Overig
alle pijlers
Hoe oud zijn jullie?
maandag 24 augustus 2020 om 00:12
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:25
Kleine denkfout: niet alleen studeren de meeste studenten af rond hun 25e (want héél veel mensen nemen namelijk geen tussenjaar en doen hooguit een jaartje langer over hun studie), maar de meeste studenten werken ook al voordat ze afstuderen. Zo komen ze namelijk rond. Ik kreeg bijvoorbeeld op mijn 24e een fulltime baan bij een advocatenkantoor naast mijn studie. En dat was een hele opluchting, want daarvoor werkte ik meer dan 40 uur per week, in drie of vier van die kleine baantjes, met werkgevers waar ik avond- en weekenddiensten kon draaien en werk dat ik over dag kon doen - tegen minder geld. De reistijd en planning/organisatie was zwaarder dan een overzichtelijke fulltimebaan tijdens kantooruren.Gebruna schreef: ↑24-08-2020 15:40En jongeren zouden het nu oneindig veel zwaarder, want zij 'moeten nog zo lang werken'; wie in 1985 is geboren, moet volgens het laatste pensioenakkoord wel tot haar 69 jaar werken vanaf haar 29e (na alle studiejaren, tussenjaren, etc.)
En dat is wel helemaal 40 jaren werken...!
(..)
En dat is wel 10 hele jaren MINDER dan de huidige zestiger, die vanaf 17-67 jaar moet werken (ofwel, 50 jaar lang); die moet zeker 10 jaar langer werken en bijdragen dan haar moeders generatie en/of die van haar dochter.
En niet te vergeten: de huidige vrouwelijke zestiger met kinderen heeft hoogstwaarschijnlijk een aantal jaar thuisgezeten toen zij jonge kinderen had. Dat kon toen nog. De huizenmarkt was nog niet compleet geëxplodeerd in de zin van dat je 2 inkomens nodig had om überhaupt te kunnen kopen of huren.
En ook niet te vergeten: veel zestigers hebben een aantal jaar werkloos of ziek thuisgezeten. Dat was lange tijd ook nauwelijks beperkt in duur.
dinsdag 25 augustus 2020 om 08:50
Ik ben 61 en sinds kort met vroegpensioen. Bij veel pensioenfondsen kan dat met 60 jaar.
Ik laat mn pensioen uitsmeren over langere periode zodat ik na mn AOW ongeveer hetzelfde inkomen heb als nu.
Wel een flink bedrag minder dan voorheen maar we kunnen het ons permitteren. Een luxe situatie, dat beseffen we goed. Dit is niet voor alle werkenden mogelijk. Man (iets jonger) werkt nog, wil nog niet stoppen.
Na 43 jaar werken was ik het spuugzat.
Ben na het VWO gaan werken. Mn vriendinnen destijds werkten en deden veel leuke dingen van hun salaris, dat wilde ik ook.
Toch goed terechtgekomen en goede banen gehad. Maar achteraf gezien had ik een interessante studie moeten volgen. Iets met geschiedenis (mn hobby). Mn nichtje volgde een geschiedenisstudie en werkt nu bij BuZa. Zo leuk!
De gezelligheid van mn werk mis ik maar de deadlines en verantwoordelijkheid helemaal niet.
De rust doet me goed. Vooral omdat we de laatste jaren veel hebben meegemaakt met de gezondheid van mn man.
Ik laat mn pensioen uitsmeren over langere periode zodat ik na mn AOW ongeveer hetzelfde inkomen heb als nu.
Wel een flink bedrag minder dan voorheen maar we kunnen het ons permitteren. Een luxe situatie, dat beseffen we goed. Dit is niet voor alle werkenden mogelijk. Man (iets jonger) werkt nog, wil nog niet stoppen.
Na 43 jaar werken was ik het spuugzat.
Ben na het VWO gaan werken. Mn vriendinnen destijds werkten en deden veel leuke dingen van hun salaris, dat wilde ik ook.
Toch goed terechtgekomen en goede banen gehad. Maar achteraf gezien had ik een interessante studie moeten volgen. Iets met geschiedenis (mn hobby). Mn nichtje volgde een geschiedenisstudie en werkt nu bij BuZa. Zo leuk!
De gezelligheid van mn werk mis ik maar de deadlines en verantwoordelijkheid helemaal niet.
De rust doet me goed. Vooral omdat we de laatste jaren veel hebben meegemaakt met de gezondheid van mn man.
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:19
Bizar laat.-jolijn- schreef: ↑25-08-2020 08:25Kleine denkfout: niet alleen studeren de meeste studenten af rond hun 25e (want héél veel mensen nemen namelijk geen tussenjaar en doen hooguit een jaartje langer over hun studie), maar de meeste studenten werken ook al voordat ze afstuderen. Zo komen ze namelijk rond. Ik kreeg bijvoorbeeld op mijn 24e een fulltime baan bij een advocatenkantoor naast mijn studie. En dat was een hele opluchting, want daarvoor werkte ik meer dan 40 uur per week, in drie of vier van die kleine baantjes, met werkgevers waar ik avond- en weekenddiensten kon draaien en werk dat ik over dag kon doen - tegen minder geld. De reistijd en planning/organisatie was zwaarder dan een overzichtelijke fulltimebaan tijdens kantooruren.
En niet te vergeten: de huidige vrouwelijke zestiger met kinderen heeft hoogstwaarschijnlijk een aantal jaar thuisgezeten toen zij jonge kinderen had. Dat kon toen nog. De huizenmarkt was nog niet compleet geëxplodeerd in de zin van dat je 2 inkomens nodig had om überhaupt te kunnen kopen of huren.
En ook niet te vergeten: veel zestigers hebben een aantal jaar werkloos of ziek thuisgezeten. Dat was lange tijd ook nauwelijks beperkt in duur.
Er waren gewoon geen huizen, kopen was voor the happy few dus woonde je ook als getrouwd stel in.
Wat een rare aanname dat veel 60ers maar lekker thuis hebben zitten zitten. De meesten hebben gewoon gewerkt.
dinsdag 25 augustus 2020 om 10:49
Volgens mij is dat juist de definitie van wijzer worden: beseffen dat er een heleboel is wat je niet begrijpt. Socrates zei het ook al: ‘Ware kennis bestaat erin te weten dat men niets weet.‘Cecilie schreef: ↑24-08-2020 22:09Zelf heb ik niet de ervaring dat ik nu veel wijzer ben geworden in dit leven. Op mijn 20e dacht ik in ieder geval al aardig wat te weten en te begrijpen, maar hoe meer ik meemaakte, hoe onduidelijker alles voor me werd eigenlijk. Maar dat is ook wel hoe ik altijd al ben geweest.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:01
dat gaat om kennis
Maar ik heb juist meer leren vertrouwen op mijn gevoel en ervaring. Als jongeling heb je alleen nog maar kennis
Ook ben ik veel genuanceerder geworden. Op mijn 20 was alles zwart of wit, goed of fout. My way or the High way!
en nu vind ik alles wel best
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:29
Volgens mij is het zo dat als je jong bent en dus nog weinig kennis bezit, je jezelf en de wereld als het ware door een piepklein gaatje bekijkt. Dat geeft een lekker scherp beeld natuurlijk, dus op basis van het weinige dat je weet bepaal je je standpunten over vrijwel alles. En die standpunten zijn vaak nog heel rechtlijnig.lilalinda schreef: ↑25-08-2020 11:01dat gaat om kennis
Maar ik heb juist meer leren vertrouwen op mijn gevoel en ervaring. Als jongeling heb je alleen nog maar kennis
Ook ben ik veel genuanceerder geworden. Op mijn 20 was alles zwart of wit, goed of fout. My way or the High way!
en nu vind ik alles wel best
Naarmate je ouder wordt, wordt dat gaatje groter, en ga je steeds meer zien dat de wereld een complex geheel is waarin alles met alles samenhangt. Dat als je het een wilt aanpassen, dat ook onbedoelde gevolgen heeft voor iets anders. Dat maakt het steeds lastiger om nog dingen 'zeker te weten'.
