Lijf & Lijn
alle pijlers
tattoo als bedekking, maar heb totaal geen idee wat
donderdag 5 augustus 2010 om 11:50
Misschien vreemd om te bedenken dat ik een tattoo wil zonder te weten wat ik wil, maar toch zoek ik ideeen.
Ik heb nu twee tattoo's, 1 waar ik heel lang over na gedacht heb waar ik heel blij mee ben en die echt mooi is, en een die ik impulsief heb laten zetten. Heb geen spijt van die tweede maar erg mooi is hij niet (niet geheel geworden wat ik wilde en niet erg mooi gezet).
Nu is het zo dat ik mijn boven armen wil bedekken met een tattoo en heel misschien mijn boven benen. Over die tweede twijfel ik meer aangezien ik niet denk dat dat onopvallender is als de littekens die mijn benen nu ontsieren. Dat is dus ook de reden dat ik die tattoo wil, littekens. Ik heb ze zelf gemaakt in een periode die ik liever vergeten wil, maar elke dag zie ik het resultaat. Buiten dat is er enorm veel schaamte, ik wil aan de ene kant mijzelf en mijn lijf niet verbergen, aan de andere kant merk ik dat mensen wel kijken en ja met een tattoo kijken ze ook maar dan anders (denk/hoop ik)
Ik heb geen wensen wat betreft tattoo's meer, de wens die ik had is namelijk al geweldig uitgevoerd. Ik wil dan ook heel goed bedenken of ik wel meer tattoo's wil en dan vooral wat; maar ik heb geen ideeen!
ik vind tribals niet mooi en zomaar een plaatje van het een of ander is het ook niet. Het moet een tattoo zijn die in etapes te zetten is (vanwege het geld ) en die dus redelijk dicht is vanwege de bedeking die het geven moet.
Uiteraard kan ik naar een tattooshop gaan, maar liever heb ik al wat ideeen (ook vanwege de schaamte)
Wie wil er mee denken?
Ik heb nu twee tattoo's, 1 waar ik heel lang over na gedacht heb waar ik heel blij mee ben en die echt mooi is, en een die ik impulsief heb laten zetten. Heb geen spijt van die tweede maar erg mooi is hij niet (niet geheel geworden wat ik wilde en niet erg mooi gezet).
Nu is het zo dat ik mijn boven armen wil bedekken met een tattoo en heel misschien mijn boven benen. Over die tweede twijfel ik meer aangezien ik niet denk dat dat onopvallender is als de littekens die mijn benen nu ontsieren. Dat is dus ook de reden dat ik die tattoo wil, littekens. Ik heb ze zelf gemaakt in een periode die ik liever vergeten wil, maar elke dag zie ik het resultaat. Buiten dat is er enorm veel schaamte, ik wil aan de ene kant mijzelf en mijn lijf niet verbergen, aan de andere kant merk ik dat mensen wel kijken en ja met een tattoo kijken ze ook maar dan anders (denk/hoop ik)
Ik heb geen wensen wat betreft tattoo's meer, de wens die ik had is namelijk al geweldig uitgevoerd. Ik wil dan ook heel goed bedenken of ik wel meer tattoo's wil en dan vooral wat; maar ik heb geen ideeen!
ik vind tribals niet mooi en zomaar een plaatje van het een of ander is het ook niet. Het moet een tattoo zijn die in etapes te zetten is (vanwege het geld ) en die dus redelijk dicht is vanwege de bedeking die het geven moet.
Uiteraard kan ik naar een tattooshop gaan, maar liever heb ik al wat ideeen (ook vanwege de schaamte)
Wie wil er mee denken?
donderdag 5 augustus 2010 om 11:54
Ik zou toch echt naar een tattoo shop gaan, en daar de boeken en foto's bekijken, en overleggen met de tattoo artiest. Schaamte waarvoor? dat je goed wilt nadenken over wat jij voor de rest van je leven op je lijf laat zetten?
Ik vind een tattoo op zich wel mooi, en ook de sleeves waar jij het over hebt in de oldschool japanse stijl vind ik mooi, maar niet voor mijzelf
Ik zou er dan ook even heel goed over nadenken of je echt je armen en benen vol wilt laten zetten
Dat de tattoo in etapes word gezet, is niet vanwege het geld...( voor jou misschien wel) maar een grote tattoo word vrijwel altijd in etappes gezet ivm je pijngrens en uithoudingsvermogen
Ik vind een tattoo op zich wel mooi, en ook de sleeves waar jij het over hebt in de oldschool japanse stijl vind ik mooi, maar niet voor mijzelf
Ik zou er dan ook even heel goed over nadenken of je echt je armen en benen vol wilt laten zetten
Dat de tattoo in etapes word gezet, is niet vanwege het geld...( voor jou misschien wel) maar een grote tattoo word vrijwel altijd in etappes gezet ivm je pijngrens en uithoudingsvermogen
donderdag 5 augustus 2010 om 11:59
Ik weet niet of ik een tattoo zou laten zetten uit een bepaalde schaamte.. Je gaat nu iets bedenken om erover heen te zetten, als je nu nog iets had wat je heel graag zou willen..
Zijn er geen mogelijkheden om te (leren) leven met de littekens die je hebt, dit is een periode die geweest is, misschien moet je die dan ook gevoelsmatig afsluiten.
Je littekens zullen er altijd blijven of er nu een tattoo over heen staat of niet!!
Je hoeft je nergens voor te schamen je bent zoals je bent, ook met littekens...
Zijn er geen mogelijkheden om te (leren) leven met de littekens die je hebt, dit is een periode die geweest is, misschien moet je die dan ook gevoelsmatig afsluiten.
Je littekens zullen er altijd blijven of er nu een tattoo over heen staat of niet!!
Je hoeft je nergens voor te schamen je bent zoals je bent, ook met littekens...
donderdag 5 augustus 2010 om 12:00
Nee ik weet dat de littekens wel minder opvallen. Zelfs de plastisch chirurg gaf het als optie.
Nadenken er over doe ik uiteraard, je beide boven armen zijn nogal wat Maar dat na denken zit hem vooral in wil ik het wel en zo ja wat. En niet in de angst dat de littekens benadrukt zullen worden. Met een goed ontwerp en een goede tattooeerder (...?) word het er zeker wel beter op.
Mijn pijn grens kan wel wat hebben hoor
Beide tattoo's zijn pijnloos gezet (1 op mijn schouder blad 1 op mijn voet/enkel) Mijn 1e duurde 2,5 uur en ik ben zelfs bijna in slaap gevallen zo saai was het om daar te liggen (nee heb geen sterren in mijn gezicht! hahaha!)
Die Japanse sleeves vind ik helemaal niet mooi, ik vind karpers en zo helemaal niks. Ik wil ook zeker geen plaatje uit een boek.
Nadenken er over doe ik uiteraard, je beide boven armen zijn nogal wat Maar dat na denken zit hem vooral in wil ik het wel en zo ja wat. En niet in de angst dat de littekens benadrukt zullen worden. Met een goed ontwerp en een goede tattooeerder (...?) word het er zeker wel beter op.
Mijn pijn grens kan wel wat hebben hoor
Beide tattoo's zijn pijnloos gezet (1 op mijn schouder blad 1 op mijn voet/enkel) Mijn 1e duurde 2,5 uur en ik ben zelfs bijna in slaap gevallen zo saai was het om daar te liggen (nee heb geen sterren in mijn gezicht! hahaha!)
Die Japanse sleeves vind ik helemaal niet mooi, ik vind karpers en zo helemaal niks. Ik wil ook zeker geen plaatje uit een boek.
donderdag 5 augustus 2010 om 12:00
Ik weet natuurlijk niet hoe duidelijk je littekens zijn, maar ik zou zo denken dat mensen daar overheen kunnen kijken. Als je bovenbenen en -armen bedekt zijn met dichte tattoos trek je gegarandeerd de aandacht en die aandacht zal voor het grootste deel niet positief zijn. En ik weet ook niet of ze heel mooi worden als ze op littekenweefsel zitten.
donderdag 5 augustus 2010 om 12:07
quote:Erine schreef op 05 augustus 2010 @ 11:59:
Ik weet niet of ik een tattoo zou laten zetten uit een bepaalde schaamte.. Je gaat nu iets bedenken om erover heen te zetten, als je nu nog iets had wat je heel graag zou willen..
Zijn er geen mogelijkheden om te (leren) leven met de littekens die je hebt, dit is een periode die geweest is, misschien moet je die dan ook gevoelsmatig afsluiten.
Je littekens zullen er altijd blijven of er nu een tattoo over heen staat of niet!!
Je hoeft je nergens voor te schamen je bent zoals je bent, ook met littekens...
Ik heb geen andere keus dan leven met de littekens die ik heb. Kan moeilijk een paar nieuwe ledenmaten bestellen. Het leren leven met starende mensen, mensen die jou en je kinderen links laten liggen, met het feit dat je op de meest onverwachte momenten geconfronteerd word met de vraag wat het is/hoe je er aan komt en alle oortjes ziet spitsen, zonder blozen en hakkelen je ingestudereede leugen moet proberen af te draaien hoopend dat ze je geloven niemand weet wat t echt is; oh en niet te vergeten dat gewoon mijn psyche gewoon zichtbaar is; mijn handicap zeg maar als in als ik mank loop zou het het zelfde effect hebben.
Klinkt niet erg aantrekelijk
Ik draag kleding passend bij het weer, maar leuk is anders, en het is aan te pakken/passen. Waarom zou ik niet die optie wat uit diepen voor mijzelf?
Ik weet niet of ik een tattoo zou laten zetten uit een bepaalde schaamte.. Je gaat nu iets bedenken om erover heen te zetten, als je nu nog iets had wat je heel graag zou willen..
Zijn er geen mogelijkheden om te (leren) leven met de littekens die je hebt, dit is een periode die geweest is, misschien moet je die dan ook gevoelsmatig afsluiten.
Je littekens zullen er altijd blijven of er nu een tattoo over heen staat of niet!!
Je hoeft je nergens voor te schamen je bent zoals je bent, ook met littekens...
Ik heb geen andere keus dan leven met de littekens die ik heb. Kan moeilijk een paar nieuwe ledenmaten bestellen. Het leren leven met starende mensen, mensen die jou en je kinderen links laten liggen, met het feit dat je op de meest onverwachte momenten geconfronteerd word met de vraag wat het is/hoe je er aan komt en alle oortjes ziet spitsen, zonder blozen en hakkelen je ingestudereede leugen moet proberen af te draaien hoopend dat ze je geloven niemand weet wat t echt is; oh en niet te vergeten dat gewoon mijn psyche gewoon zichtbaar is; mijn handicap zeg maar als in als ik mank loop zou het het zelfde effect hebben.
Klinkt niet erg aantrekelijk
Ik draag kleding passend bij het weer, maar leuk is anders, en het is aan te pakken/passen. Waarom zou ik niet die optie wat uit diepen voor mijzelf?
donderdag 5 augustus 2010 om 12:09
Zakdoekje, een poos terug las ik een commentaar op Postsecret.com wat me erg raakte. Ik wil het graag met je delen:
As a psychiatric nurse, I struggled for months about whether to wear short-sleeved shirts or risk exposure of my past cutting... Most people stare...but last week I had a patient tentatively reach out and touch my scars. She looked at me and said, "I thought I was the only one." I think it helped me more than it helped her.
Succes met het bedenken wat je met jouw littekens gaat doen.
As a psychiatric nurse, I struggled for months about whether to wear short-sleeved shirts or risk exposure of my past cutting... Most people stare...but last week I had a patient tentatively reach out and touch my scars. She looked at me and said, "I thought I was the only one." I think it helped me more than it helped her.
Succes met het bedenken wat je met jouw littekens gaat doen.
donderdag 5 augustus 2010 om 12:13
quote:zakdoekjeopviva schreef op 05 augustus 2010 @ 12:07:
[...]
Ik heb geen andere keus dan leven met de littekens die ik heb. Kan moeilijk een paar nieuwe ledenmaten bestellen. Het leren leven met starende mensen, mensen die jou en je kinderen links laten liggen, met het feit dat je op de meest onverwachte momenten geconfronteerd word met de vraag wat het is/hoe je er aan komt en alle oortjes ziet spitsen, zonder blozen en hakkelen je ingestudereede leugen moet proberen af te draaien hoopend dat ze je geloven niemand weet wat t echt is; oh en niet te vergeten dat gewoon mijn psyche gewoon zichtbaar is; mijn handicap zeg maar als in als ik mank loop zou het het zelfde effect hebben.
Klinkt niet erg aantrekelijk
Ik draag kleding passend bij het weer, maar leuk is anders, en het is aan te pakken/passen. Waarom zou ik niet die optie wat uit diepen voor mijzelf?
Dat zegt veel over het verstandelijke gebrek van die mensen.
Ik stond laatst in de zeeman,de vrouw voor mij had ook littekens,ze had een leuk shirtje aan en alles was te zien.
En natuurlijk kijk je ,maar ik dacht alleen, wat ben jij een stoere vrouw.
Maar ik snap heel goed dat die littekens jou storen.
[...]
Ik heb geen andere keus dan leven met de littekens die ik heb. Kan moeilijk een paar nieuwe ledenmaten bestellen. Het leren leven met starende mensen, mensen die jou en je kinderen links laten liggen, met het feit dat je op de meest onverwachte momenten geconfronteerd word met de vraag wat het is/hoe je er aan komt en alle oortjes ziet spitsen, zonder blozen en hakkelen je ingestudereede leugen moet proberen af te draaien hoopend dat ze je geloven niemand weet wat t echt is; oh en niet te vergeten dat gewoon mijn psyche gewoon zichtbaar is; mijn handicap zeg maar als in als ik mank loop zou het het zelfde effect hebben.
Klinkt niet erg aantrekelijk
Ik draag kleding passend bij het weer, maar leuk is anders, en het is aan te pakken/passen. Waarom zou ik niet die optie wat uit diepen voor mijzelf?
Dat zegt veel over het verstandelijke gebrek van die mensen.
Ik stond laatst in de zeeman,de vrouw voor mij had ook littekens,ze had een leuk shirtje aan en alles was te zien.
En natuurlijk kijk je ,maar ik dacht alleen, wat ben jij een stoere vrouw.
Maar ik snap heel goed dat die littekens jou storen.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 5 augustus 2010 om 12:20
quote:zakdoekjeopviva schreef op 05 augustus 2010 @ 12:07:
[...]
Ik heb geen andere keus dan leven met de littekens die ik heb. Kan moeilijk een paar nieuwe ledenmaten bestellen. Het leren leven met starende mensen, mensen die jou en je kinderen links laten liggen, met het feit dat je op de meest onverwachte momenten geconfronteerd word met de vraag wat het is/hoe je er aan komt en alle oortjes ziet spitsen, zonder blozen en hakkelen je ingestudereede leugen moet proberen af te draaien hoopend dat ze je geloven niemand weet wat t echt is; oh en niet te vergeten dat gewoon mijn psyche gewoon zichtbaar is; mijn handicap zeg maar als in als ik mank loop zou het het zelfde effect hebben.
Klinkt niet erg aantrekelijk
Ik draag kleding passend bij het weer, maar leuk is anders, en het is aan te pakken/passen. Waarom zou ik niet die optie wat uit diepen voor mijzelf?
Ik begrijp zeker dat je geen andere keus hebt. Ik vind het zo jammer dat er door onze maatschappij zo stigmatiserend wordt gedaan over mensen met een psychiatrische achtergrond.
Misschien ben ik ook wel niet zo objectief, ik werk in de psychiatrie en zie het dus dagelijks, en eerlijk gezegd valt het me niet meer op.
Ik kijk naar mensen, naar hun karakter, hun problemen, hun geluksmomenten..
Niet naar hun uiterlijk of littekens..
Kan me dus wel voorstellen dat het heel moeilijk voor je is en dat je je ervoor schaamt.
[...]
Ik heb geen andere keus dan leven met de littekens die ik heb. Kan moeilijk een paar nieuwe ledenmaten bestellen. Het leren leven met starende mensen, mensen die jou en je kinderen links laten liggen, met het feit dat je op de meest onverwachte momenten geconfronteerd word met de vraag wat het is/hoe je er aan komt en alle oortjes ziet spitsen, zonder blozen en hakkelen je ingestudereede leugen moet proberen af te draaien hoopend dat ze je geloven niemand weet wat t echt is; oh en niet te vergeten dat gewoon mijn psyche gewoon zichtbaar is; mijn handicap zeg maar als in als ik mank loop zou het het zelfde effect hebben.
Klinkt niet erg aantrekelijk
Ik draag kleding passend bij het weer, maar leuk is anders, en het is aan te pakken/passen. Waarom zou ik niet die optie wat uit diepen voor mijzelf?
Ik begrijp zeker dat je geen andere keus hebt. Ik vind het zo jammer dat er door onze maatschappij zo stigmatiserend wordt gedaan over mensen met een psychiatrische achtergrond.
Misschien ben ik ook wel niet zo objectief, ik werk in de psychiatrie en zie het dus dagelijks, en eerlijk gezegd valt het me niet meer op.
Ik kijk naar mensen, naar hun karakter, hun problemen, hun geluksmomenten..
Niet naar hun uiterlijk of littekens..
Kan me dus wel voorstellen dat het heel moeilijk voor je is en dat je je ervoor schaamt.
donderdag 5 augustus 2010 om 12:26
Ik weet niet wat voor soort litteken je hebt, maar ik heb er eentje op mijn been en hoewel ik tattoo's vreselijk vind (op een paar na) ben ik gaan navragen of het mogelijk was om er een tattoo op te zetten. Bij mij is het litteken na een ernstig auto ongeluk en die huid is gelijk bij de klap afgestorven. Dus bij mij is het een driehoekje van 3 bij 3 cm zeg maar. Mij is vertelt dat een tattoo daarop niet kan. Sowieso niet op een litteken. Nou heb ik dat eeuwen geleden gevraagd dus misschien is de techniek wel in staat om een tattoo op een litteken te zetten maar ik zou dat eerst eens vragen.
Succes.
Succes.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 5 augustus 2010 om 12:42
Misspoez; ik heb het gehad dat mensen het herkende, 1x een persoon die het zelf had 1x een bekende van iemand die het had. Lucht dat op? Nee niet echt. Ten eerste wil ik niet op straat geconfronteerd worden met iets waar ik zelf niet mee bezig wil/probeer te zijn. Ten tweede is het 'prive', dat wil ik helemaal niet met vreemde bespreken. Het is niet dat je met het zelfde shirt loopt oid.
Plastische chirugie is niet mogelijk. Wat gedaan kon/moest worden is gedaan.
Ik ben mij er van bewust dat ikzelf meer zie dan een ander. Toch word het wel gezien. Hoe erg? Geen idee dat vraag je ook niet zomaar
Mensen die ik ken wennen er aan of ze weten niet beter. Hoe erg een vreemde het ziet zal wisselen. Maar er hoeft er maar het te zien, de roddel doet de rest wel.
Ik wil het ook gewoon voor mijzelf.
