
Uit verveling

vrijdag 17 januari 2014 om 09:51
Uit verveling eten... Ik word er helemaal gek van. Ook wel stiekem eten.. Ik wil er van af!
Als ik niets te doen heb springt mijn hoofd over na, 'oh we hebben nog lekkere biscuitjes in de kast' en voordat ik het weet ben ik biscuitjes aan het eten. Deze controle is gewoon weg, achterlijk en weg ermee..
Als ik bij mijn vriend ben, snoep ik totaal niet..en ook geen tussendoortjes. Dan heb ik er ook heel geen behoefte aan..
Herkennen mensen dit? Hoe gaan jullie hiermee om?
Als ik niets te doen heb springt mijn hoofd over na, 'oh we hebben nog lekkere biscuitjes in de kast' en voordat ik het weet ben ik biscuitjes aan het eten. Deze controle is gewoon weg, achterlijk en weg ermee..
Als ik bij mijn vriend ben, snoep ik totaal niet..en ook geen tussendoortjes. Dan heb ik er ook heel geen behoefte aan..
Herkennen mensen dit? Hoe gaan jullie hiermee om?

vrijdag 17 januari 2014 om 09:55

vrijdag 17 januari 2014 om 09:58
Ja ik herken het, heb precies hetzelfde. Ik eet niet alleen uit verveling, maar ook om met emoties om te gaan.
Ik eet stiekem, grijp veel gelegenheden aan om chocola, chips of koekjes te kopen. Dan ga ik bijv. naar de bieb om boeken in te leveren of uit te zoeken, en dan ga ik, voordat ik naar huis ga, langs de supermarkt om een zak m&m's of een chocoladereep te kopen.
Die eet ik dan stiekem op.
Ik heb dit eigenlijk al mijn hele leven. Ik kon het aardig onder controle houden en had dan ook de discipline om er (althans tijdelijk) mee te stoppen. Daarnaast sportte ik altijd veel, waardoor ik nooit echt ben aangekomen.
Alleen de laatste tijd kom ik er zelf niet meer uit. Ik sport nu veel minder door een blessure en zie mezelf aankomen.
Ik realiseer me dat ik hulp nodig heb.
Ik heb eerder deze week de stap gezet om met de huisarts te bellen en een afspraak te maken, maar de enige dag van de week die ik vrij ben, doet mijn huisarts geen consulten op afspraak.
Ik heb daarna niet weer de moed gehad om opnieuw te bellen..
Hoop dat ik mezelf vandaag die schop onder m'n kont kan geven.
Ik eet stiekem, grijp veel gelegenheden aan om chocola, chips of koekjes te kopen. Dan ga ik bijv. naar de bieb om boeken in te leveren of uit te zoeken, en dan ga ik, voordat ik naar huis ga, langs de supermarkt om een zak m&m's of een chocoladereep te kopen.
Die eet ik dan stiekem op.
Ik heb dit eigenlijk al mijn hele leven. Ik kon het aardig onder controle houden en had dan ook de discipline om er (althans tijdelijk) mee te stoppen. Daarnaast sportte ik altijd veel, waardoor ik nooit echt ben aangekomen.
Alleen de laatste tijd kom ik er zelf niet meer uit. Ik sport nu veel minder door een blessure en zie mezelf aankomen.
Ik realiseer me dat ik hulp nodig heb.
Ik heb eerder deze week de stap gezet om met de huisarts te bellen en een afspraak te maken, maar de enige dag van de week die ik vrij ben, doet mijn huisarts geen consulten op afspraak.
Ik heb daarna niet weer de moed gehad om opnieuw te bellen..
Hoop dat ik mezelf vandaag die schop onder m'n kont kan geven.

vrijdag 17 januari 2014 om 10:06
Ik heb het ook.. Altijd maar snoepen uit verveling.
En net als wat Mississippii zegt, nog even langs de winkel om wat lekkers te halen.
Bah..Ik wou dat ik er vanaf kwam, maar ik kán niet zonder.
Ik voel me zo verschrikkelijk down als ik niks lekkers te eten heb!
Ik weet dat het niet goed is...Ik denk dat ik ook hulp nodig heb.
Ik kan me alleen haast niet voorstellen dat er ook maar iemand is die me kan helpen om er vanaf te komen.
En net als wat Mississippii zegt, nog even langs de winkel om wat lekkers te halen.
Bah..Ik wou dat ik er vanaf kwam, maar ik kán niet zonder.
Ik voel me zo verschrikkelijk down als ik niks lekkers te eten heb!
Ik weet dat het niet goed is...Ik denk dat ik ook hulp nodig heb.
Ik kan me alleen haast niet voorstellen dat er ook maar iemand is die me kan helpen om er vanaf te komen.
vrijdag 17 januari 2014 om 10:19
Ik denk dat je het juist wel in de kast moet hebben liggen, want je moet leren om te gaan met die drang.
Maak eens een lijstje met activiteiten die je bij zo'n sterke drang eerst moet afwerken. Denk aan tanden poetsen, fruit eten, glas water drinken, een tijdschrift pakken en minstens 2blz's helemaal lezen, etc.
Leer om het uit te stellen en gaandeweg af te stellen, door jezelf enerzijds andere manieren te geven om je te vermaken en anderzijds naar je lijf te luisteren ipv naar je impulsen.
Maak dat lijstje nu en niet pas als je trek hebt, want dan lukt het mogelijk niet meer.
En leer jezelf ook dat áls je eens iets hebt gepakt, dat het niet het einde van de wereld is, maar dat je je wel moet herpakken. Dus niet na één koekje zó moedeloos dat de hele rol net zo goed op kan.
Maak eens een lijstje met activiteiten die je bij zo'n sterke drang eerst moet afwerken. Denk aan tanden poetsen, fruit eten, glas water drinken, een tijdschrift pakken en minstens 2blz's helemaal lezen, etc.
Leer om het uit te stellen en gaandeweg af te stellen, door jezelf enerzijds andere manieren te geven om je te vermaken en anderzijds naar je lijf te luisteren ipv naar je impulsen.
Maak dat lijstje nu en niet pas als je trek hebt, want dan lukt het mogelijk niet meer.
En leer jezelf ook dat áls je eens iets hebt gepakt, dat het niet het einde van de wereld is, maar dat je je wel moet herpakken. Dus niet na één koekje zó moedeloos dat de hele rol net zo goed op kan.
vrijdag 17 januari 2014 om 10:19
quote:depster schreef op 17 januari 2014 @ 10:04:
Ik heb helaas geen controle over wat er in de kast ligt, ik woon namelijk nog bij mijn ouders
En als je nou aan hun je situatie uitlegt??
Mijn moeder hield er ooit ook aardig rekening mee met de boodschappen zeg maar...
Of z\ijn het echte bourgondiers die van geen wijken weten??
Ik heb helaas geen controle over wat er in de kast ligt, ik woon namelijk nog bij mijn ouders
En als je nou aan hun je situatie uitlegt??
Mijn moeder hield er ooit ook aardig rekening mee met de boodschappen zeg maar...
Of z\ijn het echte bourgondiers die van geen wijken weten??

vrijdag 17 januari 2014 om 10:59
ik herken het heel erg, als je weet dat het er staat, zit het echt heel de tijd in je hoofd tot je uiteindelijk toegeeft en het hele pak leegeet.
Volgens mij werkt het ''niet-kopenprincipe'' wel helemaal.
Ik verblijf momenteel in het buitenland en het is hier bijvoorbeeld helemaal niet de gewoonte om chips te eten (ze hebben het wel in de supermarkt, maar bijna niemand, ook mijn gastgezin niet, koop het). Voor ik vertrok had ik de gewoonte om elke vrijdag chips te eten, maar die gewoonte is er nu helemaal uit omdat we het gewoon niet meer in huis hebben.
Maar inderdaad als je zelf niet kan beslissen wat er in huis komt, kan het wel heel lastig zijn. Misschien moet je toch proberen om er een gewoonte van te maken het te negeren, dus minstens 3 weken volhouden en dan zou het vanzelf moeten gaan (volgens wat ik lees op internet althans )
Volgens mij werkt het ''niet-kopenprincipe'' wel helemaal.
Ik verblijf momenteel in het buitenland en het is hier bijvoorbeeld helemaal niet de gewoonte om chips te eten (ze hebben het wel in de supermarkt, maar bijna niemand, ook mijn gastgezin niet, koop het). Voor ik vertrok had ik de gewoonte om elke vrijdag chips te eten, maar die gewoonte is er nu helemaal uit omdat we het gewoon niet meer in huis hebben.
Maar inderdaad als je zelf niet kan beslissen wat er in huis komt, kan het wel heel lastig zijn. Misschien moet je toch proberen om er een gewoonte van te maken het te negeren, dus minstens 3 weken volhouden en dan zou het vanzelf moeten gaan (volgens wat ik lees op internet althans )
Elke dag een nieuwe kans om te zijn wie je gisteren al wou worden.
vrijdag 17 januari 2014 om 12:54
Wij hebben op de salontafel en op de eetkamertafel fruitschalen en schalen met walnoten staan en dat werkt voor ons prima. Stan en ik zijn te lui om op te staan als we op de bank hangen of aan de eetkamertafel zitten, dus eten we fruit of walnoten. Mason eet nu ook twee keer zoveel fruit nu het voor het grijpen staat en hij het niet hoeft te vragen.
Het niet-kopenprinvipe werkt voor mij prima, voor Stan niet, die gaat los bij de benzinepomp.
Het niet-kopenprinvipe werkt voor mij prima, voor Stan niet, die gaat los bij de benzinepomp.
You know how I know? Because I reeaally think so!