Het enige wat je echt veel beter en intiemer leert kennen, is jezelf. Daarom kun je in een steeds complexere wereld toch beter bepalen wat er wel en niet bij jou past.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:35
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:38
Ontwikkeling dus.Griebus67 schreef: ↑25-08-2020 11:29Volgens mij is het zo dat als je jong bent en dus nog weinig kennis bezit, je jezelf en de wereld als het ware door een piepklein gaatje bekijkt. Dat geeft een lekker scherp beeld natuurlijk, dus op basis van het weinige dat je weet bepaal je je standpunten over vrijwel alles. En die standpunten zijn vaak nog heel rechtlijnig.
Naarmate je ouder wordt, wordt dat gaatje groter, en ga je steeds meer zien dat de wereld een complex geheel is waarin alles met alles samenhangt. Dat als je het een wilt aanpassen, dat ook onbedoelde gevolgen heeft voor iets anders. Dat maakt het steeds lastiger om nog dingen 'zeker te weten'.
Het enige wat je echt veel beter en intiemer leert kennen, is jezelf. Daarom kun je in een steeds complexere wereld toch beter bepalen wat er wel en niet bij jou past.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:38
Ja, dat is absoluut waar. Dat heb ik ook. Maar dan denk ik nog steeds dat ik vooral mijn vak beter ben gaan begrijpen, en niet zozeer de wereld als geheel. Nu heb ik ook een creatief beroep waarin ik niet zo gek veel met mensen te maken heb, dus dat scheelt wellicht ooklilalinda schreef: ↑25-08-2020 11:35Maar bijvoorbeeld in mijn vakgebied, moest ik het in den beginnen hebben van boekenwijsheid.
Ondertussen combineer ik mijn vakkennis met mensenkennis, levenservaring etc.
Ik kan in een split-second een beslissing nemen in een nieuwe situatie, gewoon omdat ik al zoveel situaties heb meegemaakt
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:39
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:39
Dit ook. Doordat je je als mens en als professional ontwikkelt. Door te reflecteren en feedback te vragen etc.lilalinda schreef: ↑25-08-2020 11:35Maar bijvoorbeeld in mijn vakgebied, moest ik het in den beginnen hebben van boekenwijsheid.
Ondertussen combineer ik mijn vakkennis met mensenkennis, levenservaring etc.
Ik kan in een split-second een beslissing nemen in een nieuwe situatie, gewoon omdat ik al zoveel situaties heb meegemaakt
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:41
Er zijn ook mensen die zich niet echt ontwikkelen. Die leven het leven wat ze altijd al leefden, zijn nooit buiten hun eigen wereld gestapt, etc.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:42
Ik vraag me altijd af hoe je dat doet. In mijn ervaring heeft het leven er toch een handje van om je af en toe hardhandig buiten je comfortzone te smijten. Maar misschien zijn er inderdaad mensen aan wie dit allemaal voorbij gaat.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:51
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:53
Soort eigen bubbel bouwen. Ik ken ze wel.
dinsdag 25 augustus 2020 om 11:59
Dat had ik misschien ook wel gewild. Maar na het veel te jong overlijden van een ouder, een chronische ziekte, de onverwachte dood op heel jonge leeftijd van mijn eerste man en een heel heftige psychiatrische episode bij mijn huidige man vraag ik me af hoe ik in godsnaam in die bubbel had kunnen blijven zitten.
dinsdag 25 augustus 2020 om 12:01
het leven is een aaneenschakeling van pech of gelukGriebus67 schreef: ↑25-08-2020 11:59Dat had ik misschien ook wel gewild. Maar na het veel te jong overlijden van een ouder, een chronische ziekte, de onverwachte dood op heel jonge leeftijd van mijn eerste man en een heel heftige psychiatrische episode bij mijn huidige man vraag ik me af hoe ik in godsnaam in die bubbel had kunnen blijven zitten.
En als je jong bent, denk je nog dat de pech je eigen schuld is, en geluk maakbaar
Ouder worden relativeert heel erg
en een bubbel blijft lang in stand, als je geluk hebt
dinsdag 25 augustus 2020 om 12:02
Die maak je zelf. Soort eigen werkelijkheid.Griebus67 schreef: ↑25-08-2020 11:59Dat had ik misschien ook wel gewild. Maar na het veel te jong overlijden van een ouder, een chronische ziekte, de onverwachte dood op heel jonge leeftijd van mijn eerste man en een heel heftige psychiatrische episode bij mijn huidige man vraag ik me af hoe ik in godsnaam in die bubbel had kunnen blijven zitten.
dinsdag 25 augustus 2020 om 13:20
Wat flauw toch altijd.
Meelezen/-schrijven is niet verboden voor mannen toch?
Hoewel de doelgroep vrouwen is, kan ik me heel goed voorstellen dat er genoeg algemene onderwerpen zijn waar een man ook interesse in kan hebben. En dan heb ik het niet over die sneuneuzen die zich slechts op de sekspijler vermaken, maar over de mannen die op een leuke en/of constructieve manier hun bijdrage leveren. Die zijn er best en ik lees er een aantal heel graag.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:54
Is deze reactie op een hele normale discussie nu bedoeld als voorbeeld ‘genuanceerde denkwijze waarbij je vakkennis combineert met mensenkennis, levenservaring, etc.’ waardoor je in een split-second altijd weet wat je moet zeggen of doen?
dinsdag 25 augustus 2020 om 19:10
Die mannen zijn geen 22!PatatasBravas schreef: ↑25-08-2020 13:20Wat flauw toch altijd.
Meelezen/-schrijven is niet verboden voor mannen toch?
Hoewel de doelgroep vrouwen is, kan ik me heel goed voorstellen dat er genoeg algemene onderwerpen zijn waar een man ook interesse in kan hebben. En dan heb ik het niet over die sneuneuzen die zich slechts op de sekspijler vermaken, maar over de mannen die op een leuke en/of constructieve manier hun bijdrage leveren. Die zijn er best en ik lees er een aantal heel graag.
En verder niets flauws aan
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:11
Dit heb je mooi gezegd Griebus. Het voelt niet zo. Al die ervaringen, al die kennis, het heeft van mij voor mijn gevoel geen "wijzer" mens gemaakt. Eerder verwarder, want zoals jij eerder zo mooi verwoordde: alles in dit leven hangt met elkaar samen, soms op een manier die je amper, of niet kunt bevatten.
Als je jong bent besef je dat nog niet volledig, je hebt wel al een beetje in de gaten dat het allemaal niet zo simpel is als het lijkt, maar pas later ervaar je de complexiteit en dat kan een machteloos, weerloos gevoel geven.
Is het wel zo dat iemand die al wat langer leeft juist steeds meer gaat beseffen dat hij grip op het leven krijgt, dat hij in tegenstelling tot vroeger de bedoeling van het bestaan kan doorgronden, dat hij sterker en weerbaarder wordt? Is dat geen illusie?
Natuurlijk boetseren de jaren iemand, maar raak je niet juist gebutst door klappen die je incasseert en het lot dat je alle kanten op blaast? En verwart men het "groeien" en "sterker worden" niet met het bepleisteren en camoufleren van die littekens?
Wordt men in feite niet juist steeds brozer en kwetsbaarder?
En dan zit ik dit te typen en dan denk ik: Klopt dit wel? Zit ik er niet totaal naast?
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:42
Wat mij betreft zit je inderdaad naast.
Ik ben 1 van de oudsten hier.
Wat mijn man en ik hebben meegemaakt heeft ons alleen maar sterker gemaakt. En niet in de war, maar juist rustiger. Het leven komt zoals het komt.
Hij heeft beide ouders verloren. Ik mn dierbare vader. Dat hoort bij het leven.
Mijn man is meerdere malen ernstig ziek geweest. En toch weer redelijk opgeknapt. Hij springt nog steeds rond al is het wat minder veerkrachtig. Hij is (op oudere leeftijd) ontslagen. Maar gelukkig na 2,5 jaar een vaste baan gevonden in zn eigen vakgebied.
Tegenslagen horen erbij.
Maar er waren ook hoogtepunten. Veel verre reizen, dierbare familie en vrienden. We hebben zelf geen kinderen maar een heel goede band met neven en nichten en kinderen van vrienden.
Ik denk dat veel mensen ongelukkig of in de war zijn omdat het tegenwoordig lijkt of het leven maakbaar is. We móeten gelukkig zijn. Als je kunt accepteren dat iedereen tegenslag tegen zal komen, word je een evenwichtiger mens.
Ik houd ook niet van de populaire uitdrukking "knokken". Voor je relatie, je gezondheid als je kanker hebt, etc.
Dat veronderstelt dat wij mensen van nature zwak zijn. Maar dat is niet zo. We zijn sterker dan we zelf denken.
Dat wil overigens niet zeggen dat je nooit ergens moeite of je best voor moet doen. Het houdt mijns inziens in dat je jezelf of je partner geen verwijten moet maken als het tegenzit.
Ik ben 1 van de oudsten hier.
Wat mijn man en ik hebben meegemaakt heeft ons alleen maar sterker gemaakt. En niet in de war, maar juist rustiger. Het leven komt zoals het komt.
Hij heeft beide ouders verloren. Ik mn dierbare vader. Dat hoort bij het leven.
Mijn man is meerdere malen ernstig ziek geweest. En toch weer redelijk opgeknapt. Hij springt nog steeds rond al is het wat minder veerkrachtig. Hij is (op oudere leeftijd) ontslagen. Maar gelukkig na 2,5 jaar een vaste baan gevonden in zn eigen vakgebied.
Tegenslagen horen erbij.
Maar er waren ook hoogtepunten. Veel verre reizen, dierbare familie en vrienden. We hebben zelf geen kinderen maar een heel goede band met neven en nichten en kinderen van vrienden.
Ik denk dat veel mensen ongelukkig of in de war zijn omdat het tegenwoordig lijkt of het leven maakbaar is. We móeten gelukkig zijn. Als je kunt accepteren dat iedereen tegenslag tegen zal komen, word je een evenwichtiger mens.
Ik houd ook niet van de populaire uitdrukking "knokken". Voor je relatie, je gezondheid als je kanker hebt, etc.
Dat veronderstelt dat wij mensen van nature zwak zijn. Maar dat is niet zo. We zijn sterker dan we zelf denken.
Dat wil overigens niet zeggen dat je nooit ergens moeite of je best voor moet doen. Het houdt mijns inziens in dat je jezelf of je partner geen verwijten moet maken als het tegenzit.
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:50
Mooie postamarna schreef: ↑25-08-2020 20:42Wat mij betreft zit je inderdaad naast.
Ik ben 1 van de oudsten hier.
Wat mijn man en ik hebben meegemaakt heeft ons alleen maar sterker gemaakt. En niet in de war, maar juist rustiger. Het leven komt zoals het komt.
Hij heeft beide ouders verloren. Ik mn dierbare vader. Dat hoort bij het leven.
Mijn man is meerdere malen ernstig ziek geweest. En toch weer redelijk opgeknapt. Hij springt nog steeds rond al is het wat minder veerkrachtig. Hij is (op oudere leeftijd) ontslagen. Maar gelukkig na 2,5 jaar een vaste baan gevonden in zn eigen vakgebied.
Tegenslagen horen erbij.
Maar er waren ook hoogtepunten. Veel verre reizen, dierbare familie en vrienden. We hebben zelf geen kinderen maar een heel goede band met neven en nichten en kinderen van vrienden.
Ik denk dat veel mensen ongelukkig of in de war zijn omdat het tegenwoordig lijkt of het leven maakbaar is. We móeten gelukkig zijn. Als je kunt accepteren dat iedereen tegenslag tegen zal komen, word je een evenwichtiger mens.
Ik houd ook niet van de populaire uitdrukking "knokken". Voor je relatie, je gezondheid als je kanker hebt, etc.
Dat veronderstelt dat wij mensen van nature zwak zijn. Maar dat is niet zo. We zijn sterker dan we zelf denken.
Dat wil overigens niet zeggen dat je nooit ergens moeite of je best voor moet doen. Het houdt mijns inziens in dat je jezelf of je partner geen verwijten moet maken als het tegenzit.
