Overig
alle pijlers
De kat van mijn dochter is overleden en ik ben er kapot van.
donderdag 24 november 2022 om 13:31
Ik ben zelf niet opgegroeid met (huis)dieren en ik heb er ook nooit wat mee gehad. Als er een kat in de tuin was joeg ik die met veel plezier weg. Totdat mijn dochter op zichzelf ging wonen en een kat uit het asiel haalde. Een dikke pikzwarte kat met een chronische snotneus en nies die door zijn vorige eigenaar mishandeld was. In het begin kroop hij alleen onder de bank of bed om daar bibberend en blazend te zitten. Met veel liefde en geduld heb ik hem laten wennen om op schoot te zitten en naar buiten de tuin in te durven (dochter woont op een flat).
En zo veranderde hij in een lieve rustige kat met een heel eigen ritme. Als ik in een bepaalde stoel zat kwam hij op schoot zitten. Zat ik op de bank kwam hij tegen me aan zitten. En op een gegeven moment ging hij zelfs op zijn rug liggen zodat ik zijn buikje kon aaien. Zaten we buiten kwam hij er altijd bij zitten. Hij hield ervan om in het donker naar buiten te gaan en dan liep ik met hem mee. Hij luisterde ook altijd als ik zei dat hij terug moest komen. Zo murw was hij wel gemaakt door zijn vorige eigenaar
Hij logeerde regelmatig bij ons omdat wij maar met z'n tweetjes zijn en mijn dochter een erg druk huishouden heeft met een jongere kat en dat trok deze kat niet altijd meer. Hij kwam bij ons op vakantie zeg maar. En deze kat heeft mij als mens veranderd. Ik ben me veel meer bezig gaan houden met de natuur en van dieren gaan houden. Ik ben goede doelen gaan steunen op gebied van natuur en dieren.
Afgelopen weekend begon hij opeens bij mijn dochter vreemd gedrag te vertonen. Ging constant in de kattenbak liggen en at en dronk niet veel meer. En vooral dat in de kattenbak liggen is natuurlijk ontzettend vreemd voor een kat. We hebben daarop besloten dat hij bij ons moest komen logeren om rustig te herstellen. Ik heb zelfs 1 nacht bij hem op de bank geslapen. Gelukkig werd ik 's ochtends wakker omdat ik hem hoorde eten. Dus toen leek het beter te gaan. Afgelopen dinsdagavond werd hij zo ziek. Buiten ontzettend overgegeven, liep constant naar de kattenbak en weer eruit en ging op plekjes liggen waar hij nooit lag. De dierenarts gaf aan dat hij met spoed moest komen.
Hij bleek een tumor te hebben van 4 bij 6 cm bij zijn lever. De dierenarts adviseerde om hem in te laten slapen. Dit sloeg in als een bom. Gister om 13:00 uur hebben mijn dochter en ik hem in laten slapen. Het ging er heel vredig aan toe maar was 1 van de afschuwelijkste ervaringen van mijn leven. Ik ben er helemaal kapot van. Het klinkt misschien overdreven maar ik heb zo'n verdriet. Ik had deze enorme impact nooit verwacht. Het is nu zo stil in huis dat ik er misselijk van wordt. Ik weet dat het moet slijten maar ik zit nu helemaal vast. Ik zou dolgraag zelf een kat willen maar mijn man wil het niet. Kortom, ik ben radeloos en krijg niets uit mijn handen.
En zo veranderde hij in een lieve rustige kat met een heel eigen ritme. Als ik in een bepaalde stoel zat kwam hij op schoot zitten. Zat ik op de bank kwam hij tegen me aan zitten. En op een gegeven moment ging hij zelfs op zijn rug liggen zodat ik zijn buikje kon aaien. Zaten we buiten kwam hij er altijd bij zitten. Hij hield ervan om in het donker naar buiten te gaan en dan liep ik met hem mee. Hij luisterde ook altijd als ik zei dat hij terug moest komen. Zo murw was hij wel gemaakt door zijn vorige eigenaar
Hij logeerde regelmatig bij ons omdat wij maar met z'n tweetjes zijn en mijn dochter een erg druk huishouden heeft met een jongere kat en dat trok deze kat niet altijd meer. Hij kwam bij ons op vakantie zeg maar. En deze kat heeft mij als mens veranderd. Ik ben me veel meer bezig gaan houden met de natuur en van dieren gaan houden. Ik ben goede doelen gaan steunen op gebied van natuur en dieren.Afgelopen weekend begon hij opeens bij mijn dochter vreemd gedrag te vertonen. Ging constant in de kattenbak liggen en at en dronk niet veel meer. En vooral dat in de kattenbak liggen is natuurlijk ontzettend vreemd voor een kat. We hebben daarop besloten dat hij bij ons moest komen logeren om rustig te herstellen. Ik heb zelfs 1 nacht bij hem op de bank geslapen. Gelukkig werd ik 's ochtends wakker omdat ik hem hoorde eten. Dus toen leek het beter te gaan. Afgelopen dinsdagavond werd hij zo ziek. Buiten ontzettend overgegeven, liep constant naar de kattenbak en weer eruit en ging op plekjes liggen waar hij nooit lag. De dierenarts gaf aan dat hij met spoed moest komen.
Hij bleek een tumor te hebben van 4 bij 6 cm bij zijn lever. De dierenarts adviseerde om hem in te laten slapen. Dit sloeg in als een bom. Gister om 13:00 uur hebben mijn dochter en ik hem in laten slapen. Het ging er heel vredig aan toe maar was 1 van de afschuwelijkste ervaringen van mijn leven. Ik ben er helemaal kapot van. Het klinkt misschien overdreven maar ik heb zo'n verdriet. Ik had deze enorme impact nooit verwacht. Het is nu zo stil in huis dat ik er misselijk van wordt. Ik weet dat het moet slijten maar ik zit nu helemaal vast. Ik zou dolgraag zelf een kat willen maar mijn man wil het niet. Kortom, ik ben radeloos en krijg niets uit mijn handen.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 14:23
Wat verdrietig, logisch dat je erg van slag bent. Jij en je dochter hebben hem in ieder geval een heerlijk leven gegeven, hij had het zo te horen niet beter kunnen treffen.
Ik heb als kind altijd katten gehad en was intens verdrietig als er eentje overleed. Momenteel hebben we twee katten, we zijn allemaal dol op ze en ik moet er niet aan denken dat we afscheid van ze zouden moeten nemen. Mijn dochter van 8 zou dan ook heel erg verdrietig zijn. Ze geven zoveel reuring en gezelligheid.
Mijn man wilde ook nooit katten maar ik heb hem toch om kunnen praten:-) en nu kan hij zich een leven zonder niet meer voorstellen. We wilden eerst 1 kitten maar ik las toen dat het beter is om er 2 te nemen, we hebben nu 2 zusjes en ze zijn dol op elkaar. Slapen en stoeien ook vaak samen. Als jullie regelmatig van huis zijn is het wellicht beter om er 2 te nemen? Werken jullie allebei 5 dagen buitenshuis?
Veel sterkte, ik voel met je mee. Wees lief voor jezelf!
Ik heb als kind altijd katten gehad en was intens verdrietig als er eentje overleed. Momenteel hebben we twee katten, we zijn allemaal dol op ze en ik moet er niet aan denken dat we afscheid van ze zouden moeten nemen. Mijn dochter van 8 zou dan ook heel erg verdrietig zijn. Ze geven zoveel reuring en gezelligheid.
Mijn man wilde ook nooit katten maar ik heb hem toch om kunnen praten:-) en nu kan hij zich een leven zonder niet meer voorstellen. We wilden eerst 1 kitten maar ik las toen dat het beter is om er 2 te nemen, we hebben nu 2 zusjes en ze zijn dol op elkaar. Slapen en stoeien ook vaak samen. Als jullie regelmatig van huis zijn is het wellicht beter om er 2 te nemen? Werken jullie allebei 5 dagen buitenshuis?
Veel sterkte, ik voel met je mee. Wees lief voor jezelf!
isalinde wijzigde dit bericht op 24-11-2022 14:25
0.16% gewijzigd
donderdag 24 november 2022 om 14:24
Precies mijn kat. Ooit een dik sterk beest, vervolgens uitgemergeld en zwak. Dit klinkt ook als nierfalen.Baggal schreef: ↑24-11-2022 13:38Ik weet nog heel goed dat ik 12 jaar geleden de kat moest laten inslapen: zwak, uitgemergeld, hij at niet meer en was oud (18 of zo). Ik wist dat het beter was, maar kwam met waterige ogen bij de dierenarts en er geëmotioneerd weer uit. Sterkte! Is gewoon rot, al weet je rationeel dat het beter is.
Groetjes!
donderdag 24 november 2022 om 14:41
Ah wat verdrietig voor jullie 
Afscheid nemen van een dier is het allerzwaarste wat er is aan het houden van dieren.
Echt ontroerend om te lezen hoe je schrijft hoe je veranderd bent door deze lieve kat
Dat kunnen dieren zo goed he, ze zijn trouw en stellen geen eisen of voorwaarden aan je om je hun liefde te geven. Het is heel mooi hoe je door deze ervaring nu bent veranderd en meer kunt genieten van de natuur en dieren.
Het beestje heeft dankzij jouw dochter en jouw zorg een enorm fijne tijd gehad in de laatste jaren van zijn leven. Dat is zoveel waard, jullie hebben iets heel moois gegeven
Ik heb heel wat dieren gehad en ook heel van ze gehouden. Een aantal keren zo verdrietig geweest, ik heb er veel pijn van gehad en een gebroken hart. Ik ben wel ontzettend dankbaar dat ik zo’n band heb mogen hebben met dieren en voor de liefde die ze mij hebben gegeven al die jaren. Na de dood van mijn laatste kat, een hele bijzondere en extreem lief dier, kan ik geen dier meer nemen.
De zorgen en het verdriet waren teveel deze keer. Ik mis hem nog iedere dag.
Ik ben nu voor vrienden en familie hun huisdierenoppas. Ik geniet van het contact met ze, maar de hele hechte band en alle zorgen ga ik niet meer aan. Dat is ook wel een gemis. Wat iemand al schreef, rouw is de prijs die je voor liefde betaalt helaas. Je maakt voor jezelf de afweging of je dat opnieuw wil aangaan.
Heel veel sterkte hoor, maak maar een mooi gedenkplekje waar je af en toe even aan ‘m kunt denken
Afscheid nemen van een dier is het allerzwaarste wat er is aan het houden van dieren.
Echt ontroerend om te lezen hoe je schrijft hoe je veranderd bent door deze lieve kat
Dat kunnen dieren zo goed he, ze zijn trouw en stellen geen eisen of voorwaarden aan je om je hun liefde te geven. Het is heel mooi hoe je door deze ervaring nu bent veranderd en meer kunt genieten van de natuur en dieren.
Het beestje heeft dankzij jouw dochter en jouw zorg een enorm fijne tijd gehad in de laatste jaren van zijn leven. Dat is zoveel waard, jullie hebben iets heel moois gegeven
Ik heb heel wat dieren gehad en ook heel van ze gehouden. Een aantal keren zo verdrietig geweest, ik heb er veel pijn van gehad en een gebroken hart. Ik ben wel ontzettend dankbaar dat ik zo’n band heb mogen hebben met dieren en voor de liefde die ze mij hebben gegeven al die jaren. Na de dood van mijn laatste kat, een hele bijzondere en extreem lief dier, kan ik geen dier meer nemen.
De zorgen en het verdriet waren teveel deze keer. Ik mis hem nog iedere dag.
Ik ben nu voor vrienden en familie hun huisdierenoppas. Ik geniet van het contact met ze, maar de hele hechte band en alle zorgen ga ik niet meer aan. Dat is ook wel een gemis. Wat iemand al schreef, rouw is de prijs die je voor liefde betaalt helaas. Je maakt voor jezelf de afweging of je dat opnieuw wil aangaan.
Heel veel sterkte hoor, maak maar een mooi gedenkplekje waar je af en toe even aan ‘m kunt denken
donderdag 24 november 2022 om 15:16
Wat erg voor je.libe schreef: ↑24-11-2022 14:23Ik heb dat ook gehad met mijn lieve trouwe kater. Hij is nu 10 jaar dood en mis hem nog steeds. Hij had nierfalen, we moesten hem ook plotseling laten inslapen. Heel heftig en verschrikkelijk, ik heb een week in bed liggen janken. Vond het erger dan toen mijn opa's en oma's stierven.☺ Er is daarna nooit meer een andere kat gekomen.
En ik heb precies wat jij ook hebt. En daarom is een andere kat ook echt iets om goed over na te denken. Want je gaat toch vergelijken.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 15:17
donderdag 24 november 2022 om 15:21
Deze kat is maar 8 of 9 (ze wisten het niet precies) dus had nog veel langer kunnen leven. Maar dat maakt ook niet meer uit. Deze kat heeft me ook geleerd dat je soms beter met dieren te maken kan hebben dan met mensen.ClaireUnderwood1 schreef: ↑24-11-2022 15:15Och wat een verdriet…..heel veel sterkte, ik ken het gevoel en dan is mijn stiekem mijn grootste liefde nog niet overleden. En ze is 15 en we vrezen dat ze niet veel ouder gaat worden.
Dikke knuffel, een dier kan zoveel betekenen.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 15:22
Ja, en rationeel weet ik dat ook maar het is nu nog geen troost helaas. Maar ik weet dat hij het fijn heeft gehad bij ons.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 15:28
Dit… ik heb meerdere katten gehad en dus ook moeten laten inslapen. Oudste is 19 geworden. Maar na 3 maanden zonder dier, toch weer een kat in huis gehaald. Een kitten uit het asiel. Ze is nu 5 en de allerleukste lapjeskat ever.lonelycat schreef: ↑24-11-2022 14:06ik heb van twee katten afscheid moeten nemen en dat was met veel tranen. er staan nog steeds foto's in de woonkamer maar toch lopen hier nieuwe poezenbeesten rond.
Ze geven zoveel liefde, onvoorwaardelijk. hoewel dat bij katten iets minder onvoorwaardelijk is dan bij honden
ondanks de pijn van het afscheid zou ik niet zonder mijn dieren willen.
Het verdriet is groot maar het plezier wat je van zo’n beestje hebt weegt veel zwaarder wat mij betreft.
Veel sterkte TO.
donderdag 24 november 2022 om 15:31
Zo herkenbaar. Het is altijd vreselijk als je huisdier overlijd. Onze eerste kat is plotseling heel ziek geworden en binnen een uur is ze helaas dood gegaan. Thuis terwijl wij haar aaiden.
Dat was zo verdrietig, zeker omdat ze nog heel jong (8) was .
Onze andere kat is 3 jaar geleden overleden, die hebben we helaas moeten laten inslapen, dat was ook verschrikkelijk. Die kat is 17 geworden.
In mijn ervaring maakt het helaas niks uit hoe oud ze zijn en hoe ze dood gaan.
Ik heb nu nog een kat van 12, maar ik denk ook niet dat ik hierna nog wil.
Het verdriet slijt echt en over een paar maanden zul je merken dat je ineens met een glimlach aan je lieve kat denkt in plaats van met een traan.
Sterkte!
En ik begrijp je man helemaal hoor. Het is zielig om een kat de hele dag alleen te laten, dus dan moet je er eigenlijk 2 nemen. En tenzij je een lieve buur hebt die je altijd kunt vragen is het zeker gedoe om steeds oppas te vinden voor je katten.
Dat was zo verdrietig, zeker omdat ze nog heel jong (8) was .
Onze andere kat is 3 jaar geleden overleden, die hebben we helaas moeten laten inslapen, dat was ook verschrikkelijk. Die kat is 17 geworden.
In mijn ervaring maakt het helaas niks uit hoe oud ze zijn en hoe ze dood gaan.
Ik heb nu nog een kat van 12, maar ik denk ook niet dat ik hierna nog wil.
Het verdriet slijt echt en over een paar maanden zul je merken dat je ineens met een glimlach aan je lieve kat denkt in plaats van met een traan.
Sterkte!
En ik begrijp je man helemaal hoor. Het is zielig om een kat de hele dag alleen te laten, dus dan moet je er eigenlijk 2 nemen. En tenzij je een lieve buur hebt die je altijd kunt vragen is het zeker gedoe om steeds oppas te vinden voor je katten.
donderdag 24 november 2022 om 16:34
Och ik snap je helemaal. Ben echt een kattenvrouw, heb ze nu sinds ik uit huis ben en het zijn zulke fijne diertjes in je huis. Ik kan me je verdriet zo goed voorstellen want jullie hadden een speciale band zo te lezen, en jullie hebben het beestje een warm gouden mandje gegeven na eerdere nare ervaringen.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 24 november 2022 om 18:28
wat kun je verdriet hebben om zo'n beestje he... ze gaan zo bij je horen.Toen de kat van mijn man stierf (18 geworden, hij had hem vanaf kitten) heb ik manlief voor het eerst zien huilen. Hij wilde hem perse zelf begraven in de tuin. Dus hij stond daar met een schep, onder de modder, snot en tranen. Hij was zo gek met dat beest. En ik zou het eigenlijk gek hebben gevonden als hij anders had gereageerd - als je begrijpt wat ik bedoel. Sterkte TO!
En nú in één keer goed
donderdag 24 november 2022 om 18:28
Wat verdrietig, MissMarple!MissMarple schreef: ↑24-11-2022 13:50Hij zegt dat ik hier al zo'n verdriet van heb. Hoe moet het dan als we zelf een kat nemen en er gebeurt wat. Ook wil hij wil niet gebonden zijn als we een paar dagen weg willen ofzo. En als laatste argument, we werken allebei fulltime. Dan is een kat veel te lang alleen en dat vind hij ook zielig.
Zelf zou ik mijn katten niet willen missen en vind ik dat het verdriet van het moeten missen bij het houden van huisdieren hoort. Neemt niet weg, dat het nooit gemakkelijk is, om een kat te moeten laten inslapen en is het gemis groot.
Fulltime werken is geen probleem voor de meeste katten. Wij werken sinds corona veel thuis, maar daarvoor werkten wij allebei fulltime buitenshuis en de katten deden het prima.
Een weekend weg kunnen wij hier zonder kattenoppas, maar we doen het in de praktijk niet.
Hier komt in de vakantie en tijdens weekendjes weg een oppas 1x per dag langs om de katten te verzorgen. En ja, dat moet je plannen, maar meestal plannen we weekendjes weg en zijn we niet binnen een paar uur vertrokken.
donderdag 24 november 2022 om 18:34
En dan kom je net thuis uit je werk en is het zo leeg en kaal.EefjeEverzwijn schreef: ↑24-11-2022 15:31Zo herkenbaar. Het is altijd vreselijk als je huisdier overlijd. Onze eerste kat is plotseling heel ziek geworden en binnen een uur is ze helaas dood gegaan. Thuis terwijl wij haar aaiden.
Dat was zo verdrietig, zeker omdat ze nog heel jong (8) was .
Onze andere kat is 3 jaar geleden overleden, die hebben we helaas moeten laten inslapen, dat was ook verschrikkelijk. Die kat is 17 geworden.
In mijn ervaring maakt het helaas niks uit hoe oud ze zijn en hoe ze dood gaan.
Ik heb nu nog een kat van 12, maar ik denk ook niet dat ik hierna nog wil.
Het verdriet slijt echt en over een paar maanden zul je merken dat je ineens met een glimlach aan je lieve kat denkt in plaats van met een traan.
Sterkte!
En ik begrijp je man helemaal hoor. Het is zielig om een kat de hele dag alleen te laten, dus dan moet je er eigenlijk 2 nemen. En tenzij je een lieve buur hebt die je altijd kunt vragen is het zeker gedoe om steeds oppas te vinden voor je katten.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 18:35
Fijn om te horen. Ik wil het liefst zo snel mogelijk van dit gevoel af. Ik voel die druk en verdriet op mijn maag en in mijn keel.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 18:37
Ik was zo vreselijk dol op dat beest. Mijn huis is nu zo leeg en kaal.Maleficent schreef: ↑24-11-2022 16:34Och ik snap je helemaal. Ben echt een kattenvrouw, heb ze nu sinds ik uit huis ben en het zijn zulke fijne diertjes in je huis. Ik kan me je verdriet zo goed voorstellen want jullie hadden een speciale band zo te lezen, en jullie hebben het beestje een warm gouden mandje gegeven na eerdere nare ervaringen.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 18:42
Wat heb je dit mooi geschreven. Ik haal hier echt troost uit. En ik begrijp je zo goed dat je jezelf moet beschermen tegen die mate van verdriet.Dollycat schreef: ↑24-11-2022 14:41Ah wat verdrietig voor jullie
Afscheid nemen van een dier is het allerzwaarste wat er is aan het houden van dieren.
Echt ontroerend om te lezen hoe je schrijft hoe je veranderd bent door deze lieve kat
Dat kunnen dieren zo goed he, ze zijn trouw en stellen geen eisen of voorwaarden aan je om je hun liefde te geven. Het is heel mooi hoe je door deze ervaring nu bent veranderd en meer kunt genieten van de natuur en dieren.
Het beestje heeft dankzij jouw dochter en jouw zorg een enorm fijne tijd gehad in de laatste jaren van zijn leven. Dat is zoveel waard, jullie hebben iets heel moois gegeven
Ik heb heel wat dieren gehad en ook heel van ze gehouden. Een aantal keren zo verdrietig geweest, ik heb er veel pijn van gehad en een gebroken hart. Ik ben wel ontzettend dankbaar dat ik zo’n band heb mogen hebben met dieren en voor de liefde die ze mij hebben gegeven al die jaren. Na de dood van mijn laatste kat, een hele bijzondere en extreem lief dier, kan ik geen dier meer nemen.
De zorgen en het verdriet waren teveel deze keer. Ik mis hem nog iedere dag.
Ik ben nu voor vrienden en familie hun huisdierenoppas. Ik geniet van het contact met ze, maar de hele hechte band en alle zorgen ga ik niet meer aan. Dat is ook wel een gemis. Wat iemand al schreef, rouw is de prijs die je voor liefde betaalt helaas. Je maakt voor jezelf de afweging of je dat opnieuw wil aangaan.
Heel veel sterkte hoor, maak maar een mooi gedenkplekje waar je af en toe even aan ‘m kunt denken
En je hebt me op een idee gebracht. Misschien kan ik bij een kattenopvang als vrijwilliger gaan werken. Dan doe ik nog iets terug voor beestjes die zoveel liefde kunnen geven aan mensen. Heel erg bedankt voor je woorden.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 18:44
Precies wat je zegt. En wat fijn dat jullie jullie kat thuis een plekje hebben gegeven.Greebo123 schreef: ↑24-11-2022 18:28
Toen de kat van mijn man stierf (18 geworden, hij had hem vanaf kitten) heb ik manlief voor het eerst zien huilen. Hij wilde hem perse zelf begraven in de tuin. Dus hij stond daar met een schep, onder de modder, snot en tranen. Hij was zo gek met dat beest. En ik zou het eigenlijk gek hebben gevonden als hij anders had gereageerd - als je begrijpt wat ik bedoel. Sterkte TO!
Ik denk ook dat het erg heeft geholpen voor je man om zijn verdriet te verwerken.
"The secret of getting ahead is getting started."
- Agatha Christie
- Agatha Christie
donderdag 24 november 2022 om 18:49
Wat mooi gezegdFriedel schreef: ↑24-11-2022 13:47
Ik vind het mooi en ontroerend te lezen hoe kat en jij elkaar veranderd hebben en hoe jullie beider levens erdoor zijn verrijkt. Troost je met die gedachte en de herinneringen. Hij heeft een valse start gehad in z'n leven maar had het daarna niet beter kunnen treffen dan bij jullie. De bofkont!
En een dikke knuffel TO
Het is echt verdrietig om je dier te moeten laten inslapen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
