Overig
alle pijlers
Huilen bij een uitvaart
zondag 30 oktober 2022 om 10:27
Door een reactie in een ander topic over een begrafenis sloeg ik aan het denken.
Al van jongs af aan ben ik een emotioneel mens, en dan vooral qua huilen. Ik heb het inmiddels allemaal wel redelijk onder controle, ik ben in het dagelijks leven geen jankerd, maar bij zielige films en uitvaarten lijkt het soms wel oncontroleerbaar.
Opzich logisch en niet erg zou je zeggen, ware het niet dat ik het bij uitvaarten wat irritant begin te vinden. Of ik de overledene nou ken of niet, en of die nou 30 of 95 is geworden: ik huil van begin tot eind tranen met tuiten.
Ten eerste vind ik dit in sommige gevallen best ongepast, als bijv je 95jarige buurvrouw overlijdt met wie je af en toe contact had, of de vader van een vriendin die je al jaren niet hebt gesproken, of zelfs een onbekende (omdat je meegaat met je partner uit steun ofzo) dan vind ik het dus niet netjes om daar emotioneel helemaal over los te gaan. En ik zit er niet met gierende uithalen, maar de tranen blijven maar stromen. En voor mezelf is het ook heel vervelend, want het eindigt steevast in een zware migraineaanval.
Als ik enigszins kan, skip ik uitvaarten dan ook, maar dat vind ik soms ook wel jammer.
Lang verhaal kort: weet iemand of hier iets aan te doen is? Wat ik zelf heb geprobeerd is tijdens de uitvaart een beetje ‘uit te checken’, expres niet echt luisteren en aan andere dingen denken, maar dat lukt niet echt. Heeft iemand goede tips, desnoods een bepaalde therapie of techniek ofzo? Ik hoor het graag.
Al van jongs af aan ben ik een emotioneel mens, en dan vooral qua huilen. Ik heb het inmiddels allemaal wel redelijk onder controle, ik ben in het dagelijks leven geen jankerd, maar bij zielige films en uitvaarten lijkt het soms wel oncontroleerbaar.
Opzich logisch en niet erg zou je zeggen, ware het niet dat ik het bij uitvaarten wat irritant begin te vinden. Of ik de overledene nou ken of niet, en of die nou 30 of 95 is geworden: ik huil van begin tot eind tranen met tuiten.
Ten eerste vind ik dit in sommige gevallen best ongepast, als bijv je 95jarige buurvrouw overlijdt met wie je af en toe contact had, of de vader van een vriendin die je al jaren niet hebt gesproken, of zelfs een onbekende (omdat je meegaat met je partner uit steun ofzo) dan vind ik het dus niet netjes om daar emotioneel helemaal over los te gaan. En ik zit er niet met gierende uithalen, maar de tranen blijven maar stromen. En voor mezelf is het ook heel vervelend, want het eindigt steevast in een zware migraineaanval.
Als ik enigszins kan, skip ik uitvaarten dan ook, maar dat vind ik soms ook wel jammer.
Lang verhaal kort: weet iemand of hier iets aan te doen is? Wat ik zelf heb geprobeerd is tijdens de uitvaart een beetje ‘uit te checken’, expres niet echt luisteren en aan andere dingen denken, maar dat lukt niet echt. Heeft iemand goede tips, desnoods een bepaalde therapie of techniek ofzo? Ik hoor het graag.
zondag 30 oktober 2022 om 10:34
Nah geeft toch niet? Denk dat iedereen wel snapt dat een uitvaart emoties oproept en of die tranen nou om de overledene gaan of omdat het bij jou andere herinneringen/ervaringen oproept, maakt niet uit.Ten eerste vind ik dit in sommige gevallen best ongepast, als bijv je 95jarige buurvrouw overlijdt met wie je af en toe contact had, of de vader van een vriendin die je al jaren niet hebt gesproken, of zelfs een onbekende (omdat je meegaat met je partner uit steun ofzo) dan vind ik het dus niet netjes om daar emotioneel helemaal over los te gaan.
zondag 30 oktober 2022 om 10:35
Ik herken het ook. Ik kan ook heel snel om zielige dingen huilen. Bij uitvaarten of zielige films/docu's stromen de tranen uit mijn ogen. Maakt niet uit of ik diegene nou ken of niet. Ik vind het soms ook heel vervelend.
Wat ik soms doe om mezelf in toom te houden is heel erg op mijn lip bijten of hard knijpen in mijn hand. Dat kan mij soms wel helpen.
Wat ik soms doe om mezelf in toom te houden is heel erg op mijn lip bijten of hard knijpen in mijn hand. Dat kan mij soms wel helpen.
zondag 30 oktober 2022 om 10:39
Die emoties heb je nu eenmaal, ik denk niet dat je van je migraine afkomt als je ze inhoudt. Verder vind ik dat we af moeten van de schaamte/ongemakkelijkheid rondom dit soort emoties en het uiten ervan. Als je verdrietig bent, moet je huilen. Als anderen dat niet accepteren is dat eerder hun probleem dan het jouwe.
zondag 30 oktober 2022 om 10:39
Ik heb laatst bij een uitvaart bewust aan andere dingen gedacht. Er werden continu op de achtergrond foto’s van de overledene en diens gezin getoond in gelukkigere tijden. Op de eerste rij het verdriet van die mensen….
Voor mij was het een kennis, en een traantje hier en daar voelt voor mij normaal. Maar ik heb bij de toespraak van een van de zoons expres rekensommetjes gemaakt in mijn hoofd, de tafel van 16 bijvoorbeeld. Omdat ik niet te veel wilde gaan zitten snikken.
O ja: En achter degene die de toespraak houdt kijken. Dus niet diegene aankijjken. Niemand die het opvalt. Maar het helpt om minder mee te krijgen van hun verdriet.
Voor mij was het een kennis, en een traantje hier en daar voelt voor mij normaal. Maar ik heb bij de toespraak van een van de zoons expres rekensommetjes gemaakt in mijn hoofd, de tafel van 16 bijvoorbeeld. Omdat ik niet te veel wilde gaan zitten snikken.
O ja: En achter degene die de toespraak houdt kijken. Dus niet diegene aankijjken. Niemand die het opvalt. Maar het helpt om minder mee te krijgen van hun verdriet.
zondag 30 oktober 2022 om 10:46
Op het moment van een uitvaart huil ik nooit. Als ik uit die situatie ben verwerk ik het op mijn eigen manier in mijn eigen tempo. Ik heb met het klimmen der jaren verleerd om naar anderen te luisteren wat zij juist vinden wat ik zou moeten doen. Mits je je niet ongepast gedraagt, dus gaat schreeuwen, schelden of de gestorvene van alles verwijten, kan je je gedragen zoals je wil.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 30 oktober 2022 om 10:46
Zou het wat uitmaken als je juist niet “uitcheckt” maar in het moment probeert te blijven? Dat je niet wegspoelt op je eigen emoties en herinneringen maar je realiseert dat je in een zaaltje zit met relatief onbekenden? Dat het misschien wel koud is, of juist te warm, of dat je verkeerslawaai hoort van buiten?
Ik weet het niet, ik zeg maar wat, ik huil zelf zelden waar andere mensen bij zijn.
Ik weet het niet, ik zeg maar wat, ik huil zelf zelden waar andere mensen bij zijn.
zondag 30 oktober 2022 om 10:48
De maatschappij is ondertussen zodanig verhard waardoor mensen zoals jullie je blijkbaar bezwaard voelen. Ik weet wel dat binnen de Nederlandse cultuur er anders wordt omgegaan met houding en gedrag bij begrafenissen dan binnen de Surinaamse cultuur waar ik vandaan kom. Ik moest ook wel een beetje lachen om jouw OP want ergens herken ik het ook wel. Kan me nog herrineren dat een klasgenootje van mijn dochter overleed en de klas een liedje had ingestudeerd ( nu ik dit opschrijf traan ik weer) . Met schokkende schouders zat ik in het publiek.Oh wat was ik kwaad op mezelf die dag.
Maar goed ik lees even mee want ik kan ook wel wat handvatten gebruiken. Ondanks dat het binnen de Surinaamse cultuur normaal is om je emoties te tonen.
Maar goed ik lees even mee want ik kan ook wel wat handvatten gebruiken. Ondanks dat het binnen de Surinaamse cultuur normaal is om je emoties te tonen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 30 oktober 2022 om 10:49
retrostar schreef: ↑30-10-2022 10:46Op het moment van een uitvaart huil ik nooit. Als ik uit die situatie ben verwerk ik het op mijn eigen manier in mijn eigen tempo. Ik heb met het klimmen der jaren verleerd om naar anderen te luisteren wat zij juist vinden wat ik zou moeten doen. Mits je je niet ongepast gedraagt, dus gaat schreeuwen, schelden of de gestorvene van alles verwijten, kan je je gedragen zoals je wil.
Wat is dan ongepast? TO vindt huilen wel ongepast. Ik niet trouwens, ik vind huilen op een uitvaart volkomen normaal.
zondag 30 oktober 2022 om 10:50
Het gaat niet om schaamte over emoties. Het gaat om de realisatie dat het nu even over iemand anders gaat dan over jezelf en jouw emoties. Ik vind dat juist heel netjes.nerdopviva schreef: ↑30-10-2022 10:39Die emoties heb je nu eenmaal, ik denk niet dat je van je migraine afkomt als je ze inhoudt. Verder vind ik dat we af moeten van de schaamte/ongemakkelijkheid rondom dit soort emoties en het uiten ervan. Als je verdrietig bent, moet je huilen. Als anderen dat niet accepteren is dat eerder hun probleem dan het jouwe.
zondag 30 oktober 2022 om 10:53
zondag 30 oktober 2022 om 10:53
Natuurlijk snap ik dat een uitvaart emoties oproept. Maar toch is er wat mij betreft wel degelijk zoiets als gepast of niet gepast. Ik weet dat het heel goed mogelijk is dat mensen er nauwelijks controle over hebben, maar als ik op de uitvaart van mijn vader mijn emoties genoeg onder controle probeer te houden om fatsoenlijk te kunnen speechen, terwijl de buurvrouw van twintig jaar geleden met gierende uithalen zit te huilen, dan vind ik dat wel erg storend en ongepast.
Het zou voor mij alle verschil maken hoeveel geluid het huilen maakt. Gewoon stromende tranen zal voor niemand een probleem zijn. Hartverscheurend huilen met harde uithalen en luidruchtig je neus ophalen....ja, dat kan echt wel ongepast zijn.
Wat voor mij helpt, is niet te rechtstreeks kijken naar de spreker of de getoonde foto's, en zeer bewust denken aan triviale zaken zoals mijn boodschappenlijstje, of wat ik morgen aan zal trekken of wat er allemaal in het nieuws is geweest gisteren. Of ik probeer in gedachten een onbelangrijk gesprek met mijn moeder te reconstrueren.
zondag 30 oktober 2022 om 10:53
Dat ligt eraan hoeveel aandacht jouw huilen naar zich toe trekt.nerdopviva schreef: ↑30-10-2022 10:53Als je bij een uitvaart bent, gaat het ook over jou. Huilen hoort daar nu eenmaal bij, vind ik.
Best wel storend als mensen uiteindelijk meer bezig zijn met het troosten van die verre kennis dan met de directe nabestaanden.
jufjoke wijzigde dit bericht op 30-10-2022 10:57
21.26% gewijzigd
zondag 30 oktober 2022 om 10:54
Dus emoties tonen is gevoelig en het niet doen is hard? Wel eens bedacht dat mensen die géén emoties tonen, dat juist niet doen omdat ze zich anders niet staande kunnen houden? Dat je alleen veilig kunt huilen als het verdriet je niet dreigt te overweldigen?
zondag 30 oktober 2022 om 10:54
In onze cultuur is een uitvaart is een van de weinige plekken waar huilen wordt geaccepteerd. Het is voor de direct betrokkenen juist fijn om te merken dat anderen hun verdriet delen. Gewoon lekker doorhuilen dus, maar dan wel een beetje discreet in een zakdoekje, jezelf kermend ter aarde storten zal minder worden gewaardeerd.
If you need a hug, give it to someone else.
zondag 30 oktober 2022 om 10:58
Nou hier heb je je oplossing. Ik denk bij een uitvaart nooit dat het over mij gaat.nerdopviva schreef: ↑30-10-2022 10:53Als je bij een uitvaart bent, gaat het ook over jou. Huilen hoort daar nu eenmaal bij, vind ik.
Op z’n hoogst in de zin van dat we allemaal sterfelijk zijn. Maar dat is niet iets wat me ineens overvalt tijdens een uitvaart.
zondag 30 oktober 2022 om 10:59
In deze cultuur vind ik uitingen van agressie naar wie dan ook ongepast, maar elke cultuur heeft zijn eigen serie ongeschreven afspraken hierover. Soms wil men een vrolijke uitvaart. Dat wordt dan meestal expliciet verteld zodat men zich kan aanpassen.nerdopviva schreef: ↑30-10-2022 10:49Wat is dan ongepast? TO vindt huilen wel ongepast. Ik niet trouwens, ik vind huilen op een uitvaart volkomen normaal.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 30 oktober 2022 om 11:07
Dan denken we daar anders over. Je neemt met z'n allen afscheid.
zondag 30 oktober 2022 om 11:09
ja ik herken jou zeker. Ik merk dat als een uitvaart beladen is (iemand is veel te jong gegaan bijv) dat er dan al een sfeer hangt die ik heel slecht trek emotioneel. Ik probeer wel ingetogen te huilen want ik vind het zelf ook lastig dat het me zo raakt.
En laten we eerlijk zijn, de meeste uitvaarten zijn tegenwoordig heel emotioneel. Met de gekozen muziek, er worden films gespeeld met foto's uit iemands leven, de mensen die spreken. Het wordt dan ook wel heel moeilijk om daar niet door geraakt te worden.
En laten we eerlijk zijn, de meeste uitvaarten zijn tegenwoordig heel emotioneel. Met de gekozen muziek, er worden films gespeeld met foto's uit iemands leven, de mensen die spreken. Het wordt dan ook wel heel moeilijk om daar niet door geraakt te worden.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 30 oktober 2022 om 11:11
Dan heb je het over de manier waarop de emotie wordt geuit. Volgens mij is het geen ongeschreven regel dat mensen (die wat verder van de overledene af staan) helemaal niet mogen huilen op een uitvaart.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
