Overig
alle pijlers
Boeddhisme
woensdag 8 april 2020 om 22:39
woensdag 8 april 2020 om 22:40
Misschien vind je Matthieu Ricard wel interessant. Franse man die zich bekeerde en als monnik in de Himalaya is gaan wonen. Heeft ook boeken geschreven en er staan Ted-talks online.Kathy1994 schreef: ↑08-04-2020 21:55Als ik aan het Boeddhisme denk, denk ik aan innerlijke rust. Maar ik ken eigenlijk niet echt iemand met deze religie daarom hoorde ik graag wat verhalen van mensen die hier wat meer in thuis zijn en eventueel bekeerd zijn of zich meer hebben kunnen verdiepen in het Boeddhisme
What a nuanced anxiety
woensdag 8 april 2020 om 22:42
Je wordt op je wenken bediend.
Lees dit eens door.
Topic 'Je persoonlijke ervaringen met het boeddhisme"
https://www.boeddhaforum.nl/index.php?topic=2734.0
woensdag 8 april 2020 om 22:49
Zeer handig forum. TopOdense* schreef: ↑08-04-2020 22:42Je wordt op je wenken bediend.
Lees dit eens door.
Topic 'Je persoonlijke ervaringen met het boeddhisme"
https://www.boeddhaforum.nl/index.php?topic=2734.0
woensdag 8 april 2020 om 22:53
Ik ben er zo'n dertien jaar geleden mee in aanraking gekomen. Ik wist er niets van en was ook helemaal niet op zoek naar iets en al helemaal niet naar het Boeddhisme.
Maar gaandeweg kwam ik er achter dat meditatie me helpt om op een andere manier naar mezelf, alles om me heen en eigenlijk het hele leven te kijken. Het plaatst alles in een ander perspectief.
Ik doe geen heel speciale dingen. Voor ik ga mediteren steek ik een kaarsje aan en buig drie keer, een keer naar het boeddhabeeldje, een keer naar mijn meditatiekussentje (waarop je geacht wordt de "verlichting" te bereiken) en nog een keer naar het beeldje.
En als men in de gaten krijgt dat je je daarmee bezig houdt krijg je plotseling van iedereen Boeddhabeeldjes. Lief bedoeld, dat wel, maar ik weet ook niet meer waar ik ze laten moet.
Zen is een van oorsprong Japanse traditie en zit vol met ceremoniën en rituelen, die je met alle aandacht uitvoert, terwijl je je realiseert dat ze volkomen nutteloos zijn.
In het Westerse Boeddhisme worden die rituelen vaak afgeschaft omdat het op weerstand stuit.
Maar gaandeweg kwam ik er achter dat meditatie me helpt om op een andere manier naar mezelf, alles om me heen en eigenlijk het hele leven te kijken. Het plaatst alles in een ander perspectief.
Ik doe geen heel speciale dingen. Voor ik ga mediteren steek ik een kaarsje aan en buig drie keer, een keer naar het boeddhabeeldje, een keer naar mijn meditatiekussentje (waarop je geacht wordt de "verlichting" te bereiken) en nog een keer naar het beeldje.
En als men in de gaten krijgt dat je je daarmee bezig houdt krijg je plotseling van iedereen Boeddhabeeldjes. Lief bedoeld, dat wel, maar ik weet ook niet meer waar ik ze laten moet.
Zen is een van oorsprong Japanse traditie en zit vol met ceremoniën en rituelen, die je met alle aandacht uitvoert, terwijl je je realiseert dat ze volkomen nutteloos zijn.
In het Westerse Boeddhisme worden die rituelen vaak afgeschaft omdat het op weerstand stuit.
woensdag 8 april 2020 om 23:00
Dankje voor het delen van jou ervaring. Had jij eerst een ander geloof ? En heb je je dan op een bepaalde manier moeten bekeren of was dit niet noodzakelijk? Het leren mediteren lijkt mij niet gemakkelijk. In het verleden al een aantal keer geprobeerd maar steeds afgeleid. Hoe 'leer' je eigenlijk om een boedhist te zijn? Vooral lezen en ervaren? Zijn er ook verplichtingen waaraan je je moet houden of is alles vrijblijvend?
Sorry voor de vele vragen haha!
Sorry voor de vele vragen haha!
woensdag 8 april 2020 om 23:03
Soms vragen mensen zich af hoe ze Boeddhisme kunnen categoriseren. Is het een religie, is het een levensbeschouwing, een filosofie? Je kunt op alles ja en nee op antwoorden. En dat is allemaal goed. Het heeft verschillende elementen in zich en dat is afhankelijk van het land waar het beoefend wordt en hoe het zich verbonden heeft met de tradities die er al waren. De basis is overal hetzelfde maar de uitvoering kan nogal verschillen.
In Zen wordt gesproken van "training." Je traint je geest.
In Zen wordt gesproken van "training." Je traint je geest.
woensdag 8 april 2020 om 23:05
woensdag 8 april 2020 om 23:12
Nee, ik ben niet opgevoed met een geloof. Dus het was voor mij best een grote stap om me er mee te verbinden. Maar ik was er eigenlijk best intensief mee bezig en op een gegeven moment dacht ik, " dan kunnen we we er net zo goed een feestje van maken" en heb ik de formele ceremonie ondergaan. Je belooft je aan een aantal regels te houden maar die zijn normaal, niet liegen (of roddelen), niet stelen (of niets nemen wat je niet gegeven wordt), niet doden (of andere levende wezens schade toebrengen), je verre houden van middelenmisbruik ( maar een Chardonnay op zijn tijd kan best) en geen schadelijke seksualiteit (maar het met je partner gezellig in bed is prima).
Zoals iemand hier ook al opmerkte, het is de weg van het midden. Deze gedragsregels zijn niet dwingend. Het zou bijvoorbeeld in bepaalde situaties denkbaar kunnen zijn dat liegen op dat moment het beste is dat je kunt doen omdat er anders meer mensen bijv. geschaad kunnen worden of gevaar lopen.
Zoals iemand hier ook al opmerkte, het is de weg van het midden. Deze gedragsregels zijn niet dwingend. Het zou bijvoorbeeld in bepaalde situaties denkbaar kunnen zijn dat liegen op dat moment het beste is dat je kunt doen omdat er anders meer mensen bijv. geschaad kunnen worden of gevaar lopen.
woensdag 8 april 2020 om 23:17
Die vraag over mediteren krijg ik heel vaak. Aan de ene kant is het best ladtig, aan de andere kant kun je het niet fout doen. Je gaat zitten op een kussentje. Een stoel kan ook. Je neemt jezelf voor om bijv. 10 minuten daar te blijven zitten en vervolgens laat je alles komen en gaan, maar ga je met je gedachten nergens op in. Een hulpmiddel kan het tellen van je uitademingen zijn, van 2 tot 10. Als je merkt dat je afgeleid bent en de tel kwijt bent, begin je weer bij 1. En het is niet erg als je die 10 nooit haalt. Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat je merkt dat je afgeschaft bent. En in een later stadium kun je je bezig houden met datgene waardoor je afgeleid bent.
woensdag 8 april 2020 om 23:21
Best wel logische regels inderdaad. De ceremonie gebeurde op een specifieke plaats dan of gewoon thuis?vivaeva schreef: ↑08-04-2020 23:12Nee, ik ben niet opgevoed met een geloof. Dus het was voor mij best een grote stap om me er mee te verbinden. Maar ik was er eigenlijk best intensief mee bezig en op een gegeven moment dacht ik, " dan kunnen we we er net zo goed een feestje van maken" en heb ik de formele ceremonie ondergaan. Je belooft je aan een aantal regels te houden maar die zijn normaal, niet liegen (of roddelen), niet stelen (of niets nemen wat je niet gegeven wordt), niet doden (of andere levende wezens schade toebrengen), je verre houden van middelenmisbruik ( maar een Chardonnay op zijn tijd kan best) en geen schadelijke seksualiteit (maar het met je partner gezellig in bed is prima).
Zoals iemand hier ook al opmerkte, het is de weg van het midden. Deze gedragsregels zijn niet dwingend. Het zou bijvoorbeeld in bepaalde situaties denkbaar kunnen zijn dat liegen op dat moment het beste is dat je kunt doen omdat er anders meer mensen bijv. geschaad kunnen worden of gevaar lopen.
Wel leuk om jou ervaring hiermee ook te horen. Soms heb ik het gevoel dat ik nooit echt mijn innerlijke rust heb kunnen vinden en dat ik soms nood heb om bepaalde dingen in een ander perspectief te zien zoals jij daarstraks al aanhaalde.
woensdag 8 april 2020 om 23:22
woensdag 8 april 2020 om 23:27
Bedankt voor jou interessante reacties! Slaapwel en veel succes morgen
woensdag 8 april 2020 om 23:29
Die ceremonie is in een zendo, de ruimte waar we bijeenkomen. De leraar geeft je Jukai. Als voorbereiding maak je zelf een rakusu, een soort slabje. Dar staat symbool voor je verbinding met de traditie. Je kan het opzoeken op internet, ik kan nog geen plaatjes plakken. En dan is het veel teksten reciteren en buigen tot op de grond. Dat is goed voor je rug. 
.
Ik ga nu echt slapen. Morgen wil ik we ingaan op de innerlijke rust
.Ik ga nu echt slapen. Morgen wil ik we ingaan op de innerlijke rust
woensdag 8 april 2020 om 23:34
Zal alvast opzoek werk doen, tot morgen dan!vivaeva schreef: ↑08-04-2020 23:29Die ceremonie is in een zendo, de ruimte waar we bijeenkomen. De leraar geeft je Jukai. Als voorbereiding maak je zelf een rakusu, een soort slabje. Dar staat symbool voor je verbinding met de traditie. Je kan het opzoeken op internet, ik kan nog geen plaatjes plakken. En dan is het veel teksten reciteren en buigen tot op de grond. Dat is goed voor je rug.
Ik ga nu echt slapen. Morgen wil ik we ingaan op de innerlijke rust
donderdag 9 april 2020 om 08:59
Vivaeva, leuk om te lezen hoe je bij zen bent gekomen.
Hoe ervaar jij de Sangha? Dat lijkt me hier in Nederland veel lastiger dan in een land waar het boeddhisme veel meer aanwezig is.
Kathy, over jouw vragen over boeddhist worden: je kunt je officieel bekeren als je wilt. Maar heel veel mensen die 'iets' met het boeddhisme hebben, zijn niet op die manier bekeerd. Boeddhisme laat zich heel makkelijk combineren met andere levenswijzen, in Nederland bestaat er bijvoorbeeld een traditie van meditatie in kloosters. Je kunt de regels heel ruim interpreteren, zoals evaviva beschrijft. Maar er zijn ook boeddhisten die zich veel strikter aan de regels houden. Die verstaan onder verdovende middelen bijvoorbeeld ook koffie en leven met zo min mogelijk bezittingen.
Elke gemeenschap/religie heeft wel zogenaamde gatekeepers. Dat zijn mensen die zeggen: je bent pas een echte boeddhist als je x gelooft en y doet. Sommige vormen doen veel rituelen om goden te eren, andere veroordelen dat juist. Het boeddhisme heeft een lange geschiedenis waarin het zich steeds aanpaste aan nieuwe omgevingen en culturen. Hier in het westen staat het zowat gelijk aan meditatie, dat is ook lang niet overal zo. Sommigen streven naar verlichting in dit leven, anderen betwijfelen of verlichting wel bestaat...
Je kunt dus zelf bepalen welke manier van boeddhist zijn bij je past. Een leraar kan je begeleiden, maar je kunt het ook zelf doen. Hoe dan ook is innerlijke rust vinden hard werken. Het boeddhisme kan daar bij helpen maar garanties zijn er natuurlijk niet.
Hoe ervaar jij de Sangha? Dat lijkt me hier in Nederland veel lastiger dan in een land waar het boeddhisme veel meer aanwezig is.
Kathy, over jouw vragen over boeddhist worden: je kunt je officieel bekeren als je wilt. Maar heel veel mensen die 'iets' met het boeddhisme hebben, zijn niet op die manier bekeerd. Boeddhisme laat zich heel makkelijk combineren met andere levenswijzen, in Nederland bestaat er bijvoorbeeld een traditie van meditatie in kloosters. Je kunt de regels heel ruim interpreteren, zoals evaviva beschrijft. Maar er zijn ook boeddhisten die zich veel strikter aan de regels houden. Die verstaan onder verdovende middelen bijvoorbeeld ook koffie en leven met zo min mogelijk bezittingen.
Elke gemeenschap/religie heeft wel zogenaamde gatekeepers. Dat zijn mensen die zeggen: je bent pas een echte boeddhist als je x gelooft en y doet. Sommige vormen doen veel rituelen om goden te eren, andere veroordelen dat juist. Het boeddhisme heeft een lange geschiedenis waarin het zich steeds aanpaste aan nieuwe omgevingen en culturen. Hier in het westen staat het zowat gelijk aan meditatie, dat is ook lang niet overal zo. Sommigen streven naar verlichting in dit leven, anderen betwijfelen of verlichting wel bestaat...
Je kunt dus zelf bepalen welke manier van boeddhist zijn bij je past. Een leraar kan je begeleiden, maar je kunt het ook zelf doen. Hoe dan ook is innerlijke rust vinden hard werken. Het boeddhisme kan daar bij helpen maar garanties zijn er natuurlijk niet.
What a nuanced anxiety
donderdag 9 april 2020 om 10:17
Tyche, onze sangha is klein. Er is iedereen week een bijeenkomst maar lang niet iedereen komt iedereen week. Ieder beoefent zen op zijn/haar eige wijze en dat is prima. Het is een heel persoonlijk pad en wat goed is voor mij, hoeft niet goed voor een ander te zijn.
Ben jij aangesloten bij een sangha?
De mensen die heel strikt in de leer zijn lopen "gevaar" om zich te veel aan de regels te hechten. Het is hun houvast. Maar hechting is een oorzaak van lijden. Je moet ook weer kunnen loslaten als de situatie dat vraagt.
Ik geef cursussen Zenmeditatie en vrijwel iedere cursist wil meer rust voor zichzelf. Je kunt wat rust bereikbaar door middel van meditatie, maar voor innerlijke rust is wel wat meer nodig. Daar zitten nog wel addertjes onder het gras.
Ben jij aangesloten bij een sangha?
De mensen die heel strikt in de leer zijn lopen "gevaar" om zich te veel aan de regels te hechten. Het is hun houvast. Maar hechting is een oorzaak van lijden. Je moet ook weer kunnen loslaten als de situatie dat vraagt.
Ik geef cursussen Zenmeditatie en vrijwel iedere cursist wil meer rust voor zichzelf. Je kunt wat rust bereikbaar door middel van meditatie, maar voor innerlijke rust is wel wat meer nodig. Daar zitten nog wel addertjes onder het gras.
donderdag 9 april 2020 om 17:28
Nee ik ben niet ergens aangesloten. Heb wel affiniteit met mindfulness en boeddhisme maar ben er te weinig praktisch mee bezig om me een boeddhist te voelen. Ik werk samen met een christelijke zenboeddhist, daar heb ik vaak de leukste gesprekken mee.
Ik zie religie als een relatie: het meest gezond en gelukkig is het als je je niet aan de ander vastklampt.
Ik zie religie als een relatie: het meest gezond en gelukkig is het als je je niet aan de ander vastklampt.
What a nuanced anxiety
donderdag 9 april 2020 om 19:00
Er is een vruchtbare kruisbestuiving tussen het zenboeddhisme en met name de Benedictijnse traditie.
Ik zie het (zen)boeddhisme als een instrument, een hulpmiddel, dat me helpt om anders in het leven te staan. Het is een richtingaanwijzer. Ik geloof niet dat er zoiets als De Waarheid bestaat en ik ben daar ook niet naar op zoek.
Ik zie het (zen)boeddhisme als een instrument, een hulpmiddel, dat me helpt om anders in het leven te staan. Het is een richtingaanwijzer. Ik geloof niet dat er zoiets als De Waarheid bestaat en ik ben daar ook niet naar op zoek.
