Er was eens.

29-03-2024 23:51 62 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een sprookje en ze leefde nog lang en gelukkig .
Zo eindigde de verhalen in mijn spookjesboek ook wel, maar het was ook hard, de kleine zeemeermin eindigde echt niet zo leuk als in die film.
Welk verhaal heeft jou geraakt .
En zoek je daarom nog naar de prins op het witte paard ?
Wie snapt de symboliek van die spookjes nog.
Ik moest huilen om Peter Pan.
Denk dat je anders ziet.
Andrieske schreef:
29-03-2024 23:55
Het meisje met de zwavelstokjes, als kind heel hard gehuild om dit sprookje.
Ja, deze. Zoooo zielig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het meisje met de zwavelstokjes vond ik als kind echt afschuwelijk, veel te zielig. De meeste sprookjes eindigen niet zo naar. Blauwbaard vond ik heel eng, dat is eigenlijk meer een psychologische thriller, niet iets voor kinderen.

Ik had geen idee van de betekenis of moraal van de sprookjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
kweepeer schreef:
30-03-2024 01:16
In de versie die ik als kind las, eindigde ze niet bij haar familie, maar dood. Mocht ze als een soort geest bij de 'dochters van de lucht' gaan toekijken hoe haar prins gelukkig was met die andere vrouw. Echt, ik voel de tranen alweer opwellen haha.
De versie die ik ken eindigde ze als zeeschuim. Vraag me niet wat daar de logica van is. 🤷

Edit: o ja, maar ze droomde wel van de mooie tijd die ze had gehad.
eggstatic wijzigde dit bericht op 30-03-2024 07:38
Reden: Herinnering
7.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb tijdens mijn studie een keuzevak gedaan dat ging over sprookjes, alle symboliek. Alle versies, veranderingen, varianten in andere culturen etc.
Razend interessant. Met heel veel harde symboliek ook

Het schoentje van Assepoester staat voor haar maagdelijkheid. En die bewaar je natuurlijk alleen voor die ene man. Die wel alle vrouwen af mag om te kijken of het past
Alle reacties Link kopieren Quote
NuEvenNiet schreef:
30-03-2024 01:29
Als ik nu terug kijk naar de jaren 90 sprookjes zoals sneeuwwitje en assepoester dan ben ik vooral blij dat ze bepaalde dingen nu anders doen.

Altijd die prins op dat witte paard en vrouwen die hulpeloos waren en op bed huilde.
Pff...verklaart denk een hoop bij mij dat ik daarmee ben opgegroeid :-$ :lol:

Of is dit off topic? Twijfel even.
Nee hoor, volledig on topic
Van sprookjes moest je een les leren
Alle reacties Link kopieren Quote
NuEvenNiet schreef:
30-03-2024 01:29
Als ik nu terug kijk naar de jaren 90 sprookjes zoals sneeuwwitje en assepoester dan ben ik vooral blij dat ze bepaalde dingen nu anders doen.

Altijd die prins op dat witte paard en vrouwen die hulpeloos waren en op bed huilde.
Pff...verklaart denk een hoop bij mij dat ik daarmee ben opgegroeid :-$ :lol:

Of is dit off topic? Twijfel even.
Nee hoor, volledig on topic
Van sprookjes moest je een les leren
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond als kind Hans en Grietje echt een verschrikkelijk sprookje. Was als kleuter volgens mij ook best bang dat mijn ouders ook zoiets zouden doen als ik niet lief was. Maar de symboliek hiervan?
Alle reacties Link kopieren Quote
PoesMinoes schreef:
30-03-2024 08:52
Ik vond als kind Hans en Grietje echt een verschrikkelijk sprookje. Was als kleuter volgens mij ook best bang dat mijn ouders ook zoiets zouden doen als ik niet lief was. Maar de symboliek hiervan?
De weg naar volwassenheid
Alle reacties Link kopieren Quote
TinyTiny schreef:
30-03-2024 00:19
Ik ga er elke keer nog langs. Blijft een triest verhaal.

