Mode & Beauty
alle pijlers
Mooi zijn en de vooroordelen...
zondag 11 mei 2008 om 10:31
Gisteren was ik in de supermarkt met man en kind. Ik sta in de rij te wachten en in de rij naast mij staan een man en een vrouw.
Ik zag de vrouw ineens de rug naar mij toe keren iets tegen haar man fluisteren en manlief kijkt mij tijdens het gefluister aan. (Beschaamd dat ik het in de gaten had). Vrouwlief draait zich daarna weer terug en kijkt mij weer aan. Dit was duidelijk een onderonsje wat over mij ging. Ik voelde mij erg rot onder. En zelf nadat ze in de gaten had dat ik wist dat het over mij ging keek ze mij euforisch en minachtend aan.
Ik schijn een knappe vrouw te zijn. Ik zie dit zelf niet zo, maar uit de reacties van mijn omgeving hoor ik wel eens dat ik erg knap ben. Ik ben zelf een heel onzeker persoon en heb een tijdlang met mezelf in de knoop gezeten.
Ik merk dat er vaak over mij gepraat wordt als ik ergens ben. Vrouwen die tegen hun man gaan fluisteren, de man die beschaamd is door het gefluister van zijn vrouw en het liefst in de grond zou willen verdwijnen.
Ik merk dat het vaak niet in positief opzicht is. Vrouwen die ik niet ken en die mij als persoon niet kennen kijken mij na en ik zie hun blik vol tja... niet positieve gedachtes.
Ik merk ook vaak dat wanneer mannen zonder hun vrouw zijn wel aardig tegen mij zijn. Zodra vrouwlief erbij is word ik genegeerd. De enkele keren dat dit niet gebeurd zie ik de vrouw vol jaloezie kijken en als blikken konden doden...
Als ik er nou als een del uit zou zien, kan ik deze reacties enigszins wel begrijpen. Ik zie er normaal uit. Niets geen strakke laag uitgesneden truitjes of korte rokjes. Ik wil eigenlijk het liefst niet opvallen, maar onbedoeld ben ik vaak in de belangstelling. Door mannen in positief opzicht en vrouwen in negatief opzicht.
Ik merk dat mooie vrouwen vaak bevoordeeld worden in negatief opzicht. Ik heb wel eens na een sollicitatiegesprek te horen gekregen dat ze mij niet wilden aannemen omdat ze vonden dat mijn verschijning te positief was en dit voor afleiding van mijn kwaliteiten zou lijden. ( dit heb ik via een kennis gehoord die daar werkte)
Ik hoop niet dat dit erg arrogant overkomt. Dat ben ik totaal niet, ik wil het liefst niet opvallen en nagestaard worden. Ik ben zelf erg onzeker over mijzelf en als je iedere keer het middelpunt bent van roddels van vrouwen omdat je er goed uitziet, geeft dit geen prettig gevoel.
Herkent iemand zich hierin of heb je adviezen hoe ik mij in dit soort situaties moet gedragen?
Ik zag de vrouw ineens de rug naar mij toe keren iets tegen haar man fluisteren en manlief kijkt mij tijdens het gefluister aan. (Beschaamd dat ik het in de gaten had). Vrouwlief draait zich daarna weer terug en kijkt mij weer aan. Dit was duidelijk een onderonsje wat over mij ging. Ik voelde mij erg rot onder. En zelf nadat ze in de gaten had dat ik wist dat het over mij ging keek ze mij euforisch en minachtend aan.
Ik schijn een knappe vrouw te zijn. Ik zie dit zelf niet zo, maar uit de reacties van mijn omgeving hoor ik wel eens dat ik erg knap ben. Ik ben zelf een heel onzeker persoon en heb een tijdlang met mezelf in de knoop gezeten.
Ik merk dat er vaak over mij gepraat wordt als ik ergens ben. Vrouwen die tegen hun man gaan fluisteren, de man die beschaamd is door het gefluister van zijn vrouw en het liefst in de grond zou willen verdwijnen.
Ik merk dat het vaak niet in positief opzicht is. Vrouwen die ik niet ken en die mij als persoon niet kennen kijken mij na en ik zie hun blik vol tja... niet positieve gedachtes.
Ik merk ook vaak dat wanneer mannen zonder hun vrouw zijn wel aardig tegen mij zijn. Zodra vrouwlief erbij is word ik genegeerd. De enkele keren dat dit niet gebeurd zie ik de vrouw vol jaloezie kijken en als blikken konden doden...
Als ik er nou als een del uit zou zien, kan ik deze reacties enigszins wel begrijpen. Ik zie er normaal uit. Niets geen strakke laag uitgesneden truitjes of korte rokjes. Ik wil eigenlijk het liefst niet opvallen, maar onbedoeld ben ik vaak in de belangstelling. Door mannen in positief opzicht en vrouwen in negatief opzicht.
Ik merk dat mooie vrouwen vaak bevoordeeld worden in negatief opzicht. Ik heb wel eens na een sollicitatiegesprek te horen gekregen dat ze mij niet wilden aannemen omdat ze vonden dat mijn verschijning te positief was en dit voor afleiding van mijn kwaliteiten zou lijden. ( dit heb ik via een kennis gehoord die daar werkte)
Ik hoop niet dat dit erg arrogant overkomt. Dat ben ik totaal niet, ik wil het liefst niet opvallen en nagestaard worden. Ik ben zelf erg onzeker over mijzelf en als je iedere keer het middelpunt bent van roddels van vrouwen omdat je er goed uitziet, geeft dit geen prettig gevoel.
Herkent iemand zich hierin of heb je adviezen hoe ik mij in dit soort situaties moet gedragen?
maandag 12 mei 2008 om 13:03
Je wordt denk ik arrogant als je jezelf zo ontzéttend leuk vindt dat je je beter gaat voelen dan anderen. En dan niet denken 'ik ben slimmer dan het gemiddelde' of 'ik ben mooier dan het gemiddelde', maar 'ik ben een véél beter mens dan het gemiddelde want ik ben zo ontzéttend slim en mooi'. Type 'neus in de lucht en ik keur je geen blik waardig'.
Zolang je zo niet wordt, mag je toch best van je eigen kwaliteiten genieten...
Zolang je zo niet wordt, mag je toch best van je eigen kwaliteiten genieten...
maandag 12 mei 2008 om 13:10
Volgens mij ga je arrogant worden op het moment dat je het alleen nog maar over je eigen geweldigheid kan praten maar ook alleen over je eigen uniekheid kunt nadenken. Op het moment dat je niet meer luistert als iemand een - in jouw ogen - minder interessant beroep heeft, of niet zo knap is als jij. Als je geen interesse meer op kunt brengen als het niet over jou gaat. Dat vind ik arrogant. Je neus ophalen voor mensen die anders zijn (minder in jouw ogen). Dat vind ik naar kapsies hebben neigen.
Blij zijn met je eigen ik en trots zijn is heel anders, dan bestaat de rest van de wereld gewoon nog voor je en ben je niet bezig met jezelf te verheerlijken.
Blij zijn met je eigen ik en trots zijn is heel anders, dan bestaat de rest van de wereld gewoon nog voor je en ben je niet bezig met jezelf te verheerlijken.
maandag 12 mei 2008 om 13:11
Ok.
Is voor mij echt een eye-opener om te lezen dat jezelf dus best aantrekkelijk/goed mag vinden zonder arrogant te zijn.
Ik heb ook wel bepaalde dingen waarvan ik vind dat ik ze goed kan, maar heb dat nooit hardop durven zeggen uit angst arrogant gevonden te worden.
Blijft voor mij na 33 jaar nog steeds moeilijk om me niets van anderen aan te trekken. Zucht...
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 12 mei 2008 om 13:13
Dat vind ik een moeilijke. Heb ik ook weleens over lopen peinzen toen ik me steeds beter in mijn vel ging voelen. Wanneer word ik vervelend en onhoudbaar?
Ik heb het idee dat wanneer er niets vergelijkends in zit (dus niet: ik ben beter want... ik ben meer waard want.... enz) maar gewoon tevredenheid en plezier, er niets storends aan is. Als het dan al stoort zit 'm dat meer in de andere partij, die zit dan gewoon niet lekker in zijn vel en misgunt het jou. Maar dat overkomt me eigenlijk zelden of nooit, juist doordat ik steeds meer ging houden van mijzelf en steeds meer plezier kreeg in het leven, ging ik ook steeds meer de leuke, aparte, mooie dingen in anderen waarderen. En die zeg ik dan ook.
Mijn hele focus is omgedraaid. Mensen om mij heen ervaren vaak dat ik niet snel oordeel, ze accepteer zoals ze zijn en dan ook veel leuke dingen in ze zie die ze vaak zelf te weinig waarderen. Ik denk dat dat ook een deel ervan is, juist doordat ik tevreden met mijzelf ben, ben ik veel minder bezig met mijzelf en heb ik meer oog voor anderen. Arrogante mensen zijn vooral bezig met zichzelf en geven weinig om wat er in het hoofd van een ander omgaat. Da's iig mijn gevoel erbij, interpretatie- en dus persoonsgevoelig
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
.
maandag 12 mei 2008 om 13:17
Maar dat overkomt me eigenlijk zelden of nooit, juist doordat ik steeds meer ging houden van mijzelf en steeds meer plezier kreeg in het leven, ging ik ook steeds meer de leuke, aparte, mooie dingen in anderen waarderen. En die zeg ik dan ook.
Hoe heb je dit voor elkaar gekregen?
Ze zeggen weleens dat je naar mate je ouder wordt steeds beter in je vel gaat zitten, maar ik merk dat bij mijzelf maar heel mondjesmaat
Hoe heb je dit voor elkaar gekregen?
Ze zeggen weleens dat je naar mate je ouder wordt steeds beter in je vel gaat zitten, maar ik merk dat bij mijzelf maar heel mondjesmaat
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 12 mei 2008 om 13:20
maandag 12 mei 2008 om 13:21
:
[...]
Herkenbaar. Maarreh... gewoon doen hoor, het went enigszins
Ik ben geschiedenisdocente en vind mezelf een goede docente voor de leerlingen. Dan bedoel ik niet vakinhoudelijk, maar hoe ik met ze omga. Verpllats me in hun leefwereld en heb respect voor ze. Die krijg ik dus ook terug.
Ik weet dat ik (soms te) veel voor mensen over heb.
En ik weet zeker dat ik een hele goede moeder ga zijn als mijn kindje er in oktober is.
Qua uiterlijk wordt het lastiger.
Heb mooie kleur ogen en een mooie volle mond, schattige kleine oortjes, maar voor de rest?
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 12 mei 2008 om 13:23
Door door alle bagger heen te worstelen, alle denkbeelden waarvan ik wist dat ze niet klopten maar me toch bleven beinvloeden en vormen te ontkrachten en te leren complimenten te accepteren. Ik was het echt zat, altijd maar onzeker, altijd mezelf afkraken, altijd kritisch en onaardig voor mezelf. Terwijl ik het tegelijkertijd ergens diep binnenin gewoon onterecht vond, zo erg was ik nou toch ook weer niet? Ik ben altijd vrij mild geweest in mijn oordelen over anderen, ik ben op dezelfde manier naar mijzelf gaan kijken. Ik ben lief voor mijzelf geworden.
Weet je waarom je zo hard bent voor jezelf?
maandag 12 mei 2008 om 13:50
door steeds te zeggen dat anderen je zo mooi vinden vis je impliciet naar complimenten en zoek je bevestiging. dat betekent dus dat je onzeker bent. Als je echt zelfverzekerd ben zal je hoogstens zeggen dat je jezelf mooi vindt als dat relevant is voor de discussie. Arrogantie en narcisme zijn weer over de top, dat is zeggen dat iedereen jou mooi vindt, en dat anderen een stuk minder zijn. overigens kom je dan weer op het eerste punt, namelijk je doet dat om jezelf beter af te schilderen en te zoeken naar bevestiging,
maandag 12 mei 2008 om 13:51
Dat is moeilijk want het maakt je tot een speelbal van anderen en hun humeur, karakter, voorkeuren enz. Jezelf goed vinden zoals je bent ligt niet in de verhouding tot anderen maar alleen in de verhouding tot jezelf denk ik. Wanneer je dat kunt ontwikkelen heb je die goedkeuring niet meer nodig.
Weet je ook waar het vandaan komt? En probeer je misschien eens voor te stellen dat iedereen je geweldig vindt, wanneer is het dan genoeg om eindelijk toestemming te hebben om van jezelf te houden? Die gedachte maakte voor mij duidelijk dat het een bodemloze put is, er is maar 1 tegenreactie nodig om weer te twijfelen. De oplossing zit niet in anderen en dus ook niet hun goedkeuring verkrijgen.
Toen ik ophield met naar buiten kijken daarin maar juist naar binnen keerde en daar op zoek ging naar de wortel van dat rotgevoel, kreeg ik er vat op. Daarom helpt het denk ik om te begrijpen hoe dat gevoel uberhaupt ontstaan is. Dan kun je het in een ander perspectief plaatsen wat niet langer aantoont dat jij niet de moeite waard bent zoals je bent maar vaak het onvermogen weergeeft van een ander om wat voor reden dan ook, om jou de gezonde bevestiging te geven die je nodig had.
Weet je ook waar het vandaan komt? En probeer je misschien eens voor te stellen dat iedereen je geweldig vindt, wanneer is het dan genoeg om eindelijk toestemming te hebben om van jezelf te houden? Die gedachte maakte voor mij duidelijk dat het een bodemloze put is, er is maar 1 tegenreactie nodig om weer te twijfelen. De oplossing zit niet in anderen en dus ook niet hun goedkeuring verkrijgen.
Toen ik ophield met naar buiten kijken daarin maar juist naar binnen keerde en daar op zoek ging naar de wortel van dat rotgevoel, kreeg ik er vat op. Daarom helpt het denk ik om te begrijpen hoe dat gevoel uberhaupt ontstaan is. Dan kun je het in een ander perspectief plaatsen wat niet langer aantoont dat jij niet de moeite waard bent zoals je bent maar vaak het onvermogen weergeeft van een ander om wat voor reden dan ook, om jou de gezonde bevestiging te geven die je nodig had.
maandag 12 mei 2008 om 13:57
Ik ben zelf tijdens mijn studie scout geweest van een modellenburo (dus speuren naar en beoordelen van geschikte modellen) en ik zit soms met gekromde tenen wanneer mensen praten over dat ze modellenwerk doen. "Dat kan niet", weet ik dan zeker. Ja, of het moet de people-categorie zijn, waar mensen zoals jij en ik gevraad worden voor allerlei soorten (reclame-)doeleinden. Maar goed, daar hoef je dan niet over op te scheppen, zeg maar
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
maandag 12 mei 2008 om 14:04
Waarom niet? Iemand die poseert voor reclamedoeleinden mag toch ook trots zijn op wat 'ie doet?
Modellenwerk is modellenwerk. Of je nou voor de HEMA poseert of voor Gucci, het is beiden model staan voor iets, een merk of product. In dat opzicht kan iemand dus best modellenwerk doen en de waarheid spreken. Of het dan ook een catwalk of een mode/beautymodel is, is een tweede.
Modellenwerk is modellenwerk. Of je nou voor de HEMA poseert of voor Gucci, het is beiden model staan voor iets, een merk of product. In dat opzicht kan iemand dus best modellenwerk doen en de waarheid spreken. Of het dan ook een catwalk of een mode/beautymodel is, is een tweede.
maandag 12 mei 2008 om 14:05
maandag 12 mei 2008 om 14:20
Ik snap het, het is ook echt moeilijk, ben ik met je eens. Ik heb zelf een moeilijke moeder die er uiterst effectief in was/is om iedereen om haar heen een kutgevoel over zichzelf te bezorgen. Ik besloot op een gegeven moment dat ik het gewoon oneens was met haar. Er een andere visie op na hield. Alle respect voor haar en haar visie (hoe verwrongen die ook is) maar daar ging ik niet meer mee in discussie, ook niet in mijn hoofd.
Dat recht heb je, om te denken: jij hebt ongelijk. En dat is niet aanmatigend, wie kent jou nou beter dan jijzelf? Jij weet wat voor jou op gaat en wat niet. En dat kan gekleurd en vervormd worden door onzekerheid maar ergens weet je het. En dat stuk kan je helpen dit te relativeren en gaat dan steeds meer de boventoon voeren.
Je hoeft niet perfect te zijn om "acceptabel" te zijn. Mens zijn inclusief beperkingen en de leuke dingen is meer dan genoeg
.
Dat recht heb je, om te denken: jij hebt ongelijk. En dat is niet aanmatigend, wie kent jou nou beter dan jijzelf? Jij weet wat voor jou op gaat en wat niet. En dat kan gekleurd en vervormd worden door onzekerheid maar ergens weet je het. En dat stuk kan je helpen dit te relativeren en gaat dan steeds meer de boventoon voeren.
Je hoeft niet perfect te zijn om "acceptabel" te zijn. Mens zijn inclusief beperkingen en de leuke dingen is meer dan genoeg
.
maandag 12 mei 2008 om 17:16
Ik zie eerlijk gezegd maar weinig vrouwen die ik écht knap vind. Sommige vrouwen hebben gewoon iets waardoor ze er gelijk uitspringen, maar die kom je maar heel zelden tegen. Bijv. heel mooi zwart haar met een lichte huid en bijna zwarte ogen of echt de topmoddelen zoals laetitia casta of over een jeniffer lopez, een ananda uit topmodels of bijv. claire danes vind ik ook echt knap. Ik kan trouwens vrouwen die door de meeste mensen als heel knap worden beschouwd helemaal niet zo bijzonder vinden, maar wel vind ik het vaak mooi als vrouwen bijv. hele mooie ogen hebben of heel mooi lang blond of juist gitzwart vol haar.
maandag 12 mei 2008 om 17:34
@ Flowerbomba: ik begrijp je ergens wel hoor, je denkt dat iedereen naar je kijkt en over je fluistert en je vult het gedrag van anderen in omdat je denkt dat mensen negatief over je praten. Dit heeft te maken met onzekerheid. Ik herken het wel, een paar jaar geleden lette ik ook op of mensen naar me keken of me 'veroordeelden'. Nu boeit het me niet meer wat anderen van me vinden. Ik let er ook helemaal niet meer op en nu lijkt het ook of mensen helemaal niet kijken of over me fluisteren. Het is maar net hoe je houding zelf is. En die komt in je postings nogal negatief over, vandaar dat mensen er hier ook op reageren op een manier die jou niet aanstaat. Jij noemt dat dan 'vooroordelen', maar er wordt gewoon gereageerd op wat jij zelf schrijft.
maandag 12 mei 2008 om 17:38
Ik herken me 100% in dit verhaal, ben het 100% met je eens en 'méééén, ik ben nu zoooo afgunstig naar jou dat JIJ dit hebt opgeschreven en niet ik:
Ik herken 't net als Mamzelle van allebei de kanten he-le-maal niet! Als ik een mooie vrouw zie kijk ik misschien wel, maar verder onderneem ik geen actie. Ohja, nu ik er over nadenk, soms zeg ik wel tegen mijn vriend 'zie je die vrouw, die is knap zeg!'.
En ik vind mezelf ook knap en krijg echt nooit negatieve reacties. Nouja, ik denk niet vaker dan een lelijk persoon. Misschien betekent dit dat ik niet zo knap ben als ik denk
Ik krijg soms wel te horen dat men dacht dat ik een trut zou zijn of arrogant, maarja dat krijgt ook een vriendin van mij te horen van wie iedereen zegt dat ze niet moeders mooiste is (en dat zie ik dan zelf weer niet, aangezien we al mijn hele leven vriendinnen zijn). En ik heb ook weleens vrouwen-problemen, of roddels, maar hebben we dat niet allemaal? Het is te 'makkelijk' voor mij om te zeggen 'oh dat komt zeker omdat ik een lekker wijf ben'.
Ik ervaar eerlijk gezegd vooral leuke dingen, als je mooi bent word je vaak juist voorgetrokken!!!
Misschien ligt 't ook aan de manier waarop je mooi bent. Ik ben zelf denk ik erg klassiek, qua gezicht enzo en heb een atletisch lichaam. Ik kan me voorstellen dat mensen daar anders op reageren dan iemand die Carmen Electra-mooi is: niet zozeer mooi maar vooral lekker.
En misschien ligt 't aan je houding. Ik ben er in elk geval niet zo mee bezig wat anderen van me denken, maar mocht 't weleens voorkomen dat iemand ongegeneerd naar me staart of dat iemand duidelijk over mij praat zoals in de rij bij de kassa bij jou, dan aarzel ik echt niet om daar wat van te zeggen!!!! En ik denk als je dat al uitstraalt, dat je dan ook minder shit aantrekt!
anoniem_54930 wijzigde dit bericht op 12-05-2008 17:38
Reden: Edit: geen atletisch lichaam maar meer "petit"
Reden: Edit: geen atletisch lichaam maar meer "petit"
% gewijzigd
maandag 12 mei 2008 om 17:55
Ik ben dan wel geen fotomodel maar reageer toch even. Ik woon in Spanje en als je hier de deur uitgaat hoor je ongeveer elke tien seconden een man die je een compliment maakt, mannen die je nastaren op straat etc. En dat gaat dan van jongens met de baard net in de keel tot opa's. En als ik dan hoor dat ik mooi ben, spring ik niet van euforie in de lucht, want ik weet hoe ik eruit zie, ik heb een spiegel. Maar ik vind 't absoluut niet erg als 't gezegd wordt (dat zou wat zijn zeg!). Ik weet ook dat ik slim ben, en toch vind ik 't ook leuk als mensen me daar een complimentje over geven. Het gaat er denk ik om hoe iemand 't brengt. Als iemand op een vriendelijke manier zegt 'wat zie jij er goed uit' of 'wat ben je mooi' zeg ik vriendelijk 'dankjewel' terug. En als een jongen je personal space verkleint tot een cm. of twee van je lijf en dan in je oor fluistert 'hey guapa' reageer ik niet, klaar. En als een man op straat zegt 'ay mami, als je kookt net zoals je loopt dan eet ik mijn bord er bij op!' dan word ik daar oprecht vrolijk van.
Nou zal ik niet zeggen dat 't niet leuker is om een complimentje te krijgen over iets waarvan je 't niet zo verwacht, zoals bv. die meneer deed over het geluid van mijn lach in een lunchroom, dan over iets waar je al honderd keer me gecomplimenteerd bent. Maar je moet toch wel een zuur persoon zijn als je niet meer van een gemeend complimentje kan genieten, of erger nog, als je je eraan stoort!
Als zo iemand nooit complimentjes krijgt over haar innerlijk, gok ik zo, heeft ze waarschijnlijk niet zo'n mooi innerlijk. Want mensen die je kennen, die weten dat toch en zeggen daar dan toch ook dingen over (bv. je ouders of je vriend, maar ook vreemden als je wat vriendelijks doet. Als ik een opa de trein uit help zegt hij echt niet 'zo hey jij bent knap'. Dan zegt hij gewoon 'bedankt voor de vriendelijkheid').
Want waarom zou je moeten kiezen? Waarom zou je 'liever hebben' dat iemand je leuk vindt dan dat iemand je mooi vindt, als je het allebei bent, dan vinden mensen dat hoogstwaarschijnlijk ook gewoon allebei.
