Overig
alle pijlers
Hoeveel ruimte neem jij in?
dinsdag 24 december 2024 om 20:33
(ik twijfel over de juiste pijler)
Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?
Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 20:36
dinsdag 24 december 2024 om 20:37
Ik ben altijd degene die op de stoep aan de kant gaat, zelfs als ik me half in een struik moet persen. Mensen gaan gewoon niet zelf aan de kant.
Geen idee waarom.
Op mijn werk nam ik wel mijn ruimte, vooral omdat ik gewoon wist dat goed in mijn werk was en dus ook echt wat in te brengen heb.
Verder ben ik wel vrij onzichtbaar. Volgens mij gaat iedereen er vanuit dat ik me wel red.
Geen idee waarom.
Op mijn werk nam ik wel mijn ruimte, vooral omdat ik gewoon wist dat goed in mijn werk was en dus ook echt wat in te brengen heb.
Verder ben ik wel vrij onzichtbaar. Volgens mij gaat iedereen er vanuit dat ik me wel red.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
dinsdag 24 december 2024 om 20:37
Ik zat vandaag naast een meneer in de sauna. Er was genoeg plek, maar toch ging deze meneer ruim in kleermakerszit naast me zitten. Ik schoof op, want ik vond het ongemakkelijk. Maar ik vroeg me ook af: waarom ga ik aan de kant?
Ik ben vrij ouderwets opgevoed. Ik moest vooral normaal doen en tevreden zijn met wat ik kreeg. Dat vond ik op zich niet erg, maar ik kan soms bijna jaloers kijken naar mensen die wel de aandacht opeisen, of durven vragen om iets.
Mijn werk doe ik prima, maar toch wel meerdere keren te horen gekregen dat het jammer is dat ik geen "grotere ik-sterkte" heb. Terwijl er niemand over me heen loopt, dus dat is het niet.
Ik ben vrij ouderwets opgevoed. Ik moest vooral normaal doen en tevreden zijn met wat ik kreeg. Dat vond ik op zich niet erg, maar ik kan soms bijna jaloers kijken naar mensen die wel de aandacht opeisen, of durven vragen om iets.
Mijn werk doe ik prima, maar toch wel meerdere keren te horen gekregen dat het jammer is dat ik geen "grotere ik-sterkte" heb. Terwijl er niemand over me heen loopt, dus dat is het niet.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 20:38
Oh ja, op mijn werk maak ik me wel behoorlijk zichtbaar ja. Maar na tien jaar wassen en lakens uitdelen weet ik ook echt wel waar ik over lul en dat weet mijn LG ook.Moiren schreef: ↑24-12-2024 20:37Ik ben altijd degene die op de stoep aan de kant gaat, zelfs als ik me half in een struik moet persen. Mensen gaan gewoon niet zelf aan de kant.
Geen idee waarom.
Op mijn werk nam ik wel mijn ruimte, vooral omdat ik gewoon wist dat goed in mijn werk was en dus ook echt wat in te brengen heb.
Verder ben ik wel vrij onzichtbaar. Volgens mij gaat iedereen er vanuit dat ik me wel red.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
dinsdag 24 december 2024 om 20:39
Ik denk dat ze ermee bedoelen dat je je zelfverzekerd opstelt en kennis hebt van je eigen kwaliteiten en die dan ook steeds noemtLady*Voldemort schreef: ↑24-12-2024 20:36Ik vraag niet zoveel van anderen maar dat is meer omdat ik vind dat ik het zelf wel op kan lossen. Maar dat is vast niet wat de managers bedoelen met ik-sterkte?
Dat je ook gerust andere mensen de opdracht geeft iets te doen, al ben je strikt genomen geen leidinggevende.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 20:41
Die kleermakersmeneer had vast een enorme ik-sterkte, maar ik weet niet of ik dat nou wel zo aantrekkelijk vind hoor. En die LG van jou moet niet zeuren. Niet iedereen is nou eenmaal hetzelfde en als jij je werk prima doet en nog steeds niet gillend weggelopen bent mag ie alleen maar in zijn handen knijpen. Of zij in haar handen natuurlijk.Nana_Mouskouri schreef: ↑24-12-2024 20:37Ik zat vandaag naast een meneer in de sauna. Er was genoeg plek, maar toch ging deze meneer ruim in kleermakerszit naast me zitten. Ik schoof op, want ik vond het ongemakkelijk. Maar ik vroeg me ook af: waarom ga ik aan de kant?
Ik ben vrij ouderwets opgevoed. Ik moest vooral normaal doen en tevreden zijn met wat ik kreeg. Dat vond ik op zich niet erg, maar ik kan soms bijna jaloers kijken naar mensen die wel de aandacht opeisen, of durven vragen om iets.
Mijn werk doe ik prima, maar toch wel meerdere keren te horen gekregen dat het jammer is dat ik geen "grotere ik-sterkte" heb. Terwijl er niemand over me heen loopt, dus dat is het niet.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
dinsdag 24 december 2024 om 20:42
Ik zie het ook bij mijn man. Hij is groot,knap en heel slim, maar hij wil nooit iemand tot last zijn. Dat is natuurlijk ook waarom ik zo gek op hem ben, maar het zit hem soms zo in de weg.
We krijgen soms te horen dat ons jongste kind wel bijzonder zelfverzekerd is. En dat is dus blijkbaar nog steeds opvallend. Of ze het positief bedoelen, weet ik niet. Maar het kind is lief, niet arrogant en behulpzaam, dus dat ze zichzelf ook nog eens heel leuk vindt, lijkt me geen pu.
We krijgen soms te horen dat ons jongste kind wel bijzonder zelfverzekerd is. En dat is dus blijkbaar nog steeds opvallend. Of ze het positief bedoelen, weet ik niet. Maar het kind is lief, niet arrogant en behulpzaam, dus dat ze zichzelf ook nog eens heel leuk vindt, lijkt me geen pu.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 20:43
Ik heb nauwelijks ik-sterkte (wat een jeukterm trouwens).
Is trouwens iets wat bij autisten vaak voorkomt: een zeer zwak 'ik'.
Ik neem fysiek wel veel ruimte in, maar daar voel ik me vaak erg ongemakkelijk bij.
In de bus blijf ik soms staan, zodat niemand zich naast mij hoeft te persen.
Is trouwens iets wat bij autisten vaak voorkomt: een zeer zwak 'ik'.
Ik neem fysiek wel veel ruimte in, maar daar voel ik me vaak erg ongemakkelijk bij.
In de bus blijf ik soms staan, zodat niemand zich naast mij hoeft te persen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 24 december 2024 om 20:45
Mannen in sauna's zijn sowieso een eigen topic waard!Lady*Voldemort schreef: ↑24-12-2024 20:41Die kleermakersmeneer had vast een enorme ik-sterkte, maar ik weet niet of ik dat nou wel zo aantrekkelijk vind hoor. En die LG van jou moet niet zeuren. Niet iedereen is nou eenmaal hetzelfde en als jij je werk prima doet en nog steeds niet gillend weggelopen bent mag ie alleen maar in zijn handen knijpen. Of zij in haar handen natuurlijk.
En ik denk ook niet dat ik nog ga veranderen en ondanks alle toestanden ben ik toch best leuk terechtgekomen.
Ik was meer benieuwd naar het perspectief van de mensen die wél in een restaurant gaan vragen om zesentwintig extra opties of de mensen die gewoon op een gereserveerde stoel gaan zitten, want de persoon met het kaartje kan gewoon even vragen of ze op willen staan.
Ik ben gewoon benieuwd of dat een fijner leven is.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 20:47
Het zou natuurlijk gewoon ASS-gerelateerd kunnen zijn, inderdaad. Er zijn wel situaties denkbaar waarin ik heel aanwezig zou kunnen zijn, maar die zijn dan ernstig en komen niet vaak voor.Solomio schreef: ↑24-12-2024 20:43Ik heb nauwelijks ik-sterkte (wat een jeukterm trouwens).
Is trouwens iets wat bij autisten vaak voorkomt: een zeer zwak 'ik'.
Ik neem fysiek wel veel ruimte in, maar daar voel ik me vaak erg ongemakkelijk bij.
In de bus blijf ik soms staan, zodat niemand zich naast mij hoeft te persen.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 20:51
Mss een klein beetje offtopic, maar mss ook niet.
Ik zag laatst een interview met een acteur, weet zijn naam natuurlijk weer niet.
Hij vertelde dat hij uit het Gooi kwam en 'dus' van jongs af aan heeft meegekregen dat hij er mag zijn.
Vond ik wel een interessante uitspraak.
Ik kom niet uit een milieu waar je er mocht zijn.
Ik zag laatst een interview met een acteur, weet zijn naam natuurlijk weer niet.
Hij vertelde dat hij uit het Gooi kwam en 'dus' van jongs af aan heeft meegekregen dat hij er mag zijn.
Vond ik wel een interessante uitspraak.
Ik kom niet uit een milieu waar je er mocht zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 24 december 2024 om 20:55
Helemaal niet offtopic, want precies wat ik bedoelde.Solomio schreef: ↑24-12-2024 20:51Mss een klein beetje offtopic, maar mss ook niet.
Ik zag laatst een interview met een acteur, weet zijn naam natuurlijk weer niet.
Hij vertelde dat hij uit het Gooi kwam en 'dus' van jongs af aan heeft meegekregen dat hij er mag zijn.
Vond ik wel een interessante uitspraak.
Ik kom niet uit een milieu waar je er mocht zijn.
Ik mocht als kind (en dat mag je ruim nemen, dus ook nog toen ik 16 was) in principe alleen antwoord geven op gestelde vragen bij familiebezoek em vergelijkbare gelegenheden. "Als grote mensen praten, houden kinderen hun mond."
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
dinsdag 24 december 2024 om 21:01
Ik was altijd onzichtbaar, maar sinds een aantal jaren heb ik geleerd zichtbaar te zijn. Wat een bevrijding en kracht gaat daar vanuit.
Jezelf mogen zijn en laten zien. Niet op de voorgrond ofzo, maar gewoon aanwezig, er Zijn. Ook al zeg ik niks, ik word opgemerkt, ik ben er.
Zo fijn! Het geeft mij zelfvertrouwen en dat ik er toe doe, waar ik op dat moment ben. Net als elk ander persoon, iedereen doet er toe en heeft z'n plek.
En ik wens iedereen toe, vooral de onzichtbaren onder ons: laat jezelf zien! Je bent prachtig en hebt zoveel moois te geven en ontvangen op deze wereld
Jezelf mogen zijn en laten zien. Niet op de voorgrond ofzo, maar gewoon aanwezig, er Zijn. Ook al zeg ik niks, ik word opgemerkt, ik ben er.
Zo fijn! Het geeft mij zelfvertrouwen en dat ik er toe doe, waar ik op dat moment ben. Net als elk ander persoon, iedereen doet er toe en heeft z'n plek.
En ik wens iedereen toe, vooral de onzichtbaren onder ons: laat jezelf zien! Je bent prachtig en hebt zoveel moois te geven en ontvangen op deze wereld
dinsdag 24 december 2024 om 21:10
Ik neem niet veel ruimte in, maar ik ben wel assertief. Als ik iets echt oneerlijk vind, zeg ik daar wel wat van. Zoals hier in de wijk is het veelal eenrichtingsverkeer en kun je ook niet langs elkaar op. Als ik iemand tegemoet rijd, die toch tegen de richting in gaat, ga ik niet aan de kant en vind ik dat hij/zij maar lekker een stuk achteruit moet rijden. Ik neem de ruimte dus die ik nodig vind, maar ik ben erg rustig en niet heel aanwezig. Ik vind over het algemeen ook wel dat veel mensen zichzelf belangrijker maken dan dat ze zijn. Ik heb er bijvoorbeeld een hekel aan als mensen om 00.00 uur vuurwerk afsteken omdat ze jarig zijn (buiten oud en nieuw om). Nee, je bent niet belangrijk genoeg om mensen wakker te maken en dieren te laten schrikken omdat je fcking jarig bent. Vier het lekker met de mensen om je heen en verder nobody cares.
frost wijzigde dit bericht op 24-12-2024 21:11
22.62% gewijzigd
dinsdag 24 december 2024 om 21:10
Herkenbaar.Nana_Mouskouri schreef: ↑24-12-2024 20:55Helemaal niet offtopic, want precies wat ik bedoelde.