Maar goed wat voor tattoo passend weet ik nu nog niet
oh wat betreft het bedekken; de inkt zal lichter zijn dat weet ik, maar het is wel te doen. Doordat het op een enkele na dunnen strepen zijn (en tattoo's vaak vlekken) zal het wel redelijk bedekken. De meeste zullen sowieso niet heel dichtbij je tattoo bekijken, en de enkeling die het wel doet zal net als nu het lef 9 van de 10x toch niet hebben te vragen hoe het zit
Plastische chirugie is niet mogelijk. Wat gedaan kon/moest worden is gedaan.
Ik ben mij er van bewust dat ikzelf meer zie dan een ander. Toch word het wel gezien. Hoe erg? Geen idee dat vraag je ook niet zomaar
Mensen die ik ken wennen er aan of ze weten niet beter. Hoe erg een vreemde het ziet zal wisselen. Maar er hoeft er maar het te zien, de roddel doet de rest wel.
Ik wil het ook gewoon voor mijzelf.
Maar goed wat voor tattoo passend weet ik nu nog niet
oh wat betreft het bedekken; de inkt zal lichter zijn dat weet ik, maar het is wel te doen. Doordat het op een enkele na dunnen strepen zijn (en tattoo's vaak vlekken) zal het wel redelijk bedekken. De meeste zullen sowieso niet heel dichtbij je tattoo bekijken, en de enkeling die het wel doet zal net als nu het lef 9 van de 10x toch niet hebben te vragen hoe het zit
donderdag 5 augustus 2010 om 13:10
Zakdoekje, ga naar een hele goede tattoo shop. De tattooeerder kan beoordelen of hij jouw littekens kan verwerken in een tattoo die jij wenst. Littekenweefsel heeft namelijk een andere structuur, waardoor het nooit een eenheid wordt met de gewone huis. Ook niet in een tattoo.
Ik heb ooit gezien bij LondonInk dat een meisje ook veel littekens had en daar hebben ze zo'n chinese levensboom van gemaakt, waarbij het merendeel van haar littekens de takken waren. Het was prachtig geworden!
Veel succes.
Ik heb ooit gezien bij LondonInk dat een meisje ook veel littekens had en daar hebben ze zo'n chinese levensboom van gemaakt, waarbij het merendeel van haar littekens de takken waren. Het was prachtig geworden!
Veel succes.
Volg je hart. Dat klopt.
donderdag 5 augustus 2010 om 13:20
Pink; ik weet dat het zichtbaar blijft Zoiets als een boom/takken is inderdaad een optie.
Ik heb het bij een ander gezien (zelfde probleem, zelfde oplossing; was trouwens met zomaar tattoo's/plaatjes)
Ik ga ook zeker informeren maar wil wel bepaalde ideeen hebben, en niet een plaatje uit een boek dus.
Ik heb het bij een ander gezien (zelfde probleem, zelfde oplossing; was trouwens met zomaar tattoo's/plaatjes)
Ik ga ook zeker informeren maar wil wel bepaalde ideeen hebben, en niet een plaatje uit een boek dus.
vrijdag 6 augustus 2010 om 00:14
Ik heb een boom op mijn schouder staan, een kopie van de grijze boom van Mondriaan, een tekening dus. En sinds ik die heb, zie ik heel veel grafische bomen die ik erg mooi vind, Escher heeft ook heel mooie. Mijn tip zou zijn om je in schilders/een kunststroming te verdiepen, ik denk dat je vanzelf iets tegen komt wat je aanspreekt om verder mee aan de slag te gaan.
zondag 15 augustus 2010 om 20:06
maandag 16 augustus 2010 om 20:08
Ik begrijp heel goed dat je graag een tattoo wil laten zetten over je littekens. Wanneer je zelf het gevoel hebt dat dit werkt, moet je het ook zeker doen. Misschien is het wel zo dat mensen het niet eens zo veel opvalt als dat jij het ervaart, maar jij voelt het zo, en dus moet je er iets aan doen. Ik snap ook goed dat je liever hebt dat mensen naar je zullen kijken om je tattoo, dan om je littekenweefsel. Ik zou zeggen, ga ervoor. Er zijn genoeg goede tattooerders die je kunnen helpen en inderdaad zoals al eens gezegd wordt de mogelijkheden kunnen vertellen. Zelf heb ik een tattoo over mijn gehele rechter zijde, twee handjes die in bid-houding staan, en een rozenkrans vasthouden. Daarom heen een banner met een spaanse tekst die voor mij betekenis heeft. Omdat ik een aantal jaar terug in korte tijd heel veel kg's ben aangekomen, heb ik veel striemen op mijn zij.. Dit wordt vaak ook gezien als litteken weefsel, en was gewoon overheen te tattoo-eren. Je ziet er nu bijna niets meer van (niet dat het mijn doel was de striemen onzichtbaar te maken, het ging me puur om de tattoo maar het was natuurlijk een fijne bijkomstigheid )
Voor idee-en op te doen is ook wel lastig. Ik denk dat je eerst voor jezelf duidelijk moet hebben wat je echt NIET wil, want er is zoveeeel mogelijk dat je uren lang boeken kunt bekijken. Als je weet welke stijl je aanspreekt, en of je bijv kleur/zwart/wit/grijs wil, ben je al een stukje verder. Met kleur kunnen ze bijvoorbeeld ook mooie dingen verhullen, net zoals met de schaduwen die ze maken met zwart/grijs. Misschien toch een idee om eens bij een goede shop langs te gaan, die zullen zeker niet vreemd opkijken. Of als je dat nog niet wil, zoek evt een shop uit, mail ze met de vraag of ze over littekenweefsel kunnen tattoo-eren, en wat de mogelijkheden zijn. Zo wordt je misschien al wat wijzer.
In iedergeval, als jij denkt dat het je helpt, zeker doen.
Jij moet je uiteindelijk goed voelen, en als dat met een tattoo is, prima, dan heb je een goede oplossing bedacht. Ermee leren leven, kan ook mét die tattoo. Die littekens gaan niet weg, dus ook met die tattoo zul jij zelf die periode niet vergeten. Het geeft alleen een stukje rust, dat je niet steeds opnieuw ermee geconfronteerd hoeft te worden, als je daar zelf op het moment niet voor kiest (door bijv vragen van onbekenden of starende mensen).
Hoop dat je er wat aan hebt!
Voor idee-en op te doen is ook wel lastig. Ik denk dat je eerst voor jezelf duidelijk moet hebben wat je echt NIET wil, want er is zoveeeel mogelijk dat je uren lang boeken kunt bekijken. Als je weet welke stijl je aanspreekt, en of je bijv kleur/zwart/wit/grijs wil, ben je al een stukje verder. Met kleur kunnen ze bijvoorbeeld ook mooie dingen verhullen, net zoals met de schaduwen die ze maken met zwart/grijs. Misschien toch een idee om eens bij een goede shop langs te gaan, die zullen zeker niet vreemd opkijken. Of als je dat nog niet wil, zoek evt een shop uit, mail ze met de vraag of ze over littekenweefsel kunnen tattoo-eren, en wat de mogelijkheden zijn. Zo wordt je misschien al wat wijzer.
In iedergeval, als jij denkt dat het je helpt, zeker doen.
Jij moet je uiteindelijk goed voelen, en als dat met een tattoo is, prima, dan heb je een goede oplossing bedacht. Ermee leren leven, kan ook mét die tattoo. Die littekens gaan niet weg, dus ook met die tattoo zul jij zelf die periode niet vergeten. Het geeft alleen een stukje rust, dat je niet steeds opnieuw ermee geconfronteerd hoeft te worden, als je daar zelf op het moment niet voor kiest (door bijv vragen van onbekenden of starende mensen).
Hoop dat je er wat aan hebt!
Vive sine paenitentia
maandag 23 augustus 2010 om 00:33
