Het valt mij steeds vaker op dat ik ouderwets lijk te zijn als ik het heb over "Mijn vrouw en ik zijn vandaag ... (vul maar aan)." Ik herinner me nog van de lagere school hoe erop gehamerd werd dat je niet mocht zeggen "Ik en mijn...", maar dat je jezelf altijd achteraan moest plaatsen. "Wie een brief begint met ik, is een grote stommerik!" leerden we.
Is dit echt veranderd en zo ja: sinds wanneer dan?
In de peiling mag je voor "mijn vriend" natuurlijk ook iets anders invullen
Nou ja, ik weet niet hoe leidend dat is, maar ik lees op Viva héél vaak "ik en mijn vriend". Dat werd in mijn tijd ( ) echt vrijwel nooit gezegd of geschreven.
Nou ja, ik weet niet hoe leidend dat is, maar ik lees op Viva héél vaak "ik en mijn vriend". Dat werd in mijn tijd ( ) echt vrijwel nooit gezegd of geschreven.
Dat moet dan ik en me vriend zijn geweest.
Anoniem_65201c43b20be
zaterdag 4 september 2021 om 19:27
Mezelf als laatste inderdaad. Dat werd altijd duidelijk erin gepeperd dat je nooit mocht beginnen met 'ik'.
En dat is nog altijd zo lijkt me. Ik let daar bij mijn kinderen ook op.
Mezelf als laatste inderdaad. Dat werd altijd duidelijk erin gepeperd dat je nooit mocht beginnen met 'ik'.
En dat is nog altijd zo lijkt me. Ik let daar bij mijn kinderen ook op.
Ja precies. Hier zegt puber consequent “Ik en..” en wij corrigeren consequent.
Anoniem_65cdc6932d812
zaterdag 4 september 2021 om 19:49
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.