Ik mocht als kind (en dat mag je ruim nemen, dus ook nog toen ik 16 was) in principe alleen antwoord geven op gestelde vragen bij familiebezoek em vergelijkbare gelegenheden. "Als grote mensen praten, houden kinderen hun mond."
Vanwege mijn altijd opvallende fysieke aanwezigheid en tegelijkertijd het gevoel dat ik onzichtbaar wil/moet zijn heb ik een soort continu conflict in mezelf.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 24 december 2024 om 21:14
Ook heel herkenbaar. Wat me ook altijd bijstaat is dat mijn vader mijn hele jeugd me meegaf dat ik vooral 'gewoon moest luisteren'. En 'doen wat er gevraagd wordt', ook bijv op school. Daar zit natuurlijk een kern van waarheid in, maar ik zal mijn kinderen liever meegeven dat ze ook echt vragen mogen stellen waarom iets zo moet, en niet alleen 'omdat een volwassene dat zegt'Nana_Mouskouri schreef: ↑24-12-2024 20:55Helemaal niet offtopic, want precies wat ik bedoelde.
Ik mocht als kind (en dat mag je ruim nemen, dus ook nog toen ik 16 was) in principe alleen antwoord geven op gestelde vragen bij familiebezoek em vergelijkbare gelegenheden. "Als grote mensen praten, houden kinderen hun mond."
dinsdag 24 december 2024 om 21:19
Fysiek niet. Ik houd geen zitplaats bezet met tassen of door mijzelf languit te draperen over een tweezits bankje. Ik ga liever staan dan dat ik een vreemde moet aanraken. Ik ben volgens mij ook nog nooit een vrouw tegen gekomen die dat deed, zichzelf zo positioneren dat ze in andermans privacy-sfeer komt. Ik ga netjes aan de kant op het trottoir voor ouderen van dagen, mensen met een kinderwagen, rollator of boodschappenkarretje of groep kleine kinderen.
Verbaal wel, want mensen (lees: mannen) zien mij letterlijk over het hoofd en als ik mijn waffel niet open trek zijn er best wat mensen die mij gewoon met een (letterlijk) hand aan de kant schuiven of gewoon omver duwen. Verder laat ik mij de kaas niet van het brood eten. In managerstermen ben ik geen ‘sterke ik’ want ik heb er een hekel aan als mensen zichzelf veren in de reet steken en doe dat zelf ook niet. Je doet je werk goed of niet en dat hoef ik een manager niet te vertellen dat hoort deze te weten. Ik ben nergens werkzaam geweest als verkoper of in de prostitutie dus ik vind niet dat ik mijzelf hoef te verkopen. Ik heb echter wel de luxe dat ik dat ook niet hoef te kunnen.
Ik ben opgevoed met het idee dat ik voor niemand aan de kant hoef te gaan (uiteraard wel voor mensen in eerder genoemde situaties) en voor niemand mijn mond hoef te houden (pa). Tegelijkertijd werd de boodschap ‘ken je plaats’ ook afgegeven (ma). Wat anderen (vriendinnen, collega’s) opvalt is dat ik nooit uit automatisme ‘sorry’ zeg als een ander bijvoorbeeld tegen mij aanloopt. Ik zeg nooit ‘sorry’ omdat dit makkelijk is in het sociale verkeer, alleen als het ook mijn schuld is. Tijdens het boodschappen doen in het drukke pre-kerstgebeuren knalde een vent tegen mij op die druk zat te kijken op zijn telefoon (lijstje?). Ik viel bijna de koeling in met deur en al. Dus ik kijk hem aan en hij zegt gewoon: ‘Ja?’. Ik reageerde met ‘Ja wat?’. En hij: ‘Je gaat niet dood van een sorry hoor’. Mijn reactie: ‘Sorry dat jij op je telefoon zat te loeren en daarbij mensen omver loopt?’ vond hij niet leuk.
Verbaal wel, want mensen (lees: mannen) zien mij letterlijk over het hoofd en als ik mijn waffel niet open trek zijn er best wat mensen die mij gewoon met een (letterlijk) hand aan de kant schuiven of gewoon omver duwen. Verder laat ik mij de kaas niet van het brood eten. In managerstermen ben ik geen ‘sterke ik’ want ik heb er een hekel aan als mensen zichzelf veren in de reet steken en doe dat zelf ook niet. Je doet je werk goed of niet en dat hoef ik een manager niet te vertellen dat hoort deze te weten. Ik ben nergens werkzaam geweest als verkoper of in de prostitutie dus ik vind niet dat ik mijzelf hoef te verkopen. Ik heb echter wel de luxe dat ik dat ook niet hoef te kunnen.
Ik ben opgevoed met het idee dat ik voor niemand aan de kant hoef te gaan (uiteraard wel voor mensen in eerder genoemde situaties) en voor niemand mijn mond hoef te houden (pa). Tegelijkertijd werd de boodschap ‘ken je plaats’ ook afgegeven (ma). Wat anderen (vriendinnen, collega’s) opvalt is dat ik nooit uit automatisme ‘sorry’ zeg als een ander bijvoorbeeld tegen mij aanloopt. Ik zeg nooit ‘sorry’ omdat dit makkelijk is in het sociale verkeer, alleen als het ook mijn schuld is. Tijdens het boodschappen doen in het drukke pre-kerstgebeuren knalde een vent tegen mij op die druk zat te kijken op zijn telefoon (lijstje?). Ik viel bijna de koeling in met deur en al. Dus ik kijk hem aan en hij zegt gewoon: ‘Ja?’. Ik reageerde met ‘Ja wat?’. En hij: ‘Je gaat niet dood van een sorry hoor’. Mijn reactie: ‘Sorry dat jij op je telefoon zat te loeren en daarbij mensen omver loopt?’ vond hij niet leuk.
dinsdag 24 december 2024 om 21:23
Volgens mij is dat bij mij heel wisselend. Vooral omdat het bij mij als kind letterlijk afgestraft werd als ik wel aanwezig was, door mijn pesters. En ik kreeg ook vaak bestraffend te horen dat ik bazig was als ik wel duidelijk aanwezig was. Dat werd dan niet in goede banen geleid ofzo, maar echt afgekeurd. Ik heb altijd de boodschap gekregen dat ik vooral lief, leuk en aardig moest zijn. Niet sterk, niet duidelijk aanwezig.
Dat is eigenlijk mijn hele leven zo gebleven. Soms krijg ik nog steeds te horen dat ik zo sterk overkom en soms ook dat mensen die me niet kennen daardoor een beetje geintimideerd zijn. Terwijl ik eigenlijk juist moeite heb met ruimte innemen, duidelijk aanwezig zijn. Het zit wel in me, maar ik moest het altijd afleren.
Nu vind ik het nog steeds lastig om te bepalen wanneer het dan wel goed is en wanneer niet. Al heb ik er wel minder moeite mee dan zeg 15 jaar geleden. Mensen gaan ook vaak voor mij aan de kant als we elkaar tegemoet komen. En toen ik laatst bij een klassiek concert was en een man naast me zat hoorbaar op een snoepje te sabbelen toen het begon zeg ik ook wel "meneer, het is tijd om op te houden met sabbelen". En dat niet of een hele lieve toon, meer gedecideerd.
Maar het blijft wel lastig vind ik. Omdat ik zo vaak te horen heb gekregen dat hoe ik ben niet goed is, te sterk, te bazig (een jongen of man zou dan te horen krijgen dat hij een goede leider is). Niet lief en leuk en aardig genoeg. En ik ben ook lief en aardig. Maar niet altijd en dat zou ook niet moeten hoeven.
Dat is eigenlijk mijn hele leven zo gebleven. Soms krijg ik nog steeds te horen dat ik zo sterk overkom en soms ook dat mensen die me niet kennen daardoor een beetje geintimideerd zijn. Terwijl ik eigenlijk juist moeite heb met ruimte innemen, duidelijk aanwezig zijn. Het zit wel in me, maar ik moest het altijd afleren.
Nu vind ik het nog steeds lastig om te bepalen wanneer het dan wel goed is en wanneer niet. Al heb ik er wel minder moeite mee dan zeg 15 jaar geleden. Mensen gaan ook vaak voor mij aan de kant als we elkaar tegemoet komen. En toen ik laatst bij een klassiek concert was en een man naast me zat hoorbaar op een snoepje te sabbelen toen het begon zeg ik ook wel "meneer, het is tijd om op te houden met sabbelen". En dat niet of een hele lieve toon, meer gedecideerd.
Maar het blijft wel lastig vind ik. Omdat ik zo vaak te horen heb gekregen dat hoe ik ben niet goed is, te sterk, te bazig (een jongen of man zou dan te horen krijgen dat hij een goede leider is). Niet lief en leuk en aardig genoeg. En ik ben ook lief en aardig. Maar niet altijd en dat zou ook niet moeten hoeven.
dinsdag 24 december 2024 om 21:28
Bij mij hangt het samen met mijn gewicht. Ik zat laatst naast een man die heel ongelukkig naast me zat, omdat hij zijn telefoon niet kon bedienen zonder me te raken.
Ik vond het bijzonder goed voelen dat ik niet op KON schuiven en deze meneer me onzedelijk zou moeten betasten als hij zou willen zitten hoe hij wilde.
Hij was zo aan het duwen dat ik op een gegeven moment vroeg of hij me door het raam wilde hebben? Heel leuk om te zien hoe hij duidelijk niet op zijn gemak was terwijl ik gewoon op mijn eigen helft zat.
Dus ja, ik neem tegenwoordig mijn ruimte in. Heerlijk.
Ik vond het bijzonder goed voelen dat ik niet op KON schuiven en deze meneer me onzedelijk zou moeten betasten als hij zou willen zitten hoe hij wilde.
Hij was zo aan het duwen dat ik op een gegeven moment vroeg of hij me door het raam wilde hebben? Heel leuk om te zien hoe hij duidelijk niet op zijn gemak was terwijl ik gewoon op mijn eigen helft zat.
Dus ja, ik neem tegenwoordig mijn ruimte in. Heerlijk.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
dinsdag 24 december 2024 om 21:42
Ik heb een aanzienlijke "ego-sterkte", vaak met mijn grote bek vooraan gestaan en redelijk wat sociale en werksituaties gedomineerd met mijn aanwezigheid, grapjes en confrontaties.
Maar van nature ben ik introvert en sensitief, ik probeer juist die kant er meer te laten zijn. Ik zou nog wel authentieker en expressiever willen zijn daarin. Meer mijn zachtheid en vrouwelijke kant laten zien, echtheid, kwetsbaarheid en openheid, contact maken met anderen. Ruimte innemen kan ook betekenen dat je iets in mensen aanraakt.
Maar van nature ben ik introvert en sensitief, ik probeer juist die kant er meer te laten zijn. Ik zou nog wel authentieker en expressiever willen zijn daarin. Meer mijn zachtheid en vrouwelijke kant laten zien, echtheid, kwetsbaarheid en openheid, contact maken met anderen. Ruimte innemen kan ook betekenen dat je iets in mensen aanraakt.
dinsdag 24 december 2024 om 21:45
Ik heb een sterke ik. Ook ben ik fysiek lang, dus dat helpt bij onbekenden.
Soms ga ik op straat aan de kant, soms de ander. Hangt af van wat het handigst is. Ik zou nooit aso 2 zitplaatsen bezet houden of of bij iemand anders ongevraagd of zonder reden in de persoonlijke ruimte komen.
Ik zou de meneer naast me niet vragen te stoppen met sabbelen, dat valt voor mij in persoonlijke ruimte. Wel kom ik op voor mijn ruimte en accepteer niets aan ongewenste indringingen (zowel mondeling als fysiek).
Soms ga ik op straat aan de kant, soms de ander. Hangt af van wat het handigst is. Ik zou nooit aso 2 zitplaatsen bezet houden of of bij iemand anders ongevraagd of zonder reden in de persoonlijke ruimte komen.
Ik zou de meneer naast me niet vragen te stoppen met sabbelen, dat valt voor mij in persoonlijke ruimte. Wel kom ik op voor mijn ruimte en accepteer niets aan ongewenste indringingen (zowel mondeling als fysiek).
dinsdag 24 december 2024 om 21:51
In het OV zal ik altijd mijn tassen en shit bij me houden, mijn spullen hoeven niet te zitten. Fysiek neem ik denk ik niet veel ruimte in. Ja, ik ben wel redelijk lang.
Maar ik ga niet opzij als ik op de stoep een tegenligger tref aan mijn zijde. Zeker niet als het een man is, of als in daardoor de weg op word gedrukt.
In een overleg op werk heb ik geen moeite mijn punt te maken. Ik heb begrip voor introverte mensen, maar denk ook vaak: ben ik mijn broeders hoeder? Dus ik vind wel dat iedereen op de werkvloer voor zichzelf op moet komen.
In vriendschappen ben ik heel erg low-maintenance. Ik ben heel makkelijk en flexibel, maak me niet snel druk en voel me niet snel geschoffeerd ofzo. Ik druk niet mijn zin door, maar laat zeker niet over me heen lopen. Maar ik ben absoluut geen leiderstype, zal nooit een ander aansturen.
Ook geen moeite om in een winkel of restaurant een klacht in te dienen of iets dergelijks.
Voor zowel werk als privé geldt: Knappe die mij iets laat doen dat ik niet wil doen. Ben echt een koppig ezeltje als ik iets niet wil. Als peuter al, schijnt.
Zo. Hele lap tekst. Heb mijn ruimte weer gepakt.
Maar ik ga niet opzij als ik op de stoep een tegenligger tref aan mijn zijde. Zeker niet als het een man is, of als in daardoor de weg op word gedrukt.
In een overleg op werk heb ik geen moeite mijn punt te maken. Ik heb begrip voor introverte mensen, maar denk ook vaak: ben ik mijn broeders hoeder? Dus ik vind wel dat iedereen op de werkvloer voor zichzelf op moet komen.
In vriendschappen ben ik heel erg low-maintenance. Ik ben heel makkelijk en flexibel, maak me niet snel druk en voel me niet snel geschoffeerd ofzo. Ik druk niet mijn zin door, maar laat zeker niet over me heen lopen. Maar ik ben absoluut geen leiderstype, zal nooit een ander aansturen.
Ook geen moeite om in een winkel of restaurant een klacht in te dienen of iets dergelijks.
Voor zowel werk als privé geldt: Knappe die mij iets laat doen dat ik niet wil doen. Ben echt een koppig ezeltje als ik iets niet wil. Als peuter al, schijnt.
Zo. Hele lap tekst. Heb mijn ruimte weer gepakt.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 24-12-2024 22:00
14.44% gewijzigd
dinsdag 24 december 2024 om 21:58
Oh, ik had dit nog niet gelezen. Ik zeg net dat ik dus niet uit de weg ga. Wel ervan uitgaande dat ik rechts loop en dat ik anders op de weg of zoals je zegt, in het struikgewas beland. Heb me dat ooit voorgenomen en verander niet meer van koers nu.Moiren schreef: ↑24-12-2024 20:37Ik ben altijd degene die op de stoep aan de kant gaat, zelfs als ik me half in een struik moet persen. Mensen gaan gewoon niet zelf aan de kant.
Geen idee waarom.
Op mijn werk nam ik wel mijn ruimte, vooral omdat ik gewoon wist dat goed in mijn werk was en dus ook echt wat in te brengen heb.
Verder ben ik wel vrij onzichtbaar. Volgens mij gaat iedereen er vanuit dat ik me wel red.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 24-12-2024 22:11
0.07% gewijzigd
dinsdag 24 december 2024 om 22:04
Ik merkte ook dat ik altijd degene was die aan de kant ging, ondanks dat ik niet bepaald klein ben. Ik heb gemerkt dat het heel erg te maken heeft met of mensen zien dat ik ze zie. Blijkbaar straal ik dan uit dat ik wel ga uitwijken. Als ik gewoon in een rechte lijn doorloop zonder oogcontact te maken oid, dan gaan mensen automatisch voor mij aan de kant.
Van nature let ik altijd wel op dat ik niet in de weg zit. Ik ben me altijd enorm bewust van andere mensen en de ruimte die ze nodig hebben. Van huis uit heel sterk geleerd dat je zo min mogelijk 'lastig' moet zijn voor anderen, in allerlei opzichten.
Lijkt me heerlijk om zo iemand te zijn die zonder problemen uit de trein stapt en dan blijft staan, of die onderaan de roltrap blijft staan en geen idee heeft van de chaos die daardoor veroorzaakt wordt
Tjezus, wat vals
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