Andersom erg amusant: de nieuwe kleren van de keizer.
Ja precies dit!
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij waren de sprookjes van oorsprong veel en veel gruwelijker en niet perse voor kinderen maar werden door van die rondtrekkende verhalenvertellers aan volwassenen verteld. Meen dat ik dat ooit ergens gelezen heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Roodkapje, de originele versie, gaat over verlies van maagdelijkheid.

Interessant artikel over het aanpassen van sprookjes door de eeuwen heen:

https://www.dbnl.org/tekst/_bzz00119830 ... 1_0046.php
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook dit artikel gaat over het verschil tussen de oorspronkelijke versies van de sprookjes (van Grimm) en hoe deze 'kindvriendelijker' werden : https://historianet.nl/cultuur/boeken/v ... ders-grimm
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter had een keer een sprookjesboek gekregen met een gezellige kaft maar vrij oorspronkelijke verhalen. Ik had daar niet echt in gekeken dus toen kwam ze naar me toe met ‘ik vind deze sprookjes niet zo leuk.’ Het boek heb ik weg gedaan dus de details weet ik niet meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heerlijk topic! Ik was en ben dol op sprookjes.

Favorieten van mij als kind:

Duimelijntje: De dromerige, lieflijke, natuurlijke omgeving. Het piepkleine meisje omringd door dieren. Sprak heel erg tot mijn verbeelding.

De gelaarsde kat: die gewiekste kleine vriend van de jongste zoon van de molenaar die íedereen misleidt. Ik genoot daar heel erg van. En met mijn rode laarsjes waande ik mij die kat.

Peter Pan. En dan vooral het deel van Kensington Gardens. Ik kende Peter Pan van Disney toen nog niet en die heeft het volledig verknald voor mij. Eén scene in het bijzonder raakte mij in het bijzonder. Het moment dat een nog heel kleine Peter na een nachtelijk avontuur bij zijn huis komt en ontdekt dat er tralies voor zijn moeders raam zitten en zij een baby in haar armen houdt. En letterlijk zegt "je hebt nu een nieuw jongetje, mij heb je niet meer nodig."
Omdat mij dit zo raakte heb ik later de volledige uitgave van Kensington Gardens aangeschaft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen sprookje, maar ik herlas als volwassen Kleine Sofie en Lange Wapper. Heb me als kind nooit gerealiseerd dat het kind aan het eind dood gaat als ze voorgoed meegaat met haar knuffels naar de andere wereld om nog meer avonturen te beleven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had dus ook zo'n sprookjesboek met oorspronkelijke verhalen. Wat mij het meeste bij is gebleven is dat de stiefzussen van Assepoester hun tenen afsneden om maar in het schoentje te passen. Met een illustratie ernaast van bebloede schoenen. Dat heeft echt indruk gemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
30-03-2024 08:32
Ik heb tijdens mijn studie een keuzevak gedaan dat ging over sprookjes, alle symboliek. Alle versies, veranderingen, varianten in andere culturen etc.
Razend interessant. Met heel veel harde symboliek ook

Het schoentje van Assepoester staat voor haar maagdelijkheid. En die bewaar je natuurlijk alleen voor die ene man. Die wel alle vrouwen af mag om te kijken of het past
Wat leuk dat je dit gedaan hebt, daar zou ik mij helemaal in kunnen verliezen zo'n studie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rondstruiner1 schreef:
30-03-2024 06:42
Het meisje met de zwavelstokjes vond ik als kind echt afschuwelijk, veel te zielig. De meeste sprookjes eindigen niet zo naar. Blauwbaard vond ik heel eng, dat is eigenlijk meer een psychologische thriller, niet iets voor kinderen.

