Overig
alle pijlers
76 kilo
dinsdag 11 november 2008 om 11:18
76 kilo.
Mijn ideale gewicht.
De inhoud van mijn bagage!
In mijn woonkamer lijkt het alsof ik me voorbereid op de hongerwinter. Potten pindakaas, zakken drop en dozen chocolade zwerven tussen bank, tafel, kast en de grond. Heb de koffers op de weegschaal gezet en dit is het resultaat.
'Djoels, we zijn stroop vergeten voor op de pannenkoeken voor de kinderen. Neem jij die nog mee?' Ik klik de mail van mijn vader weg die al bij mijn zus in het buitenland zit.
Keuzes maken.
Neem ik de stroop mee of de pindakaas.
Neem ik de kaas mee of de mosterd.
Neem ik de shoarma kruiden mee of de schuimblokken.
Veel kleding neem ik niet mee. Wat ik wel meeneem en wat veel weegt zijn boeken. Ik moet boeken meenemen. Ik hunker naar alle titels die al klaarliggen.
Maar het past niet.
Keuzes maken.
Ben ik slecht in.
Wil graag alles.
Ik haal met een geïrriteerde blik een aantal boeken uit mijn koffer. Schuif met zakken drop, pakken kaas, alle cadeaus voor de familie en de vrienden van de familie. Nogmaals wegen.
Nog een boek eruit.
Welk boek?
Ik kan het niet.
Ik haal een pot pindakaas eruit. Eentje minder zullen ze toch niet missen? Zal ik zeggen dat ik de stroop vergeten ben?
'Ben je niet blij dat je weer naar je zus gaat?'
Ik kan niet wachten om me weer een hernia te sjouwen met alle koffers, de spanningen te doorstaan of ik alles wel door de douane krijg en het gevloek en getier mijnerzijds omdat ik gewoonweg niet kan kiezen wat ik allemaal niet mee kan nemen.
Dan denk ik aan komende donderdagavond als ik na een reis van bijna 20 uur de tuin binnenloop aan de andere kant van de wereld. De koffers gaan open. De vrolijke snuitjes van mijn neefjes als ze de chocoladeletters en pepernoten zien. Mijn zus die niet weet of ze aan de boterkoek, stroopwafels, kaas, marsepein moet beginnen of aan de trekdrop en zouthout. Vervolgens gaat ze van alles wat nemen en is ze een uur nadat ik binnen ben kotsmisselijk. Zo gaat het altijd.
Ik haal nog 2 boeken uit mijn koffer en stop de pindakaas, stroop en pepernoten terug.
Wie herkent zich hierin. Heeft er familie in het buitenland en gooit koffers vol en vol en vol met spullen. En wie heeft net als ik 2 dagen voor vertrek gewoon geen zin in die koffers te pakken omdat het altijd gedoe is. Ik heb altijd teveel spullen. Niets past, de koffers zijn groot genoeg, dat is het probleem niet.... maar de kilo's.
Ik mag belachelijk veel bagage meenemen:
2 koffers à 32 kilo
1 stuks handbagage à 5 kilo.
Totaal 69 kilo.
En ik heb er niet genoeg aan.
Shoot me
Mijn ideale gewicht.
De inhoud van mijn bagage!
In mijn woonkamer lijkt het alsof ik me voorbereid op de hongerwinter. Potten pindakaas, zakken drop en dozen chocolade zwerven tussen bank, tafel, kast en de grond. Heb de koffers op de weegschaal gezet en dit is het resultaat.
'Djoels, we zijn stroop vergeten voor op de pannenkoeken voor de kinderen. Neem jij die nog mee?' Ik klik de mail van mijn vader weg die al bij mijn zus in het buitenland zit.
Keuzes maken.
Neem ik de stroop mee of de pindakaas.
Neem ik de kaas mee of de mosterd.
Neem ik de shoarma kruiden mee of de schuimblokken.
Veel kleding neem ik niet mee. Wat ik wel meeneem en wat veel weegt zijn boeken. Ik moet boeken meenemen. Ik hunker naar alle titels die al klaarliggen.
Maar het past niet.
Keuzes maken.
Ben ik slecht in.
Wil graag alles.
Ik haal met een geïrriteerde blik een aantal boeken uit mijn koffer. Schuif met zakken drop, pakken kaas, alle cadeaus voor de familie en de vrienden van de familie. Nogmaals wegen.
Nog een boek eruit.
Welk boek?
Ik kan het niet.
Ik haal een pot pindakaas eruit. Eentje minder zullen ze toch niet missen? Zal ik zeggen dat ik de stroop vergeten ben?
'Ben je niet blij dat je weer naar je zus gaat?'
Ik kan niet wachten om me weer een hernia te sjouwen met alle koffers, de spanningen te doorstaan of ik alles wel door de douane krijg en het gevloek en getier mijnerzijds omdat ik gewoonweg niet kan kiezen wat ik allemaal niet mee kan nemen.
Dan denk ik aan komende donderdagavond als ik na een reis van bijna 20 uur de tuin binnenloop aan de andere kant van de wereld. De koffers gaan open. De vrolijke snuitjes van mijn neefjes als ze de chocoladeletters en pepernoten zien. Mijn zus die niet weet of ze aan de boterkoek, stroopwafels, kaas, marsepein moet beginnen of aan de trekdrop en zouthout. Vervolgens gaat ze van alles wat nemen en is ze een uur nadat ik binnen ben kotsmisselijk. Zo gaat het altijd.
Ik haal nog 2 boeken uit mijn koffer en stop de pindakaas, stroop en pepernoten terug.
Wie herkent zich hierin. Heeft er familie in het buitenland en gooit koffers vol en vol en vol met spullen. En wie heeft net als ik 2 dagen voor vertrek gewoon geen zin in die koffers te pakken omdat het altijd gedoe is. Ik heb altijd teveel spullen. Niets past, de koffers zijn groot genoeg, dat is het probleem niet.... maar de kilo's.
Ik mag belachelijk veel bagage meenemen:
2 koffers à 32 kilo
1 stuks handbagage à 5 kilo.
Totaal 69 kilo.
En ik heb er niet genoeg aan.
Shoot me
DTEEZ!
woensdag 12 november 2008 om 23:57
Djoels een hele fijne tijd bij je zus!!
Hoop dat het gesjouw niet te veel rugpijn oplevert
Zelf vorig jaar iemand bezocht aan de andere kant van de wereld. Dat ging ook ongeveer zo.. alleen ging ik aansluitend nog 3 weken backpacken en mocht echt max 20 kilo mee nemen...
gelukkig deden ze niet moeilijk over het overgewicht, want die blokken oude kaas en blikken bruine bonen (ja echt!) waren zo gewenst dat ze niet in NL konden blijven
Na al dat vliegtuigvoer was bij mij ook die boterham met oude kaas erg welkom
Hoop dat het gesjouw niet te veel rugpijn oplevert
Zelf vorig jaar iemand bezocht aan de andere kant van de wereld. Dat ging ook ongeveer zo.. alleen ging ik aansluitend nog 3 weken backpacken en mocht echt max 20 kilo mee nemen...
gelukkig deden ze niet moeilijk over het overgewicht, want die blokken oude kaas en blikken bruine bonen (ja echt!) waren zo gewenst dat ze niet in NL konden blijven
Na al dat vliegtuigvoer was bij mij ook die boterham met oude kaas erg welkom
donderdag 13 november 2008 om 01:22
vrijdag 14 november 2008 om 17:33
Jemig zeg,
reis je 20 uur
sjouw je je een hernia
je familie blij
is je koffer niet aangekomen
ga je naar bed
zit ik nu te wachten totdat ze de koffer komen brengen.
Precies die met de meeste cadeautjes.
Ondertussen genieten van een zonnetje. De regen komt met Tropisce Regenwouden naar beneden, zo jammer.
Nou vanavond hopelijk meer kofferplezier!
reis je 20 uur
sjouw je je een hernia
je familie blij
is je koffer niet aangekomen
ga je naar bed
zit ik nu te wachten totdat ze de koffer komen brengen.
Precies die met de meeste cadeautjes.
Ondertussen genieten van een zonnetje. De regen komt met Tropisce Regenwouden naar beneden, zo jammer.
Nou vanavond hopelijk meer kofferplezier!
DTEEZ!
vrijdag 14 november 2008 om 18:03
Ik weiger regenjassen en alles wat er mee te maken heeft mee te nemen. Ik heb gewoon altijd pech. De laatste jaren is het echt zo dat altijd als ik kom, de dag erna het zeikt van de regen, ongelofelijk maar waar. En ik kijk zo uit naar die eerste ochtend wakker worden. De zon die er al vroeg is, de geur, alles. Heb wel al vroeg een stuk over het strand gewandeld op mijn blote voeten. Wat regendruppels. Ach mijn koffer was onderhand van suiker, maar ik niet, dus ik smelt niet!
Ik mocht van de luchtvaartmaatschappij tot 100 euro aan artikelen kopen omdat mijn koffer er niet was. Ik heb vanmorgen van alles gekocht bij een drogist voor mijn zus. Lekkere shampoos, gezichtscreme, etc. Dat hoef je maar 1 keer tegen mij te zeggen natuurlijk (tegen mijn zus ook in dat opzicht is ze net mijn zus)
Ik mocht van de luchtvaartmaatschappij tot 100 euro aan artikelen kopen omdat mijn koffer er niet was. Ik heb vanmorgen van alles gekocht bij een drogist voor mijn zus. Lekkere shampoos, gezichtscreme, etc. Dat hoef je maar 1 keer tegen mij te zeggen natuurlijk (tegen mijn zus ook in dat opzicht is ze net mijn zus)
DTEEZ!
vrijdag 14 november 2008 om 18:13
