Mode & Beauty
alle pijlers
Moeder, vrouw?
maandag 15 oktober 2007 om 16:06
Nav een topic op kinderen waarin er nogal vol onbegrip wordt gereageerd op een vrouw die zich zorgen maakt over haar buik bij een eventuele zwangerschap.
Uitzonderingen daar gelaten, als ik over een schoolplein loop zie ik allemaal moeders. Moeders die ook niets meer zijn dan alleen maar moeders. Ongetwijfeld goede moeders. Korte makkelijke kapsels, makkelijke kleding, alles makkelijk maar alles behalve vrouwelijk.
Ik ben het type die zich door werk nog wel eens minder makkelijk kleed en pumps draag ed, maar nu ik lekker met de kinderen thuis ben, erg makkelijke kleding aan heb. Met het verschil dat ik er wel uitzie als een vrouw. En niet zozeer als moeder.
Ik heb me inderdaad ook zorgen gemaakt over mijn uiterlijk tijdens en na mijn zwangerschap. Dit is onder moeders doodszonde nr 1. Want je krijgt er zoveel voor terug. Alsof je dat zelf niet weet en alsof het een vrijbrief is om je vervolgens nooit meer te verzorgen.
Ik zelf gaf op dat andere topic al aan, ik heb mijn striae buikje er met heel veel liefde voor over gehad. En ik ren niet naar de plastisch chirurg (overigens niets ten nadele van degene die dat wel doen) Echter doe ik wel alles aan om de schade te beperken of te herstellen. Die strepen gaan niet weg, pech gehad. Maar dat ik ineens maat 42 had ipv 38 kon ik voor mezelf niet accepteren. Heeft niets met de maat op zich te maken, wel met het spectaculair aankomen wat ik niet wilde.
Ik breng dan ook veel tijd in de sportschool door. Ik let op mijn voeding, ik let op mijn kleding en haal het beste uit mezelf.
Iedereen is anders, iedereen heeft een ander uiterlijk, andere maat. Iedereen is van zichzelf mooi. Moeders hebben zwangerschappen achter de rug met alle gevolgen van dien, daar is niets mis mee. Alleen vind ik het zo jammer dat de meeste moeders (zo lijkt het, zal liggen aan de plek in nl waar ik leef ) het geen reet meer interesseerd hoe ze er uit zien. Zijn sec moeder en dat is de enige rol nog. Ik ben echter ook nog partner en vrouw. Ik heb de behoefte om aantrekkelijk te zijn.
Kan je het bovendien wel maken tov je partner om te verslonzen? Is sexueel aantrekkelijk zijn ineens niet meer zo belangrijk? Moet je partner je maar nemen zoals je bent? Ja, natuurlijk moet ie dat. Maar is het te veel gevraagd om het beste te halen uit wie je bent?
Uitzonderingen daar gelaten, als ik over een schoolplein loop zie ik allemaal moeders. Moeders die ook niets meer zijn dan alleen maar moeders. Ongetwijfeld goede moeders. Korte makkelijke kapsels, makkelijke kleding, alles makkelijk maar alles behalve vrouwelijk.
Ik ben het type die zich door werk nog wel eens minder makkelijk kleed en pumps draag ed, maar nu ik lekker met de kinderen thuis ben, erg makkelijke kleding aan heb. Met het verschil dat ik er wel uitzie als een vrouw. En niet zozeer als moeder.
Ik heb me inderdaad ook zorgen gemaakt over mijn uiterlijk tijdens en na mijn zwangerschap. Dit is onder moeders doodszonde nr 1. Want je krijgt er zoveel voor terug. Alsof je dat zelf niet weet en alsof het een vrijbrief is om je vervolgens nooit meer te verzorgen.
Ik zelf gaf op dat andere topic al aan, ik heb mijn striae buikje er met heel veel liefde voor over gehad. En ik ren niet naar de plastisch chirurg (overigens niets ten nadele van degene die dat wel doen) Echter doe ik wel alles aan om de schade te beperken of te herstellen. Die strepen gaan niet weg, pech gehad. Maar dat ik ineens maat 42 had ipv 38 kon ik voor mezelf niet accepteren. Heeft niets met de maat op zich te maken, wel met het spectaculair aankomen wat ik niet wilde.
Ik breng dan ook veel tijd in de sportschool door. Ik let op mijn voeding, ik let op mijn kleding en haal het beste uit mezelf.
Iedereen is anders, iedereen heeft een ander uiterlijk, andere maat. Iedereen is van zichzelf mooi. Moeders hebben zwangerschappen achter de rug met alle gevolgen van dien, daar is niets mis mee. Alleen vind ik het zo jammer dat de meeste moeders (zo lijkt het, zal liggen aan de plek in nl waar ik leef ) het geen reet meer interesseerd hoe ze er uit zien. Zijn sec moeder en dat is de enige rol nog. Ik ben echter ook nog partner en vrouw. Ik heb de behoefte om aantrekkelijk te zijn.
Kan je het bovendien wel maken tov je partner om te verslonzen? Is sexueel aantrekkelijk zijn ineens niet meer zo belangrijk? Moet je partner je maar nemen zoals je bent? Ja, natuurlijk moet ie dat. Maar is het te veel gevraagd om het beste te halen uit wie je bent?
maandag 15 oktober 2007 om 16:15
Heb na de geboorte van de derde ook niet meer mijn strakke buik terug. Best jammer hoor. Is het natuurlijk allemaal waard geweest en vint het allemaal lang niet meer zo belangrijk als vroeger (uiterlijk). Maar verslonzen ga ik dus echt niet hoor. Probeer er toch echt nog een beetje leuk uit te zien, maar inderdaad wel met makkelijkere kleren. Eerlijk gezegd, bij mij op het schoolplein zien de meeste moeders er best leuk uit, helemaal niet allemaal verslonsd ofzo. En de moeders die er wat meer verslonsd bij lopen vind ik niet minder aardig hoor, moeten zij weten, kan ik me niet druk om maken. Zou het zelf alleen niet willen. Storen die moeders jou dan echt, kaboutertje?
maandag 15 oktober 2007 om 16:31
Tja, daar denk ik eerlijk gezegd ook wel eens aan ja. Maar ik vermoed dat die er ook niet zo erg mee zitten. Mijn man zou het niet leuk vinden als ik zo zou verslonzen, en andersom zou ik het van hem ook niet zo leuk vinden. Wij zouden er bij elkaar dus wel wat van zeggen (en echt niet overdreven ofzo).
maandag 15 oktober 2007 om 17:00
Het zal inderdaad wel met de "plek" waar je leeft te maken hebben. Want ook hier op het schoolplein van mijn kinderen geen grote aantallen verslonsde moeders. Natuurlijk ze zijn er wel maar deze vrouwen waren al wat "minder verzorgd" ver voordat ze moeder werden. Vogens mij heeft het één niets met het ander te maken. Je hebt vrouwen die zich graag verzorgen en er graag leuk en vrouwelijk uitzien én vrouwen die daar niets in zien. Volgens mij zijn er ook zat vrouwen die geen moeder zijn die er niet uitzien. (én zat mannen) Je kan met makkelijke kleding er ook goed uitzien en iemand met lang(er) haar ziet er lang niet altijd beter uit dan iemand met een goed geknipt kort koppie.(al is dit laatste ook helemaal niet mijn smaak)
maandag 15 oktober 2007 om 17:10
ik vind het twee verschillende dingen. Je van te voren, voor je uberhaupt zwanger bent, zorgen maken over je buik na afloop vind ik onbegrijpelijk. Sowieso vind ik je zorgen maken erg zwaar klinken en snap ik dat niet goed. Ik vind het persoonlijk ook niet erg, als je een dikkere buik overhoudt, kiloos extra of hangtieten. Het is mooi als het niet zo is, maar niet erg als het wel zo is. Maar dat betekent niet dat ik dan ook maar de hele dag in een jogging broek met een kort kapsel rondloop. Ik vind het leuk om er leuk uit te zien, vind uiterlijk best belangrijk en doe er ook moeite voor. (Op mijn manier, ik ben geen make up,hoge hakken, korte rokjes type) Maar dat staat los van dat ik er geen problemen mee heb dat mijn lijf verandert door het krijgen van kinderen. Dus nee, ik snap niet dat je daar mee bezig bent van te voren en niet dat je je daar zorgen over maakt en ik vind het ook redelijk suf om je daar van te voren al druk om te gaan maken en nee, ik vind het ook onbegrijpelijk dat moeders ineens als saaie grijze muizen slonzig gekleed gaan. Maar eerlijk gezegd ken ik die niet zoveel. Ik zie ze wel op straat lopen, maar dat zijn vrouwen die ik niet ken, dus ik weet niet hoe ze er voor hun kinderen uitzagen.
dinsdag 16 oktober 2007 om 13:39
Ik kan me wel voorstellen dat je je er druk over maakt (of in elk geval dat je er over nadenkt). Ik ben zelf 22, wil heel graag kinderen, niet persé nu ofzo, maar in de toekomst, en lichamelijke veranderingen die daardoor komen zullen mij niet tegenhouden. Maar ik kan me wel voorstellen dat ik er alles aan doe om de 'schade' te beperken; ik zou proberen niet meer dan een x aantal kilo's aan te komen (wat staat er voor, 12? 15?), blijven sporten tot een zeker moment, ik zou zeker weten wel met creme en olie gaan smeren om striae te voorkomen en ik zou na de zwangerschap als de wiedeweerga weer gaan sporten (ik sport nu ook ongeveer dagelijks). Zo denk ik er nu over. Als ik dan toch striae overhoud en mijn borsten 'leeg' raken, tja, jammer helaas. Maar ik zou wel mijn best doen om dat te voorkomen en dat kan mijns inziens alleen door vóór de zwangerschap na te denken over hoe je dat zou kunnen proberen.
Erna je er druk over gaan maken vind ik pas raar. Dat is net zoiets als jarenlang roken, drinken en vet eten, en dan opeens als je lichaam naar de hel is je er druk over gaan maken. Zoiets lijkt me júist iets wat je vóór een zwangerschap doet (dat je dan overweegt niet zwanger te worden omdat je je buikje niet wilt verliezen vind ik persoonlijk ook onbegrijpelijk, maar goed)
Erna je er druk over gaan maken vind ik pas raar. Dat is net zoiets als jarenlang roken, drinken en vet eten, en dan opeens als je lichaam naar de hel is je er druk over gaan maken. Zoiets lijkt me júist iets wat je vóór een zwangerschap doet (dat je dan overweegt niet zwanger te worden omdat je je buikje niet wilt verliezen vind ik persoonlijk ook onbegrijpelijk, maar goed)
dinsdag 16 oktober 2007 om 15:07
Ben negen weken geleden bevallen en mijn buik is ook niet zo strak. Ik ben nog wel 4 kilo zwaarder dan voordat ik zwanger werd, dus misschien scheelt dat ook wel. Ik ben wel van plan weer te gaan hardlopen, zodra ik er weer genoeg energie voor heb. Voordat ik zwanger werd. had ik er wel over nagedacht dat mijn lichaam zou gaan veranderen. Maar dat hield mij absoluut niet tegen. Gelukkig maar want nu ligt er een klein meisje boven in haar ledikant dat ik voor goud wil missen.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:00
Ik vind het pas echt vervelend worden als moeders die verandert zijn in volle muizen , jaloerse opmerkingen gaan maken in de trent van , tss, je mag dan slank zijn, maar ik ben liever gelukkig, moet je kijken wat je er allemaal vast voor moet doen, nou ik neem lekker appeltaart wanneer ik dat wil.
Dat gaat mij mijn pet te boven.
Ik vind het namelijk ontzettend leuk er wat aan te doen en voel mij er ontzettend gelukkig mee dat het me nog steeds lukt om er aantrekkelijk uit te zien.
Dat gaat mij mijn pet te boven.
Ik vind het namelijk ontzettend leuk er wat aan te doen en voel mij er ontzettend gelukkig mee dat het me nog steeds lukt om er aantrekkelijk uit te zien.
dinsdag 16 oktober 2007 om 22:59
Ik vind niet dat iemand zou moeten oordelen over het uiterlijk van de ander of over hoeveel zij daarvoor doet en of dat teveel of te weinig is. Wat Sto vertelt vind ik ontzettend kleinzielig van die vrouwen. Andersom vind ik 't trouwens ook stom, als een vrouw zich prettig voelt in haar lichaam, wie zijn wij dan daar over te oordelen (ook als we dat voor onszelf níet prettig zouden vinden)? Ik kan mij op dit moment niet voorstellen ooit een verslonsd lijf te hebben. Echter heb ik in mijn omgeving gezien dat wanneer er grotere zorgen zijn (zoals de dood van een naaste), het best zo kan zijn dat iemand die altijd op en top verzorgd was er opeens (tijdelijk of voor altijd) niets meer om geeft hoe haar lichaam eruit ziet (of er geen grip meer op heeft, of geen puf meer heeft om te sporten). En wie zijn wij dan om daar over te oordelen. En als zo iemand dat na een periode toch weer op wil pakken, dan hoeven wij daar ook niet over te oordelen.
Je weet niet altijd wat er achter zit.
Je weet niet altijd wat er achter zit.
dinsdag 16 oktober 2007 om 23:04
Wijs gesproken Margaretha en idd , gaan die gedachtes 2 kanten op.
Ik heb ook een poosje er niet uitgezien, na 2 zwangerschappen was er 30 kilo bijgekomen door de zwangerschapssuiker, dat was nou niet mijn eigen keuze, maar een gevolg van een "broedperiode" v 18 maanden, ik was namelijk heel snel weer zwanger.
Leuk vond ik niet, maar echt boeien deed het mij in die periode ook niet, aangezien ik allang blij was dat mijn twee babys wel gezond waren , naar gelang zij wat groter werden, kwam bij mij ook de energie weer terug en de interesse om mijzelf bij de kladden te nemen.
Dus ik vind dat jij heel wijs hebt gesproken.
Ik heb ook een poosje er niet uitgezien, na 2 zwangerschappen was er 30 kilo bijgekomen door de zwangerschapssuiker, dat was nou niet mijn eigen keuze, maar een gevolg van een "broedperiode" v 18 maanden, ik was namelijk heel snel weer zwanger.
Leuk vond ik niet, maar echt boeien deed het mij in die periode ook niet, aangezien ik allang blij was dat mijn twee babys wel gezond waren , naar gelang zij wat groter werden, kwam bij mij ook de energie weer terug en de interesse om mijzelf bij de kladden te nemen.
Dus ik vind dat jij heel wijs hebt gesproken.
woensdag 17 oktober 2007 om 14:30
Margaretha en sto,wijze woorden!Ben trots op jullie.Gezien het feit dat ik veel sport krijg ik ook geregeld kritiek te verduuren zo van"je bent te breed" "gespierde vrouwen zijn niet mooi" "een vrouw hoort lekker zacht te zijn(ik zou dus meer vet moeten hebben)en dit commentaar kreeg ik van twee dames met een maat meer,wel aardige dames.Maar ik bleef dus beleefd en zei gewoon dat ik me lekker zo voelde zoals ik ben en ik ben zeker geen hard en afgetraind manwijf.Ik ben in en al vrouw kwa uiterlijk,kleden,denken,doen en laten en daar ben ik trots op.
woensdag 17 oktober 2007 om 20:31
Op het schoolplein van mijn kinderen zien de meeste moeders er heel aardig tot erg hip uit. Er zijn er natuurlijk die er geen bal om geven hoe ze eruit zien, maar dat is de minderheid. Het betreft een school in het centrum van een grote stad.
Zelf heb ik er na alledrie mijn zwangerschappen echt een punt van gemaakt om weer op mijn oude gewicht te komen en me in het nieuw te steken. Ik voel me gewoon veel lekkerder als ik er goed uitzie. En dat betekent ook dat ik 's ochtend even tijd maak om wat make-up aan te brengen en mijn haar goed te doen. Kleding leg ik de avond ervoor al klaar zodat ik me daar met mijn slaapkop niet druk over hoef te maken.
Ik heb aan mijn zwangerschappen (en dan vooral de eerste) best wat striae overgehouden op mijn bovenbenen. Jammer maar helaas. De rest is allemaal nog in prima "staat". Ik ben er niet rouwig om, het hoort er eenmaal bij.
Ik verbaas me er ook wel over dat er vrouwen zijn die hun uiterlijk niet interesseert. Ik bedoel, met een beetje meer moeite ziet iedereen er toch beter uit?
Zelf heb ik er na alledrie mijn zwangerschappen echt een punt van gemaakt om weer op mijn oude gewicht te komen en me in het nieuw te steken. Ik voel me gewoon veel lekkerder als ik er goed uitzie. En dat betekent ook dat ik 's ochtend even tijd maak om wat make-up aan te brengen en mijn haar goed te doen. Kleding leg ik de avond ervoor al klaar zodat ik me daar met mijn slaapkop niet druk over hoef te maken.
Ik heb aan mijn zwangerschappen (en dan vooral de eerste) best wat striae overgehouden op mijn bovenbenen. Jammer maar helaas. De rest is allemaal nog in prima "staat". Ik ben er niet rouwig om, het hoort er eenmaal bij.
Ik verbaas me er ook wel over dat er vrouwen zijn die hun uiterlijk niet interesseert. Ik bedoel, met een beetje meer moeite ziet iedereen er toch beter uit?
woensdag 17 oktober 2007 om 20:43
Hallo,
Ik heb me ook tijdens de zwangerschap heel mooi gevoeld!. Maar ik heb altijd heel veel aandacht besteed aan mijn uiterlijk...zelfs tijdens mijn zwangerschap. Ik heb na mijn zwangerschap een buikje gekregen, die ik niet plat krijg..zelfs na 3 jaar sportschool ( 4 keer per week)...maar ik voel me goed en straal dat ook naar buiten toe...natuurlijk hebben we als vrouw ook wel eens mindere dagen...maar ik probeer er altijd het beste van te maken ...ik wil er niet aantrekkelijk uitzien voor anderen maar voor mezelf want dan voel ik me goed...ik vind vrouw zijn gewoon het mooiste wat er is...zelfs als je zwanger bent...maar je moet er wel wat voor willen over hebben..en natuurlijk tijd voor maken ...en die tijd maak ik me..
Groetjes BobbieC
Ik heb me ook tijdens de zwangerschap heel mooi gevoeld!. Maar ik heb altijd heel veel aandacht besteed aan mijn uiterlijk...zelfs tijdens mijn zwangerschap. Ik heb na mijn zwangerschap een buikje gekregen, die ik niet plat krijg..zelfs na 3 jaar sportschool ( 4 keer per week)...maar ik voel me goed en straal dat ook naar buiten toe...natuurlijk hebben we als vrouw ook wel eens mindere dagen...maar ik probeer er altijd het beste van te maken ...ik wil er niet aantrekkelijk uitzien voor anderen maar voor mezelf want dan voel ik me goed...ik vind vrouw zijn gewoon het mooiste wat er is...zelfs als je zwanger bent...maar je moet er wel wat voor willen over hebben..en natuurlijk tijd voor maken ...en die tijd maak ik me..
Groetjes BobbieC
woensdag 17 oktober 2007 om 20:47
donderdag 18 oktober 2007 om 12:06
Ik ben heel m'n leven een slons geweest, m'n partner wist dat toen hij mij tegenkwam en het interesseerd hem niet, een kort kapsel heb ik overigens niet maar ik zie er vrijwel altijd onverzorgd uit tenzij we uitgaan of naar een verjaardag. Zielig is het voor hem dus niet want hij is niet anders gewend.
donderdag 18 oktober 2007 om 13:20
Hi Bobby, wat er in mijn verhaal stond ging het voor mij dat ik niet wilde accepteren dat ik zoveel was aangekomen in korte tijd. Dat ik me daar niet bij neer wilde leggen. Stond ook bij dat het niet om de maat ging 
Tuurlijk hoeft met niet maat 38 te hebben.
Wellicht allen, ligt het aan mijn omgeving en kom ik er op terug
Tuurlijk hoeft met niet maat 38 te hebben.
Wellicht allen, ligt het aan mijn omgeving en kom ik er op terug
donderdag 18 oktober 2007 om 13:24
Toch gek. Als ik hier over het schoolplein loop dan is de 'makkelijke moeder' een uitzondering. Echt alle vrouwen en mannen die hun kroost naar school brengen zien er prachtig uit. En ik heb het niet over een zg 'eliteschool' maar een gewone doorsnee christelijke basisschool. Zelf loop ik eens in de week in mijn trainingspak naar school, als ik ga sporten, maar dan nog zit mijn haar goed en zit ik strak in de mascara en lipgloss.
Het verhaal hierboven herken ik dus ook niet, mijn vriendinnen zijn zo niet, mijn omgeving is zo niet en volgens mij is dit een achterhaald fenomeen en ik ken niet één moeder die sec moeder is en zich niet meer bekommert om het vrouw zijn.
Het verhaal hierboven herken ik dus ook niet, mijn vriendinnen zijn zo niet, mijn omgeving is zo niet en volgens mij is dit een achterhaald fenomeen en ik ken niet één moeder die sec moeder is en zich niet meer bekommert om het vrouw zijn.
donderdag 18 oktober 2007 om 17:19
trouwens wel een grappige aanname, alsof je je niet bekommert om vrouw zijn als je er niet volgens de hippe, verzorgde maatstaven uitziet. Ik ken "ze" echt wel, vrouwen die er bijlopen waardoor absoluut duidelijk is dat het ze geen bal interesseert hoe ze eruit zien, makkelijke kleren, kort haar, niks geen sjeu of leuke dingen, maar wie zegt dat zij zich dus niet bekommeren om het vrouw zijn? misschien zit dat voor hen wel in hele andere dingen dan elke maand een nieuwe outfit?
donderdag 18 oktober 2007 om 17:31
Sja.. als je mij bij het schoolplein ziet, denk je misschien ook wel dat ik mezelf heb laten gaan, sinds ik moeder ben.
Maar ik heb me nooit bekommert om mode, opmaken doe ik niet, want daar krijg ik uitslag van, die ene dag in de week dat ik de kinderen wegbreng naar school, loop ik vaak in joggingbroek (wel een merkbroek en ook nog m'n duurste broek, dus mag wel, vind ik
) dus.. wat denk jij als je mij ziet?
Dat ik me heb laten verslonzen? Maar zo liep ik er altijd al bij! (nee, da's nietwaar, voor de zwangerschappen had ik een goedkope joggingbroek, die nog slonziger zat) En mijn man kent mij dus niet anders en vind mij reuze aantrekkelijk hoe ik ben.
Ik vind trouwens dat jullie wel erg makkelijk denken over dat korte haar. Vorig jaar met een weekend weg van alleen maar vrouwen, waren het juist de vrouwen met kórte haar, die er 's morgens een enorm werk van maakten, met gel en föhn enzo. De vrouwen met lang haar, borstelden het en deden het in een straat. Kloar.
Hoe vrouwen er bij ons op het schoolplein uitzien wisselt.
Ik vind het trouwens ook wel leuk om er eens in rokje enzo uit te zien, doe ik regelmatig, maar niet té vaak en zéker niet op m'n vrije dag!
Maar ik heb me nooit bekommert om mode, opmaken doe ik niet, want daar krijg ik uitslag van, die ene dag in de week dat ik de kinderen wegbreng naar school, loop ik vaak in joggingbroek (wel een merkbroek en ook nog m'n duurste broek, dus mag wel, vind ik
) dus.. wat denk jij als je mij ziet? Dat ik me heb laten verslonzen? Maar zo liep ik er altijd al bij! (nee, da's nietwaar, voor de zwangerschappen had ik een goedkope joggingbroek, die nog slonziger zat) En mijn man kent mij dus niet anders en vind mij reuze aantrekkelijk hoe ik ben.
Ik vind trouwens dat jullie wel erg makkelijk denken over dat korte haar. Vorig jaar met een weekend weg van alleen maar vrouwen, waren het juist de vrouwen met kórte haar, die er 's morgens een enorm werk van maakten, met gel en föhn enzo. De vrouwen met lang haar, borstelden het en deden het in een straat. Kloar.
Hoe vrouwen er bij ons op het schoolplein uitzien wisselt.
Ik vind het trouwens ook wel leuk om er eens in rokje enzo uit te zien, doe ik regelmatig, maar niet té vaak en zéker niet op m'n vrije dag!
Later is nu