Ik had geen idee van de betekenis of moraal van de sprookjes.
Oorspronkelijk eindigden sprookjes wel vaak naar. Dat is met de jaren veranderd (al ver voor Disney zich er mee bemoeide).
Alle reacties Link kopieren Quote
Baudolino schreef:
30-03-2024 10:36
Ik had dus ook zo'n sprookjesboek met oorspronkelijke verhalen. Wat mij het meeste bij is gebleven is dat de stiefzussen van Assepoester hun tenen afsneden om maar in het schoentje te passen. Met een illustratie ernaast van bebloede schoenen. Dat heeft echt indruk gemaakt.
Oh ja, ik herinner me ook dat ik dat zo goor vond.

Ook een leuke vond ik Tafeltje Dekje, Ezeltje Strekje. Met de Knuppel uit de zak die uiteindelijk de onbetrouwbare herbergier ontmaskert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welke ik nooit helemaal heb begrepen: Repelsteeltje.

Oke je gaat natuurlijk niet om een kind van iemand vragen maar het mannetje helpt haar met goud spinnen wat hij kan, maar zij niet. Zij belooft van alles maar komt het (begrijpelijkerwijs) niet na. Maar het mannetje eindigt met zichzelf doormidden scheuren of de hel in stampen.

Hoe moet ik dit opvatten? Dat als je wat voor anderen doet dat het onbaatzuchtig moet zijn?
En beloften daar mag je altijd op terugkomen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet meer hoe het sprookje heet, maar dat van dat meisje dat bij die mol moest wonen.
Daar heb ik nachtmerries van gehad.
Waar je niets aan kan veranderen blijft niet perse hetzelfde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik dacht laatst een leuke Assepoester versie van Dick Bruna te hebben gevonden, terwijl ik mijn kind probeerde voor te lezen dacht ik elke pagina nee nee nee.... die gaat maar weer naar de kringloop.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
30-03-2024 10:48
Welke ik nooit helemaal heb begrepen: Repelsteeltje.

Oke je gaat natuurlijk niet om een kind van iemand vragen maar het mannetje helpt haar met goud spinnen wat hij kan, maar zij niet. Zij belooft van alles maar komt het (begrijpelijkerwijs) niet na. Maar het mannetje eindigt met zichzelf doormidden scheuren of de hel in stampen.

Hoe moet ik dit opvatten? Dat als je wat voor anderen doet dat het onbaatzuchtig moet zijn?
En beloften daar mag je altijd op terugkomen?
Nee, als je de naam van iets weet, neemt af hoe erg het is

Repelsteeltje-syndroom. Dat zodra een patiënt weet wat hij heeft, dat al rust geeft
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn lievelingssprookje is ‘de dood als peet’. Een jongen krijgt de dood als Peet en hij krijgt een drankje van hem om mensen te redden van de dood. Als de dood alleen aan het hoofd van de patient staat, mag hij dit niet geven, dan is de ziel voor de dood.

Opeen dag is de koningin ziek en ziet hij de dood aan het hoofd van het bed staan. Hij is eigenwijs en geeft toch het drankje. Hij wordt meegenomen naar het dodenrijk waar allemaal kaarsen staan. Elk die brand voor de levensduur van elk mens. De kaars van de koningin is nog maar een stompje en bijna uitgebrand. Om de dood te slim af te zijn zeg hij het stompje op een hele lange kaars en verlengt zo haar levensduur. Maar…. Het blijkt zijn eigen levenskaars te zijn.

Ik hou van die lugubere sprookjes. Heb het boek van de gebroeders grim in verschillende uitvoeringen, ook hele oude met oud taalgebruik en de prenten van Anton Pieck.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
30-03-2024 10:27
Geen sprookje, maar ik herlas als volwassen Kleine Sofie en Lange Wapper. Heb me als kind nooit gerealiseerd dat het kind aan het eind dood gaat als ze voorgoed meegaat met haar knuffels naar de andere wereld om nog meer avonturen te beleven.
Dit klinkt echt heel zielig! :'(

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven