Overig
alle pijlers
Domste dat je ooit gedaan hebt?
zaterdag 3 augustus 2019 om 19:13
Nou kom vertel!
TO begint:
Ik had vroeger de neiging elke keer als ik o reis ging mijn reisverzekering te vergeten, dus altijd als ik aankwam o de luchthaven realiseerde me. Oh jee even snel de anwb bellen voor een reisverzekering. En toen ik dat WEER deed zei die dame aan de telefoon, maar mijnheer wester u heeft al 4 reisverzekeringen bij ons.
Vreemd dat ik dat nooit bedacht en dat zij me er nooit o wezen.
TO begint:
Ik had vroeger de neiging elke keer als ik o reis ging mijn reisverzekering te vergeten, dus altijd als ik aankwam o de luchthaven realiseerde me. Oh jee even snel de anwb bellen voor een reisverzekering. En toen ik dat WEER deed zei die dame aan de telefoon, maar mijnheer wester u heeft al 4 reisverzekeringen bij ons.
Vreemd dat ik dat nooit bedacht en dat zij me er nooit o wezen.
dinsdag 6 augustus 2019 om 19:49
Al eens overwogen om je sleutels aan een ketting te doen? Een vriendin van mij verloor ook altijd haar sleutels en sinds ze zo'n ding draagt is het probleem opgelost. Je gespt 'm gewoon aan je broekriem, jas of of tas.
dinsdag 6 augustus 2019 om 19:59
Toevallig Lesbos? (Zeg mij dat het Lesbos was dan voel ik mij weer wat minder een oen).amarna schreef: ↑05-08-2019 09:52Op een dunbevolkt Grieks eiland een weggetje ingeslagen om te zien waar we dan uit zouden komen. Het weggetje leek dichtbij ons hotel uit te komen en stond op de kaart (new edition). Dachten we. Het hield echter na een paar honderd meter op en werd een smal geitenpaadje. Achteruit rijden of omdraaien ging niet meer. In paniek. We zagen het al voor ons dat de gehuurde jeep met een helikopter opgehaald zou moeten worden.
Op het geitenpaadje op hoop van zegen verder gehobbeld. Hier en daar moesten we wat geiten opzij duwen en zelfs tillen. We kwamen onderaan een heuveltje, waar het pad versperd werd door een betonnen paaltje. Paaltje m.b.v. een fles water losgewrikt en het heuveltje over gereden. Onderaan kwamen we vast te zitten in een kuil. M.b.v. takken en badlakens de kuil opgevuld en toen schoot de jeep er weer uit. Even later kwamen we tractorsporen tegen. De bewoonde wereld was dichtbij! Het volgende obstakel was een metalen hek. Het hek uit de hengsels gelicht, auto er door en het hek weer teruggehangen. Maar toen waren we dus op iemands priveterrein terecht gekomen. We hoorden niet ver weg een zaag of maaimachine. Na een paar minuten passeerden we een boerderij en in de verte glom de enige asfaltweg van het eiland. De redding was nabij!
Toen we de asfaltweg op zoefden zagen we de boer, die zijn olijfbomen aan het snoeien was. Hij groette ons vriendelijk. Misschien was het niet de eerste keer dat hij verdwaalde toeristen aantrof!
Even later in het hotel met een koud biertje konden we bijkomen van het avontuur.
Dat eiland hebben we daarna nog meermaals bezocht, maar dat weggetje hebben we links laten liggen.
dinsdag 6 augustus 2019 om 20:08
Je man achterna rennen in de achtertuin en dan het kleine plastic speeltje niet zien liggen en daar dus over uitglijden. Vol door je enkel klappen en huilend op de grond liggen van de pijn.
Ik leer het ook nooit. Ik moet alleen rennen op verharde wegen en niet rennen in een achteruit waar speelgoed in ligt met mijn zwakke enkels. Mn linkerenkelband is ontzettend zwak door de 6x die er al doorheen ben geklapt en mn enkelbanden elke keer keer net niet afgescheurd heb.
Rechterenkel gelukkig pas 2x doorheen gegaan
Ik leer het ook nooit. Ik moet alleen rennen op verharde wegen en niet rennen in een achteruit waar speelgoed in ligt met mijn zwakke enkels. Mn linkerenkelband is ontzettend zwak door de 6x die er al doorheen ben geklapt en mn enkelbanden elke keer keer net niet afgescheurd heb.
Rechterenkel gelukkig pas 2x doorheen gegaan
dinsdag 6 augustus 2019 om 20:09
dinsdag 6 augustus 2019 om 20:15
Ik had ooit het geniale idee om marshmallows te smelten in de magnetron. Wist ik veel dat ze dan juist opblazen. De hele binnenkant van de magnetron zat onder de marshmallow en plakken dat het deed.quattro-stagioni schreef: ↑06-08-2019 20:09Heel lang geleden, toen magnetrons nog niet zo lang bestonden, kregen we er eentje op de kantine van mijn werk. We mochten hem zelf gebruiken.
Op een dag wilde ik een paar eitjes bakken...
De dooiers zaten door de hele magnetron gespat en hij was amper schoon te krijgen...
dinsdag 6 augustus 2019 om 21:01
Ooit logeerde er een kat bij ons (ik had nul katervaring). Kat was amper een weekje bij me, maar heel aanhankelijk en volgde me door heel het huis. Vond het wel een beetje zielig dat ie binnen moest blijven. Dus ik dacht dat ik vast wel een stukje met hem buiten kon gaan lopen, aangezien ie me toch volgde. Doe de deur open, zet één stap buiten met kat. Kat weg. 
In dikke paniek heel middag de buurt doorzocht. Kon het mezelf niet vergeven dat ik zo dom was.
Beestje is goddank savonds uit zichzelf weer terug gekomen.
In dikke paniek heel middag de buurt doorzocht. Kon het mezelf niet vergeven dat ik zo dom was.
Beestje is goddank savonds uit zichzelf weer terug gekomen.
dinsdag 6 augustus 2019 om 21:28
Kit_Kat, ik zie dat echt zo voor me! Ik ga stuk hahaha. 
Leuke verhalen hier trouwens.
Huis uit lopen, auto van het slot, met sleutelbos weer naar binnen en weer naar buiten. Zonder sleutelbos. Gevolg was buitengesloten met een auto die niet op slot kon en ook niet kon rijden, want geen sleutels. Het hele roteind naar iemand gelopen die de sleutel heeft, maar die bleek niet thuis. Dus dan maar weer terug lopen terug en in de auto wachten tot er iemand thuis komt.
Toen ik ergens tussen de 4 en 6 jaar was rende ik op het schoolplein naar mijn moeder, die tussen de andere moeders stond. Ik sloeg mijn armen om haar heen (ik kwam tot heup hoogte) en merkte verbaasd op dat ze een nieuwe rok had. Stond mijn moeder naast de willekeurige vrouw die ik had besprongen keihard te lachen.
Ik ben weleens naar buiten gelopen terwijl de sleutels nog in de buitendeur hingen. Niet erg zou je denken, ware het niet dat ik in een appartementencomplex woon en dus niet meer door de hoofdingang naar binnen kon.
Met het ov een uur reizen naar je universiteit, om er daar achter te komen dat je geen telefoon en portemonee bij je hebt en dus ook geen OV. Dit was nog in de tijd dat je niet hoefde in te checken als student en alle poortjes open stonden. Hoe kom je in godsnaam naar huis zonder telefoon, geld, OV en ID.
Ik had goddank wel mijn laptop bij me en heb net zo lang mijn zus zitten spammen met mails (Whatsapp bestond nog niet) tot ze die toevallig zag. Zij had ook nog geen smartphone dus het was echt mazzel dat ze achter haar PC ging zitten en haar mail zag. Mijn moeder kwam me toen ophalen en die was not amused, haha.
Ik kan nog uren door gaan trouwens, maar ik bewaar wat voor later. :')
Leuke verhalen hier trouwens.Huis uit lopen, auto van het slot, met sleutelbos weer naar binnen en weer naar buiten. Zonder sleutelbos. Gevolg was buitengesloten met een auto die niet op slot kon en ook niet kon rijden, want geen sleutels. Het hele roteind naar iemand gelopen die de sleutel heeft, maar die bleek niet thuis. Dus dan maar weer terug lopen terug en in de auto wachten tot er iemand thuis komt.
Toen ik ergens tussen de 4 en 6 jaar was rende ik op het schoolplein naar mijn moeder, die tussen de andere moeders stond. Ik sloeg mijn armen om haar heen (ik kwam tot heup hoogte) en merkte verbaasd op dat ze een nieuwe rok had. Stond mijn moeder naast de willekeurige vrouw die ik had besprongen keihard te lachen.
Ik ben weleens naar buiten gelopen terwijl de sleutels nog in de buitendeur hingen. Niet erg zou je denken, ware het niet dat ik in een appartementencomplex woon en dus niet meer door de hoofdingang naar binnen kon.
Met het ov een uur reizen naar je universiteit, om er daar achter te komen dat je geen telefoon en portemonee bij je hebt en dus ook geen OV. Dit was nog in de tijd dat je niet hoefde in te checken als student en alle poortjes open stonden. Hoe kom je in godsnaam naar huis zonder telefoon, geld, OV en ID.
Ik had goddank wel mijn laptop bij me en heb net zo lang mijn zus zitten spammen met mails (Whatsapp bestond nog niet) tot ze die toevallig zag. Zij had ook nog geen smartphone dus het was echt mazzel dat ze achter haar PC ging zitten en haar mail zag. Mijn moeder kwam me toen ophalen en die was not amused, haha.Ik kan nog uren door gaan trouwens, maar ik bewaar wat voor later. :')
dinsdag 6 augustus 2019 om 21:33
Ja, ik heb er nu een keycord aan hangen, maar mijn sleutelbos is te groot voor in mijn broekzak ofzo en in mijn tas heb ik niks waar ik het aan vast kan maken. Nu moet ik toch een nieuwe tas, dus misschien moet ik mijn nieuwe tas daarop uitzoeken.
dinsdag 6 augustus 2019 om 21:39
Nog een wijze levensles: Ik was net 2 dagen op mezelf gaan wonen en toen kreeg ik die 2e nacht de meest vreselijke buikgriep ever. Ik wist niet waar ik het zoeken moest van ellende, zo erg. Toen om 3 uur 's nachts geleerd dat kots door een wasbak spoelen ècht niet werkt, en zie het er dan maar weer uit te krijgen met je zieke kop.
dinsdag 6 augustus 2019 om 21:51
Dat doet me denken aan mijn schoolonderzoekblunder. Ik wilde heel graag natuurkunde gaan studeren, dus wilde ik er heel goede cijfers voor halen. Metgevolg werd ik telkens heel zenuwachtig als er een toets aankwam voor natuurkunde, wat ervoor zorgde dat mijn cijfer nogal kelderde in 6 VWO. Dus toen ik het prakticum voor het schoolonderzoek moest doen was ik behoorlijk gespannen, dat moest en zou goed gaan.
En toen kwam het prakticum.... Ik moest met een balans water wegen, het volume en gewicht aan elkaar relateren, er ijsblokjes bijdoen en dan weer het volume en gewicht bepalen. Volgens de leraar hadden we wel eens met zo'n balans gewerkt, maar dat moest zijn geweest toen ik ziek was, het was de eerste keer dat ik ermee werkte. Door de zenuwen en het onbekend zijn met de balans is het bekerglas met water drie keer omver gegaan en toen was ik helemaal in paniek.
Gelukkig hebben ze de handen over het hart gehaald en mocht ik een ander prakticum over doen, want verschillende groepen kregen verschillende proeven. Een andere (droge!) proef ging me heel wat beter af.
Met mij en de natuurkunde is het goed gekomen, dankzij een examenvreescursus die ze op de TU Delft aanboden. Ook praktica gingen me daar heel wat beter af, ze hebben daar namelijk handleidingen bij onbekende apparaten.
Ik ben er zelfs in gepromoveerd, ondanks dat mijn eindexamencijfer natuurkunde niet erg hoog was.
dinsdag 6 augustus 2019 om 21:59
Ooh, over magnetrontrauma's gesproken...quattro-stagioni schreef: ↑06-08-2019 20:09Heel lang geleden, toen magnetrons nog niet zo lang bestonden, kregen we er eentje op de kantine van mijn werk. We mochten hem zelf gebruiken. Op een dag wilde ik een paar eitjes bakken...
De dooiers zaten door de hele magnetron gespat en hij was amper schoon te krijgen...
Ik wilde een groenteschijf klaarmaken. Op verpakking stond een magnetronsymbooltje met daarnaast '5-7 minuten'. Dat ding op een bordje in magnetron gezet en naar een andere kamer gegaan.
Na een minuut of 4 hoor ik het bord barsten, dus ga verschrikt kijken. De gang staat blauw en magnetron staat te roken! Resultaat: pikzwarte onherkenbare burger die aan het bord vast zat en een licht uitgerookt huis..
Nadat ik was bijgekomen de verpakking nog eens bekeken. Bleek het geen magnetron-, maar een ovensymbool te zijn.
dinsdag 6 augustus 2019 om 22:08
Manlief en ik met 2 bevriende stellen een weekend in Antwerpen.
Al vroeg aan de Dentergem witbier.
Al slenterend door de gezellige straatjes liep ik achter mn man en sla op een gegeven moment mn armen liefdevol van achter om hem heen en zoen hem stevig in zn nek.
Bleek het niet mn man te zijn maar 1 van de vrienden.
Al vroeg aan de Dentergem witbier.
Al slenterend door de gezellige straatjes liep ik achter mn man en sla op een gegeven moment mn armen liefdevol van achter om hem heen en zoen hem stevig in zn nek.
Bleek het niet mn man te zijn maar 1 van de vrienden.
amarna wijzigde dit bericht op 06-08-2019 23:08
1.10% gewijzigd
dinsdag 6 augustus 2019 om 22:09
Kit_Kat schreef: ↑06-08-2019 21:59Ooh, over magnetrontrauma's gesproken...
Ik wilde een groenteschijf klaarmaken. Op verpakking stond een magnetronsymbooltje met daarnaast '5-7 minuten'. Dat ding op een bordje in magnetron gezet en naar een andere kamer gegaan.
Na een minuut of 4 hoor ik het bord barsten, dus ga verschrikt kijken. De gang staat blauw en magnetron staat te roken! Resultaat: pikzwarte onherkenbare burger die aan het bord vast zat en een licht uitgerookt huis..
Nadat ik was bijgekomen de verpakking nog eens bekeken. Bleek het geen magnetron-, maar een ovensymbool te zijn.
dinsdag 6 augustus 2019 om 22:51
Mezelf buitengesloten
1. Boodschappen gaan doen met portemonnee maar zonder sleutels, bleek. Ik woonde nog alleen maar vriendje zou die avond komen eten. Dus een uur gewacht op een bankje totdat hij kwam. In de zon, gelukkig.
2. Garagedeur dichtgegooid bij het werken in de tuin. Ex bleek ook geen sleutel bij zich te hebben. Buren links niet thuis. Buren rechts óók niet thuis. Ex is 3 huizen verder zijn ouders gaan bellen, die hadden een reservesleutel. Maar die moesten nog 20 minuten in de auto. De tuin was er erg van opgeknapt, dat wel.
3. Deur dichtgevallen toen ik de zonwering naar beneden (of naar boven) wilde doen. Aangebeld bij de buurvrouw en met behulp van haar keukentrap in de achtertuin over de schutting geklauterd in een nogal strak rokje. Haar zoontje van 3 vond die gekke buurvrouw echt fascinerend, hij heeft met open mond staan kijken. De achterdeur was gelukkig open.
De laatste keer was minder spectaculair, man was thuis en kon de tuinpoort opendoen. Ik leer het nog wel...
1. Boodschappen gaan doen met portemonnee maar zonder sleutels, bleek. Ik woonde nog alleen maar vriendje zou die avond komen eten. Dus een uur gewacht op een bankje totdat hij kwam. In de zon, gelukkig.
2. Garagedeur dichtgegooid bij het werken in de tuin. Ex bleek ook geen sleutel bij zich te hebben. Buren links niet thuis. Buren rechts óók niet thuis. Ex is 3 huizen verder zijn ouders gaan bellen, die hadden een reservesleutel. Maar die moesten nog 20 minuten in de auto. De tuin was er erg van opgeknapt, dat wel.
3. Deur dichtgevallen toen ik de zonwering naar beneden (of naar boven) wilde doen. Aangebeld bij de buurvrouw en met behulp van haar keukentrap in de achtertuin over de schutting geklauterd in een nogal strak rokje. Haar zoontje van 3 vond die gekke buurvrouw echt fascinerend, hij heeft met open mond staan kijken. De achterdeur was gelukkig open.
De laatste keer was minder spectaculair, man was thuis en kon de tuinpoort opendoen. Ik leer het nog wel...
The owls are not what they seem
dinsdag 6 augustus 2019 om 23:07
Ik had bedacht dat ik best zonder hoofdstel en zonder zadel achterstevoren op mijn dravende verzorgpony kon zitten. Niet dus, en als je op moment supreme begint te vallen is het best onhandig als je geen ene mogelijkheid hebt om dat ding op de noodrem te zetten (lees: Teugels...) of je ergens aan vast te klampen (manen en hals zitten toch echt aan de verkeerde kant dan).
dinsdag 6 augustus 2019 om 23:40
Zoiets doen mensen op mijn werk zeker één keer per jaar. Wil je net naar de kantine, gaat het brandalarm en kan je in plaats van lunchen buiten wachten tot het pand weer vrijgegeven wordt.Kit_Kat schreef: ↑06-08-2019 21:59Ooh, over magnetrontrauma's gesproken...
Ik wilde een groenteschijf klaarmaken. Op verpakking stond een magnetronsymbooltje met daarnaast '5-7 minuten'. Dat ding op een bordje in magnetron gezet en naar een andere kamer gegaan.
Na een minuut of 4 hoor ik het bord barsten, dus ga verschrikt kijken. De gang staat blauw en magnetron staat te roken! Resultaat: pikzwarte onherkenbare burger die aan het bord vast zat en een licht uitgerookt huis..
Nadat ik was bijgekomen de verpakking nog eens bekeken. Bleek het geen magnetron-, maar een ovensymbool te zijn.
woensdag 7 augustus 2019 om 00:05
Dat doet me goed. Mijn eierblunder komt uit 1992 of zo
maar het gebeurt zo te horen /lezen nog steeds!
woensdag 7 augustus 2019 om 00:31
Laatste twee dingen heb ik ook gehad.Ugli schreef: ↑06-08-2019 21:28Kit_Kat, ik zie dat echt zo voor me! Ik ga stuk hahaha.
Huis uit lopen, auto van het slot, met sleutelbos weer naar binnen en weer naar buiten. Zonder sleutelbos. Gevolg was buitengesloten met een auto die niet op slot kon en ook niet kon rijden, want geen sleutels. Het hele roteind naar iemand gelopen die de sleutel heeft, maar die bleek niet thuis. Dus dan maar weer terug lopen terug en in de auto wachten tot er iemand thuis komt.
Toen ik ergens tussen de 4 en 6 jaar was rende ik op het schoolplein naar mijn moeder, die tussen de andere moeders stond. Ik sloeg mijn armen om haar heen (ik kwam tot heup hoogte) en merkte verbaasd op dat ze een nieuwe rok had. Stond mijn moeder naast de willekeurige vrouw die ik had besprongen keihard te lachen.
Ik ben weleens naar buiten gelopen terwijl de sleutels nog in de buitendeur hingen. Niet erg zou je denken, ware het niet dat ik in een appartementencomplex woon en dus niet meer door de hoofdingang naar binnen kon.
Met het ov een uur reizen naar je universiteit, om er daar achter te komen dat je geen telefoon en portemonee bij je hebt en dus ook geen OV. Dit was nog in de tijd dat je niet hoefde in te checken als student en alle poortjes open stonden. Hoe kom je in godsnaam naar huis zonder telefoon, geld, OV en ID.
Ik kan nog uren door gaan trouwens, maar ik bewaar wat voor later. :')
Als kind liep ik een keer met mijn vader in een winkel. Als kind had ik mijn vader altijd vast bij een vinger. Dus ik zie ik mijn vader, pak z’n hand en loop mee. Totdat ik achter mij mijn naam hoorde...
En ja ik ben ook wel eens zonder alles de deur uitgegaan om naar de studentenverenigingsborrel te gaan. Ruim een uur verderop. het was zelfs voor de ov-chip. Hele reis niet gecontroleerd maar kwam er toen ik er achter was dat ik niets had. Peperduur kaartje gekocht want zonder korting, een rib uit Mn lijf toen en teruggegaan. Toen dus met mijn ov weer terug naar de borrel. Ik had er wat voor over.
Van mijn redelijk kinderachtige domme actie vind ik nog steeds de restjes. Had jarenlang een hele goede vriendin. Van de een op de andere dag besloot ze geen contact meer met me te willen. In plaats dat ze me dat vertelde toen ik bij haar was en nog van alles voor haar had gedaan (door een verhuizing woonden we ook nog eens 200 km uit elkaar en ik kwam altijd bij haar, ook dit keer weer om haar te helpen) stuurde ze me twee dagen later een appje met een heel verhaal dat ze niets meer met me te maken wilde hebben en blokkeerde me direct. Ik was zo verbaasd, verbouwereerd, boos en verdrietig dat ik het liefst direct naar haar toe ging om in ieder geval enige uitleg te krijgen en ook te reageren. Omdat ik wel wist dat dat niet verstandig was, heb ik een cadeau dat ik van haar kreeg in woede kapot gesmeten op Mn tegelvloer. Ik heb er nog over nagedacht in al mijn woede om het bij elkaar te vegen en op te sturen. Niet gedaan, wel vind ik nog steeds de scherven terug op allerlei rare plekken.
Seriously?
woensdag 7 augustus 2019 om 01:33
Doet me ineens aan een leraar van vroeger denken. laboratoriumschool, hij gaf microbiologie. Dus steeds in microscoop kijken, en dan vragen of dat ding wat je zag de bedoeling was. Oke hij kwam kijken, lukte niet met bril dus die zette hij altijd af, en vergat dan waar hij hem gelegd had, als er dan 3 anderen ook geroepen hadden. Toen na de vakantie had hij het gevonden, laat trots zien dat hij nu een koordje aan zijn bril had zodat hij hem om zijn nek kon laten hangen. Heel mooi, meneer, handig. Totdat de eerste hem vroeg de microscoop te controleren. Hij komt er bij, doet bril af, wikkelt koordje er omheen, en legt hem weg. Hij heeft nooit geleerd het koordje te gebruiken waar het voor bedoeld was
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
