Overig
alle pijlers
Heb ik misbruik laten maken van mij goedheid?
maandag 26 januari 2009 om 16:58
Vorige week, maandagochtend, kwart over 8.. Stond al klaar met de jas aan om Snaak naar school te brengen toen de telefoon ging. Toch maar opgenomen, want nieuwsgierig als ik ben wilde ik weten wie het was. Bleek mn vriendin te zijn, of ik haar uit de brand wilde helpen, en komen oppassen, ze was ziek. Dus toegezegd, zou komen zodra ik klaar was.
Snaak bij school gedumpt, snel telefoontje met dierenarts afgehandeld en in de auto, op weg naar vriendin, 15 km verderop.
In de auto had ik al bedacht om haar jongens mee naar huis te nemen, zodat zij even goed uit kon zieken, en ik gewoon thuis lekker mn eigen gang kon gaan, zaken draaien bij mij thuis ook gewoon door he (zat met een doodzieke kat, was de dag ervoor aangereden, maar dat terzijde, kon zij natuurlijk ook niet weten)
Kom ik bij haar, had ze alle tijd om even bakje met me te doen, even gekletst over ditjes en datjes, en ik had al aangegeven dat ze een tas klaar moest pakken, zodat ik haar mannen mee kon nemen. Nou, dat kon wel, maar dan moest ik nog eens 10 km rijden, om bij haar vriend uit de auto de stoeltjes te halen.. Ben wel goed, maar niet gek, mijn auto rijd niet op water (ook al is het maar 10 km, heb bijstand, kan elke druppel benzine wel voor mezelf gebruiken). Dus die vlieger ging niet op. Uiteindelijk is vriendin naar bed gegaan, om er een uurtje later weer uit te komen, ik mocht intussen de jongens wel een fruithap geven, of iets dergelijks.
Om kwart over 11 moest ik weer terug, om Snaak uit school te halen dus erg lang ben ik ook niet gebleven
En nu zit ik te twijfelen, ze was gewoon niet ziek, tenminste voor zover ik kon waarnemen, ben natuurlijk geen dokter, maar heb wel zo mn 1e indruk.. Ze was gewoon moe, afgemat.. Ik heb aangeboden dat ik best eens op de jongens wilde passen, maar nu heb ik het gevoel dat ik in het ootje werd genomen, voelde me als het ware een veredelede oppas. Ze deed zich aan de telefoon behoorlijk ziek voor, dus ik heb alles op alles gezet om daar zo snel mogelijk te komen, en ze was uiteindelijk 'gewoon' moe. En dan heeft ze aan dat uurtje slaap wat ik haar kon bieden natuurlijk niet zoveel, maar op dat moment kon ik niet meer voor haar betekenen. Zal ik er nu iets van gaan zeggen, in de trant van, joh, ik wil je best wel weer eens uit de brand helpen, maar geef dan even eerlijk aan waar het om gaat, of zorg dat je stoeltjes of iets dergelijks hebt, of beter nog, laat haar vriend de jongens hier langs brengen voordat hij naar zn werk gaat, hoef ik die rit op en neer ook niet te maken. Of maak ik van een mug een olifant en moet ik het laten. Ben namelijk niet zo goed in nee zeggen, en nu ik eenmaal toegezegd heb ben ik 'bang' dat ik vaker voor dit soort zaken word gebeld. Begrijp me niet verkeerd, ik wil haar heus wel helpen, maar het ging me eigenlijk een beetje op de manier waarop. Ik ben ook weleens moe, maar je weet nu eenmaal dat je als je kinderen hebt je niet zomaar even bij kunt tanken, dan savonds maar wat eerder naar bed, en smiddags als de kinderen in bed liggen (die luxe heb ik dus niet meer, Snaak is 'al' 4 en slaapt natuurlijk niet meer smiddags)
Snaak bij school gedumpt, snel telefoontje met dierenarts afgehandeld en in de auto, op weg naar vriendin, 15 km verderop.
In de auto had ik al bedacht om haar jongens mee naar huis te nemen, zodat zij even goed uit kon zieken, en ik gewoon thuis lekker mn eigen gang kon gaan, zaken draaien bij mij thuis ook gewoon door he (zat met een doodzieke kat, was de dag ervoor aangereden, maar dat terzijde, kon zij natuurlijk ook niet weten)
Kom ik bij haar, had ze alle tijd om even bakje met me te doen, even gekletst over ditjes en datjes, en ik had al aangegeven dat ze een tas klaar moest pakken, zodat ik haar mannen mee kon nemen. Nou, dat kon wel, maar dan moest ik nog eens 10 km rijden, om bij haar vriend uit de auto de stoeltjes te halen.. Ben wel goed, maar niet gek, mijn auto rijd niet op water (ook al is het maar 10 km, heb bijstand, kan elke druppel benzine wel voor mezelf gebruiken). Dus die vlieger ging niet op. Uiteindelijk is vriendin naar bed gegaan, om er een uurtje later weer uit te komen, ik mocht intussen de jongens wel een fruithap geven, of iets dergelijks.
Om kwart over 11 moest ik weer terug, om Snaak uit school te halen dus erg lang ben ik ook niet gebleven
En nu zit ik te twijfelen, ze was gewoon niet ziek, tenminste voor zover ik kon waarnemen, ben natuurlijk geen dokter, maar heb wel zo mn 1e indruk.. Ze was gewoon moe, afgemat.. Ik heb aangeboden dat ik best eens op de jongens wilde passen, maar nu heb ik het gevoel dat ik in het ootje werd genomen, voelde me als het ware een veredelede oppas. Ze deed zich aan de telefoon behoorlijk ziek voor, dus ik heb alles op alles gezet om daar zo snel mogelijk te komen, en ze was uiteindelijk 'gewoon' moe. En dan heeft ze aan dat uurtje slaap wat ik haar kon bieden natuurlijk niet zoveel, maar op dat moment kon ik niet meer voor haar betekenen. Zal ik er nu iets van gaan zeggen, in de trant van, joh, ik wil je best wel weer eens uit de brand helpen, maar geef dan even eerlijk aan waar het om gaat, of zorg dat je stoeltjes of iets dergelijks hebt, of beter nog, laat haar vriend de jongens hier langs brengen voordat hij naar zn werk gaat, hoef ik die rit op en neer ook niet te maken. Of maak ik van een mug een olifant en moet ik het laten. Ben namelijk niet zo goed in nee zeggen, en nu ik eenmaal toegezegd heb ben ik 'bang' dat ik vaker voor dit soort zaken word gebeld. Begrijp me niet verkeerd, ik wil haar heus wel helpen, maar het ging me eigenlijk een beetje op de manier waarop. Ik ben ook weleens moe, maar je weet nu eenmaal dat je als je kinderen hebt je niet zomaar even bij kunt tanken, dan savonds maar wat eerder naar bed, en smiddags als de kinderen in bed liggen (die luxe heb ik dus niet meer, Snaak is 'al' 4 en slaapt natuurlijk niet meer smiddags)
maandag 26 januari 2009 om 17:05
Maroon, je bent een schat.
Ik zou als ik jou was open kaart spelen met mijn vriendin en zeggen dat ik het idee had dat ze niet ziek was maar moe en dat ik het op prijs zou stellen als ze dat eerlijk tegen me zou zeggen. Moe zijn is geen schande tenslotte.
Nu voel jij je gepiepeld en dat is doodzonde.
Ook mag ze weten dat jij niet het idee wil hebben dat ze je voor haar karretje spant. Dat met die autostoelen, heel goed dat je dat niet gedaan hebt. Sorry lieverd maar nee......Heel goed gedaan.
Is het een idee dat jij een keer per week haar kinderen opvangt en dat zij dat een keer per week voor jou doet?
Een vriendin van mij en ik doen dat nu al 4 maanden en dat is zalig. Op maandag zorg ik tot 17.30 uur voor haar dochter, op dinsdag zorgt zij voor mijn dochter. Heb ik de hele dag voor mezelf.
Zou zoiets bij jullie mogelijk zijn denk je? Dat je elkaar kunt helpen maar dat ook jij daar iets aan hebt?
Ik zou als ik jou was open kaart spelen met mijn vriendin en zeggen dat ik het idee had dat ze niet ziek was maar moe en dat ik het op prijs zou stellen als ze dat eerlijk tegen me zou zeggen. Moe zijn is geen schande tenslotte.
Nu voel jij je gepiepeld en dat is doodzonde.
Ook mag ze weten dat jij niet het idee wil hebben dat ze je voor haar karretje spant. Dat met die autostoelen, heel goed dat je dat niet gedaan hebt. Sorry lieverd maar nee......Heel goed gedaan.
Is het een idee dat jij een keer per week haar kinderen opvangt en dat zij dat een keer per week voor jou doet?
Een vriendin van mij en ik doen dat nu al 4 maanden en dat is zalig. Op maandag zorg ik tot 17.30 uur voor haar dochter, op dinsdag zorgt zij voor mijn dochter. Heb ik de hele dag voor mezelf.
Zou zoiets bij jullie mogelijk zijn denk je? Dat je elkaar kunt helpen maar dat ook jij daar iets aan hebt?
maandag 26 januari 2009 om 17:22
Leo heeft weer eens getypt wat ik ook wilde typen. Je vriendin heeft je niet durven vertellen dat ze haske moe was en even een break nodig had. Ik zou daar met haar op terugkomen en aangeven dat je haar best een keer wilt ontlasten, maar wel eerlijk zijn over wat er aan de hand is. Dat ze echt niet over haar grenzen heen hoeft te gaan om zo'n noodroep te doen, eerder aan de bel mag trekken. En dat ze het dan zelf ook een beetje voor kan bereiden, zoals idd stoeltjes klaar hebben en een tasje enzo.
Lief van je, dat je haar wilt helpen! Maar je hoeft inderdaad niet over je heen te laten lopen.....
Lief van je, dat je haar wilt helpen! Maar je hoeft inderdaad niet over je heen te laten lopen.....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 26 januari 2009 om 17:26
Het is vervelend dat je een verkeerde verwachting had over haar toestand. Dat je dacht dat zij met griep en 40' koorts geen mens meer was, terwijl ze 'alleen moe' bleek te zijn.
Ik zou mijn gevoel hier over (en dus ook mijn gedrag) van twee dingen laten afhangen:
- hoe is die miscommunicatie / verkeerde verwachting bij jou van haar toestand ontstaan? Heeft zij een ander verhaal dan de waarheid opgehangen of heb jij aan de telefoon misschien te snel het beeld ingekleurd? Geven jullie een andere invulling aan 'erg ziek zijn', misschien hebben jullie daar andere ervaringen mee?
- wat voor type mens is je vriendin? Is ze iemand die jou voor niks zou laten opdraven of is dit juist niks voor haar? Hoe staat zij zelf in dingen voor een ander doen?
Ik heb bijvoorbeeld een vriendin die soms ook een tikje kan overdrijven als het om ziek zijn gaat, maar ze is een ontzettend lieve schat, die werkelijk waar alles voor mij zou doen en die ik het dus 0,0 kwalijk zou nemen als zij mij een keer om wat minder zou komen laten opdraven. Bij haar zou ik dan eerder bezorgd zijn om de reden waarom ze het ziek-zijn dit keer echt buiten proportie zou aandikken.
Ik zou mijn gevoel hier over (en dus ook mijn gedrag) van twee dingen laten afhangen:
- hoe is die miscommunicatie / verkeerde verwachting bij jou van haar toestand ontstaan? Heeft zij een ander verhaal dan de waarheid opgehangen of heb jij aan de telefoon misschien te snel het beeld ingekleurd? Geven jullie een andere invulling aan 'erg ziek zijn', misschien hebben jullie daar andere ervaringen mee?
- wat voor type mens is je vriendin? Is ze iemand die jou voor niks zou laten opdraven of is dit juist niks voor haar? Hoe staat zij zelf in dingen voor een ander doen?
Ik heb bijvoorbeeld een vriendin die soms ook een tikje kan overdrijven als het om ziek zijn gaat, maar ze is een ontzettend lieve schat, die werkelijk waar alles voor mij zou doen en die ik het dus 0,0 kwalijk zou nemen als zij mij een keer om wat minder zou komen laten opdraven. Bij haar zou ik dan eerder bezorgd zijn om de reden waarom ze het ziek-zijn dit keer echt buiten proportie zou aandikken.
maandag 26 januari 2009 om 17:33
als ik mij beroerd voel laat ik dat ook niet echt merken aan vrienden. als ze langs komen wil ik niet ongezellig doen en ga ik tóch een bakkie doen. En als ze zeggen dat ik best wel even mn bed in kan toen doe ik dat ook, maar na een uurtje word ik toch weer wakker omdat ik het vervelend en ongezellig voor mn vrienden vind dat ik in de slaapkamer lig.
