Overig
alle pijlers
Hoe kijk jij terug op je pubertijd?
donderdag 27 juli 2023 om 21:50
Hoi allemaal!
Hoe kijk jij terug op je puberteit?
Aanleiding van deze vraag
:
Ik ben een vrouw van 42 jaar en zag onlangs een video van mezelf van toen ik 15 jaar was. Mijn moeder had ergens dat filmpje gevonden. Het was maar een kort fragment maar ik was meteen geraakt. Voelde me verdrietig en vond het pijnlijk om mezelf terug te zien. Ik had geen vervelende pubertijd, ik had vriendinnen en op school ging het goed. Wat raakte me dan zo? Ik kan het niet eens beredeneren, het is vooral een gevoel. Wat wel in die tijd speelde is dat ik me eenzaam en onzeker voelde, vooral thuis. Mijn moeder was te druk met zichzelf en mijn vader was overleden ( al op mijn 2e). Had t gewoon te doen met die puberversie van mezelf. Gek want als ik video’s van mezelf als klein kind zie heb ik dat niet.
Herkenbaar? Of kijken jullie heel anders terug op je pubertijd ?
Hoe kijk jij terug op je puberteit?
Aanleiding van deze vraag
:Ik ben een vrouw van 42 jaar en zag onlangs een video van mezelf van toen ik 15 jaar was. Mijn moeder had ergens dat filmpje gevonden. Het was maar een kort fragment maar ik was meteen geraakt. Voelde me verdrietig en vond het pijnlijk om mezelf terug te zien. Ik had geen vervelende pubertijd, ik had vriendinnen en op school ging het goed. Wat raakte me dan zo? Ik kan het niet eens beredeneren, het is vooral een gevoel. Wat wel in die tijd speelde is dat ik me eenzaam en onzeker voelde, vooral thuis. Mijn moeder was te druk met zichzelf en mijn vader was overleden ( al op mijn 2e). Had t gewoon te doen met die puberversie van mezelf. Gek want als ik video’s van mezelf als klein kind zie heb ik dat niet.
Herkenbaar? Of kijken jullie heel anders terug op je pubertijd ?
marie81 wijzigde dit bericht op 27-07-2023 22:22
0.23% gewijzigd
vrijdag 28 juli 2023 om 08:15
Wat een heftige verhalen hier. Naar om te lezen dat velen zo'n zware tijd hebben gehad.
Bij mij was het wel prima, geloof ik. Ik had het fijn op school en op m'n hobby, ging uit en had vriendjes. Ik was niet populair maar had wel een groepje trouwe vriendinnen.
Mijn dochter van 15 worstelt enorm met zichzelf nu, dus die gaat vast minder goed terugkijken op deze tijd.
Bij mij was het wel prima, geloof ik. Ik had het fijn op school en op m'n hobby, ging uit en had vriendjes. Ik was niet populair maar had wel een groepje trouwe vriendinnen.
Mijn dochter van 15 worstelt enorm met zichzelf nu, dus die gaat vast minder goed terugkijken op deze tijd.
vrijdag 28 juli 2023 om 08:32
vreselijk, ik heb later therapie gehad om die tijd achter mij te laten.
Ik was net iets te dik, dat werd met regelmaat door mijn moeder ook tegen mij gezegd. Te grote borsten dus een borstverkleining gedaan meteen toen het kon. Ik was niet populair, weinig vrienden, vaak gepest.
Mijn vader was weinig thuis en mijn moeder vond mijn zus veel leuker dan mij. Ik leek wat veel op familieleden waar mijn moeder een hekel aan had. Ik werd wekenlang genegeerd door haar. dat was heel pijnlijk. Er was niemand in huis die een woord tegen mij zei. Zelfs door mijn zus niet. Tot ik letterlijk smeekte om wat tegen me te zeggen.
Nee niet de beste tijd van mijn leven.
Ik was net iets te dik, dat werd met regelmaat door mijn moeder ook tegen mij gezegd. Te grote borsten dus een borstverkleining gedaan meteen toen het kon. Ik was niet populair, weinig vrienden, vaak gepest.
Mijn vader was weinig thuis en mijn moeder vond mijn zus veel leuker dan mij. Ik leek wat veel op familieleden waar mijn moeder een hekel aan had. Ik werd wekenlang genegeerd door haar. dat was heel pijnlijk. Er was niemand in huis die een woord tegen mij zei. Zelfs door mijn zus niet. Tot ik letterlijk smeekte om wat tegen me te zeggen.
Nee niet de beste tijd van mijn leven.
vrijdag 28 juli 2023 om 08:49
Niet de meest leuke tijd. Mijn moeder had begin jaren 60 de middelbare school nooit afgemaakt en had geen idee hoe het leven op een middelbare school eruit zag. Dat je als puber graag meedoet met de trends was min of meer een taboe. Het draaide er vooral om wat de rest van de familie van ons gezin vond.
Het creëren van het perfecte plaatje voor de buitenwereld stond op de voorgrond.
Het creëren van het perfecte plaatje voor de buitenwereld stond op de voorgrond.
vrijdag 28 juli 2023 om 08:51
Lastig, ik was al een halve wees en mijn moeder had kanker. Ze had ook niet het makkelijkste karakter. En dat was niet een super combinatie met mijn puberteit en alles wat ik wilde maar wat niet kon. Verder was ik niet heel populair op school en dus altijd aan het piekeren over wat er mis was met mij.
Ik had een ideaalbeeld over de liefde en was daar altijd over aan het fantaseren. Helaas bleek het natuurlijk niet zo ideaal, maar ik heb nog geluk gehad dat er niet een keer heel erg misbruik van mij is gemaakt.
Ik had een ideaalbeeld over de liefde en was daar altijd over aan het fantaseren. Helaas bleek het natuurlijk niet zo ideaal, maar ik heb nog geluk gehad dat er niet een keer heel erg misbruik van mij is gemaakt.
vrijdag 28 juli 2023 om 08:55
Dit, ik vond het vreselijk. Slechte huid, altijd alleen, vreselijk gepest, geen fijne stiefvader op dat moment, onzeker omdat ik maar geen vriendje kon krijgen. Op mijn 16e werd dat dan beter toen ik mijn eerste vriendje kreeg maar dat was het enige positieve aan die tijd. Ik vergeet hem liever en denk er niet graag aan terug.nerdopviva schreef: ↑27-07-2023 22:10Onzeker, gepest, buitengesloten worden, constant janken door alle hormonen. Nee, het was geen leuke tijd en ik zou het voor geen goud over willen doen. Voordeel is dat hoe ouder ik word, hoe leuker ik mijn leven vind. Mijn beste tijd is nu, niet tijdens mijn puberteit.
vrijdag 28 juli 2023 om 09:21
Interessant jullie reacties.
Ik lees regelmatig iets over ‘populariteit’.
Ik was erg populair..en toch voelde ik me onzeker en eenzaam. Ondanks alle vrienden en aandacht. Denk omdat ik thuis een basis miste. Was bijna altijd alleen thuis, er waren nauwelijks regels en als mijn moeder er was moest ik vooral voor haar zorgen en haar problemen aanhoren en oplossen. Mijn moeder heeft zelfs gezegd bij mijn eerste vriendje dat ze het moeilijk vond dat ik een vriendje had, dat wilde zij immers ook ( zij was na het overlijden van mijn vader al jaren alleen) ik heb me toen zoo schuldig gevoeld..
Dan kan al het andere nog zo mooi lijken, als die basis er niet is.. dan heeft dat zoveel impact. Dus misschien interessant om te weten dat populariteit niet hoeft te leiden tot geluk.
Ik lees regelmatig iets over ‘populariteit’.
Ik was erg populair..en toch voelde ik me onzeker en eenzaam. Ondanks alle vrienden en aandacht. Denk omdat ik thuis een basis miste. Was bijna altijd alleen thuis, er waren nauwelijks regels en als mijn moeder er was moest ik vooral voor haar zorgen en haar problemen aanhoren en oplossen. Mijn moeder heeft zelfs gezegd bij mijn eerste vriendje dat ze het moeilijk vond dat ik een vriendje had, dat wilde zij immers ook ( zij was na het overlijden van mijn vader al jaren alleen) ik heb me toen zoo schuldig gevoeld..
Dan kan al het andere nog zo mooi lijken, als die basis er niet is.. dan heeft dat zoveel impact. Dus misschien interessant om te weten dat populariteit niet hoeft te leiden tot geluk.
vrijdag 28 juli 2023 om 15:35
De mijne was verwarrend en eenzaam, denk ik.
Vriendinnen had ik nauwelijks en ik vroeg me vaak af wat er mis met mij was. Ik had voornamelijk leuke klasgenoten, maar alle vriendengroepjes leken zich altijd buiten mij om te vormen. Gepest werd ik niet, maar ik was verlegen, droeg achteraf gezien rare kleding, en deed geen sport. Ik was nooit bij met waar anderen zich mee bezig hielden (muziek, films) en had dus eigenlijk bijna geen sociaal leven.
Ik kon daarnaast niet wachten om uit huis te gaan, want mijn moeder treiterde, kleineerde en isoleerde me. Dat kon ik toen nog niet zo bij naam noemen, al weet je wel dat andere moeders niet zo zijn. Ik was me er ook van bewust dat ik veel ongelukkig was, vaak 's nachts huilde, in mezelf was gekeerd, en ik kon geen hobby's, interesses of vriendinnen hebben omdat ik door mijn moeder om alles een soort van werd uitgelachen/vernederd. Ze was ook wel eens agressief, alleen leerde ik daar enigszins mee omgaan door gewoon nooit uit de pas te lopen. Ik denk dat ik best een blij kind was geweest als ik andere ouders had gehad, en dat neem ik ze erg kwalijk. Vooral mijn moeder, maar ook mijn vader omdat hij een deurmat is en niks tegen de situatie heeft gedaan. Al begrijp ik wel waarom: als je de confrontatie uit de weg gaat, is er minder drama.
Mijn enige zelfvertrouwen kwam voort uit het feit dat het op school wel allemaal lukte. Ik had goede cijfers en vond leren leuk. Ik hoopte altijd dat mijn leven beter zou worden als ik uit huis ging, en dat werd het gelukkig ook.
Mijn puberteit (tot 18) was eigenlijk gewoon "goed je best doen op school en tanden op elkaar tot je uit huis kunt".
Vriendinnen had ik nauwelijks en ik vroeg me vaak af wat er mis met mij was. Ik had voornamelijk leuke klasgenoten, maar alle vriendengroepjes leken zich altijd buiten mij om te vormen. Gepest werd ik niet, maar ik was verlegen, droeg achteraf gezien rare kleding, en deed geen sport. Ik was nooit bij met waar anderen zich mee bezig hielden (muziek, films) en had dus eigenlijk bijna geen sociaal leven.
Ik kon daarnaast niet wachten om uit huis te gaan, want mijn moeder treiterde, kleineerde en isoleerde me. Dat kon ik toen nog niet zo bij naam noemen, al weet je wel dat andere moeders niet zo zijn. Ik was me er ook van bewust dat ik veel ongelukkig was, vaak 's nachts huilde, in mezelf was gekeerd, en ik kon geen hobby's, interesses of vriendinnen hebben omdat ik door mijn moeder om alles een soort van werd uitgelachen/vernederd. Ze was ook wel eens agressief, alleen leerde ik daar enigszins mee omgaan door gewoon nooit uit de pas te lopen. Ik denk dat ik best een blij kind was geweest als ik andere ouders had gehad, en dat neem ik ze erg kwalijk. Vooral mijn moeder, maar ook mijn vader omdat hij een deurmat is en niks tegen de situatie heeft gedaan. Al begrijp ik wel waarom: als je de confrontatie uit de weg gaat, is er minder drama.
Mijn enige zelfvertrouwen kwam voort uit het feit dat het op school wel allemaal lukte. Ik had goede cijfers en vond leren leuk. Ik hoopte altijd dat mijn leven beter zou worden als ik uit huis ging, en dat werd het gelukkig ook.
Mijn puberteit (tot 18) was eigenlijk gewoon "goed je best doen op school en tanden op elkaar tot je uit huis kunt".
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
