Heb jij wel eens iemands' leven gered?

17-08-2019 17:16 74 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanmiddag heb ik een vrouw die niet kon zwemmen uit de sloot gered. Met dank aan mijn zoon (6 ) die haar erin zag vallen. Ik ben toch wel geschrokken! En die vrouw al helemaal. Gelukkig is ze er, behalve dat ik haar door de brandnetels heb moeten trekken, zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Nu vroeg ik me af: heb jij weleens onverwachts iemands leven gered?
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
Laatst een dreumes uit het water gevist in de waterspeeltuin. Hij was in het water gevallen en lag te verdrinken en niemand had iets door. Ben er als een speer op afgerend. Kind was doodsbang en in paniek toen ik hem in mijn armen had, water kwam uit zijn neus en mond. Zijn moeder zat kennelijk uit zicht van het water en kwam even later aankakken. Kind werd aan arm meegesleurd. Er kon geen bedankje af. Die had echt de ernst ervan niet door. Ik en omstanders waren helemaal verbouwereerd. Ik heb nog best een paar dagen last gehad van die gebeurtenis. Ik begrijp niet waarom sommige ouders zo onoplettend zijn met zulke jonge kinderen.
sugarmiss schreef:
17-08-2019 18:48
En toch zou mij dat een onveilig gevoel geven. Stel dat hij of je kind ooit in een nood situatie terecht komen. Zou hij dan wel helpen of steekt hij ook geen poot uit.

Op basis van de gebeurtenis van vandaag kan je daar dus niet zeker van zijn.

Tja, dat doet hij niet expres hè?

Mijn man is ook niet zo van het handelen in panieksituaties. Gelukkig is hij meestal de patiënt.
Hij raakte een soort van in paniek toen de bevalling van nummer twee veel sneller ging dan van nummer één. Ik heb zelf alles geregeld. Oppas voor oudste/verloskundige/welke trad er mee moest. Hij viel flauw toen dochter hechtingen moest.

Kinderen gaan altijd met mij naar de eerste hulp, soms moet hij mee als chauffeur en dan kan hij dat wel, want dan zeggen we niet hoe erg het is.

Toen ik een aderlijke bloeding had heeft zoon van achttien voor mij gezorgd en gezorgd dan man het niet zou zien. En ikzelf want ik spreek het beste Frans van iedereen.
Een keer of drie nu.
Een (achteraf bleek een Engelse) man in een rolstoel die ging oversteken, maar de verkeerde kant op keek.
Alle reacties Link kopieren
Tintelfris schreef:
17-08-2019 18:07
Lief van je! :lips:

Ja mijn leven is net final destination af en toe.
Doodeng gewoon.
Heb ook altijd het gevoel gehad dat ik niet heel oud ga worden en heb daar ergens best vrede mee.
Maar voor nu blijf ik de dans graag nog even ontspringen, met behulp van alle helden in mijn leven. :redrose:
Mijn broer is ook zo iemand waar het altijd net goed gaat. Ik vraag me wel eens af hoe lang nog.
Alle reacties Link kopieren
.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Jaren geleden mijn buurjongetje, zijn redding is geweest dat ik niet door had dat hij al zover weg was, volgens het ambulancepersoneel. Ik bleef pijnrikkels geven, kind had achteraf, hele blauwe voeten.

Een keer een collega gereanimeerd, maar die heeft het helaas niet gehaald.
Such a beautiful place to be with Friends.
Alle reacties Link kopieren
Wauw heftige verhalen en knap dat jullie wel in actie kwamen.
Alle reacties Link kopieren
noctua schreef:
17-08-2019 19:45
Laatst een dreumes uit het water gevist in de waterspeeltuin. Hij was in het water gevallen en lag te verdrinken en niemand had iets door. Ben er als een speer op afgerend. Kind was doodsbang en in paniek toen ik hem in mijn armen had, water kwam uit zijn neus en mond. Zijn moeder zat kennelijk uit zicht van het water en kwam even later aankakken. Kind werd aan arm meegesleurd. Er kon geen bedankje af. Die had echt de ernst ervan niet door. Ik en omstanders waren helemaal verbouwereerd. Ik heb nog best een paar dagen last gehad van die gebeurtenis. Ik begrijp niet waarom sommige ouders zo onoplettend zijn met zulke jonge kinderen.
Oh wat eng en wat erg! Dat is echt mijn grootste nachtmerrie. Ik zit echt geen halve seconde rustig met zoon bij water in de buurt O_O doodeng want hij is gek op water, maar als hij onder water belandt doet hij dus helemaal niks, hij ligt daar maar (valt wel eens in bad bijvoorbeeld). Brrr.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vivajaline schreef:
17-08-2019 18:12
Ik ook
Gereanimeerd maar toch overleden
ja, was mijn eigen moeder.
Wat ik wel fijn vond, was dat we later van de dokter hebben gehoord wat ws de oorzaak was, en dat ze nooit overleefd had, ook al was ze nog naar het zkh gebracht
Alle reacties Link kopieren
Het meest heftige was een jonge moeder die met haar baby in draagzak op de fiets zat en geschampt werd door een andere fietser, vlak voor mij.
Moeder kwam ten val waarbij de baby keihard op het stuur terecht kwam. Moeder buiten westen. Baby ademde niet meer dus moesten we uit de draagzak halen (anders hadden we haar laten zitten ivm mogelijk letsel) maar daar was geen redden meer aan. Gewone reanimatie is al heftig maar een baby is helemaal heftig. Het komt nog steeds wel eens binnen. Mijn zoontje was iets jonger dan deze baby en ik fietste ook wel eens met hem in de draagzak maar ben accuut een maxi-cosi (had geen auto) en een drager voor op de fiets gaan halen. Bijna twintig jaar geleden dit.

Twee keer iemand op straat moeten reanimeren (één gered) en iemand uit het water gered. Ook een keer collega moeten reanimeren. Toen kwam een leerling in paniek de gang oprennen en ik zag dat vanuit mijn lokaal dus meteen gekeken wat er was en zag een hele berg leerlingen om mijn collega heen staan. Dus een leerling 112 laten bellen, nog een leerling een collega laten halen en een andere leerling de BHV’er (voor de leerling de conciërge) en met reanimatie begonnen. Gelukkig geeft ie nog steeds les.

Verder wel vaak eerste hulp moeten verlenen. Ben wel iemand die eerst acteert en als alles klaar is dan even leegloopt.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb als 13 jarig meisje een peuter uit zee gehaald. Was een stormachtige dag, ik was daar met een vriendin en haar vader. Hij had zijn nieuwe vriendin en haar 4 jonge kinderen meegenomen. Zij hadden (heel romantisch, nog helemaal verliefd... :bonk: ) vooral oog voor elkaar, we zaten de helft van de tijd áchter de strandhuisjes om te schuilen voor de wind en de regen. Haar kinderen liepen maar een beetje over het strand en ik zag dat er eentje nogal gefascineerd was door een drijvende sinaasappel in het water. En toen om eens stapte dat kind de zee in (hoge golven, regen, wind...) en werd meteen onder getrokken. Ik rennen! Kind kwam gelukkig weer boven waardoor ik haar er uit kon vissen.

Ik zie mezelf nog doorwerkt, met doorweekt kind in mijn armen bij het strandhuisje aankomen. Moeder trok geschrokken de peuter uit mijn armen en begon haar af te drogen. Ze heeft (ook later op de dag) er niks over tegen mij gezegd. Geen sorry, geen dankjewel, geen 'wil je een handdoek?'. Heel bijzonder vond ik dat...
Alle reacties Link kopieren
Suzyqfive: wat heftig van die baby :-(

Sowieso zijn reanimaties heftig maar als t een kind betreft dat hakt t er vaak nog dieper in.
Your ego is not your amigo!
Alle reacties Link kopieren
wiriehorn schreef:
17-08-2019 22:09
Suzyqfive: wat heftig van die baby :-(

Sowieso zijn reanimaties heftig maar als t een kind betreft dat hakt t er vaak nog dieper in.
Heeft de baby het overleefd?
Alle reacties Link kopieren
Mijn man heeft mijn zoon gered van verdrinking toen hij 19 maanden was. Hij was achter onze tuin in het water gevallen. Normaal zijn er allemaal hekken met veiligheidssloten maar vanwege storm was het hek los van de schuur. Wel gebaricadeerd. Mijn man dacht dat kind daar niet langs kon.

Man zat voor het huis met iemand te praten en kreeg plotseling een heel naar gevoel en is gaan zoeken. Hij zag zoon op zijn rug met hoofd onder water achter de schuur drijven. Hij moest zelf over een hek heen (voor hem heel moeilijk omdat hij gezondheidsproblemen heeft) en is in februari achter zoon aan gesprongen. Toen hij hem bovenwater haalde begon hij gelijk te hoesten. Later hoorden wij dat wij toch naar het ziekenhuis hadden moeten gaan vanwege “second drowning”.

Zoon vroeg 2.5 jaar later wat die meneren en mevrouwen n die lange witte jurken deden. Zij klopten aan de voordeur en zonder dat de deur open was kwamen zij door de deur heen...........

Zoon heeft toen hij 9 was een kind (half) gered. Kind zat in boot met vader, vader was boot met hogedrukspuit aan het schoonmaken. Kind van 3 viel in het water maar vader had niks in de gaten. Zoon had bij het langslopen kind in de boot gezien en bij teruglopen niet meer. Hij is heel hard gaan schreeuwen en over een brug geklommen om vader te waarschuwen. Hij was bang om in de modder vast te komen zitten en is er daarom zelf niet ingesprongen (vrij ondiepe moddersloot).
Vele jaren later zijn oom gered die stikte in een restaurant met de Heimlichgreep (tot 2 x toe). Heel trots op hem.
Alle reacties Link kopieren
Abejoha schreef:
18-08-2019 00:22
Heeft de baby het overleefd?
Nee...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een keer een troep gasten van een man afgeslagen die ze aan het trappen waren terwijl hij al op de grond lag. Damn wat was ik toen boos.

Een keer een meisje wat overduidelijk tegen haar zin op straat werd lastig gevallen 'gered' door naar haar toe te lopen en te doen of ik haar kende. 'Hey lieverd, hoe is het, lang niet gezien, geef me een knuffel' en meteen weggelopen met haar. Dat voelde wel stoer.
Alle reacties Link kopieren
noctua schreef:
17-08-2019 19:45
Laatst een dreumes uit het water gevist in de waterspeeltuin. Hij was in het water gevallen en lag te verdrinken en niemand had iets door. Ben er als een speer op afgerend. Kind was doodsbang en in paniek toen ik hem in mijn armen had, water kwam uit zijn neus en mond. Zijn moeder zat kennelijk uit zicht van het water en kwam even later aankakken. Kind werd aan arm meegesleurd. Er kon geen bedankje af. Die had echt de ernst ervan niet door. Ik en omstanders waren helemaal verbouwereerd. Ik heb nog best een paar dagen last gehad van die gebeurtenis. Ik begrijp niet waarom sommige ouders zo onoplettend zijn met zulke jonge kinderen.
Hier een vergelijkbaar verhaal. Heb een kind van een jaar of zes uit een Frans meer geplukt. Kon niet zwemmen, droeg geen bandjes en was alleen in natuurwater. Moeder zat een stuk verderop onder een boom te beppen met een vriendin. Kan me er nu nog kwaad om maken.
Eerste keer: geen idee of die persoon het heeft gehaald (reanimatie), ambulance nam het over en ze stopten niet dus dan denk ik dat ze nog voldoende hoop hadden.
Tweede keer: in een pretpark, een oma stond te gillen met een epipen in haar hand en er lag een kind roerloos over een picknicktafel. Die epipen gepakt en gezet. Herkende het ding gelijk (klasgenootje van zoon heeft een zeer zware notenallergie en heeft ook zo’n epipen) en heb zelf ook noodinjecties.
Alle reacties Link kopieren
Bij de zandafgraving.
Ik zag een jong kind langs de waterrand. "Heb jij al een zwemdiploma?" Ja hoor, antwoordde hij.

Even later bedacht ik me dat ik zojuist toch een kind had gezien. Ja, hoor. Weggezakt in drijfzand. Ik vond hem gelukkig.

Sukkels van ouders die denken dat er geen verschil is tussen een zwemplas en een gedoogde zwemgelegenheid in een buiten gebruik zijnde zandafgraving.

Zijn zwemdiploma bleek overigens een spetterdiploma...
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Drie keer.

Een keer een peuter uit het water gevist in de Beekse Bergen. Kind viel in het water, ouders verstijfden compleet van schrik. Ik ben er gelijk in gesprongen en heb die peuter er uit gehaald.

Jaren geleden ook een keer toen mijn broer bijna stikte in een te groot stuk appel dat vast kwam te zitten.

En, 4 jaar geleden vond ik mijn ex nog net op tijd nadat hij een overdosis had genomen.
Sue-Heck schreef:
17-08-2019 19:21
De man die ik reanimeerde had ook een gesprongen aorta. Voelt voor jezelf dan als een soort van opluchting dat hij sowieso niet overleden was omdat ik misschien de reanimatie ‘fout’ deed ofzo.
.
Reanimatie slaagt vaker niet dan wel, dus die kan je ook meenemen. Ongeveer 25% van de mensen die gereanimeerd worden buiten het ziekenhuis overleven. Mannen overleven het vaker dan vrouwen. En een AED maakt de kans op overleven groter (in het geheel, niet per persoon).

Verder heb ik een keer een verdrinkend kindje uit het water gevist.
Alle reacties Link kopieren
miekemv schreef:
17-08-2019 17:18
Wel geprobeerd, niet gelukt.
Hier ook... man uit de zee gehaald en gereanimeerd, maar mocht niet meer baten
Wie naar het verleden kijkt, staat met zijn rug naar de toekomst...
Chart schreef:
20-08-2019 10:19
Hier ook... man uit de zee gehaald en gereanimeerd, maar mocht niet meer baten
Heftig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven