Lijf & Lijn alle pijlers

Zelfspot 'dikke' mensen

10-09-2008 10:56 30 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik las net het topic over slank zijn en inzitten over blubjes of zo. Dit inspireerde mij tot het volgende topic: Hoe ga je om met zelfspot van 'minder slanke' mensen?



Een vriendin van mij is vrij dik en ze praat met veel zelfspot over zichzelf. Ik ben volgens veel mensen te dun. Waardoor zij zich misschien nog dikker voelt (is dat zo? ik voel me wel dunner/mager bij haar... maar vind haar juist prachtig, vrouwelijk).



Dus de situatie: stevige vriendin maakt een grap over haarzelf. Hoe ga je daar mee om?! Ik lach erom, maar weet nooit iets 'verzachtends' te zeggen (want blijkbaar zit ze er mee). Ik ga ook niet zeggen 'ach valt wel mee joh', want dat is niet zo. Als ik lach, kan dat ook bevestigend en beledigend overkomen. Dat wil ik niet, want het laatste wat ik wil is haar kwetsen. Ik zou liever ook iets cynisch over mezelf zeggen zodat zij daarom kan lachen.



Hoe ga je om met zelfspot van de volslanke medemens? Of als je zelf in de categorie 'dikker dan gemiddeld' valt, hoe zou je willen dat er gereageerd wordt?
Moet je er altijd op reageren dan?
Alle reacties Link kopieren
Goede vraag, MC. Ik hoef inderdaad niet altijd te reageren (vergeet ik soms een beetje...). Aan de anderde kant: de vriendin waar ik het over heb stroomt over van zelfspot. Nooit een reactie geven is dan ook een beetje, tja, wat eigenlijk... gek?
Heb je het haar zelf al eens gevraagd?

Ik ben dik, maak ook wel eens een grapje over mijn logge voorkomen, maar zit toch ook niet altijd te wachten op antwoord hoor.
Ik negeer het. Ik heb haar al een paar keer gezegd dat ze mooi is zoals ze is. Ze is volslank, maar ik ken haar niet anders. Ze kleedt zich mooi, ze draagt hippe kapsels. Alleen haar gewicht zorgt nogal voor onzekerheid. Als ze weer een ' grapje' maakt negeer ik haar. Ik weet niet wat ik moet zeggen, en ik ga zeker niet heel hard met haar meelachen omdat ik het gewoon niet zo zie.
Alle reacties Link kopieren
Ik maak ook wel eens grapjes over mijn volslanke uiterlijk, maar dat bedoel ik ook meestal als grapjes. Verwacht niet altijd dat iedereen roept dat ik mooi ben zoals ik ben. Zelfspot moet kunnen toch.
Alle reacties Link kopieren
Als ik me bedien van zelfspot, verwacht ik in ieder geval niet van mensen dat ze zich in allerlei bochten wringen om me maar niet per ongeluk voor het hoofd te stoten. Andersom doe ik dat ook niet...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het haar nog nooit gevraagd. We kennen elkaar nog niet zo lang (half jaartje of zo) en omdat het iets is waar zij onzeker over is, vind ik het ook lastig om het te vragen. Misschien wel een keer doen binnenkort.
Alle reacties Link kopieren
ik ben dik (mt 46/48) en heb veel humor en veel zelfspot



Ik vind niets vervelender dan mensen die in plaats van mee te lachen het gevoel hebben dat ze het moeten verzachten. Verzachten? Hallo? ik ben al zacht genoeg van mezelf dacht ik zo...



Tip: vraag eens aan je vriendin hoe je om moet gaan met haar zelfspot, of hoe haar opmerkingen bedoeld zijn.
Alle reacties Link kopieren
als ik een zelfspot opmerking maak verwacht ik alleen maar dat mensen er om lachen en niet een of andere 'goed bedoelde' reactie terug te geven.
Alle reacties Link kopieren
Thanks. Dat is duidelijk.

Dus: niet op reageren of meelachen. Maar dan niet té hard lachen. Zo iets?



Cursus omgangsvormen voor dummy's zou wel wat voor mij zijn
Alle reacties Link kopieren
Het is toch eigenlijk van de zotte dat je niet weet hoe je moet reageren op de opmerkingen van een vriendin? Dat weet je dan toch júist? Of dat specifieke onderwerp moet al nooit besproken worden, dat kan ook..

Ik zou zeggen, vraag het haar gewoon!... ;)
Alle reacties Link kopieren
als een graatmagere vriendin van mij een grapje maakt over zichzelf lach ik ook lekker mee hoor. Maar dat is ook meer omdat ze het écht als grapje bedoelt en niet om haar onzekerheid er mee aan te tonen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 10 september 2008 @ 12:00:

Het is toch eigenlijk van de zotte dat je niet weet hoe je moet reageren op de opmerkingen van een vriendin? Klopt. Ik ben daar gewoon niet zo handig in... helaas. En ik ken haar nog niet zo lang dat we óveral over praten. En ik wil haar absoluut niet kwetsen.
Alle reacties Link kopieren
Oh, oké, heel begrijpelijk dan! Maar toch zou ik het dan voorzichtig ter sprake brengen, gewoon zeggen dat je niet precies weet wat ze wil met zulke opmerkingen, dat je niet weet wat je daarop moet zeggen en of ze daar bepaalde reacties op verwacht. Dan kun je vervolgens voor je jezelf uitmaken of je daar iets mee kunt...
Alle reacties Link kopieren
Gewoon vragen. Ze is niet van suiker ofzo. Zelfspot kán betekenen dat je mega-onzeker bent maar dat hoeft niet.

Om jezelf lachen is heel belangrijk hoor, of dat nu om je overgewicht gaat of om je valkuil of what ever, het is heel gezond om jezelf niet al te serieus te nemen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga het proberen. Misschien vind ik het moeilijk omdat ik soms zelf wel "van suiker ben" als het op mijn zwakke punten aankomt... Als ik zelfspot gebruik is het vooral als zelfbescherming.
Ik verwacht niet dat mensen reageren op mijn zelfspot m.b.t. mijn omvang. Ik verwacht dat ze er gewoon om lachen, daar is het voor bedoeld namelijk



Toen we laatste houten vloeren aan het bekijken waren ging het over een grove en een fijne nerf. Ik zei dat ik de voorkeur had voor een fijne nerf, fijntjes en petit en zo, zoals ik zelf ook ben (en dan een bepaalde blik erbij). Verkoper in een deuk, geen vloer gekocht, wel thee gedronken. Zo gaat dat bij mij meestal. Meer reactie is niet nodig.



Een forumvriendin van me was laatste bijna in tranen om een anekdote die ik vertelde over dik zijn en in een badpak naar het strand gaan. Ik lachte me slap, zij huilde zowat de lieverd, terwijl ik goede, harde humor heel erg kan waarderen, ook als het ten koste van mij is.



Als ik maar terug mag kaatsten. Alleen uitdelen en niet kunnen incasseren vind ik strontvervelend. Maar uiteindelijk is op iedereen wel iets aan te merken en als je er niet meer om kunt lachen wordt het allemaal veel te 'zwaar'(<--- woordspeling) op de hand.
Alle reacties Link kopieren
tot op zekere hoogte is het leuk,mensen die zichzelf enorm serieus nemen kan ik maar moeilijk serieus nemen. Lighten up, maar er zijn wel grenzen, ik heb een ronde vriendin, maar die is wel erg hard over zichzelf, de zelfspot wordt dan zelfminachting en dat vind ik minder. Iedereen dik of dun zou trots moeten zijn op wie ze is. Soms maken mensen grappen over zichzelf die eigenlijk bedoeld zijn om jezelf naar beneden te halen voordat iemand anders het doet, dan is het een NO NO
Alle reacties Link kopieren
Maar dat zie ik ook niet als zelfspot, Meds...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds kort een collega op de kamer die net als mij volslank + beetje extra is. Na onze eerste week samen op de kamer hadden wij een afdelingsuitje. Zij riep daar heel spontaan naar onze leidinggevende, "wij zijn er achter gekomen dat wij heel veel op elkaar lijken". Ik zie de leidinggevende op een bepaalde manier kijken dat hij dat ook wel zag . Dan kan ik het niet laten om te roepen, Nee, niet alleen "figuurlijk". Ik ben goed in woordspelingen en woordgrapjes en vond deze wel leuk gevonden en mijn collega's ook. Maar om eerlijk te zijn wilde ik de leidinggevende gewoon voor zijn met een eventuele soortgelijke opmerking. Dan voel ik mij namelijk wel ongemakkelijk.



Ik zou er verder niet over beginnen tegen je vriendin en gewoon meelachen. Waarschijnlijk zal zij die zelfspot ook gebruiken om omgemakkelijke situaties te voorkomen met een grap waarmee zij zelf de controle houdt over de situatie. Ik vind het zelf erg ongemakkelijk als mensen mij heel serieus gaan vragen naar de reden van de zelfspot. Dan moet ik mij n onzekerheden blootgeven en dat wil ik liever niet. Ik scherm dit niet voor niets af met een flinke dosis zelfspot.
Ik doe mijn best
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 10 september 2008 @ 12:51:

Maar dat zie ik ook niet als zelfspot, Meds...



Nee, maar de grens tussen zelfspot en jezelf structureel naar beneden halen vervaagt wel degelijk als je doorslaat in je zelfspot. Ik heb er zelf ook een handje van en de mensen in mijn omgeving wezen me op mijn zelfspot. Dat heeft me aan het denken gezet en daardoor heb ik inderdaad geconcludeerd dat de zelfspot aan de oppervlakte lag van iets wat stiekem toch dieper lag. Andersom wijs ik mijn vriendinnen er ook op als zij te erg doorslaan met hun zelfspot. Natuurlijk zit die persoon er niet op te wachten om zijn of haar gevoel bloot te leggen maar in een goeie vriendschap moet je elkaar wel bewust kunnen maken van elkaars gedrag.



Laatst heb ik zo'n leuk hip jurkje gekocht die aangesloten zit onder de borst en vervolgens wijd uitloopt. Toen ik nog vijftien kilo zwaarder woog, droeg ik dat soort dingen echt niet. Nu zie ik wel dat het me met mijn huidige figuur een stuk beter staat maar ik kan toch niet nalaten om iedere keer te roepen dat het een zwangerschapsjurkje is. Dat bedoel ik dan grappig (= zelfspot) maar stiekem dek ik mezelf dan alvast voor als mensen wél aan me vragen of ik zwanger ben of een opmerking maken over mijn buik.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind mijzelf wel te dik maar ik ben wel zoals ik ben. Ik zou graag slanker zijn maar ik doe er vervolgens ook weer niets aan. Nouja, behalve dan dromen over een prachtig mooi slank lichaam maar ja, daar val je 's nachts niet veel van af.



Zelfminachting, een lastig woord, wanneer is het zelfminachting. Ik kreeg recentelijk lucht van een uitje met allerlei leuke attracties. Geweldig voor iedereen. Maar ja, er is nou eenmaal niets genanter dan weer uit de attractie te moeten stappen omdat de beveiliging niet dicht kan. Dus ik dek mijzelf dan wel even in met de vraag of er ook attracties zijn waar ik ook kan. Zelfminachting, zo voel ik het zelf niet maar misschien vind jij dat wel Meds. Het grote voordeel vind ik wel dat men dan vervolgens wel al weet dat ik aan de kant blijf staan en ik hoef mij niet steeds weer opnieuw te verantwoorden waar ik mij dan superongemakkelijk bij zou voelen.
Ik doe mijn best
Alle reacties Link kopieren
hoe meer zelfspot ik ten toon spreid,hoe meer ik er mee zit.

op dagen dat ik me k*t voel en me een behoorlijke kamerolifant voel spot ik er meer mee.

is bij mij dan wel een soort van zelfminachting of mss nog meer een zelfwalging.

maar ik zit dan niet te wachten op opbeurende woorden van anderen.

dan voel ik me nog kloteriger.
Ik voel geen zelfminachting. Niet dat ik zo happy ben met mijn maat 54 maar zelfminachting, neuh. Ik gebruik de zelfspot meestal om mensen de wind uit de zeilen te nemen, als ik dat nodig acht. Dat ik het zelf maar vast gezegd heb en dat er geen grote roze olifant in de kamer staat waarover niet gepraat kan worden. Ik vind mezelf namelijk niks om me voor te schamen maar begrijp best dat ik er niet doorsnee uitzie en dat benader ik liever met humor dan dat ik me er voor geneer.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven