Overig
alle pijlers
Achteraankomers en evt gevolgen
vrijdag 7 april 2023 om 14:37
Ik ben erg benieuwd naar andere achteraankomers, ben zelf de jongste van 4 en tussen mij en mijn broers en zussen zit minimaal 10 jaar , zij schelen 1 tot 2 jaar van elkaar.
ik ben me er deze week ineens bewust van geworden dat ik door mijn achteraankomst mijn hele leven het gevoel heb gehad nergens bij te horen en me snel buiten gesloten en onbelangrijk voel.
hoe is dat bij andere achteraankomers?
ik ben me er deze week ineens bewust van geworden dat ik door mijn achteraankomst mijn hele leven het gevoel heb gehad nergens bij te horen en me snel buiten gesloten en onbelangrijk voel.
hoe is dat bij andere achteraankomers?
vrijdag 7 april 2023 om 15:03
vrijdag 7 april 2023 om 15:04
Ik ook niet. Moest echt de TO lezen om te weten waar dit over gaat. Hebben je broers en zussen een betere band met elkaar dan met jou? Ik kan mij wel voorstellen dat je er vroeger niet bij hoorde omdat zij in een andere fase van hun leven zaten maar nu jullie allemaal volwassen zijn, is dat nog steeds zo?madamecannibale schreef: ↑07-04-2023 14:45Nog nooit van dat woord gehoord. Ik ken het als nakomertje.
vrijdag 7 april 2023 om 15:05
Mijn vader was een nakomer en die heeft een groot sociaal netwerk, inclusief nog levende broers en zussen. En hij voelt zich niet onbelangrijk. Maar het zou een ding kunnen zijn, dus ik ben benieuwd naar andere ervaringen. Soms hebben mensen de neiging om voor bepaalde eigenschappen dit soort oorzaken te zoeken, maar is er allicht helemaal geen verband. Enig kinderen hebben die neiging ook wel eens, geloof ik.
vrijdag 7 april 2023 om 15:14
Ik heb 1 zus die 21 jaren ouder is dan mij.
Ik was ongepland en mijn moeder dan ook op zeer late leeftijd (net 50) toen ze beviel van mij.
Het is voor iedereen lastig geweest, mijn zus had 21 jaren lang onverdeelde aandacht an mijn ouders en ineens was ik daar, het is nooit goedgekomen.
Mijn zus ziet mij als indringer in haar innige band met mijn ouders. Mijn ouders hebben dit helaas nooit in goed kunnen begeleiden en zij blijft het belangrijkste kind.
Mijn moeder vond het ook lastig op zulke late leeftijd de verplichtingen van een klein kind en heeft ook spijt van mij.
Ik heb nooit het gevoel gehad van "ik hoor erbij". Alle herrineringen die mijn ouders en zus hebben zijn die hun hebben beleeft. En mijn moeder ging bijvoorbeeld met mijn zus naar de bioscoop. Heb het geprobeerd in te halen maar ze is gewoon te oud (muziek te hard, we gingen naar Andre Rieu, duurde zo lang terwijl ze thuis de dvd's achter elkaar kjjkt). Mijn ouders passen beter in hun rol als opa en oma, ze voelen zich ook oude mensen en op mijn zus haar 60ste verjaardag merk je gewoon dat er geen leuke herrineringen zijn. We hebben nooit iets samen beleeft en onze levens verschillen zoveel. Ik heb hun harmonie verstoord en zo voelt het nog altijd.
Ik was ongepland en mijn moeder dan ook op zeer late leeftijd (net 50) toen ze beviel van mij.
Het is voor iedereen lastig geweest, mijn zus had 21 jaren lang onverdeelde aandacht an mijn ouders en ineens was ik daar, het is nooit goedgekomen.
Mijn zus ziet mij als indringer in haar innige band met mijn ouders. Mijn ouders hebben dit helaas nooit in goed kunnen begeleiden en zij blijft het belangrijkste kind.
Mijn moeder vond het ook lastig op zulke late leeftijd de verplichtingen van een klein kind en heeft ook spijt van mij.
Ik heb nooit het gevoel gehad van "ik hoor erbij". Alle herrineringen die mijn ouders en zus hebben zijn die hun hebben beleeft. En mijn moeder ging bijvoorbeeld met mijn zus naar de bioscoop. Heb het geprobeerd in te halen maar ze is gewoon te oud (muziek te hard, we gingen naar Andre Rieu, duurde zo lang terwijl ze thuis de dvd's achter elkaar kjjkt). Mijn ouders passen beter in hun rol als opa en oma, ze voelen zich ook oude mensen en op mijn zus haar 60ste verjaardag merk je gewoon dat er geen leuke herrineringen zijn. We hebben nooit iets samen beleeft en onze levens verschillen zoveel. Ik heb hun harmonie verstoord en zo voelt het nog altijd.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
vrijdag 7 april 2023 om 15:18
Nou zoiets ja, ze zijn allemaal in mijn puberteit blijven hangen behalve ikzelf.
vrijdag 7 april 2023 om 15:28
Zij hebben een band en herinneringen die ik nooit zal hebben, er zijn fotoboeken waar ik niet in voor kom, ze hingen altijd aan de muur maar ik heb er nooit bij gehangen.
Ben heel ziek geweest maar nooit iemand gezien of gehoord.
Ik help heel graag, vind het heel fijn om dienstbaar te zijn maar mij wordt nooit iets gevraagd.
Mijn moeder is overleden, mijn vader verhuisd, gaat regelmatig op vakantie etc etc en altijd de oudste twee die dingen doen en als ik dan hulp aanbied wordt ik gewoon weg gepraat , zou voor andermans voeten lopen etc
Was bij mijn moeders sterfbed ook, ik mocht niet helpen zei een zus want niet nodig want deed zij al en het was haar werk dus kon zij dat sowieso beter (ik zit zelf notabene ook in de zorg, geneeskunde gestudeerd)
heb me toen niet opzij laten zetten overigens.
oudste overlegt nooit doet haar eigen ding en is onwijs egoistisch , heb bijv in het nieuws moeten zien dat mijn vaders huis in brand stond, maakte een opmerking in de app waarop ene zus zegt dat is Pa zijn huis wist je dat niet, en de oudste reageerde met "ik had geen tijd je in te lichten"
vrijdag 7 april 2023 om 15:33
Herkenbaar, mijn vader lag op de hartbewaking en ik werd niet gebeld. Met inderdaad ook de opmerking toen ik er naar vroeg waarom ik het niet wist of was gebeld hadden mijn moeder en zus simpelweg naar aan mijn gedacht.....Tomaatje800 schreef: ↑07-04-2023 15:28Zij hebben een band en herinneringen die ik nooit zal hebben, er zijn fotoboeken waar ik niet in voor kom, ze hingen altijd aan de muur maar ik heb er nooit bij gehangen.
Ben heel ziek geweest maar nooit iemand gezien of gehoord.
Ik help heel graag, vind het heel fijn om dienstbaar te zijn maar mij wordt nooit iets gevraagd.
Mijn moeder is overleden, mijn vader verhuisd, gaat regelmatig op vakantie etc etc en altijd de oudste twee die dingen doen en als ik dan hulp aanbied wordt ik gewoon weg gepraat , zou voor andermans voeten lopen etc
Was bij mijn moeders sterfbed ook, ik mocht niet helpen zei een zus want niet nodig want deed zij al en het was haar werk dus kon zij dat sowieso beter (ik zit zelf notabene ook in de zorg, geneeskunde gestudeerd)
heb me toen niet opzij laten zetten overigens.
oudste overlegt nooit doet haar eigen ding en is onwijs egoistisch , heb bijv in het nieuws moeten zien dat mijn vaders huis in brand stond, maakte een opmerking in de app waarop ene zus zegt dat is Pa zijn huis wist je dat niet, en de oudste reageerde met "ik had geen tijd je in te lichten"
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
vrijdag 7 april 2023 om 15:35
Ik herken dat soort situaties gelukkig niet in mijn eigen omgeving. Mijn jongste is ‘tweede leg’ van zowel haar vader als mij met oudere zussen die 6 en 30 (!) jaar ouder zijn. In beide gezinnen hoort ze er net zoveel bij als het oudste kind. Misschien is dat wel een andere situatie dan als je al een aantal kinderen in een gezin hebt die minder in leeftijd schelen, maar om me heen zie ik de nakomer vooral gepamperd worden door het hele gezin. Kennis van mij raakte onverwacht zwanger met 44, zesde kind en haar jongste was 12. Die baby had gewoon zeven ouders 
vrijdag 7 april 2023 om 15:53
vrijdag 7 april 2023 om 15:59
Dat denk jij. Kan zijn, dat zij het zich later heel anders herinnert
vrijdag 7 april 2023 om 16:12
Lolainthebigcity schreef: ↑07-04-2023 15:14Ik heb 1 zus die 21 jaren ouder is dan mij.
Ik was ongepland en mijn moeder dan ook op zeer late leeftijd (net 50) toen ze beviel van mij.
Het is voor iedereen lastig geweest, mijn zus had 21 jaren lang onverdeelde aandacht an mijn ouders en ineens was ik daar, het is nooit goedgekomen.
Mijn zus ziet mij als indringer in haar innige band met mijn ouders. Mijn ouders hebben dit helaas nooit in goed kunnen begeleiden en zij blijft het belangrijkste kind.
Mijn moeder vond het ook lastig op zulke late leeftijd de verplichtingen van een klein kind en heeft ook spijt van mij.
Ik heb nooit het gevoel gehad van "ik hoor erbij". Alle herrineringen die mijn ouders en zus hebben zijn die hun hebben beleeft. En mijn moeder ging bijvoorbeeld met mijn zus naar de bioscoop. Heb het geprobeerd in te halen maar ze is gewoon te oud (muziek te hard, we gingen naar Andre Rieu, duurde zo lang terwijl ze thuis de dvd's achter elkaar kjjkt). Mijn ouders passen beter in hun rol als opa en oma, ze voelen zich ook oude mensen en op mijn zus haar 60ste verjaardag merk je gewoon dat er geen leuke herrineringen zijn. We hebben nooit iets samen beleeft en onze levens verschillen zoveel. Ik heb hun harmonie verstoord en zo voelt het nog altijd.
wat heftig! *knuffel* verder weet ik niet wat ik moet zeggen eigenlijk, ben je nu wel gelukkig?
vrijdag 7 april 2023 om 16:16
Vind ik echt heel erg, en ik ben heel bang dat ik dit ook nog ga mee makenLolainthebigcity schreef: ↑07-04-2023 15:33Herkenbaar, mijn vader lag op de hartbewaking en ik werd niet gebeld. Met inderdaad ook de opmerking toen ik er naar vroeg waarom ik het niet wist of was gebeld hadden mijn moeder en zus simpelweg naar aan mijn gedacht.....
leeft je vader nog?
Mijn moeder was niet zo gelukkig, ik ben er gekomen omdat mijn moeder nog heel graag een kindje wilde en ik had een super goede band met haar.
vrijdag 7 april 2023 om 16:37
Mijn vader en moeder leven beide nog maar zijn wel echt oud. Mijn moeder wilde heel erg graag nog een zoon, er zijn verschillende miskramen en doodgeboren kinderen in de jaren na mijn zus. Mijn moeder wilde dus wel graag meer kinderen en romantiseerde ontzettend het beeld in de loop der jaren.Tomaatje800 schreef: ↑07-04-2023 16:16Vind ik echt heel erg, en ik ben heel bang dat ik dit ook nog ga mee maken
leeft je vader nog?
Mijn moeder was niet zo gelukkig, ik ben er gekomen omdat mijn moeder nog heel graag een kindje wilde en ik had een super goede band met haar.
Alleen na wat zij dacht haar vruchtbare periode geaccepteerd nooit meer kinderen dan 1 te hebben werd ik na zoveel jaren nog geboren en mijn moeder heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze het veel te zwaar vond en zelfs tegen mij als 8 jarig meisje eerlijk verteld dat ze helaas te ver zwanger was anders het had afgebroken.
Maar ik snap je TO, als je thuisbasis niet op je zit te wachten kom je overal binnen met dat gevoel en dat moet je overwinnen met mensen in je leven die je wel graag zien. En dat is moeilijk met dat duiveltje op je schouder die fluistert "zelfs je ouders en zus zaten niet op je wachten waarom andere mensen wel."
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
vrijdag 7 april 2023 om 16:42
Dat kan. We hebben wel een lastige periode gehad omdat zij zich niet als volwaardige bijna-volwassene behandeld voelde. Oudste was zes jaar ouder en verstandig geboren en jongste was altijd een impulsieve spring in ‘t veld, onze losgeslagen kleine puppyLila-Linda schreef: ↑07-04-2023 15:59Dat denk jij. Kan zijn, dat zij het zich later heel anders herinnert
Ik realiseerde me net te laat dat je zo niet behandeld wilt worden op je 16e of 17e. Het is voor haar ook makkelijker nu ze de enige is die nog thuis woont. Ze wordt steeds meer een verstandige volwassene.
vrijdag 7 april 2023 om 16:44
Lieve TO je bent niet alleen met je gevoel dus een dikke knuffel terug.Tomaatje800 schreef: ↑07-04-2023 16:12
verder weet ik niet wat ik moet zeggen eigenlijk, ben je nu wel gelukkig?
Op dit moment lieve man en hond en helaas volop in de strijd tegen borstkanker. Dat heb ik ook met mijn ouders en zus gedeeld. Wilde ik diep in mijn hart niet maar toch gedaan op aandringen van anderen. Dat was verdrietig, je verwacht niets maar hoop toch in een dergelijke situatie medeleven maar ik maakte hun leven nog moeilijker.....
Ze hebben ook nog nagebeld, dat ik niet zulke "verrassingen" moet komen brengen. Had ik maar gebeld.....
Mijn zus heeft al gezegd "je wordt nu behandeld en dan schoon verklaard, dan vinden ze iets en ben je te laat dan ga je alsnog dood aan kanker..."
Met haar heb ik geen contact en mijn man beld om de 4 tot 6 weken met mijn ouders.
Maar ik niet, dat kan ik niet.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
vrijdag 7 april 2023 om 16:46
Ben je niet het (ongeplande) kind van je zus?Lolainthebigcity schreef: ↑07-04-2023 16:37Mijn vader en moeder leven beide nog maar zijn wel echt oud. Mijn moeder wilde heel erg graag nog een zoon, er zijn verschillende miskramen en doodgeboren kinderen in de jaren na mijn zus. Mijn moeder wilde dus wel graag meer kinderen en romantiseerde ontzettend het beeld in de loop der jaren.
Alleen na wat zij dacht haar vruchtbare periode geaccepteerd nooit meer kinderen dan 1 te hebben werd ik na zoveel jaren nog geboren en mijn moeder heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze het veel te zwaar vond en zelfs tegen mij als 8 jarig meisje eerlijk verteld dat ze helaas te ver zwanger was anders het had afgebroken.
Maar ik snap je TO, als je thuisbasis niet op je zit te wachten kom je overal binnen met dat gevoel en dat moet je overwinnen met mensen in je leven die je wel graag zien. En dat is moeilijk met dat duiveltje op je schouder die fluistert "zelfs je ouders en zus zaten niet op je wachten waarom andere mensen wel."
vrijdag 7 april 2023 om 16:53
Dit vind ik ook een goed punt. Mijn neven en nichten zijn ook allemaal tussen de 55 tot 70 jaren (mijn ouders hadden veel broers en zussen). Totaal geen raakvlakken mee. Terwijl mijn man neven-en nichten-dag heeft met allemaal leeftijdsgenoten, was toen helemaal in shock, zo kan het dus ook zijn.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
vrijdag 7 april 2023 om 16:55
Zelf ben ik geen nakomer, misschien herkennen jullie dit punt wat ik nu ga schrijven. Het sneller volwassen worden omdat de rest van het gezin al verder is en in andere leeftijd fases zit. Denk aan geen (samen) uitjes/spelletjes/ meer doen.
Niet meer met broers en zussen op vakantie, omdat de rest van de familie daar niet op zit te wachten ouders oud, broers en zussen die bijvoorbeeld al studeren/uitgaan en met andere dingen bezig zijn.
Toch denk ik doordat je niet samen bepaalde herinneringen beleeft, dat je ook een grotere kans loopt om als volwassene een minder goede band te hebben. Omdat die herinneringen samen soms ook een bepaalde basis kunnen vormen als je ouder bent.
En bij een groot leeftijdsverschil denk aan ongeveer +15 en meer kun je ook als volwassene in andere fases zitten. Al helemaal als je de gebruikelijke stappen volgt in het leven, zoals bijvoorbeeld het krijgen van kinderen enz.
Niet meer met broers en zussen op vakantie, omdat de rest van de familie daar niet op zit te wachten ouders oud, broers en zussen die bijvoorbeeld al studeren/uitgaan en met andere dingen bezig zijn.
Toch denk ik doordat je niet samen bepaalde herinneringen beleeft, dat je ook een grotere kans loopt om als volwassene een minder goede band te hebben. Omdat die herinneringen samen soms ook een bepaalde basis kunnen vormen als je ouder bent.
En bij een groot leeftijdsverschil denk aan ongeveer +15 en meer kun je ook als volwassene in andere fases zitten. Al helemaal als je de gebruikelijke stappen volgt in het leven, zoals bijvoorbeeld het krijgen van kinderen enz.
Karakter is wat je bent in het donker.
vrijdag 7 april 2023 om 16:57
Het is lastig als je thuisbasis je meegeeft dat je er beter niet had kunnen zijn. Is geen sterke ondergrond, je zelfvertrouwen is nihil en moet je dus helemaal alleen en daarbuiten vinden.
Maar net zoals Tomaatje kom je soms iemand tegen die je gevoel herkent.
En ik ben altijd wel blij om ook te horen dat veel mensen wel een warm nest hebben getroffen dat verdient ieder mens namelijk.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
