Overig
alle pijlers
Assertieve acties van niet al te assertieve mensen
vrijdag 29 januari 2021 om 14:34
Vandaag reed ik op een stukje weg waar een versmalling is met voorrangsborden duidelijk aangegeven aan welke kant het verkeer moet wachten en aan welke kant het verkeer door mag gaan.
Ik reed aan de kant waar je door mag rijden en zag een busje komen.
Ik minderde geen vaart want dacht dat hij dat zou doen. Hij deed dat niet en moest toen alsnog stoppen op de versmalling/drempel want toen ik remde en gestopt was stond ik er al zo dichtbij dat zijn busje niet zomaar meer langs kon.
Ik ging iets naar achteren en hij draaide zijn raampje open en begon op me te schelden.
Normaal zou ik denken, lekker laten gaan want ik ben beetje bang van verbale agressie maar nu dacht ik, dit is zó asociaal.
Dus ik draaide mijn raampje ook open en zei vriendelijk; "u hoeft niet zo te schreeuwen, ik had voorrang en u had moeten wachten"
(waarbij ik in mijn hoofd hoorde galmen "voorgang neem je niet, die krijg je" )
Toen ik verder reed was ik nog onder de indruk van het geschreeuw maar ook trots op mezelf dat ik er tegenin gegaan was ipv over me heen had laten lopen.
Wat hebben jullie wel eens gedaan dat je normaal gesproken niet zo snel zou doen/durven?
Ik reed aan de kant waar je door mag rijden en zag een busje komen.
Ik minderde geen vaart want dacht dat hij dat zou doen. Hij deed dat niet en moest toen alsnog stoppen op de versmalling/drempel want toen ik remde en gestopt was stond ik er al zo dichtbij dat zijn busje niet zomaar meer langs kon.
Ik ging iets naar achteren en hij draaide zijn raampje open en begon op me te schelden.
Normaal zou ik denken, lekker laten gaan want ik ben beetje bang van verbale agressie maar nu dacht ik, dit is zó asociaal.
Dus ik draaide mijn raampje ook open en zei vriendelijk; "u hoeft niet zo te schreeuwen, ik had voorrang en u had moeten wachten"
(waarbij ik in mijn hoofd hoorde galmen "voorgang neem je niet, die krijg je" )
Toen ik verder reed was ik nog onder de indruk van het geschreeuw maar ook trots op mezelf dat ik er tegenin gegaan was ipv over me heen had laten lopen.
Wat hebben jullie wel eens gedaan dat je normaal gesproken niet zo snel zou doen/durven?
vrijdag 29 januari 2021 om 14:44
Lijkt mij ook eng.herfstappeltaart schreef: ↑29-01-2021 14:37Ik ben wel eens naar een docent van de middelbare school van mijn kind gestapt om hem aan te spreken op discriminerend gedrag.
Vond ik toen heel flink van mezelf.
Knap van je!
Heeft het resultaat gehad?
vrijdag 29 januari 2021 om 14:52
vrijdag 29 januari 2021 om 14:55
Ik heb een familielid, ca 7 jaar ouder, die gewend is om zich wat bazig op te stellen, ook nu we al 40+ zijn.
We waren een jaar geleden (pre Corona) in een gezelschap en ze vroeg me: chamonix, wil je even mijn tas in de hal gaan halen, ik heb iets nodig.
Normaal zou ik voor de lieve vrede niks zeggen, maar nu antwoordde ik heel rustig: kun je dat misschien ook zelf doen. Ze schrok zich rot van mijn reactie, die was zo onverwacht...Ik stond ook versteld van mezelf...
We waren een jaar geleden (pre Corona) in een gezelschap en ze vroeg me: chamonix, wil je even mijn tas in de hal gaan halen, ik heb iets nodig.
Normaal zou ik voor de lieve vrede niks zeggen, maar nu antwoordde ik heel rustig: kun je dat misschien ook zelf doen. Ze schrok zich rot van mijn reactie, die was zo onverwacht...Ik stond ook versteld van mezelf...
vrijdag 29 januari 2021 om 14:58
Ik fietste pas achter een groepje scholieren op een smal fietspad.
Na 5 keer bellen en geen enkele beweging ben ik toch eens aan mijn fietsbel gaan hangen en heb ik net zo lang gebeld aan 1 stuk dat er eentje omkeek. Na drie keer vragen mocht ik er langs, al keken ze nog alsof ik wat heel geks vroeg, was toch wel heel warm ineens op die fiets.
Na 5 keer bellen en geen enkele beweging ben ik toch eens aan mijn fietsbel gaan hangen en heb ik net zo lang gebeld aan 1 stuk dat er eentje omkeek. Na drie keer vragen mocht ik er langs, al keken ze nog alsof ik wat heel geks vroeg, was toch wel heel warm ineens op die fiets.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
vrijdag 29 januari 2021 om 15:00
Haha, ik heb dat op de kleuterschool gedaan, toen ik op de gang moest staan. Dat vond ik niks, dus was ik naar huis gelopen.Zomerkreeft schreef: ↑29-01-2021 14:52Toen ik in groep 8 zat moest de hele klas na blijven om iets wat twee jongens hadden gedaan. De juf kon de klas niet in de hand houden. Ik vind dat zo oneerlijk dat ik, toen de juf uit het lokaal was, mijn spullen heb gepakt en naar huis ben gegaan (met trillende handjes en zweet onder de oksels).
(Maar werd door mijn moeder gelijk weer terug gebracht)
vrijdag 29 januari 2021 om 15:04
Hahaha
Dat ik niet, mijn moeder was wel trots op me
De week er op was ze weer, ik ging met lood in de schoenen maar school...
Tot mijn verrassing heeft de juf er nooit iets op gezegd.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:07
Een keer goed uitgevallen tegen de amanuensis op school. Tot verbazing van iedereen die er bij was(ik hield me altijd op de achtergrond), inclusief de man zelf. Vrijwel iedereen was een beetje bang voor die man, geen idee meer waarom. Maar vanaf toen had ik op een of andere manier een streepje voor bij hem, nooit meer problemen gehad
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 29 januari 2021 om 15:08
Chamonix schreef: ↑29-01-2021 14:55Ik heb een familielid, ca 7 jaar ouder, die gewend is om zich wat bazig op te stellen, ook nu we al 40+ zijn.
We waren een jaar geleden (pre Corona) in een gezelschap en ze vroeg me: chamonix, wil je even mijn tas in de hal gaan halen, ik heb iets nodig.
Normaal zou ik voor de lieve vrede niks zeggen, maar nu antwoordde ik heel rustig: kun je dat misschien ook zelf doen. Ze schrok zich rot van mijn reactie, die was zo onverwacht...Ik stond ook versteld van mezelf...
Nice, ook knap dat je het dan zo rustig zei!
Was je daarna ook "verlost" van het bazige gedrag?
vrijdag 29 januari 2021 om 15:09
Dat had ik precies zo vandaag!Chamonix schreef: ↑29-01-2021 14:55Ik heb een familielid, ca 7 jaar ouder, die gewend is om zich wat bazig op te stellen, ook nu we al 40+ zijn.
We waren een jaar geleden (pre Corona) in een gezelschap en ze vroeg me: chamonix, wil je even mijn tas in de hal gaan halen, ik heb iets nodig.
Normaal zou ik voor de lieve vrede niks zeggen, maar nu antwoordde ik heel rustig: kun je dat misschien ook zelf doen. Ze schrok zich rot van mijn reactie, die was zo onverwacht...Ik stond ook versteld van mezelf...
En is ze inmiddels minder bazig?
vrijdag 29 januari 2021 om 15:10
Wat fijn!herfstappeltaart schreef: ↑29-01-2021 15:01Ja het was erg ongemakkelijk, maar het heeft inderdaad resultaat gehad
vrijdag 29 januari 2021 om 15:25
Ik heb dat altijd zo raar gevonden, als mensen die gewoon zelf iets kunnen pakken jou als afstandsbediening willen gebruiken omdat jij jonger bent. Als je toevallig toch dichtbij staat of als ze net met wat anders bezig zijn ofzo waardoor ze het niet zelf kunnen pakken heb ik er geen moeite mee.Chamonix schreef: ↑29-01-2021 14:55Ik heb een familielid, ca 7 jaar ouder, die gewend is om zich wat bazig op te stellen, ook nu we al 40+ zijn.
We waren een jaar geleden (pre Corona) in een gezelschap en ze vroeg me: chamonix, wil je even mijn tas in de hal gaan halen, ik heb iets nodig.
Normaal zou ik voor de lieve vrede niks zeggen, maar nu antwoordde ik heel rustig: kun je dat misschien ook zelf doen. Ze schrok zich rot van mijn reactie, die was zo onverwacht...Ik stond ook versteld van mezelf...
Mijn assertieve actie:
als puber die nooit wat zei zat ik in de klas met zo'n stiekem kind achter mij (zo'n type die heel erg graag bij de populairen wil horen en daar alles voor over heeft, inclusief pestgedrag)
Dat kind zat de hele tijd heel geniepig aan mijn haar te trekken, de hele tijd probeerde ik het te negeren maar uiteindelijk sprong ik uit mijn vel ben opgestaan en heb haar heel hard iets toegeschreeuwd als dat ze moest kappen en een stomme trut was.
De hele klas, inclusief de leraar waren doodstil en verbijsterd, dat hadden ze nooit van mij verwacht
vrijdag 29 januari 2021 om 15:28
Ik had altijd een heel leuke tijd op school, kon met alle klasgenoten goed opschieten. Ineens kwam er in groep 4 een nieuw jongetje in de klas dat heel vervelend was. Een pestkop. Hij schold mij ook aldoor uit. Op een bepaald moment stonden we in de rij voor school 's ochtends om naar binnen te gaan en hij deed het weer. Ik pakte hem zo bij zijn shirt uit de rij, nam hem apart in een hoek van het plein en heb hem heel duidelijk aangesproken terwijl ik zijn arm bleef vasthouden. Andere kinderen konden het ook zien. Paar maanden later zat ik op z'n kinderfeestje.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:32
Mijn oma is de enige die dit ooit heeft gedaan bij mij, maar zij was stokoud en slecht ter been, voor haar deed ik dat met alle liefde.Theamuts schreef: ↑29-01-2021 15:25Ik heb dat altijd zo raar gevonden, als mensen die gewoon zelf iets kunnen pakken jou als afstandsbediening willen gebruiken omdat jij jonger bent. Als je toevallig toch dichtbij staat of als ze net met wat anders bezig zijn ofzo waardoor ze het niet zelf kunnen pakken heb ik er geen moeite mee.
Maar als iemand van een paar jaar jonger dit zou zeggen, dan zou ik in lachen uitbarsten, denk ik
maar ik denk dat mensen wel aanvoelen dat ze dit bij mij niet hoeven te proberen.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:42
Dan straal jij misschien iets uit wat niet uitnodigt om je stomme dingen te vragen:)Majime schreef: ↑29-01-2021 15:32Mijn oma is de enige die dit ooit heeft gedaan bij mij, maar zij was stokoud en slecht ter been, voor haar deed ik dat met alle liefde.
Maar als iemand van een paar jaar jonger dit zou zeggen, dan zou ik in lachen uitbarsten, denk ikmaar ik denk dat mensen wel aanvoelen dat ze dit bij mij niet hoeven te proberen.
Mijn oudste zus vroeg mij ook altijd alles toen we nog thuis woonden. Glaasje water uit de keuken, haar schooltas aanreiken.
Ze is superlief, maar volgens mij doet ze dat nog steeds bij mijn schoonbroer. Denk dat ze het zelf niet doorheeft.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:42
nlies schreef: ↑29-01-2021 15:07Een keer goed uitgevallen tegen de amanuensis op school. Tot verbazing van iedereen die er bij was(ik hield me altijd op de achtergrond), inclusief de man zelf. Vrijwel iedereen was een beetje bang voor die man, geen idee meer waarom. Maar vanaf toen had ik op een of andere manier een streepje voor bij hem, nooit meer problemen gehad
vrijdag 29 januari 2021 om 15:44
Vikhui schreef: ↑29-01-2021 15:28Ik had altijd een heel leuke tijd op school, kon met alle klasgenoten goed opschieten. Ineens kwam er in groep 4 een nieuw jongetje in de klas dat heel vervelend was. Een pestkop. Hij schold mij ook aldoor uit. Op een bepaald moment stonden we in de rij voor school 's ochtends om naar binnen te gaan en hij deed het weer. Ik pakte hem zo bij zijn shirt uit de rij, nam hem apart in een hoek van het plein en heb hem heel duidelijk aangesproken terwijl ik zijn arm bleef vasthouden. Andere kinderen konden het ook zien. Paar maanden later zat ik op z'n kinderfeestje.
Wat een leuk einde!
vrijdag 29 januari 2021 om 15:49
In mijn eerste baan (1990) stak mijn leidinggevende mij twee briefjes van tien gulden toe en sommeerde mij aan de overkant even twee pakjes Camel zonder filter te halen. Stomverbaasd stond ik een paar minuten later in de sigarenwinkel. Bij terugkomst heb ik hem de pakjes overhandigd met de mededeling dat ik nooit meer sigaretten zou halen, omdat ik er er niet aan wilde meewerken dat wij vervolgens in zijn rook konden lunchen. Hij pakte de pakjes aan en mompelde: 'Jij komt er wel!'.
Vervolgens haalde hij altijd zelf zijn sigaretten.
Vervolgens haalde hij altijd zelf zijn sigaretten.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:59
Ik werkte tijdelijk op een kantoor zonder kantine, dus ging elke dag met een collega de stad in voor een broodje. Elke dag vroeg onze leidinggevende om iets mee te nemen voor hem, soms een broodje, soms twee pakken melk of een pak wc-papier. Op een dag gingen mijn collega en ik eens niet en kwam de LG ons vragen of hij iets voor ons kon meenemen. Toen heb ik hem mijn zaterdagse boodschappenlijst gegeven. Het was een grapje, maar zijn verbijstering was hilarischAndersom schreef: ↑29-01-2021 15:49In mijn eerste baan (1990) stak mijn leidinggevende mij twee briefjes van tien gulden toe en sommeerde mij aan de overkant even twee pakjes Camel zonder filter te halen. Stomverbaasd stond ik een paar minuten later in de sigarenwinkel. Bij terugkomst heb ik hem de pakjes overhandigd met de mededeling dat ik nooit meer sigaretten zou halen, omdat ik er er niet aan wilde meewerken dat wij vervolgens in zijn rook konden lunchen. Hij pakte de pakjes aan en mompelde: 'Jij komt er wel!'.
Vervolgens haalde hij altijd zelf zijn sigaretten.
vrijdag 29 januari 2021 om 16:14
Wat adrem!KamilleT schreef: ↑29-01-2021 15:59Ik werkte tijdelijk op een kantoor zonder kantine, dus ging elke dag met een collega de stad in voor een broodje. Elke dag vroeg onze leidinggevende om iets mee te nemen voor hem, soms een broodje, soms twee pakken melk of een pak wc-papier. Op een dag gingen mijn collega en ik eens niet en kwam de LG ons vragen of hij iets voor ons kon meenemen. Toen heb ik hem mijn zaterdagse boodschappenlijst gegeven. Het was een grapje, maar zijn verbijstering was hilarisch
Kreeg je wel geld mee of mocht je het zelf voorschieten/betalen?
vrijdag 29 januari 2021 om 17:02
Op mn vorige werk vulde ik meestal het papier van de printer bij, ook omdat ik vaak het meeste moest printen. Ik vond het ook vanzelfsprekend dat degene die het papier opmaakte, de printer vulde.
Vervolgens print mijn manager de printer leeg en sommeerde mij dit te gaan vullen terwijl we met vier anderen in kantoor zaten en ik gewoon mijn eigen werk deed. Ik heb gezegd dat ik niet zijn hulpje ben en hij hem zelf mocht bijvullen. Hij liep stampvoetend het kantoor uit.
Vervolgens print mijn manager de printer leeg en sommeerde mij dit te gaan vullen terwijl we met vier anderen in kantoor zaten en ik gewoon mijn eigen werk deed. Ik heb gezegd dat ik niet zijn hulpje ben en hij hem zelf mocht bijvullen. Hij liep stampvoetend het kantoor uit.
vrijdag 29 januari 2021 om 17:07
Pas nog tijdens het inwerken, blijkbaar chef die ik nog nooit had gezien gaf me het gevoel dat ik het nu wel eens alleen zou moeten kunnen, ik zat er ten slotte al drie dagen. Ja drie dagen waarvan ik van de 24 uur net een uurtje praktijk had gehad, de rest was meekijken omdat er steeds niemand was om me in te werken. Niet rouwig dat ik niet meer hoefde te komen.
die ik wilde bestaat al...
