Band met vader na ervaring

14-02-2021 02:38 2 berichten
Goedenacht allemaal,

Hier mijn eerste topic en hopelijk mijn laatste topic. Ik ben grotendeels door mijn vader opgevoed. Mijn moeder heeft me meerdere keren in de steek gelaten. In de tijd dat ik bij mijn moeder woonde en we naar een verre stad waren verhuist. Ben ik op 9-jarige leeftijd sexueel misbruikt door de vader van mijn toenmalige beste vriendin. Dit heb ik pas durven te zeggen nadat we waren terugverhuist en alleen mijn moeder weet ervan af. Ik heb het al die jaren voor me gehouden. Sinds mijn 16e woon ik fulltime bij mn vader. Hij is geëmigreerd naar Nederland vanuit de Balkan in zijn late twintigers. Ik was bijna altijd thuis en bezig met school en werk. Mijn vader heeft na de scheiding van mijn ouders 15 jaar geleden geen vriendin gehad of enig vrouwlijk contact hier in huis. 1 nacht voelde ik me niet goed hier was ik 16. Ik had nooit eerder contact gehad met een jongen ook nooit afgesproken. Wellicht uit trauma en nieuwschierig. Ik heb geen idee ben ik bij hem gaan liggen en gaan knuffelen. Ik vind het bijna walgelijk om te vertellen maar op dat moment begon hij aan me te zitten en ging het zover tot het moment dat ik dacht van dit is echt niet normaal. Ik ben gelijk naar beneden gegaan en heb me de hele nacht op de wc verstopt. Vanaf dat moment was de band heel anders. Een aantal maand later had ik een extreem zere rug en vroeg ik hem om mijn rug te kraken. Hierna voelde ik zijn handen steeds richting mijn borsten gaan en werd ik erg ongemakkelijk. Ik heb hem gevraagd te stoppen en weg te gaan. Ik heb de hele nacht gehuild en daarna heb ik mijn gevoelens weer weggestopt. We zijn nu 3 jaar verder maar ik loop tegen steeds meer dingen in het leven aan. Ik heb het altijd erg goed gedaan op school en had zulke grote toekomstplannen. De gebeurtenissen zijn gebeurd toen ik in 5havo zat en dat jaar ben ik blijven zitten. Ook het jaar erop ben ik gezakt. Daardoor naar het Mbo nv 4 gegaan en nu weer ga ik mijn diploma niet halen. Ik voel me depressief omdat ik het zo graag wil maar iets me tegen houd. In mijn omgeving en familie geeft iedereen me op de schuld dat ik lui ben en het niet wil. Ligt dit echt aan mij en kan ik dit niet wijten aan de gebeurtenissen in mijn leven?
Eerlijk gezegd snap ik niet zo heel veel van je verhaal.

Elk ouder zit op een gegeven zijn puberkind als lui, dat is normaal omdat pubers in de ogen van een volwassen nu eenmaal beetje laks doen. Dit hoort bij de leeftijd en niet zo zeer aan een trauma te wijten.

Aangezien je nog op een laat tijdstip dit topic heb gemaakt en het je dus dwars zit, zoek je wel eigenlijk iemand om mee te praten.

Waarom stap je niet met je problemen naar de huisarts of maatschappelijk werk of een psycholoog? Deze kunnen je veel beter helpen en dingen in je leven weer aanvaardbaar te maken.

Ik wens je evengoed veel sterkte seksueel misbruik mag niet in een doofpot gestopt worden, en ook niet weggestopt worden in jouw hoofd. Net zo min je moeder dit ook niet mag doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven