Overig
alle pijlers
Dat gelebber aan elkaars ijsjes
donderdag 15 juni 2023 om 09:14
De titel laat mijn mening al lekker doorschemeren 
.
Ik vraag me af of ik in deze situatie nou zo'n rare ben. Als ik met vriendin afspreek halen we weleens een ijsje bij de Italiaan met onze kinderen. Zodra de ijsjes zijn afgerekend moet er druk bij elkaar geproefd worden. Want zij hebben twee andere smaken dan broer/zus/mama. Er wordt in de gaten gehouden of diegene al bij de smaak van bolletje twee is en hoppa, daar moet ook geproefd.
Moeten ze verder zelf weten, maar van de week begonnen mijn kinderen toen ze dat zagen ook te vragen of ze elkaars ijs mochten proeven, en van mijn ijs mochten. Dus daar klonk een duidelijke nee. Vriendin vond dat heel raar, hoezo niet? Ja, waarom eigenlijk niet? Waarom staat het me zo tegen?
Het gaat mij niet zozeer om hygiëne, maar meer om de gulzigheid. Dat gelebber omdat je die ene smaak niet wil missen. Vond ze heel raar.
Nou ben ik dus benieuwd, ben ik echt zo raar?
Verder heel luchtig bedoeld dit, dus analyses over vriendschappen en eetproblematiek zijn niet nodig
Maar ben echt benieuwd of ik hier zo'n vreemde kijk op heb.
.Ik vraag me af of ik in deze situatie nou zo'n rare ben. Als ik met vriendin afspreek halen we weleens een ijsje bij de Italiaan met onze kinderen. Zodra de ijsjes zijn afgerekend moet er druk bij elkaar geproefd worden. Want zij hebben twee andere smaken dan broer/zus/mama. Er wordt in de gaten gehouden of diegene al bij de smaak van bolletje twee is en hoppa, daar moet ook geproefd.
Moeten ze verder zelf weten, maar van de week begonnen mijn kinderen toen ze dat zagen ook te vragen of ze elkaars ijs mochten proeven, en van mijn ijs mochten. Dus daar klonk een duidelijke nee. Vriendin vond dat heel raar, hoezo niet? Ja, waarom eigenlijk niet? Waarom staat het me zo tegen?
Het gaat mij niet zozeer om hygiëne, maar meer om de gulzigheid. Dat gelebber omdat je die ene smaak niet wil missen. Vond ze heel raar.
Nou ben ik dus benieuwd, ben ik echt zo raar?
Verder heel luchtig bedoeld dit, dus analyses over vriendschappen en eetproblematiek zijn niet nodig
Maar ben echt benieuwd of ik hier zo'n vreemde kijk op heb.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
dinsdag 20 juni 2023 om 10:55
Dat zou ik dus ook niet tof vinden, al zou ik bijvoorbeeld wel met liefde het wafeltje wat je vaak krijgt bij een bakje ijs aan hem geven met een dot ijs eraan, zolang zijn tong of lepeltje maar uit mijn ijsje blijft.SunShine35 schreef: ↑16-06-2023 23:42Ik had wel een keer een kind van mijn collega aan mijn ijsje hangen. Daar werd ik niet zo blij van. Collega vond het heel normaal….
dinsdag 20 juni 2023 om 11:28
Ik til er allemaal niet zo zwaar aan. Als dochter van een nieuwe smaak wil proeven, kan ze effe van mijn ijsje likken hoor. Ik heb vroeger zo vaak iets moeten opeten toen ze klein was en iets niet op kreeg. Liep ik weer door de Efteling met een appel waar twee knabbels uit waren. Die gooide ik dan echt niet weg.
Maar het is de focus dat het altijd moet en bijna iets dwangmatigs wordt in jouw verhaal wat me zo opvalt. Iedereen "moet" alles geproefd hebben.
Als ik gewoon mijn traditionele lievelingssmaken pak, wil dochter die echt niet meer proeven nu want "veel te zuur"
Maar als ik iets bijzonders/duur pak in een restaurant laat ik dochter meestal wel proeven. Ik heb liever niet dat ze zelf duur gaat experimenteren en dan met een bord eten zit wat ze niet lust. Dan beter even bij ons proeven en als het bevalt kan ze dat volgende keer ook zelf pakken.
Het is maar net wat je thuis gewend bent denk ik. Een bord halverwege switchen met partner : nog nooit gedaan. Maar iemand die vraagt een stukje laten proeven, ja waarom niet. Ik wil het wel zelf afsnijden en op het bord van de ander leggen. Ik blief geen geprik door anderen in mijn gerecht.
En een bekende voor mij: ik wil ook altijd eerst horen wat iedereen gaat bestellen. "Wat pak jij?" in een restaurant. Niet omdat ik dan per sé iets anders wil bestellen en alles wil proeven. Maar wel: als iedereen pasta heeft en ik pizza, dan weet ik uit ervaring dat ik tijdens het eten dan toch iets ga hebben van: oh dat ziet er veel beter uit of zo. Dus ik moet al een beetje de "sfeer" van de tafel vooraf aanvoelen om te weten wat ik dan wil kiezen. Dit laatste is een beetje een vaag verhaal geworden besef ik me. Ik zal niet vragen om te proeven van de rest, maar heb dan soms wel het gevoel dat ik het verkeerde heb gekozen ofzo.
Maar het is de focus dat het altijd moet en bijna iets dwangmatigs wordt in jouw verhaal wat me zo opvalt. Iedereen "moet" alles geproefd hebben.
Als ik gewoon mijn traditionele lievelingssmaken pak, wil dochter die echt niet meer proeven nu want "veel te zuur"
Maar als ik iets bijzonders/duur pak in een restaurant laat ik dochter meestal wel proeven. Ik heb liever niet dat ze zelf duur gaat experimenteren en dan met een bord eten zit wat ze niet lust. Dan beter even bij ons proeven en als het bevalt kan ze dat volgende keer ook zelf pakken.
Het is maar net wat je thuis gewend bent denk ik. Een bord halverwege switchen met partner : nog nooit gedaan. Maar iemand die vraagt een stukje laten proeven, ja waarom niet. Ik wil het wel zelf afsnijden en op het bord van de ander leggen. Ik blief geen geprik door anderen in mijn gerecht.
En een bekende voor mij: ik wil ook altijd eerst horen wat iedereen gaat bestellen. "Wat pak jij?" in een restaurant. Niet omdat ik dan per sé iets anders wil bestellen en alles wil proeven. Maar wel: als iedereen pasta heeft en ik pizza, dan weet ik uit ervaring dat ik tijdens het eten dan toch iets ga hebben van: oh dat ziet er veel beter uit of zo. Dus ik moet al een beetje de "sfeer" van de tafel vooraf aanvoelen om te weten wat ik dan wil kiezen. Dit laatste is een beetje een vaag verhaal geworden besef ik me. Ik zal niet vragen om te proeven van de rest, maar heb dan soms wel het gevoel dat ik het verkeerde heb gekozen ofzo.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