Maar goed, nadeel is dus dat je niet altijd gelooft wordt. Ik weet niet of het ook op gaat voor jouw vriendin. Van die stoeltjes vind ik dan wel weer dat je gelijk hebt dat je die niet ging ophalen.
Maar goed, nadeel is dus dat je niet altijd gelooft wordt. Ik weet niet of het ook op gaat voor jouw vriendin. Van die stoeltjes vind ik dan wel weer dat je gelijk hebt dat je die niet ging ophalen.
maandag 26 januari 2009 om 17:39
Ow, tis een ontzettend lieve vriendin hoor, daar niet van, maar het type wat zoals wij dat zeggen wel eens 'een schop onder haar kont mag hebben".. Dat wil zeggen, even doorbijten. Niet bij elk wissewasje gaan zitten zuchten en steunen. (mss denk ik daar ook zo over doordat ik het in mn uppie moet klaren, en dat ook perse alleen wil doen, iig niet snel om hulp vraag, mits hier natuurlijk )
Ze is vrij makkelijk, ik pas wel vaker op, en haal en breng dan de kinderen, dus ze kent me eigenlijk ook niet anders dan meegaand. Als zij eens op Snaak past breng en haal ik die ook, dus wat dat aangaat ben ik degene die in de auto stapt. Ook omdat zij zelf geen auto heeft, of die hebben ze wel, maar die gebruikt haar vriend elke dag om naar zn werk te komen.
Als ze nu gewoon eerlijk was geweest had ik het geloof ik minder erg gevonden, desnoods komen de jongens hier een paar nachtjes logeren, dan kan ze echt even goed haar rust pakken, of sja.. ze zegt gewoon savonds na het eten tegen haar vent, zo, nu zijn ze voor jou, ik ga naar bed!
Ze is vrij makkelijk, ik pas wel vaker op, en haal en breng dan de kinderen, dus ze kent me eigenlijk ook niet anders dan meegaand. Als zij eens op Snaak past breng en haal ik die ook, dus wat dat aangaat ben ik degene die in de auto stapt. Ook omdat zij zelf geen auto heeft, of die hebben ze wel, maar die gebruikt haar vriend elke dag om naar zn werk te komen.
Als ze nu gewoon eerlijk was geweest had ik het geloof ik minder erg gevonden, desnoods komen de jongens hier een paar nachtjes logeren, dan kan ze echt even goed haar rust pakken, of sja.. ze zegt gewoon savonds na het eten tegen haar vent, zo, nu zijn ze voor jou, ik ga naar bed!
maandag 26 januari 2009 om 17:40
Oja en als ik die vriendin was en ik zou me zou vrij voelen om je te vragen die stoeltjes op te halen (binnen mijn hechte vriendschappen zou dit zeker niet raar zijn) dan zou ik je geld geven voor benzinekosten en als je het niet zou willen aannemen zou ik het het naar je overschrijven (zeker omdat je financieel krap zit).
Ik vind deze vraag zelf helemaal niet zo groot en geld zou dus geen argument zijn binnen mijn vriendschappen (dat los je samen wel op), maar goed, het ligt er natuurlijk aan om welke vriend(in) het gaat..
Ik vind deze vraag zelf helemaal niet zo groot en geld zou dus geen argument zijn binnen mijn vriendschappen (dat los je samen wel op), maar goed, het ligt er natuurlijk aan om welke vriend(in) het gaat..
maandag 26 januari 2009 om 17:41
Ja maar Heyjij, als jij een vriendin belt met de vraag of deze op wil passen omdat jij je niet goed voelt maak je toch gebruik van die paar uurtjes die je dan uit handen worden genomen, dan ga je toch niet uitgebreid gezellig koffie doen, daar kom ik dan helemaal niet voor. Juist dan heb ik het idee om voor niks te komen..
maandag 26 januari 2009 om 17:45
Ik herken de situatie wel. Iemand vraagt iets aan je, en hulpvaardig, help je ze uit de brand. Ze reageren blij verrast en bedanken je enthousiast. Maar de volgende keer als ze hetzelfde aan je vragen vinden ze het maar heel gewoon en het bedankje wordt terloopser. En de derde keer als ze iets aan je vragen en je zegt dan nee, dan zijn ze zelfs kwaad. Ze schijnen je dan zelfs minder aardig te vinden dan al die 6 miljard mensen die écht nog nooit iets voor ze gedaan hebben.
Ik heb dit enige keren meegemaakt en ik heb nu als stelregel: de eerste keer als ze iets vragen en ik vind het leuk om te doen dan help ik ze uit de brand. Maar de volgende keer vind ik dat ze met een gedegen reden moeten komen waarom ze nóg iets van me willen. Anders neem ik hun verzoek niet meer serieus en antwoord dan simpelweg dat ik er geen tijd voor heb.
Ik heb dit enige keren meegemaakt en ik heb nu als stelregel: de eerste keer als ze iets vragen en ik vind het leuk om te doen dan help ik ze uit de brand. Maar de volgende keer vind ik dat ze met een gedegen reden moeten komen waarom ze nóg iets van me willen. Anders neem ik hun verzoek niet meer serieus en antwoord dan simpelweg dat ik er geen tijd voor heb.
maandag 26 januari 2009 om 18:03
Dat vind ik toch een beetje een zuur mensbeeld Groll. Misschien heb je dan wel echt pech gehad met de mensen die je tegen kwam..
Ik ben zelf heel dankbaar voor de lieve vrienden in mijn omgeving die in raad én daad voor me klaar staan zonder dat ik me hoef te verontschuldigen of dat zij mij iets kwalijk nemen.
Omgekeerd durf ik te zeggen dat ik hetzelfde voor hen doe, over en weer vrijwel zonder voorbehoud. Dat betekent dat ik wel eens kom opdraven voor zaken waarbij ik het zelf andes zou aanpakken, maar dat betekent omgekeerd ook dat deze hele lieve mensen mensen altijd bereid zijn mij bij te staan, voor urgente en ook voor minder urgente zaken.
Het kost wat moeite en investering maar ik vind het zo'n groot goed dat ik dit er heel graag voor over heb. Ik ben blij en dankbaar dat ik dat soort mensen om mij heen heb en dat ik zelf ook zo ben.
Ik ben zelf heel dankbaar voor de lieve vrienden in mijn omgeving die in raad én daad voor me klaar staan zonder dat ik me hoef te verontschuldigen of dat zij mij iets kwalijk nemen.
Omgekeerd durf ik te zeggen dat ik hetzelfde voor hen doe, over en weer vrijwel zonder voorbehoud. Dat betekent dat ik wel eens kom opdraven voor zaken waarbij ik het zelf andes zou aanpakken, maar dat betekent omgekeerd ook dat deze hele lieve mensen mensen altijd bereid zijn mij bij te staan, voor urgente en ook voor minder urgente zaken.
Het kost wat moeite en investering maar ik vind het zo'n groot goed dat ik dit er heel graag voor over heb. Ik ben blij en dankbaar dat ik dat soort mensen om mij heen heb en dat ik zelf ook zo ben.
maandag 26 januari 2009 om 18:21
quote:Spinster schreef op 26 januari 2009 @ 18:03:
Dat betekent dat ik wel eens kom opdraven voor zaken waarbij ik het zelf andes zou aanpakken, maar dat betekent omgekeerd ook dat deze hele lieve mensen mensen altijd bereid zijn mij bij te staan, voor urgente en ook voor minder urgente zaken.
Het kost wat moeite en investering maar ik vind het zo'n groot goed dat ik dit er heel graag voor over heb. Ik ben blij en dankbaar dat ik dat soort mensen om mij heen heb en dat ik zelf ook zo ben.Ik zou dit dus zelf ook anders aanpakken, en bijv mijn moeder vragen, of Snaak daar een nachtje mocht gaan slapen of iets dergelijks. Ik doe het graag voor haar hoor, laat daar geen misverstand over zijn, maar heb het idee dat het meer van mijn kant komt. Als ik eens aanzit kan zij zelden oppassen, of ik moet Snaak daar brengen, wat ik graag doe, want allang blij dat ze op haar wil letten. Feit is dat ze zo makkelijk zijn, Maroon doet het wel, even een belletje en ze staat er. En toen Maroon het moeilijk had, en af en toe nog wel eens is er niemand, mss dat dat (on)bewust ook wel mee speelt.. Ik baal er gewoon van dat er voor mijn gevoel een loopje met me word genomen, en dat wil ik voor een volgende keer voor zijn, weet alleen nog niet zo goed hoe dit aan te pakken
Dat betekent dat ik wel eens kom opdraven voor zaken waarbij ik het zelf andes zou aanpakken, maar dat betekent omgekeerd ook dat deze hele lieve mensen mensen altijd bereid zijn mij bij te staan, voor urgente en ook voor minder urgente zaken.
Het kost wat moeite en investering maar ik vind het zo'n groot goed dat ik dit er heel graag voor over heb. Ik ben blij en dankbaar dat ik dat soort mensen om mij heen heb en dat ik zelf ook zo ben.Ik zou dit dus zelf ook anders aanpakken, en bijv mijn moeder vragen, of Snaak daar een nachtje mocht gaan slapen of iets dergelijks. Ik doe het graag voor haar hoor, laat daar geen misverstand over zijn, maar heb het idee dat het meer van mijn kant komt. Als ik eens aanzit kan zij zelden oppassen, of ik moet Snaak daar brengen, wat ik graag doe, want allang blij dat ze op haar wil letten. Feit is dat ze zo makkelijk zijn, Maroon doet het wel, even een belletje en ze staat er. En toen Maroon het moeilijk had, en af en toe nog wel eens is er niemand, mss dat dat (on)bewust ook wel mee speelt.. Ik baal er gewoon van dat er voor mijn gevoel een loopje met me word genomen, en dat wil ik voor een volgende keer voor zijn, weet alleen nog niet zo goed hoe dit aan te pakken
maandag 26 januari 2009 om 23:03
quote:Spinster schreef op 26 januari 2009 @ 18:03:
Dat vind ik toch een beetje een zuur mensbeeld Groll. Misschien heb je dan wel echt pech gehad met de mensen die je tegen kwam..
't Is de laatste tijd inderdaad zo dat ik veel met mensen te maken heb die me vragen dingen te doen, dingen die ik ook echt meestal wel leuk vind omdat ik er gespecialiseerd in ben, maar dat er tenslotte geen waardering meer komt. En als dat stopt dan vind ik er steeds minder aan. Het is net of ze het op een stapel gooien, "nou Groll, je zal er wel blij mee zijn".
Ja en dan tenslotte ben je niet meer gemotiveerd en dan wordt het een last. Als je dan duidelijk probeert te maken dat je er niet zoveel tijd meer voor wil reserveren dan lijken ze zich persoonlijk aangevallen te voelen.
Soms denk ik dat je nooit respect kan krijgen als je je best voor een ander doet, alleen maar als je alles voor jezelf doet.
Ik vind dit erg moeilijk om mee te leven. Zo beschouwd krijgt degene die het minst voor anderen doet en het meest voor zichzelf, het meeste respect.
Dat vind ik toch een beetje een zuur mensbeeld Groll. Misschien heb je dan wel echt pech gehad met de mensen die je tegen kwam..
't Is de laatste tijd inderdaad zo dat ik veel met mensen te maken heb die me vragen dingen te doen, dingen die ik ook echt meestal wel leuk vind omdat ik er gespecialiseerd in ben, maar dat er tenslotte geen waardering meer komt. En als dat stopt dan vind ik er steeds minder aan. Het is net of ze het op een stapel gooien, "nou Groll, je zal er wel blij mee zijn".
Ja en dan tenslotte ben je niet meer gemotiveerd en dan wordt het een last. Als je dan duidelijk probeert te maken dat je er niet zoveel tijd meer voor wil reserveren dan lijken ze zich persoonlijk aangevallen te voelen.
Soms denk ik dat je nooit respect kan krijgen als je je best voor een ander doet, alleen maar als je alles voor jezelf doet.
Ik vind dit erg moeilijk om mee te leven. Zo beschouwd krijgt degene die het minst voor anderen doet en het meest voor zichzelf, het meeste respect.
