afschuwelijke bruiloften en andere partijen

nausicaa schreef: ↑

28-12-2018 20:12

Als dat in Nederland was, heb je nog iemand anders uitgestrooid ook. As mag namelijk pas na een maand vrijgegeven worden, dat kan nooit op dezelfde dag verstrooid worden.

Nee, het was niet in Nederland, maar niet ver weg. Het is ook alweer lang geleden, meer dan 25 jaar.

Karena02 schreef: ↑

28-12-2018 19:58

Er schiet mij nou een horror-uitvaart te binnen. Nou ja, 'horror'... Maar ik vond het wel bizar. Het was de oma van een ex, dus gezien de leeftijd was het overlijden niet geheel onverwacht. Oma had begraven willen worden, dat wist iedereen, maar ze werd gecremeerd. Dat was de eerste 'huh'?
Er was een volledige mis als uitvaart, daarna was er een lunch voor alle aanwezigen. Prima. Daarna was de uitstrooiing van de as... <@@>
Dus terwijl wij gezellig zaten te lunchen, was oma gezellig de oven in gegaan.
HUH?
Ze werd uitgestrooid op zo'n klein vierkantje gras, dat verdacht groen was.

Wat bizar

Ik heb werkelijk nog nooit gehoord dat de as zo snel is vrijgegeven naar een uitvaart



O ik las niet in Nederland,

Maar alsnog bizar zeg

Karena02 schreef: ↑

28-12-2018 19:58

Er schiet mij nou een horror-uitvaart te binnen. Nou ja, 'horror'... Maar ik vond het wel bizar. Het was de oma van een ex, dus gezien de leeftijd was het overlijden niet geheel onverwacht. Oma had begraven willen worden, dat wist iedereen, maar ze werd gecremeerd. Dat was de eerste 'huh'?
Er was een volledige mis als uitvaart, daarna was er een lunch voor alle aanwezigen. Prima. Daarna was de uitstrooiing van de as... <@@>
Dus terwijl wij gezellig zaten te lunchen, was oma gezellig de oven in gegaan.
HUH?
Ze werd uitgestrooid op zo'n klein vierkantje gras, dat verdacht groen was.

Behalve het feit dat oma's wensen niet gevolgd zijn (cremeren ipv begraven), zie ik weinig horror.

Hier in België is het quasi standaard dat de crematie gebeurt na de dienst.
Meestal dus tijdens de koffietafel.

Nadien - pakweg na 1 à 2 uur - wordt oma dan begraven of uitgestrooid.
(Meestal in beperkte kring. Soms wordt daar ook bewust op gewacht tot iedereen uitgegeten en uitgedronken is en naar huis vertrekt.)

Of krijgt de familie de as mee naar huis als voor die optie gekozen is.

Belg007 schreef: ↑

28-12-2018 20:20

Behalve het feit dat oma's wensen niet gevolgd zijn (cremeren ipv begraven), zie ik weinig horror.

Hier in België is het quasi standaard dat de crematie gebeurt na de dienst.
Meestal dus tijdens de koffietafel.

Nadien - pakweg na 1 à 2 uur - wordt oma dan begraven of uitgestrooid.
(Meestal in beperkte kring. Soms wordt daar ook bewust op gewacht tot iedereen uitgegeten en uitgedronken is en naar huis vertrekt.)

Of krijgt de familie de as mee naar huis als voor die optie gekozen is.

Ik was er helemaal niet mee bekend, dus ik was lichtelijk geshockeerd. Het was mij ook niet verteld van te voren. Het was in België inderdaad.

Toen ik mijn vader zijn as kreeg (half jaar naar overlijden) kreeg ik ook de tijd te zien wanneer die is gecremeerd,
Vond ik best fijn om te weten

Het is inderdaad meestal vlak na of tijdens de koffie moment

Bij mijn laatste uitvaart ging de naaste familie mee naar beneden

Cafetière schreef: ↑

27-12-2018 23:34

Wat betreft niet passende liedjes: ooit een bruiloft gehad waarop het zusje van de bruidegom (zo vals als een kraai) "voorbij" zong. Dat liedje van Marco Borsato en Do. Stukje tekst:

Waar ik ben
Daar ben jij
Je bent eigenlijk nooit weggeweest
Als een schaduw volg je mij
Door mijn huis
Door mijn hoofd
Ik zou vrij zijn
Maar dat ben ik niet
Het is wel over
Maar nog niet voorbij

Zijn jouw dagen
Zonder mij
Beter dan ons leven
samen

De hele familie in tranen. Van ontroering. Ik begon echt het idee te krijgen dat ze geen NL spraken ofzo.

O jee... het is helemaal geen optimistisch lied als je net aan een huwelijk begint!

Echt, ik heb hier al een tijdje niet gelezen, maar wat een verhalen weer.

Karena02 schreef: ↑

28-12-2018 19:58

Er schiet mij nou een horror-uitvaart te binnen. Nou ja, 'horror'... Maar ik vond het wel bizar. Het was de oma van een ex, dus gezien de leeftijd was het overlijden niet geheel onverwacht. Oma had begraven willen worden, dat wist iedereen, maar ze werd gecremeerd. Dat was de eerste 'huh'?
Er was een volledige mis als uitvaart, daarna was er een lunch voor alle aanwezigen. Prima. Daarna was de uitstrooiing van de as... <@@>
Dus terwijl wij gezellig zaten te lunchen, was oma gezellig de oven in gegaan.
HUH?
Ze werd uitgestrooid op zo'n klein vierkantje gras, dat verdacht groen was.

Op zich niet heel bizar. De kist van mijn vader ging de oven in toen we allemaal aan de koffie zaten.
Je mocht daar bij zijn als je dat wilde, dat heb ik dus ook gedaan.

Ik heb ook crematies meegemaakt waarbij de kist de oven in ging, terwijl iedereen aan de koffie ging. Ik ben er overigens allebei de keren bij geweest, bij dat moment.

Karena02 schreef: ↑

28-12-2018 19:58

Er was een volledige mis als uitvaart, daarna was er een lunch voor alle aanwezigen. Prima. Daarna was de uitstrooiing van de as... <@@>

Dat kan helemaal niet. In de Wet op de Lijkbezorging staat dat het crematorium de as pasna vier weken vrijgegeven mag worden. Dus of het was niet in Nederland, of jullie hebben iemands anders' as uitgestrooid.
Als het wel zou mogen is de tijd an een lunch trouwens ook niet lang genoeg om iemand te cremeren, de as en andere resten te verzamelen en het geheel te laten afkoelen. Je verhaal klopt dus van geen kanten.

Trotter schreef: ↑

17-04-2019 19:14

Dat kan helemaal niet. In de Wet op de Lijkbezorging staat dat het crematorium de as pasna vier weken vrijgegeven mag worden. Dus of het was niet in Nederland, of jullie hebben iemands anders' as uitgestrooid.
Als het wel zou mogen is de tijd an een lunch trouwens ook niet lang genoeg om iemand te cremeren, de as en andere resten te verzamelen en het geheel te laten afkoelen. Je verhaal klopt dus van geen kanten.

Als je nou eerst even verder leest...

AnAppleADay schreef: ↑

17-04-2019 19:15

Als je nou eerst even verder leest...

Dat heb ik inmiddels gedaan, ik zie inderdaad dat ik mosterd was.

Wat 'n geweldig topic is dit!

Heeft er iemand nog een mooi verhaal?

De paar begrafenissen en bruiloften die ik heb bijgewoond in mijn leven waren heel " normaal".
Iig niets gebeurd dat voor dit topic geschikt is

Belbe schreef: ↑

11-12-2018 11:31

Wij zijn het niet aan het plannen wij weten alleen dat we over anderhalf jaar willen trouwen. En dat we dat nu weten heeft meer te maken met sparen dan met plannen

Wij hebben dit 2 jaar tevoren besloten en hebben toch al de zaal, fotograaf en DJ geregeld. Er waren effectief al zalen die 2 jaar op voorhand dus al geen plaats meer hadden. Maar voor de rest wachten we ook tot volgend jaar.

aquake82 schreef: ↑

18-04-2019 10:26

Wij hebben dit 2 jaar tevoren besloten en hebben toch al de zaal, fotograaf en DJ geregeld. Er waren effectief al zalen die 2 jaar op voorhand dus al geen plaats meer hadden. Maar voor de rest wachten we ook tot volgend jaar.

Alleen maar handig om lang van te voren te weten wanneer je eventueel wilt gaan trouwen. Kun je rustig allerlei zaken op een rijtje zetten.

Gelovige collega nodigde ons uit voor haar bruiloft. Dresscode was een jurk of rok voor vrouwen in stemmige kleuren. Gelukkig had ik nog een leuk.zwart jurkje in de kast hangen. Collega die een grote hekel had aan jurken liet dit feestje aan zich voorbij gaan. Collega gaf aan dat dit aanstootgevend zou kunnen zijn.

Daar aangekomen ging iedereen eerst langdurig in gebed. Waarbij sommigen op de knieën en enkelen op de grond zaten, de ogen sloten en de handen omhoog deden. Ik bleef op mijn stoel zitten en keek verbaasd toe. Vervolgens gingen ze liederen zingen. En daarna was de overdracht van haar huilende vader aan haar echtgenoot (tot in den eeuwigheid werd er gezegd). Toen dit alles voorbij was kwam er een stemmig strijkorkestje waarbij de getrouwde stellen gingen dansen (de rest hing aan de kant). De mannen dronken bier. Maar de vrouwen hadden sap en fris. Collega's en ik waren wel toe aan een wijntje (daarvoor was de bar gewoon gesloten!). Met een moeilijk gezicht schonken ze een wijntje voor ons in...

We hadden nooit gedacht dat het zo zou kunnen gaan. Collega was op het werk zeker niet zo.

AnAppleADay schreef: ↑

17-04-2019 19:15

Als je nou eerst even verder leest...

O, dank! Ik wilde net aan komen stormen met mijn vlammende zwaardje.

Klinkt als een gezellige boel Evelien...

Ik had pas een bruiloft waarbij het flink los ging op de danvloer, echt heel leuk. Op een gegeven moment werd dat nummer van de Snollebollekes ingezet, waarbij er "naar links!" en "naar rechts!" geroepen wordt en dat het dan ook de bedoeling is dat je daadwerkelijk naar links en naar rechts gaat. Helaas had niet iedereen de memo gehad en werd een aantal verbouwereerde gasten ongenadig omver gebeukt

Ik up dit topic toch ook maar even, aangezien het bruilfotsseizoen weer is geopend. Kom maar op met de smeuïge verhalen!

Evelien, ik snap dat je gek staat te kijken op zo'n 'gezellige' bruiloft.
En foei aan de wijn? Stelletje zuiperds.

Mijn bruiloft op Bali (Indonesie) was verder wel ok alleen daarvoor en erna was een compleet drama.

Het begon al met de voorbereidingen.
Ik dacht in eerste instantie 'ach, kan allemaal niet zo duur zijn hier' maar
als je een schoonfamilie hebt die er gelijk een slaatje uit wil slaan, dan
valt het toch vies tegen.

Samenwonen is verboden hier en als je wil trouwen moet je beiden hetzelfde geloof hebben. Dus 1 van de 2 moet zich bekeren. Aangezien ik atheist was moest ik naar zijn geloof. Daar stond ik dan voor een Iman van een jaar of 103 met nog 1 tand in zijn mond. Die had ik in het Nederlands al niet kunnen verstaan dus laat staan in het Arabisch. Dat moest ook telkens over. Ik raakte er echt van in paniek.

De jurk uitzoeken was leuk. Ik wilde een sprookjesjurk want ik dacht dat ik de prins op het witte paard had gevonden. Mooie ringen gekocht.
Toen de uitnodigingskaarten. Hoeveel moeten er gedrukt worden?
Ik zei 'doe maar 50 of zo?' Dan komen er rond de 100 personen schat ik?

Ik werd keihard uitgelachen. Dat moesten er minimaal 500 worden want bij een klein huwelijk komen er minimaal 1000 mensen. Ik dacht dat ik onderhand een hartverzakking kreeg. 'Ja, staat in de Koran, iedereen moet uitgenodigd worden, de hele familie, de hele kampung'. En allemaal voorzien van eten en drinken...
Ze zouden dan een cateraar inschakelen. Ik wist van anderen dat zo'n luxe eetbox ongeveer 20.000 rupiah zou zijn. Dat zou zo maar ff 20 miljoen rupiah zijn (1400 euro toen) Maar schoonzus riep 'nee, kost wel 50.000 rupiah want het moet echt super de luxe, want dat hoort zo'. Zij wilde gewoon 30.000 per box in haar eigen zak steken. Maar daarmee was ik er nog niet. Er moest een band, decoratie, bloemen (die stervensduur zijn in Indonesie) kleding voor de hele familie, tafels, stoelen huren enz. En voor de mensen die ver woonden, zelfs op andere eilanden moesten een envelop met geld krijgen als tegemoetkoming voor de reiskosten.

Ik had inmiddels mijn buik al vol en had uitgerekend dat deze bruilof 3 x zoveel zou kosten als de bruilof die ik vroeger in Nederland had gegeven, met een andere man. En die was ook zeer uitgebreid met voor iedereen eten en drinken de hele dag. Geen uitgehongerde mensen dus die ik hier in de stukjes lees.

