Overig
alle pijlers
Het leed dat wachtlijsten heet
maandag 22 januari 2024 om 10:48
Sta jj momenteel op een wachtlijst?
Hier kun je lekker van je afschrijven en even klagen dat het te lang duurt ,.
Overal zijn wachtlijsten en dus op wat voor wachtlijst je staat maakt niet uit hier kun je je even uiten .
En even alles eruit gooien wat je frustreert aan de wachtlijst, Grappige dingen mag ook natuurlijk,
Hier kun je lekker van je afschrijven en even klagen dat het te lang duurt ,.
Overal zijn wachtlijsten en dus op wat voor wachtlijst je staat maakt niet uit hier kun je je even uiten .
En even alles eruit gooien wat je frustreert aan de wachtlijst, Grappige dingen mag ook natuurlijk,
maandag 22 januari 2024 om 12:19
maar er is ook heel veel goed in de zorg
Er is heel veel meer goed in de zorg, dan mis
want je moet nu even wachten, maar dan krijg je zorg. En in de meeste gevallen nog 'gratis' ook
maandag 22 januari 2024 om 12:22
Tja ik heb ook genoeg ervaring ermee
Zowel lichamelijk als mentaal en vooral ook met de niet juiste hulp krijgen ,
Ik vind het triest dat het zo gaat en ik word er wel verdrietig van ,dat sommige mensen zelf niet geholpen worden ,dat terwijl de zorg wel harstikke duur is en steeds duurder word.
Ook stukje passend hulp is vaak heel lastig uit eigen ervaring weet ik dat ook ik heb pas de juiste hulp gekregen met emdr,daarvoor altijd hulp die niet goed was .
Nu pas staan we op een wachtlijst voor de juiste hulp ,wat ik ook zelf heb moeten uitzoeken .
Het triest is dat er mensen zijn die niet of te laat geholpen worden en dan een trieste uitweg kiezen ,dat vind ik vrij schrijnend
En daar kan ik mij maar moeilijk bij neer leggen .
Hoewel dat beter zou zijn voor mijn eigen gemoed ,maar helaas
maandag 22 januari 2024 om 12:24
Ja dat kanLila-Linda schreef: ↑22-01-2024 12:19maar er is ook heel veel goed in de zorg
Er is heel veel meer goed in de zorg, dan mis
want je moet nu even wachten, maar dan krijg je zorg. En in de meeste gevallen nog 'gratis' ook
Ik zelf heb niet zon goede ervaringen ermee .
Maar goed niet alles is slecht
maandag 22 januari 2024 om 12:25
Er is vooral heel veel mis in deze wereld/maatschappij, waardoor er zo'n groot beroep gedaan wordt op de zorg.
Een groot deel van het probleem, zit niet in de zorg an sich.
maandag 22 januari 2024 om 12:30
maandag 22 januari 2024 om 12:31
O wauw daar dus ook al ?.VeerleVeertje schreef: ↑22-01-2024 12:08Wachtlijst om de kinderen (3 kinderen, 2 BSO, 1 KDV) een dag extra op de kinderopvang te krijgen...
11 (!!) maanden!
En dat terwijl ik eigenlijk NU extra wil gaan werken om zo meer hypotheek te kunnen krijgen.
Zon wachtlijst
maandag 22 januari 2024 om 12:38
Ja, overal. Als ze personeel normaal zouden betalen dan ontstaat er wellicht eens wat ruimte.
maandag 22 januari 2024 om 12:41
Ik denk dat er een grote slag te slaan valt voor de groep die altijd maar hulp wil om "normaal" mee te kunnen draaien. Want tja, wat is normaal, en is t niet ook normaal dat je in sommige dingen niet goed bent? Wanneer is hulp genoeg en is t tijd te accepteren dat xx er voor jou niet inzit maar je wel yy kunt? De aanvragen die ik soms voorbij zie komen laten echt zien dat de zorg wel echt beter of effectiever ingezet kan worden en meer focus op dat t soms is wat t is is wat mij betreft een stap die gezet moet worden. Beter wordt t namelijk de komende jaren niet vrees ik qua personeel en zorgkosten.Muurbloem22 schreef: ↑22-01-2024 12:30Wat is er mis met de maatschappij wereld volgens jou ?
Ben benieuwd hoe je dit ziet.?
maandag 22 januari 2024 om 12:50
Ik weet niet of ik het daar mee eens ben . natuurlijk hoef je niet alles te kunnen en is genoeg ook genoeg .
Maar kunnen meedraaien in een maatschappij lijkt mij toch wel erg belangrijk,en als dat niet lukt is hulp toch wel erg fijn .
Erg veel rekening word er nog niet mee gehouden met mensen met beperking.
Althans niet wat ik zelf zie en mee maak
Stukje acceptatie is ook belangrijk.
Zeer zeker en mischien is daar een slag te slaan ,maar de wereld zou ook wat meer kunnen investeren om om te gaan met mensen die een beperking hebben en daarmee kunnen mensen zichzelf ook beter accepteren.denk ik
Maar kunnen meedraaien in een maatschappij lijkt mij toch wel erg belangrijk,en als dat niet lukt is hulp toch wel erg fijn .
Erg veel rekening word er nog niet mee gehouden met mensen met beperking.
Althans niet wat ik zelf zie en mee maak
Stukje acceptatie is ook belangrijk.
Zeer zeker en mischien is daar een slag te slaan ,maar de wereld zou ook wat meer kunnen investeren om om te gaan met mensen die een beperking hebben en daarmee kunnen mensen zichzelf ook beter accepteren.denk ik
maandag 22 januari 2024 om 12:55
probeer het eens in een ander land, hoeft niet eens ver weg te zijnMuurbloem22 schreef: ↑22-01-2024 12:24Ja dat kan
Ik zelf heb niet zon goede ervaringen ermee .
Maar goed niet alles is slecht
Maar de kans dat het daar beter is, dan in NL is heel klein
maandag 22 januari 2024 om 12:56
Één van de redenen van de grote druk op de mentale gezondheidszorg is de enorme "ratrace" waar we met zijn allen in zitten. Alles moet beter, sneller harder.Muurbloem22 schreef: ↑22-01-2024 12:30Wat is er mis met de maatschappij wereld volgens jou ?
Ben benieuwd hoe je dit ziet.?
De maatschappij is verhard, we moeten steeds meer en zo zijn er nog wel meer zaken.
Wat betreft lichamelijke ziekten: een deel is leefstijl gerelateerd. Gezonder eten, gezond gewicht en voldoende bewegen zal zorgen voor een afname van bepaalde aandoeningen, waardoor op de termijn de druk in de zorg zou moeten kunnen afnemen. Maar wij mensen zijn hardleers en spannen het paard bij dit soort dingen vaak achter de wagen .
Ook mag er meer aandacht zijn voor specifieke zorg voor vrouwen en het vrouwenlichaam. Daarmee wordt een hoop misdiagnostiek voorkomen (aan de lijve ondervonden). Ipv het eeuwige "het zit tussen je oren, dus ga maar een psycholoog", wat dus onnodig zou kunnen zijn, of "er mankeert je niets".
En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te benoemen.
flipflop wijzigde dit bericht op 22-01-2024 13:09
Reden: Zspelfout
Reden: Zspelfout
0.09% gewijzigd
maandag 22 januari 2024 om 12:58
Dit wilde ik dus ook schrijvenFlipflop schreef: ↑22-01-2024 12:56Één van de redenen van de grote druk op de mentale gezondheidszorg is de enorme "ratrace" waar we met zijn allen in zitten. Alles moet beter, sneller harder.
De maatschappij is verhard, we moeten steeds meer en zo zijn er nog wel meer zaken.
Wat betreft lichamelijke ziekten: een deel is leefstijl gerelateerd. Gezonder eten, gezond gewicht en voldoende bewegen zal zorgen voor een afname van bepaalde aandoening, waardoor op de termijn de druk in de zorg zou moeten kunnen afnemen. Maar wij mensen zijn hardleers en spannen het paard bij dit soort dingen vaak achter de wagen .
Ook mag er meer aandacht zijn voor specifieke zorg voor vrouwen en het vrouwenlichaam. Daarmee wordt een hoop misdiagnostiek voorkomen (aan de lijve ondervonden). Ipv het eeuwige "het zit tussen je oren, dus ga maar een psycholoog", wat dus onnodig zou kunnen zijn, of "er mankeert je niets".
En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te benoemen.
De rat race
maandag 22 januari 2024 om 13:00
maandag 22 januari 2024 om 13:01
Ik zal een voorbeeld geven. Aanvraag voor een individueel begeleider tegen zeer hoge kosten om mee te gaan op veldwerkreis 3x per studiejaar met een student die wegens autisme en angstklachten niet tegen vreemde omgeving kan. Moet de maatschappij hier dan voor betalen? Of mag je je ook afvragen of dit dan de juiste opleiding is met de juiste toekomstige baan?
Mensen die vastlopen in studie en uren en uren aan begeleiding hebben voor een universitair diploma, waar zij eigenlijk het systeem van zelfstandigheid niet aankunnen, geen boekenleerders zijn maar juist op hbo of mbo door te doen wel heel goed zouden passen. Moet ik daar dan voor betalen, of kunnen we zeggen, dit past niet.
Bovenstaande is heel praktisch maar ook qua diagnoses en therapieen om die diagnoses maar werkbaar en/of weg te werken gaat zorgland best ver. Mensen blijven heeeel lang in zorg hangen en stromen daar moelijk weer uit. De begeleider, ondersteuning of handvatten geven natuurlijk veiligheid en dat gun ik iedereen maar op een gegeven moment moet je zelf weer verder. Ik vind dat iedereen moet kunnen meedraaien, maar dat het wel redelijk moet blijven. Niet alles is maakbaar. Ik kan ook niet alles. Op een gegeven moment ben je uitgetherapied en is dit wat t is met je zwakke maar ook je sterk punten. Dan kunnen we er nog jaren aan zorg tegenaan gooien, of concluderen dat x niet bij je past maar dat je middels y, wat je heel goed kunt, prima mee kan draaien. Niet alles is maakbaar. Uitzonderingen zijn er altijd maar dat er inmiddels al geen ruimte meer is voor voorrang vior de echt schrijnende gevallen door de overbelasting op de zorg met gevaarlijke situaties tot gevolg vind ik echt heel triest en is voor mij reden om toch wat strenger naar toelating tot zorg te kijken. (Let wel, wat nodig is is nodig!)
Mensen die vastlopen in studie en uren en uren aan begeleiding hebben voor een universitair diploma, waar zij eigenlijk het systeem van zelfstandigheid niet aankunnen, geen boekenleerders zijn maar juist op hbo of mbo door te doen wel heel goed zouden passen. Moet ik daar dan voor betalen, of kunnen we zeggen, dit past niet.
Bovenstaande is heel praktisch maar ook qua diagnoses en therapieen om die diagnoses maar werkbaar en/of weg te werken gaat zorgland best ver. Mensen blijven heeeel lang in zorg hangen en stromen daar moelijk weer uit. De begeleider, ondersteuning of handvatten geven natuurlijk veiligheid en dat gun ik iedereen maar op een gegeven moment moet je zelf weer verder. Ik vind dat iedereen moet kunnen meedraaien, maar dat het wel redelijk moet blijven. Niet alles is maakbaar. Ik kan ook niet alles. Op een gegeven moment ben je uitgetherapied en is dit wat t is met je zwakke maar ook je sterk punten. Dan kunnen we er nog jaren aan zorg tegenaan gooien, of concluderen dat x niet bij je past maar dat je middels y, wat je heel goed kunt, prima mee kan draaien. Niet alles is maakbaar. Uitzonderingen zijn er altijd maar dat er inmiddels al geen ruimte meer is voor voorrang vior de echt schrijnende gevallen door de overbelasting op de zorg met gevaarlijke situaties tot gevolg vind ik echt heel triest en is voor mij reden om toch wat strenger naar toelating tot zorg te kijken. (Let wel, wat nodig is is nodig!)
maandag 22 januari 2024 om 13:01
Dit bedoel ik. Dat er voor crisissen geen ruimte meer is vind ik verschrikkelijk! Hopelijk.is dochter enigzins ok...
maandag 22 januari 2024 om 13:03
Hier sluit ik me bij aan. Sterkte Hupsel.Hijodelaluna schreef: ↑22-01-2024 13:01Dit bedoel ik. Dat er voor crisissen geen ruimte meer is vind ik verschrikkelijk! Hopelijk.is dochter enigzins ok...
maandag 22 januari 2024 om 13:06
ach bah sterkte!
maandag 22 januari 2024 om 13:09
Hm ja, interessant punt ...Hijodelaluna schreef: ↑22-01-2024 12:41Ik denk dat er een grote slag te slaan valt voor de groep die altijd maar hulp wil om "normaal" mee te kunnen draaien. Want tja, wat is normaal, en is t niet ook normaal dat je in sommige dingen niet goed bent? Wanneer is hulp genoeg en is t tijd te accepteren dat xx er voor jou niet inzit maar je wel yy kunt? De aanvragen die ik soms voorbij zie komen laten echt zien dat de zorg wel echt beter of effectiever ingezet kan worden en meer focus op dat t soms is wat t is is wat mij betreft een stap die gezet moet worden. Beter wordt t namelijk de komende jaren niet vrees ik qua personeel en zorgkosten.
Ik ben het er wel mee eens, maar wie bepaalt dat dan en wanneer? Wie zegt 'this is it, suck it up'? De patiënt/cliënt, verwijzer/huisarts, behandelaar?
Ik wil zelf ook voor de zoveelste keer aan therapie beginnen (sta ook op een wachtlijst), dus misschien ben ik iemand die gewoon moet stoppen, maar dat vind ik zelf toch nog wel heel moeilijk te verkroppen. Dat komt ook omdat ik vooral therapie in het buitenland heb gehad die helemaal niet bij mij paste, dus ik wil het nog één keer weer hier in Nederland proberen. Ik denk overigens wel dat het daar dan bij blijft en dat vind ik moeilijk en verdrietig.
Edit: oh, beetje late reactie, zie ik nu.
anoniem_6640a89315f0f wijzigde dit bericht op 22-01-2024 13:12
1.74% gewijzigd
maandag 22 januari 2024 om 13:10
Oei heel veel sterkte
Xxx
maandag 22 januari 2024 om 13:12
Helemaal mee eensFlipflop schreef: ↑22-01-2024 12:56Één van de redenen van de grote druk op de mentale gezondheidszorg is de enorme "ratrace" waar we met zijn allen in zitten. Alles moet beter, sneller harder.
De maatschappij is verhard, we moeten steeds meer en zo zijn er nog wel meer zaken.
Wat betreft lichamelijke ziekten: een deel is leefstijl gerelateerd. Gezonder eten, gezond gewicht en voldoende bewegen zal zorgen voor een afname van bepaalde aandoeningen, waardoor op de termijn de druk in de zorg zou moeten kunnen afnemen. Maar wij mensen zijn hardleers en spannen het paard bij dit soort dingen vaak achter de wagen .
Ook mag er meer aandacht zijn voor specifieke zorg voor vrouwen en het vrouwenlichaam. Daarmee wordt een hoop misdiagnostiek voorkomen (aan de lijve ondervonden). Ipv het eeuwige "het zit tussen je oren, dus ga maar een psycholoog", wat dus onnodig zou kunnen zijn, of "er mankeert je niets".
En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te benoemen.
maandag 22 januari 2024 om 13:13
Ik snap wel wat je bedoelt en misschien moet hier een grens aangetrokken worden ,maar dan moet er wel goed gekeken worden wat dan wel passend is ,Hijodelaluna schreef: ↑22-01-2024 13:01Ik zal een voorbeeld geven. Aanvraag voor een individueel begeleider tegen zeer hoge kosten om mee te gaan op veldwerkreis 3x per studiejaar met een student die wegens autisme en angstklachten niet tegen vreemde omgeving kan. Moet de maatschappij hier dan voor betalen? Of mag je je ook afvragen of dit dan de juiste opleiding is met de juiste toekomstige baan?
Mensen die vastlopen in studie en uren en uren aan begeleiding hebben voor een universitair diploma, waar zij eigenlijk het systeem van zelfstandigheid niet aankunnen, geen boekenleerders zijn maar juist op hbo of mbo door te doen wel heel goed zouden passen. Moet ik daar dan voor betalen, of kunnen we zeggen, dit past niet.
Bovenstaande is heel praktisch maar ook qua diagnoses en therapieen om die diagnoses maar werkbaar en/of weg te werken gaat zorgland best ver. Mensen blijven heeeel lang in zorg hangen en stromen daar moelijk weer uit. De begeleider, ondersteuning of handvatten geven natuurlijk veiligheid en dat gun ik iedereen maar op een gegeven moment moet je zelf weer verder. Ik vind dat iedereen moet kunnen meedraaien, maar dat het wel redelijk moet blijven. Niet alles is maakbaar. Ik kan ook niet alles. Op een gegeven moment ben je uitgetherapied en is dit wat t is met je zwakke maar ook je sterk punten. Dan kunnen we er nog jaren aan zorg tegenaan gooien, of concluderen dat x niet bij je past maar dat je middels y, wat je heel goed kunt, prima mee kan draaien. Niet alles is maakbaar. Uitzonderingen zijn er altijd maar dat er inmiddels al geen ruimte meer is voor voorrang vior de echt schrijnende gevallen door de overbelasting op de zorg met gevaarlijke situaties tot gevolg vind ik echt heel triest en is voor mij reden om toch wat strenger naar toelating tot zorg te kijken. (Let wel, wat nodig is is nodig!)
En waar trek je de grens ?.
Vind dat best wel een moeilijk vraagstuk
maandag 22 januari 2024 om 13:13
Zorg is hier helemaal niet duur, dat is een deel van het probleem. Alles moet zo goedkoop mogelijk, omdat iedereen het al duur genoeg vind. Waar denk je dat de medicijntekorten door komen? Doordat Nederland gewoon niet zoveel betaald als andere Europese landen. Wij komen ergens achteraan in de levering een keer, en als het dan op is hebben we dus pech. We betalen te weinig, dus fabrikanten leveren liever aan landen die wel genoeg betalen.Muurbloem22 schreef: ↑22-01-2024 12:22Tja ik heb ook genoeg ervaring ermee
Zowel lichamelijk als mentaal en vooral ook met de niet juiste hulp krijgen ,
Ik vind het triest dat het zo gaat en ik word er wel verdrietig van ,dat sommige mensen zelf niet geholpen worden ,dat terwijl de zorg wel harstikke duur is en steeds duurder word.
Ook stukje passend hulp is vaak heel lastig uit eigen ervaring weet ik dat ook ik heb pas de juiste hulp gekregen met emdr,daarvoor altijd hulp die niet goed was .
Nu pas staan we op een wachtlijst voor de juiste hulp ,wat ik ook zelf heb moeten uitzoeken .
Het triest is dat er mensen zijn die niet of te laat geholpen worden en dan een trieste uitweg kiezen ,dat vind ik vrij schrijnend
En daar kan ik mij maar moeilijk bij neer leggen .
Hoewel dat beter zou zijn voor mijn eigen gemoed ,maar helaas
Mijn schoonvader heeft een open hart operatie gehad, weken ziekenhuis. Dat loopt rustig op tot 2 ton aan kosten. Wat was zijn rekening? Een eigen risico van €385,-. En dan nog zeggen dat zorg duur is??
irregular_choice wijzigde dit bericht op 22-01-2024 13:15
0.20% gewijzigd
maandag 22 januari 2024 om 13:14
Als je dat niet hebt is 385 wel duurIrregular_Choice schreef: ↑22-01-2024 13:13Zorg is hier helemaal niet duur, dat is een deel van het probleem. Alles moet zo goedkoop mogelijk, omdat iedereen het al duur genoeg vind. Waar denk je dat de medicijntekorten door komen? Doordat Nederland gewoon niet zoveel betaald als andere Europese landen. Wij komen ergens achteraan in de levering een keer, en als het dan op is hebben we dus pech. We betalen te weinig, dus fabrikanten leveren liever aan landen die wel genoeg betalen.
Mijn schoonvader heeft een open hart operatie gehad, weken ziekenhuis. Dat loopt rustig op tot 2 ton aan kosten. Wat was de rekening? Een eigen risico van €385,-. En dan nog zeggen dat zorg duur is??
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
