaten was toen al toegebracht en onomkeerbaar.
Ook hebben 2 dierbaren Parkinson en horen we keer op keer dat leeftijdsgenoten kanker krijgen.
Gelukkig ben ik zelf kerngezond, maar als er voor kon kiezen zou ik met liefde wat kwalen van mijn lieve man overnemen.
Wat ik ook lastig vind aan ouder worden is dat je moet nadenken over dingen die vroeger ver van mijn bed lagen, ik mis het gevoel van vrijheid blijheid wat ik vroeger had.
Maar met uiterlijk verval heb ik minder moeite omdat ik vind dat je zelf iets van je uiterlijk kunt maken.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 8 april 2019 om 11:44
Ik zit hier hardop te lachen. Ik ben jouw tweelingzus geloof ik, zelfde leeftijd en woord voor woord herkenbaar. Behalve het sporten dan, dat doe ik wel.consuelabananahammok schreef: ↑04-04-2019 01:48Oh ja dat verval.
[...]
Bijna 47,over drie jaar 50. Vind ik stom.
Inderdaad, googlen naar botox of microneedling of wat er dan ook de nieuwste superbehandling is, een man waarvan iedereen zegt dat ie er zo jong uitziet. En de kapper die zei dat ik er pas begin 40 uitzag, toen ik zei dat ik 46 was. (begin 40? Waarom niet halverwege de 30!).
Ik baal ervan. Ik vond het niet leuk om 40 te worden en vind het nog steeds niet leuk. Ik blijf voorlopig dan ook haarverven en doorgooglen naar botox. En ik blijf vechten met die eeuwige 5 kilo teveel.
ainne wijzigde dit bericht op 08-04-2019 11:45
Reden: quote ingekort
Reden: quote ingekort
51.32% gewijzigd
maandag 8 april 2019 om 11:59
Dat verwijt vind ik echt kant noch wal raken. Ik heb zelf zes jaar geleden longkanker gekregen (gelukkig operabel en nu gaat het goed) maar ik ben al op mijn 20ste gestopt met roken. Wel vroeger veel "meegerookt" als kind. De artsen zeiden allemaal dat ik gewoon pech had en helemaal niet tot de risicogroep behoorde.amarna schreef: ↑08-04-2019 11:21Ik heb geen moeite met het uiterlijk "verval". Voor mij is het het moeilijkste dat de mensen in mijn omgeving ziek worden en kwalen krijgen.
Mijn echtgenoot (hij is nu 59 en ik ben 60) bijvoorbeeld is een paar keer ernstig ziek geweest. Heeft diverse kwalen omdat hij heel lang diabetes 2 heeft gehad (zonder symptomen) voordat de diagnose is gesteld. De schade aan bloedvaten was toen al toegebracht en onomkeerbaar.
Ook hebben 2 dierbaren Parkinson en horen we keer op keer dat leeftijdsgenoten kanker krijgen.
Gelukkig ben ik zelf kerngezond, maar als er voor kon kiezen zou ik met liefde wat kwalen van mijn lieve man overnemen.
Soms krijgen we het verwijt dat we "gezonder hadden moeten leven". Daar word ik weleens kwaad om, want we hebben nooit ongezond geleefd. Niet gerookt, zeer matig alcoholgebruik, gezond gegeten etc. etc. Dat hij diabetes 2 met complicaties is deels erfelijke aanleg en deels toeval, simpele pech, want ik ben met dezelfde leefstijl kerngezond.
Gezondheid is geen verdienste maar gewoon geluk.
maandag 8 april 2019 om 12:00
Het zijn geen artsen die dat verwijt maken, maar sommige mensen in onze omgeving.herfstappeltaart schreef: ↑08-04-2019 11:59Dat verwijt vind ik echt kant noch wal raken. Ik heb zelf zes jaar geleden longkanker gekregen (gelukkig operabel en nu gaat het goed) maar ik ben al op mijn 20ste gestopt met roken. Wel vroeger veel "meegerookt" als kind. De artsen zeiden allemaal dat ik gewoon pech had en helemaal niet tot de risicogroep behoorde.
Gezondheid is geen verdienste maar gewoon geluk.
Het slaat inderdaad nergens op, maar ik trek het me toch soms aan!
maandag 8 april 2019 om 12:06
maandag 8 april 2019 om 12:15
Hahaha, ja precies dat! Hoezo word ik niet halverwege dertig geschat!ainne schreef: ↑08-04-2019 11:44Ik zit hier hardop te lachen. Ik ben jouw tweelingzus geloof ik, zelfde leeftijd en woord voor woord herkenbaar. Behalve het sporten dan, dat doe ik wel.
Inderdaad, googlen naar botox of microneedling of wat er dan ook de nieuwste superbehandling is, een man waarvan iedereen zegt dat ie er zo jong uitziet. En de kapper die zei dat ik er pas begin 40 uitzag, toen ik zei dat ik 46 was. (begin 40? Waarom niet halverwege de 30!).
Ik baal ervan. Ik vond het niet leuk om 40 te worden en vind het nog steeds niet leuk. Ik blijf voorlopig dan ook haarverven en doorgooglen naar botox. En ik blijf vechten met die eeuwige 5 kilo teveel.
En echt, ik ben er heel lang mee weggekomen dat ik er een stuk jonger uitzag, maar na mijn 45e begon de ellende ineens.
Ik blijf ook zeker mijn haar verven. Mijn man zegt weleens, ah joh laat toch ik vind grijs haar wel leuk staan.
pffff..rot op, echt no way.
Ik ben er gewoon nog niet klaar voor om een “ oudere” vrouw te worden.
Ik heb al vanaf mijn 28 dezelfde foto op mijn rijbewijs/ paspoort. Iedere keer zeggen ze achter de balie,dezelfde foto weer gebruiken? Je ziet er nog hetzelfde uit,
Ik vrees dat ze dat bij de volgende keer verlengen niet meer gaan zeggen, hahaha! <——— lacht als boer met kiespijn.
maandag 8 april 2019 om 13:40
Herkenbaar, mijn man is ook jonger. En ziet er nog jong uit voor zijn leeftijd ook.
maandag 8 april 2019 om 15:00
maandag 8 april 2019 om 15:50
amarna schreef: ↑08-04-2019 15:00Ik kom net van de kaakchirurg (consult pre-implantaat).
Hij vertelde dat bij "oudere dames" de botopbouw na een extractie niet optimaal is.
Ik ben weliswaar 60, maar voel me echt geen oudere dame.
In de bios wordt standaard gevraagd of we al "recht hebben op korting".
Ik ben bang dat we langzamerhand toch tot die categorie behoren
maandag 8 april 2019 om 18:29
Ik ben nu 43 en vindt me net mooier worden nu ik ouder wordt? Wel merk ik dat ik wat slapper in mijn huid kom te zitten maar ik denk dat ik weer moet gaan sporten.
Maar ik zie de meeste vrouwen helaas aftakelen in de overgang...dan krijgen ze heel veel rimpels en grijs haar en een vermoeide uitstraling. Terwijl mannen van 50 weer mooier worden.
Ik heb ook een vriend van 10 jaar jonger, maar deze relatie kan ook over 10 jaar uitgaan omdat als hij nog kinderen wilt en dat gaat bij mij helaas niet meer lukken, maar ach als je toch 10 jaar een leuke tijd hebt gehad, prima toch?
Maar ik zie de meeste vrouwen helaas aftakelen in de overgang...dan krijgen ze heel veel rimpels en grijs haar en een vermoeide uitstraling. Terwijl mannen van 50 weer mooier worden.
Ik heb ook een vriend van 10 jaar jonger, maar deze relatie kan ook over 10 jaar uitgaan omdat als hij nog kinderen wilt en dat gaat bij mij helaas niet meer lukken, maar ach als je toch 10 jaar een leuke tijd hebt gehad, prima toch?
maandag 8 april 2019 om 18:58
Grijs haar kan juist flatteren als je het als blikvanger gebruikt!New76 schreef: ↑08-04-2019 18:29Ik ben nu 43 en vindt me net mooier worden nu ik ouder wordt? Wel merk ik dat ik wat slapper in mijn huid kom te zitten maar ik denk dat ik weer moet gaan sporten.
Maar ik zie de meeste vrouwen helaas aftakelen in de overgang...dan krijgen ze heel veel rimpels en grijs haar en een vermoeide uitstraling. Terwijl mannen van 50 weer mooier worden.
Ik heb ook een vriend van 10 jaar jonger, maar deze relatie kan ook over 10 jaar uitgaan omdat als hij nog kinderen wilt en dat gaat bij mij helaas niet meer lukken, maar ach als je toch 10 jaar een leuke tijd hebt gehad, prima toch?
woensdag 10 april 2019 om 22:06
donderdag 11 april 2019 om 08:05
Aha! De enige reden om er leuk uit te (blijven) zien is om een man te vinden!
Wat een eye-opener!
donderdag 11 april 2019 om 13:21
Nog iets : In november ben ik het "mooiste meisje van de klas" ( van toen) tegengekomen op een feest, naaaah ik moest echt even schakelen hoor 
die brutale levendige blik van toen is veranderd in een doffe blik die levenservaring uitstraalt, ergens moest ik wel een beetje lachen want zij was zich vroeger heel erg bewust van haar schoonheid en dat liet ze maar al te graag blijken o.a mij, het voelde dan ook heerlijk om haar voor te mogen stellen aan mijn gezin en om van haar complimenten te ontvangen over hoe goed ik eruit zie.
Helaas kon ik haar dat compliment niet geven.
En ja ik besef dat ik gemeen ben ik weet het maar het voelt zo goed
die brutale levendige blik van toen is veranderd in een doffe blik die levenservaring uitstraalt, ergens moest ik wel een beetje lachen want zij was zich vroeger heel erg bewust van haar schoonheid en dat liet ze maar al te graag blijken o.a mij, het voelde dan ook heerlijk om haar voor te mogen stellen aan mijn gezin en om van haar complimenten te ontvangen over hoe goed ik eruit zie.Helaas kon ik haar dat compliment niet geven.
En ja ik besef dat ik gemeen ben ik weet het maar het voelt zo goed
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
donderdag 11 april 2019 om 13:59
Iedereen is wel eens gemeen op zn tijd toch? Kan me voorstellen dat het een voldaan gevoel gaf.Miskotto schreef: ↑11-04-2019 13:21Nog iets : In november ben ik het "mooiste meisje van de klas" ( van toen) tegengekomen op een feest, naaaah ik moest echt even schakelen hoor
Helaas kon ik haar dat compliment niet geven.
En ja ik besef dat ik gemeen ben ik weet het maar het voelt zo goed
Het mooiste meisje uit mijn klas is nog steeds beeldschoon en nog steeds een lieve vriendin.
Ze was zich nooit van haar schoonheid bewust en dat was haar grootste charme.
Ik was destijds een verlegen te snel gegroeide verlegen schrielkip, maar ben leuk opgedroogd.
