Grote gezinnen.

28-10-2021 21:49 352 berichten
Alle reacties Link kopieren
Gezien de hot topic zoals een huis vol .

Zijn er hier , behalve ikzelf , ook grote gezinnen?
Waarom koos jij daarvoor en waarom juist niet. Wilde je het wel maar durf je het niet aan? Of liever de ‘ 2 gaan makkelijker in de auto mee’ ? :lol:

Ik trap af.

Ons gezin is bewust groot. Wij zijn niet gelovig. Maar dit wilden we graag. We zijn ‘samengesteld’ mijn man had al een zoon.
Bij elkaar hebben we er nu 9.

Zelf kom ik ook uit een groot gezin.
Het was altijd wel reuze gezellig en nog steeds met iedereen een goed contact en mijn ouders hebben elke dag wel aanloop van kinderen of de kleinkinderen ( inmiddels 22 )
Ik hoop, en weet dat dat niet altijd zo gaat natuurlijk, maar ik hoop dat ons eigen gezin net zo fijn mag worden , dat er altijd een broer of zus is om mee te praten.

Graag met respect, ik weet dat niet iedereen even blij is met grote gezinnen maar hou het netjes naar elkaar wat betreft de diverse meningen :heart:
Alle reacties Link kopieren
Phoenix2000 schreef:
28-10-2021 23:42
Zijn we ook al aantal x voor gevraagd maar dat wil ik niet . Gezien pubers en internet en soms de meest vreselijke reacties. Dat wil ik ze niet aan doen :)
Gelijk heb je. Vreselijk hoe die kinderen tentoongesteld worden. In de helft van de gevallen ook nog om over de ruggen van die kinderen geld te verdienen.

OT: ik heb geen groot gezin en wilde ook geen groot gezin. Ik had er wel twee gewild maar het is bij één gebleven. Daar heb ik inmiddels vrede mee (en als ik er geen vrede mee had dan had ik alsnog dikke pech want al 42)
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
PLUKKIE78 schreef:
28-10-2021 22:38
Geweldig die grote gezinnen.
Zelf hebben we drie kinderen. Vier had ik echt super gevonden. Door zware bekkeninstabiliteit blijft het hierbij.

Als ik kijk naar de overzichten hierboven met 8/9 kinderen dan lijkt mij dat super.
Tegelijkertijd besef ik mij dat wij dat nooit zouden kunnen in combinatie met ons werk en dat zijn keuzes.

In de toekomst is er zeker nog ruimte voor een kindje. Dan wel pleegkinderen.

En ouders van meer kinderen dan 6 ik ben echt heel erg benieuwd hoe jullie de boel thuis regelen en of er nog mogelijkheid is ok zelf ( buitenshuis) te werken.
Mag ik vragen waarom je denkt dat de combinatie qua werk niet mogelijk zou zijn? Naar mijn eigen idee is het in die zin niet anders dan met bijv drie kinderen. Opvang , of , het op tijd wezen op de opvang :rofl: is misschien een dingetje maar dat is een kwestie van eerder opstaan en doorpakken denk ik.

Ik en mijn man hebben beide een eigen onderneming. En juist omdat ik ‘eigen baas’ ben kan ik heel fijn spelen met wanneer ik wel of niet werk. Onze kinderen hoeven hierdoor overigens niet naar de opvang. Wel werk ik thuis. Want dat gehaast om iedereen op tijd op een opvang oid te krijgen, dàt zie ik dan gewoon weer niet zitten :hihi:
Alle reacties Link kopieren
Is dit topic soms een reactie op dit topic wat eerder vandaag geopend werd?
actueel/klimaatcrisis-waarom-geen-verbo ... ges/483479

Ik vrind het maar blijven baren van kinderen nogal egoïstisch op heel veel vlakken.
Alle reacties Link kopieren
Metallover schreef:
29-10-2021 00:00
Is dit topic soms een reactie op dit topic wat eerder vandaag geopend werd?
actueel/klimaatcrisis-waarom-geen-verbo ... ges/483479

Ik vrind het maar blijven baren van kinderen nogal egoïstisch op heel veel vlakken.
Oh nee niet eens. Ik had dat topic niet gezien. Ik lees , en post heeeeel soms, een in een huis vol topic. En het was gewoon iets wat ik me afvroeg tijdens het lezen.
Alle reacties Link kopieren
Kliko schreef:
28-10-2021 21:58
Bijna 5 is gewoon 4 jr.
Bij dien van 10 maanden zeg je ook niet bijna 1 jr.

Wat reageer jij toch vaak zuur, waarom toch?
We're just two lost souls
Alle reacties Link kopieren
Metallover schreef:
29-10-2021 00:00
Is dit topic soms een reactie op dit topic wat eerder vandaag geopend werd?
actueel/klimaatcrisis-waarom-geen-verbo ... ges/483479

Ik vrind het maar blijven baren van kinderen nogal egoïstisch op heel veel vlakken.
Even een blik geworpen in dat topic, niet alles gelezen hoor maar dit is inderdaad wel waarom ik onderaan de post neerzette graag met respect reageren .

Ik weet inderdaad dat veel mensen zo denken, milieu , voetafdrukken , egoïstisch. Zelf denk ik daar ook wel aan, kinderen krijgen an sich is een egoïstische keuze , het kind vroeg er tenslotte niet om. Maar kinderen zijn ook de toekomst.
En hier in nl word al weinig ‘gebaard’
De wereld is niet overbevolkt, sommige landen zijn overbevolkt. Onze kinderen zullen straks de het ‘overschot’ aan bejaarden verzorgen. Want die blijven veel langer leven nu. Tenzij over tientallen jaren iedereen de opa’s en oma’s in huis neemt, en als dat zo gaat worden dan ben ik ook blij met mijn aantal kinderen .
Van die 9 zal er vast een bij zitten bij wie ik wel mag wonen ;-D

Wat betreft een Max aan kinderen door het stoppen van toeslagen of kb.
Het had mij er denk ik niet van weerhouden, ik denk dat dat verschilt aan inkomen van een gezin of dat ze laat tegenhouden.

Zonder gekheid. Wij thuis doen wel ons best om zo goed en duurzaam mogelijk te leven.
Alle reacties Link kopieren
Persoonlijk vindt ik 4 kinderen niet echt een groot gezin en in mijn omgeving ken ik er een aantal. Ik zou er zelf niet aan moeten denken, maar dat terzijde.

Echte grote gezinnen (7 of meer kinderen), zonder dat er sprake is van een samengesteld gezin, in de omgeving zijn er een paar. Hoewel iemand eerder al schreef hoe leuk en gezellig het is, er is altijd wel iemand om mee te praten, je bent nooit alleen....... toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat je als oudere kinderen een verantwoording krijgt / draagt die je niet behoort te krijgen.

Ook de echte aandacht die elk kind nodig heeft, zal er vaker bij inschieten. Zonder iemand te willen schofferen, maar hoe groter een gezin, aandacht zal over meer kinderen verdeeld moeten worden waarbij de kans stukken groter is dat een kind zich niet gezien / niet gehoord voelt. Grote gezinnen met een groot leeftijdsverschil tussen de oudste en de jongste, het zijn echte generatie kloven. Want als de oudste zelf vader / moeder wordt is dat een ver van mijn bed show voor de jongste. Wordt de jongste zelf vader of moeder dan heeft de oudste er niets mee want zij zijn die fase allang voorbij........

Dan vindt de ouders van die grote natuurlijke gezinnen (de samengestelde gezinnen laat ik buiten beschouwing) best egoïstisch.

Al dus de mening van een moeder met 2 kinderen.........
Alle reacties Link kopieren
Kleppeboxx schreef:
29-10-2021 00:45
Persoonlijk vindt ik 4 kinderen niet echt een groot gezin en in mijn omgeving ken ik er een aantal. Ik zou er zelf niet aan moeten denken, maar dat terzijde.

Echte grote gezinnen (7 of meer kinderen), zonder dat er sprake is van een samengesteld gezin, in de omgeving zijn er een paar. Hoewel iemand eerder al schreef hoe leuk en gezellig het is, er is altijd wel iemand om mee te praten, je bent nooit alleen....... toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat je als oudere kinderen een verantwoording krijgt / draagt die je niet behoort te krijgen.

Ook de echte aandacht die elk kind nodig heeft, zal er vaker bij inschieten. Zonder iemand te willen schofferen, maar hoe groter een gezin, aandacht zal over meer kinderen verdeeld moeten worden waarbij de kans stukken groter is dat een kind zich niet gezien / niet gehoord voelt. Grote gezinnen met een groot leeftijdsverschil tussen de oudste en de jongste, het zijn echte generatie kloven. Want als de oudste zelf vader / moeder wordt is dat een ver van mijn bed show voor de jongste. Wordt de jongste zelf vader of moeder dan heeft de oudste er niets mee want zij zijn die fase allang voorbij........

Dan vindt de ouders van die grote natuurlijke gezinnen (de samengestelde gezinnen laat ik buiten beschouwing) best egoïstisch.

Al dus de mening van een moeder met 2 kinderen.........
Als moeder van en als kind van een groot gezin, vind ik dit wel discutabel.

Ik heb me nooit niet gehoord gevoeld, en van wat verantwoordelijkheid ben ik ook niet slechter geworden. Dit is puur een kwestie van wat vind jij belangrijk?

Want misschien heb ik minder tijd met ze 1 op 1, maar ik ben er altijd. Ik ben altijd thuis, als ze naar school gaan, als ze uit school komen. Voor een ieder heb en maak ik tijd om te horen hoe hun dag was. En voor een ieder is er quality tijd, zowel thuis als even samen de deur uit te wezen. En natuurlijk moeten ze allemaal ‘helpen’ een klusje hier of daar. Hoort erbij. En daar leren en groeien ze van.
Ook eventjes op dat kleine zusje letten omdat mama even gauw gaat douchen , is echt geen grote ramp. Het geeft ze verantwoordelijkheidsgevoel en ze voelen zich belangrijk. Natuurlijk ga je niet uitgebreid winkelen en laat je de kleuter peuter en dreumes bij je 15 jarige thuis. Dàt dan weer niet.

Ik ben zelf van mening dat kinderen vaak juist te weinig verantwoordelijkheidsgevoel meekrijgen, dat ze te weinig ‘moeten’ want dat is zielig. En dat het tegenwoordig allemaal een hoog aaibaarheidsgehalte moet hebben.
En dat hierdoor juist sommige jeugd zo verpest is. Verwend tot het bot want ze hoefden nooit wat.

Rekening houden met elkaar en hulp bieden als je ziet dat nodig is, is bij ons een groot goed. En dat is iets wat je ze meegeeft voor de rest van hun leven.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is het een luxe die sommigen zich wel kunnen veroorloven en anderen niet. Naast of je zou mogen stellen dat iemand zonder of met klein budget überhaupt ouder zou mogen worden, ongeacht of ze dit kunnen. Heel veel mensen kunnen biologisch gezien ouder worden. Maar of ze daadwerkelijk die skills hebben valt vaak maar te bezien. Maar of je dan niet eens in staat zou zijn een half kind van een goede gezonde opvoeding te voorzien is volstrekt irrelevant. Sommige compleet geschikte mensen zijn biologisch niet in staat een kind te maken, terwijl andere bv hartstikke destructieve mensen het ene na het andere kind de wereld in helpen. Heb je toevallig een groot gezin en weet je die kinderen ook nog een gelukkig en blij en niet al te armoedig leven te schenken, hoera…maar kies je om een of andere reden kinderloos door het leven te gaan…dan ben je er ook geen minder mens om. Gezien de toestand van de wereld is het dan wellicht wel de vraag of je dat moet willen. Dwz of je zo nodig een heel groot gezin moet willen. Er zijn al teveel mensen. En de wereld wordt er niet beter op. Maar ja, dan nog steeds kun je veel beter een groot gezin wel goed opvoeden, en wel voorzien van alle relevante middelen, naast liefde. Die kinderen zijn veel beter af dan kinderen die alleen zijn, en een onkundige ouder hebben. In het grotere geheel lijkt mij een groter gezin niet zo slim. Maar tegelijkertijd deal ik zelf sowieso al niet met de consequenties ervan. Tegen de tijd dat de wereld echt te rot wordt ben ik er allang niet meer. Maar de vraag is wel of je dat als ouder van een groot gezin zou willen? De wereld is te rot. Het klimaat is verpest. Er zijn teveel mensen. Waarom zou je dan nóg kiezen voor zoveel kinderen? Twee of een is toch ook leuk? En dat zorgt er iig niet voor dat de wereld nóg voller wordt.
Ik ben zelf moeder van 1 kind. Heel bewust en weloverwogen gekozen voor 1 kind.
Ik zie van mijn kleine gezinnetje alle voordelen, zou echt absoluut niet anders willen. En hoe klein mijn gezin is, het is mijn complete en fijne gezin waaraan geen 4e, 5e of 6e persoon mist.

Maar……ik kijk dolgraag naar Een Huis Vol. Kan genieten van het beeld dat daar geschetst wordt van doorgaans hele gezellige, warme, liefdevolle grote gezinnen.
Ik doe er ook zeker mijn pet voor af hoe beide ouders rustig en kalm de dag doorstaan met alle drukte, chaos, auwtjes, lachjes, vragen, eisen en zo meer.

Ik zie het mezelf niet doen. Ik hou van structuur, regelmaat en planning.
Ik denk dat ik een betere en fijnere moeder ben voor mijn kind dan ik zou zijn wanneer er 6 kinderen zouden zijn waarvoor ik de zorg zou hebben.
Overigens denk ik dat mijn eigen jeugd ook wel meespeelt in deze keuze en bij dit gevoel. Ik kom zelf uit een gezin zonder broers en zussen waarin elke dag onheilspellend en onvoorspelbaar was. Ik ken de warme band met familie niet zo en heb een ander referentiekader dan doorsnee. Ik had een moeder die als mijn veilige haven fungeerde, echter ook die stip op de horizon is uiteindelijk troebel geworden. Ik denk dat ik overall gewend en ook gehecht ben aan die zelfstandigheid, het op mezelf zijn, niet altijd mensen om mij heen, rust, behapbare drukte en mijn eigen ding doen.

Los van zaken als milieu, consumeren, voetafdruk, kosten etc. Ik begrijp dat grote gezinnen daar niet of minder mee bezig zijn dan de mensen die hard roepen dat het niet ok is. In Een Huis Vol was de familie Cudoghan (geen idee of je het zo schrijft) wel bezig met die voetafdruk. Biologisch en weinig vlees eten, zelf wasmiddel maken, auto alleen huren of lenen voor uitstapjes. Ik denk dat ze specifiek daarom ook zijn gekozen voor het programma, want een gezin dat groot is én aandacht heeft voor deze zaken die momenteel onderwerp van gesprek zijn.
Ik zou niet tegemoet kunnen komen aan wat ik als standaard wil voor mijn kinderen met zo'n groot gezin.
Ik wil graag een (financieel) zorgeloos leven, ben ook graag creatief en heb tijd voor mezelf nodig.
Ik zou voor mezelf vinden dat ik teveel zou moeten inleveren of het niet naar wat ik belangrijk vindt kunnen invullen.
Zo ben ik deze week eerder naar huis gegaan vanwege een vaccinatie van kind, ander kind had zijn dag niet dus een dagje thuis gehouden en privé aandacht, ander kind had een uitje waar het zenuwachtig voor was dus man tussendoor van werk halen en brengen, etc. Om nog maar niet te spreken over de luizenplaag deze week, dan moet je er 9 kammen 😭
Dat finetunen zie ik niet gebeuren als je er 9 hebt.
Plus dat ik het milieu inderdaad ook een ding vind. En op de 1 of andere manier een beetje ego, 8 of 9 keer mijn genen doorgeven vind ik wat overdreven.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat dit soort mensen extra moeten betalen voor de gigantische milieubelasting die ze de aarde aan doen.
Alle reacties Link kopieren
Surebaby schreef:
29-10-2021 06:50
Ik zou niet tegemoet kunnen komen aan wat ik als standaard wil voor mijn kinderen met zo'n groot gezin.
Ik wil graag een (financieel) zorgeloos leven, ben ook graag creatief en heb tijd voor mezelf nodig.
Ik zou voor mezelf vinden dat ik teveel zou moeten inleveren of het niet naar wat ik belangrijk vindt kunnen invullen.
Zo ben ik deze week eerder naar huis gegaan vanwege een vaccinatie van kind, ander kind had zijn dag niet dus een dagje thuis gehouden en privé aandacht, ander kind had een uitje waar het zenuwachtig voor was dus man tussendoor van werk halen en brengen, etc. Om nog maar niet te spreken over de luizenplaag deze week, dan moet je er 9 kammen 😭
Dat finetunen zie ik niet gebeuren als je er 9 hebt.
Plus dat ik het milieu inderdaad ook een ding vind. En op de 1 of andere manier een beetje ego, 8 of 9 keer mijn genen doorgeven vind ik wat overdreven.
Hahaha ik moet er wel om lachen. Luizenplaag en dan moet je er 9 kammen :lol:
Ja dat zijn niet leuke dingen. Laatst waren ze hier ziek. Al met al duurde dat een hele maand want de een na de ander stak elkaar aan. Ook vreselijk zoiets .
Maar goed dat weet je en daar schik je je in, de niet leuke dingen zijn X 9 maar de wel leuke dingen ook moet je maar denken.

Ik zie het overigens niet als mijn genen perse door moeten geven. Het is voor mij het totale plaatje, m’n volle gezellig tafel met kletsende , ja soms ook ruziënde kinderen. Vind het mooi te zien hoe ze allemaal ontwikkelen tot een eigen persoontje , elkaar altijd willen helpen en corrigeren als iets niet lukt. Ik kan dus intens van dat soort dingen genieten.
Ik heb sinds kort "Een Huis Vol" op televisie ontdekt. Er gaat voor mij echt een wereld open! Ik heb zelf twee kinderen (7 & 9), mijn moeder heeft twee kinderen, en mijn opa's en oma's hebben twee kinderen. Twee kinderen is voor mij dus de norm, en ik heb het met 'slechts twee' al heel zwaar gehad toen mijn kinderen baby en peuter waren. Ik zat er altijd bovenop, en alles moest op een bepaalde manier. Vrij star. Precies zoals ik ook ben opgegroeid. En nu zie ik dus die show op televisie, en zie ik voor het eerst hoe het ook anders kan. Ik vind het zo fijn om te zien hoeveel ruimte er is voor die kinderen, hoe ieder kind mag zijn wie hij/zij is, dat rommel en ongelukjes er soms bij horen, en hoeveel liefde er in die (soms chaotische) gezinnen rondgaat. Op die manier zou ik het ook wel gezellig hebben gevonden, een groot gezin. Ik ben er zelf te krampachtig voor geweest, en ik vind het nu te laat voor een derde (of meer), maar ik vind het super om te mogen meekijken in die grote huishoudens. Erg leerzaam!
Alle reacties Link kopieren
Hier een gezin met acht kinderen. Bewuste keuze. Niet dat ik het vooraf bedacht had maar elk volgend kindje was wel een bewuste keuze. De gezelligheid, de interactie met elkaar maakte het voor mij zo leuk.
Natuurlijk heb ik er altijd gewoon bij gewerkt want geeft toe kinderen hebben is een hele dure (maar ook hele leuke) hobby. En natuurlijk is het kiezen voor kinderen egoïstisch. Zou erger zijn als je het voor bij wijze van spreken de buren zou doen want je moet het wel zelf echt willen.
Inmiddels is hier de jongste al 17 en wonen er nog maar 2 thuis. Ook weer een nieuwe fase. Overigens nog wel naast de jongste op de middelbare school nog 3 studerende kinderen. Reden genoeg dus om nu snel naar mijn werk te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn tweede komt binnenkort en daar blijft het bij. Twee is voor ons genoeg,

Ik vind het heel mooi om te zien hoe die ouders bij kind nr 10 ook nog erg kunnen genieten van de eerste schooldag.

Ik vraag me wel dingen af als ik het kijk. Hoe regel je alles?

Dus voor de mensen met grote gezinnen:
- werkt de een en blijft de ander thuis?
- is dat financieel voldoende?
- maak je je geen zorgen, dat je bijv je baan verliest?
- hoe passen al die kinderen in je huis?
- vinden de kinderen het leuk?
- hoe weet je wie waar uithangt?
- waar helpen de kinderen mee? Is er een schema oid?
- doe je ook dingen met zijn allen? Past dat in de auto? Is dat te betalen?
- hoe zorg je dat je tijd hebt voor elk kind?
- wat doe je als je ziek bent?

Klinkt misschien beetje gek, zoveel vragen, maar ik ken geen grote gezinnen en vraag me echt af hoe dat werkt. Ik zie op tv dat het blijkbaar heel leuk en ‘vanzelf’ gaat en dan denk ik hoe? Ik vind 1 al veel soms 😅
Alle reacties Link kopieren
Ik ben dol op grote gezinnen! Ik ben halverwege de 20 en heb nu 2 kinderen. Ik hoop dat we er nog veel meer zullen krijgen. Man is zzp’er en veel thuis, ik doe zijn administratie en dergelijke.
Alle reacties Link kopieren
Bij het gezin met 15 kinderen dat ik ken, is moeder thuis en heeft vader een simpele baan. Ze wonen wel groot, maar kinderen sliepen bij elkaar op verschillende kamers. Op vakantie ging niet, paste ook niet in de auto uiteraard. Moeder was de hele dag met het huishouden bezig, koken, wassen, poetsen. En ze vonden het dus niet allemaal even leuk helaas.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 3 eigen, 2 geerfde, en op dit moment 1 pleegkind. Koos bewust voor. En de rest is eigenlijk niet zo geplant. Allemaal tussen 17 en 22 jaar.

Ik vind het heel gezelllig. Maar ben blij dat iedereen een eigen kamer heeft, en we vrijstaand wonen.... Ik vind het vreselijk die volle kamers in een huis vol....
En ben ook blij dat ik altijd buiten de deur ben gaan werken.
Alle reacties Link kopieren
SunShine35 schreef:
29-10-2021 08:21
Mijn tweede komt binnenkort en daar blijft het bij. Twee is voor ons genoeg,

Ik vind het heel mooi om te zien hoe die ouders bij kind nr 10 ook nog erg kunnen genieten van de eerste schooldag.

Ik vraag me wel dingen af als ik het kijk. Hoe regel je alles?

Dus voor de mensen met grote gezinnen:
- werkt de een en blijft de ander thuis?
- is dat financieel voldoende?
- maak je je geen zorgen, dat je bijv je baan verliest?
- hoe passen al die kinderen in je huis?
- vinden de kinderen het leuk?
- hoe weet je wie waar uithangt?
- waar helpen de kinderen mee? Is er een schema oid?
- doe je ook dingen met zijn allen? Past dat in de auto? Is dat te betalen?
- hoe zorg je dat je tijd hebt voor elk kind?
- wat doe je als je ziek bent?

Klinkt misschien beetje gek, zoveel vragen, maar ik ken geen grote gezinnen en vraag me echt af hoe dat werkt. Ik zie op tv dat het blijkbaar heel leuk en ‘vanzelf’ gaat en dan denk ik hoe? Ik vind 1 al veel soms 😅

Om antwoord te geven op deze vragen,
- wij werken beide. Hebben beide een bedrijf. Maar ook een aantal jaar geweest dat alleen mijn man werkte en ik niet. Zijn inkomen is hoog dus bij ons was dat toen geen probleem.

- ja soms wel , maar beide verdienen we wel goed dus het zou in die zin dan echt zo moeten wezen dat we beiden ineens zonder werk zitten. Ook sparen we voor dit soort dingen.

- het past. We wonen niet heel groot. Gewoon een rijtjeshuis maar wel zes slaapkamers. Sommigen slapen dus samen.

- meeste vinden het leuk, vaak rond de pubertijd vinden ze het even minder leuk. Maar volgens mij vinden alle pubers dingen niet leuk wat familiër is haha

- je weet niet altijd waar ze uithangen. Maar dat is met 2 kinderen ook.
De grotere hebben een telefoon en dan bel ik ze. Of ze sturen hun locatie.
De kleintjes zijn altijd in m’n buurt

- de kinderen hebben taakjes. Als de een afruimt na het eten , zet weer een ander het in de vaatwasser en weer een ander laat de hond uit. Zo zijn we allemaal binnen een half uur klaar en kunnen we bankhangen!

- wij zijn afgelopen herfstvakantie met zijn allen op vakantie geweest. Vaak komen opa en oma dan mee , dat vinden ze leuk en wij ook . En de kinderen worden verdeeld in de auto’s.
Dagjes weg doen we verdeeld. Ook ivm dat er een gat aan leeftijdsverschil in zit.

- tijd maken doen we door regelmatig apart met een van de kinderen weg te gaan. Dan ga ik met oudste dochters high tea doen ergens, of filmavond thuis.
Al is het met een van de kleuters even uurtje fietsen samen ofzo.
Het hoeft niet altijd iets groots te wezen.

-ziek ben ik dus echt nooit. Maar anders zit er niks anders op dan gewoon doorbijten . Ik vertik het oma ervoor te bellen oid. Risico van het vak noem ik het maar :hyper:
Alle reacties Link kopieren
SunShine35 schreef:
29-10-2021 08:21
Mijn tweede komt binnenkort en daar blijft het bij. Twee is voor ons genoeg,

Ik vind het heel mooi om te zien hoe die ouders bij kind nr 10 ook nog erg kunnen genieten van de eerste schooldag.

Ik vraag me wel dingen af als ik het kijk. Hoe regel je alles?

Dus voor de mensen met grote gezinnen:
- werkt de een en blijft de ander thuis?
- is dat financieel voldoende?
- maak je je geen zorgen, dat je bijv je baan verliest?
- hoe passen al die kinderen in je huis?
- vinden de kinderen het leuk?
- hoe weet je wie waar uithangt?
- waar helpen de kinderen mee? Is er een schema oid?
- doe je ook dingen met zijn allen? Past dat in de auto? Is dat te betalen?
- hoe zorg je dat je tijd hebt voor elk kind?
- wat doe je als je ziek bent?

Klinkt misschien beetje gek, zoveel vragen, maar ik ken geen grote gezinnen en vraag me echt af hoe dat werkt. Ik zie op tv dat het blijkbaar heel leuk en ‘vanzelf’ gaat en dan denk ik hoe? Ik vind 1 al veel soms 😅

Om antwoord te geven op deze vragen,
- wij werken beide. Hebben beide een bedrijf. Maar ook een aantal jaar geweest dat alleen mijn man werkte en ik niet. Zijn inkomen is hoog dus bij ons was dat toen geen probleem.

- ja soms wel , maar beide verdienen we wel goed dus het zou in die zin dan echt zo moeten wezen dat we beiden ineens zonder werk zitten. Ook sparen we voor dit soort dingen.

- het past. We wonen niet heel groot. Gewoon een rijtjeshuis maar wel zes slaapkamers. Sommigen slapen dus samen.

- meeste vinden het leuk, vaak rond de pubertijd vinden ze het even minder leuk. Maar volgens mij vinden alle pubers dingen niet leuk wat familiër is haha

- je weet niet altijd waar ze uithangen. Maar dat is met 2 kinderen ook.
De grotere hebben een telefoon en dan bel ik ze. Of ze sturen hun locatie.
De kleintjes zijn altijd in m’n buurt

- de kinderen hebben taakjes. Als de een afruimt na het eten , zet weer een ander het in de vaatwasser en weer een ander laat de hond uit. Zo zijn we allemaal binnen een half uur klaar en kunnen we bankhangen!

- wij zijn afgelopen herfstvakantie met zijn allen op vakantie geweest. Vaak komen opa en oma dan mee , dat vinden ze leuk en wij ook . En de kinderen worden verdeeld in de auto’s.
Dagjes weg doen we verdeeld. Ook ivm dat er een gat aan leeftijdsverschil in zit.

- tijd maken doen we door regelmatig apart met een van de kinderen weg te gaan. Dan ga ik met oudste dochters high tea doen ergens, of filmavond thuis.
Al is het met een van de kleuters even uurtje fietsen samen ofzo.
Het hoeft niet altijd iets groots te wezen.

-ziek ben ik dus echt nooit. Maar anders zit er niks anders op dan gewoon doorbijten . Ik vertik het oma ervoor te bellen oid. Risico van het vak noem ik het maar :hyper:
Alle reacties Link kopieren
Heel apart twee keer gepost , sorry
Surebaby schreef:
29-10-2021 06:50
Ik zou niet tegemoet kunnen komen aan wat ik als standaard wil voor mijn kinderen met zo'n groot gezin.
Ik wil graag een (financieel) zorgeloos leven, ben ook graag creatief en heb tijd voor mezelf nodig.
Ik zou voor mezelf vinden dat ik teveel zou moeten inleveren of het niet naar wat ik belangrijk vindt kunnen invullen.
Zo ben ik deze week eerder naar huis gegaan vanwege een vaccinatie van kind, ander kind had zijn dag niet dus een dagje thuis gehouden en privé aandacht, ander kind had een uitje waar het zenuwachtig voor was dus man tussendoor van werk halen en brengen, etc. Om nog maar niet te spreken over de luizenplaag deze week, dan moet je er 9 kammen 😭
Dat finetunen zie ik niet gebeuren als je er 9 hebt.
Plus dat ik het milieu inderdaad ook een ding vind. En op de 1 of andere manier een beetje ego, 8 of 9 keer mijn genen doorgeven vind ik wat overdreven.
Ik vind dat je het mooi verwoord. Ik herken me in hetgeen jij schrijft.
Alle reacties Link kopieren
Dank je voor je reactie Phoenix. Ik vind het stoer hoe je een gezin met veel kids draaiende kan houden. Twee lijkt me echt meer dan zat 😀. Ik zie mezelf niet als een controlefreak maar misschien toch wel een beetje 😀…. Ik zou steeds willen weten waar iedereen is en of het wel goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
Groot, nouja, ik zag mezelf altijd met 2 kinderen en heb er nu 3, de jongste is 1.5 en de oudste 16, middelste 8.
Ben er achtergekomen zwanger te zijn van nummer 4 en heb daar heel veel twijfels over gehad, ongeloof, het was niet de bedoeling.
Ik ben echter al op de helft, dus aan het accepteren dat we straks 4 kinderen hebben.
Daarna komt er absoluut niet nog 1 bij. Voor mij is 4 wel al echt een groot gezin. Meer zou ik niet aan kunnen of willen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven