Overig
alle pijlers
Bar Too Much 164
maandag 24 maart 2008 om 23:50
dinsdag 25 maart 2008 om 11:43
Goede morgen,
Wat een weekend! Net een horrorfilm! Ik ben blij dat het voorbij is. Op zaterdag was mijn man jarig, maar geen feest: zoonlief werd ziek; hoge koorts en misselijk.
Ik stond in de keuken te koken. Ik was Spaans aan het koken (veel rook dus). Toen begon de rookmelder te piepen. Manlief deed uit en dan horen we de brandweer binnen de straat komen en bij de deur stoppen: komt dat door mijn Spaanse eten? Heel even kreeg in een rood hoofd en wilde door de vloer zakken. Gelukkig was het niet mijn overheerlijke spaanse eten wat de brandweer gealarmeer had. Er was een echte brand bij de buren. Ik ging buiten, want ze hebben twee jonge kinderen en ik was bang dat ze thuis waren. Toen de brandweer zei dat er nietmand thuis was, ben ik naar binnen gegaan. We zaten aan de tafel te eten en dochterlief zei dat ze zich niet lekker voelde. Inderdaad: hoge koorts. En ik begon me ook beroerd te voelen.
Zondag waren we alle vier ziek. Ik probeerde het huis een beetje op te ruimen, maar het ging niet echt lekker. 's avonds werd mijn dochter steeds zieker. Ze begon te ijlen: doodeng vond ik het! Ik ben dan de hele nacht wakker geweest. Op een gegeven moment werd ze bang. Ze keek dwars door mij en zei dat die meneer haar bang maakte. Normaal gesproken geloof ik niet in geesten, maar die nacht had ik twee keer een vreemde schaduw op de kamer gezien, precies waar mijn dochter zei dat die meneer stond. Ik weet dat de vorige bewoner thuis is overleden: een oude meneer. Doodeng! Ik weet niet wat enger was: wat E vertelde of dat ze zo ziek was.
s' ochtends werd ze waker. Ze had geen koorts meer en de eerste wat ze zei was dat de meneer weg was. Alles leek weer normaal te zijn. Maar nee, het verhaal ging verder.
Na het ontbijt zag ik een plas water onder aan de trap. Ik dacht eerst dat de kinderen sneuw binnen hadden gebracht. 's middags was er weer water. Ik keek in het toilette. ik zag dat er wat vocht op het plafond was, maar geen grote lakage. 's avonds, toen ik net dochterlief naar bed had gebracht en ik zoonlief zou voorlezen, zag ik water langs de muur op de trap stromen. Ik ging naar de zolder kijken: de ketel had een lakage; het was alsof een kraan open was. De helft van de zolder was onder het water en de verf van de muur bij de trap was erafgekomen.
Vanmorgen was mijn zoon nog een beetje ziek, maar ik moest vandaag werken. Het is op het moment erg druk en krijg geen vrije dag. Ik dacht eerder gaan werken en eerder naar huis gaan, maar het was druk... Ik was juist later dan normaal op mijn werk. Ik heb gevraagd de middag vrij, maar ik krijg maar twee uurtjes vrij.
Voor de ketel ook gebeld, maar ze kunnen pas morgen komen. Het wordt dus waarschijnlijk koud douchen vandaag. En nog als toetje voor vandaag: de koffiezetapparaat is kapot
Wat een weekend! Net een horrorfilm! Ik ben blij dat het voorbij is. Op zaterdag was mijn man jarig, maar geen feest: zoonlief werd ziek; hoge koorts en misselijk.
Ik stond in de keuken te koken. Ik was Spaans aan het koken (veel rook dus). Toen begon de rookmelder te piepen. Manlief deed uit en dan horen we de brandweer binnen de straat komen en bij de deur stoppen: komt dat door mijn Spaanse eten? Heel even kreeg in een rood hoofd en wilde door de vloer zakken. Gelukkig was het niet mijn overheerlijke spaanse eten wat de brandweer gealarmeer had. Er was een echte brand bij de buren. Ik ging buiten, want ze hebben twee jonge kinderen en ik was bang dat ze thuis waren. Toen de brandweer zei dat er nietmand thuis was, ben ik naar binnen gegaan. We zaten aan de tafel te eten en dochterlief zei dat ze zich niet lekker voelde. Inderdaad: hoge koorts. En ik begon me ook beroerd te voelen.
Zondag waren we alle vier ziek. Ik probeerde het huis een beetje op te ruimen, maar het ging niet echt lekker. 's avonds werd mijn dochter steeds zieker. Ze begon te ijlen: doodeng vond ik het! Ik ben dan de hele nacht wakker geweest. Op een gegeven moment werd ze bang. Ze keek dwars door mij en zei dat die meneer haar bang maakte. Normaal gesproken geloof ik niet in geesten, maar die nacht had ik twee keer een vreemde schaduw op de kamer gezien, precies waar mijn dochter zei dat die meneer stond. Ik weet dat de vorige bewoner thuis is overleden: een oude meneer. Doodeng! Ik weet niet wat enger was: wat E vertelde of dat ze zo ziek was.
s' ochtends werd ze waker. Ze had geen koorts meer en de eerste wat ze zei was dat de meneer weg was. Alles leek weer normaal te zijn. Maar nee, het verhaal ging verder.
Na het ontbijt zag ik een plas water onder aan de trap. Ik dacht eerst dat de kinderen sneuw binnen hadden gebracht. 's middags was er weer water. Ik keek in het toilette. ik zag dat er wat vocht op het plafond was, maar geen grote lakage. 's avonds, toen ik net dochterlief naar bed had gebracht en ik zoonlief zou voorlezen, zag ik water langs de muur op de trap stromen. Ik ging naar de zolder kijken: de ketel had een lakage; het was alsof een kraan open was. De helft van de zolder was onder het water en de verf van de muur bij de trap was erafgekomen.
Vanmorgen was mijn zoon nog een beetje ziek, maar ik moest vandaag werken. Het is op het moment erg druk en krijg geen vrije dag. Ik dacht eerder gaan werken en eerder naar huis gaan, maar het was druk... Ik was juist later dan normaal op mijn werk. Ik heb gevraagd de middag vrij, maar ik krijg maar twee uurtjes vrij.
Voor de ketel ook gebeld, maar ze kunnen pas morgen komen. Het wordt dus waarschijnlijk koud douchen vandaag. En nog als toetje voor vandaag: de koffiezetapparaat is kapot
dinsdag 25 maart 2008 om 12:13
Ik ben niet bang van hem. Sindsdat we hier wonen heb ik juist het gevoel dat hij voor ons zorgt. Ik dacht altijd dat het iets tussen mijn oren ligt en eigenlijk er niemand bij ons thuis is. Toen mijn dochter zo duidelijk iemand zag, werd ik wel een beetje bang. Toch denk ik dat, als hij er was, alleen over haar wilde waken. Ik was doodsbang om in slaap te vallen en dat het ineens heel slecht met haar ging. Ik denk dat dankzij dat verhaal ik de hele nacht vol kon houden.
dinsdag 25 maart 2008 om 12:27
Dat denk ik ook Mefs, ik zou me inderdaad meer zorgen maken over die ziekte dan over die man.
Onvoorstelbaar dat er hier vanmorgen een pak sneeuw lag. Ik ben helemaal lopend naar de peuterspeelzaal gagaan met Miniman, omdat ze hier in de buurt niet strooien en ik weinig zin had met de fiets onderuit te gaan. Nu alle sneeuw weg is, kan ik hem gelukkig fietsend ophalen
Onvoorstelbaar dat er hier vanmorgen een pak sneeuw lag. Ik ben helemaal lopend naar de peuterspeelzaal gagaan met Miniman, omdat ze hier in de buurt niet strooien en ik weinig zin had met de fiets onderuit te gaan. Nu alle sneeuw weg is, kan ik hem gelukkig fietsend ophalen
dinsdag 25 maart 2008 om 12:53
Geef mij ook maar zomer hoor! Ik snap mensen die op wintersport gaan dus ook helemaal niet. Maar van die bergen in de buurt, lijkt me wel eens leuk. Zoals gisteren, binnen een half uurtje zaten we in een dik pak sneeuw. Als je het dan zat bent, rijdt je gewoon de berg weer af
Hier schijnt de zon nu gelukig weer, ik ga Miniman ophalen. Doeg!
Hier schijnt de zon nu gelukig weer, ik ga Miniman ophalen. Doeg!
woensdag 26 maart 2008 om 18:36