Nou was ik wel zo slim geweest om veel te lezen over wat er in de Koran staat en daar had ik ze uiteindelijk mee te pakken. Daar staat namelijk in de de MAN alles dient te betalen. En niet ik, de vrouw. Toen werden ze wel wat wit om hun neus. Uiteindelijk heb ik schoonmoeder 25 miljoen rupiah gegeven en gezegd 'hier doe je het maar mee, al nodig je er 10.000 uit!'.
Heb gezegd dat ik de kleding en band zal betalen maar decoraties, stoelen en het eten en drinken mocht zij regelen.

Uiteraard werden er toen wel iets minder mensen uitgenodigd en catering werd al helemaal niet ingeschakeld. De vrouwen van de kampung werden opgetrommeld om zelf te koken. Zoals het ook hier de gewoonte is. Ze zal best nog wel wat geld overgehouden hebben. Haar kennende. Schoonzus balen natuurlijk maar die heeft later nog vele euro's aan me verdiend...

Hier gaat nooit een envelopje als kadotip op de uitnodiging want het is al de gewoonte om een envelop met geld te geven. Dan staat er een grote bus aan het begin van het pad. Alleen hier het verschil dat ongeveer 60% van de enveloppen leeg is (serieus waar) en 40% met 5.000 rupiah of 10.000 rupiah als ze echt gul zijn. Dus hooguit 70 cent. Ik had geen zin om honderden lege enveloppen open te maken dus had gezegd tegen schoonmoeder dat zij de enveloppen mocht incasseren en de opbrengst aan de moskee mocht geven. Die paar tientjes die het uiteindelijk opgebracht zou hebben, hoef ik dan ook niet.
Na de bruiloft hoorde ik dat ze de helft (van die paar tientjes) zelf had gehouden.

De bruilof zelf was ok. Behalve dan dat ik mijn broer over had laten komen uit Nederland als getuige en die werd op het laatste moment aan de kant geschoven. Is een ongelovige dus een oom zou wel gaan getuigen. Mijn broer vond het allang best. Mijn moeder had ik ook laten overkomen en die had nogal een hoop goud om haar nek, armen en vingers dus de vrouwelijke kant van de familie heeft dat zowat van haar lichaam af willen trekken. Goud heeft hier (in Indonesie) status. Mijn moeder wist dat want dat had ik al verteld dus die heeft al haar armbanden en kettingen afgegeven.

Een paar maanden later viel mijn droom in duigen. Om een heel lang verhaal wat in te korten.....Man bleek achter mijn rug om weer hertrouwd te zijn met zijn ex-vrouw. Bigamie is hier ook verboden maar wat kon ik nog doen. Helemaal alleen, zonder iemand uit familie of vriendenkring, in een 'vreemd' land. Bijna alles was me afgenomen. Dit ging dus om tonnen in euro's. (dat is een nog langer verhaal)

Uiteraard wilde ik scheiden maar dat wilde hij niet. Hij werd agressief, beukte me in elkaar en ik heb letterlijk midden in de nacht moeten vluchten naar Java.

Heb het later nog wel met mijn moeder over gehad...hoe zonde dat ze al haar goud heeft weggegeven aan die kraaien. Toen zei ze 'ik ben niet zo achterlijk als jou hoor, dat was allemaal nepgoud'.

Ik begrijp niet waarom je überhaupt met die man getrouwd bent zeg

salinarosseno schreef: ↑

15-07-2019 09:47

[...]

Heb het later nog wel met mijn moeder over gehad...hoe zonde dat ze al haar goud heeft weggegeven aan die kraaien. Toen zei ze 'ik ben niet zo achterlijk als jou hoor, dat was allemaal nepgoud'.

Buiten dat ik je verhaal echt verbijsterend vind, moet ik je moeder even een compliment geven. Slimme tante!

lise1985 schreef: ↑

15-07-2019 09:58

Ik begrijp niet waarom je überhaupt met die man getrouwd bent zeg

Ik wist het toen allemaal nog niet dat hij me zo zou bedriegen.
Hij was het ook niet eens met zijn familie om al die duizenden mensen uit te nodigen.
Ik dacht toen nog dat we op 1 lijn zaten.

dianaf schreef: ↑

15-07-2019 10:20

Buiten dat ik je verhaal echt verbijsterend vind, moet ik je moeder even een compliment geven. Slimme tante!

Later zijn ze allemaal met dat goud naar een goudwinkel gegaan om te taxeren.
Ik had zo graag die gezichten willen zien toen ze hoorde dat het double was..